Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 818/18

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

F. P., A. N.

czyn zabroniony przypisany oskarżonemu A. N. w punkcie II-gim części dyspozytywnej wyroku oraz czyn zabroniony przypisany oskarżonemu F. P. w punkcie III-cim części dyspozytywnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W lutym 2018 roku w piwnicy nr 4 przy ulicy (...) w G. przebywał A. N., pseudonim (...).

Dnia 8 lutego 2018 roku do wspomnianej piwnicy około godziny 15-ej przyjechał R. S., zastając w jej wnętrzu A. N. oraz P. S., pseudonim (...). W piwnicy mężczyźni wypili kilka piw, palili papierosy, rozmawiali. A. N. miał plecak z napisem (...).

W pewnym momencie z piwnicy wyszli A. N. oraz P. S.. Następnie do piwnicy przyszedł F. P., pseudonim (...), a także B. M. wraz z bratem J.. Mężczyźni prowadzili rozmowę.

W pewnym momencie już po północy 9 lutego 2018 roku P. S. powiedział do A. N. powiedział, że trzeba zabrać śrubokręt. Po chwili z piwnicy wyszli P. S., A. N., F. P., B. M. z bratem J.. Po chwili B. M. powrócił do piwnicy i powiedział, że jego brat J. ogarnął sobie transport i pojechał do domu.

zeznania świadka R. S.

25v.

zeznania świadka B. M.

22v.-23

zeznania świadka J. M.

476v.

Wychodząc z piwnicy A. N. albo F. P., dwaj koledzy P. S. wzięli ze sobą plecaki. A. N. miał ze sobą plecak koloru czarnego z białym napisem (...).

P. S., A. N., F. P. idąc ulicami (...) udali się do sklepu (...) przy ulicy (...). Wszyscy trzej byli ubrani na czarno.

Po dojściu do drzwi sklepu około godziny 3:50 -4:00 jeden z trzech wymienionych mężczyzn wyłamał wkładkę patentową zamka zabezpieczającego drzwi wejściowe. Po otwarciu drzwi z wnętrza sklepu zostały zabrane w celu przywłaszczenia 329 paczki papierosów różnych gatunków, 30 karnetów ulgowych 6-cio przejazdowych (...), 63 karnety normalne 6-cio przejazdowe (...), 233 biletów normalnych przejazdowych (...), 277 biletów ulgowych przejazdowych (...), dwie kasy fiskalne z pieniędzmi w kwocie łącznej 880 złotych. Łączna wartość zabranego mienia wyniosła 14514,18 zł na szkodę Ł. S..

zeznania świadka Ł. S.

14

notatka urzędowa

45

dane z inwentaryzacji

46-50

wyjaśnienia oskarżonego P. S.

58-58v.

opinia biegłego z zakresu badań fotograficznych

414-450

protokoły oględzin

123-125, 133 -134

nagrania monitoringu

17, 44

Po oddaleniu się od sklepu (...) oraz P. S. wrócili do piwnicy przy ulicy (...). Mężczyźni mieli ze sobą plecaki, byli bardzo zdyszani i zmęczeni. Po chwili do piwnicy wszedł F. P., który także był zmęczony. Mężczyzna miał na sobie czarne ubranie, które przebrał w ten sposób, że na tę odzież naciągnął jasną kurtkę oraz jasne spodnie robocze. Następnie P. S. oraz A. N. wyszli z piwnicy.

Do piwnicy przyszli funkcjonariusze policji. Po wejściu do piwnicy zastali oni w niej m.in. F. P.. Policjanci znaleźli też w piwnicy plecak koloru czarnego, w którym były papierosy różnych marek.

zeznania świadka R. S.

26

notatka służbowa

38

protokół oględzin miejsca

18-22

Ł. S. uzyskał naprawienie wyrządzonej szkody, gdyż odebrał od policji część skradzionych papierosów, a nadto uzyskał odszkodowanie z firmy ubezpieczeniowej (...) S.A. w łącznej kwocie 13306,90 złotych.

zeznania świadka Ł. S.

204

pokwitowanie

160

dokumenty ubezpieczyciela

217-220

Wyrokiem z dnia 27 maja 2014 roku Sąd Rejonowy w K. - Oddział (...) w S. w sprawie o sygn. akt (...) skazał A. N. za czyn z art. 226 § 1 k.k. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby.

Wyrokiem z dnia 28 lipca 2017 roku Sąd Rejonowy w (...) w sprawie o sygn. akt (...) skazał A. N. za czyn z art. 278 § 1 k.k. i wymierzył mu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności.

Nadto A. N. został skazany sześcioma innymi orzeczeniami za przestępstwa przeciwko mieniu na kary ograniczenia wolności, a także kary pozbawienia wolności.

odpis wyroku w sprawie o sygn. akt (...)

86

odpis wyroku w sprawie o sygn. akt (...)

162

karta karna

393

Wyrokiem z dnia 21 maja 2008 roku Sąd Rejonowy w (...) w sprawie o sygn. akt (...) skazał F. P. za czyn z art. 62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności. Nadto orzeczeniem wydanym w marcu 2020 roku F. P. został skazany za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności.

odpis wyroku w sprawie o sygn. akt (...)

87

karta karna

391

F. P. nie jest osobą chorą psychicznie, upośledzoną umysłowo, lecz osobą uzależnioną od środków psychoaktywnych. O ile w dniu zdarzenia znajdował się pod wpływem środków odurzających, to było to odurzenie proste. W dniu zdarzenia nie miał więc zniesionej, a także ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia czynu oraz pokierowania swoim postępowaniem.

opinia biegłych lekarzy psychiatrów

294

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

F. P.

czyn zabroniony przypisany oskarżonemu F. P. w punkcie III-cim części dyspozytywnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Za nieudowodniony sąd uznał fakt braku sprawstwa i winy oskarżonego F. P..

wyjaśnienia oskarżonego F. P.

121

1.2.2.

A. N.

czyn zabroniony przypisany oskarżonemu A. N. w punkcie II-gim części dyspozytywnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Za nieudowodniony sąd uznał fakt braku sprawstwa i winy oskarżonego A. N..

wyjaśnienia oskarżonego A. N.

139

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego P. S.

Sąd w przeważającej części dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego P. S. co do tego, że wspólnie i w porozumieniu z dwiema innymi osobami dokonał kradzieży z włamaniem do sklepu (...) w G. przy ulicy (...).

Za wiarygodnością wyjaśnień oskarżonego przemawia po pierwsze argument, zgodnie z którym harmonizują one z dowodem z opinii biegłego (k. 414-450) co do tego, że kradzieży z włamaniem dokonały trzy osoby, w tym mężczyzna z plecakiem, na którym był napis N.. Za wiarygodnością wyjaśnień oskarżonego przemawia po drugie okoliczność, że oskarżony nie zmieniał ich w toku postępowania. Pierwsze chronologicznie wyjaśnienia oskarżonego (k. 58-58v.) we wspomnianym zakresie, a więc co do popełnienia przypisanego mu czynu wspólnie i w porozumieniu z dwoma kolegami, odpowiadały jego późniejszym wyjaśnieniom złożonym w toku postępowania przygotowawczego (k.159), a także wyjaśnieniom złożonym przed sądem (k. 266).

Sąd nie dał natomiast wiary wyjaśnieniom oskarżonego P. S. co do tego, że nie rozpoznał współoskarżonych jako osób, z którymi popełnił przypisany mu czyn zabroniony (k. 159), a także, że nie zna oskarżonego F. P. (k. 266). Wyjaśnienia oskarżonego w tym zakresie zdaniem sądu nie polegały na prawdzie, gdyż ich wiarygodności sprzeciwiały się zeznania świadka R. S.. Z zeznań tego świadka wynikało, że trzej oskarżeni razem wyszli z piwnicy, dokąd po około godzinie czasu powrócili, najpierw oskarżony P. S. oraz A. N., a następnie oskarżony F. P., a także wynikało z tych zeznań także, jak zachowywali się oskarżeni po powrocie do piwnicy. Po drugie, wyjaśnienia oskarżonego w przytoczonym zakresie były sprzeczne z zeznaniami świadka R. S., który kategorycznie zeznał, że trzej oskarżeni znali się bardzo dobrze. Stąd też na tej podstawie nie były wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego, który po okazaniu mu tablic poglądowych zaprzeczył, aby znał oskarżonego F. P. oraz A. N..

zeznania świadka Ł. S.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka Ł. S. co do wysokości szkody wyrządzonej mu w wyniku włamania, a także co do zakresu uzyskania naprawienia tej szkody. W przytoczonym zakresie zeznania tego świadka (k. 13-14, 203v.-204) zasługują na wiarygodność, gdyż były wewnętrznie zbieżne, a nadto znajdują wsparcie w dowodach z dokumentów (k. 46-50).

Sąd dał także wiarę zeznaniom tego świadka co do tego, że jednym ze sprawców czynu zabronionego był oskarżony A. N. (k. 41v.). Przytoczone zeznania świadka korespondują z wyjaśnieniami oskarżonego P. S., zeznaniami świadka R. S., na których podstawie należało przyjąć, że jednym ze sprawców kradzieży z włamaniem był oskarżony A. N.. Nadto świadek nie znał oskarżonych przed zdarzeniem, a zatem nie miał interesu w złożeniu zeznań na ich niekorzyść.

zeznania świadka R. S.

Sąd dał w całości wiarę zeznaniom świadka R. S. (k. 25v.-26). Świadek przed wszczęciem postępowania karnego w tej sprawie znał wszystkich oskarżonych w tej sprawie, ale ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie wynikało, aby miał jakikolwiek interes faktyczny w złożeniu zeznań obciążających któregokolwiek z nich. Nadto, wiarygodność zeznań świadka wynika z tego, ze pomiędzy jego zeznaniami złożonymi w toku postępowania przygotowawczego (k. 25v.-26), a zeznaniami złożonymi przed sądem (k. 204-204v.) nie ma tego rodzaju różnic, które wzbudzałyby wątpliwości co do wiarygodności zeznań świadka.

Wiarygodność zeznań tego świadka odnosiła się w pierwszej kolejności do tego, że w nocy z 8 na 9 lutego 2018 roku w piwnicy przy ulicy (...) znajdowali się wszyscy trzej oskarżeni. Świadek znał wymienionych oskarżonych, rozpoznał ich twarze na okazanych mu tablicach poglądowych, znał ich pseudonimy, stąd też nie ma podstaw do tego, aby jego zeznania odnosiły się do innych osób niż oskarżeni.

Zdaniem sądu wiarygodność zeznań świadka odnosiła się w dalszej kolejności co do tego, że oskarżony A. N. miał ze sobą plecak oznaczony nazwą (...). W tym zakresie zeznania świadka korespondują z wyjaśnieniami oskarżonego P. S., który podał, że jeden z jego kolegów, z którymi włamał się do sklepu miał ze sobą tego rodzaju plecak.

Wreszcie, wiarygodność zeznań świadka odnosiła się do tego, że trzej oskarżeni razem wyszli z piwnicy, gdzie po około godzinie czasu powrócili, najpierw oskarżony P. S. oraz A. N., a następnie oskarżony F. P., a następnie co do tego, jak zachowywali się oskarżeni po powrocie do piwnicy.

zeznania świadka B. M.

Sąd jedynie częściowo dał wiarę zeznaniom świadka B. M. (k. 22-23) co do tego, że wraz z bratem J. w nocy z 8 na 9 lutego 2018 roku przebywał w piwnicy przy ulicy (...) w G.. W tym zakresie zeznania świadka znajdują wsparcie w zeznaniach świadka R. S..

Sąd nie dał natomiast wiary zeznaniom świadka B. M. co do tego, w jakiej kolejności w piwnicy przebywały poszczególne osoby, w tym oskarżeni, gdyż w tym zakresie jego zeznania należy uznać za sprzeczne z zeznaniami świadka R. S., a także częściowo z wyjaśnieniami oskarżonego P. S.. Sąd nie dał także wiary zeznaniom świadka B. M. co do tego, że osoba o pseudonimie (...) to nie oskarżony P. S. (k. 268). W tym zakresie zeznania tego świadka były wszakże sprzeczne z zeznaniami świadka R. S., w których świetle należało przyjąć, że świadek znał oskarżonego P. S., z którym spotkał się w piwnicy przy ulicy (...) w dniu zdarzenia.

opinia biegłych lekarzy psychiatrów

Sąd podzielił wnioski opinii biegłych lekarzy psychiatrów (k. 294). Wspomnianą opinię sporządzili doświadczeni biegli. Opinia została wydana na podstawie danych z akt sprawy, a także na podstawie jednorazowego badania oskarżonego w poradni. Wnioski biegłych są kategoryczne i pozwoliły sądowi na ocenę zdolności oskarżonego do ponoszenia odpowiedzialności karnej.

opinia biegłego z zakresu badań fotograficznych

Sąd podzielił wnioski opinii biegłego z zakresu badań fotograficznych (k. 414-450). Przytoczona opinia została wydana na podstawie nagrań monitoringu zarejestrowanego na płytach (k. 17 i 44). Opinia odnosiła się nie tylko do ewentualnej możliwości poprawienia obrazu, ale także do wyselekcjonowania poszczególnych kadrów nagrań w celu przeprowadzenia ewentualnych badań identyfikacyjnych.

Zgodnie z treścią wspomnianej opinii biegłego nagrania nie pozwoliły na indywidualne rozpoznanie osób znajdujących się na kadrach tych nagrań. Niemniej jednak zdaniem biegłego na nagraniach zarejestrowanych zostało trzech młodych mężczyzn w ruchu, na trasie dojścia do włamania, w trakcie dokonywania włamania - siłowego otwierania drzwi wejściowych do obiektu i na trasie ucieczki z tego miejsca.

Przytoczone wnioski opinii były wyważone, ale pozwoliły one sądowi na ocenę innych dowodów zgromadzonych w toku postępowania, a ostatecznie na wydanie rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie.

zeznania świadka J. M.

Sąd jedynie częściowo dał wiarę zeznaniom świadka J. M. co do tego, że oskarżony A. N. ma pseudonim (...) (k. 476v.). W tym zakresie jego zeznania były spójne z zeznaniami świadka R. S..

Sąd nie dał natomiast wiary zeznaniom świadka J. M. co do tego, że nie był z bratem w piwnicy u oskarżonego A. N.. W tym zakresie zeznania tego świadka były wszakże sprzeczne nie tylko z zeznaniami świadka R. S., ale także z zeznaniami świadka B. M..

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

wyjaśnienia oskarżonego F. P.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego F. P. (k. 121, k. 267) co do tego, że nie popełnił on zarzucanego mu czynu zabronionego. Zdaniem sądu wyjaśnienia oskarżonego były sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego P. S., świadka R. S., a także dowodem z opinii biegłego z zakresu badań fotograficznych.

1.2.2

wyjaśnienia oskarżonego A. N.

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego A. N. (k. 139, k. 266-267) co do tego, że nie popełnił on zarzucanego mu czynu zabronionego. Zdaniem sądu wyjaśnienia oskarżonego były sprzeczne z wyjaśnieniami oskarżonego P. S., zeznaniami świadka R. S., a także dowodem z opinii biegłego z zakresu badań fotograficznych.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

A. N.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Z wyjaśnień oskarżonego P. S. wynikało, że dnia 9 lutego 2018 roku o godzinie 3:50 -4:00 dokonał on kradzieży z włamaniem do sklepu (...) przy ulicy (...) w G. wspólnie i w porozumieniu z dwoma kolegami, spośród których jeden miał przy sobie plecak z napisem (...). Na podstawie dowodu z wyjaśnień tego oskarżonego, a także dowodu z zeznań świadka R. S., dowodu z opinii biegłego z zakresu badań fotograficznych, nagrań z monitoringu (k. 17 i 44) oraz protokół oględzin tych nagrań sąd przyjął, że osobą, która miała przy sobie plecak z napisem (...), o której była mowa w wyjaśnieniach tego oskarżonego był oskarżony A. N.. Warto w tym miejscu wskazać na zeznania świadka R. S., który podał, że albo oskarżony P. S. albo oskarżony A. N. w nocy zdarzenia miał przy sobie plecak z napisem (...) (k. 25v.). Skoro oskarżony P. S. w swych wyjaśnieniach wskazał, że to nie on, lecz jeden z jego kolegów mieli przy sobie wspomniany plecak, to zdaniem sądu oceniając przytoczone dowody łącznie należało przyjąć, że osobą, która w czasie zdarzenia miała przy sobie plecak z napisem (...) był oskarżony A. N.. W uzupełnieniu tych uwag należy wskazać na dowód z opinii biegłego z zakresu badań fotograficznych. Biegły w swej pisemnej opinii wskazał, że na nagraniach zarejestrowanych zostało trzech młodych mężczyzn w ruchu, na trasie dojścia do włamania, w trakcie dokonywania włamania - siłowego otwierania drzwi wejściowych do obiektu i na trasie ucieczki z tego miejsca. Niewątpliwie wśród tych trzech mężczyzn był jeden, który miał przy sobie plecak z napisem (...). Przytoczone dowody zdaniem sądu korespondują z zeznaniami świadka R. S., który podał, że w nocy 9 lutego 2018 roku trzej oskarżeni, a więc P. S., A. N. oraz F. P. razem wyszli z piwnicy przy ulicy (...), gdzie po około godzinie czasu powrócili, najpierw oskarżony P. S. oraz A. N., a następnie oskarżony F. P..

Z powyższych względów sąd uznał, że oskarżony A. N. swym zachowaniem wyczerpał znamiona przedmiotowe kradzieży z włamaniem, gdyż był jednym z trzech, obok oskarżonego P. S. oraz oskarżonego F. P., który popełnił analizowany czyn zabroniony. Zdaniem sądu oskarżony A. N. swym zachowaniem wyczerpał także znamiona podmiotowe występku określonego w art. 279 § 1 k.k. W zgromadzonym materiale dowodowym nie stwierdzono okoliczności wyłączających lub ograniczających w stopniu znacznym poczytalność tego oskarżonego, w szczególności okoliczności takie nie wynikały z dokumentacji lekarskiej dotyczącej oskarżonego (k. 325), jak również nie zostały dostrzeżone przez biegłych (k. 367).

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

III

F. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Z wyjaśnień oskarżonego P. S. wynikało, że dnia 9 lutego 2018 roku o godzinie 3:50 -4:00 dokonał on kradzieży z włamaniem do sklepu (...) przy ulicy (...) w G. wspólnie i w porozumieniu z dwoma kolegami. Na podstawie dowodu z wyjaśnień tego oskarżonego, a także dowodu z zeznań świadka R. S. sąd przyjął, że osobą, która dokonała czynu, wspólnie i w porozumieniu z oskarżonym P. S. oraz oskarżonym A. N., był oskarżony F. P.. Warto w tym miejscu wskazać na zeznania świadka R. S., który podał, że w nocy 9 lutego 2018 roku trzej oskarżeni, a więc P. S., A. N. oraz F. P. razem wyszli z piwnicy przy ulicy (...). Zdaniem tego świadka, oprócz oskarżonych, piwnicę opuścili też B. M. oraz J. M.. Zdaniem sądu osobą, która oddaliła się w kierunku sklepu był oskarżony F. P., a nie wymienieni mężczyźni. Z zeznań świadka R. S. wynika wszakże, że chwilę po wyjściu z piwnicy powrócił do niej B. M., który podał, że jego brat J. M. oddalił się, a wersja ta znajduje potwierdzenie w zeznaniach świadka B. M.. Tym samym z zeznań świadka R. S. wynika, że po wyjściu z piwnicy od razu nie powróciło do niej trzech oskarżonych w tej sprawie, co zdaniem sądu przemawiało za tym, że trzecią osobą, która oddaliła się z piwnicy w kierunku sklepu był oskarżony F. P.. Z zeznań tego samego świadka R. S. wynikało, że po około godzinie czasu od wyjścia do piwnicy wrócili oskarżony A. N. oraz oskarżony P. S., którzy mieli ze sobą plecaki, byli bardzo zdyszani i zmęczeni. Po chwili do piwnicy wszedł F. P., który także był zmęczony. Zdaniem świadka wymieniony mężczyzna miał na sobie czarne ubranie, które przebrał w ten sposób, że na tę odzież naciągnął jasną kurtkę oraz jasne spodnie robocze.

Zdaniem sądu wyjaśnienia oskarżonego P. S., przytoczone zeznania świadka R. S. uzupełniają wnioski opinii biegłego z zakresu badań fotograficznych, wydanej na podstawie analizy zapisów nagrań. Zdaniem biegłego na nagraniach zarejestrowanych zostało trzech młodych mężczyzn w ruchu, na trasie dojścia do włamania, w trakcie dokonywania włamania - siłowego otwierania drzwi wejściowych do obiektu i na trasie ucieczki z tego miejsca.

Z powyższych względów sąd uznał, że oskarżony F. P. swym zachowaniem wyczerpał znamiona przedmiotowe kradzieży z włamaniem, gdyż był jednym z trzech, obok oskarżonego P. S. oraz oskarżonego A. N., który popełnił analizowany czyn zabroniony. Zdaniem sądu oskarżony F. P. swym zachowaniem wyczerpał także znamiona podmiotowe występku określonego w art. 279 § 1 k.k. W zgromadzonym materiale dowodowym nie stwierdzono okoliczności wyłączających lub ograniczających w stopniu znacznym poczytalność tego oskarżonego, w szczególności okoliczności takie nie wynikały z dowodu z opinii biegłych. Ze wspomnianego dowodu wynikało, że oskarżony F. P. nie jest osobą chorą psychicznie, upośledzoną umysłowo, lecz osobą uzależnioną od środków psychoaktywnych. O ile w dniu zdarzenia znajdował się pod wpływem środków odurzających, to było to odurzenie proste. W dniu zdarzenia nie miał więc zniesionej, a także ograniczonej w stopniu znacznym zdolności rozpoznania znaczenia czynu oraz pokierowania swoim postępowaniem.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. N.

II

II

Przestępstwo przewidziane w art. 279 § 1 k.k. jest zagrożone karą od roku do dziesięciu lat pozbawienia wolności.

Mając na uwadze przytoczone granice zagrożenia karą sąd uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego był znaczny. Za taką oceną stopnia społecznego bezprawia przemawiała okoliczność działania oskarżonego wspólnie i w porozumieniu z dwoma pozostałymi oskarżonymi, a także zaplanowany sposób popełnienia czynu. Podobnie, na niekorzyść oskarżonego sąd potraktował popełnienie przez oskarżonego czynu powodującego szkodę w kwocie 14514,18 złotych.

Zdaniem sądu stopień winy oskarżonego był znaczny. W sprawie nie stwierdzono żadnych okoliczności wyłączających lub ograniczających poczytalność oskarżonego.

W ramach dyrektywy prewencji indywidualnej sąd na niekorzyść oskarżonego potraktował jego uprzednią karalność za przestępstwa. Przed popełnieniem czynu przypisanego mu w tym postępowaniu oskarżony był dwukrotnie karany. Wyrokiem z dnia 27 maja 2014 roku Sąd Rejonowy w K. - Oddział (...) w S. w sprawie o sygn. akt (...) skazał A. N. za czyn z art. 226 § 1 k.k. na karę 2 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby. Nadto wyrokiem z dnia 28 lipca 2017 roku Sąd Rejonowy w (...) w sprawie o sygn. akt (...) skazał A. N. za czyn z art. 278 § 1 k.k. i wymierzył mu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności. Po popełnieniu czynu przypisanego mu w tym postępowaniu wobec oskarżonego A. N. zostało wydanych sześć orzeczeń skazujących za przestępstwa przeciwko mieniu na kary ograniczenia wolności, a także kary pozbawienia wolności.

Biorąc pod uwagę całokształt powyżej wymienionych okoliczności sąd uznał, że oskarżonemu należy wymierzyć karę roku i dwóch miesięcy pozbawienia wolności. Wymierzona kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu, a także stopnia winy oskarżonego. Realizuje ona dyrektywę prewencji indywidualnej, która w przypadku oskarżonego nakazywała orzeczenie kary pozbawienia wolności. Uprzednia karalność oskarżonego wykluczała możliwość orzeczenia innego rodzaju kary. Wreszcie, orzeczona kara czyni zadość dyrektywie prewencji generalnej, uświadamiając społeczeństwu, że popełnienie przestępstwa przeciwko mieniu nie jest bezkarne i spotyka się z odpowiednią reakcją organów wymiaru sprawiedliwości.

F. P.

III

III

Przestępstwo przewidziane w art. 279 § 1 k.k. jest zagrożone karą od roku do dziesięciu lat pozbawienia wolności.

Mając na uwadze przytoczone granice zagrożenia karą sąd uznał, że stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego był znaczny. Za taką oceną stopnia społecznego bezprawia przemawiała okoliczność działania oskarżonego wspólnie i w porozumieniu z dwoma pozostałymi oskarżonymi, a także zaplanowany sposób popełnienia czynu. Podobnie, na niekorzyść oskarżonego sąd potraktował popełnienie przez oskarżonego czynu powodującego szkodę w kwocie 14514,18 złotych.

Zdaniem sądu stopień winy oskarżonego był znaczny. W sprawie nie stwierdzono żadnych okoliczności wyłączających lub ograniczających poczytalność oskarżonego, w szczególności okoliczności te nie wynikały z dowodu z opinii biegłych.

W ramach dyrektywy prewencji indywidualnej sąd na niekorzyść oskarżonego potraktował jego uprzednią karalność za przestępstwa. Przed popełnieniem czynu przypisanego mu w tym postępowaniu oskarżony był jednokrotnie karany. Wyrokiem z dnia 21 maja 2008 roku Sąd Rejonowy w (...) w sprawie o sygn. akt (...) skazał F. P. za czyn z art. 62 ust. 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności. Nadto, po popełnieniu przypisanego mu czynu, orzeczeniem wydanym w marcu 2020 roku F. P. został skazany za czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii na karę 10 miesięcy ograniczenia wolności.

Biorąc pod uwagę całokształt powyżej wymienionych okoliczności sąd uznał, że oskarżonemu należy wymierzyć karę roku pozbawienia wolności. Wymierzona kara jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości popełnionego czynu, a także stopnia winy oskarżonego. Realizuje ona dyrektywę prewencji indywidualnej, która w przypadku oskarżonego nakazywała orzeczenie kary pozbawienia wolności. Uprzednia karalność oskarżonego wykluczała możliwość orzeczenia innego rodzaju kary. Wymiar kary orzeczonej wobec oskarżonego F. P. był mniejszy niż w przypadku oskarżonego A. N. z tego względu, że uprzednia karalność tego oskarżonego była mniejsza niż w przypadku drugiego z wymienionych oskarżonych. Wreszcie, orzeczona kara czyni zadość dyrektywie prewencji generalnej, uświadamiając społeczeństwu, że popełnienie przestępstwa przeciwko mieniu nie jest bezkarne i spotyka się z odpowiednią reakcją organów wymiaru sprawiedliwości.

F. P.

IV

III

Oskarżony F. P. nie był uprzednio karany na karę pozbawienia wolności, a wymiar orzeczonej kary nie przekraczał roku pozbawienia wolności. Dlatego też sąd uznał, że w przypadku tego oskarżonego wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności należy warunkowo zawiesić na okres 2 lat próby. W przypadku oskarżonego zachodzi wszakże pozytywna prognoza co do tego, że nie popełni on w okresie próby nowego przestępstwa, jeżeli będzie pozostawał pod dozorem kuratora, a także wykona obowiązki probacyjne.

F. P.

V

III

Celem kontroli zachowania oskarżonego w okresie próby sąd oddał go pod dozór kuratora. Sąd wyszedł z założenia, że pomoc kuratora powinna sprzyjać pozytywnemu przebiegowi okresu próby, a więc temu, aby oskarżony nie popełnił nowego czynu zabronionego.

F. P.

VI

III

Celem zapobiegnięcia popełnieniu przez oskarżonego nowego czynu zabronionego, a także biorąc pod uwagę, że oskarżony jest osobą uzależnioną od środków psychoaktywnych, sąd nałożył na niego obowiązek powstrzymania się od używania środków psychoaktywnych.

F. P., A. N.

VII

II i III

W wyniku czynu popełnionego przez oskarżonych powstała szkoda, która została naprawiona przez ubezpieczyciela. Oskarżeni powinni więc obecnie naprawić szkodę na rzecz ubezpieczyciela. Stąd też sąd orzekł wobec nich obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę solidarnie na rzecz ubezpieczyciela kwoty 13306,90 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 6 marca 2018 roku do dnia zapłaty.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VIII

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. oraz art. 17 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. sąd zwolnił oskarżonych od obowiązku uiszczenia wydatków postępowania oraz opłaty. Podejmując takie rozstrzygnięcie sąd miał na uwadze, że oskarżony A. N. nie ma dochodów i majątku, odbywa karę pozbawienia wolności orzeczoną w innej sprawie, zaś oskarżony F. P. też nie ma dochodów oraz majątku, pozostając na utrzymaniu mamy (k. 266).

Podpis