Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący

Sędzia Justyna Sarikaya

Protokolant

protokolant Izabela Brzezina

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 2429/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

P. K.

w dniu 5 lipca 2021 roku w J. w stanie nietrzeźwości (1.70 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny, a to samochód osobowy m-ki (...) nr rej. (...)

tj. o czyn z art. 178a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony P. K. w dniu 5 lipca 2021 roku będąc w swoim domu pokłócił się z ojcem i uderzył nogą w szybę od drzwi w wyniku czego krwawiła mu noga. Następnie będąc w stanie nietrzeźwości wyrażającym się zawartością 1.70 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu jechał po swojej posesji w J. przy ul. (...) samochodem osobowym m-ki (...) nr rej. (...) dojeżdżając do bramy. Następnie przyszedł do niego kolega P. R., z którym rozmawiał w samochodzie, po czym kolega widząc jego krwawiącą nogę zawiózł go samochodem główną drogą do swojego domu mieszczącego się nieopodal.

wyjaśnienia oskarżonego P. K.

97v-98

zeznania M. K.

21, 98v

zeznania P. R.

104-104v

opinia toksykologiczna

62, 66, 70

protokół badania stanu trzeźwości i świadectwa wzorcowania

2, 3

protokół oględzin pojazdu

7-8

notatka urzędowa

1, 9

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

P. K.

----

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

oskarżony w dniu 5 lipca 2021 roku w J. prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny w stanie nietrzeźwości

Brak dowodów

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

wyjaśnienia oskarżonego P. K.

Wyjaśnienia oskarżonego były jasne, spójne, zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym, w tym przede wszystkim zeznaniami M. R. a także pozostałymi przesłuchanymi w sprawie świadkami, którzy jednak widzieli albo słyszeli tylko o tym, jak oskarżony wsiadł do samochodu, jednak nie mieli wiedzy na temat tego, czy oskarżony poruszał się w stanie nietrzeźwości samochodem po drodze publicznej. Oskarżony konsekwentnie wskazywał, że poruszał się samochodem w stanie nietrzeźwości, jednak twierdził, iż zakończył swoją jazdę przed bramą, a dalej został podwieziony przez swojego kolegę P. R. do jego domu. Wersja zdarzeń przedstawiona przez oskarżonego pokrywa się z opisem przedstawionym przez świadka P. R., dlatego też Sąd w całości dał im wiarę.

1

zeznania P. R.

Zeznania świadka uznano za jasne, szczere i zbieżne z wyjaśnieniami oskarżonego P. K. oraz świadka R. R.. Świadek wskazał, iż przyszedł pieszo do oskarżonego, który siedział wtedy w samochodzie, który miał wyłączony zapłon. Po rozmowie widząc, że oskarżony miał krwawiącą nogę pojechał samochodem podwożąc oskarżonego do swojego domu, aby tam jeszcze spokojnie porozmawiać. Z logicznego punktu widzenia brak podstaw aby kwestionować prawdziwość zeznań tego świadka.

1

- opinia toksykologiczna

- protokół badania stanu trzeźwości i świadectwa wzorcowania

- protokół oględzin pojazdu

- notatki urzędowe

Dokumenty sporządzone przez uprawnione organy
i podmioty, w zakresie ich kompetencji, niekwestionowane przez strony w toku procesu.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1

zeznania M. K.

