Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VIII Ka 76/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.CZĘŚĆ WSTĘPNA

0.1.Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Białymstoku z dnia 17 listopada 2020 r. w sprawie XIII K 113/20

0.1.Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

0.1.Granice zaskarżenia

0.0.1.Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.0.1.Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.Wnioski

uchylenie

zmiana

1.Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

0.1.Ustalenie faktów

0.0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

0.0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

0.1.Ocena dowodów

0.0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

0.0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

zarzut 1) a

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wypadek mniejszej wagi to sytuacja, w której okoliczności popełnienia przestępstwa, zwłaszcza zaś przedmiotowo-podmiotowe znamiona czynu, charakteryzują się przewagą elementów łagodzących, które sprawiają, że czyn ten nie przybiera zwyczajnej postaci, lecz zasługuje na znacznie łagodniejsze potraktowanie. Wśród znamion strony przedmiotowej istotne znaczenie mają w szczególności: rodzaj dobra, w które godzi przestępstwo, zachowanie się i sposób działania sprawcy, użyte środki, charakter i rozmiar szkody wyrządzonej lub grożącej dobru chronionemu prawem, czas, miejsce i inne okoliczności popełnienia czynu oraz odczucie szkody przez pokrzywdzonego. Dla elementów strony podmiotowej istotne są: stopień zawinienia oraz motywy i cel działania sprawcy Stopień społecznej szkodliwości czynu jest podstawowym kryterium oceny czy dany czyn można zakwalifikować jako wypadek mniejszej wagi . Zgodnie z treścią art. 115 § 2 k.k. rozmiar wyrządzonej lub grożącej szkody jest jedynie jednym z kwantyfikatorów stopnia społecznej szkodliwości. Wypadek mniejszej wagi przy przestępstwach z art. 270 § 1 k.k. można przyjąć tylko w razie ustalenia, że wystawiony dokument ma mniejsze znaczenie w obrocie prawnym, okoliczność mająca znaczenie prawne jest okolicznością o niewielkim znaczeniu w takim obrocie bądź też następstwa poświadczenia nieprawdy mają niewielką szkodliwość. O zakwalifikowaniu zachowania jako takiego wypadku decydują okoliczności zaliczane do znamion typu czynu zabronionego, nie mają zaś znaczenia takie elementy, jak osobowość sprawcy, jego opinia czy poprzednia karalność, w tym w warunkach recydywy (wyrok SN z 14 stycznia 2004 r., V KK 121/03, LEX nr 83755). Sąd Odwoławczy w całości podziela zakwalifikowanie przez Sąd Rejonowy czynu przypisanego oskarżonemu w typie podstawowym, a nie kwalifikowanym. Czyn ten charakteryzuje bardzo wysoki stopień społecznej szkodliwości. W/w dokonał fałszerstwa szeregu dokumentów i posłużył się nimi w instytucjach państwowych w celu uzyskania stosownych zezwoleń i innych dokumentów. Działania w/w godziły w pewność obrotu dokumentów i wprowadzały w błąd pracowników instytucji, którzy z kolei podejmowali działania i realizowali wnioski w oparciu o fałszywe dokumenty. Sprawca, jako przedsiębiorca, działał z pełną świadomością bezprawności swoich działań, podjętych w celu realizacji swoich komercyjnych interesów.

Dlatego wypadek mniejszej wagi w przypadku czynu przypisanego oskarżonemu nie wchodzi w grę, gdyż czyn jest w znacznym stopniu społecznie niebezpieczny. Taki stopień społecznej szkodliwości najlepiej oddaje typ podstawowy. Sąd Odwoławczy w całości podziela argumentację zaprezentowaną w uzasadnieniu Sądu Rejonowego wyjaśniającą, dlaczego nie została zastosowana korzystniejsza kwalifikacja prawna czynu.

Wniosek

zakwalifikowanie czynu, opisanego w pkt I wyroku jako występku mniejszej wagi i orzeczenie za czyn I kary grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 50,- złotych każda stawka, ewentualnie uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Podniesiony zarzut apelacyjny oskarżonego nie zyskał instancyjnej aprobaty i przeprowadzona kontrola wyroku odnośnie czynu z punktu I aktu oskarżenia pozwoliła stwierdzić jego całkowitą prawidłowość. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie pozwolił na dokonanie prawidłowych ustaleń faktycznych i w konsekwencji uzasadniał uznanie oskarżonego winnym przypisanego mu przestępstwa.

3.2.

zarzut 1) b

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zgodnie z przyjętym orzecznictwem niewspółmierność kary zachodzi wówczas, gdy zastosowana kara, wymierzona za przypisane oskarżonemu przestępstwo, nie odzwierciedla należycie stopnia społecznego niebezpieczeństwa czynów oraz nie uwzględnia w wystarczającej mierze celów kary (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 listopada 1990 r., WR 363/90, OSNKW 1991, Nr 7-9, poz. 39, LEX 20452). Uznaje się również, że zarzut rażącej niewspółmierności, jako zarzut z kategorii ocen, można zasadnie podnosić wówczas, gdy kara jakkolwiek mieszcząca się w granicach ustawowego zagrożenia, nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia czynu zabronionego, jak i osobowości sprawcy – innymi słowy, gdy w odczuciu społecznym jest karą niesprawiedliwą (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 kwietnia 1985 r., V KRN 178/85, OSNKW 1985, Nr 7-8, poz. 60, LEX 20053). Ponadto w literaturze przyjmuje się, że rażąca niewspółmierność orzeczonej kary ma miejsce wówczas, gdy pozostaje ona w dysproporcji ze stopniem winy sprawcy, stopniem społecznej szkodliwości czynu, prewencją szczególną i ogólną, karą żądaną a karą wymierzoną (K. Łotewski, „Apelacja”). Analizując pisemne motywy rozstrzygnięcia związane z wymiarem kary i argumenty z apelacji, Sąd Odwoławczy nie podzielił żadnego z nich. Oskarżony wobec wagi i jakości dowodów przecenia fakt przyznania się do popełnienia zarzuconego mu czynu. Sąd Rejonowy odniósł się do argumentów skarżącego i uwzględnił przyznanie się do winy w/w i uprzednią niekaralność. Z uwagi na pozytywną prognozę kryminologiczną słusznie sprawca może skorzystać z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia jej wykonania na okres próby. Zatem biorąc pod uwagę wysoką społeczną szkodliwość czynu, popełnionego z niskich pobudek - chęci powiększenia swojego majątku, kara pozbawienia wolności w wymiarze 8 miesięcy, orzeczona w dolnych granicach ustawowego zagrożenia, jest karą ze wszech miar sprawiedliwą.

Wniosek

zakwalifikowanie czynu, opisanego w pkt I wyroku jako występku mniejszej wagi i warunkowe umorzenie postępowania na okres próby 3 lat, oddanie pod dozór kuratora sądowego z jednoczesnym zobowiązaniem oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby,

ewentualnie orzeczenie za czyn I kary grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 50,- złotych każda stawka,

ewentualnie uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

żaden z argumentów skarżącego nie został uwzględniony przez Sąd Odwoławczy

3.3.

zarzut 2) a

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

argumenty z punktu 3.1.

Czy popełniony z niskich pobudek majacy na celu wzbogacenie się kosztem pokrzywdzonej o kwotę 34.007,- zł. Sprawca działał z pełną świadomością bezprawności swoich działań opartych na sfałszowanych przez siebie dokumentach. Posłużenie się sprawą skierowaną na drogę sądową jako narzędziem do realizacji swoich zamierzeń. Dlatego również w przypadku czynu II, cechującego się jeszcze wyższym stopniem społecznego niebezpieczeństwa niż czyn I nie może być mowy o łagodniejszej kwalifikacji prawnej.

Wniosek

zakwalifikowanie czynu, opisanego w pkt II wyroku jako występku mniejszej wagi i warunkowe umorzenie postępowania na okres próby 3 lat, oddanie pod dozór kuratora sądowego z jednoczesnym zobowiązaniem oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby,

ewentualnie orzeczenie za czyn II kary grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 50,- złotych każda stawka,

ewentualnie uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Podniesiony zarzut apelacyjny oskarżonego nie zyskał instancyjnej aprobaty i przeprowadzona kontrola wyroku odnośnie czynu z punktu II aktu oskarżenia pozwoliła stwierdzić jego całkowitą prawidłowość. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie pozwolił na dokonanie prawidłowych ustaleń faktycznych i w konsekwencji uzasadniał uznanie oskarżonego winnym przypisanego mu przestępstwa.

3.4.

zarzut 2) b

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zgodnie z art. 15 § 2 k.k. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do sprawcy, który dobrowolnie starał się zapobiec skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego. W ocenie Sądu Odwoławczego nie może być mowy o zaistnieniu warunków wymienionych w tym przepisie, bowiem w działaniach sprawcy trudno dopatrzyć się "dobrowolnego" działania. W/w sfałszował szereg dokumentów i w dniu 10 grudnia 2018 r. za pośrednictwem swojego pełnomocnika skierował sprawę przeciwko B. C. na drogę postępowania sądowego o zapłatę kwoty 34.494,- zł (k. 61). Wprowadzając w błąd Sąd Rejonowy w Białymstoku w/w osiągnął zamierzony skutek, bowiem w dniu 10 stycznia 2019 r. w sprawie I Nc 7924/18 uzyskał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym. Sąd ten zasądził na rzecz skarżącego od pokrzywdzonej kwotę 34490,- zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w stosunku rocznym od dnia 21 kwietnia 2017 r. do dnia zapłaty, 2848,25 zł z tytułu zwrotu kosztów procesu (k. 85). Po złożeniu sprzeciwu przez pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej, nakaz utracił moc, a sprawa zaczęła się toczyć przed Sądem (rozprawa w dniu 20 marca 2019 r. - k. 102). W momencie złożenia sprzeciwu przez pokrzywdzoną, zdając sobie sprawę z podnoszonych przez nią kwestii, uświadamiając sobie podjęcie czynności przez organa ścigania (wezwanie z dnia 04 kwietnia 2019 r. k. 48), pełnomocnik sprawcy w dniu 15 kwietnia 2019 r. w imieniu w/w cofnął powództwo i zrzekł się roszczenia (k. 110). W ocenie Sądu Odwoławczego powyższe było spowodowane świadomością skutków swoich bezprawnych działań wobec podjęcia przez B. C. prawnych środków obronnych. Tym samym była to taktyka procesowa, nie zaś rzeczywista skrucha, zrozumienie naganności swoich czynów oraz dobrowolna rezygnacja z działań.

Wniosek

nadzwyczajne złagodzenie orzeczonych kar wskutek zastosowania rozwiązań z art. 15 § 2 k.k.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

żaden z argumentów skarżącego związany z art. 15 § 2 k.k. nie okazał się trafny w stopniu skutkującym koniecznością uwzględnienia wniosku skarżącego

3.5.

zarzut 2) c

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

argumenty pkt 3.2. oraz 3.4

Wniosek

zakwalifikowanie czynu, opisanego w pkt II wyroku jako występku mniejszej wagi i warunkowe umorzenie postępowania na okres próby 3 lat, oddanie pod dozór kuratora sądowego z jednoczesnym zobowiązaniem oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby,

ewentualnie orzeczenie za czyn II kary grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 50,- złotych każda stawka,

ewentualnie uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

żaden z argumentów skarżącego nie został uwzględniony przez Sąd Odwoławczy

3.6.

zarzut 3)

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

wbrew twierdzeniom skarżącego z powodu działań w/w przed Sądem Rejonowym w Białymstoku opartych na fałszywych dokumentach, interes majątkowy B. C. został zagrożony. W celu obrony swoich interesów w/w przybyła z USA do Polski. Koszty związane z sprawą sądową wytoczoną przez sprawcę pokrzywdzonej zostały skrupulatnie udokumentowane i wyliczone (k. 180-183). Sąd Odwoławczy w całości podziela rozważania i wyliczenia Sądu Rejonowego w powyższym zakresie (k. 222-223, str. 11-12 uzasadnienia). Niewątpliwie pokrzywdzona doznała negatywnych przeżyć i niedogodności związanych z działaniami skazanego. Sąd w sposób prawidłowy zasądził od w/w na rzecz pokrzywdzonej z tego tytułu kwotę 5000,- zł częściowego zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Wniosek

uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

żaden z argumentów skarżącego nie został uwzględniony przez Sąd Odwoławczy

3.7.

zarzut 4)

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

argumenty z punktów 3.1., 3.2., 3.3., 3.5.

wbrew dowolnym i życzeniowym twierdzeniom skarżącego z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie nie wynika, aby pokrzywdzona godziła się, namawiała bądź współdziałała z w/w w popełnianiu zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie I.

Wniosek

zakwalifikowanie czynu, opisanego w pkt I wyroku jako występku mniejszej wagi i warunkowe umorzenie postępowania na okres próby 3 lat, oddanie pod dozór kuratora sądowego z jednoczesnym zobowiązaniem oskarżonego do informowania kuratora o przebiegu okresu próby,

ewentualnie orzeczenie za czyn I kary grzywny w wysokości 50 stawek dziennych po 50,- złotych każda stawka,

ewentualnie uchylenie wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

żaden z argumentów skarżącego nie został uwzględniony przez Sąd Odwoławczy

1.OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

1.ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

0.1.Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

0.1.Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

0.1.Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

0.0.1.Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

0.0.1.Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

0.1.Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1.Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

Na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. w zw. z § 11 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2015.1800 z póź. zm.) Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej kwotę 840,- złotych z tytułu zwrotu poniesionych wydatków związanych z ustanowieniem pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym.

III.

O kosztach orzeczono w oparciu o art. 627 k.p.k. w zw. z art. 629 k.p.k. w zw. z art. 634 k.p.k. O opłacie orzeczono na mocy art. 8 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U. z 1983 r., Nr 49, poz. 223 j.t.), zaś o pozostałych kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze na podstawie art. 636 § 1 k.p.k. Na pozostałe koszty procesu złożyły się koszt doręczeń wezwań i innych pism – ryczałt – w kwocie 20,- zł (art. 618 § 1 pkt 1 k.p.k. w zw. z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym, Dz.U. z 2013 r., poz. 663 j.t.) oraz opłata za kartę karną ustalona zgodnie z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz.U. z 2014 r. poz. 861). Opłata za kartę karną wynosi 30 złotych.

1.PODPIS

0.1.Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

całość rozstrzygnięcia

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana