Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 605/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Bełchatowie z dnia 24 maja 2021 roku wydany w sprawie II K 142/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Podniesiony w apelacji obrońcy zarzut błędu w ustaleniach faktycznych w zakresie przypisania oskarżonemu sprawstwa co do czynów opisanych w punktach XI, XIII, XVI, XXIII, XXVII, XXXI i XXXII aktu oskarżenia, podczas gdy w ocenie skarżącego brak jest dowodów świadczących o popełnieniu przez oskarżonego tych przestępstw, a ponadto pokrzywdzeni w wyniku popełnienia tychże czynów, nie udowodnili wysokości poniesionych szkód;

Podniesiony przez oskarżonego zarzut naruszenia prawa procesowego prowadzący do błędnych ustaleń faktycznych w zakresie wysokości szkód, jakie ponieśli pokrzywdzeni E. i P. N., M. W. (1), A. J., S. J., B. O., D. J., F. M., D. M. na skutek popełnienia przez oskarżonego czynów opisanych w pkt XXI, XXVIII, XXIX, XXX, XXXI, XXXII, XIV, XXII wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty zwarte w apelacji obrońcy kontestując winę i sprawstwo oskarżonego co do wskazanych w niej czynów są bezzasadne, albowiem choć oskarżony R. G. na etapie postępowania przygotowawczego początkowo nie przyznawał się do (wówczas 19) zarzucanych mu czynów (k. 318-320, k.343-345 ; k. 323-324, k. 348-349), to wraz z rozwojem postępowania oskarżony ten przyznał się (w całości) do ich popełnienia (k. 736-739 ; k.380--381, k. 744-745), by na etapie postępowania przed Sądem móc zmienić swoje stanowisko (przyznając się, iż popełnił, ale nie wszystkie zarzucane mu czyny (k. 928-929), czego ukoronowaniem jest fakt, iż nawet we wniesionej osobiście apelacji od wyroku Sądu Rejonowego oskarżony nie kwestionuje swojego sprawstwa co do wszystkich przypisanych mu czynów (k.1242-1243), a jedynie wysokość szkód poniesionych przez pokrzywdzonych E. i P. N., M. W. (1), A. J., S. J., B. O., D. J., F. M., D. M., co z kolei miało w zamiarze oskarżonego wpłynąć na zmianę kwalifikacji prawnej czynów opisanych w punktach XXI, XXVIII, XXIX, XXX, XXI, XXXII, XIV, XXII wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie.

Ponadto małżonka oskarżonego - A. G., która działała wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym w w/w kradzieżach potwierdziła współsprawstwo oskarżonego w tych procederach co do każdego z przypisanych mu czynów (k. 311-312, k. 328-329, k. 338-339, k. 726-727 ), zaś Sąd dał wyjaśnieniom oskarżonej w pełni wiarę, bowiem były one szczere, spontaniczne i korelowały z pozostałymi dowodami zebranymi w sprawie, w tym przede wszystkim z zeznaniami osób pokrzywdzonych w wyniku przestępczej działalności oskarżonego. Wyjaśnienia te nie noszą cech pomówienia, albowiem nie są jedynym dowodem obciążającym, korespondują z wyjaśnieniami oskarżonego R. G. ( tymi, w których przyznał się do popełnienia wszystkich przypisanych mu czynów), były konsekwentne, jak wyżej wspomniano złożone spontanicznie, nie sposób również doszukać się jakiś korzyści procesowych, jakie A. G. miałaby osiągnąć pomawiając męża.

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy został oceniony przez Sąd Rejonowy zgodnie z zasadą prawidłowego rozumowania oraz wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego płynących z art. 7 kpk w zw. z art. 410 kpk i jako taki, zarysował stan faktyczny sprawy, który jednoznacznie wskazuje na sprawstwo oskarżonego R. G. co do wszystkich zarzucanych mu czynów.

Sąd Rejonowy dokonał prawidłowej oceny dowodów, nie pominął żadnego z nich, wyciągnął z nich logiczne wnioski i należycie to uzasadnił. Poczynione na skutek tej oceny ustalenia faktyczne są prawidłowe i zarzuty apelantów nie zdołały ich podważyć. Sąd Okręgowy nie będzie tej oceny powielał wobec szczegółowego jej przedstawienia w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, dość powiedzieć, że ją w pełni aprobuje i podziela.

Przechodząc natomiast do zarzutów związanych z wartością szkód wynikających z czynów opisanych w apelacji oskarżonego (tj. czynu z pkt XXI, XXVIII, XXIX, XXX, XIV, XXII wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie), jak i jego obrońcy (czyny z pkt XI, XIII, XVI, XXIII, XXVII, XXXI, XXXII wyroku Sądu Rejonowego) wskazać należy, iż Sąd Okręgowy aprobuje stanowisko Sądu Rejonowego, który dał w pełni wiarę zeznaniom pokrzywdzonych (tj. A. K. (k. 152-153, k. 996-997), R. S. (k. 255-256, k. 1121), M. W. (2) (k.280-281, k.1117-1118), J. K. (k. 462-463, k. 1021), E. S. (k. 528-529, k. 1025-1026), E. N. (k. 413-414, k. 1118-1119) i jej mężowi P. N. (k. 407-408, k. 410-411, k. 1121-1122) ), M. W. (1) (k. 548-549, k.1026), A. J. (k. 616-617, k.1024-1025) S. J. (k. 643-644, k.998), B. O. (k. 670-671, k.1147), D. J. (k.684-685, k.930-931), F. M. (k.268-269, k.1117), D. M. (k. 441-442, k. 444-445, k.1022), którzy oszacowali wysokość szkód, jakie ponieśli w wyniku przestępstw popełnionych przez oskarżonego wspólnie z A. G.. Zeznania (wyżej wskazanych) pokrzywdzonych w pełni korelują z nieosobowym materiałem dowodowym zebranym w sprawie, a Sąd Okręgowy podzielił ich ocenę z Sądem Rejonowym w zakresie, iż są one spójne, logiczne oraz konsekwentne, a ponadto zgodne z doświadczeniem życiowym ( wskazywane przez pokrzywdzonych wartości skradzionych przedmiotów i szkód nie odbiegają od cen rynkowych znanych każdemu przeciętnemu uczestnikowi życia społecznego i gospodarczego, nie chodzi tu o przedmioty, których wycena wymagałaby jakiś wiadomości specjalnych). Dlatego w sprawie nie było konieczności zaciągania w tym przedmiocie specjalistycznej wiedzy biegłych sądowych, bowiem okoliczności sprawy, jak i doświadczenie życiowe wskazuje, iż poniesione przez pokrzywdzonych szkody, były właśnie w wysokości wskazanej przez w/w osoby.

Co do kwestionowanej przez oskarżonego wysokości szkody poniesionej przez małżonków N. ( czyn przypisany w punkcie 3 zaskarżonego wyroku) wskazać należy, iż z dwojga w/w pokrzywdzonych zdecydowanie większą wiedzę w tym zakresie posiadał P. N. naprawiający wywołane przez oskarżonego szkody w samochodzie oraz znający wartość skradzionego sprzętu wędkarskiego związanego z jego hobby (k. 1122), którego zeznaniom (podobnie jak zeznaniom E. N.) Sąd Okręgowy w ślad za Sądem Rejonowym przyznał walor wiarygodności. Przy czym to na podstawie zeznań mającego szerszą wiedzę w tym zakresie P. N. słusznie Sąd Rejonowy sprecyzował wartość poniesionych szkód – dlatego doszło do jej zmiany w stosunku do treści aktu oskarżenia, bo P. N. zeznawał dopiero przed Sądem ( w postępowaniu przygotowawczym jedynie pobieżnie przesłuchano jego żonę). Jak trafnie w/w pokrzywdzony wskazał w swoich zeznaniach łączna szkoda wynikająca z uszkodzeń dokonanych przez oskarżonego przy okazji włamania wynosiła ok. 800 zł, a na kwotę tę składała się wartość szyby i podszybia, które pękły na skutek ingerencji oskarżonego przełamującego zabezpieczenia pojazdu oraz przewody wysokiego napięcia, które zostały wtedy przecięte. Do tego z samochodu pokrzywdzonego została skradziona skrzynka z przyborami wędkarskimi o wartości 100 zł ( którą odnaleźli funkcjonariusze Straży Miejskiej - k. 1122) oraz akumulator marki B. o wartości ok. 250 zł. Jak wskazał pokrzywdzony (a Sąd nie miał powodów tym twierdzeniom nie dać wiary), samochód O. (...) nr rej (...) należący do małżonków N. nie miał ubezpieczenia AC, wszak nie jest ono obowiązkowe, a pokrzywdzony nie zakładał włamania do swojego auta przez osoby trzecie celem zaboru z niego akumulatora o kwocie 250 zł. Tym bardziej nie był przygotowany, iż na skutek takiego włamania ulegnie uszkodzeniu przednia szyba i podszybie, zostaną przecięte przewody wysokiego napięcia, a na koniec zostanie skradziona jego skrzynka z przyborami wędkarskimi. Zwłaszcza, że doświadczenie życiowe wskazuje, iż skrzynkę z takimi przyborami nie trzyma się w samochodzie w celu uzyskania (ewentualnego) odszkodowania w ramach dodatkowego ubezpieczenia AC, a raczej po to, by móc zażywać relaksu oddając się swojej wędkarskiej pasji w wolnym czasie. Zatem podnoszone przez oskarżonego argumenty, że pokrzywdzeni E. i P. N. zawyżyli wysokość szkody, jaką ponieśli na skutek włamania skazanego do ich samochodu, chcąc uzyskać odszkodowanie w ramach ubezpieczenia AC są chybione.

Tym samym zasadnie zakwalifikowano czyn przypisany w punkcie 3 zaskarżonego wyroku z art. art. 279 § 1 kk i art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk, albowiem wysokość szkody związanej ze zniszczeniem mienia podczas włamania (uszkodzenia szyby, podszybia i przewodów) ponad dwukrotnie przekroczyła wartość zrabowanego mienia, co uzasadnia zastosowanie kumulatywnej kwalifikacji prawnej. Co do argumentów zawartych w apelacji oskarżonego, że nie było jego celem uszkodzenie mienia, to skoro włamywał się siłowo do zamkniętego samochodu, objął również zamiarem uszkodzenia związane z przełamywaniem zabezpieczeń. Manipulując przy szybie co najmniej godził się na to, że podważając ją spowoduje jej pęknięcie i uszkodzenia podszybia ( do wyczerpania dyspozycji art. 288 § 1 kk wystarczający jest zamiar ewentualny), a skoro w celu wyjęcia z samochodu akumulatora przeciął przewody elektryczne, to przecież ich uszkodzenie objął zamiarem bezpośrednim.

Jeżeli zaś chodzi o kwestie wysokości szkód, jakie na skutek kryminalnej działalności oskarżonego ponieśli pozostali pokrzywdzeni tj. A. K., R. S., M. W. (3), J. K., E. S., M. W. (1), A. J., S. J., B. O., D. J., F. M., D. M., to podobnie jak w sytuacji pokrzywdzonych E. i P. N., Sąd Okręgowy podzielił stanowisko Sądu Rejonowego dającego w tym zakresie wiarę zeznaniom pokrzywdzonych, co zostało już wyżej wskazane i wyjaśnione.

Dlatego słusznie zakwalifikowano przestępstwa przypisane oskarżonemu w punkcie 2 zaskarżonego wyroku z art.. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk, zarzuty oskarżonego z ty związane będące pochodną w/w zarzutów kwestionujących wartość skradzionych przedmiotów są bezzasadne.

Wniosek

Obrońcy oskarżonego o uniewinnienie R. G. co do czynów opisanych w punktach XI, XIII, XVI, XXIII, XXVII, XXXI i XXXII wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie;

Oskarżonego o zmianę w zakresie kwalifikacji prawnej czynów opisanych w pkt XXI, XXVIII, XXIX, XXX, XXXI, XXXII, XIV, XXII wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Było to omówione powyżej.

3.2.

Podniesiony w apelacji obrońcy i oskarżonego zarzut rażącej niewspółmierności kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzuty oskarżonego i jego obrońcy co do wymiaru kar jednostkowych i kary łącznej pozbawienia wolności są bezzasadne. Wymierzone oskarżonemu kary jednostkowe i kara łączna są adekwatne do stopnia jego winy i do stopnia społecznej szkodliwości jego czynów. Przypisane mu przestępstwa wyczerpały znamiona art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk oraz art. 278 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk oraz art. 279 § 1 kk i art. 288 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i art. 64 § 1 kk , zatem zagrożone były karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy (art. 278 § 1 kk), nawet do 15 lat (art. 279 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk). Oskarżony dokonał łącznie 32 kradzieży w recydywie podstawowej, do udziału w których nakłonił swoją niekaraną uprzednio małżonkę A. G.. Społeczna szkodliwość jego zachowania jest więc bardzo wysoka. Dlatego nie można w tym przypadku mówić, aby wymierzona mu kara była nieadekwatna i zbyt surowa.

Wniosek

O złagodzenie kary

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Omówiono to powyżej.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok i zawarte w nim rozstrzygnięcia dotyczące oskarżonego R. G.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wyrok co do R. G. był słuszny, a apelacje bezzasadne.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3 i 4

Na podstawie § 2 w zw. z § 4 i § 17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu z dnia 3 października 2016 roku, zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu koszty zastępstwa procesowego.

Na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolniono oskarżonego od kosztów sądowych, bowiem jako ojciec trójki dzieci, który na skutek notorycznego wchodzenia w konflikt z prawem nie ma stałego, odpłatnego zatrudnienia (wszak większość czasu znajduje się w izolacji penitencjarnej), nie posiada środków finansowych, które umożliwiałyby mu pokrycie kosztów sądowych w niniejszej sprawie.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

skazanie za czyny opisane w punktach XI, XIII, XVI, XXIII, XXVII, XXXI i XXXII wyroku Sądu Rejonowego w Bełchatowie, kara

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wysokość szkód, jakie ponieśli pokrzywdzeni w skutek czynów opisanych w pkt XXI, XXVIII, XXIX, XXX, XXXI, XXXII, XIV, XXII wyroku, kara

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana