Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt. III RC 32/19

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda M. B. pozwem, który wypłynął do tut. Sądu dnia 28 stycznia 2019 roku wniosła o podwyższenie alimentów na rzecz jej syna A. W. od pozwanego P. W. z kwoty po 750 zł miesięcznie do kwoty po 1 400 zł miesięcznie .

Pozwany P. W. w odpowiedzi na pozew wniósł o oddalenie powództwa w całości .

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Aktualny obowiązek alimentacyjny P. W. wobec małoletniego A. W. wynika z wyroku Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 24 lipca 2006 r., sygn. akt III RC 117/06 ustalającego wysokość należnych alimentów na kwotę po 600 zł miesięcznie, zmienionego wyrokiem Sądu Rejonowego w Otwocku z dnia 11 września 2013 r., sygn. akt III RC 334/12 ustalającego wysokość alimentów na kwotę po 750 zł miesięcznie. Małoletni A. W. ma obecnie siedemnaście lat i pochodzi ze związku (...).

(d. akt urodzenia – k. 5, wyrok tut. Sądu z 24 lipca 2006 r. sygn. akt III RC 117/06 k. 18 tych akt, wyrok tut. Sądu z 11 września 2013 r. sygn. akt III RC 334/12 k. 46 tych akt)

Od ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów minęło blisko 6 lat, zatem potrzeby małoletniego powoda uległy dużym zmianom. Obecnie A. W. jest uczniem pierwszej klasy mundurowej Technikum w O.. W związku z profilem klasy, A. jest obowiązany do zakupu munduru w kwocie 310 zł, butów – 200 zł, apaszki – 20 zł, nadruku – 5 zł oraz dwóch koszul – każdej po 45 zł. Nadto powód jeździ na specjalne wycieczki najbliższa za sumę 400 zł plus kieszonkowe. Poza tym opłaty związane ze szkołą wynoszą ok. 100 zł miesięcznie tj. pozostałe wycieczki, ubezpieczenie, zdjęcia, wydarzenia typu M. oraz ok. 80 zł miesięcznie np. zaliczka na wyprawkę szkolną, podręczniki, przybory do pisania, plecak. Małoletni uczęszcza także na basen w szkole, którego miesięczny koszt wynosi 68 zł. Ponadto interesuje się zdrowym trybem życia oraz treningami na siłowni, co wiąże się z kupnem karnetu na siłownie – 50 zł., opłatę tę pokrywa pozwany oraz zakupem specjalistycznych odżywek. Na kosmetyki małoletni powód potrzebuje ok. 50 zł miesięcznie, na odzież jak wskazała matka ok. 200 zł miesięcznie, zaś na wyżywienie według szacunków matki ok. 900 zł miesięcznie, na bilet komunikacji miejskiej 40 zł miesięcznie, na fryzjera 40 zł miesięcznie. A. W. otrzymuje od matki także kieszonkowe w wysokości 200 zł miesięcznie. Matka zapewnia synowi wyjazdy wakacyjne w tym do Egiptu za kwotę 2200,-zł. i do Bułgarii za kwotę 1900,-zł., wyjazd na narty, którego koszt wraz zakupem ubrań, sprzętu wyniósł ok. 2000 zł. Małoletni powód mieszka wraz z matką, która ponosi opłaty związane z utrzymaniem gospodarstwa domowego w wysokości 2 209 zł miesięcznie, na co składają się: 1 200 zł/mc – rata kredytu mieszkaniowego, 16 zł/mc – gaz, 113 zł/mc – prąd, 90 zł/mc – Internet + TV, 600 zł/mc – czynsz. M. B. pracuje jako przedstawiciel handlowy, obecnie przebywa na zasiłku chorobowym w związku z wypadkiem podczas jazdy na nartach, otrzymując kwotę 4 100 zł miesięcznie. W 2018 roku M. B. wykazała dochód w kwocie 75 079,86 zł. M. B. pozostaje w nowym związku, jej partner ma dwoje dzieci.

(d. dokumentacja medyczna – k. 6-13, 67, potwierdzenia przelewów wynagrodzenia – k.14-15, przelewy opłat – k. 16-25, 45-53, rachunki – k. 61-66, informacja o przychodach w roku 2018 PIT 11 – k. 30-31, korespondencja ze szkołą dotycząca kosztów – k. 54-59, wydruk cen podręczników-k. 60, zeznania M. B. – k. 83-84)

Pozwany P. W. mieszka sam w domu należącym do jego matki o powierzchni 100 m2, którego koszty utrzymania wynoszą średnio 1 100 zł miesięcznie. Pozwany partycypuje w tych kosztach kwotą 300 zł miesięcznie. Pracuje jako kierowca ciągnika siodłowego z wynagrodzeniem 2200 zł. brutto, ok. 1 600 zł miesięcznie netto wynikającym z umowy. Do wynagrodzenia otrzymuje dodatki w postaci diety w wysokości ok. 2 800 zł miesięcznie, premii i zwrotu kosztów delegacji. Zdaniem pozwanego wynagrodzenie w kwocie 5 000 zł miesięcznie jest realne w wykonywanym przez niego zawodzie. Od czasu orzekania o ostatnim obowiązku alimentacyjnym względem syna uległ zmianie kierunek wyjazdów pozwanego w związku z sytuacją gospodarczą, wcześniej jeździł w kierunku wschodnim do Rosji, obecnie zaś jeździ do krajów Europy zachodniej do Hiszpanii, Francji. P. W. szacuje, iż przez zmianę kierunku wyjazdów zmniejszeniu uległ osiągany przez niego dochód o ok. ¼. Do kosztów utrzymania P. W. należą: opłaty za telefon swój oraz syna w kwotach 140-250 i 35 zł miesięcznie, telewizja – 90 zł/mc, wyżywienie – ok. 1 300 zł/mc, rata kredytu na wykończenie domu – 1180 zł/mc, pozostały czas do spłaty kredytu to cztery lata. Ponadto pozwany ponosi wydatki związane z zakupem odzieży, naprawami dwóch posiadanych samochodów marki J. (...) i B. mających odpowiednio 20 i 18 lat, opłaca karnet na siłownie synowi oraz regularnie płaci na jego rzecz alimenty w kwocie 750 zł/mc. Nadto P. W. przekazuje synowi dodatkowe środki pieniężne w zależności od aktualnych potrzeb np. dołożenie kilkuset złotych na komputer, zakup skutera, remont skutera, prezenty na święta. Pozwany pozostaje w nowym związku, jego partnerka ma zamieszkać z nim, co spowoduje, że podczas pobytów syna u ojca będzie on nocował w innym pokoju.

(d. zaświadczenie – k. 39, zeznania P. W. – k. 84).

Sąd zważył co następuje:

Zgodnie z dyspozycją art. 133 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. O zakresie obowiązku alimentacyjnego decydują w każdym razie usprawiedliwione potrzeby uprawnionego oraz zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego o czym stanowi art. 135 § 1 k.r. i op. Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można jednoznacznie zdefiniować. Rodzaj i rozmiar tych potrzeb jest uzależniony od cech osoby uprawnionej oraz od różnych okoliczności natury społecznej i gospodarczej w których osoba uprawniona się znajduje. Zakres obowiązku alimentacyjnego wyznaczać będą poszczególne sytuacje uprawnionego i zobowiązanego, konkretne warunki społeczno-ekonomiczne oraz cele i funkcje obowiązku alimentacyjnego. Potrzeby uprawnionego oraz możliwości zobowiązanego ulegają zmianie, tym samym może ulegać zmianie wysokość alimentów. Dlatego też w razie zmiany stosunków zarówno uprawniony jak i zobowiązany mogą żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego o czym stanowi art. 138 k.r. i op. Dla stwierdzenia czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu wyżej wskazanego przepisu, należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i możliwości mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które
w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego. Zmiana orzeczenia dopuszczalna jest tylko w razie zmiany stosunków, powstałych po jego wydaniu, a jej ustalenie następuje poprzez porównanie stosunków obecnych z warunkami i okolicznościami uprzednio istniejącymi. Przez zmianę stosunków w rozumieniu art. 138 k.r. i op. rozumie się istotne zmniejszenie lub zwiększenie możliwości majątkowych i zarobkowych zobowiązanego, albo też istotne zwiększenie lub zmniejszenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że od czasu poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów wyroku tut. Sądu z dnia 11 września 2013 r. usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniego A. W. wzrosły. Wzrost kosztów wiąże się przede wszystkim z naturalnym rozwojem małoletniego, w tym z rozwojem jego zainteresowań, co skutkowało wzrostem kosztów związanych z edukacją rozpoczęciem nauki w szkole średniej w klasie mundurowej, z czym związane są usprawiedliwione wydatki na zakup munduru, dodatków, koszul, butów, czy udział w specjalistycznych wyjazdach szkolnych. Nadto małoletni uczestniczy w szeregu zajęciach sportowych jak basen, siłownia, które są korzystne dla jego rozwoju. Zasadne jest również zapewnienie małoletniemu możliwości udziału w zorganizowanych wyjazdach wakacyjnych, na ferie. Faza wzrostu powoda uzasadnia wyższe koszty jego wyżywienia. Potrzeby te stanowią o wzroście kosztów utrzymania małoletniego A.. Niewątpliwie w kosztach utrzymania małoletniego mieści się jego udział w opłatach związanych z utrzymaniem gospodarstwa domowego. W ocenie Sądu zasadne jest przyjęcie wzrostu kosztów utrzymania powoda o ok. 500 zł. miesięcznie. Jednocześnie w ocenie Sądu zmieniły się możliwości zarobkowe rozumiane jako środki pieniężne, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności, stosownie do swych sił umysłowych i fizycznych zarówno pozwanego jak i matki powoda. W ocenie Sądu aktualne możliwości zarobkowe M. B. wyczerpują się w osiąganych przez nią dochodach z pracy, w związku z doznanym wypadkiem przebywa ona na zasiłku chorobowym, zaś P. W. w związku z długim stażem pracy jako kierowca międzynarodowy powinien osiągać zarobki odpowiednio wyższe niż 6 lat temu w czasie orzekania o ostatnim obowiązku alimentacyjnym. Obecne zaś jego zarobki należy ocenić na kwotę, co najmniej 5 000 zł miesięcznie. W tej sytuacji, mając na uwadze fakt, że od czasu poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów zwiększyły się koszty utrzymania małoletniego powoda, za zasadne należy uznać podwyższenie alimentów należnych małoletniemu powodowi od jej ojca o 250 zł miesięcznie, a więc do kwoty po 1 000 zł miesięcznie. Zdaniem Sądu alimenty w wysokości po 1 000 zł miesięcznie na rzecz powoda pozostają w zasięgu możliwości majątkowych i zarobkowych pozwanego, mając na uwadze jego kwalifikacje, doświadczenie i wykonywany zawód. Z kolei kwotę alimentów żądaną przez przedstawicielkę ustawową powoda w wysokości 1 400 zł miesięcznie należy uznać za wygórowaną mając na uwadze uzasadnione potrzeby małoletniego oraz, że pozwany oprócz płacenia alimentów, partycypuje także w kosztach utrzymania małoletniego na przykład poprzez opłacanie karnetu na siłownię czy ponoszenia opłaty za telefon. Ponadto zdaniem Sądu niektóre podane przez M. B. kwoty przekraczają zakres usprawiedliwionych kosztów utrzymania dziecka. Wydatkowanie kwoty 200 zł miesięcznie na odzież nie spełnia wymogu usprawiedliwionych potrzeb małoletniego. Niewątpliwie ubrania wystarczają na dłuższy okres czasu stąd w ocenie Sadu kwota 2400 zł. rocznie na ubrania jest wygórowaną. Poza twierdzeniami nie zostały w tym zakresie przedstawione dostateczne dowody. Paragony fiskalne nie zawierające wskazania kto dokonał zakupu i na czyją rzecz nie są tu wystarczającym dowodem. Nadto ocenie Sądu, kwota 900 zł miesięcznie na wyżywienie jednej osoby jest znaczną, a w przypadku żądania powództwa nie potwierdzoną. W ocenie Sądu kwota ok. 500-600 zł. na ten cel jest usprawiedliwioną przy uwzględnieniu wieku powoda. Mając powyższe na uwadze, Sąd uznał, iż koszty utrzymania małoletniego powoda wynoszą ok. 1800-2000 zł miesięcznie. Z uwagi na powyższe, Sąd uznał, iż nastąpiła zmiana stosunków, o której mowa w art. 138 k.r. i op. i podwyższył alimenty należne małoletniemu A. W. od pozwanego z kwoty po 750 zł miesięcznie do kwoty po 1 000 zł miesięcznie. Na podstawie art. 113 ustęp 1 w zw. z art. 13 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych i art. 98 § 1 k.p.c. Sąd obciążył pozwanego opłatą sądową, od której zwolniony był powód.