Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIIK155/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. O. (1)

w dniu 14 grudnia 2015r. w miejscowości B., gm. B., prowadząc działalność gospodarcza pod nazwą „(...)” i działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził S. G. (1), prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą „(...)” do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 206 767,28 zł, w ten sposób, że wprowadził go w błąd co do zamiaru uiszczenia pełnej należności za wykonane przez pokrzywdzonego usługi budowlane oraz co do możliwości finansowych całkowitego wywiązania się z umowy numer (...) o wykonanie robót budowlano - montażowych na budynku chlewni z przeznaczeniem do hodowli zwierząt położonej w miejscowości M., gm. B. i po wykonaniu przez S. G. (1) umówionych robót nie opłacił wystawionych przez niego dwóch faktur, numer (...) z dnia 05 maja 2015r. na kwotę 158 315,16 zł. i numer (...) z dnia 08 czerwca 2016r. na kwotę 60 522,90 zł., odzwierciedlających pełną wysokość poniesionych przez niego nakładów i wartość zrealizowanej usługi

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 14 grudnia 2015r. M. O. (1), prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą „(...)” z siedzibą w B. (...) jako zamawiający zawarł ze S. G. (1), prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą „(...)” z siedzibą w B. jako wykonawcą umowę numer (...) o wykonanie robót budowlano - montażowych. Przedmiotem umowy było wykonanie od dnia 18 grudnia 2015r. do dnia 30 kwietnia 2016r. przebudowy chlewni w miejscowości M. z przeznaczeniem do hodowli zwierząt. Strony wynagrodzenie za realizację pracy ustaliły na kwotę 427 458 zł. plus podatek VAT. Płatności miały nastąpić na podstawie faktur częściowych wystawianych do dnia 25 każdego miesiąca na podstawie faktycznie wykonanych robót. M. O. (1) zgodnie z warunkami umowy miał wykonać prace, które były niezbędne do zrealizowania inwestycji, a mianowicie między innymi wyrównać teren, doprowadzić instalację wodną, wykonać instalację elektryczną. M. O. (1) nie wykonał tych prac.

W związku z tym S. G. (1) wezwał go do wykonania robót pismem z dnia 11 maja 2016r. Wezwanie okazało się bezskuteczne. Dlatego też S. G. (1) w dniu 16 maja 2016r. odstąpił od wykonania umowy z winy zamawiającego. Na dzień 16 maja 2016r. S. G. (1) wykonał wszystkie prace określone w umowie, za wyjątkiem 20 procent opaski wokół budynku.

W okresie od 16 grudnia 2015r. do 15 kwietnia 2016r. M. O. (1) przekazał na poczet realizacji umowy S. G. (1) zaliczki w łącznej kwocie 306 000 zł. Po uwzględnieniu otrzymanych zaliczek S. G. (1) za wykonane i nieopłacone roboty wystawił dwie faktury VAT, numer (...) z dnia 05 maja 2016r. na kwotę 158 315,16 zł., która była dochodzona w postępowaniu nakazowym przed Sądem Okręgowym w Białymstoku I Wydziałem Cywilnym, zakończonym wydaniem

prawomocnego nakazu zapłaty I Nc 140/16 z 22 listopada 2016r. (pozew o zapłatę został wniesiony w dniu 24 października 2016r.) i fakturę numer (...) z dnia 08 czerwca 2016r. na kwotę 60 522,90 zł., która była dochodzona w postępowaniu przed Sądem Rejonowym w Białymstoku Wydziałem XI Cywilnym, zakończonym wydaniem prawomocnego wyroku XI C 1889/16 z 11 sierpnia 2017r. zasądzającego kwotę 48 452,12 zł. (pozew o zapłatę został wniesiony w dniu 24 czerwca 2016r.)

zeznania S. G. (1)

576v-579, 93-5, 195-7, 789-790

zeznania M. O. (3)

579-v, 257-258

zeznania M. O. (2)

579v-580v, 261-2

zaświadczenie Regon, NIP

10-11

protokół z inwentaryzacji

12-14

pismo oraz odstąpienie od umowy

37-48

faktury VAT , protokoły

49-59, 218-219

nota obciążeniowa

62-65

wyrok Sądu Rejonowego sygn. XI C 1889/16 i nakaz zapłaty sygn. I Nc 140/16

66-68

pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego i protokół kontroli

105-177

pokwitowania dot. wpłaty zaliczek

212-218

informacja z (...)

256

kopia akt o sygn. I Nc 140/16 SO w Białymstoku

290 - 327

kopia akt o sygn. XI C 1889/16 SR w Białymstoku

342-376

Na dzień zawarcia umowy ze S. G. (1) na M. O. (1) ciążyły liczne zobowiązaniafinansowe wynikające z zawartej w dniu 12 grudnia 2013r. umowy kredytowej numer (...) z bankiem (...) SA Oddziałem w B. na kwotę 345 000 zł., która zabezpieczona była hipoteką ustanowioną na nieruchomości, dla której Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgę wieczystą o numerze (...).

W tym czasie M. O. (1) był w posiadaniu dwóch ciągników rolniczych nabytych za pożyczki leasingowe : (...) i (...) rok produkcji 2015. Na obu ciągnikach ustanowiony by zastaw rejestrowy w łącznej kwocie przekraczającej 600.000 zł Posiadał nadto wóz zbierający (...) o numerze fabrycznym (...) rok produkcji 2015 o wartości ustanowionego zastawu rejestrowego w kwocie 292 188,78 zł., co do których umowami z dnia 08 lipca 2015r. oraz 27 lipca 2015r. o ustanowienie zastawu rejestrowego, ustanowiono zastawy rejestrowe do zawartych przez M. O. (1) umów pożyczek z (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W..

postanowienie komornika

60-61

pismo z (...) sp. z o.o. , umowa pożyczki, załączniki

69-81

pismo od komornika sądowego dot. postępowań egzeukcyjnych

96, 99, 101-2, 220-225

plan inwestycji i załączniki

517-541

częściowe wyjaśnienia oskarżonego M. O. (1)

573v-576v, 206-8, 288-9,

1.1.2.

M. O. (1)

w dniu 10 grudnia 2016r. w H. działając w celu udaremnienia wykonania orzeczeń Sądu Okręgowego w Białymstoku I Nc 140/16 z 22 listopada 2016r. i Sądu Rejonowego w Białymstoku XI C 1889/16 z 11 sierpnia 2017r. udaremnił zaspokojenie swojego wierzyciela, S. G. (1), prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą „(...)” w ten sposób, że darował umową sporządzoną w formie aktu notarialnego Rep. (...) swojemu rodzeństwu, M. O. (2) i M. O. (3), prawo własności z udziałami po ½ zagrożonych zajęciem składników swojego majątku, działek o numerach geodezyjnych (...) położonych w obrębie (...) S., gmina B., powiat (...) o łącznej powierzchni 23,7474 ha, dla których Sąd Rejonowy w Bielsku Podlaskim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgi wieczyste o numerach (...) (działka (...)) i (...) (działki (...))

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 10 grudnia 2016r. M. O. (1) zawarł przed notariuszem M. W. w formie aktu notarialnego Rep. (...)numer (...) umowę darowizny na mocy której, wyzbył się nieruchomości na rzecz rodzeństwa M. O. (2) i M. O. (3), którzy uzyskali współwłasność w udziałach po Vi części nieruchomości rolno - leśnych położonych w obrębie (...) S., gmina B., powiat (...), województwo (...) o łącznej powierzchni 23,7474 ha, dla których Sąd rejonowy w Bielsku Podlaskim V Wydział Ksiąg Wieczystych prowadził księgi wieczyste o numerach (...) i (...).

Sąd Okręgowy w Białymstoku I Wydział Cywilny wyrokiem I C 589/17 z 19 lipca 2017r. wskazaną wyżej czynność prawną uznał za prawnie bezskuteczną wobec S. G. (1).

zeznania S. G. (1)

zeznania M. O. (3)

257-258

zeznania M. O. (2)

261-2

wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku sygn. I C 589/17

82-83

częściowe wyjaśnienia oskarżonego M. O. (1)

573v-576v, 206--8, 288-9,

wyciąg z ksiąg wieczystych, wypis z rejestru gruntów

238-255, 266-271

kopia akt o sygn. I C 589/17 SO w Białymstoku

328-338

kopie akt postępowania komorniczego Km 1074/17

377-419

kopie akt postępowań komorniczych, w tym o sygn. Km 96/18

420-498

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. O. (1)

czyn przypisany w pkt. 1 sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

oskarżony M. O. (1) chciał i miał możliwość zapłaty pełnej należności za zlecone usługi budowlane na rzecz przedsiębiorstwa prowadzonego przez S. G. (1)

oskarżony nie zamierzał wprowadzić w błąd S. G. (1) i nie zamierzał celowo nie zapłacić mu za wykonane prace.

częściowe wyjaśnienia oskarżonego M. O. (1)

573v-576v, 206--8, 288-9,

1.2.2.

M. O. (1)

czyn przypisany w pkt. 2 sentencji wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

oskarżony darował grunty rolne swojemu rodzeństwu - siostrze i bratu, aby wzięli oni kredyt w kwocie 400.000 zł i przekazali mu te środki na zapłatę na rzecz S. G. (1)

częściowe wyjaśnienia oskarżonego M. O. (1)

206-8,

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania S. G. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego, uznając je za spójne, zgodne ze złożoną w sprawie wiarygodną dokumentacją, niezmienne, konsekwentne i w ogólnych zarysach zbieżne z częściowymi wyjaśnieniami oskarżonego (w zakresie umowy, prac budowlanych, nie uiszczonej części faktur, darowizny nieruchomości na rzecz rodzeństwa oskarżonego).

zeznania M. O. (3)

zeznania świadka w zakresie faktów dot. posiadania ziemi rolnej przez jego brata M. O. (1), zaplanowanej inwestycji remontu chlewni w msc. M., ubiegania się o kredyt przez oskarżonego, wykonywanej pracy przez S. G. (1), nie rozliczeniu się z wykonanych prac przez oskarżonego, jak też przekazania na jego i siostrę M. przez M. O. (1) nieruchomości zasługują na wiarę, gdyż zeznania te są zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym.

Odrębną kwestią są oceny dokonywane przez świadka, że to S. G. (1) nie wywiązał się z umowy, jak też, że darowizna nieruchomości nie była dokonana w celu udaremnienia zaspokojenia wierzyciela. Takie oceny wyrażone przez świadka nie mają oparcia w faktach, są dowolne i poniekąd podyktowane pokrewieństwem w stosunku do oskarżonego. Fakty wynikające z obiektywnych dowodów wskazują jednak, że przeniesienie własności nieruchomości zmierzało do udaremnienia zaspokojenia wierzyciela, a nie ubiegania się o kredyt w celu jego spłaty - nie ma na to bowiem wiarygodnych dowodów. świadczy też o tym moment darowizny, etap postępowania, gdy doszło już do pierwszego sądowego rozstrzygnięcia o zapłatę na korzyść pokrzywdzonego i można było spodziewać się postępowania egzekucyjnego.

zeznania M. O. (2)

zeznania świadka w zakresie faktów dot. posiadania ziemi rolnej przez jego brata M. O. (1), zaplanowanej inwestycji remontu chlewni w msc. M., ubiegania się o kredyt przez oskarżonego, wykonywanej pracy przez S. G. (1), nie rozliczeniu się z wykonanych prac przez oskarżonego, udzleleniu pożyczku na rzecz brata M. O. (1), jak też przekazania na świadka i brata M. przez M. O. (1) nieruchomości zasługują na wiarę, gdyż zeznania te są zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym.

Odrębną kwestią są oceny dokonywane przez świadka, że to S. G. (1) nie wywiązał się z umowy, brak porozumienia z pokrzywdzonym, jak też, że darowizna nieruchomości była dokonana wyłącznie w celu ubiegania się o kredyt w banku na spłatę S. G. (1) . Takie oceny wyrażone przez świadka nie mają oparcia w faktach, są dowolne i poniekąd mogą być podyktowane pokrwieństwem w stosunku do oskarżonego. Fakty wynikające z obiektywnych dowodów wskazują jednak, że przeniesienie własności nieruchomości zmierzało do udaremnienia zaspokojenia wierzyciela, a nie ubiegania się o kredyt w celu jego spłaty - nie ma na to bowiem wiarygodnych dowodów. świadczy też o tym moment darowizny, etap postępowania, gdy doszło już do pierwszego sądowego rozstrzygnięcia o zapłatę na korzyść pokrzywdzonego i można było spodziewać się postępowania egzekucyjnego.

zaświadczenie Regon, NIP

Treść dokumentów wygenerowanych na podstawie baz danych nie budzi wątpliwości i zasługuje na uwzględnienie.

protokół z inwentaryzacji

Treść dokumentu sporządzonego przy udziale wskazanych osób nie budzi wątpliwości, nie była kwestionowana i zasługuje na uwzględnienie.

pismo oraz odstąpienie od umowy

Treść dokumentów nie budzi wątpliwości, nie były one kwestionowane i zasługują na uwzględnienie.

faktury VAT , protokoły

Treść dokumentów nie budzi wątpliwości, nie były one kwestionowane i zasługują na uwzględnienie.

nota obciążeniowa

Treść dokumentu nie budzi wątpliwości, nie był on kwestionowany i zasługuje na uwzględnienie.

wyrok Sądu Rejonowego sygn. XI C 1889/16 i nakaz zapłaty sygn. I Nc 140/16

Treść kopii orzeczeń sądowych nie budzi wątpliwości.

pismo Naczelnika Urzędu Skarbowego i protokół kontroli

Treść dokumentu nie budzi wątpliwości, nie był on kwestionowany i zasługuje na uwzględnienie.

pokwitowania dot. wpłaty zaliczek

Treść dokumentów nie budzi wątpliwości, nie były one kwestionowane i zasługują na uwzględnienie.

informacja z (...)

Treść dokumentu nie budzi wątpliwości, nie był on kwestionowany i zasługuje na uwzględnienie.

kopia akt o sygn. I Nc 140/16 SO w Białymstoku

Treść kopii dokumentów aktowych nie budzi wątpliwości, nie była kwestionowana i zasługuje na uwzględnienie.

kopia akt o sygn. XI C 1889/16 SR w Białymstoku

Treść kopii dokumentów aktowych nie budzi wątpliwości, nie była kwestionowana i zasługuje na uwzględnienie.

postanowienie komornika

Treść kopii dokumentów nie budzi wątpliwości, nie była kwestionowana i zasługuje na uwzględnienie.

pismo z (...) sp. z o.o. , umowa pożyczki, załączniki

Treść kopii dokumentów nie budzi wątpliwości, nie była kwestionowana i zasługuje na uwzględnienie.

pismo od komornika sądowego dot. postępowań egzeukcyjnych

Treść dokumentu nie budzi wątpliwości, nie była kwestionowana i zasługuje na uwzględnienie.

plan inwestycji i załączniki

Treść kopii dokumentu nie budzi wątpliwości, nie była kwestionowana i zasługuje na uwzględnienie.

częściowe wyjaśnienia oskarżonego M. O. (1)

wyjaśnienia oskarżonego częściowo zasługują na wiarę w wąskiej części, w której znajdują potwierdzenie w innym materiale dowodowym (w tym w zeznaniach pokrzywdzonego), o czym obszernie poniżej.

1.1.2

wyrok Sądu Okręgowego w Białymstoku sygn. I C 589/17

Treść kopii orzeczenia sądowego nie budzi wątpliwości.

częściowe wyjaśnienia oskarżonego M. O. (1)

wyjaśnienia oskarżonego częściowo zasługują na wiarę w wąskiej części potwierdzonej innymi wymienionymi dowodami dot...

wyciąg z ksiąg wieczystych, wypis z rejestru gruntów

Treść kopii dokumentu nie budzi wątpliwości, nie była kwestionowana i zasługuje na uwzględnienie.

kopia akt o sygn. I C 589/17 SO w Białymstoku

Treść kopii akt sądowych nie budzi wątpliwości.

kopie akt postępowania komorniczego (...)

Treść kopii akt nie budzi wątpliwości.

kopie akt postępowań komorniczych, w tym o sygn. (...)

Treść kopii akt nie budzi wątpliwości.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

częściowe wyjaśnienia oskarżonego M. O. (1)

odnosząc się w tym miejscu całościowo do treści wyjaśnień oskarżonego, należy wskazać, że Sąd uznał jego wyjaśnienia za wiarygodne w części dot faktów potwierdzonych zeznaniami pokrzywdzonego oraz faktami opisanymi w dokumentacji zgromadzonej w sprawie. Za wiarygodne należy uznać wyjaśnienia oskarżonego w zakresie zawarcia umowy o prace budowlane ze S. G. (1) na określonej nieruchomości, fakt nie uregulowania całości należności wynikającej z wystawionych faktur za te prace. Wiarygodne są też wyjaśnienia odnośnie faktu umowy darowizny na mocy której oskarżony przekazał swoje nieruchomości rodzeństwu. Natomiast w zakresie motywów zachowania, zamiaru oskarżonego, chęci zapłaty należności , Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za niewiarygodne, sprzeczne z treścią zeznań pokrzywdzonego i niezgodne z sekwencją wydarzeń do których doszło.

Sąd uznał, że wyjaśnienia oskarżonego M. O., w zasadniczych kwestiach dot. czynu I i II a/o nie zasługują na uwzględnienie, gdyż są sprzeczne z wiarygodnym i obiektywnym materiałem dowodowym. W znacznej mierze wyjaśnienia te pozostają jedynie w sferze życzeniowej oskarżonego i są wyrazem jego nierealnych zamierzeń gospodarczych, związanych z poczynionymi inwestycjami, lecz nie mają oparcia w faktach oraz w wydarzeniach do których doszło.

Otóż jedynie w sferze życzeniowej, lecz bez poparcia w faktach są wyjaśnienia oskarżonego M. O. (1), że chciał on i miał możliwość zapłaty pełnej należności za zlecone usługi budowlane na rzecz przedsiębiorstwa prowadzonego przez S. G. (1). Otóż fakty wyżej opisane i wydarzenia związane z omawianą transakcją wskazują na coś zupełnie przeciwnego, że nie miał on możliwości zapłaty, nie miał możliwości (zdolności) kredytowych, nie otrzymał kredytu (o który ubiegał się już po zawarciu umowy z pokrzywdzonym), zatem nie miał możliwości zapłaty pełnej, umówionej kwoty za roboty budowlane, do tego prowadzone na nieruchomości, której nie był właścicielem, a jedynie wydzierżawił. Podobnie i z tych samych względów, nie można uznać za wiarygodne i miarodajne wyjaśnienia oskarżonego, w których wskazywał, że nie zamierzał wprowadzić w błąd S. G. (1) i nie zamierzał celowo nie zapłacić mu za wykonane prace. Zapewniał on pokrzywdzonego, że ma możliwości zapłaty, że posiada odpowiednie środki finansowe, a przecież nie miał takiej kwoty w gotówce. liczył (zupełnie bezpodstawnie) , że uzyska odpowiedni kredyt bankowy, mimo wcześniej już był obarczony spłatą rat leasingowych za dwa ciągniki.

oskarżony, jak wynika z zeznań pokrzywdzonego, wprowadził go w błąd, że remontowany budynek (obory w msc. M.) stanowi jego własność - nabył od syndyka jako upadły (...). Powiedział pokrzywdzonemu o posiadanych dwóch ciągnikach marki C. o wartości 350 tys zł każdy.

Obiektywna sytuacja finansowa oskarżonego, w momencie zawierania umowy z pokrzywdzonym, która wynika ze zgromadzonej dokumentacji (w tym komorniczej, dot. dochodów - deklaracje VAT, kontrola podatkowa) wskazuje, że miał on tak wysokie stałe obciążenia (raty leasingowe, kredytowe), nieregularne dochody, że nie mógł liczyć na możliwość uzyskania kolejnego kredytu bankowego, a tym samym na uregulowanie całości należności za prace budowlane. Istotna jest też kwestia wykonywania tak dużej inwestycji na nieruchomości nie należącej do oskarżonego, choć dzierżawionej (k. 584-585 - umowa dzierżawy) ,co dodatkowo wiązało się z kosztami czynszu, jak też podwyższało ryzyko tej inwestycji. Oskarżony zapewniał pokrzywdzonego, że posiada środki na zapłatę za pracę, a przecież takich środków nie miał, a jedynie liczył na otrzymanie kredytu w bardzo wysokiej kwocie (tj. 1.051.626 zł - k. 517-541 - plan inwestycyjny). oskarżony liczył na przyszłe dochody z chowu trzody chlewnej, kaczek czy gęsi (k. 586-605), lecz przecież taką działalność mógłby prowadzić po pozytywnym zakończeniu inwestycji budowalnej, a to wiązało się z zapłatą za te prace.

W kolejnym aspekcie (co do zarzutu z pkt. II a/o) oskarżony wyjaśniał, że darował grunty rolne swojemu rodzeństwu - siostrze i bratu, aby wzięli oni kredyt w kwocie 400.000 zł i przekazali mu te środki na zapłatę na rzecz S. G. (1). Nie można uznać tych wyjaśnień za wiarygodne. Po pierwsze pierwotnie oskarżony ubiegał się o kredyt pod zastaw (hipotekę) wskazanej nieruchomości, lecz skoro nie uzyskał kredytu, to nie miał podstaw uważać, że jego brat czy siostra otrzymają kredyt jako zabezpieczenie oferując bankowi tę samą nieruchomość gruntową. tym bardziej, że wiedział już o zmianie przepisów, które utrudniały zaciągnięcie kredytów pod hipotekę nieruchomości rolnych. Po drugie oskarżony zapewniał pokrzywdzonego, że ureguluje należność za wykonane prace (wystawione już faktury za te prace), a dopiero w dniu 10.12.2016r. darował rodzeństwu nieruchomość rolną, co świadczy o jego złych intencjach, nakierowanych na udaremnienie zaspokojenia wierzyciela, zdając sobie sprawę o wniesieniu spraw o zapłatę do Sądu (do wydania pierwszego orzeczenia doszło 22.11.2016r). Zdawał on sobie sprawę o możliwości zagrożenia zajęciem tych nieruchomości za poczet egzekwowanych należności. W tej sytuacji wyjaśnienia oskarżonego w omawianym zakresie nie mogą być uznane za wiarygodne, a stanowią one, zdaniem Sadu, jedynie próbę uniknięcia odpowiedzialności karnej za oba zarzucane mu czyny. Zwrócić należy dodatkowo uwagę, że sam oskarżony w wyjaśnieniach złożonych 10.12.2019r. (k. 288) wyjaśnił, że nie chciał żeby egzekucja i zabezpieczenie S. G. (1) nastąpiło z jego ziemi, bo to oznaczało koniec jego gospodarstwa, co świadczy o jego pełnej świadomości o możliwości skutecznej egzekucji wobec niego z tej nieruchomości. Natomiast przekazanie nieruchomości przez oskarżonego rodzeństwu spowodowało udaremnienie zaspokojenia wierzyciela z tej nieruchomości. Oceny tej nie zmienia rzekomo zaplanowana próba uzyskania kredytów przez jego rodzeństwo pod zastaw tej nieruchomości, do czego przecież nie doszło.

zeznania świadka D. W.

zeznania świadka D. W. nie mają istotnego znaczenia w sprawie, a wskazują jedynie, że oskarżony w latach 2014-2016 wykonywał na jego rzecz, jak też innych rolników prace rolnicze przy wykorzystaniu swojego sprzętu rolniczego i otrzymywał z tego tytułu dochody. Fakt ten nie był kwestionowany przez strony i wynikał z treści wyjaśnień oskarżonego.

Zeznania świadka Ł. B.

Świadek wskazywał w swoich zeznaniach, że w jego ocenie w 2015r. oskarżony dobrze prosperował i miał pieniądze, świadczył usługi rolne, miał z tego tytułu dochody, miał chyba własne maszyny. Zeznania świadka nie mają w sprawie znaczenia. Świadek nie znał szczegółów dotyczących sytuacji finansowej oskarżonego i osiąganych przez niego dochodów. Miał wręcz mylne wyobrażenie o jego sytuacji majątkowej – mówiąc, że miał ciągnik, siewnika, „maszyna jest droga”. Świadek nie znał szczegółów dot. leasingów oskarżonego, płaconych rat, jego zobowiązań, itd. Stąd zeznania świadka nie są miarodajne, w dużej mierze bardzo ocenne, lecz obarczone błędem wskutek postrzegania oskarżonego przez pryzmat posiadanych maszyn rolniczych, wykonywanych prac, itd. Z kolei fakt wykonywania przez oskarżonego prac polowych przy wykorzystaniu sprzętu maszynowego na rzecz innych rolników i osiągania z tego tytułu dochodów nie był kwestionowany i zasługuje w tym zakresie na uwzględnienie.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

M. O. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

analiza materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wskazuje, że oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu. W dniu 14 grudnia 2015r. w miejscowości B., gm. B., prowadząc działalność gospodarcza pod nazwą „(...)” i działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził S. G. (1), prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą „(...)” do niekorzystnego rozporządzenia mieniem znacznej wartości w kwocie 206 767,28 zł, w ten sposób, że wprowadził go w błąd co do zamiaru uiszczenia pełnej należności za wykonane przez pokrzywdzonego usługi budowlane oraz co do możliwości finansowych całkowitego wywiązania się z umowy numer (...) o wykonanie robót budowlano - montażowych na budynku chlewni z przeznaczeniem do hodowli zwierząt położonej w miejscowości M., gm. B. i po wykonaniu przez S. G. (1) umówionych robót nie opłacił wystawionych przez niego dwóch faktur, numer (...) z dnia 05 maja 2015r. na kwotę 158 315,16 zł. i numer (...) z dnia 08 czerwca 2016r. na kwotę 60 522,90 zł., odzwierciedlających pełną wysokość poniesionych przez niego nakładów i wartość zrealizowanej usługi.

W ocenie Sądu kluczowe jest w sprawie, że oskarżony nie miał możliwości kredytowych, stąd negatywne decyzje bankowe - brak przyznania mu kredytu. Oskarżony w momencie zawierania umowy posiadał już znaczne obciążenia związane ze spłatą rat leasingowych związanych z nabyciem dwóch ciągników C., rozsiewaczy, pługa, w ratach leasingowych, konieczność spłaty kredytu na start młodego rolnika. Jak wskazywał oskarżony w swoich wyjaśnieniach w momencie zawierania umowy z pokrzywdzonym S. G. (1) posiadał on zobowiązania wobec firm leasingowych w kwocie ok. 1.500.000 zł. Jednocześnie zaciągał on kolejne zobowiązania finansowe i uzyskiwane środki (w tym ze zwrotu podatku VAT, uzyskiwanych pożyczek) w dużej mierze przeznaczał na częściowe finasowanie budowy prowadzonej przez pokrzywdzonego, a po części na środki produkcji (np. nawozy).

Jego dochody nie pozwalały na spłatę wskazanych zobowiązań, a jednocześnie zaciąganie kolejnych znacznych zobowiązań, jak umowa z pokrzywdzonym o roboty budowlane. Nie zmienia tego nadmiernie optymistyczne podejście oskarżonego, który starał się o otrzymanie kolejnego kredytu bankowego, lecz jego sytuacja i brak odpowiednich zabezpieczeń majątkowych już z góry wskazywała, że nie ma on szans na uzyskanie interesującego go kredytu. co więcej oskarżony we wskazanym czasie zaprzestał regulować swoje zobowiązania - nie spłacał rat za ciągnik rolniczy, co skończyło się wypowiedzeniem umowy i postępowaniem komorniczym, nie spłacał zobowiązań dot. kredytu dla młodego rolnika, nie regulował faktur pokrzywdzonemu

W momencie zawierania umowy z pokrzywdzonym wprowadził go w błąd co do zamiaru uiszczenia pełnej należności za wykonane przez pokrzywdzonego usługi budowlane oraz co do możliwości finansowych całkowitego wywiązania się z umowy. Polegało to na tym, że oskarżony podczas ustaleń w zakresie umowy z pokrzywdzonym zapewniał o możliwości zapłaty całej należności za wykonywane prace, jak też nie przedstawił rzeczywistych możliwości zapłaty całej należności (zapewniając fałszywie o takich możliwościach). Nadto przedstawiał on fałszywie swoje zasoby finansowe (majątkowe) niezgodnie z rzeczywistością, nieprawdziwe informacje choćby co do własności remontowanego budynku. Swoim zachowaniem oskarżony doprowadził oskarżonego do niekorzystnego rozporządzenie mieniem S. G. (1) i nie opłacenie wystawionych faktur za wykonane prace budowlano - montażowe przy budynku chlewni. W dniu zawarcia umowy ze S. G. (1), M. O. (1) wprowadził go w błąd co do swoich możliwości pełnego wywiązania się z ustalonych warunków, w szczególności możliwości pełnej zapłaty za zamówioną usługę.

Oskarżony M. O. (1) w swoich wyjaśnieniach wskazywał, że planowaną inwestycję polegającą na zakupie budynku chlewni w miejscowości M. i jej remoncie zamierzał sfinansować z kredytu inwestycyjnego, o uzyskanie jakiego się ubiegał. Wyjaśniał, że w tym celu sporządził plan inwestycji, ale kredytu nie uzyskał z uwagi na zmianę przepisów, które utrudniały rolnikom zawieranie umów kredytowych. Oskarżony wskazywał najpewniej na przepis art. 68 paragraf 2a ustawy z dnia 06 lipca 1982r. o księgach wieczystych i hipotece, który wszedł w życie w dniu 30 kwietnia 2016r. i zgodnie z którym suma hipoteki na nieruchomości rolnej w rozumieniu ustawy z dnia 11 kwietnia 2003r. o kształtowaniu ustroju rolnego nie mogła przewyższać wartości rynkowej tej nieruchomości ustalonej na dzień ustanowienia hipoteki.

Na dzień 14 grudnia 2015r. na M. O. (1) ciążyło szereg zobowiązań. M. O. (1) wyjaśnił, że S. G. (1) zamierzał spłacić z zaciągniętego kredytu, ale o kredyt ten zaczął się ubiegać dopiero w kwietniu 2016r. Plan inwestycyjny został sporządzony dopiero w dniu 21 kwietnia 2016r.,a przecież koniec robót budowlanych przy budynku chlewni zaplanowano na 30 kwietnia 2016r. Plan inwestycyjny zakładał uzyskanie kredytu w wysokości 1 051 626 zł przy wkładzie własnym w wysokości zaledwie 116 847 zł. W dniu zawarcia umowy ze S. G. (1) M. O. (1) nie miał przyrzeczenia uzyskania kredytu. Całą inwestycję opierał więc na zdarzeniu przyszłym niepewnym. W opisywanych okolicznościach finansowo - dochodowych oskarżonego kredyt nie zostałby przyznany nawet jeśli nie doszłoby do zmiany przepisów prawa. W pewnym momencie M. O. (1) umowę remontu budynku chlewni zaczął opłacać z kredytów konsumpcyjnych. Przyznał to w swoich wyjaśnieniach i znajduje to odzwierciedlenie w treści planu inwestycyjnego, z którego wynika, że kredyty konsumpcyjne zaciągnął w dniu 22 marca 2016r. na kwotę 60 200 zł i na kwotę 30 612,24 zł oraz w dniu 07 marca 2016r. na kwotę 82 723,38 zł. Okoliczność ta potwierdza, że M. O. (1) zawierając umowę ze S. G. (1) nie miał zdolności finansowych, aby w pełni wywiązać się z zaciągniętego zobowiązania

Dodać należy, że oskarżony otrzymał pomoc finansową z (...) w kwocie 100.000 zł (data wypłaty 02.04.2015r) w ramach programu "Ułatwianie startu młodym rolnikom" , lecz nie dopełnił warunków związanych z tym programem i został decyzją z 24.07.2018r. zobowiązany do zwrotu nienależnie pobranych płatności w całej kwocie (k. 619- 753)

Z analogicznej pomocy finansowej korzystali też M. O. (2) i M. O. (3) (otrzymując pomoc finansową z (...) w kwocie po 100.000 zł (daty wypłaty 09.11.2015r., 30.11.2015r) w ramach programu "Ułatwianie startu młodym rolnikom" , lecz także nie dopełnili oni warunków związanych z tym programem i zostali zobowiązani do zwrotu nienależnie pobranych płatności w całej kwocie, lecz nie dokonali dotychczas zwrotu tych środków (k. 804 - 806 oraz załącznik do akt)

część z tych kwot pożyczli oni oskarżonemu - M. O. (2) wskazała w zeznaniach, że pożyczyła mu ok. 60 tys. zł. Natomiast rodzeństwo oskarżonego prowadziło oddzielne gospodarstwa, w miarę możliwości pomagali on bratu podczas problemów płatniczych. Udział w umowie darowizny wskazanej w czynie IIa/o nieruchomości także stanowiło próbę takiej pomocy. Jednak zamierzenia związane z ewentualnym staraniem się przez M. O. (2) i M. O. (3) o kredyty pod zastaw darowanej im ziemi nie miało szans na powodzenie, tym bardziej, że z inicjatywy pokrzywdzonego doszło do postępowania sądowego związanego z uznaniem tej umowy za bezskuteczną (k. 328 i nast.) Nie ma podstaw do twierdzenia że rodzeństwo oskarżonego miało wyższe możliwości dot. zaciągnięcia kredytów, skoro nie uzyskał go oskarżony. Nie zmienia to fakt, że to oskarżony odpowiadał za zawierane umowy i zobowiązania, a nie jego rodzeństwo, które dodatkowo pomogło mu w częściowym finansowaniu inwestycji.

oskarżony działał przy tym z zamiarem bezpośrednim kierunkowym - w celu osiągniecia korzyści majątkowej - powiększając majątek kosztem pokrzywdzonego.

Reasumując zachowanie oskarżonego wyczerpało znamiona czynu z art. 286§1 k.k. w zw. z art. 294§1 k.k. w brzmieniu obowiązującym do dnia 14.10.2019 r. (dalej określanej jako k.k.) stosowanie do brzmienia art. 4 § 1 k.k. Sąd zastosował przepisy Kodeksu karnego względniejsze dla oskarżonego.

Przypisując oskarżonemu popełnienie wskazanego wyżej czynu doszło do nieznacznej korekty w zakresie opisu czynu, precyzując zachowanie oskarżonego.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2.

M. O. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Kolejnym zachowaniem wskazanym wyżej oskarżony wyczerpał znamiona czynu z art. 300 § 2 k.k.

Bezsprzecznie oskarżony umową z dnia 10.12.2016r. sporządzoną w formie aktu notarialnego Rep. (...) darował swojemu rodzeństwu, M. O. (2) i M. O. (3), prawo własności z udziałami po ½ zagrożonych zajęciem składników swojego majątku, wskazanych w zarzutach działek rolnych o łącznej powierzchni 23,7474 ha. Zachowaniem tym działał w celu udaremnienia wykonania orzeczeń Sądu Okręgowego w Białymstoku I Nc 140/16 z 22 listopada 2016r. i Sądu Rejonowego w Białymstoku XI C 1889/16 z 11 sierpnia 2017r. i udaremnił zaspokojenie swojego wierzyciela, S. G. (1).

Istotne jest, że w dacie dokonania wskazanej umowy oskarżony zdawał sobie sprawę, że pokrzywdzony będzie od niego dochodził niezapłaconej kwoty na drodze postępowania sądowego, a później komorniczego. Wiedział on o toczących się postępowaniu i wydaniu orzeczenia z dnia 22.11.2016r. Na mocy opisanej umowy notarialnej doszło do zawarcia skutecznej czynności rozporządzającej mieniem oskarżonego - dłużnika. W ocenie Sądu realia niniejszej sprawy wskazują wprost, że oskarżony dokonał tej czynności w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądowego (orzeczeń sądowych) i w taki sposób udaremnił zaspokojenie wierzyciela - pokrzywdzonego. Oskarżony działa przy tym umyślnie z zamiarem bezpośrednim w celu wyżej wskazanym. Było to zachowanie przemyślane, skierowane też na ochronę mienia - gospodarstwa rolnego przed egzekucją. dodać należy, że wskazana nieruchomość zagrożona była zajęciem, gdyż był to w owym czasie jedyny składnik majątku oskarżonego, z którego można byłoby skutecznie dokonywać egzekucji komorniczej. Składniki majątku dłużnika są zagrożone zajęciem, jeśli istnieje konkretne, realne niebezpieczeństwo ich zajęcia, a więc takie niebezpieczeństwo, z którym należy się liczyć. Przykładem tego może być sytuacja kiedy egzekucji wprawdzie jeszcze nie wszczęto, ale wierzyciel uzyskał już tytuł egzekucyjny albo przesłał dłużnikowi pisemne upomnienie, zawierające wezwanie do wykonania obowiązku z zagrożeniem skierowania sprawy na drogę postępowania egzekucyjnego, wszczęto już postępowanie egzekucyjne w celu wykonania orzeczenia organu państwowego. Oskarżony wiedział o istniejącym roszczeniu wierzyciela oraz , że pokrzywdzony ma poważny zamiar, przystąpić do egzekucji tego roszczenia. Przedmiotem przestępnych zabiegów dłużnika może być zarówno orzeczenie już zapadłe, jak i orzeczenie, które ma dopiero zapaść. swoim zachowaniem oskarżony wyczerpał znamiona czynu z art. 300 § 2 k.k.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. O. (1)

1,2

1, 2

Określając rodzaj i wysokość kar wymierzonych oskarżonemu za przypisane mu w wyroku czyny ( w pkt. 1. I 2 sentencji wyroku), Sąd kierował się dyrektywami sądowego wymiaru kary przewidzianymi w Rozdziale VI Kodeksu karnego, zawartymi w art. 53 § 1 i 2 k.k. Przy wymiarze kar Sąd baczył by dolegliwość sankcji karnej nie przekraczała stopnia winy (która w tym konkretnym przypadku miała postać umyślnej z zamiarem kierunkowym) i społecznej szkodliwości czynu, którą z kolei należy uznać w realiach przedmiotowej sprawy za dość znaczną z uwagi na m.in. sposób działania oskarżonego w zakresie obu czynów, wysokość szkody, przemyślane zachowanie, skalę negatywnych następstw dot. majątku i firmy pokrzywdzonego.

Przy wymiarze kary za przypisane czyny Sąd kierował się również potrzebami w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sankcja wymierzona oskarżonemu przyczyni się do wzmocnienia systemu postaw moralnych społeczeństwa oraz wiary i ufności w potrzebę przestrzegania norm, które na ów system się składają.

Nadto Sąd miał na względzie rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiar wyrządzonej szkody oraz motywację sprawcy, tj. okoliczność, iż oskarżony działał w przemyślany, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Do okoliczności obciążających należałoby także zaliczyć naganną motywację oskarżonego, oskarżony działał w celu osiągnięcia korzyści majątkowej. Oskarżony był karany sądownie (k. 543), aczkolwiek orzeczenie w sprawie o sygn.. III K 160/18 SO w Białymstoku wydane zostało w lutym 2019r. a dotyczyło zachowania z okresu październik 2017 - wrzesień 2018. Do okoliczności łagodzących dot. oskarżonego. Należało zaliczyć niekaralność sądową przed czynami dot. niniejszej sprawy, stosunkowo młody wiek oskarżonego, prowadzoną działalnością zarobkową – rolniczą.

Mając na uwadze okoliczności przedmiotowe dot. przestępstw oraz okoliczności podmiotowe dot. oskarżonego Sąd orzekł wobec oskarżonego poszczególne kary jednostkowe w dolnych granicach ustawowego zagrożenia. Sąd orzekł wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności w wymiarze wskazanym w sentencji wyroku. Kary takie są adekwatne do stopnia jego zawinienia, stopnia społecznej szkodliwości przypisanych mu czynów, do okoliczności przestępstwa, sposobu działania sprawcy.

Obok kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego za czynu z pkt. I. orzeczono także karę grzywny, z uwagi na działanie oskarżonego w celu osiągniecia korszyści majątkowej. Wysokość tej kary w odniesieniu do ilości stawek dziennych jest adekwatna do stopnia jego zawinienia, a wysokość stawki dziennej ukształtowana w nawiązaniu do możliwości finansowych i zarobkowych oskarżonego.

M. O. (1)

3.

orzeczona kara łączna pozbawienia wolności została wymierzona zgodnie z zasadą absorpcji z uwagi na zbieżność przedmiotową i czasową obu przypisanych mu czynów

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd nie uwzględnił wniosku o naprawienie szkody w trybie art. 46 § 1 kk złożonego przez oskarżyciela posiłkowego (k. 755-756). Wniosek o naprawienie szkody sformułowany szczegółowo w piśmie procesowym nie mógł zyskać akceptacji Sądu, gdyż nie ma ścisłego związku między działaniem oskarżonego za który został w niniejszej sprawie skazany (przypisanym mu czynem w pkt 1), a szkodą poniesioną przez pokrzywdzonego na którą wskazuje pełnomocnik oskarżyciela posiłkowego we wniosku, która nie jest powiązana bezpośrednio z dokonanym oszustwem na szkodę S. G. (1) (co wiązało się z nieuregulowaniem określonych faktur VAT za wykonane prace).

Opłaty prolongacyjne na rzecz Urzędu Skarbowego, jak też opłaty dodatkowe na rzecz ZUS, którymi został obciążony pokrzywdzony S. G. (1) nie pozostają w ścisłym związku przyczynowym z działaniem oskarżonego, związanym przecież z nie uregulowaniem całości należności za wykonaną pracę i wystawione faktury. Wszelkie roszczenia o zapłatę związane z działaniem oskarżonego zostały wyczerpane na etapie postępowania sądowego w procesach cywilnych i doszło do zasądzenia stosownych kwot wynikających z umowy między oskarżonym, a pokrzywdzonym (o roszczeniach tych prawomocnie orzeczono). Orzeczenia te są egzekwowane przez pokrzywdzonego (k. 758 - informacja o stanie egzekucji). Umowa miedzy oskarżonym a oskarżycielem posiłkowym nie przewidywała dodatkowych obciążeń. Fakt, że pokrzywdzony nie uregulował należności na rzecz Urzędu Skarbowego (z tytułu podatku dochodowego, podatku VAT) oraz na rzecz ZUS (z tytułu składek ubezpieczenia społecznego) i poniósł z tego tytułu dodatkowe koszty nie pozostaje w ścisłym związku przyczynowym z czynem przypisanym oskarżonemu i nie stanowi szkody wyrządzonej czynem zabronionym (art. 46 § 1 kk, art. 415 § 1 kpk), gdyż przestępstwo popełnione przez oskarżonego nie było związane z takimi zobowiązaniami pokrzywdzonego wobec wskazanych urzędów. Marginalnie można dodać, iż pokrzywdzony ma inne wierzytelności - nie zapłacone należności przez innych kontrahentów (k. 761, 770-772), zatem fakt nie regulowania należności podatkowych wynika z różnych nieudanych (nie uregulowanych finansowo) kontraktów, a nie tylko z racji nie uiszczenia należności przez oskarżonego.

W tej sytuacji należało przyjąć, że żądanie wyrażone we wniosku nie ma związku z działaniem oskarżonego i wskazane tam roszczenia nie stanowią szkody wyrządzonej przez oskarżonego czynem zabronionym.

1.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

4

O kosztach pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu przed adwokata ustanowionego z urzędu orzeczono w oparciu o § 17 ust. 2 pkt 5, § 20 i § 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3.10.2016r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przed adwokata z urzędu (Dz. U. z 2016r., poz. 1714 z późn. zm.).

5

Na mocy art. 627 kpk zasądzono od oskarżonego na rzecz oskarżyciela posiłkowego poniesione wydatki z racji ustanowienia pełnomocnika– radcę prawnego, zaś wysokość tych wydatków określono na podstawie §11 ust. 1 pkt. 2) i ust. 2 pkt. 5) i § 17 pkt. 1) rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (Dz. U. z 2018r., poz. 265).

6

Ma podstawie art. 627 kpk, art. 617 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt. 4, art. 3 ust. 1, art. 6 ustawy o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. z 1983 r., nr 49, poz. 223 z późn. zm.) Sąd zasądził od oskarżonego opłatę wskazaną w orzeczeniu, jak też obciążył oskarżonego pozostałymi kosztami sądowymi. W ocenie Sądu możliwości finansowe oskarżonego pozwolą mu na uiszczenie opłaty i kosztów sądowych.

1.Podpis

SSO Wiesław Żywolewski