Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 467 / 21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 05 maja 2021 roku wydany w sprawie II K 1255 / 19

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. zarzut obrazy przepisów prawa materialnego, tj. art. 4 § 2 kks w zw. z art. 107 § 1 kks poprzez uznanie, iż oskarżony umyślnie podejmował działania wypełniające znamiona czynu z art. 107 § 1 kks,

2. zarzuty obrazy przepisów prawa procesowego:

- mającego wpływ na treść wyroku tj. art. 7 kpk i art. 410 kpk przez naruszenie zasady swobodnej oceny dowodów i przeprowadzenie dowolnej, niezgodnej z zasadami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego oceny dowodów poprzez:

* niezasadną odmowę uznania za wiarygodne wyjaśnień oskarżonego, że nie urządzał gier na automatach wskazanych w akcie oskarżenia, w tym nie zawierał umowy najmu lokalu, podczas, gdy wyjaśnienia oskarżonego były kategoryczne i spójne oraz zostały potwierdzone wnioskami opinii biegłego grafologa,

* dowolną ocenę zeznań świadka S. M., co w konsekwencji stanowiło podstawę do przypisania oskarżonemu odpowiedzialności za zarzucany mu czyn,

* brak wyjaśnienia istotnych okoliczności sprawy i bezpodstawne uznanie, że oskarżony umyślnie urządzał gry na automatach przy równoczesnym braku wskazania na czym to umyślne "urządzanie" miałoby polegać, podczas gdy z materiału dowodowego nie wynika, aby oskarżony wykonywał jakiekolwiek czynności wyczerpujące przesłankę z art. 107 § 1 kks,

* bezpodstawne ustalenie, że automaty do gier należały do (...) sp. z o.o. w K., przy niewyjaśnieniu przez Sąd, na jakiej podstawie poczynił takie ustalenia,

- art. 5 § 2 kpk poprzez brak rozstrzygnięcia niedających się usunąć wątpliwości w sprawie na korzyść oskarżonego,

- art. 99a § 1 kpk poprzez brak sporządzenia uzasadnienia wyroku w formie przewidzianej przepisami prawa,

- art. 424 § 1 pkt 1 i 2 kpk poprzez lakoniczne i niewystarczające uzasadnienie wyroku

3. zarzut rażąco niewspółmiernie wysokiej kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew odmiennym twierdzeniom zawartym w wywiedzionej na korzyść oskarżonego apelacji – nie ma podstaw ani do skutecznego zakwestionowania dokonanej przez sąd pierwszej instancji oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego, ani też poczynionych na jego podstawie ustaleń faktycznych. Wbrew sugestiom skarżącego, zaprezentowana przez Sąd I instancji ocena dowodów nie jest ani dowolna, ani nielogiczna, nie pozostaje też w sprzeczności z doświadczeniem życiowym. Poprzedzona została ujawnieniem w toku rozprawy całokształtu okoliczności sprawy i stanowi wynik uwzględnienia wszystkich okoliczności przemawiających zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść obwinionego. Została też należycie – z uwzględnieniem reguł logiki i doświadczenia życiowego – argumentowana w uzasadnieniu. Wbrew twierdzeniom skarżącego, przywołane i omówione w nim dowody, w szczególności w postaci zeznań S. M. wskazują na winę K. G. (1) w kontekście przypisanego mu czynu. Z zeznań wymienionego w zdaniu poprzednim świadka – popartego świadectwem pracy – wynika wszak, iż w okresie czasu od 1 września 2016 r. do 30 kwietnia 2017 r. zatrudniony był w spółce z o.o. (...) z siedzibą w K. na stanowisku pracownika gospodarczego. Świadectwo to wystawił uprawniony do reprezentowania spółki i składania oświadczeń w jej imieniu K. G. (2). Okoliczność zatrudnienia świadka we wspomnianej spółce nie była kwestionowana. Jej założycielem i jedynym udziałowcem był w tym czasie oskarżony. On też zajmował w niej stanowisko prezesa zarządu, zajmując się jej sprawami gospodarczymi. Z zeznań S. M. wynika, iż do jego obowiązków należało otwieranie i zamykanie lokalów, których wyłącznym przeznaczeniem było prowadzenie w nich gier na automatach. Świadek zajmował się także utrzymywaniem w nich czystości oraz wykonywaniem bieżących napraw konserwacyjnych. Trudno z zasadami logiki i doświadczenia życiowego pogodzić, by pracodawca zatrudniał i wynagradzał swojego pracownika na przestrzeni ośmiomiesięcznego okresu czasu, zlecając mu wyłącznie czynności nie związane z prowadzoną przez siebie działalnością. Nie ma innego racjonalnego wytłumaczenia tego stanu rzeczy, aniżeli to, że wspomniane lokale, którymi zajmował się świadek, a których wyłącznym przeznaczeniem była możliwość prowadzenia w nich gier na automatach, w rzeczywistości były wynajmowane właśnie przez tę spółkę, podobnie jak i to, że także przez nią urządzane i prowadzone były wspomniane gry. Stworzenie swoistego buforu pomiędzy najemcą, a spółką w postaci nie zidentyfikowanych ostatecznie osób obsługujących automaty oraz pośredniczących w przekazywaniu dokumentów oraz pieniędzy tytułem czynszu, jak i sfałszowanie umowy najmu poprzez poddanie jej do podpisu osobie, która złożyła popis stwarzający pozory pochodzącego od oskarżonego, uznać należy wyłącznie za zabiegi mające na celu utrudnienie poczynienia ustaleń o rzeczywistej roli spółki i osób w jej imieniu i na jej rzecz działających w kontekście prowadzonych gier na automatach. Skoro zaś sprawami gospodarczymi spółki (...) sp. z o.o. z siedzibą w K. w czasie objętym zarzutem zajmował się oskarżony, to przypisania mu sprawstwa w aspekcie zarzuconego czynu z racji art. 9 § 3 kks było uzasadnione.

Odrzucić także należy zarzuty oskarżonego związane z jego rzekomą nieświadomością bezprawności tego rodzaju działalności. Zastrzeżenia co do jej legalności były powszechnymi już od kilku lat wstecz, licząc od dat, jakimi operuje akt oskarżenia. Dla oskarżonego winny stąd płynąć dostatecznie czytelne sygnały, które podważały przekonanie o legalności i niekaralności takiego zachowania, jak przypisane niniejszym wyrokiem. Zatem podejmując i kontynuując tego rodzaju działalność musiał brać pod uwagę jej potencjalną sprzeczność z prawem, w tym prawem karnym skarbowym i na to się godził. Uświadomione ryzyko podjęcia działalności mogącej pozostawać w sprzeczności z porządkiem prawnym nie jest tożsame z żadnym z kontratypów, o jakich mowa w art. 10 kks.

Zasadny ( choć nieskuteczny ) okazał się zarzut obrazy art. 99a kpk, albowiem uzasadnienie zaskarżonego wyroku rzeczywiście nie zostało sporządzone w wymaganej przez ten przepis formie. Tym niemniej jest to uchybienie pozostające bez jakiegokolwiek wpływu na treść zaskarżonego wyroku już choćby z tego tylko powodu, iż redagowane było po jego wydaniu. Po wtóre, zawiera ono wszelkie niezbędne elementy, by móc skontrolować tok rozumowania sądu I instancji, który doprowadził do wydania takiego, a nie innego rozstrzygnięcia.

Co do zarzutu rażącej surowości wymierzonej oskarżonemu kary – przypomnieć należy, iż tego rodzaju niewspółmierność zachodzi w tych tylko przypadkach, gdzie na podstawie ujawnionych w sprawie okoliczności, które powinny mieć wpływ na wymiar kary, można przyjąć, iż zachodzi tak wyraźna różnica ( dysproporcja ) pomiędzy karą orzeczoną przez sąd pierwszej instancji, a karą, jaką należałoby sprawcy wymierzyć w następstwie prawidłowego zastosowania dyrektyw sądowego wymiaru kary, że nie można jej zaakceptować. Tymczasem wymierzona oskarżonemu kara wymierzona została w dolnych granicach ustawowego zagrożenia ( ustawodawca za zarzucony oskarżonemu czyn przewiduje karę pozbawienia wolności do lat 3 wraz z grzywną do 720 stawek dziennych ), zatem wymierzonej mu kary nie sposób uznać jako rażąco surowej, zwłaszcza w kontekście jego karalności za szereg podobnych czynów zabronionych. Nie odstaje także ona od jego możliwości zarobkowych. Podobny wniosek odnieść należy także do obciążenia oskarżonego kosztami procesu, które są naturalną konsekwencją ukarania. Nawet więc, gdyby oskarżony tych należności nie był w stanie wyłożyć jednorazowo, to przecież może ubiegać się o ich spłatę w trybie ratalnym.

Wniosek

o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzucanego mu czynu

ewentualnie o

uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Radomsku

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Omówiono powyżej

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

W całości

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z powodów wyżej opisanych

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II

Wobec nieuwzględnienia apelacji wniesionej na korzyść oskarżonego w zakresie podważającym zasadność jego skazania, stosownie do treści art. 636 § 1 kpk, oskarżony został obciążony kosztami sądowymi za postępowanie przed sądem II instancji.

7.  PODPIS