Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 listopada 2017 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 25 października 2017 r. w Gliwicach

sprawy K. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o składki

na skutek odwołania K. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 28 kwietnia 2017 r. nr (...)- (...)

1.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że stwierdza, iż K. B. nie jest zobowiązany do zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy za okres od listopada 2006 roku do marca 2012 roku,

2.  w pozostałym zakresie oddala odwołanie.

(-)SSR del. Magdalena Kimel

Sygn. akt VIII U 1177/17

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 28 kwietnia 2017 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z., powołując się na art. 83 ust. 1 oraz art. 32 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, że ubezpieczony K. B. jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy wraz z należnymi odsetkami w łącznej kwocie 114 773,21 zł, w tym:

- na ubezpieczenia społeczne za okres od listopada 2006 r. do października 2013 r. w kwocie 44 289,66 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 31 578 zł;

- na ubezpieczenie zdrowotne od listopada 2006 r. do października 2013 r. w kwocie 19 143,17 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 13 293 zł;

- na Fundusz Pracy od listopada 2006 r. do października 2013 r. w kwocie 3 792,38 zł wraz z odsetkami za zwłokę w wysokości 2 677 zł.

Od powyższej decyzji ubezpieczony wniósł odwołanie, w którym to podniósł zarzut przedawnienia składek na ubezpieczenia społeczne (od listopada 2006 r. do kwietnia 2012 r.), ubezpieczenie zdrowotne (od listopada 2006 r. do kwietnia 2012 r.) oraz Fundusz Pracy (od listopada 2006 r. do kwietnia 2012 r.)

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, że już w dniu 24 września 2008 r. wydał decyzję, w której ustalił okresy polegania przez ubezpieczonego ubezpieczeniom społecznym. Zaznaczył, że w sprawie tej decyzji toczyły się postępowania przed Sądem Okręgowym w Gliwicach (sygn. akt VIII U 3607/08), gdzie oddalono odwołanie; Sądem Apelacyjnym w Gliwicach (sygn. akt III AUa 2565/2009), gdzie oddalono apelację oraz przed Sądem Najwyższym (I UK 291/2010), gdzie odmówiono przyjęcia kasacji. Natomiast w sprawie składek na ubezpieczenie zdrowotne, organ rentowy podniósł, że w decyzji z dnia 13 grudnia 2011 r. Narodowy Fundusz Zdrowa uznał, że ubezpieczony podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, przy czym na podstawie wpisu II/626/90 od 1 stycznia 1999 r. do 3 sierpnia 1999 r., od 30 sierpnia 1999 r. do nadal oraz na podstawie wpisu II/66/85 od 27 września 2001 r. do 20 kwietnia 2011 r. Organ rentowy zaznaczył również, że Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia utrzymał tę decyzję w mocy w dniu 19 kwietnia 2012 r. Wskazał następnie, że Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie (sygn. VI SA/Wa/1499/12) wyrokiem z dnia 29 listopada 2012 r. oddalił skargę ubezpieczonego na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 19 kwietnia 2012 r. Odnosząc się do zarzutu przedawnienia, podniósł że podtrzymuje swoje stanowisko wyrażone w piśmie z dnia 28 kwietnia 2017 r., w którym to wskazał, że należności te nie ulegają przedawnieniu z uwagi na zawieszenie biegu przedawnienia spowodowane zawiadomieniem o wszczęciu postępowania z dnia 23 listopada 2016 r.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Decyzją z dnia 24 września 2008 r. znak DS./ (...) organ rentowy stwierdził, że ubezpieczony K. B. w okresach od 1 stycznia 1999 r. do 3 sierpnia 1999 r. oraz 30 sierpnia 1999 r. do nadal podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym, tj. emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej w związku z posiadanymi wpisami do ewidencji działalności gospodarczej nr (...).

Od powyższej decyzji ubezpieczony wniósł odwołanie, które zostało oddalone wyrokiem tutejszego Sądu z dnia 15 kwietnia 2009 r. (sygn. akt VIII U 3607/08).

Ubezpieczony zaskarżył powyższy wyrok. W dniu 11 lutego 2010 r. Sąd Apelacyjny w Katowicach (sygn. akt III AUa 2565/09) oddalił apelację ubezpieczonego.

Od wyroku Sądu II instancji ubezpieczony wniósł kasację do Sądu Najwyższego, który postanowieniem z dnia 7 grudnia 2010 r. (sygn. akt I UK 291/10) odmówił jej przyjęcia do rozpoznania.

Niezależnie od powyższego decyzją z dnia 13 grudnia 2011 r. Narodowy Fundusz Zdrowia (...) Oddział Wojewódzki w K. po rozpoznaniu wniosku organu rentowego z dnia 9 maja 2011 roku dotyczącego objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym ubezpieczonego z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczych zarejestrowanych po numerami wpisów II/626/90 i II/66/95 stwierdził objęcie obowiązkowym ubezpieczeniem zdrowotnym ubezpieczonego z tytułu prowadzenia działalności pozarolniczej zarejestrowanej pod numerem wpisu II/626/90 w okresach od 1 stycznia 1999 r. do 3 sierpnia 1999 r. oraz od 30 sierpnia 1999 r. do nadal, a także zarejestrowanej pod numerem wpisu II/66/95 w okresie od 27 września 2001 r. do 20 kwietnia 2011 r.

Powyższa decyzja została utrzymana w mocy przez Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w dniu 19 kwietnia 2012 r.

Ubezpieczony zaskarżył w/w decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, które następnie wyrokiem z dnia 29 listopada 2012 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1499/12) oddalił skargę ubezpieczonego.

Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego uprawomocnił się w dniu 28 lutego 2013 r.

Pismem organu rentowego z dnia 23 listopada 2016 r. (odebranym przez ubezpieczonego w dniu 15 grudnia 2016 r.) ubezpieczony został zawiadomiony przez organ rentowy o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie określenia wysokości należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy. Organ rentowy wskazał wysokość należności, z czego składki: na ubezpieczenia społeczne za okres od listopada 2006 r. do października 2013 r. wyniosły 74 350,66 zł (w tym 30 061 zł odsetek); na ubezpieczenia zdrowotne za okres od listopada 2006 r. do października 2013 r. - 31 783,17 zł (w tym 12 640 zł); na Fundusz Pracy za okres listopada 2006 r. do października 2013 r. – 6 343,38 zł (w tym 2 551 zł odsetek).

Pismem z dnia 14 kwietnia 2017 r. ubezpieczony odmówił zapłaty składek, podnosząc że uległy one przedawnieniu, w tym:

- na ubezpieczenia społeczne za okres od listopada 2006 r. do marca 2012 r. w kwocie 33 763, 05 zł oraz 26 350 zł tytułem odsetek, łącznie 60 113,05 zł;

- na ubezpieczenie zdrowotne za okres od listopada 2006 r. do marca 2012 r. w kwocie 14 234,92 zł oraz 10 0983 zł tytułem odsetek, łącznie 25 172,92 zł;

- na Fundusz Pracy za okres od listopada 2006 r. do marca 2012 r. w kwocie 2 916,69 zł oraz 2 247 odsetek, łącznie 5 163,69 zł.

Z powyższym nie zgodził się organ rentowy, który pismem z dnia 28 kwietnia 2017 t. uznał, że nie doszło do przedawnienia roszczenia, bowiem bieg terminu przedawnienia został skutecznie zawieszony na skutek zawiadomienia o wszczęciu postępowania z dnia 23 listopada 2016 r.

Ostatecznie zaskarżoną decyzją z dnia 28 kwietnia 2017 r. organ rentowy stwierdził, że ubezpieczony jest dłużnikiem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z tytułu nieopłaconych składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne i Fundusz Pracy za okres od listopada 2006 roku do października 2013 r., w łącznej kwocie 114 773,21 zł wraz z należnymi odsetkami.

Organ rentowy nie podejmował czynności zmierzających do wyegzekwowania należności z tytułu składek. Należności te nie zostały również zabezpieczone hipoteką lub zastawem.

Powyższy stan faktyczny był bezsporny i wynikał z akt organu rentowego.

Sąd zważył co następuje:

Odwołanie ubezpieczonego K. B. częściowo zasługuje na uwzględnienie.

Przepis art. 68 ust. 1 ustawy z dnia 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 205, poz.1585 z późn. zm.) powierza organom rentowym obowiązek wymierzania i pobierania składek na ubezpieczenia społeczne, na ubezpieczenia zdrowotne oraz na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zgodnie z art.46 ust.1 ustawy: płatnik składek jest obowiązany według zasad wynikających z przepisów ustawy obliczać, potrącać z dochodów ubezpieczonych, rozliczać oraz opłacać należne składki za każdy miesiąc kalendarzowy.

Zgodnie z treścią art. 6 ust 1 pkt 5 ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym podlegają, z zastrzeżeniem art. 8 i 9, osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność oraz osobami z nimi współpracującymi.

Na podstawie art. 18 ust. 8 omawianej ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 5, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 60 % prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 na dany rok kalendarzowy. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku.

Natomiast zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, z zastrzeżeniem ust. 2 i ust. 3.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy systemowej od nieopłaconych w terminie składek należne są od płatnika składek odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2013r., poz. 613 z późn. zm.).

Z kolei obowiązek opłacania składki na Fundusz Pracy wynika z art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 149 ze zm.), w myśl którego osoba prowadząca pozarolniczą działalność gospodarczą jest zobowiązana do opłacania obowiązkowej składki na Fundusz Pracy ustalonych od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Natomiast w myśl art. 107 ust. 4 od składek na Fundusz Pracy nieopłaconych w terminie Zakład Ubezpieczeń Społecznych pobiera odsetki za zwłokę, na zasadach i w wysokości określonych w ustawie z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613, z późn. zm.).

Obowiązek ubezpieczenia zdrowotnego osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą wynika z art. 66 ust 1 pkt 1 lit.c ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2015r., poz. 581 ze zm.). Zgodnie z art. 81 ust 2 podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne osób, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. c, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 75 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw w czwartym kwartale roku poprzedniego, włącznie z wypłatami z zysku, ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski". W myśl art. 87 ust. 3 ustawy od nieopłaconych w terminie składek na ubezpieczenie zdrowotne pobiera się odsetki za zwłokę na zasadach i w wysokości określonych dla zaległości podatkowych.

Fakt podlegania przez odwołującego w spornym okresie ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym został prawomocnie przesądzony (sprawa o sygn. akt VIII U 3607/08, wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt VI SA/Wa 1499/12)

Ubezpieczony podniósł zarzut przedawnienia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy i ubezpieczenie zdrowotne, tym samym konieczne stało się zbadanie przez Sąd, czy zarzut ten jest zasadny oraz dokonanie wykładni przepisów dotyczących przedawnienia składek na ubezpieczenia społeczne, zdrowotne oraz Fundusz Pracy.

W pierwszej kolejności rozważony zostanie okres przedawnienia składek na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy.

Zaskarżona decyzja obejmuje wymienione składki za okres od listopada 2006 roku. do października 2013 roku.

Kwestie przedawnienia należności z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne reguluje przepis art. 24 ust 4 ustawy z dnia 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U z 2009 r., nr 205, poz.1585). W pierwotnej wersji powyższej ustawy, okres przedawnienia ustalono na 5 lat. Taki stan prawny uległ zmianie na mocy nowelizacji, która weszła w życie 1 stycznia 2003 r., a która wydłużyła okres przedawnienia do 10 lat- art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 18 grudnia 2002r o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U z 2002 r., nr 242, poz 2074).

Natomiast z dniem 1 stycznia 2012 r., na podstawie art. 11 pkt 1 ustawy o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców (Dz.U.2011.232.1378) zmieniającego treść art. 24 ust. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, skrócony został okres przedawnienia składek. Zgodnie z tym przepisem, wraz z dniem 1 stycznia 2012 r. należności z tytułu składek ulegają przedawnieniu po upływie 5 lat, licząc od dnia, w którym stały się wymagalne, z zastrzeżeniem ust. 5-6. Tym samym ustawodawca skrócił okres przedawnienia składek z dotychczas obowiązującego okresu 10 letniego, do 5 lat. Jednocześnie w art. 27 ust. 1 ustawy o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców, ustawodawca stwierdził, iż do przedawnienia należności z tytułu składek o których mowa w art. 24 ust. 4 ustawy systemowej, którego bieg rozpoczął się przed dniem 1 stycznia 2012 r. stosuje się przepisy w brzmieniu nadanym tą ustawą, z tym że bieg przedawnienia rozpoczyna się od dnia 1 stycznia 2012 r. Wedle zatem zasady wynikającej z tego przepisu do należności składkowych nieprzedawnionych do 1 stycznia 2012 r. (wedle starych zasad z zastosowaniem 10-letniego okresu przedawnienia) ma zastosowanie 5-letni termin przedawnienia, z tym jednakże bardzo istotnym zastrzeżeniem, że liczy się go nie od daty ich wymagalności, tak jak o tym stanowi art. 24 ust. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, ale od dnia 1 stycznia 2012 r.

Jednocześnie wyjątek od tej zasady ustanawia art. 27 ust. 2 ustawy o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców, stosownie do którego jeżeli przedawnienie rozpoczęte przed dniem 1 stycznia 2012 r. nastąpiłoby zgodnie z przepisami dotychczasowymi wcześniej, przedawnienie następuje z upływem tego wcześniejszego terminu. Powołana regulacja oznacza, że wybór odpowiedniego terminu przedawnienia 5-letniego (liczonego od dnia 1 stycznia 2012 r.) lub 10-letniego (liczonego od daty wymagalności składki) - zależy od tego, który z nich upłynie wcześniej.

Zgodnie natomiast z art. 107 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U.2017 r., poz. 1065) składki te opłaca się za okres trwania obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych w trybie i na zasadach przewidzianych dla składek na ubezpieczenia społeczne.

Mając zatem na uwadze art. 27 ustawy o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców należy rozważyć, który z terminów przedawnienia upłynąłby wcześniej.

Decyzja obejmuje składki na ubezpieczenie społeczne, Fundusz Pracy za okres od listopada 2006 r. do października 2013 r. Termin wymagalności składek przypada na 10,11,12 kolejnego miesiąca, począwszy od grudnia 2006 r.

Składki na ubezpieczenie społeczne wymagalne począwszy od 01 stycznia 2007 r. przedawniają się po upływie terminu 5 lat liczonego od dnia 01 stycznia 2012 roku. Z kolei składki wymagalne do 31 grudnia 2006 roku przedawniają się z upływem terminu 10 lat.

Przedawnieniu uległy zatem składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy za okres od listopada 2006 roku do marca 2012 roku.

Sąd zbadał czy nie doszło do przerwania, zawieszania biegu terminu przedawnienia.

Zgodnie z art. 24 ust. 5 ustawy systemowej nie ulegają przedawnieniu należności z tytułu składek zabezpieczone hipoteką lub zastawem, jednakże po upływie terminu przedawnienia należności te mogą być egzekwowane tylko z przedmiotu hipoteki lub zastawu do wysokości zaległych składek i odsetek za zwłokę liczonych do dnia przedawnienia.

Bezspornym jest, iż należności z tytułu składek nie zostały zabezpieczone zastawem, hipoteką.

Po myśli art. 24 ust. 5b ustawy systemowej bieg terminu przedawnienia zostaje zawieszony od dnia podjęcia pierwszej czynności zmierzającej do wyegzekwowania należności z tytułu składek, o której dłużnik został zawiadomiony, do dnia zakończenia postępowania egzekucyjnego.

Bezopornym jest, iż nie toczyło się postępowanie egzekucyjne.

Natomiast zgodnie z art. 24 ust. 5e ustawy systemowej bieg terminu przedawnienia zawiesza się, jeżeli wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Zawieszenie biegu terminu przedawnienia trwa do dnia, w którym decyzja innego organu stała się ostateczna lub orzeczenie sądu uprawomocniło się, nie dłużej jednak niż przez 2 lata.

W sprawie dotyczącej należności składek na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy, wydanie decyzji nie było uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd.

Wreszcie art. 25 ust. 5f ustawy systemowi stanowi, że w przypadku wydania przez Zakład decyzji ustalającej obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym, podstawę wymiaru składek lub obowiązek opłacania składek na te ubezpieczenia, bieg terminu przedawnienia ulega zawieszeniu od dnia wszczęcia postępowania do dnia, w którym decyzja stała się prawomocna.

Wprawdzie toczyło się postępowanie w przedmiocie podlegania ubezpieczeniom społecznym przez odwołującego - decyzją z dnia 24 września 2008 r. znak organ rentowy stwierdził, że ubezpieczony w okresach od 1 stycznia 1999 r. do 3 sierpnia 1999 r. oraz 30 sierpnia 1999 r. do nadal podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym, tj. emerytalnemu, rentowym, wypadkowemu z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, zakończone wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 11.02.2010 r oddalającego apelację odwołującego od wyroku Sądu Okręgowego w Gliwicach oddalającego odwołanie, niemniej jednak wszelkie okresy zawieszenia biegu terminu przedawnienia składek nieprzedawnionych do dnia 01 stycznia 2012 r., które miały miejsce do tej daty, pozostają bez wpływu na obliczenie terminu przedawnienia w sposób określony przepisem art. 27 ust 1 ustawy o redukcji niektórych obowiązków obywateli i przedsiębiorców.

Pozostaje zatem rozważenie zawieszenia biegu terminu przedawnienia w związku z wydaniem przez organ rentowy decyzji dotyczącej obowiązku opłacenia składek.

Zawieszenie biegu terminu przedawnienia nastąpiło dopiero z dniem wydania decyzji dotyczącej wysokości zadłużenia tj z dniem 28 kwietnia 2017 roku.

W wyroku z dnia 29 maja 2013 roku (I UK 613/12, OSNAPiUS 2014/3/44) Sąd Najwyższy wyjaśnił, że dopiero wydanie przez organ rentowy decyzji ustalającej podstawę wymiaru składek lub obowiązek ich opłacenia rozpoczyna zawieszenie biegu terminu przedawnienia składek objętych tą decyzją i stan ten kończy się z dniem jej uprawomocnienia. Sąd ubezpieczeń społecznych może więc stwierdzić przedawnienia składek tylko wtedy, jeśli nastąpiło ono przed wydaniem decyzji wszczynającej postępowanie o ustalenie podstawy wymiaru składek lub obowiązku ich opłacenia. Również w wyroku z dnia 29 stycznia 2007 r. ( II UK 116/06 OSNP 2008 r. nr 3-4, poz. 47) Sąd Najwyższy stwierdził, że okres przedawnienia, o którym mowa w art. 24 ust 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, jest liczony od dnia wymagalności należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne do dnia wydania decyzji zobowiązującej do zapłaty tej należności, nie są natomiast liczone okresy przypadające po wydaniu decyzji.

Zawieszenie biegu terminu przedawnienia nastąpiło zatem dopiero z dniem 28 kwietnia 2017 r. Zatem przedawnieniu nie uległy składki dopiero za okres od kwietnia 2012 r.

Reasumując należy stwierdzić, że przedawnieniu uległy składki na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy za okres od listopada 2006 r. do marca 2012 r., zatem na mocy art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c, Sąd zmienił zaskarżoną w ten sposób, że stwierdził że K. B. nie jest zobowiązany do zapłaty składek na ubezpieczenie społeczne i Fundusz Pracy za okres od listopada 2006 r. do marca 2012 r., a w pozostałym zakresie na mocy art. 477 ¹⁴ §2 k.p.c, oddalił odwołanie.

Odnosząc się natomiast do zaległych składek z tytułu ubezpieczenia zdrowotnego, wskazać należy, że w myśl art. 93 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2017 r., poz. 1938) należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne ulegają przedawnieniu na zasadach określonych w przepisach o systemie ubezpieczeń społecznych.

W związku z tym należy mieć na uwadze art. 24 ust. 5e ustawy systemowej, zgodnie z którym bieg terminu przedawnienia zawiesza się, jeżeli wydanie decyzji jest uzależnione od rozstrzygnięcia zagadnienia wstępnego przez inny organ lub sąd. Zawieszenie biegu terminu przedawnienia trwa od dnia, w którym decyzja innego organu stała się ostateczna, lub orzeczenie sądu uprawomocniło się, nie dłużej jednak niż przez dwa lata.

Zwrócenie się przez organ rentowy do NFZ o wydanie decyzji w przedmiocie podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu stanowiło „zagadnienie wstępne” od którego uzależnione było wydanie decyzji przez organ rentowy. Z art. 109 ust. 1 w/w ustawy, wynika że dyrektor oddziału wojewódzkiego funduszu rozpatruje indywidualne sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych. Do indywidualnych spraw z zakresu ubezpieczeń społecznych zalicza się również sprawy dotyczące objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym i ustalenia prawa do świadczeń.

Co do zasady, jeżeli decyzją ZUS zostanie stwierdzone, że dana osoba, podlegała w określonym czasie obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym, to skutkiem tego jest objęcie tej osoby z mocy prawa obowiązkowo ubezpieczeniem zdrowotnym, co nie wymaga potwierdzenia decyzją NFZ. Przepis art. 109 cytowanej ustawy należy zatem rozumieć w ten sposób, że wydanie decyzji przez NFZ jest konieczne w przypadkach szczególnych, zwłaszcza w sytuacjach wątpliwych tj wtedy kiedy dopiero decyzja NFZ może rozstrzygnąć istniejące wątpliwości co do podlegania przez daną osobę obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2014 r. , II UK 257/13, LEX nr 1438803, postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2014r , II UZ 70/13, LEX nr 1436076, wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 18 października 2012 r., III AUa 1560/12, LEX nr 1236484). W rozpoznawanej sprawie takie wątpliwości występowały, albowiem odwołujący prowadził dwie pozarolnicze działalności gospodarcze, posiadał dwa źródła przychodu w ramach tego samego tytułu do objęcia obowiązkiem ubezpieczenia zdrowotnego i podlegał obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym rolników.

Zatem biegu terminu przedawnienia składek na ubezpieczenie zdrowotne zawieszony był w okresie od dnia 19.05.2011 roku tj. od daty pisma ZUS, w którym wystąpił do NFZ o ustalenie obowiązku ubezpieczenia zdrowotnego odwołującego, do dnia 28 lutego 2013 roku, tj do daty prawomocności decyzji.

W związku z powyższym, nie doszło do przedawnienia należności z tytułu składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze powyższe, Sąd oddalił odwołanie ubezpieczonego w tym zakresie, w myśl art. 477 ¹⁴ §1 k.p.c.

(-) SSR del. Magdalena Kimel