Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt XI GC 591-/21

UZASADNIENIE

Powód (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” spółka komandytowa w G. wniosła przeciwko pozwanej (...) spółce ograniczoną odpowiedzialnością w S. o zapłatę kwoty 204,73 zł oraz 23 EUR wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w transakcjach handlowych liczonymi od kwot:

- 23 euro od dnia 30 marca 2021 r. do dnia zapłaty;

- 24,03 zł od dnia 30 marca 2021 r. do dnia zapłaty

oraz o zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych, tytułem zapłaty za przewóz towaru na rzecz pozwanej oraz koszty rekompensaty.

Nakazem zapłaty z dnia 31 maja 2021 r. Sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie pozwana wniosła sprzeciw od ww. nakazu zapłaty, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu według norm przepisanych. Pozwana podniosła zarzut potracenia roszczenia.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Za pośrednictwem korespondencji e-mail z dnia 25 stycznia 2021 r. pozwana (...) spółka ograniczoną odpowiedzialnością zleciła powódce (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością” spółce komandytowej, wykonanie usługi transportowej na ternie Niemiec.

W trakcie wymiany korespondencji, strony ustaliły wysokość frachtu na kwotę 550 euro netto. Nadto wskazano, że przedmiotem zlecenia jest transport papieru w rolach o masie do 24 ton. Pozwana wskazała, że do zabezpieczenia ładunku potrzebne będzie 12 pasów 500dan, 24 narożniki plastikowe, maty i multilock.

Transport miał odbyć się naczepą typu „firanka” 13,6 m, na trasie Z.-L.. Załadunek nastąpić miał w dniu 26 stycznia 2021 r. o godz. 14:00 w firmie (...), zaś rozładunek w dniu 27 stycznia 2021 r. również w firmie (...) w godz. 7:00-17:00.

Jako numer załadunku wskazano (...).

W treści zlecenia określono również narzędzia służące do zabezpieczenia ładunku. Nadto w przypadku otrzymania na załadunku mat antypoślizgowych 800x400x3mm (1 EUR/szt.), narożników (3 EUR/szt.) lub pętli czołowych (12 EUR/szt.) koszt ich pobrania podlegał automatycznemu odjęciu od kwoty frachtu, a zlecenia podlegało ponownemu wysłaniu ze wskazaniem nowej stawki.

Pozwana zakwestionowała zapis w treści zlecenia dotyczący pomniejszenia frachtu, wskazując, że może zgodzić się na wystawienie odrębnej noty. Pozwana potwierdziła, że zazwyczaj nie pomniejsza kwoty frachtu wystawiając odrębną fakturę.

Nadto zgodnie z warunkami zlecenia, jeśli kierowca pobierze wyposażenie od załadowcy to zleceniobiorca zostanie obciążony refakturą za ich dostawę oraz opłatą manipulacyjną 3 euro.

Dowód:
- korespondencja e-mail k. 5-8, 17-18, 55;

- zlecenie z dnia 25 stycznia 2021 r. k. 9;

- informacje szczegółowe k. 10;

- zeznania świadka M. S. k. 84-85;

- zeznania M. M. k. 85.

Powódka wykonała zlecenie prawidłowo, w pkt 18 listu CMR zawierającym uwagi i zastrzeżenia wskazano, że kierowca pojazdu o nr rej. (...) pobrał od załadowcy 20 szt. mat antypoślizgowych.

Dowód:

- list CMR k. 11;

- list przewozowy k. 12;

- zeznania świadka M. S. k. 84-85;

- zeznania M. M. k. 85;

Wiadomością mailową z 26 stycznia 2021r. klient pozwanej poinformował ją o pobraniu 20 mat przez kierowcę w związku z załadunkiem nr (...).

Dowód:

- mail, k. 55.

Dnia 31 stycznia 2021 r. pozwana wystawiła na rzecz powódki fakturę VAT nr (...) na łączną kwotę 23 EUR oraz 24,03 zł tytułem VAT, jako refakturę za dostawę materiałów zabezpieczających - pobrania 20 szt. mat antypoślizgowych oraz opłaty manipulacyjnej w kwocie 3,69 EUR brutto, z terminem płatności do dnia 17 marca 2021 r.

Dowód:

- faktura VAT k. 19.

Dnia 10 lutego 2021 r. powódka wystawiła na rzecz pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 676,50 EUR brutto (3077,87 zł brutto), tytułem spedycji- zlecenia nr (...) na trasie Z.-L..

Dowód:

- faktura VAT k. 13.

Wiadomością e-mail z dnia 10 lutego 2021 r. powódka potwierdziła otrzymanie faktury za materiały, jednakże zakwestionowała okoliczność jej wystawienia wobec niewykazania okoliczności pobrania materiałów.

Pozwana oświadczyła, że dośle potwierdzenie po otrzymaniu rachunku od klienta.

Dowód:

- korespondencja e-mail k. 16.

Dnia 15 lutego 2021 r. (...) wystawiło na rzecz pozwanej notę obciążeniowa na łączną kwotę 73 EUR, tytułem pobranych materiałów zabezpieczających w styczniu 2021 r. z załącznika do noty wynikało pobranie przez kierującego pojazdem o nr rej. (...), 20 szt. mat przy cenie jednostkowej 1 EUR/szt.

Dowód:

- nota wraz z załącznikami k. 56-58.

Pismem z dnia 26 lutego 2021 r. powódka w związku z otrzymaniem faktury VAT nr (...) z dnia 31 stycznia 2021 r. odesłała fakturę jako bezzasadną, bez wprowadzania jej do ksiąg, wobec nieprzedstawienia przez pozwana okoliczności pobrania przez kierowcę powódki materiałów zabezpieczających.

Dowód:

- pismo z dnia 26 lutego 2021 r. k. 20.

Dnia 1 marca 2201 r. kontrahent pozwanej wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 34 083,67 EUR, w tym kwoty 73 EUR tytułem pobranych materiałów zgodnie z notą. Przelewem z tego samego dnia pozwana uiściła ww. kwotę.

Dowód:

- pismo k. 59;

- potwierdzenie przelewu k. 60.

Wiadomością e-mail z dnia 4 marca 2021 r. pozwana przesłała powódce list CMR, w którym wskazano na zapis o pobraniu 20 mat co znalazło odzwierciedlenie również w liście przewozowym, wobec czego obciążenie powódki w ocenie pozwanej pozostaje skuteczne. W odpowiedzi, powódka zakwestionowała przesłane dokumenty, wskazując, że żaden z nich nie został opatrzony podpisem kierowcy, który pokwitowałby odbiór spornych mat.

Dowód:

- korespondencja e-mail z dnia 4 marca 2021 r. k. 21-22.

Dnia 30 marca 2021 r. pozwana wystawiła na rzecz powódki kompensaty, dokonując potrącenia wierzytelności powódki z tytułu frachtu z wierzytelnością pozwanej z tytułu zwrotu kosztów pobranych materiałów zabezpieczających w kwotach 23 EUR oraz 24,03 zł.

Przelewem z tego samego dnia pozwana uiściła na rzecz powódki kwotę 551,51zł, tytułem podatku VAT oraz dnia 31 marca 2021 r. kwotę 527 EUR tytułem frachtu.

Dowód:

- kompensaty k. 52-53;

- dowód nadania k. 54

- potwierdzenia przelewów k. 14-15.

Wiadomością e-mail z dnia 16 kwietnia 2021 r. powódka zwróciła się do pozwanej wskazując na niedopłatę w płatności faktury VAT, w odpowiedzi pozwana oświadczyła o skompensowaniu kwot niedopłaty z fakturą VAT pozwanej (...), co zakwestionowała powódka wskazując na odesłanie ww. faktury bez księgowania.

Dowód:

- korespondencja e-mail k. 214-26;

Dnia 24 kwietnia 2021 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty kwot niedopłaty tj. 23 EUR oraz 24,03 EUR w terminie 3 dni.

Dowód:

- wiadomość e-mail k. 27;

- pismo k. 28;

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Zgodnie z art. 774 k.c. przez umowę przewozu przewoźnik zobowiązuje się w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa do przewiezienia za wynagrodzeniem osób lub rzeczy. Stosownie zaś do art. 775 k.c. przepisy tytułu niniejszego stosuje się do przewozu w zakresie poszczególnych rodzajów transportu tylko o tyle, o ile przewóz ten nie jest uregulowany odrębnymi przepisami. W niniejszej sprawie szczegółowe prawa i obowiązki stron umowy przewozu regulowane są w przepisach ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. – Prawo przewozowe (Dz. U. z 2015 r., poz. 915; dalej: „Prawo przewozowe”).

Zawarcie przez strony umowy i wysokość ustalonego wynagrodzenia, były niesporne, nadto wynikały ze złożonych dokumentów. Fakt wykonania przewozu w terminie nie był sporny.

Sporny było pobranie przez kierowcę powoda mat antypoślizgowych i obciążenie ich kosztem powódki, poprzez potrącenie wzajemnych wierzytelności.

Jak wynikało ze zgromadzonego materiału dowodowego pozwana wykazała skuteczności swojego potrącenia do kwoty 23 euro. Powódka wykonała zlecenie używając w tym celu mat antypoślizgowych dostarczonych przez załadowcę. Wskazywała na to nie tylko treść listu CMR, zeznania świadka M. S., jak i wiadomości mailowej załadowcy (klienta pozwanej). W treści listu przewozowego wskazano w rubryce 18 – przeznaczonej na uwagi i zastrzeżenia - że kierujący pojazdem powódki nr rej. (...) pobrał łącznie 20 szt. mat antypoślizgowych. Taką praktykę wpisywania pobranych materiałów potwierdził świadek M. S.. Jak wynikało z zeznań świadków, w obecnej sytuacji epidemicznej, w przypadku pobrania materiałów zabezpieczających przez kierowcę, w treści listu przewozowego i CMR umieszcza się stosowną adnotację, która nie wymaga podpisu kierowcy.

Nadto już dzień po załadunku, załadowca- klient pozwanej poinformował ją mailowo o pobraniu takich mat. W treści maila wskazał numer załadunku tożsamy z numerem wskazanym w zleceniu dla powódki.

Dodatkowo pozwana przedłożyła fakturę VAT na mocy której została obciążona kosztem pobranych materiałów z wyszczególnieniem 20 szt. mat pobranych właśnie przez przez kierowcę powódki. Pozwana wykazała także zapłatę tej należności.

Zarówno z treści korespondencji e-mail jak i zlecenia wynikało, że kierowca powódki miał obowiązek zabezpieczyć ładunek przy użyciu 12 pasów 500dan, 24 narożników plastikowych, mat oraz multilocka.

Niewątpliwie więc pozwana wykazała poniesienie szkody z tego tytułu, jak zaś wynikało z OW zlecenia, w takiej sytuacji pozwana była uprawniona do powiększenia refakturowanych kosztów materiałów o kwotę 3 euro opłaty manipulacyjnej.

Dlatego też pozwana dokonała skutecznego potrącenia wzajemnych wierzytelności, do kwoty 23 EUR. Na tą okoliczność przedłożono oświadczenie z dnia 30 marca 2021r. wraz z dowodem nadania. Nie sposób zgodzić się z powodem, że osoba podpisana pod oświadczeniem nie była do tego umocowania. Po pierwsze twierdzenie takie winien wykazać powód. Po drugie z praktyki prowadzenia działalności wynika, że to właściwe księgowi są upoważnieniu do składania kompensat po trzecie wreszcie, niewątpliwie skoro pozwana posługuje się takim oświadczeniem i wywodzi z niego skutki, to nie sposób uznać, że nie udzieliła osobie podpisanej upoważnienia do działania w tym zakresie.

Nie miał również racji powód wskazując, że pozwana została obciążona kosztem mat przez inny podmiot niż nadawca. W sposób oczywisty nadawca, jak i odbiorca towaru, są powiązanymi ze sobą podmiotami, dzielącymi w grupie S. K.. Skoro więc spółka obciążająca pozwaną powołała się na przewóz wykonywany przez powódkę (podała nr rej. pojazdu oraz nr zlecenia) trudno uznać, że obciążenie dotyczyło innego przewozu niż sporny lub, że podmiot ten nie był uprawniony do wystawienie faktury.

Potrącenie było także możliwe w świetle art. 203 1 kpc.

Natomiast należało uwzględnić roszczenie powódki co do kwoty 24,03 zł tytułem niezasadnie pobranego przez pozwaną podatku Vat. Pozwana bowiem sama takiej szkody nie poniosła. Została obciążona wyłącznie kosztem mat, który nie został opodatkowany. Nadto kwota 20 euro stanowi koszt poniesionej szkody, w związku z tym nie podlega opodatkowaniu VAT.

W ocenie Sądu wobec oddalenie powództwa co do kwoty 23 EUR tytułem potrąconego przez pozwana kosztu mat, roszczenie dotyczące zwrotu kosztów rekompensaty za koszty odzyskiwania należności, stanowiącej równowartość kwoty 40 EUR, również nie zasługiwało na uwzględnienie. Po pierwsze powód nie zdołał wykazać daty wymagalności roszczenie, które zgodnie z postanowieniami umowy należne było po 45 dni od dostarczenia kompletu dokumentów. Nie sposób więc uznać kiedy wymagalności nastąpiła, a przez czy zapłata 30 marca 2021r. znacznej części frachtu – w tym poprzez kompensatę, była spóźniona. Po drugie należy wskazać, że pozwana istotnie nie spełniła świadczenia powódko co do kwoty 24,03 zł, jednakże sama zaległość była znacznie niższych rozmiarów niż kwota rekompensaty, a powód nie poniósł szkody w związku z brakiem zapłaty tej szkody. Po trzecie wreszcie rekompensata należy się wyłącznie w sytuacji gdy wierzyciel sam wykonał należycie swoje świadczenie. Tymczasem jak wynikało z przeprowadzonego postępowania, nie wywiązał się on z obowiązku zapłaty za pobrane maty antypoślizgowe, narażając pozwaną na pokrycie tych kosztów za nią. Dlatego uznano, że powództwo w tym względzie podlega oddaleniu.

Mając powyższe na uwadze, w pkt I należało zasądzić na rzecz powódki kwotę 24,03 r.

O odsetkach orzeczono na podstawie normy art. 481 k.c.

W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu o czym orzeczono w pkt II wyroku.

W punkcie III sentencji wyroku rozstrzygnięto o koszach postępowania na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z art. 100 k.p.c. Powód wygrał proces jedynie w 7 %, na koszty powódki złożyły się: opłata sądowa od pozwu w kwocie 30 zł, wynagrodzenie pełnomocnika w wysokości 90 zł – ustalone na podstawie § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2016, poz. 1668), kwota i kwota 17 zł tytułem zwrotu opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, z czego 7 % daje kwotę 9,59 zł. Łączny koszt procesu poniesiony przez pozwaną to 90 zł i 17 zł opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, z czego 93 % daje kwotę 99,51 zł. Po dokonaniu wzajemnej kompensaty orzeczono jak w pkt III wyroku, zasądzając na rzecz pozwanego kwotę 89,92 zł.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

1.(...)

3. (...)

4. (...)