Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE WYROKU SĄDU REJONOWEGO

W SANDOMIERZU Z DNIA 27 STYCZNIA 2022 R.

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 539/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może
ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343,
art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie
o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji
zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

1.

M. B.

I.  w dniu 15 sierpnia 2021 r. w S., woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środki odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 3,7347 grama netto tj. występek z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.2020.2050 j.t.).;

II.  w dniu 15 sierpnia 2021 r. w miejscowości T., powiat (...), woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii udzielił nieodpłatnie środki odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste K. G. tj. występek z art. 58 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.2020.2050 j.t.).;

III.  w dniu 15 sierpnia 2021 r. w miejscowości T., powiat (...), woj. (...), wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środki odurzające w postaci ziela konopi innych niż włókniste w ilości 18,2073 grama netto i substancje psychotropowe w postaci (...) ( (...)) w ilości 0,0927 grama netto tj. występek z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.2020.2050 j.t.).;

IV.  w dniu 15 sierpnia 2021 r. w S., woj. (...), prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny marki B. o nr rej. (...) pod wpływem środków odurzających działających podobnie do alkoholu tj. delta-9-tetrahydrokannabinolu w stężeniu 3,4 ng/ml, które to realnie upośledzały jego psychomotorykę, co jest tożsame ze stanem nietrzeźwości, tj. występek z art. 178a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 15 sierpnia 2021 r. około godziny 17:15 w S. funkcjonariusze Komendy Powiatowej Policji w S. zatrzymali do kontroli drogowej pojazd marki B. o nr rej. (...), którego kierowca na widok radiowozu wykonał nagły manewr skrętu z ul. (...) na ul. (...). Za kierownicą tego samochodu siedział M. B.. Jego pasażerami byli K. G. i D. G.. W trakcie prowadzonej kontroli mężczyźni ci zachowywali się nerwowo, co spowodowało, iż policjanci zapytali ich, czy w pojeździe znajdują się przedmioty których posiadanie jest nielegalne. Wówczas M. B. wskazał im, iż w schowku w podłokietniku pomiędzy siedzeniami kierowcy i pasażera znajduje się foliowe zawiniątko z narkotykami w postaci marihuany. Należało ono do K. G..

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. B.,

- protokoły oględzin rzeczy,

59, 111, 192v,

44-46,

2.  W tymże bowiem dniu M. B. udał się wraz z K. G., należącym do niego pojazdem marki B. o nr rej. (...) na przejażdżkę do S.. Wyjeżdżając z T., gmina O., M. B. udzielił nieodpłatnie koledze posiadanych środków odurzających w postaci ziela konopi innych niż włókniste. Następnie, po drodze, zabrali oni ze sobą D. G..

- protokół przeszukania,

- protokół przeszukania osoby,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. B.,

7-9,

3-4,

59, 111, 192v,

3.  W wyniku dokonania przeszukania odzieży M. B. ujawniono w jego bieliźnie woreczek strunowy z zawartością marihuany. Zabezpieczony u niego narkotyk zawierał delta-9-tetrahydrokannabinol ( (...)) w stężeniu przekraczającym 0,2℅. Stanowi on ziele konopi innych niż włókniste i należy do środków odurzających grupy I-N, których posiadanie jest zabronione. Jego łączna waga netto 3,7347 grama pozwala na sporządzenie od 4 do 7 pełnowartościowych porcji handlowych narkotyku.

- protokół przeszukania osoby,

- opinia z zakresu badań fizykochemicznych,

16-18,

91-98,

4.  W związku z nienaturalnym zachowaniem w trakcie kontroli M. B. (pobudzony, niespokojny, spowolnione reakcje, błyszczące oczy) i podejrzeniem, że może on się znajdować pod wpływem alkoholu lub innego, podobnie działającego środka, został on poddany przez funkcjonariuszy Policji badaniu na zawartość alkoholu z wydychanym powietrzu z wynikiem 0,00 mg/l oraz na obecność narkotyków z wynikiem pozytywnym.

- protokół badania stanu trzeźwości,

- protokół użycia testera narkotykowego,

- protokół badania śliny,

19,

21,

25-28,

5.  W wyniku analizy krwi pobranej od M. B. stwierdzono obecność delta-9-tetrahydrokannabinolu ( (...)) w stężeniu 3,4 ng/ml i kwasu delta-9-tetrahydro kannabinolowego w stężeniu 37,8 ng/ml. Jest to substancja psychotropowa z grupy II-P. Oznaczone stężenie delta-9-tetrahydro kannabinolu we krwi M. B. oraz stwierdzone objawy jego zachowania (wyraźne pobudzenie, spowolnione reakcje, błyszczące oczy) wskazywały, iż w chwili prowadzenia pojazdu znajdował się on pod wpływem środka działającego podobnie do alkoholu tj. delta-9-terahydrokannabinolu, który realnie upośledzał jego psychomotorykę, co jest tożsame ze stanem nietrzeźwości w rozumieniu art. 178a § 1 k.k.

- opinia toksykologiczna,

- protokół pobrania krwi,

82-87,

88,

6.  W trakcie przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych miejsca zamieszkania M. B. w miejscowości T. w należącym do niego pojeździe marki P. (...) o nr rej. (...) w przednim schowku po stronie pasażera ujawniono reklamówkę z napisem house z zawartością suszu roślinnego koloru zielono-brązowego oraz torebkę foliową z zapięciem strunowym z zawartością suszu roślinnego koloru zielono-brązowego i zawiniątko z papieru z zawartością części tabletki koloru różowego.

- protokół przeszukania,

- protokoły użycia testera narkotykowego,

- częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. B.,

33-35,

40, 41,

59, 111, 192v,

7.  Zabezpieczone w tym pojeździe narkotyk to ziele konopi innych niż włókniste należące do środków odurzających grupy I-N, których posiadanie jest zabronione. Zawierał on delta-9-tetrahydrokannabinol ( (...)) w stężeniu przekraczającym 0,2℅. Jego łączna waga netto 18,2073 grama pozwala na sporządzenie od 18 do 36 pełnowartościowych porcji handlowych narkotyku. Z kolei zabezpieczona tabletka to 3,4-metylenodioksymetaamfetamina (ekstazy) (...) stanowiąca substancję psychotropową grupy I-P, której posiadanie również jest zabronione. Jego masa netto to 0,0927 grama z której można uzyskać 1 pełnowartościową porcję handlową narkotyku.

- opinia z zakresu badań fizykochemicznych,

91-98,

8.  M. B. nie był dotychczas karany za przestępstwa.

- karta karna,

117

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie
przypisano)

-

-

-

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

-

-

-

2. OCENA DOWODÓW

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

8,

Karta karna,

Dokument ten został sporządzony przez uprawniony podmiot w ramach przysługujących mu kompetencji.

1, 2, 3, 4, 5, 6

Protokoły przeszukania osoby,

Protokoły przeszukania,

Protokoły oględzin rzeczy,

Protokół badania stanu trzeźwości,

Protokoły użycia testera narkotykowego,

Protokół badania śliny,

Protokół pobrania krwi,

Dokumenty te zostały sporządzone przez uprawnione podmioty w ramach przysługujących im kompetencji przedstawiając okoliczności w jakich doszło do popełnienia przestępstw. Nie budziły one wątpliwości co do ich pochodzenia, formy i treści. Korespondowały one z relacją oskarżonego oraz opiniami z zakresu badan fizykochemicznych oraz toksykologiczną.

1, 2, 6

Wyjaśnienia oskarżonego M. B.,

Sąd podzielił wyjaśnienia oskarżonego złożone w postępowaniu przygotowawczym w zakresie w jakim przyznał się on do popełnienia wszystkich czterech zarzucanych mu przestępstw przedstawiając okoliczności w jakich doszło do ich zaistnienia, zaś jego wyjaśnienia należało ocenić jako logiczne, szczere i spójne. Ich treść w pełni korespondowała z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym, potwierdzając zasadność stawianych mu zarzutów. Z kolei w ramach wyjaśnień złożonych przed Sądem oskarżony przyznał się wyłącznie do popełnienia występków zarzucanych mu z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i w tymże zakresie należało je uwzględnić.

3, 5, 7,

Opinie z zakresu badan fizykochemicznych,

Opinia toksykologiczna,

Dowody te jako rzetelne, logiczne i oparte na fachowej wiedzy osób je sporządzających odpowiadały w sposób miarodajny na kwestie będące przedmiotem opinii, potwierdzając, iż przy oskarżonym ujawniono środki odurzające i substancje psychotropowe których posiadanie jest zabronione, potwierdzając przy tym, iż prowadził on pojazd mechaniczny w ruchu lądowym znajdując się pod wpływem środków odurzających działających podobnie do alkoholu tj. delta-9-tetrahydrokannabinolu w stężeniu 3,4 ng/ml, które to realnie upośledzały jego psychomotorykę, co jest tożsame ze stanem nietrzeźwości.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia
dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt
1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

-

-

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Oskarżony

X

3.1.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
zgodna z zarzutem

I., III., V. i VII.

M. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Stosownie do treści art. 62 § 1 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U.2020.2050 j.t.) odpowiedzialności karnej podlega ten, kto wbrew przepisom ustawy, posiada środki odurzające lub substancje psychotropowe. Jako środek odurzający ustawa określa każdą substancję pochodzenia naturalnego lub syntetycznego działającą na ośrodkowy układ nerwowy, określoną w wykazie środków odurzających ustalonym rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych (w tym ziela konopi innych niż włókniste – grupy I-N). Jako substancję psychotropową ustawa określa z kolei każdą substancję pochodzenia naturalnego lub syntetycznego, działającą na ośrodkowy układ nerwowy, określoną w wykazie substancji psychotropowych ustalonym rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 17 sierpnia 2018 r. w sprawie wykazu substancji psychotropowych, środków odurzających oraz nowych substancji psychoaktywnych (w tym metylenodioksymetaamfetaminę – grupa I-P). Posiadaniem środka odurzającego lub substancji psychotropowej w tego przepisu jest każde władanie takim środkiem lub substancją, a więc także związane z jego użyciem lub zamiarem użycia (vide: postanowienie S.N. z dnia 03.02.2011 r., III KK 415/10, LEX nr 736758). Znamię czasownikowe „posiadać” należy rozumieć jako faktyczne, choćby krótkotrwałe władztwo nad rzeczą. Warunkiem koniecznym jest, aby sprawca posiadał środek odurzający lub substancję psychotropową w ilości pozwalającej na co najmniej jednorazowe użycie, w dawce dla nich charakterystycznej, zdolnej wywołać u człowieka inny niż medyczny skutek (vide: wyrok S.N. z dnia 20.01.2010 r., II KK 289/08, LEX nr 570140). Dla penalizacji posiadania środka odurzającego czy substancji psychotropowej znaczenie ma bowiem ilość narkotyku pozwalająca na choćby jednorazowe użycie w dawce przyjętej za typową dla danego środka czy substancji. Dla określenia tejże karalności nie ma natomiast znaczenia cel posiadania środka oraz okres dysponowania nim. Z kolei w myśl art. 58 ust. 1 ww. ustawy odpowiedzialności karnej podlega m.in. ten, kto wbrew przepisom ustawy, udziela innej osobie środka odurzającego lub substancji psychotropowej.

Mając na uwadze powyższe założenia stwierdzić należy, iż zebrane w sprawie dowody dostarczyły jednoznacznych podstaw do przyjęcia, iż oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona wszystkich zarzucanych mu przestępstw. W trakcie prowadzonej kontroli drogowej ujawniono, iż posiadał on przy sobie środki odurzające. Udzielił też tego narkotyku koledze. W miejscu zamieszkania oskarżonego ujawniono zaś kolejne należące do niego narkotyki. Wreszcie, będąc zaś pod wpływem środków odurzających działających podobnie do alkoholu, które to realnie upośledzały jego psychomotorykę, co jest tożsame ze stanem nietrzeźwości, prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny. Prowadząc ocenę zaburzeń zdolności psychomotorycznych wobec dysponowania badaniem krwi wykazującym stan stężenia ujawnionego środka, należy odwołać się także do dowodów opisujących wygląd sprawcy, funkcjonowanie określonych jego organów oraz pozwalających na ustalenie sposobu jego zachowania (vide: postanowienie SN z 31.05.2011 r., V KK 398/10, LEX nr 848186). Oznaczało to, w realiach niniejszej sprawy, iż oznaczone stężenie delta-9-tetrahydrokannabinolu we krwi M. B. w połączeniu ze stwierdzonymi objawami jego zachowania (wyraźne pobudzenie, spowolnione reakcje, błyszczące oczy), wskazywały, iż w chwili prowadzenia pojazdu zażyty środek, działając podobnie do alkoholu, realnie upośledzał jego psychomotorykę, co jest tożsame ze stanem nietrzeźwości w rozumieniu art. 178a § 1 k.k.

Sąd podzielił w tym zakresie relację oskarżonego przestawioną w toku postępowania przygotowawczego, w której przyznał się on do popełnienia wszystkich zarzucanych mu występków, albowiem znalazła ona potwierdzenie w pozostałych zebranych w sprawie dowodach, a także korespondowała z wnioskami opinii z zakresu badań fizykochemicznych oraz toksykologiczną wskazującej na konkretny rodzaj zabezpieczonych u oskarżonego narkotyków oraz ich parametry fizykochemiczne (skład, ilość i wartościowość), a także stężenie i wpływ ujawnionego w jego krwi narkotyku na sprawność psychomotoryczną jako kierowcy pojazdu. Na przymiot wiarygodności wyjaśnienia te nie zasługiwały w części wskazującej na źródło wejścia w posiadanie (uzyskania) ziela konopi innych niż włókniste. Wykluczyć należało, iż kontakt oskarżonego z narkotykami był incydentalny nie tylko ze względu na ilość posiadanych środków odurzających, ale i ujawnienie u M. B. narkotyku typu ekstazy, co w ocenie Sądu świadczyło, iż jego kontakt z narkotykami nie był przypadkowy czy jednorazowy, ale świadomie dążył on do ich pozyskania i korzystania z nich. Jednocześnie Sąd nie podzielił jego wyjaśnień złożonych przed Sądem w zakresie w jakim nie przyznał się on do popełnienia czynu zarzucanego mu z art. 178a § 1 k.k., przyjmując, iż była to jego świadomie, acz nieudolnie, przyjęta linia obrony, która jednakże nie wytrzymywała konfrontacji z zebranym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności z wnioskami płynącymi z treści opinii toksykologicznej. Opisany powyżej jego sposób zachowania się M. B. po zatrzymaniu przez funkcjonariuszy Policji w ramach prowadzonej kontroli drogowej, jak i w toku podejmowanych z nim w dniu zdarzenia dalszych czynności, w połączeniu ze stwierdzonym we krwi delta-9-tetrahydrokannabinolem w stężeniu odpowiadającym znamieniu „pod wpływem środka odurzającego”, jednoznacznie wskazywał na realizację również tegoż przestępstwa.

Tym samym dokonując subsumpcji ustalonego stanu faktycznego do regulacji odpowiedzialności karnoprawnej opartej na wymienionych wyżej przepisach przywołanej ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii stwierdzić należy, iż bezspornym jest, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, że M. B. posiadając środki odurzające i substancję psychotropową dopuścił się występków z art. 62 ust. 1 ww. ustawy, zaś udzielając nieodpłatnie narkotyku K. G. popełnił także występek z art. 58 ust. 1 ww. ustawy. Z kolei prowadząc samochód osobowy w ruchu lądowym i posiadając jednocześnie w tym momencie we krwi delta-9-tetrahydrokannabinol w stężeniu odpowiadającym znamieniu „pod wpływem środka odurzającego”, oskarżony swoim zachowaniem zrealizował znamiona przestępstwa o którym mowa w art. 178a § 1 k.k.

3.2.Podstawa prawna
skazania albo warunkowego
umorzenia postępowania
niezgodna z zarzutem

-

-

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

-

3.3.Warunkowe umorzenie
postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

-

3.4.Umorzenie postępowania

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

-

3.5.Uniewinnienie

-

-

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

-

4. KARY, ŚRODKI KARNE, PRZEPADEK, ŚRODKI KOMPENSACYJNE
I ŚRODKI ZWIĄZANE Z PODDANIEM SPRAWCY PRÓBIE

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

M. B.

I., III., V., VII. i XI.

I.- IV.

Wymierzając oskarżonemu karę, Sąd miał na względzie przede wszystkim to, aby była ona adekwatna do stopnia jego zawinienia, a także znacznego stopnia społecznej szkodliwości, o którym zadecydowały rodzaj i charakter naruszonego dobra (zdrowie i życie społeczne (publiczne), a także życie i zdrowie finalnego odbiorcy czy konsumenta środków odurzających czy substancji psychotropowych; bezpieczeństwo w komunikacji), sposób i okoliczności popełnienia czynu (oskarżony wiedział, iż posiadanie narkotyków jest zabronione a mimo tego sięgnął po nie, zaś pod ich wpływem usiadł za kierownicę pojazdu). Przy czym oskarżonemu przypisać należy zamiar bezpośredni w jego działaniu.

Za okoliczności łagodzące uznano fakt dotychczasowej niekaralności oskarżonego za przestępstwa oraz jego przyznanie się do popełnienia zarzucanych czynów z ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

Zasadnicze znaczenie dla wymiaru kary winny mieć zatem stopień zawinienia sprawcy oraz właściwa relacja pomiędzy charakterem popełnionego przez niego przestępstwa, a społecznym poczuciem sprawiedliwości, któremu orzekana kara winna czynić zadość jako sprawiedliwa odpłata. Znaczenie przy tym ma nie tylko dolegliwość, ale i nieuchronność kary za popełnione przestępstwo.

Mając na uwadze powyższe założenia Sąd uznał, iż karą w pełni adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości czynów oskarżonego oraz stopnia zawinienia, jak również celową z punktu widzenia prewencyjnego jej oddziaływania będzie kara grzywny. Dlatego też, za występek z art. 62 ust. 1 ww. ustawy, działając na podstawie art. 62 ust. 1 ww. ustawy w zw. z art. 37a § 1 i § 2 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i § 3 k.k., Sąd wymierzył mu karę grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych, za występek z art. 58 ust. 1 ww. ustawy, działając na podstawie art. 58 ust. 1 ww. ustawy w zw. z art. 37a § 1 i § 2 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i § 3 k.k., Sąd wymierzył mu karę grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych, za kolejny występek z art. 62 ust. 1 ww. ustawy, działając na podstawie art. 62 ust. 1 ww. ustawy w zw. z art. 37a § 1 i § 2 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i § 3 k.k., Sąd wymierzył mu karę grzywny w rozmiarze 150 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych,

zaś za występek z art. 178a § 1 k.k., działając na podstawie art. 178a § 1 k.k. w zw. z art. 33 § 1 i § 3 k.k., wymierzył mu z kolei karę grzywny w rozmiarze 100 stawek dziennych ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych. Na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 i § 2 k.k. w zw. z art. 33 § 3 k.k. orzeczone jednostkowe kary grzywny połączono i wymierzono oskarżonemu karę łączną grzywny w rozmiarze 200 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych. Tak orzeczona kara, ze względu na jej rodzaj i rozmiar, uwzględnia zarówno naganność postawy oskarżonego mającego pełną świadomość tego, iż sięga po narkotyki (i udziela je innym osobom), a więc środki których posiadanie jest zabronione i pod ich wpływem prowadzi pojazd na drodze publicznej, zaś z drugiej strony bierze pod uwagę właściwości (wiek) i warunki osobiste sprawcy (który w ocenie Sądu będzie w stanie wyciągnąć pozytywne wnioski na przyszłość co do swego zachowania). W ocenie Sądu, rozstrzygnięcie zawarte w wyroku w pełni odzwierciedla negatywną ocenę jego czynów, a zarazem będzie wystarczające dla osiągnięcia wobec oskarżonego celów kary, jak również powstrzyma go od takiego postępowania w przyszłości i wdroży do poszanowania porządku prawnego. Kara taka da jednocześnie wyraz społecznemu poczuciu sprawiedliwości i kształtowaniu świadomości prawnej społeczeństwa. Osiągnięty zostanie, w ocenie Sądu, wobec oskarżonego także cel wychowawczy i zapobiegawczy na przyszłość, tak by w przyszłości, jak sam deklarował, nie sięgał po środki odurzające czy substancje psychotropowe. Określona wyrokiem kara będzie zatem odpowiednią, w ocenie Sądu, dolegliwością karną dla niego, a jednocześnie właściwą dla zrozumienia i uświadomienia sobie własnego zachowania i wystarczającą dla oskarżonego przestrogą na przyszłość.

M. B.

II.

I.

Ponadto, działając na podstawie art. 70 ust. 2 ww. ustawy orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci woreczka foliowego z zapięciem strunowym z zawartością suszu roślinnego koloru zielono-brunatnego, opisanego w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. Drz. 35/21/In, przechowywanego w KPP w S., poprzez jego zniszczenie.

M. B.

VI.

III.

Z kolei działając również na podstawie art. 70 ust. 2 ww. ustawy orzeczono przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodów rzeczowych w postaci reklamówki z napisem house z zawartością suszu roślinnego koloru zielono-brązowego oraz torebki foliowej z zapięciem strunowym z zawartością suszu roślinnego koloru zielono-brązowego i zawiniątka z papieru z zawartością części tabletki koloru różowego, ujawnionych w schowku pojazdu marki P. o nr rej. (...), opisanych w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. Drz. 35/21/In, przechowywanych w KPP w S., poprzez ich zniszczenie.

M. B.

IV.

II.

