Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 162/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

sygn. akt II K 565/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.

K. W. (1)

orzeczenie rozwodu pomiędzy stronami – małżonkami W. z winy pozwanego K. W. (1);

- wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia (...) syn. I C 940/20,

195

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1

- wyrok w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej został wydany przez odpowiedni organ, upoważniony do tego przepisami prawa, nie był kwestionowany przez żadną ze stron w toku postępowania oraz nie budzi zastrzeżeń, co do wiarygodności zawartych w nich treści i ustaleń dokonanych przez sąd cywilny;

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

- obrazy prawa przepisów postępowania mającej wpływ na treść wyroku, a mianowicie art. 7 kpk poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów polegającej na sprzecznym z zasadami wiedzy, logiki i doświadczenia życiowego uznaniu zeznań świadków K. W. (2), K. S. i M. W. za wiarygodne, podczas gdy świadkowie celowo zeznawali na korzyść swojej matki J. W., a ich wcześniejsze postępowanie nie potwierdzało, by oskarżony dopuścił się zarzucanego mu czynu;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew twierdzeniom apelanta, sąd I instancji dokonał właściwej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w tym wyjaśnień oskarżonego, zeznań pokrzywdzonej oraz świadków, a także podał przekonywujące powody, dla których określonym dowodom przyznał walor wiarygodności, a określnym odmówił tego przymiotu. Pisemne uzasadnienie wydanego w sprawie wyroku pozwala na ustalenie, na podstawie których dowodów oraz dlaczego, dokonano ustalonego stanu faktycznego. W szczególności uzasadnienie to pozwala na analizę rozważań sądu meriti oraz merytoryczną ocenę poprawności wyciągniętych zeń wniosków. Apelacja utrzymując, iż nie doszło do popełnienia inkryminowanego oskarżonemu czynu – abstrahuje od zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności w postaci zeznań świadków: K. W. (2), K. S. i M. W..

Zeznaniom świadków nie da się odmówić wiarygodności, albowiem nie można przypisać im stronniczości w stosunkach z pokrzywdzoną (matką) i zarazem próby pogrążenia oskarżonego (ojca). Pomimo, że świadkowie są dziećmi stron konfliktu, to nie może być mowy o jakimkolwiek nieuprawnionym okolicznościami sprawy faworyzowaniu jednego z rodziców. Osoby te nie mają żadnego powodu, aby nie ujawniać faktycznej prawdy o rzeczywistej sytuacji w rodzinie, w sytuacji gdy natężenie negatywnych zachowań ojca osiągnęło niebezpieczny pułap. Są to już dorośli ludzie o stabilnej sytuacji życiowej, praktycznie niezależni od rodziców. Jak trafnie zauważył sąd rejonowy zeznania tych świadków należy ocenić jako spójne, logiczne i konsekwentne. Niejednokrotnie każdy ze świadków był bezpośrednio obserwatorem rożnych wydarzeń, w których uczestnikami byli oskarżony i pokrzywdzona. Swoje zeznania opierali zatem na podstawie dokonanych przez siebie spostrzeżeń i wyciągniętych wniosków. Nie ma powodów by przypuszczać, że zeznania świadków były celowo „uszyte”, aby obciążyć oskarżonego. Co więcej, zeznania świadków są potwierdzone obszernym materiałem dowodowym, w szczególności zeznaniami funkcjonariuszy policji oraz dokumentacją związaną z Niebieską Kartą, a także rejestrem interwencji - z tego względu zarzut obrony odnośnie braku potwierdzenia zeznań przed sądem we wcześniejszym zachowaniu świadków nie zasługuje na aprobatę. Powołaną przez obronę bierność świadków w postaci „tolerowania” zachowania ojca względem matki sąd argumentuje swoistego rodzaju próbą pominięcia problemu, czy też nieangażowaniu organów ścigania w problemy rodziny tak długo, jak to było możliwe. Skoro pokrzywdzona przez niemal półtora roku znosiła utrzymujące się, krzywdzące traktowanie ze strony oskarżonego, to również dzieci stron nie czuły się w obowiązku reagowania, co by nie powiedzieć – jeszcze w trakcie małżeństwa rodziców. Punktem zwrotnym okazała się dopiero sytuacja z dnia 21 sierpnia 2020 roku, kiedy to doszło do przyduszenia pokrzywdzonej przez oskarżonego podczas domowej awantury (i późniejszych zachowań względem także córki uniemożliwiających wezwanie pomocy). Z tego względu sąd odwoławczy zważył, że brak jest przekonujących podstaw do odmowy wiarygodności tych świadków świadków.

Nie można zgodzić się z apelacją w kwestii uznania, że ujawnienie przestępstwa wypłynęło dopiero przy okazji spraw dotyczących rozwodu i podziału majątku, bowiem obszerny materiał dowodowy potwierdza, że dokumentacja o nadużywaniu alkoholu prowadzona była dużo wcześniej. Uzależnienie oskarżonego od alkoholu, a także niewłaściwe zachowanie oskarżonego wobec najbliższych i siebie samego („zdemolował dom”, „…straszył że się zabije”) potwierdzają przykładowo wpisy zawarte w dokumentacji lekarskiej oskarżonego z dnia 19.11.2018r. (dokumentacja k.162). Zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa nie było równoległe i nie zbiegło się ze złożeniem pozwu rozwodowego. Rozwód w przypadku małżonków W. wydaje się naturalnym następstwem sytuacji, w której się znaleźli. Wyrok Sądu Okręgowego w Piotrkowie Trybunalskim z dnia 31 marca 2021 roku (I instancja) rozwiązał związek małżeński stron z winy pozwanego – K. W. (1).

Ponadto apelacja próbuje nadać priorytet wyjaśnieniom złożonym przez samego oskarżonego, ale również świadka B. C., z którym oskarżony pozostaje w stosunkach koleżeńskich. Słusznie natomiast sąd rejonowy zeznaniom tego świadka nadał walor wiarygodności tylko w zakresie, w jakim zeznawał o spożywaniu alkoholu przez oskarżonego oraz o przebiegu awantur pomiędzy oskarżonym a pokrzywdzoną. Świadek ten miał bowiem ograniczone możliwości obserwacji zachowań oskarżonego w kręgu domowych, gdzie zwykle takie zachowania mogą być zaobserwowane tylko w kręgu osób najbliższych przebywających „w czterech ścianach”. Bezsprzecznie zeznaniom świadków pełniących zawody zaufania publicznego należy przyznać walor wiarygodności. Zeznania P. J. – dzielnicowego terenu miasta D. posterunku Policji w D. wspomniane przez obronę, jak najbardziej były wzięte pod uwagę przez sąd rejonowy. Brak jest jakichkolwiek podejrzeń, że świadek zeznawał na korzyść jednej ze stron w postępowaniu. W mniemaniu sądu okręgowego problem w rodzinie W. mógł być spowodowany sytuacją majątkową małżeństwa, problemami finansowymi związanymi z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz nadużywaniem alkoholu przez oskarżonego. Alkohol co do zasady wzbudza agresję u ludzi. U oskarżonego sprzyjał on popełnianiu czynu zabronionego oraz stosowanej przemocy w rodzinie.

Wniosek

- o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego, względnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania sądowi I instancji;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

wyrok słuszny, apelacja oczywiście bezzasadna

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

wyrok i wszystkie rozstrzygnięcia

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

wyrok słuszny, apelacja oczywiście bezzasadna, zastosowana represja karna nie nosi znamion rażąco niewspółmiernej w rozumieniu art. 438 pkt 4 kpk;

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

O kosztach postępowania odwoławczego sąd okręgowy orzekł na podstawie art.636 § 1 kpk i § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym z dnia 18 czerwca 2003 roku (Dz. U. 108, 00z. 1026) z późn. zm.oraz art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych. Z tego powodu sąd odwoławczy zasądził od oskarżonego K. W. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych opłaty za drugą instancję oraz kwotę 20 (dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu wydatków w postępowaniu odwoławczym.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wyrok Sądu Rejonowego w Opocznie z dnia 08 grudnia 2021 roku o sygn. akt II K 565/20 w sprawie K. W. (1) oskarżonego o przestępstwo z art. 207 § 1 kk;

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana