Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 548/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.11.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 24 maja 2021r. w sprawie II K 442/20

0.11.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.11.3. Granice zaskarżenia

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.12.1. Ustalenie faktów

0.12.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony A. D. (1)

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

– obszerbośc urazu i nałożonych szwów na języku pokrzywdzonego powodowała jego silne opuchnięcie i ból oraz bardzo znacząco ograniczała możliwości mówienia i jedzenia;

Dowód

-zdjęcia fotograficzne

Numer karty

k.86-87

0.12.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

0.12.2. Ocena dowodów

0.12.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

-zdjęcia fotograficzne k,86-87

Zwięźle o powodach uznania dowodu

- obraz opuchlizny języka pokrzywdzonego, z charakterystczną raną oraz obszernym jej opatrzeniem chirurgicznym tj. szyciem, potwierdza jak rozległa rana powstala na tej, wyjątkowo wrażliwej części ciała pokrzywdzonego oraz przy uwzględnieniu zasad logiki i życiowego doświadczenia powala postawić wniosek o wyjątkowej bolesności takiej rany oraz znacznym ograniczeniu pokrzywdzonego w możliwości mówienia i jedzenia; zdjęcia dotyczą osoby pokrzywdzonego albowiem zostały złożone do akt przez jego pełnomocnika, a obrazują bardzo nietypowe, a opisane w opinii sądowo-chirurgicznej dotyczącej osoby pokrzywdzonego obrażenia jego ciała;

0.12.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

1. zarzut błędu w ustaleniach faktycznych przyjętch za podstawę wyroku, mający wpływ na jego treść, polegający na uznaniu, iż wina i społeczna szkodliwośc czynu oskarżonego, właściwa analiza elementów podmiotowych (zamiar obrony przed pokrzwdzonym) i przedmiotowych czynu (sposób i okoliczności popełnienia czynu (zachowanie pokrzywdzonego) oraz postawa oskarżonego i dotychczasowy tryb życia prowadzą do wniosku, iż wina i spoleczna szkodliwość czynu nie były znaczne, ziściły się przesłanki do warunkowego umorzenia postępowania karnego w oparciu o art. 66 kk;

2. zarzut obrazy prawa procesowego tj. art. 7 kpk i art. 410 kpk, poprzez dokonanie dowolnej oceny zeznań świadków oraz dowodów w postaci dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, prowadzącej do uznania, iż zachowanie oskarżonego doprowadzilo do powstania szkody majątkowej i niemajątkowej po stronie oskarżyciela pryatnego, uzasadniającej zasądzenie zadośćuczynienia w kwocie 6000 zl. w sytuacji braku wystarczających dowodów potwierdzających zarówno jej wysokość, jak i rozmiar wyrządzonej krzywdy;

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny (2)

☒ niezasadny (1)

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1 Wbrew twierdzeniom apelującego, ocena kwantyfikatorów stopnia społecznej szkodliwości i winy na kanwie niniejszej sprawy (okoliczności popełnienia czynu, postać zamiaru, motywacja sprawcy, inne) nie uzasadniały zastosowania wobec oskarżonego instytucji warunkowego umorzenia postępowania, o jakiej mowa w art. 66 k.k.

Nie przekonują argumenty skarżącego, co do braku właściwego uwzględnienia elementów podmiotowych i przedmiotowych czynu, w szczególności całkowicie nieuprawnionym są twierdzenia o zamiarze obrony przed pokrzywdzoym oraz o wyzywającym zachowaniu K. Ś. (1).

Sąd odwoławczy zważył, że zgodnie z dokonanymi ustaleniami faktycznymi oskarżyciel prywatny K. Ś. (1) w żaden sposób nie przyczynił się do zaistnienia zdarzenia. Ustalenia te wynikają z parwidłowo ocenionych dowodów o charakterze osobowym w postaci przede wszystkicm świadków: K. Ś. (2), I. K. i O. N. - z uwzględnieniem dowodów nieosobowych w postaci głównie opinii biegłego medycyny sądowej oraz dokumentacji lekarskiej pokrzywdzonego. Sąd rejonowy nie ustalil, by pokrzywdzony wyprowadził jakikolwiek cios w stronę oskarżonego, by był zaczepny, wyzywjacy, by podnosił ręce, czy szedł w jego kierunku. Sąd meriti ustosunkował się przy tym do wszystkich istotnych dowodów w sprawie, mając w polu widzenia określone między nimi rozbieżności, a stanowisku swemu dał wyraz w zasługującym na pełną aprobatę uzasadnieniu. Dlatego też, podzielając ocenę dowodów zaprezentowaną przez sąd merytoryczny, sąd okręgowy nie widzi zasadniczych powodów, aby powtarzać okoliczności wyprowadzone w motywach zaskarżonego wyroku. Poczynione przez sąd ustalenia faktyczne, zgodnie z którymi niewiarygodną jest wersja oskarżonego, jakoby jedynie odepchnął K. Ś. (1), który dodatkwo miał uprzednio agresywnie ruszyć w jego kierunku (dodatkowo z uniesionymi rękami), znajdują odpowiednie oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, który został poddany dokładnej analizie oraz ocenie, respektującej wymogi art. 4 kpk, art. 5 kpk, art. 7 kpk i art. 410 kpk. Konfrontując ustalenia faktyczne w zakresie przebiegu zdarzenia z dnia 5 czerwca 2020r. z przeprowadzonymi na rozprawie głównej dowodami trzeba stwierdzić, iż dokonana przez sąd rejonowy rekonstrukcja zdarzeń nie wykazuje błędu i jest zgodna z przeprowadzonymi dowodami, którym sąd ten dał wiarę i się na nich oparł.

W tej sytuacji całkowicie chybione są tezy skarżącego, co do rzekomego braku uwzględnienia okoliczności podmiotowych i przedmiotowych czynu, którymi mają być w istocie odmienne ustalenia faktyczne - sprzeczne z dokonanymi ( dodatkowo przy braku zarzutu apelanta stricte – w zakresie ustaleń faktycznych dokonanych w sprawie a związanych z przebiegiem zajścia).

W przedmiotowej sprawie ustalono, że oskarżony jest osobą młodą i niekaraną, prowadzi ustabilozowany tryb życia, a inkryminowane zachowanie miało charakter incydentalny.

Z drugiej jednak strony oskarżony zaatakowal z nienacka pokrzywdzonego, który miał przysłowiowego pecha „znaleźć się” w niewłaściwym miejscu (dosłownie po niewłaściwej stronie oskarżonego, gdzie dosięgnął go zamach jego pięści). Oskarżony uderzył raz, ale sila jego ciosu była potężna. Pokrzywdzony zalał się krwią i odchylił. Oskarżony uczynił tak bez powodu, a choć w warunkach nocnych, to jednak na oczach kilkorga osób, okazując tym samym lekceważenie dla porządku prawnego. Cios nie tylko uszkodził trwale przedni zęb pokrzywdzonego, ale też rozerwal jego język, czego skutkiem było chirurgiczne jego szycie. Podnoszona przez apelującego okoliczność, iż oskarżoney jest honorowym dawcą kwi, nie jest w stanie zmyć ogólnego, bardzo złego wrażenia o jego osobie po lekturze akt. Można nawet stwiedzić, że szycie języka pokrzywdzonego - organu wyjątkwo ukrwionego i niezwykle wraźliwego na ból, któremu towarzyszyło silne krwawienie (o czym zeznają świadkowie) – paradoksalnie być może otarło się o potrzebę użycia takiej właśnie krwi, jaką honorowo oddaje A. D..

Sąd odwoławczy zważył, iż w przedmiotowej sprawie, pomimo spełnienia formalnych podstaw do zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania (w zakresie głównie zagrożenia czynu i tego, że okoliczności czynu nie budzą wątpliwości), brak jest podstaw do uznania, iż cele kary zostaną osiągnięte pomimo umorzenia postępowania, w szczególności, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania karnego A. D. będzie w przyszłości przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni więcej przestępstwa. Właściwą, adekwatną do okolicznośi sprawy represją karną jest skazanie, jakie wynika z wyroku wydanego w sprawie II K 442/20 (na samosistną karę grzywny w rozmiarze 50 stawek dziennych po 20 zł. każda stawka).

Ad.2. Odnoście drugiego z postawionych zarzutów, w ocenie sądu odwoławczego prawidłowo dokonano oceny zeznań świadków oraz dokumentów znajdujących się w aktach sprawy, mających wpływ na ustalenie zasdności i wysokości zasadzonego zadośćuczynienia. Zgodnie z dokonanymi ustaleniami faktycznymi (których w istocie nikt nie skarży) pokrzywdzony już wydał na swoje leczenie kwotę 700 złotych, a docelowo wstawienie procezy ceramicznej zęba będzie go kosztowao 2.200zł. Sąd odwoławczy zważył, iż żadna ze stron nie kwestionowała ustalenia faktycznego, dokonanego w sprawie, zgodnie z którym cios zadany przez oskarżonego spowodował nie tylko ranę wargi dolnej i ranę języka pokrzywdzonego – zakwalifikowane jako obrażnia powodujące naruszenie czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas poniżej siedem dni w roumieniu Kodeksu karnego (tak opinia sądowo-chorurgiczna), ale także złamania zęba „1 1” w 1/3 przydziąsłąwej.

W tym także miejscu sąd zauważa, iż brak apelacji na niekorzyść oskarżonego, powodował brak możliwości ewentualnego ustalenia, że dodatkowe uszkodzenia zęba powodują zmianę kwalifikacji prawno-karnej obrażeń pokrzywdzonego na surowsze (biegły nie wypowiadał się natomiast o łącznej ich kwalifikacji).

Niewątpliwie natomiast uszodzenie takie miało mejsce, dotyczyło zęba „jedynki”, człowieka młodego, wciąż jeszcze na progu życiowej dorosłowści, dla którego takie swoiste zeszpecenie ciała to dodatkowy bardzo duży dyskomfort psychiczny (większy aniżeli dla osoby starszej, co potwierdza zyciowe doświadczenie). To samo doświadczenie przesądza także o uznaniu, iż obrażenia wargi, a przede wszystkim języka były bardzo bolesne i znacząco ograniczały możliwości mówienia i jedzenia. Załączone do akt zdjęcia ust oraz języka pokrzywdzonego, aż nadto obrazują jak duży ból musiał odczuwać ich posiadacz. Własnie z tego powodu w żdnym razie zasądzonej kwoty 6000 zł. na rzecz oskarżyciela prywatnego nie sposób jest uznać, za wygórowaną, czy nieadekwatną.

Sąd odwoławczy zważył natomiast, iż – jak wynika z pisemnych motywów wydanego w sprawie orzeczenia (strona 5 uzasadnienia rozważania z punktu 2.1.) zasądzona przez sąd meriti kwota 6000 zł., poza zadośćuczynieniem za ból i cierpienie pokrzywdzonego, jak ustalił sąd rejonowy: „ pozwoli na pokrycie kosztów leczenia zęba”. Takie natomiast stanowisko tego sądu, musiało doprowadzić do zmiany wyroku w toku postępowania odwoławczego poprzez uznanie, iż zasądzona w punkcie 2 wyroku kwota 6.000 zł obejmuje oprócz „zadośćuczynienia za doznaną krzywdę”, także „wyrządzoną przestępstwem szkodę”. Przepis art. 46 § 1 kk przewiduje bowiem obowiązek naprawienia - w całości lub w części- wyrządzonej przestępswem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Sąd meriti zamieszczając w punkcie 2 wyroku jedynie sformułowanie: „tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę”, jednocześnie wliczył do tak zasadzonej sumy (strona 5 punkt 2.1.) także koszty leczenia zęba. Z tego powodu wyrok zmieniono, poprzez dodnie w punkcie 2 po słowach: „za doznana krzywdę” sformułowania „i wyrządzoną szkodę”. Niewątpliwie natomiast zachowanie oskarżonego doprowadzilo do powstania szkody majątkowej i niemajątkowej po stronie oskarżyciela prywatnego, uzasadniającej zasądzenie na jego rzecz kwoty 6000 zł.

Wniosek

- o zmianę orzeczenia i warunkowe umorzenie postępowania karnego wobec oskarżonego , z jednoczenym obniżeniem wysokości kwoty orzeczonej tytułem naprawnienia szody kwoty do 2000 złotych;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

- apelacja w zakresie podniesionych zarzutów okazała się niezasadna; brak podstaw do uchylenia orzeczenia, bądź dalej idącej – od dokonanej – jego zmiany;

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zasądzona przez sąd rejonowy w punkcie 2 wyroku na rzecz oskarżyciela prywatnego kwota 6.000 zł. ma pokryć także koszty leczenia zęba pokrzywdzonego (uzasadnienie sądu I instancji strona 5 punkt 2.1.).

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

- omówiono w punkcie 3.1. – ostatni akapit;

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.15.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

- kwestia winy i sprawstwa oskarżongo, zasadność orzeczonej kary grzywny oraz wysokości kwoty zasądzonej na rzecz oskarżyciela prywatnego w oparciu o art. 46 § 1 kk,

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

- wniesiona apelacja okazała się niezasadna, brak podstaw do zmiany, czy uchylenia wyroku z urzędu

0.15.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.15.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

- omówono w punkcie 4.1;

Zwięźle o powodach zmiany

- szerzej w punkcie 3.1 – ostatni akapit,

0.15.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.15.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.15.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.15.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt 3, 4

O kosztach postępowania odwoławczego (opłacie za druga instancję oraz wydatkach poniesionych przez oskarżyciela prywatnego) sąd okręgowy orzekł na podstawie art. 636 § 1 i 3 k.p.k. oraz art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23 czerwca 1973r. , uznając, iż żąden z zarzutów zawartych w pelacji obrońcy nie okazal się byz zasadny. W. kosztów poniesionych przez oskarżyciela prywatnego tytułem zastępstwa adwokackiego w postępowaniu odwoławczym określono na minimalnym poziomie, uwględniając nakład pracy pełnomocnika i jego wkład w rozstrzygnięcie sprawy.

7.  PODPIS

0.11.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Tomaszowie Mazowieckim z dnia 24 maja 2021r. w sprawie II K 442/20

0.11.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.11.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.11.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana