Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 15 stycznia 2014 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Irena Dobosiewicz

Sędziowie: SO Aurelia Pietrzak

SO Tomasz Adamski (spr.)

po rozpoznaniu w dniu 15 stycznia 2014 roku w Bydgoszczy

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) spółki z

ograniczoną odpowiedzialnością

przeciwko: J. W., E. W.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanej E. W.

na postanowienie Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 15 lipca 2013 roku

sygn. akt I C 4225/12

postanawia:

1 . oddalić zażalenie;

2. zasądzić od pozwanej E. W. na rzecz powódki kwotę 600 (sześćset) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania zażaleniowego.

Na oryginale właściwe podpisy.

II Cz 887/13

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15 lipca 2013 roku Sąd Rejonowy w Bydgoszczy odrzucił apelację pozwanej E. W. od wyroku Sądu Rejonowego w Bydgoszczy z dnia 23 maja 2013 roku.

Sąd I instancji wskazał, że w dniu 23 maja 2013 roku zapadł wyrok, od którego oboje pozwani wywiedli apelacje w dniu 10 lipca 2013 roku. Zgodnie z art. 369 kpc termin do wniesienia apelacji jest dwutygodniowy i liczy się od daty doręczenia odpisu wyroku z uzasadnieniem, a jeżeli stron nie zażądała w terminie tygodniowym od daty ogłoszenia wyroku doręczenia uzasadnienia, w terminie trzytygodniowym liczonym od daty ogłoszenia wyroku. W niniejszej sprawie pozwana E. W. nie złożyła wniosku o doręczenie jej odpisu wyroku z uzasadnieniem, a zatem termin do wniesienia apelacji upłynął dla niej z dniem 13 czerwca 2013 roku, zatem apelacja wniesiona 10 lipca 2013 roku jest wniesiona po terminie i jako taka podlega odrzuceniu (art. 370 kpc w zw. z art. 361 kpc). Sąd podkreślił, że wniosek o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem złożył jedynie pozwany J. W. i wywiedziona przez niego apelacja została wniesiona w terminie. Zażalenie na powyższe postanowienie wniosła pozwana E. W. domagając się jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji. W obszernym uzasadnieniu skarżąca zarzuciła sądowi naruszenie szeregu przepisów (w tym przepisów Konstytucji o prawie do sądu), w szczególności zaś przepisów art. 73 § 2 kpc oraz art. 369 kpc, art. 370 kpc i art. 361 kpc. Sformułowane przez pozwaną zarzuty w istocie sprowadzają się do twierdzenia, że między pozwanymi w niniejszej sprawie od których sąd zasądził na rzecz powódki świadczenie pieniężne solidarnie zachodzi współuczestnictwo jednolite w rozumieniu art. 73 § 2 kpc, co skutkuje tym, że czynności procesowe współuczestników działających są skuteczne

2

wobec niedziałających. Skoro zatem pozwany J. W. złożył wniosek o doręczenie mu odpisu wyroku z uzasadnieniem, to złożenie takiego wniosku wywarło też skutek wobec pozwanej E. W., wywiedziona przez nią apelacja została więc wniesiona w terminie.

Powódka w odpowiedzi na zażalenie wniosła o jego oddalenie i o zasądzenie od pozwanej kosztów zastępstwa procesowego za postępowanie zażaleniowe, wskazując, że rozstrzygnięcie sądu I instancji jest słuszne i uzasadnione, a po stronie pozwanych w niniejszej sprawie nie zachodzi współuczestnictwo jednolite.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Zgodnie z regułą określoną w art. 369 kpc - prawidłowo przytoczoną przez sąd I instancji - termin do wniesienia apelacji wynosi dwa tygodnie od dnia doręczenia odpisu wyroku z uzasadnieniem w przypadku złożenia wniosku o takie doręczenie i trzy tygodnie od daty wydania wyroku, gdy taki wniosek o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem nie został złożony, Apelacja spóźniona podlega odrzuceniu (art. 370 kpc). Skoro pozwana E. W. nie złożyła wniosku o doręczenie jej odpisu wyroku z uzasadnieniem, to termin do wniesienia apelacji upłynął dla niej z dniem 13 czerwca 2013 roku, więc apelacja wniesiona 10 lipca 2013 roku - jako spóźniona - podlegała odrzuceniu. Sąd odwoławczy podkreśla przy tym, że wniosek o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem złożył tylko pozwany J. W. i to działając wyłącznie we własnym imieniu. Wskazuje na to treść tego wniosku, gdzie jako wnioskodawca wskazany jest tylko J. W. i tylko on podpisuje też wniosek, twierdzenia pozwanej, że zrobił to również w jej imieniu pozostają więc gołosłowne.

Co do kolejnego z zarzutów podniesionych w zażaleniu, sąd okręgowy wskazuje, że kilka osób może w jednej sprawie występować w roli powodów lub pozwanych, jeżeli przedmiot sporu stanowią prawa lub obowiązki im

3

wspólne lub oparte na tej samej podstawie faktycznej i prawnej (współuczestnictwo materialne) lub jeśli roszczenia lub zobowiązania są jednego rodzaju, oparte na jednakowej podstawie faktycznej i prawnej (współuczestnictwo formalne) - art. 72 kpc. W wypadku, gdy z istoty spornego stosunku prawnego lub z przepisu ustawy wynika, że wyrok dotyczyć ma niepodzielnie wszystkich współuczestników (współuczestnictwo jednolite), czynności procesowe współuczestników działających są skuteczne wobec niedziałających (art. 73 § 2 kpc). Nie jest współuczestnictwem jednolitym współuczestnictwo wynikające z solidarnego zobowiązania pieniężnego, w przypadku współuczestnictwa jednolitego bowiem wyrok ma dotyczyć wszystkich współuczestników, zgodnie zaś z art. 366 kc do istoty solidarności biernej należy możliwość dochodzenia przez wierzyciela całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kliku z nich lub od każdego oddzielnie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 2006 roku, UCZ 17/06).

Skoro pozwani w niniejszej sprawie zobowiązani są z tytułu zapłaty czynszu najmu i opłat eksploatacyjnych oraz odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu, to ich współuczestnictwo w niniejszym procesie nie ma charakteru współuczestnictwa jednolitego, nietrafny jest zatem wywód żalącej się, iż działanie pozwanego J. W., który złożył wniosek o doręczenie odpisu wyroku z uzasadnieniem wywarł skutej także względem niej.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy zażalenie uznał za bezzasadne i na podstawie przepisów art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc je oddalił.

O kosztach postępowania odwoławczego sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 kpc w zw. z art. 108 § 1 kpc oraz § 6 pkt 5 w zw. z § 12 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb

4

Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.