Na podstawie art. 70 ust. 4 ww. ustawy orzeczono wobec oskarżonego obowiązek zapłaty nawiązki w kwocie 500,00 złotych na rzecz Ośrodka (...) od Środków Psychotropowych S. D. w C. na cele związane z zapobieganiem i zwalczaniem narkomanii.

M. B.

VIII.

IV.

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat, z wyłączeniem pojazdów objętych kategorią T. Przy orzekaniu tego środka karnego Sąd miał na uwadze to, że zgodnie z zaleceniami Sądu Najwyższego zawartymi w wyroku z dnia 24.04.1982 r. (V KRN 106/82 - OSNPG 1982/8/108) przesłanką stosowania kary dodatkowej (wg starego kodeksu karnego) zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych jest zagrożenie, które mogłoby w przyszłości spowodować prowadzenie pojazdu mechanicznego przez daną osobę. Zakres, a także czas trwania tego środka karnego powinien zależeć zatem od stopnia zagrożenia jakie może stwarzać powrót sprawcy do ruchu. Mają tu również znaczenie cechy osobowości sprawcy: częstotliwość nadużywania alkoholu lub innych środków, doświadczenie w prowadzeniu pojazdów mechanicznych. W ocenie Sądu fakt prowadzenia przez oskarżonego pojazdu w stanie pod wpływem środków odurzających był zdarzeniem, które już w przyszłości się nie powtórzy (tzw. pozytywna prognoza na przyszłość). Z drugiej zaś strony, należało mieć na uwadze, że siadając za kierownicę miał on pełną świadomość, że w jego organizmie znajduje się narkotyk, a mimo to zdecydował się na jazdę w takim stanie. Zdawał on sobie także doskonale sprawę, iż kierowanie pojazdami mechanicznymi w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem narkotyków jest przestępstwem. Brak było więc obiektywnych okoliczności, które usprawiedliwiałyby decyzję oskarżonego o kierowaniu pojazdem w takim właśnie stanie. Realia niniejszej sprawy w pełni to potwierdzały. Dlatego też Sąd uznał, że koniecznym a zarazem wystarczającym dla potrzeb prewencji indywidualnej (przestroga co do zachowania oskarżonego na drodze w przyszłości) będzie określenie wymiaru środka karnego na okres trzech lat i objęcie jego zakresem wszelkich pojazdów mechanicznych, z wyłączeniem pojazdów objętych kategorią T prawa jazdy (oskarżony utrzymuje się z prowadzenia gospodarstwa rolnego), co w konsekwencji będzie odpowiednim dla uświadomienia sobie przez sprawcę własnego niewłaściwego zachowania. W świetle powyższych okoliczności, przyjąć, także należało, iż brak było podstaw do uznania, że zachowanie oskarżonego na drodze było wynikiem jego wysoce negatywnego stosunku do porządku prawnego, uzasadniającego pozbawienie go uprawnień do kierowania na dłuższy aniżeli orzeczony okres.

M. B.

X.

IV.

Na podstawie art. 43a § 2 k.k. orzeczono wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000,00 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

5. INNE ROZSTRZYGNIĘCIA ZAWARTE W WYROKU

Oskarżony

Punkt
rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku
odnoszący się
do przypisanego
czynu

Przytoczyć okoliczności

M. B.

XII.

I.-IV.

Na podstawie art. 63 § 1 i § 5 k.k. zaliczono oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej grzywny zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie od dnia 15 sierpnia 2021 r. godz. 20:00 do dnia 16 sierpnia 2021 r. godz. 17:20 tj. 1 dzień.

6. INNE ZAGADNIENIA

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował
określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez
stronę

Podsumowując powyższe rozważania, uznać trzeba, iż orzeczone kary (jednostkowe i łączna) będą w stanie spełnić swoje cele z zakresu prewencji indywidualnej, uświadamiając oskarżonemu naganność jego postępowania oraz sprawiając, iż ponownie w przyszłości przestępstwa nie popełni. Będzie on też w stanie przy odpowiednim zaangażowaniu wywiązać się z obowiązków dotyczących uregulowania całości sankcji karnej orzeczonej przez Sąd wyrokiem (grzywna, świadczenie pieniężne, nawiązka i koszty sądowe).

7. KOSZTY PROCESU

Punkt

rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

XIII.

O kosztach sądowych w zakresie zasądzonej kwoty wydatków orzeczono na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 626 § 1 k.p.k., zaś w pozostałym zakresie, na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. w zw. z art. 626 § 1 k.p.k., mając na względzie aktualną sytuację osobistą, rodzinną i majątkową oskarżonego.

8. PODPIS