Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XI Ka 743/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 listopada 2021 roku

Sąd Okręgowy w Lublinie XI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący Sędzia Mariusz Jaroszyński

Protokolant Magdalena Toruń

przy udziale Prokuratora Rafała Iwanickiego

po rozpoznaniu dnia 9 listopada 2021 roku

sprawy D. J., syna M. i G. zd. S., urodzonego (...) w R.

oskarżonego z art. 207 § 1 kk

na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Rykach z dnia 24 czerwca 2021 roku sygn. akt II K 407/17

uchyla zaskarżony wyrok i sprawę oskarżonego D. J. przekazuje Sądowi Rejonowemu w Rykach do ponownego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

XI Ka 743/21

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Rykach z dnia 24 czerwca 2021 roku wydany w sprawie o sygn. akt II K 407/17.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☐ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

uchylenie

zmiana

Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

D. J.

Karalność oskarżonego.

informacja z KRK

518 - 520

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

-

-

-

-

-

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp.

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.

Informacja z KRK.

Brak podstaw do kwestionowania stwierdzonej okoliczności, bowiem informacja została wydana przez punkt informacyjny KRK w Lublinie, jako podmiot do tego właściwy.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp.

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

-

-

-

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzuty

3.1.

Zarzut obrazy przepisów postępowania, mającej wpływ na treść orzeczenia, a mianowicie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.

x zasadny

częściowo zasadny

niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutów za zasadne, częściowo zasadne albo niezasadne

Sąd Okręgowy uznał zarzut apelującego za zasadny.

Należy bowiem stwierdzić, że co prawda Sąd Rejonowy po dokonaniu analizy i przeprowadzonej prawidłowej ocenie materiału dowodowego słusznie uznał, iż sprawstwo oskarżonego nie budzi wątpliwości i w tym względzie Sąd odwoławczy w pełni zgadza się z argumentacją powołaną w pisemnych motywach rozstrzygnięcia. Jednakże niezasadnie przyjął wystąpienie negatywnej przesłanki procesowej w postaci powagi rzeczy osądzonej (art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k.). Czyn zarzucany D. J. w niniejszej sprawie jest bowiem innym czynem niż ten, za który został prawomocnie skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Rykach z dnia 8 maja 2015 roku wydanym w sprawie o sygn. akt II K 138/15. Nie sposób zgodzić się w tym względzie ze stwierdzeniem sądu I instancji, że nie ma znaczenia, iż przestępstwa zarzucane oskarżonemu w tych dwóch sprawach różnią się osobą pokrzywdzoną, gdyż właśnie to, ma znaczenie fundamentalne.

W judykaturze wskazuje się, że elementami składowymi ułatwiającymi określenie ram tożsamości zdarzenia są: identyczność przedmiotu zamachu, identyczność podmiotów oskarżonych o udział w zdarzeniu, identyczność podmiotów pokrzywdzonych, a wreszcie tożsamość czasu i miejsca zdarzenia, zaś w wypadku odmiennego niż w akcie oskarżenia określenia daty i miejsca, analiza strony przedmiotowej i podmiotowej czynu w kontekście związku przyczynowego pomiędzy ustalonym zachowaniem osoby oskarżonej i wynikającym z tego zachowania skutkiem takiego działania, bądź zaniechania.

Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 31 marca 2015 roku wydanym w sprawie o sygn. I KZP 1/15 przyjął, że art. 207 k.k. chroni prawidłowe funkcjonowanie i dobro rodziny, wobec czego „zachowania oskarżonego naruszające dobra prawne więcej niż jednego członka rodziny stanowią jedno przestępstwo znęcania się z art. 207 § 1 k.k., oczywiście w sytuacji spełnienia innych ogólnie przyjętych kryteriów tożsamości czynu”. Jednocześnie jednak w powołanym orzeczeniu, nie wyłączono możliwości przypisania sprawcy znęcania się nad poszczególnymi członkami rodziny tylu przestępstw, ilu było pokrzywdzonych zastrzegając, że zależeć to będzie zawsze od konkretnych okoliczności faktycznych i ustaleń dokonanych w indywidualnej sprawie. Oprócz dobra prawnego jakim jest prawidłowe funkcjonowanie rodziny, przestępstwo znęcania się godzi także w dobro osobiste poszczególnych osób. Toteż oskarżony o znęcanie się w ramach „historycznie” jednego zdarzenia, naruszając dobra osobiste różnych osób, dopuszcza się nie jednego, ale kilku czynów, z uwagi na wieloczynowy charakter przestępstwa znęcania się (patrz: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 16 grudnia 2009 roku, IV KK 168/09).

