Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2022 roku

Sąd Okręgowy w Sieradzu IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Dorota Załęska

Protokolant: st. sekr. sąd. Beata Krysiak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 stycznia 2022 roku w Sieradzu

odwołania J. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

z dnia 13.09.2021 r. Nr (...)

w sprawie J. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł.

o wysokość emerytury

oddala odwołanie.

Sygn. akt IV U 595/21

UZASADNIENIE

Decyzją z 13.09.2021r. ZUS II Oddział w Ł. przyznał J. W. emeryturę od 27.08.2021r., tj. od osiągnięcia wieku 65 lat; wysokość emerytury powszechnej została zawieszona z uwagi na zbieg prawa do więcej niż jednego świadczenia.

Nie podzielając powyższej decyzji pełnomocnik J. W. ustanowiony w sprawie złożył odwołanie, wnosząc o zmianę decyzji poprzez ustalenie, iż ubezpieczonemu przysługuje emerytura w wysokości najniższej krajowej emerytury, tj. 1250,88zł. oraz podjęcie wypłaty świadczenia od 27.08.2021r. wraz z ustawowymi odsetkami.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił:

J. W., ur. (...), od 1.02.2004r., uprawniony do emerytury wojskowej. Decyzją Dyrektora Wojskowego Biura Emerytalnego z 26.08.2011r., ustalono J. W. wysokość emerytury wojskowej od 1.09.2011r.; procentowy wymiar emerytury wyniósł 75% (decyzja k. 83/akta emerytalne Nr 10353).

W dniu 27.08.2021r., J. W. złożył w ZUS wniosek o emeryturę, załączając świadectwo pracy z okresu zatrudnienia od 7.06.2004 – 31.01.2020 (wniosek z załącznikiem k. 1 – 3/akta ZUS).

Decyzją z 13.09.2021r. ZUS II Oddział w Ł. przyznał J. W. emeryturę od 27.08.2021r., tj. od osiągnięcia wieku 65 lat; wysokość emerytury powszechnej została zawieszona z uwagi na zbieg prawa do więcej niż jednego świadczenia. Emerytury nie podwyższono do najniższej emerytury, gdyż w/w nie udokumentował 25 – letniego okresu składkowo – nieskładkowego; uwzględniono 15 lat, 7 miesięcy i 1 dzień okresów składkowych oraz 1 miesiąc i 20 dni okresów nieskładkowych (decyzja k. 6 – 7/akta ZUS; odpowiedź na odwołanie k. 11/akta sprawy).

Powyższy niesporny stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach ZUS i w aktach emerytalnych WBE. Dowody te nie budziły zastrzeżeń i zostały uznane przez Sąd w całości za wiarygodne.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 95 ust. 1 i 2 ustawy emerytalnej, w razie zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w ustawie wypłaca się jedno z tych świadczeń – wyższe lub wybrane przez zainteresowanego. Przepis ust. 1 stosuje się również, z uwzględnieniem art. 96, w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym osób, o których mowa w art. 2 ust. 2, z wyjątkiem przypadku, gdy emerytura wojskowa lub policyjna została obliczona według zasad określonych w art. 15a albo art. 18e ustawy z 10 grudnia 1993r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin lub w art. 15a lub art. 15d lub art. 18e ustawy z dnia 18 lutego 1994r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, (...) Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, (...)Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.

Z treści art. 95 ust. 1 i ust. 2 ustawy emerytalnej wynika zasada prawa ubezpieczeniowego, zakładająca prawo do pobierania jednego świadczenia (wyższego lub wybranego przez uprawnionego) w sytuacji tzw. zbiegu u jednej osoby prawa do kilku świadczeń przewidzianych w tej ustawie, jak również w razie zbiegu prawa do emerytury lub renty określonych w ustawie emerytalnej z prawem do świadczeń przewidzianych w przepisach o zaopatrzeniu emerytalnym, między innymi żołnierzy zawodowych (por. wyrok Sądu Najwyższego z 8.05.2012r., II UK 237/1; wyrok SA w Krakowie z 13.07.2016r., III AUa 1254/15). Możliwość nabycia obu rodzajów tych świadczeń, tj. przewidzianych na tle odrębnych systemów zabezpieczeń społecznych, nie jest równoznaczna z możliwością ich wspólnej wypłaty (por. wyrok SA w Krakowie z 8.07.2014r., III AUa 1542/13). Co do zasady więc w razie zbiegu uprawnień do emerytury z dwóch różnych systemów przysługuje tylko jedno świadczenie – wyższe lub wybrane przez zainteresowanego.

W ocenie Sądu zaskarżona decyzja odpowiada prawu.

Odwołujący ma przyznane prawo do emerytury wojskowej od 1.02.2004r. Od 1.09.2011r.; procentowy wymiar emerytury wojskowej wyniósł 75%. Na mocy skarżonej decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyznał wnioskodawcy emeryturę powszechną, przy czym dokonał zawieszenia wypłaty świadczenia z uwagi na pobieranie przez odwołującego emerytury wojskowej, a więc zbieg świadczeń przy możliwości pobierania tylko jednego z nich.

Sąd Okręgowy podziela stanowisko Sądu Najwyższego wyrażone w uchwale składu 7 sędziów z 15 grudnia 2021r., III UZP 7/21 zgodnie z którym , ubezpieczonemu, który pozostawał w zawodowej służbie wojskowej przed dniem 2 stycznia 1999r. i pobiera emeryturę wojskową wynoszącą 75% podstawy jej wymiaru obliczoną bez uwzględnienia okresów składkowych i nieskładkowych, z tytułu których jest uprawniony również do emerytury z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, wypłaca się jedno z tych świadczeń - wyższe lub wybrane przez niego (art. 95 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tekst jedn.: Dz. U. z 2021r. poz. 291 ze. zm. w związku z art. 7 ustawy z dnia 10 grudnia 1993r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin, tekst jedn.: Dz. U. z 2020r. poz. 586 ze zm.) (por. uchwała z 15.12.2021r., III UZP 7/21).

Okoliczność, że odwołujący pobiera emeryturę wojskową, wynoszącą 75% podstawy jej wymiaru powoduje, że nie może nabyć prawa do zbiegu świadczeń emerytalnych. Dodać także należy, że emerytura przyznana zaskarżoną decyzją nie może zostać podwyższona do kwoty emerytury minimalnej na podstawie art. 87 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, bowiem wnioskodawca nie legitymuje się wymaganym okresem składkowo – nieskładkowym wynoszącym 25 lat, co jest w sprawie niesporne.

W związku z tym, na podstawie art. 477 ¹⁴§1 k.p.c., orzeczono jak w sentencji.