Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 3/20

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. B.

S. B. został uznany wyrokiem Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 14 lutego 2019 roku w sprawie o sygn. akt IIK 42/17 za winnego tego, że:

w dniu 11 kwietnia 2016 roku w Zakładzie Karnym w C. w celi nr 23 Pawilonu L działając w zamiarze ewentualnym, tj. przewidując możliwość pozbawienia życia H. W. i godząc się na to, poprzez zadawanie ciosów w klatkę piersiową, kończyny dolne i górne, posługiwanie się narzędziem ostrokrawędzistym jakim był nieustalony fragment ceramiki, a także uciskanie rękoma szyi, spowodował u H. W. obrażenia ciała w postaci: licznych podbiegnięć krwawych w powłokach kończyn górnych i dolnych, licznych podbiegnięć krwawych w powłokach przedniej powierzchni klatki piersiowej w jej górnej części oraz nielicznych otarć naskórka na plecach, licznych ran ciętych w powłokach rąk, licznych podbiegnięć krwawych w powłokach przedniej i obu bocznych powierzchni szyi z licznymi wylewami krwawymi w mięśniach szyi, obrzęku mózgu z wylewami krwawymi w pniu mózgu oraz jądrach podstawy prawej półkuli mózgu skutkującego ciasnotą śródczaszkową, która doprowadziła do porażenia czynności ważnych dla życia ośrodków (krążenia i oddychania) w pniu mózgu i w następstwie do ostrej niewydolności krążeniowo – oddechowej, w konsekwencji czego doszło do śmierci pokrzywdzonego w dniu 13 kwietnia 2016 r. w Szpitalu w S., przy czym czynu tego dopuścił się będąc uprzednio prawomocnie skazanym wyrokiem Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 01 kwietnia 2010 roku w sprawie o sygn. akt III K 513/09 za czyn z art. 148 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.,

tj. popełnienia zbrodni z art. 148 § 3 k.k.,

Wyrok ten został utrzymany w tym zakresie w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 20 listopada 2019 roku w sprawie o sygn. akt IIAKa 316/19.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

S. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Wyrok Sądu Okręgowego w Słupsku z dnia 14 lutego 2019 roku w sprawie o sygn. akt IIK 42/17 został utrzymany w mocy wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 20 listopada 2019 roku w sprawie o sygn. akt IIAKa 316/19, zarówno co do winy, jak i co do kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu S. B., tj. przestępstwa z art. 148§3 k.k. Został uchylony jedynie w części dotyczącej orzeczenia o karze i w tym zakresie sprawa została przekazana Sądowi Okręgowemu w Słupsku do ponownego rozpoznania.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. B.

1

Przystępując do wymiaru kary Sąd wziął pod uwagę: Sąd miał na względzie dyrektywy jej wymiaru zawarte w art. 53§1 i 2 k.k. oraz art. 55 k.k. Sąd miał w szczególności na uwadze rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, postać zamiaru, motywację sprawcy oraz rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Przy wymiarze kary Sąd uwzględnił wszystkie okoliczności świadczące tak na korzyść, jak i na niekorzyść oskarżonego.

Okolicznością obciążającą oskarżonego jest bardzo wysoki stopnień jego winy. Jak wynika bowiem z opinii sądowo-psychiatryczno- psychologicznej, S. B. nie miał oni zniesionej, ani też znacznie ograniczonej poczytalności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim postępowaniem. Jego sprawność intelektualna mieści się w normie, a okoliczności te świadczą o tym, że w sprawie nie zachodzą żadne przesłanki, które mogły wpływać na ocenę stopnia winy oskarżonego, w szczególności poprzez jej umniejszenie.

Okolicznością obciążającą oskarżonego jest bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu, jakiego się on dopuścił. Czyn oskarżonego S. B. godzi w najwyższe dobro chronione prawem, tj. życie człowieka. Ochrona prawna życia, na straży której stoi Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej, a także kodeks karny, należna jest bowiem każdemu człowiekowi, bez względu na jego status społeczny i materialny, bez względu na to czy ofiara jest osobą nieskazitelnego charakteru, czy też osobą karaną, bez względu na to jakiej jest płci, rasy, orientacji seksualnej, etc.

Kolejnymi okolicznościami obciążającymi oskarżonego jest fakt jego uprzedniej wielokrotnej karalności, przede wszystkim za przestępstwa z użyciem przemocy, co świadczy o zupełnym braku poszanowania oskarżonego dla najważniejszych dóbr prawem chronionych, jakimi są życie i zdrowie ludzkie. Oznacza to, że S. B. nie wyciągał wniosków z wcześniejszych skazań. Niniejszego przestępstwa dopuścił on się w warunkach, o których mowa w art. 148§3 k.k. Uprzednia karalność, w tym na karę dożywotniego pozbawienia wolności za zbrodnię zabójstwa, przesądza o tym, że S. B. jest osobą wysoce zdemoralizowaną, charakteryzującą się brakiem poszanowania prawa i zasad społecznych, a stosowane wcześniej w stosunku do oskarżonego kary nie odniosły oczekiwanych skutków resocjalizacyjnych, bowiem w sytuacji odbywania kary dożywotniego pozbawienia wolności, dopuścił się on takiego samego przestępstwa, które jest formą kwalifikowaną zbrodni zabójstwa i nakłada na Sąd obowiązek orzekania wobec sprawców tego rodzaju kary pozbawienia wolności nie krótszej od lat 12.

Kolejnymi okolicznościami obciążającymi oskarżonego są informacje zawarte w treści wywiadu środowiskowego dotyczącego S. B.. Choć ma ona charakter nieco ogólnikowy, to jednak wynika z niego, że oskarżony wielokrotnie groził ojcu, że pewnego dnia go zabije (k. 1066 - 1067). Również z opinii o oskarżonym z Zakładu Karnego w C. (k. 1539 – 1540, k. 2192 – 2193), wynika, że zachowanie S. B. podczas odbywania kary jest zmienne z przewagą zachowań negatywnych. Sporządzono bowiem wobec niego aż 33 wnioski o wymierzenie kar dyscyplinarnych, z czego karany był 14 razy, m.in. za ubliżanie funkcjonariuszowi Służby Więziennej, nie stosowanie się do porządku wewnętrznego, dokonanie samouszkodzenia, nie przyjęcie całodobowego wyżywienia, niszczenie mienia ZK oraz bojkę z współosadzonym. Był on jednocześnie 8 razy nagradzany nagrodami regulaminowymi.

W zasadzie wskazana wyżej okoliczność, jak też forma zamiaru dokonania zabójstwa (zamiar ewentualny), stanowiły jedyne okoliczności, które mogły wpływać na wymiar kary, jednak były to okoliczności tak niewiele znaczące w sytuacji wymiaru kary dla oskarżonego, że nie mogły zadecydować o wymiarze kary innej, niż kara szczególna.

Wskazane wyżej okoliczności uprawniają do przekonania, iż kara którą można orzec wobec oskarżonego za dokonanie zabójstwa H. W., musi mieć charakter surowy i wyjątkowy, bowiem czyn ten został popełniony w szczególnie obciążających okolicznościach , a oskarżony wykazał się najwyższym możliwym stopniem demoralizacji, a skoro dotąd stosowane środki o charakterze resocjalizacyjnym nie odniosły wobec oskarżonego należnych celów, zdaniem Sądu wymierzona oskarżonemu kara nie mogła być inną niż karą dożywotniego pozbawienia wolności.

Do takiego przekonania i słuszności orzeczenia najsurowszego wymiaru kary przekonują nie tylko podniesione wyżej okoliczności, ale dodatkowo należy podkreślić fakt wcześniejszego skazania S. B. za zabójstwo, popełnione w okolicznościach powrotu do przestępstwa określanych w art. 64 §1 kk, na karę dożywotniego pozbawienia wolności, przy czym i wówczas, i teraz sposób działania oskarżonego był podobny, bowiem przyczyną zgonu H. W. było uduszenie.

Te wszystkie okoliczności świadczą o wyjątkowym zdemoralizowaniu oskarżonego, a skoro oddziaływania resocjalizacyjne nie przyniosły oczekiwanych skutków, a jednocześnie skoro brak jest okoliczności, pozwalających na czynienie jakichkolwiek rozważań, co do możliwości zresocjalizowania oskarżonego, to zachodzi obawa, że jeżeli S. B. kiedykolwiek odzyskał by wolność, stanowiłby permanentne zagrożenie dla społeczeństwa i dlatego zachodzi potrzeba zabezpieczenia społeczeństwa przed najgroźniejszymi czynami, których dopuszcza się S. B..

Tak więc wymierzona oskarżonemu kara dożywotniego pozbawienia wolności, jest adekwatna do najwyższego z możliwych stopnia jego winy, odpowiada ona równie wysokiemu stopniowi społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu i tylko jako taka może spełnić swoje cele zarówno w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, jak i cele zapobiegawcze i represyjne, bowiem, w ocenie Sądu, na oddziaływania wychowawcze wobec oskarżonego nie ma już żadnych szans.

Tylko tak ukształtowana kara pozwoli osiągnąć cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i tylko taka kara przez społeczeństwo zostanie przyjęta jako sprawiedliwa.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. B.

2

O kosztach za obronę oskarżonego z urzędu sąd orzekł zgodnie z § 17 ust. 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu, zasądzając od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. Z. z Kancelarii Adwokackiej w S. kwotę 738 (siedemset trzydzieści osiem) złotych brutto z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu sądowym.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Na podstawie art. 624§1 k.p.k. Sąd zwolnił S. B. od ponoszenia kosztów sądowych, w tym opłat, którymi to kosztami został obciążony Skarb Państwa, bowiem oskarżony przebywa w warunkach izolacyjnych w czasie odbywania dożywotniego pozbawienia wolności, nie podejmował dotychczas żadnej pracy, stąd brak jest realnych możliwości uiszczenia przez niego tychże kosztów.

Podpis