Zeznania świadka uznano za wiarygodne w całości i na ich podstawie ustalono, że w dniu zdarzenia oskarżony pokłócił się ze świadkiem, był pod wpływem alkoholu i w takim stanie prowadził samochód po swojej posesji. Jednak w zasadniczej kwestii, a mianowicie dotyczącej tego, czy oskarżony wyjechał samochodem poza obręb posesji to świadek nie miał na ten temat wiedzy, gdyż jak wskazał, z jego miejsca obserwacji widzi jedynie bramę i tam znajdował się las, więc nie jest w stanie powiedzieć, czy oskarżony wyjechał samochodem, czy też ktoś po niego przyjechał. Zeznania świadka, który opisał bezstronnie przebieg całego zdarzenia z udziałem oskarżonego uznano za wiarygodne.

zeznania F. K.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków, którzy jako funkcjonariusze Policji zeznawali na okoliczność wykonywania swoich obowiązków służbowych i relacjonowali o rutynowo wykonywanych przez nich czynnościach. Jednak sad nie czynił na podstawie ich zeznań ustaleń stanu faktycznego, gdyż odnośnie najistotniejszej kwestii dotyczącej prowadzenia samochodu po ulicy to świadkowie nie mieli na ten temat żadnej wiedzy, a całą swoją wiedzę czerpali z relacji osób zgłaszających interwencję domową.

zeznania W. S.

zeznania R. R.

Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne, bowiem były zbieżne z zeznaniami jej syna, jednak świadek nie widziała kto tak naprawdę prowadził samochód oskarżonego, gdyż jak wskazała nawet nie słyszała, aby ktoś przyjechał samochodem na ich posesję, dopiero później widziała światła samochodu. Z tych powodów sąd nie czynił ustaleń faktycznych na podstawie tego dowodu.

zeznania B. K.

Sąd na podstawie art. 170 § 1 pkt 1 kpk w zw. z art. 182 § 1 kpk oddalił wniosek dowodowy prokuratora o przesłuchanie w charakterze świadka B. K., albowiem świadek odmówiła składania zeznań, a zatem dowód ten był niedopuszczalny.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Analiza zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wskazuje, iż brak jest dowodów na to, aby oskarżony dopuścił się czynu z art. 178a § 1 k.k., bowiem oskarżony w tym dniu prowadził pojazd mechaniczny po swojej posesji, jednak z ugruntowanego od dawna w orzecznictwie stanowiska wynika, iż nie jest zabronione prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości w miejscu, gdzie nie odbywa się „ruch lądowy”. Zgodnie ze stanowiskiem zawartym w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 5 maja 2009 r., sygn. IV KK 432/08: „Ruchem lądowym jest nie tylko ruch na drogach publicznych, w strefach zamieszkania, ale również ruch w miejscach dostępnych dla powszechnego użytku. Do miejsc dostępnych dla ruchu pojazdów nie mogą natomiast zostać zaliczone miejsca, w których nie odbywa się ruch ogólnodostępny, a jedynie w danym miejscu dopuszczone jest do ruchu wąskie grono osób”. Już w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 1976 r., sygn. VII KZP 11/76 wskazano, że: „Przez miejsce, w którym „odbywa się ruch pojazdów ogólny czy lokalny” należy rozumieć wyłącznie drogi, tj. wydzielone, przystosowane do komunikacji pasy ziemi łączące poszczególne miejscowości lub punkty terenowe; takim miejscem nie jest podwórko prywatnego domu mieszkalnego.”. Także w wytycznych zawartych w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 14 września 1972 r., sygn. VI KZP 33/72 (OSNKW 1963, z. 10, poz. 179) wskazano, że: „Miejscem popełnienia przestępstw drogowych mogą być nie tylko drogi publiczne, ale również dojazdy, tereny przemysłowe, lotniska oraz inne miejsca, w których odbywa się ogólny czy lokalny ruch pojazdów”. Stanowisko to zostało podtrzymane m.in. w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 2 marca 2012 r., sygn. V KK 358/11, gdzie wskazano, że „Dekodując pojęcie ruchu lądowego użyte w dyspozycji art. 178a § 1 k.k., należy odwołać się do art. 1 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym, Dz.U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm., która reguluje zasady ruchu na drogach publicznych, w strefach zamieszkania oraz w strefach ruchu. Nadto przepisy tej ustawy stosuje się do ruchu odbywającego się poza wskazanymi miejscami w zakresie koniecznym dla uniknięcia zagrożenia bezpieczeństwa osób oraz wynikającym ze znaków i sygnałów drogowych. Wszystkie wskazane w ustawie obszary, w których może odbywać się ruch lądowy, mają charakterystyczne cechy wspólne, a mianowicie muszą być ogólnodostępne i wykorzystywane przez nieograniczoną liczbę osób. Prowadzi to do wniosku, że grunt rolny, podobnie jak podwórko przydomowe, nie może być uznany za miejsce, gdzie odbywa się ruch lądowy pojazdów, a zatem nie korzysta z ochrony art. 178a § 1 k.k.”. Także w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 23 kwietnia 2008 r. o sygn. III KK 445/07 wskazano, że „Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.) ustawa ta reguluje zasady ruchu na drogach publicznych oraz w strefach zamieszkania. Wprawdzie w myśl art. 1 ust. 2 tejże ustawy zawarte w niej przepisy mogą być stosowane również poza drogami publicznymi i strefami zamieszkania, ale tylko w tych miejscach, gdzie odbywa się ruch, i pod warunkiem, że jest to konieczne dla uniknięcia zagrożenia bezpieczeństwa uczestników tego ruchu. Miejsca, o których mowa w tym ostatnim przepisie, muszą być jednak ogólnie dostępne dla ruchu pojazdów. Nie może być to więc każde miejsce, gdzie odbywa się ruch pojazdów, ale wyłącznie takie, które jest przeznaczone do ruchu. Nie chodzi przy tym o ruch pojazdów mogący odbywać się tylko sporadycznie w miejscu, które nie jest powszechnie dostępne. Co do drugiego z warunków, od którego uzależnione jest zastosowanie regulacji zawartych w cytowanej ustawie poza drogami publicznymi i strefami zamieszkania, to ogranicza on zakres stosowania przepisów tej ustawy do tych, które regulują bezpieczeństwo uczestników ruchu. Nie jest więc dopuszczalne stosownie przepisów, które mają jedynie charakter porządkowy. Poza tym, nie chodzi tu o przepisy mające na celu wyłącznie zapewnienie bezpieczeństwa w ruchu drogowym, ale o takie przepisy, których celem jest zapewnienie bezpieczeństwa uczestników tego ruchu. W konsekwencji, art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym znajdzie zastosowanie tylko do tych miejsc, w których możliwość wystąpienia zagrożenia bezpieczeństwa dla uczestników ruchu jest realna.”

Zgromadzony materiał dowodowy pozwolił jedynie na ustalenie, że oskarżony prowadził samochód osobowy na terenie zamkniętej posesji domu swojego ojca, gdzie mieszkał oskarżony wraz z żoną i dziećmi. W tym miejscu nie odbywał się zatem ruch lądowy. W czasie czynu również po posesji nie przemieszczały się żadne osoby ani nie jeździły inne pojazdy. Następnie samochód prowadził kolega oskarżonego – P. R.. Żadne z przeprowadzonych w sprawie dowodów, które w większości zostały dopuszczone także z urzędu - nie wykazały, aby to oskarżony prowadził samochód poza obszarem posesji jego domu. Wobec powyższego w sprawie brak było danych na popełnienie przez oskarżonego przestępstwa z art. 178a §1 k.k. Wobec czego na podstawie art. 414 § 1 k.p.k w zw. z art. 17 § 1 pkt 1 k.p.k. uniewinniono oskarżonego P. K. od popełnienia zarzucanego mu czynu.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2 i 3

Z uwagi na uniewinnienie oskarżonego Sąd na podstawie art. 632 pkt 2 kpk zasądził od Skarbu Państwa na rzecz oskarżonego kwotę 1368 złotych tytułem zwrotu koszów związanych z ustanowieniem obrońcy z wyboru oraz kosztami postępowania obciążył Skarb Państwa.

6.  1Podpis