Z kolei Sąd Najwyższy w wyroku wydanym w sprawie o sygn. II KK 37/19 z dnia 26 lutego 2019 roku wskazał, iż w doktrynie uznaje się, że historyczne zdarzenie stanowiące podstawę wszczęcia postępowania przygotowawczego z uwagi na zrealizowanie znamion art. 207 § 1 k.k. w dalszym procesie wartościowania, może jawić się jako „ten sam czyn” pod warunkiem tożsamości pokrzywdzonego, albowiem każde zachowanie sprawcy stanowiło zamach na dobra osobiste człowieka.

Analiza akt sprawy nie pozostawia wątpliwości, że wyrokiem wydanym w sprawie o sygn. akt II K 138/15 Sąd Rejonowy w Rykach uznał D. J. za winnego popełnienia przestępstwa wyczerpującego dyspozycję art. 207 § 1 k.k., mającego miejsce w K., województwa (...), w okresie od września 2013 roku daty dziennej nieustalonej do dnia 8 sierpnia 2014 roku, wyłącznie na szkodę pokrzywdzonych: G. J., M. J. oraz A. W. (k. 101 – 101v) i wyłącznie w tym kierunku prowadzone było wówczas postępowanie karne. Wobec czego, postępowanie karne w niniejszej sprawie, gdzie osobą pokrzywdzoną jest małoletnia L. C., nie było dotknięte negatywną przesłanką procesową. Nie sposób bowiem przyjąć tożsamości czynu zarzucanego w niniejszym postępowaniu, z czynem przypisanym oskarżonemu w sprawie o sygn. akt II K 138/15.

W tym stanie rzeczy, uwzględniając treść art. 454 § 1 k.p.k. (zgodnie z którym Sąd odwoławczy nie może skazać oskarżonego, który został uniewinniony w pierwszej instancji, lub co do którego w pierwszej instancji umorzono postępowanie), Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i sprawę D. J. przekazał Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

Wniosek

Wniosek o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Powyższy wniosek jest zasadny, z uwagi na zgłoszenie przez apelującego trafnego zarzutu oraz szczegółowe rozważania poczynione powyżej.

OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

-

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

-

ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1

Przedmiot utrzymania w mocy

-

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

-

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

-

Zwięźle o powodach zmiany

-

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

-

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości.

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

-

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania.

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

-

5.3.1.4.1.

Uwzględniając treść art. 454 § 1 k.p.k., zgodnie z którym Sąd odwoławczy nie może skazać oskarżonego, który został uniewinniony w pierwszej instancji lub co do którego w pierwszej instancji umorzono postępowanie, Sąd Okręgowy uchylił zaskarżony wyrok i sprawę D. J. przekazał Sądowi Rejonowemu do ponownego rozpoznania.

x art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

Szczegółowe powody uchylenia wyroku i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania, wskazane zostały przy odniesieniu się przez Sąd Okręgowy do zarzutu apelującego.

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

Ponownie prowadząc postępowanie jurysdykcyjne sąd I instancji będzie miał w polu widzenia poczynione powyżej uwagi, jak również argumentację prokuratora zaprezentowaną w apelacji. Tenże sąd, odbierze wyjaśnienia od oskarżonego, natomiast przeprowadzając postępowanie w zakresie pozostałych dowodów będzie mógł poprzestać na ich ujawnieniu (art. 442 § 2 k.p.k.). Nadto, Sąd Rejonowy dążył będzie do rozpoznania sprawy na pierwszym terminie rozprawy.

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-

-

Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

-

-

PODPIS

Mariusz Jaroszyński

1.3. Granice zaskarżenia

1.  Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

oskarżyciel publiczny

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Rykach z dnia 24 czerwca 2021 roku, wydany w sprawie o sygn. akt II K 407/17

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana