Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 2 kwietnia 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 kwietnia 2014r. w S.

odwołania J. P. (1)

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 2 sierpnia 2013 r. Nr (...)

w sprawie J. P. (1)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu J. P. (1) przysługuje prawo do emerytury od dnia 1 lipca 2013 roku.

Sygn. akt: IV U 1072/13

UZASADNIENIE

Decyzją z 2 sierpnia 2013 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił J. P. (1) prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy podniósł, że do pracy w szczególnych warunkach nie zaliczono okresu zatrudnienia w Państwowym Ośrodku (...) w S. od 20.04.1973 r. do 31.10.1992 r., z wyłączeniem okresu służby wojskowej od 16.02.1974 r. do 13.12.1974 r., ponieważ ubezpieczony nie przedłożył świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych.

Odwołanie od w/w decyzji złożył J. P. (1) wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że niezasadnie organ rentowy nie uznał mu okresu pracy w warunkach szczególnych w Państwowym Ośrodku (...) w S., gdzie przez 19 lat pracował w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku tokarza, frezera obsługując maszyny do obróbki skrawania, czyli do obróbki wiórowej odlewów żeliwnych. Ponadto ubezpieczony podniósł, że w okresie zatrudnienia otrzymywał dodatek za pracę w warunkach szkodliwych oraz dodatek regeneracyjny (mleko) (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.12-13).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. P. (1) w dniu (...). ukończył 60-ty rok życia. W dniu 22 lipca 2013 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury. Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat, 8 miesięcy i 1 dnia, z czego okresy składkowe wynoszą 25 lat, 8 miesięcy i 1 dzień. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony nie udowodnił staż pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 15 lat. Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 2 sierpnia 2013 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 02.08.2013 r.- k. 23 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony w okresie od 20 kwietnia 1973 r. do 31.10.1992 r. był zatrudniony w Państwowym Ośrodku (...) w S. na stanowisku frezer-wiertacz w pełnym wymiarze czasu pracy (świadectwo pracy k.7 akt emerytalnych). Ubezpieczony umowę o pracę zawarł 20 kwietnia 1973 r. i zgodnie z treścią tej umowy powierzono mu pracę w charakterze tokarza w III grupie osobistego zaszeregowania pracowników warsztatowych (umowa o pracę k.10 akt osobowych). W okresie od 16.02.1974 r. do 13.12.1974 r. ubezpieczony odbył zasadniczą służbę wojskową a następnie pismem z dnia 6 stycznia 1975 r. zwrócił się do pracodawcy o przyjęcie go ponownie do pracy po odbyciu służby wojskowej i został zatrudniony z dniem 7 stycznia 1974 r. W związku z powyższym pracodawca zgodnie z art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 21.11.1967 r. o powszechnym obowiązku obrony PRL zaliczył mu okres odbytej zasadniczej służby wojskowej do okresu zatrudnienia począwszy od dnia 20 kwietnia 1973 r. (podanie z dnia 6.01.1975 r. k.5-5v akt osobowych).

Ubezpieczony przez cały okres zatrudnienia w Państwowym Ośrodku (...) w S. pracował na jednej hali i zajmował się obróbką odlewów żeliwnych, z których powstawały części do ciągników np. obudowy wałków, łożyska, korpusy do tylnych zaczepów. Ubezpieczony pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przy obróbce odlewów żeliwnych na tokarce (przez pierwsze cztery lata) i frezarce. Praca wykonywana była na dwie zmiany i trwała 8 godzina na zmianie. Odlewy żeliwne przychodziły do zakładu pracy ubezpieczonego i podlegały obróbce przechodząc przez liczne operacje na każdej maszynie, po przejściu których stawały się gotowymi częściami do ciągników i odwożone były do U.. Obróbka odlewów żeliwnych szła taśmowo i każdy z pracowników miał w zakresie swoich obowiązków wykonywanie jednej operacji – ubezpieczony frezował uszy w odlewach żeliwnych, z których powstawały korpusy do ciągników, a pracując wcześniej na tokarce obrabiał odlewy na pokrywę wałka i odlewy na inne części w zależności od potrzeb. Praca na hali produkcyjnej była trudna: panowało duże zapylenie, hałas, nie było wentylacji (zeznania świadków: S. M. (k.20v-21), J. P. (2) (k.21-21v), zeznania ubezpieczonego (k.21v-22).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę -k.1v akt emerytalnych ubezpieczonego i zeznania ubezpieczonego k. 22).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie J. P. (1) okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ,tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 25 maja 2011 r., nie był członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy. Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych pracując w okresie od 20 kwietnia 1973 r. do 31 października 1992 r. w Państwowym Ośrodku (...) w S..

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że we wskazanym przez ubezpieczonego okresie wymienionym powyżej J. P. (1) na stanowisku tokarza, a następnie frezera zajmując się obróbką i wykańczaniem odlewów żeliwnych pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy od 20.04.1973 r., a zatem na datę 1 stycznia 1999r. ubezpieczony posiada okres pracy w warunkach szczególnych w wymiarze wynoszącym 19 lat, 6 miesięcy i 11 dni. W ocenie Sądu pracę wykonywaną przez ubezpieczonego polegającą na wykańczaniu odlewów żeliwnych, z których wychodziły gotowe części do ciągników należy zaliczyć do prac wykonywanych w warunkach szczególnych wymienionych w załączniku nr 1 wykazie A dziale III poz. 23 do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jako prace przy wybijaniu, oczyszczaniu i wykańczaniu odlewów żeliwa. Zgodnie z zebranym materiałem dowodowym do Państwowego Ośrodka (...) w S. przychodziły odlewy żeliwa, które podlegały obróbce, wykończeniu. Po przejściu ośmiu operacji na linii produkcyjnej z takiego żeliwnego odlewu powstawała gotowa część do ciągników np. korpusy, wałki, łożyska i inne. Ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pracując na tokarce, a następnie na frezarce pracował przy wykańczaniu odlewów żeliwnych na jednej hali produkcyjnej. Innej pracy ubezpieczony nie wykonywał w okresie zatrudnienia w Państwowym Ośrodku (...) w S.. Powyższe potwierdzili świadkowie: S. M. i J. P. (2), z którymi ubezpieczony pracował w wymienionym zakładzie pracy, które to zeznania Sąd obdarzył wiarygodnością. Wymienione dowody potwierdzają fakt wykonywania przez ubezpieczonego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prac wymienionych powyżej. Zeznania wymienionych są spójne, logiczne korespondują ze sobą i z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

Do pracy w warunkach szczególnych Sąd zaliczył również okres, w jakim ubezpieczony odbywał zasadniczą służbę wojskową, zgodnie z stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 4 grudnia 2013 r. w sprawie II UK 217/13, (LEX nr 1408683) gdzie stwierdzono, że „pracownik zatrudniony w szczególnych warunkach, który po zakończeniu czynnej służby wojskowej powraca do tego zatrudnienia w przepisanym terminie, zachowuje status pracownika zatrudnionego w szczególnych warunkach w rozumieniu § 2 ust. 1 rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8, poz. 43 ze zm.) w okresie pełnienia tej służby.”

Podkreślić także należy, że o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności. Ubezpieczony wykonywał prace polegające na wykańczaniu odlewów z żeliwa w warunkach dużego zapylenia i hałasu wobec powyższego wykonywana przez niego praca stanowi pracę w warunkach szczególnych.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 ¹⁴ §2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że J. P. (1) przysługuje prawo do emerytury od 1 lipca 2013 r. tj. pierwszego dnia miesiąca, w którym uprawniony złożył wniosek o przyznanie emerytury.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.