Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 8 maja 2014 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie II Wydział Cywilny Odwoławczy

Przewodniczący: SSO Sławomir Krajewski (spr.)

Sędziowie SO Zbigniew Ciechanowicz

SO Karina Marczak

po rozpoznaniu w dniu 8 maja 2014 roku w Szczecinie na posiedzeniu niejawnym

w sprawie z wniosku D. B. i J. B.

o ustanowienie zarządcy przymusowego

na skutek zażalenia wnioskodawców na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Rejonowym w Świnoujściu, w sprawie VI Ns 737/13

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 15 stycznia 2014 roku Przewodniczący w Sądzie Rejonowym w Świnoujściu w sprawie VI Ns 737/13 zarządził zwrot wniosku o ustanowienie zarządcy przymusowego.

W uzasadnieniu stwierdził, iż wnioskodawcy D. B. i J. B. pismem z dnia 14 sierpnia 2013 roku wniesionym do Sądu Okręgowego w Szczecinie Wydziału I Cywilnego, wnieśli o ustanowienie zarządcy przymusowego dla nieruchomości wspólnej położonej w G. przy ul. (...)–J, zaś postanowieniem z dnia 30 września 2013 roku Sąd Okręgowy w Szczecinie przekazał sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Świnoujściu.

Dalej wskazał, iż opłatę stałą w kwocie 100 złotych pobiera się od wniosku o ustanowienie zarządcy rzeczy wspólnej lub przedmiotu użytkowania oraz, iż jeżeli pismo procesowe nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych lub jeżeli od pisma nie uiszczono należnej opłaty, przewodniczący wzywa stronę, pod rygorem zwrócenia pisma, do poprawienia, uzupełnienia lub opłacenia go w terminie tygodniowym zaś po bezskutecznym upływie terminu przewodniczący zwraca pismo stronie.

Przewodniczący stwierdził, że zarządzeniem z dnia 19 grudnia 2013 roku, doręczonym w dniu 23 grudnia 2013 roku (k. 119 i 120) wnioskodawcy zostali wezwani do uiszczenia opłaty stałej od przedmiotowego wniosku w kwocie 100 zł, w terminie 7 dni od wezwania, pod rygorem zwrotu wniosku i w tym terminie ani D. B., ani J. B. nie uiścili wymaganej opłaty.

Zażalenie na powyższe zarządzenie wywiedli wnioskodawcy i wnieśli o jego uchylenie, w części dotyczącej opłaty sądowej.

W uzasadnieniu wskazali, iż Przewodniczący nie poinformował o wydanym zarządzeniu o zarządzeniu nadzorczym wydanym przez Sąd Okręgowy z dnia 5 września 2013 roku, które nie zostało przez Sąd Rejonowy wykonane – sygn. akt I C 964/13. Zaznaczyli, że nie zostało wykonane postanowienie Sądu z dnia 30 września 2013 roku – I NS 313/13.

Dodali, iż przewodniczący wydał zarządzenie z dnia 15 stycznia 2014 roku jako sprzeczne z prawem i tylko jednemu małżonkowi. Wskazali, iż nie doręczono do zarządzenia odpisu wniosku z dnia 14 sierpnia 2013 roku, zgodnie z zarządzeniem Sądu Okręgowego.

Zaznaczyli, iż przewodniczący wydał przedmiotowe zarządzenie w składzie sprzecznym z prawem. Skarżący podnieśli, iż niezgodności dotyczą naruszenia przepisów procesowania na podstawie kodeksu postępowania cywilnego i administracyjnego. Wskazali, iż zarządzenie jest sprzeczne z ustawą z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali, z ustawą z dnia 28 lipca 2005 roku i kosztach sądowych w sprawach cywilnych, rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 grudnia 1996 roku w sprawie określenia wpisów w sprawach cywilnych - § 24 pkt 5, zgodnie z którym wpisy ściąga się od zarządcy nieruchomości z dochodów uzyskanych z rzeczy, a wnioskodawca nie ma obowiązku ich uiszczać.

Skarżący dodali, iż Sąd Rejonowy powierzył prowadzenie ksiąg rachunkowych bez podstawy prawnej osobom nieuprawnionym i z naruszeniem ordynacji podatkowej, a w szczególności art. 7, art. 34 § 1, § 3 pkt 1. Skarżący wskazali również na naruszenie ustawy o rachunkowości

Wnioskodawcy podnieśli, iż na Sądzie Rejonowym spoczywa na podstawie kpc oraz ustawy o własności lokali obowiązek ustanowienia zarządcy przymusowego (tj. adwokata) w sytuacji kiedy właściciele nie wybiorą zarządu w obecności notariusza i kiedy wspólna nieruchomość liczy (...)mieszkań i wskazali, że Spółdzielnia Mieszkaniowa (...)liczy ponad (...)Podkreślili, że Sąd Rejonowy powierza prowadzenie ksiąg rachunkowych w trybie nieprocesowym kiedy zauważy, że umowa wzajemna nie jest wykonywana oraz na wniosek każdego właściciela, innej osoby, w tym zarządcy przymusowego na koszt i niebezpieczeństwo (...)który ponosi odpowiedzialność odszkodowawczą z tytułu rękojmi.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie okazało się niezasadnym i jako takie podlegało oddaleniu.

Odnosząc się do zarzutów skarżących w pierwszej kolejności wskazać należy, że nie jest możliwym zaaprobowanie ich stanowiska, co do niewłaściwego składu sądu, konkretnie przewodniczącego w Sądzie pierwszej instancji.

Sąd Okręgowy w pełni aprobuje tu pogląd prawny wyrażony przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 28 stycznia 2014 roku, w sprawie (...) -I- (...)

Dalej podkreślenia wymaga, że wnioskodawcy domagali się ustanowienia zarządcy przymusowego nieruchomości wspólnej, w obrębie której, jak wskazali, znajduje się 60 lokali.

Zgodnie z art. 26 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 roku o własności lokali jeżeli zarząd nie został powołany lub pomimo powołania nie wypełnia swoich obowiązków albo narusza zasady prawidłowej gospodarki, każdy właściciel może żądać ustanowienia zarządcy przymusowego przez sąd, który określi zakres jego uprawnień oraz należne mu wynagrodzenie. Sąd odwoła zarządcę, gdy ustaną przyczyny jego powołania (ust. 1), a nadto jeżeli w terminie dwóch lat od dnia wyodrębnienia własności pierwszego lokalu w nieruchomości, w której liczba lokali wyodrębnionych oraz niewyodrębnionych jest większa niż siedem, właściciele lokali nie dokonają wyboru zarządu ani nie powierzą zarządu nieruchomością wspólną w umowie zawartej w formie aktu notarialnego, to ustanowienia zarządcy przymusowego przez sąd może żądać także dotychczasowy zarządca nieruchomości, który sprawował zarząd nieruchomością w dniu, w którym wyodrębniono własność pierwszego lokalu, i kontynuował zarząd tą nieruchomością przez okres co najmniej dwóch lat (ust.2).

W każdym przypadku ustanowienie takiego zarządcy następuje na żądanie - wniosek, który jest rozpoznawany w postępowaniu nieprocesowym - a nie z urzędu.

Wniosek tak podlega opłacie w wysokości stałej - 100 zł.

Stosownie, bowiem do art. 3 ust. 1 i 2 pkt 7 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych opłacie podlega miedzy innymi wniosek o wszczęcie postępowania nieprocesowego. Wedle art. 39 ust. 2 pkt 2 tej ustawy opłata ta w sprawie ustanowienia zarządcy rzeczy wspólnej lub przedmiotu użytkowania wynosi kwotę 100 zł.

Prawidłowo, więc przewodniczący, działając na podstawie art. 130 § 1 zdanie pierwsze kpc, wezwał wnioskodawców do uiszczenia takiej właśnie opłaty, w terminie tygodniowym - pod rygorem zwrotu wniosku.

Wezwani do uiszczenia opłaty zostali oboje wnioskodawcy z tym, że dla wnioskodawcy pismo sądowe z dnia 19 grudnia 2013 roku odebrała wnioskodawczyni, jako jego dorosły domownik, co jest zgodne z art. 138 § 1 kpc.

Skoro termin upłynął bezskutecznie - wnioskodawcy nie uiścili przedmiotowej opłaty, to zaistniały podstawy do zwrotu wniosku, stosownie do treści art. 130 § 2 kpc.

Na marginesie należy zaznaczyć, iż pismo zwrócone nie wywołuje żadnych skutków, jakie ustawa wiąże z wniesieniem pisma do sądu (art. 130 § 2 kpc). Wnioskodawcy mogą, zatem ponownie złożyć wniosek o ustanowienie zarządcy przymusowego.

Mając powyższe rozważania na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc, w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, orzekł jak w sentencji.

(...)

(...)

-(...)

- (...)

- (...)