Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 588/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Legionowie z dnia 10 lutego 2021 roku, sygn. akt II K 65/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

Uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

T. B.

Sytuacja majątkowa oskarżonego

Informacja
e - (...)

k. 138

2.1.1.2.

T. B.

Karany

Aktualna Karta Karna

k. 139 - 140

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

Informacja e - (...)

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

2.1.1.2

Aktualna Karta Karna

Załączony dokument urzędowy został sporządzony w przepisanej prawem formie przez organ do tego uprawniony. Stanowi dowód tego, co zostało w nim urzędowo poświadczone. Strony nie kwestionowały autentyczności dokumentu.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Obraza przepisów prawa procesowego, tj. art. 7 k.p.k., polegająca na dowolnej, a nie swobodnej ocenie dowodów,
w konsekwencji czego sąd wyciągnął
z zeznań świadka J. B. wnioski z nich niewynikające,
a rozstrzygnięcie oparł na fakcie, że oskarżony przyznał się do winy, co skutkowało uznaniem go za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przeprowadzona przez Sąd Okręgowy kontrola instancyjna zaskarżonego orzeczenia pozwala na stwierdzenie, że Sąd I instancji istotnie dopuścił się nadużycia przepisu art. 7 k.p.k.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że Sąd Rejonowy znaczną część dokonanych ustaleń faktycznych oparł na dokumentach w postaci notatek urzędowych, sporządzonych przez funkcjonariuszy policji. Jak natomiast wynika z art. 174 k.p.k., dowodu z wyjaśnień oskarżonego lub z zeznań świadka nie wolno zastępować treścią pism, zapisków lub notatek urzędowych. Zaniechanie przesłuchania zaangażowanych w przedmiotową sprawę funkcjonariuszy publicznych, tak na etapie postępowania przygotowawczego, jak i podczas rozprawy sądowej, i dokonywanie ustaleń wyłącznie na podstawie sporządzonych przez nich notatek urzędowych, stanowi istotny błąd procesowy.

Zauważyć należy dodatkowo, że z zeznań J. B. wynika jedynie, że świadek zajmuje się poszukiwaniem kradzionych samochodów oraz, że jest on upoważniony przez pokrzywdzone w przedmiotowej sprawie towarzystwo kredytowe (...) LtD (...) 84 M. S. K. TN 14 6 ER do odbioru samochodu marki B. (...) o nr rej. (...): (...), stanowiącego własność ww. towarzystwa kredytowego, zabezpieczonego przez funkcjonariuszy policji,
o którego to przywłaszczenie oskarżony jest T. B..

Treść notatek urzędowych oraz zeznania J. B.,
w połączeniu z protokołem zatrzymania przedmiotowego samochodu wraz
z dowodem rejestracyjnym i kluczykami, protokołem oględzin ww. samochodu oraz pokwitowaniem odbioru dowodu rejestracyjnego, to
w ocenie Sądu Okręgowego zdecydowanie za mało, aby dojść do jednoznacznych wniosków, skutkujących przypisaniem oskarżonemu sprawstwa zarzucanego mu czynu. W związku z tym, dokonana przez Sąd Rejonowy ocena zgromadzonego w przedmiotowej sprawie materiału dowodowego, prowadząca do uznania, że nie budzi wątpliwości fakt zrealizowania przez T. B. znamion czynu wyczerpującego dyspozycję art. 284 § 2 k.k., zarówno w odniesieniu do samego sprawstwa oskarżonego, jak i czasu oraz miejsca popełnienia przestępstwa, nosi zdaniem Sądu Okręgowego cechy oceny dowolnej i bezpodstawnej, co stanowi naruszenie art. 7 k.p.k.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku
i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek skarżącego o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji uznać należy za zasadny. Sąd Rejonowy nie zgromadził w przedmiotowej sprawie materiału dowodowego wystarczającego do przypisania T. B. popełnienia zarzucanego mu czynu, natomiast zebrany materiał ocenił
w sposób dowolny, bez należytego uzasadnienia wyciągniętych wniosków. Postępowanie przed Sądem I instancji sprowadziło się jedynie do odczytania wyjaśnień oskarżonego i zeznań świadka, który potwierdził jedynie fakt posiadania upoważnienia do odbioru samochodu. Braki w postępowaniu przeprowadzonym przez Sąd Rejonowy są przy tym na tyle duże, że jedynie przeprowadzenie na nowo przewodu w całości przez Sąd I instancji pozostanie w zgodzie z zasadą dwuinstancyjności.

Lp.

Zarzut

3.2.

Obraza przepisów prawa procesowego, tj. art. 2 § 2 k.p.k., polegająca na błędnym ustaleniu stanu faktycznego sprawy, prowadzącym do błędnego przyjęcia, że oskarżony rozporządzając pojazdem działał z zamiarem przywłaszczenia sobie go i nie miał zamiaru nigdy zwrócić go właścicielowi.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

W ocenie Sądu Okręgowego, powyższy zarzut obrońcy oskarżonego jest zasadny.

Wskazać należy tu przede wszystkim, że do stwierdzenia w przedmiotowej sprawie, iż T. B. zrealizował znamiona czynu zabronionego
z art. 284 § 2 k.k., konieczne jest ustalenie treści umowy zawartej pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym, na podstawie której podsądny uzyskał samochód marki B. (...) o nr rej. (...): (...). Umowa ta powinna zostać przetłumaczona z języka angielskiego na język polski i dokładnie przeanalizowana przez Sąd Rejonowy. Zbadany winien zostać charakter prawny i rodzaj przedmiotowej umowy, a także wynikające z niej warunki korzystania z ww. samochodu oraz sposób regulowania płatności, jak też ewentualne postanowienia umowne na wypadek niewywiązywania się przez stronę z owej płatności. Ponadto, jeżeli umowa ta rzeczywiście została unieważniona, to dodatkowych ustaleń wymagałoby także rozpatrzenie kwestii świadomości oskarżonego w tym przedmiocie, zwłaszcza w odniesieniu do jego wiedzy na temat obowiązku zwrotu pojazdu. Brak ustaleń w powyższym zakresie nie pozwala na wyciągnięcie jednoznacznego i niebudzącego wątpliwości wniosku, że zachowanie T. B. mieściło się w semantycznych granicach terminu "przywłaszczenie", a także uniemożliwia określenie ewentualnego stopnia winy i postaci zamiaru, z jakim działał podsądny.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku
i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek skarżącego o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji uznać należy za zasadny. Brak ustaleń Sądu Rejonowego we wskazanym powyżej zakresie nie pozwala na jednoznaczne przypisanie T. B. popełnienia zarzucanego mu czynu, przy czym braki te są na tyle duże, że jedynie przeprowadzenie na nowo przewodu w całości przez sąd I instancji pozostanie w zgodzie z zasadą dwuinstancyjności.

Lp.

Zarzut

3.3.

Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia i w konsekwencji uznanie, że do popełnienia czynu zabronionego doszło w miejscowości W., podczas gdy z zebranego w sprawie materiału dowodowego wynika jednoznacznie, że zabór samochodu przez oskarżonego nastąpił na terytorium Wielkiej Brytanii.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Analiza akt przedmiotowej sprawy prowadzi do wniosku, że Sąd Rejonowy nie dokonał prawidłowych ustaleń faktycznych w przedmiocie miejsca popełnienia przez T. B. zarzucanego mu czynu.

W pierwszej kolejności zauważyć należy, że Sąd I instancji nie określił
w odpowiedni sposób czasu popełnienia przedmiotowego przestępstwa. Sąd Okręgowy ponownie zwraca tu uwagę na konieczność ustalenia treści umowy zawartej pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym. Umowa ta może bowiem określać terminy zwrotu powierzonego samochodu w przypadku jej unieważnienia, co jest kluczowe dla ustalenia, czy w ogóle, a jeśli tak, kiedy dokładnie mógł pojawić się po stronie podsądnego zamiar przywłaszczenia pojazdu. Ze zgromadzonego w przedmiotowej sprawie materiału dowodowego nie wynika, kiedy dokładnie T. B. znalazł się wraz z przedmiotowym samochodem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wobec tego, mimo że skutek ewentualnego przywłaszczenia przez jakiś czas rzeczywiście trwał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, to zdaniem Sądu Okręgowego nie jest możliwe, w oparciu o ustalony przez Sąd Rejonowy stan faktyczny, jednoznaczne stwierdzenie, w którym momencie i w jakim miejscu nastąpił zamiar dokonania owego przywłaszczenia.

Dokonanie odpowiednich ustaleń faktycznych w przedmiocie powyższych okoliczności jest niezbędne dla prawidłowego rozstrzygnięcia niniejszej sprawy. Zachowanie T. B. rodzić może różne konsekwencje prawne w zależności od tego, w jakim miejscu i czasie nastąpiło. Uwagę należy zwrócić tu przede wszystkim na problematykę tzw. podwójnej przestępczości, która może mieć istotny wpływ na kierunek rozstrzygnięcia zapadłego w przedmiotowej sprawie.

Sąd Okręgowy nie podziela jednakże stanowiska skarżącego, jakoby
z zebranego materiału dowodowego jednoznacznie wynikało, że zabór samochodu przez oskarżonego nastąpił na terytorium Wielkiej Brytanii. Po pierwsze, jak słusznie wskazał Sąd Rejonowy w treści uzasadnienia,
w przestępstwie przywłaszczenia nie występuje element zaboru rzeczy. Po drugie natomiast, miejsce ewentualnego popełnienia zarzucanego oskarżonemu czynu zabronionego nie jest na chwilę obecną możliwe do jednoznacznego ustalenia z uwagi na braki dowodowe, jakich dopuścił się Sąd I instancji. Bezsprzecznych ustaleń w zakresie miejsca popełnienia przestępstwa będzie można dokonać dopiero po zgromadzeniu przez Sąd Rejonowy w przedmiotowej sprawie kompletnego, pełnego materiału dowodowego.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku
i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Na obecnym etapie postępowania na uwzględnienie zasługuje jedynie wniosek o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu. W niniejszej sprawie zachodzi bowiem konieczność przeprowadzenia postępowania dowodowego w całości i uzupełnienia go o bardzo istotne elementy, kluczowe do prawidłowego orzekania w niniejszej sprawie. Dopiero po kompleksowym zebraniu materiału dowodowego dokona jego oceny w oparciu o zasady wyrażone w treści art. 7 i 5 § 2 k.p.k., w szczególności czyniąc ustalenia w przedmiocie miejsca popełnienia czynu, co ma szczególne znaczenie z punktu widzenia dyspozycji art. 111 k.k.

Lp.

Zarzut

3.4.

Obraza przepisu prawa materialnego, tj. art. 111 § 1 k.k., polegająca na całkowitym pominięciu w ustaleniach, czy przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. stanowi przestępstwo również
w Wielkiej Brytanii, a jeśli tak, to czy zachowanie oskarżonego wyczerpuje znamiona czynu zabronionego
w Wielkiej Brytanii.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Okręgowy podziela stanowisko obrońcy skarżącego w przedmiocie powyższego zarzutu.

Zgodnie z art. 111 § 1 k.k., warunkiem odpowiedzialności za czyn popełniony za granicą jest uznanie takiego czynu za przestępstwo również przez ustawę obowiązującą w miejscu jego popełnienia. Jak wynika
z poczynionych w podpunkcie 3.3. niniejszego uzasadnienia uwag, wobec nieustalenia przez Sąd Rejonowy czasu, jaki oskarżony miał na zwrot pojazdu w przypadku unieważnienia umowy, a także nieustalenia daty, w której opuścił on wraz z przedmiotowym samochodem granice Wielkiej Brytanii, nie jest możliwe dokonanie jednoznacznego stwierdzenia, na terenie jakiego państwa wystąpił u T. B. zamiar zachowania się
w zarzucany mu sposób, jeżeli taki zamiar w ogóle wystąpił.

Jeżeli zgromadzony w sposób prawidłowy i kompletny materiał dowodowy wskazywałby Wielką Brytanię jako miejsce popełnienia przez oskarżonego zarzucanego mu przestępstwa, to Sąd Rejonowy powinien poszerzyć zakres dokonywanych ustaleń o sprawdzenie, czy czyn T. B. uznany jest za przestępstwo również przez prawo obowiązujące na terenie tego kraju. Dodatkowo, wystąpienie tego typu elementu zagranicznego w niniejszej sprawie powoduje konieczność ustalenia przez Sąd I instancji, czy postępowanie w sprawie przedmiotowego czynu nie toczy się już przed sądem zagranicznym, względnie czy nie zostało już przed takim sądem prawomocnie zakończone. Powyższe istotne jest przede wszystkim z uwagi na treść przepisu art. 114 k.k., regulującego problematykę orzeczeń zapadłych za granicą.

Przedstawione powyżej zagadnienia są niezbędne dla prawidłowego rozpoznania przedmiotowej sprawy. Sąd Rejonowy natomiast w swoich ustaleniach całkowicie pominął tę problematykę, w wyniku czego zgromadzony materiał jest niepełny, wybrakowany i nie może on stanowić odpowiedniej podstawy faktycznej wydawanego orzeczenia.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek skarżącego o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji uznać należy za zasadny. Ustalenia dokonane przez Sąd Rejonowy nie są wystarczające, aby wydać prawidłowy, odpowiadający prawu wyrok, przy czym braki w owych ustaleniach są na tyle duże, że jedynie przeprowadzenie na nowo przewodu w całości przez Sąd I instancji pozostanie w zgodzie z zasadą dwuinstancyjności.

Lp.

Zarzut

3.5.

Obraza przepisu prawa materialnego, tj. art. 284 § 2 k.k. poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, skutkujące uznaniem, że zachowanie oskarżonego wyczerpuje przesłanki czynu zabronionego stypizowanego w tym przepisie, podczas gdy nie wykazano, że oskarżony rozporządzając pojazdem działał z zamiarem przywłaszczenia sobie go i nie miał zamiaru nigdy zwrócić go właścicielowi.

Błąd w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia i w konsekwencji uznanie, że zachowanie oskarżonego wyczerpuje znamiona czynu zabronionego określonego w przepisie art. 284 § 2 k.k., podczas gdy w toku postępowania nie zostało wykazane, by działaniom oskarżonego towarzyszył z góry powzięty zamiar.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Kontrola instancyjna zaskarżonego wyroku prowadzi do wniosku, że Sąd Rejonowy uznał T. B. za winnego popełnienia czynu z art. 284 § 2 k.k., opierając się na niekompletnym, niewystarczającym materiale dowodowym.

Raz jeszcze należy zwrócić uwagę, że Sąd I instancji nie poczynił odpowiednich ustaleń w zakresie treści umowy zawartej między oskarżonym a pokrzywdzonym, na podstawie której podsądny uzyskał samochód marki B. (...) o nr rej. (...): (...). Sąd Rejonowy nie ustalił przede wszystkim, w jaki sposób przedmiotowa umowa była skonstruowana, na jakich zasadach T. B. mógł korzystać
z pojazdu oraz jakie były warunki i termin zwrotu tego pojazdu w przypadku unieważnienia umowy. Sąd Rejonowy nie ustalił także w sposób wystarczający, czy oskarżony zdawał sobie sprawę z unieważnienia przedmiotowej umowy i wynikających z tego konsekwencji, a jeśli tak, to
w którym dokładnie momencie się o tym dowiedział oraz jakie były po jego stronie powody niezwrócenia samochodu. Sąd I instancji nie dokonał także wyczerpujących ustaleń odnośnie aktywności pokrzywdzonego, zmierzającej do odzyskania pojazdu, mogącej przejawiać się przykładowo w postaci wezwań kierowanych do T. B.. Bez zgromadzenia
w przedmiotowej sprawie odpowiednich informacji na temat ww. okoliczności, nie jest możliwe jednoznaczne i niebudzące wątpliwości przypisanie oskarżonemu popełnienia zarzucanego mu czynu, czy też ustalenie ewentualnego stopnia jego winy oraz postaci zamiaru. Przypomnieć należy, że przepis art. 5 § 2 k.p.k. niedające się usunąć wątpliwości nakazuje rozstrzygać na korzyść oskarżonego.

W przypadku natomiast wykazania, że zachowanie T. B. rzeczywiście cechowało się zamiarem popełnienia czynu zabronionego, to pociągnięcie oskarżonego do odpowiedzialności karnej
z art. 284 § 2 k.k. wymaga ponadto uprzedniego określenia czasu i miejsca wystąpienia tego zamiaru i popełnienia czynu, co może dodatkowo rodzić konieczność przeanalizowania okoliczności przedmiotowej sprawy pod kątem art. 111 § 1 k.k. Zauważyć należy bowiem, że Sąd Rejonowy niemalże całkowicie pominął fakt występowania w niniejszej sprawie elementu zagranicznego i konsekwencji prawnych, które mogą z tego wynikać.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku
i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu, ewentualnie uchylenie zaskarżonego orzeczenia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Wniosek skarżącego o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji uznać należy za zasadny. Ustalenia dokonane przez Sąd Rejonowy nie są wystarczające, aby pociągnąć oskarżonego do odpowiedzialności karnej z art. 284 § 2 k.k. Braki zaistniałe w postępowaniu pierwszoinstancyjnym są przy tym na tyle duże, że jedynie przeprowadzenie na nowo przewodu w całości przez Sąd Rejonowy pozostanie w zgodzie z zasadą dwuinstancyjności.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☒ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Z przyczyn omówionych w podpunktach 3.1. - 3.5. niniejszego uzasadnienia, zaskarżony wyrok należało uchylić i przekazać sprawę Sądowi Rejonowemu w Legionowie do ponownego rozpoznania.

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Legionowie, albowiem konieczne jest w ocenie Sądu II instancji przeprowadzenie na nowo przewodu w całości.

Zdaniem Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy powinien zgromadzić
w przedmiotowej sprawie kompletny materiał dowodowy i dopiero na jego podstawie dokonać prawnokarnej oceny zachowania T. B.. Przede wszystkim wysłuchać oskarżonego i jeśli nie skorzysta z prawa do odmowy składania wyjaśnień ustalić, jakiego rodzaju umowę upoważniającą do użytkowania pojazdu zawarł, na jaki okres była zawarta, czy otrzymał wezwanie bądź wezwania zobowiązujące do zwrotu pojazdu, a jeśli tak, kiedy i dlaczego tego nie uczynił. Kiedy przybył przedmiotowym samochodem do Polski i czy wiedział już wtedy, że powinien go zwrócić. W niniejszej sprawie brak jest między innymi dowodów z zeznań funkcjonariuszy policji, nieprawidłowo zastąpionych treścią notatek urzędowych. Za pomocą tego dowodu należałoby ustalić między innymi, w jaki sposób KP N. weszła w posiadanie informacji, że oskarżony miał przywłaszczyć samochód marki B.. Ponadto niezbędne jest pozyskanie informacji, czy prowadzone były czynności związane z ustaleniem, czy na terenie Wielkiej Brytanii toczy się bądź toczyło postepowanie przeciwko oskarżonemu, a w szczególności, czy zachowanie oskarżonego jest prawnie zabronione na terenie Wielkiej Brytanii, albowiem warunkiem odpowiedzialności za czyn popełniony za granicą jest uznanie takiego czynu za przestępstwo również przez ustawę obowiązującą w miejscu jego popełnienia. Ponadto, nie została dołączona umowa zawarta pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzonym, której treść i analiza są kluczowe dla przypisania oskarżonemu sprawstwa zarzucanego mu czynu oraz ustalenia jego ewentualnego stopnia winy i postaci zamiaru. Sąd Rejonowy powinien również dokładnie określić czas i miejsce ewentualnego popełnienia przez T. B. czynu zabronionego, do czego niezbędne jest określenie, czy i kiedy miał obowiązek zwrócić pojazd. Konieczne jest również uwzględnienie występowania w niniejszej sprawie elementu zagranicznego. Uzupełnienie powyższych braków oraz uwzględnienie pozostałych okoliczności, omówionych w podpunktach 3.1.-3.5. niniejszego uzasadnienia, jest niezbędne do przeprowadzenia przez Sąd Rejonowy prawidłowego, rzetelnego postępowania i właściwego, kompleksowego rozpatrzenia przedmiotowej sprawy.

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Co do winy

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☒

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☒

zmiana