Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 305/14

Je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niekt ó rych czyn ó w lub niekt ó rych oskar ż onych, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do cz ęś ci wyroku obj ę tych wnioskiem. Je ż eli wyrok zosta ł wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo je ż eli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygni ę cie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, s ą d mo ż e ograniczy ć uzasadnienie do informacji zawartych w cz ęś ciach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

N. L. (1)

W dniu 31 stycznia 2013 r. w W. przy ul. (...)
w rejonie obiektów sportowych „ (...)” dokonał zaboru
w celu przywłaszczenia mienia w postaci czarnej torby na laptopa telefonu komórkowego H. W. F. koloru białego, dokumentów w postaci polskiego paszportu, angielskiego ubezpieczenia, karty debetowej angielskiego banku (...), okularów oraz pieniędzy w kwocie 6 000 złoty oraz 500 funtów szterlingów na szkodę R. M. o łącznej wartości około 9500 zł poprzez użycie wobec ww. pokrzywdzonego przemocy w postaci ciosu w głowę, który spowodował u pokrzywdzonego krótkotrwałą utratę świadomości,

tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 31 stycznia 2013 roku R. M.
z Centrum Handlowego (...) udał się pieszo na M.. Miał przy sobie czarną torbę na laptopa,
a w niej znajdowała się gotówka 6 000 zł oraz 500 funtów szterlingów, telefon komórkowy H. W. F., paszport, karta angielskiego ubezpieczenia, a ponadto karta debetowa angielskiego banku (...). Kiedy R. M. dotarł na ul. (...) wszedł do sklepu, kupił dwa piwa (...), a następnie udał się
w dalszy spacer po M.. Między ul. (...) 101 podszedł do niego mężczyzna narodowości romskiej N. L. (1), który zaproponował R. M. kupno perfum marki (...). Mężczyzna oświadczył, że za ww. perfumy nie chce gotówki oraz że wystarczająca będzie butelka wódki. R. M. zgodził się na tę propozycję. Mężczyźni wspólnie udali się do sklepu przy ul. (...), gdzie R. M. kupił wódkę (...) wraz z kubkami plastikowymi i papierosami. Następnie mężczyźni udali się w rejon obiektów sportowych „ (...)”, gdzie skonsumowali zakupiony wcześniej alkohol. W pewnej chwili R. M. odwrócił się po czym otrzymał cios w głowę. W wyniku uderzenia utracił on świadomość. Kiedy się ocknął zorientował się, że stracił w wyniku zdarzenia czarną torbę na laptopa, telefon komórkowy H. W. F. koloru białego, kartę debetową angielskiego banku (...), okulary oraz pieniędzy w kwocie 6 000 zł oraz 500 funtów szterlingów. R. M. oświadczył również, że do czynu doszło pomiędzy godz. 17:00 a 18:00 oraz że byłby w stanie rozpoznać sprawcę popełnionego przestępstwa.

W wyniku przeprowadzonej analizy bilingów skradzionego telefonu ustalono, że zaraz po dokonanym rozboju tj. o godz. 17:50 sprawca czynu wykonywał połączenia ze skradzionego telefonu na nr (...) (połączenie było wykonane na numer telefonu zarejestrowany w Rumunii). Łącznie sprawca wykonał cztery połączenia na ww. numer, z czego ostatnie o godz. 18:02. Następnie w skradzionym telefonie o nr (...) w dniu 11 lutego 2013 r. zalogowała się karta SIM o nr 884-277-599, która wykonywała transmisję danych internetowych. Aktualny użytkownik telefonu w dalszym ciągu korzystając z ww. telefonu korzystał z transmisji danych internetowych oraz logował się w zasięgu nadajnika (...) S. ul. (...). Transmisja danych trwała do dnia 16 lutego 2013 r. godz. 16:07, gdzie następnie aparacie telefonicznym zalogowała się karta SIM o nr 788-758-169.

W dniu 13 marca 2013 r. asp. T. M., asp. A. P. (1) oraz st. sierż. M. B. otrzymali informację, że sprawca rozboju przebywa
w miejscowości Z. pod adresem ul. (...). W toku przeszukania ujawniono skradziony telefon H. (...) wraz z kartą SIM o nr 788-758-169. Ze skradzionego telefonu były wykonywane połączenia na numer (...), który to numerr został ujawniony na telefonie ojca oskarżonego. Zatrzymanego przetransportowano do (...) W. II ul. (...) celem wykonania dalszych czynności z zatrzymanym.

N. L. (1) ma 27 lat. Legitymuje się ukończeniem sześciu klas szkoły podstawowej. Z zawodu jest mechanikiem samochodowym. Przed zatrzymaniem pracował dorywczo w Niemczech, Francji oraz Rumunii. Pozostaje w związku konkubenckim oraz posiada dwoje dzieci w wieku 9 lat praz 6 lat. Figuruje w Krajowym Rejestrze Karnym jako osoba karana za przestępstwa z ustawy Prawo własności przemysłowej.

zeznania R. M.

10-12, 40-41, 207-212, 393-394

częściowo zeznania A. I. L. (1)

46-47, 230-233

protokół oględzin osoby

17-18

notatka urzędowa

protokół przeszukania

32-33

protokół zatrzymania

protokół okazania wizerunku

protokół oględzin rzeczy

71-72

połączenia z lokalizacją dla (...) wraz z lokalizacją

80-96

analiza wykonanych połączeń

Opinia biegłego rzeczoznawcy

737-742

Opinia biegłego informatyka

805-823

Notatka urzędowa

772

Zeznania A. P. (2)

831-833

Pismo Komisariatu Policji W. W.

798

informacja z Krajowego Rejestru Karnego

763-754

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

N. L. (1)

tj. o czyn z art. 280 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

N. L. (1) wraz z partnerką A. I. L. (2) oczekiwali na przyjazd autobusu w S.. Dostrzegł ich mężczyzna imieniem V., z którym oskarżony czasem uczęszczał na mecze piłki nożnej. Mężczyzna o imieniu V. zaproponował mu kupno telefonu H. W. F. za kwotę 70 złotych. N. L. (1) telefon ostatecznie kupił od ww. mężczyzny za kwotę 30 zł. Pieniądze przekazał partnerce, a ona wręczyła je mężczyźnie o imieniu V..

częściowo zeznania A. I. L. (1)

46-47, 230-233

wyjaśnienia N. L. (1)

53-55, 207-212, 716-726,

protokół oględzin wraz z płytą CD

67-68

zdjęcia złożone na rozprawie w dniu 20 czerwca 2013 r.

204

OCena DOWOdów

1.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

zeznania R. M.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego, albowiem są one logiczne spójne i konsekwentne. Świadek szczegółowo opisał przestępne zachowanie oskarżonego. Zeznania złożone przez świadka na etapie postępowania przygotowawczego są zbieżne ze złożonymi na etapie postępowania sądowego, a więc Sąd dał im walor wiarygodności. Podczas okazania wizerunku oskarżonego pokrzywdzony nie miał żadnych wątpliwości, że to oskarżony jest tym mężczyzną, który dokonał rozboju. Także podczas początkowej fazy przesłuchania przed Sądem pokrzywdzony nie miał wątpliwości, że to oskarżony jest sprawcą rozboju. Dopiero po okazaniu mu wizerunku innego nieustalonego mężczyzny narodowości romskiej pokrzywdzony doszedł do przekonania, że nie jest pewien, że oskarżony popełnił wskazany w akcie oskarżenia czyn. Sąd w toku postępowania podjął szereg czynności, które wskazują, że oskarżony dokonał inkryminowanego czynu. Podczas ponownego rozpoznania sprawy Sąd nie mógł przesłuchać pokrzywdzonego, albowiem mężczyzna wyjechał z Polski i obecnie zamieszkuje prawdopodobnie na terytorium Wielkiej Brytanii.

częściowo zeznania A. I. L. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom tego świadka jedynie w zakresie,
w którym świadek potwierdziła fakt posiadania przez oskarżonego telefonu.

zeznania A. P. (2)

Zeznania świadka są spójne, konsekwentne i wiarygodne pochodzą od funkcjonariusza Policji, który wykonuje zawód zaufania publicznego. Jest on osobą obcą dla oskarżonego, brak jest więc powodów, dla których miałby go bezpodstawnie oskarżać. Świadek potwierdził autentyczność notatek urzędowych sporządzonych w toku postępowania przygotowawczego.

Protokoły: przeszukań, zatrzymań, oględzin

Dowody nieosobowe nie wzbudziły wątpliwości, zostały zabezpieczone prawidłowo, dokumenty sporządzono przez osoby do tego uprawnione, stosownie do regulacji określających ich formę i treść, stanowiąc tym samym wierne odzwierciedlenie okoliczności w nich opisanych.

Opinia biegłego rzeczoznawcy oraz biegłego informatyka

Sąd uznał opinie biegłych za pełne, jasne i należycie umotywowane. Potrzeba sporządzenia opinii wynikała
z konieczności wyceny telefonu komórkowego H. W. F. oraz należytej analizy wykonanych połączeń telefonicznych z kart SIM nr (...) oraz nr (...)
w dniach od 30 stycznia 2013 r. do 14 marca 2013 r.

informacja z K.

dane urzędowe

1.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

częściowo zeznania A. I. L. (1)

Zeznania tego świadka Sąd uznał za niewiarygodne
w przeważającej części. Świadek na etapie postępowania przygotowawczego zeznawała, że to ona kupiła telefon (za pieniądze od oskarżonego) od mężczyzny o imieniu V. za kwotę 100 zł. Do transakcji kupna sprzedaży miało dojść
w pizzerii w S.. Oskarżony według niej nie wiedział, że dołożyła ona 70 zł do zakupu ww. telefonu. Oświadczyła,
że V. jest mężczyzną szczupłym oraz, że ma ponad 30 lat. Zeznała również, że oskarżony z ww. mężczyzną znają się „od jakiegoś czasu”. W trakcie kolejnego przesłuchania na etapie postępowania sądowego zeznała, że telefon kupiła za pieniądze zaoszczędzone na zakup butów. Zeznała również, że karta SIM do telefonu została zakupiona kilka dni później od ww. transakcji. Zeznania te stoją w sprzeczności z wyjaśnieniami oskarżonego oraz ze zgromadzonym w sprawie nieosobowym źródle dowodowym wobec czego ciężko uznać, że na przestrzeni czasu świadek nie pamiętała skąd miała pieniądze na zakup telefonu oraz kiedy została zakupiona do telefonu karta SIM.

wyjaśnienia N. L. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego z etapu postępowania przygotowawczego oraz sądowego nie są konsekwentne
i ewoluują wraz z przeprowadzonymi dowodami. Oskarżony
w trakcie pierwszego przesłuchania wyjaśnił, że telefon kupił dla swojej partnerki A. L. w S. od mężczyzny „wydaje mu się” pochodzenia rumuńskiego. Do transakcji kupna sprzedaży telefonu H. doszło, albowiem mężczyzna o imieniu V. sprzedał mu niedziałający uprzednio telefon, a telefon H. był również formą rekompensaty za zakup niedziałającego urządzenia. Wyjaśnił, że za telefon zapłacił 30 zł, a ładowarkę dokupił na pl. (...) w W.. W trakcie drugich wyjaśnień złożonych na etapie postępowania sądowego wyjaśnił, że był z partnerką w pizzerii w S. (sprzeczne
z pierwszymi wyjaśnieniami albowiem miejsce transakcji jest sprzeczne z pierwszymi wyjaśnieniami). Do transakcji miało dość w mieszkaniu V. znajdującym się nad pizzerią. Oskarżony pieniądze przekazał A., a on sam zszedł na dół zakupić pizzę. Wyjaśnił również, że V. to Rumun w wieku ok. 35 lat. Oświadczył również, że do telefonu H. nie były wkładane inne karty SIM. W trakcie trzecich wyjaśnień oskarżony stwierdził, że wraz z partnerką czekali na autobus linii 704. Podszedł do nich V. i zaproponował zakup telefonu. Poszli do niego do mieszkania i tam doszło do zakupu telefonu za kwotę 130-140 zł. Oskarżony pośpieszał mężczyznę sprzedającego, albowiem
u niego w mieszkaniu oczekiwać na niego miała kuzynka z trójką dzieci oraz jego ojciec. Oświadczył, że on zapłacił za telefon,
a zakupił go dla swojej partnerki A. L.. Ładowarkę do telefonu otrzymał od sąsiada P.. Wyjaśnił również, że V. zna od dzieciństwa z sąsiedztwa z Rumunii, a te „3-4 miesiące odnoszą się do tego, że dowiedział się, że V. jest w Polsce”. Oskarżony w toku rozprawy podawał fakty sprzeczne ze złożonymi uprzednio wyjaśnieniami. Wskazać należy, że od pierwszych wyjaśnień do drugich wyjaśnień upłynęło ok 3 miesięcy, a więc ciężko uznać, że oskarżony pewnych faktów mógł nie pamiętać. Początkowo wyjaśniał, że mężczyzna
o imieniu V. jest chyba pochodzenia Rumuńskiego, że czasem uczęszczali razem na mecze. Później mówił, że V. zna od dzieciństwa. Sąd zauważa również, że w trakcie trzykrotnego przesłuchania oskarżonego w każdych wyjaśnieniach pada inna cena, za którą nabył telefon pochodzący z inkryminowanego zdarzenia. Wyjaśnienia jego sprzeczne są z zeznaniami złożonymi przez A. L. w zakresie okoliczności i miejsca transakcji, wieku V., ceny i osoby kupującej. Oskarżony na każdym etapie postępowania utrzymywał, że inkryminowanego czynu nie popełnił. Miał interes w takiej negacji, umniejszaniu swojej winy,
a w konsekwencji za wszelką cenę chciał dążyć do jak najbardziej korzystnego wyroku nie wyłączając możliwości uniewinnienia. Wyjaśnienia złożone przez oskarżonego są niespójne, nielogiczne i pozostają w sprzeczności ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym stanowiącym podstawę ustaleń faktycznych w sprawie, w szczególności zeznaniami pokrzywdzonego R. M. oraz protokołem okazania wizerunku, na którym świadek jednoznacznie stwierdził, że rozpoznaje oskarżonego.

protokół oględzin wraz z płytą CD

Sąd w ustaleniach faktycznych pominął ten dowód albowiem na zapisanym obrazie widać wchodzące i wychodzące ze sklepu osoby, jednakże ze względu na słabą jakość monitoringu nie można dokładnie ocenić ich rysopisów.

zdjęcia złożone na rozprawie
w dniu 20 czerwca 2013 r.

Sąd w ustaleniach faktycznych pominął ten dowód albowiem nie wiadomo kiedy wykonane zostały fotografie, jak również nie zostało wiarygodnie ustalone, że na fotografii nr 1, 2, 3 znajduje się osoba o personaliach R. I. V..

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

N. L. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

N. L. (2) stanął pod zarzutem popełnienia przestępstwa stypizowanego w art. 280 § 1 k.k.

Przepis art. 280 § 1 k.k. stanowi, iż karze podlega, kto kradnie, używając przemocy wobec osoby lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. W ujęciu art. 280 § 1 k.k. przestępstwo rozboju polega na kradzieży popełnionej przy użyciu przemocy wobec osoby lub groźby natychmiastowego jej użycia albo przez doprowadzenie człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. Rozbój jest przestępstwem złożonym, sprawca bowiem zmierza do dokonania kradzieży, atakując integralność cielesną człowieka (przemoc), jego wolność, zdrowie, a nawet życie (Komentarz do art. 280 kodeksu karnego (w:) A. Marek, Kodeks karny. Komentarz, LEX, 2007, wyd. IV.).

W ocenie Sądu oskarżony w dniu 31 stycznia 2013 r. w W. przy ul. (...)
w rejonie obiektów sportowych „ (...)” dokonał zaboru w celu przywłaszczenia mienia w postaci w postaci czarnej torby na laptopa telefonu komórkowego H. W. F. koloru białego, dokumentów w postaci polskiego paszportu, angielskiego ubezpieczenia, karty debetowej angielskiego banku (...), okularów oraz pieniędzy w kwocie 6 000 złoty oraz 500 funtów szterlingów na szkodę R. M. o łącznej wartości około 9500 zł poprzez użycie wobec ww. pokrzywdzonego przemocy w postaci ciosu w głowę, który spowodował
u pokrzywdzonego krótkotrwałą utratę świadomości.

Pokrzywdzony na etapie postępowania przygotowawczego (k. 40) jednoznacznie wskazał, że to oskarżony dokonał inkryminowanego czynu. Podczas przesłuchania w toku postępowania sądowego pokrzywdzony nabrał wprawdzie pewnych wątpliwości (po okazaniu zdjęć nieznanego mężczyzny), to Sąd pragnie zwrócić uwagę, że pomiędzy datą czynu, tj. 31 stycznia 2013 r.,
a protokołem okazania wizerunku upłynęło dwa i pół miesiąca, a pierwsza rozprawa, na której pokrzywdzony nabrał pewnych wątpliwości odbyła się w dn. 20 czerwca 2013 r., a więc prawie pół roku po inkryminowanym czynie. Dlatego należało przyznać walor wiarygodności protokołowi okazania wizerunku, na którym pokrzywdzony rozpoznał oskarżonego. W toku postępowania przygotowawczego nie przeprowadzono czynności okazania osoby, co jest niewątpliwie uchybieniem, być może wynikającym z trudności w przybraniu osób, które mogłyby uczestniczyć w czynności okazania. Nieprzeprowadzenie tej czynności nie podważa jednak protokołu okazania wizerunku jako wiarygodnego materiału dowodowego. Pokrzywdzony nie miał żadnych wątpliwości, że to oskarżony dokonał przestępstwa rozboju.

W toku postępowania sądowego ustalono, że w 2013 r. w S., w miejscu wskazanym przez oskarżonego (ul. (...)), znajdowała się pizzeria, a nad lokalem znajdowały się pokoje do wynajęcia. Osoba wynajmująca pokoje zaprzeczyła, aby w 2013 r. wynajmował pokój osobie o imieniu (...) albo innym osobom narodowości romskiej lub obywatelom Rumunii.

W ocenie Sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie wskazuje na sprawstwo oskarżonego w szczególności poprzez fakt ujawnienia skradzionego mienia tj. telefonu komórkowego marki H. W. F. w mieszkaniu przy ul. (...) w miejscowości Z.. Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego oraz zeznaniom jego byłej konkubiny, ponieważ w ich relacjach dostrzec można istotne sprzeczności dotyczących okoliczności rzekomego zakupu telefonu objętego aktem oskarżenia. Rozbieżności dotyczą m.in. kwoty jaką proponować miał mężczyzna za telefon, miejsca transakcji oraz ceny za zakup telefonu oraz osoby, która finalnie nabyła telefon. W trakcie tych połączeń w urządzeniu znajdowała się karta SIM o nr 785-742- (...) (karta należała do pokrzywdzonego k. 23).

W tym miejscu wyjaśnić należy, że opinia biegłego z zakresu informatyki nie pozwoliła ustalić m.in. kontaktów zapisanych na ww. kartach czy pełnej listy połączeń, o której mowa jest m.in. w notatkach urzędowych oraz protokołach oględzin sporządzonych na etapie postępowania przygotowawczego. Wskazać bowiem należy, że na etapie postepowania przygotowawczego dokonano oględzin nie tylko karty SIM, ale i pamięci telefonu. Następnie telefon został zwrócony pokrzywdzonemu, a w aktach sprawy pozostały jedynie karty SIM.

W związku z powyższym Sąd doszedł do przekonania, że zachowanie oskarżonego realizuje znamiona czynu z art. 280 § 1 k.k. Rozbój charakteryzuje się kierunkowością działania sprawcy. Musi on zmierzać do dokonania kradzieży, używając do realizacji tego celu przemocy wobec osoby, groźby natychmiastowego jej użycia albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności. Jest to więc przestępstwo umyślne, które można popełnić jedynie z zamiarem bezpośrednim, tak co do celu działania, jak i używanych środków. Zastosowanie rozbójniczych środków musi nastąpić przed lub w czasie dokonywania kradzieży, aby przełamać lub uniemożliwić opór posiadacza przedmiotu kradzieży, co niewątpliwie miało miejsce w tym przypadku.

Mając na uwadze powyższe argumenty Sąd doszedł do przekonania, że oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu.

☐

1.4. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.1.1.

I, III

Wymierzając karę oskarżonemu Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi
w art. 53 § 1 i 2 k.k.

Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę jako okoliczności obciążające znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, którego się dopuścił oskarżony z uwagi na dobro prawne objęte ochroną, w które ten czyn godzi, działanie z niskich pobudek, więc chęci osiągnięcia korzyści majątkowej w sposób przestępczy, oraz dotychczasową karalność oskarżonego. Nie ma w tej sprawie okoliczności wyłączających winę oskarżonego, gdyż jest on osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd na podstawie art. 280 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności, więc w dolnej granicy ustawowego zagrożenia.

Zdaniem Sądu tak wymierzona kara spełni swoje zadania w sferze prewencji indywidualnej - a zatem, przyczyni się do tego, by oskarżony nie popełnił przestępstw
w przyszłości, jak też w dziedzinie prewencji ogólnej, w szczególności wpłynie na przeświadczenie o nieuchronnej
i sprawiedliwej karze za popełnione przestępstwo. Oskarżony będzie miał możliwość refleksji nad swoim postępowaniem.

III

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd nałożył na oskarżonego obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego R. M. kwoty 8 441,75 zł. Ustalając wysokość obowiązku naprawienia szkody Sąd przyjął kurs funta szterlinga obowiązujący w dacie czynu, tj. 31 stycznia 2013 r. oraz wartość telefonu ustaloną przez biegłego rzeczoznawcę, tj. 104,68 złotych.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.1.1.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet kary pozbawienia wolności orzeczonej w punkcie I Sąd zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie:

- od dnia 13 marca 2013 r., godz. 21:30 do dnia 20 czerwca 2013 r.;

- od dnia 28 grudnia 2020 r., godz. 17:20 do dnia 19 maja 2021 r.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosowa ł określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na postawie art. 618 § 1 pkt. 11 k.p.k. zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata M. Ż. kwotę 798 (siedemset dziewięćdziesiąt osiem) złotych powiększoną o stawkę należnego podatku od towarów i usług (...) tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną oskarżonemu z urzędu na etapie postępowania sądowego, po podjęciu zawieszonego postępowania.

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. Sąd zwolnił oskarżonego z obowiązku zapłaty kosztów sądowych, zarówno wydatków postępowania jak i opłaty, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa. Uiszczenie kosztów sądowych w sytuacji kiedy oskarżony jest zobowiązany do naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem Sąd uznaje za zbyt uciążliwe.

1Podpis

III K 305/14

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE