Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IIK 38/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

W. J.

punkt I aktu oskarżenia, pkt 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Oskarżony W. J. z powodu śmierci rodziców przebywał wraz ze swoim rodzeństwem w Placówce Opiekuńczo – Wychowawczej w B., którą opuścił po ukończeniu 18 lat, w dniu 25 kwietnia 2020 roku. Oskarżony podejmował prace dorywcze, lecz były one sporadyczne i nie posiadał żadnych środków utrzymania. W związku z tym postanowił, iż pieniądze na utrzymanie zdobędzie dokonując kradzieży w sklepach przy wykorzystaniu pistoletu pneumatycznego, który specjalnie w tym celu zakupił za pośrednictwem platformy internetowej. W nocy z dnia 20 na 21 lipca 2020 roku, około godz. 22:45 oskarżony W. J. wszedł do sklepu (...) przy ul. (...) w C., a ubrany był m.in. w bluzę koloru ciemno zielonego z kapturem naciągniętym na głowę i na twarzy miał maseczkę sanitarną. W sklepie przebywała wówczas tylko ekspedientka J. W.. Następnie oskarżony podszedł do ekspedientki J. W., dotknął ją w prawie ramię i powiedział „to jest napad, dawaj pieniądze z kasy”. Ekspedientka początkowo nie uwierzyła w jego słowa i powiedziała mu, że w sklepie jest monitoring i żeby nie robił sobie żartów. Wówczas oskarżony W. J. wyciągnął broń pneumatyczną (...) o numerze (...), skierował ją w stronę głowy J. W. i ponownie poinformował ją, że to napad i zażądał wydania pieniędzy. J. W. obawiając się o swoje zdrowie i życie, podeszła do kasy i wydała mu z kasy pieniądze w postaci banknotów a oskarżony zabrał pieniądze, po czym wybiegł ze sklepu w kierunku ul. (...). Mężczyzna zabrał z kasy sklepu pieniądze w łącznej kwocie 1.910 zł na szkodę właściciela sklepu J. C. prowadzącego działalność gospodarczą F.H. (...) w C..

Okoliczności, w jakich doszło do tego zdarzenia nie budzą wątpliwości, albowiem wynikają one wprost z wyjaśnień oskarżonego, jak też zeznań świadka J. W.. Ich relacje wzajemnie się pokrywają dając pełny obraz sposobu działania oskarżonego W. J..

Wyjaśnienia oskarżonego W. J.

k. 27-28, 731-733, 838-839, 934-935, 1077-1078

Zeznania świadka J. W.

k. 753-754, 812-815, 1088

Zeznania świadka W. B.

k. 773-774

Zeznania świadka K. S.

k. 776-777

Zeznania świadka P. W.

k. 770-771

Zeznania świadka J. C.

k. 805-806

Dokumentacja fotograficzna

k. 94-99

Protokół oględzin rzeczy

k. 460-464

Analiza danych

k. 467-473

Dokumentacja z placówki

k. 492-706

Opinia z zakresu badań broni

k. 719-725

Protokół oględzin miejsca

k. 761-764, 799-800

1.1.2.

W. J.

punkt II aktu oskarżenia, pkt 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 28 września 2020 roku oskarżony W. J. przyjechał do L. z zamiarem dokonania kolejnej kradzieży. Obserwował sklep (...) przy ul. (...), po czym około godziny 22:55, zauważywszy, że w sklepie nie ma żadnych klientów wszedł do jego wnętrza. W tym czasie w sklepie przebywały dwie ekspedientki K. P. i J. K., które przygotowywały się do jego zamknięcia. Oskarżony był ubrany m.in. w bluzę w kolorze khaki z kapturem, który miał założony na głowę oraz założył kominiarkę. Oskarżony W. J. trzymając w dłoniach broń pneumatyczną (...) o numerze (...) i celując nią w kierunku J. K. i K. P., zwrócił się do ekspedientek ”to jest napad, wyciągajcie pieniądze”. Mężczyzna wykonywał ruchy dłonią, w której trzymał broń pneumatyczną, wskazujące kobietom, co mają robić. Gdy ekspedientki weszły za linię kas, oskarżony W. J. podszedł do J. K., która wyciągnęła wszystkie pieniądze w banknotach z kasy i dała je mężczyźnie, kładąc je na jego lewej dłoni. Oskarżony W. J. podszedł następnie do drugiej kasy i od K. P. wziął pieniądze w banknotach, po czym wyszedł ze sklepu. Oskarżony zabrał z kasy sklepu pieniądze w łącznej kwocie 3.200 zł na szkodę właściciela sklepu E. U. (1).

Okoliczności, w jakich doszło do tego zdarzenia nie budzą wątpliwości, albowiem wynikają one wprost z wyjaśnień oskarżonego, jak też zeznań świadków J. K. i K. P.. Ich relacje wzajemnie się pokrywają dając pełny obraz sposobu działania oskarżonego W. J..

Wyjaśnienia oskarżonego W. J.

k. 27-28, 30, 56-57, 252-254, 322-323, 731-733, 838-839, 934-935, 1077-1078

Zeznania świadka K. P.

k. 76-77, 1079

Zeznania świadka J. K.

k. 81-82, 1079

Zeznania świadka E. U. (2)

k. 143-144

Protokół oględzin miejsca

k. 85-90

Dokumentacja fotograficzna

k. 94-99, 110, 337-345

Analiza danych

k. 467-473

Opinia z zakresu badań broni

k. 719-725

Protokół oględzin rzeczy

k. 888-889

1.1.3.

W. J.

punkt III aktu oskarżenia, pkt 1 wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 7 października 2020 r. po godz. 21:00 oskarżony W. J. wraz ze swoim kolegą M. K. (1) przyjechał z C. do K.. Mężczyźni chodzili po mieście, a około godziny 23:00 dotarli w okolice sklepu (...) przy ul. (...), gdzie siedzieli na ławkach i rozmawiali. Następnie oskarżony W. J. zauważył, że w sklepie nie ma żadnych klientów i około godz. 23:20 wszedł do jego wnętrza. W sklepie przebywała wyłącznie ekspedientka M. N.. Oskarżony W. J. ubrany był w ciemne spodnie, ciemną bluzę z kapturem oraz wysoki komin sięgający oczu. Oskarżony podniósł w stronę M. N. prawą rękę w której trzymał broń pneumatyczną (...) o numerze (...) i powiedział do ekspedientki, że to napad i chce pieniędzy. M. N. zapytała go czy sobie żartuje i czy to naprawdę napad, na co oskarżony stwierdził, że to nie żarty i ponownie zażądał pieniędzy. Ekspedientka weszła za linię kas, otworzyła szufladę z pieniędzmi, po czym wydała oskarżonemu część pieniędzy. Oskarżony W. J. wycelował wtedy broń w stronę M. N. i zażądał wydania wszystkich pieniędzy. Ekspedientka wydała mu pieniądze, kładąc je na ladzie. Oskarżony W. J. wziął je, po czym wybiegł ze sklepu w stronę ulicy (...). Oskarżony zabrał z kasy sklepu pieniądze w łącznej kwocie 1.500 zł na szkodę właścicieli sklepu R. K. i P. S.. Oddalając się od sklepu oskarżony zgubił część z tych pieniędzy, po czym został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji wezwanych na miejsce zdarzenia. Przy oskarżonym znaleziono pieniądze w kwocie 1.060 zł, które zostały następnie zwrócone jednemu ze współwłaścicieli.

Okoliczności, w jakich doszło do tego zdarzenia nie budzą wątpliwości, albowiem wynikają one wprost z wyjaśnień oskarżonego, jak też zeznań świadka M. N.. Ich relacje wzajemnie się pokrywają dając pełny obraz sposobu działania oskarżonego W. J.. Wątpliwości dotyczyły jedynie łącznej kwoty pieniędzy, jaką oskarżony skradł z tego sklepu. Z materiałów postepowania przygotowawczego wynikało, iż oskarżony zabrał kwotę 1.370 zł, lecz w toku postepowania sądowego ustalono, iż była to kwota 1.500 zł. W tym zakresie oparto się na zeznaniach świadka R. K. - współwłaściciela sklepu, który osobiście dokonywał ustaleń w tym zakresie już po dokonaniu zgłoszenia Policji.

Wyjaśnienia oskarżonego W. J.

k. 27-28, 30, 56-57, 252-254, 322-323, 731-733, 838-839, 934-935, 1077-1078

Zeznania świadka M. N.

k. 3-4, 1078-1079

Zeznania świadka P. S.

k. 45, 1088-1089

Zeznania świadka T. M.

k. 66-67

Zeznania świadka M. K. (1)

k. 919-920

Zeznania świadka R. K.

k. 1078

Protokół przeszukania osoby

k. 12-14

Protokół oględzin miejsca

k. 15-16

Protokół oględzin rzeczy

k. 22-25, 450-458

Dokumentacja fotograficzna

k. 94-99, 337-345, 439-448

Analiza danych

k. 467-473

Opinia z zakresu badań broni

k. 719-725

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

Wyjaśnienia oskarżonego W. J.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego W. J.. Są one spójne, logiczne, brak w nich sprzeczności, znajdują potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym sprawy. Oskarżony opisał dokładnie swoje zachowanie i sposób popełnienia przestępstw. Jego wyjaśnienia stanowiły podstawę ustaleń faktycznych jakie Sąd poczynił w toku postępowania. Tak więc odtworzenie przebiegu wydarzeń w sprawie nie nasuwało trudności, bowiem zgromadzone dowody pozwoliły na poczynienie stanowczych i pewnych ustaleń. Brak jest sprzeczności, które nasuwałyby wątpliwości co do przebiegu zdarzenia. Zebrany materiał dowodowy wskazuje, że oskarżony popełnił zarzucane mu aktem oskarżenia czyny. Nadmienić należy, iż wyjaśnienia oskarżonego znajdują potwierdzenie w zeznaniach świadków, przede wszystkim ekspedientek, które były obiektem działań oskarżonego, a więc J. W., K. P., J. K. i M. N.. Opisały one sposób zachowania oskarżonego, a ich opisy pokrywają się z jego relacjami.

Zeznania świadka J. W.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka uznając je za konsekwentne, spójne, logiczne oraz mające potwierdzenie w zasadach doświadczenia życiowego i znajdujące potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym sprawy. Zeznania J. W. znajdują potwierdzenie w zeznaniach pozostałych świadków wymienionych w tej części uzasadnienia, jak też w wyjaśnieniach oskarżonego W. J.. Podkreślić należy, iż brak jest jakichkolwiek okoliczności, które poddawałyby w wątpliwość rzetelność tej relacji.

Zeznania świadka K. S.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka J. W..

Zeznania świadka P. W.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka J. W..

Zeznania świadka J. C.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka J. W..

Zeznania świadka W. B.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka J. W..

1.1.2

Wyjaśnienia oskarżonego W. J.

Ocena wyjaśnień oskarżonego identyczna, jak co do punktu 1.1.1.

Zeznania świadka K. P.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka J. W..

Zeznania świadka J. K.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka J. W..

Zeznania świadka E. U. (2)

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka J. W..

1.1.3

Wyjaśnienia oskarżonego W. J.

Ocena wyjaśnień oskarżonego identyczna, jak co do punktu 1.1.1.

Zeznania świadka M. N.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka J. W.. Jedyne wątpliwości pojawiły się w kwestii ustaleń dotyczących ogólnej kwoty pieniędzy zabranych przez oskarżonego, a wynikających z zeznań świadka. W tym zakresie jednak Sąd oparł się na zeznaniach świadka R. K., które potwierdzały zeznania świadka M. N. i świadka P. S., złożone przez nich na rozprawie.

Zeznania świadka P. S.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka M. N..

Zeznania świadka T. M.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka J. W..

Zeznania świadka M. K. (1)

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka J. W..

Zeznania świadka R. K.

Sąd ocenił zeznania tego świadka identycznie, jak zeznania świadka M. N..

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

Zeznania świadków A. B., B. M., M. K. (2), S. Ż., B. P., J. B..

Zeznania tych świadków nic nie wniosły do sprawy, albowiem nie posiadali oni informacji istotnych z punktu widzenia przedmiotu postępowania.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1, pkt I a/o

W. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony W. J., w nocy z 20 na 21 lipca 2020 roku, posłużył się niebezpiecznym przedmiotem w postaci broni pneumatycznej zmierzając do zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy znajdujących się w kasie sklepu (...) w C. przy ul. (...). Oskarżony posłużył się tym przedmiotem w ten sposób, że okazał go ekspedientce sklepu (...), skierował go w stronę jej głowy. Wykonując te działania oskarżony powiedział do J. W., iż „jest to napad” i zażądał od niej wydania pieniędzy z kasy sklepowej. W pierwszej kolejności należy wskazać, iż broń pneumatyczna, którą posługiwał się oskarżony stanowiła „podobnie niebezpieczny przedmiot” w rozumieniu art. 280 § 2 kk. Z opinii biegłego z zakresu badania broni wynika, iż pistolet, którym posługiwał się oskarżony jest bronią pneumatyczną przeznaczoną do strzelectwa sportowego z zachowaniem wszelkich wymogów bezpieczeństwa stosowanych w trakcie użycia broni. Z opinii tej wynika również, iż użycie przedmiotowej broni pneumatycznej niezgodnie z przeznaczeniem, bez zachowania zasad bezpieczeństwa może doprowadzić do uszczerbku na zdrowiu przy trafieniu w odsłonięte części ciała, a przy trafieniu w szczególnie wrażliwe części ciała np. w oko, może doprowadzić do ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Sposób, w jaki posługiwał się oskarżony tą bronią jednoznacznie wskazuje, iż mogło dojść do wykorzystania niebezpiecznych właściwości tego przedmiotu i spowodowania u pokrzywdzonej nawet ciężkich obrażeń ciała. Ponadto stwierdzić należy, iż użycie broni pneumatycznej w sposób opisany powyżej niewątpliwie wywołało obawy pokrzywdzonej i stanowiło element mający skłonić ją do wydania pieniędzy z kasy sklepowej. Wskazać należy, iż w myśl poglądów utrwalonych w doktrynie i orzecznictwie: „ przyjmuje się, że "posługiwanie się" ma szerszy zakres znaczeniowy od czasownika "używa" i obejmuje wszelkie manipulowanie takimi środkami, w tym także ich okazywanie w celu wzbudzenia w ofierze obawy ich użycia (por. wyrok SA w Lublinie z 14 października 2004 r., II Aka 182/04, Prok. i Pr. 2005, nr 7-8, poz. 28). Każda zatem forma demonstrowania broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu (np. przystawianie go do ciała ofiary lub chociażby konkludentne prezentowanie groźby natychmiastowego jego zastosowania) w celu dokonania zaboru rzeczy, zmierzająca do spotęgowania przemocy względnie groźby jej zastosowania lub wywołania większej obawy i poczucia zagrożenia, może być uznana za posługiwanie się tym narzędziem lub przedmiotem (por. wyrok SN z 3 maja 1984 r., II KR 81/85, OSNPG 1984, nr 11, poz. 99 oraz zawierające tak samo brzmiące tezy wyroki SN z 7 kwietnia 1971 r., IV KR 22/71, OSNPG 1971, nr 10, poz. 181; z 29 września 1971 r., IV KR 186/71, OSNPG 1972, nr 1, poz. 12; z 18 kwietnia 1984 r., II KR 73/84, OSNKW 1984, nr 9, poz. 91 i z 12 listopada 1985 r., IV KR 274/85, OSNKW 1986, nr 9-10, poz. 78)” (Małgorzata Dąbrowska – Kardas, Piotr Kardas, Komentarz do art. 280 Kodeksu karnego, Zakamycze 2006, teza 89). Nie ma, więc wątpliwości, iż oskarżony W. J. posługiwał się podobnie niebezpiecznym przedmiotem w rozumieniu art. 280 § 2 kk, gdyż okazał go pokrzywdzonej i skierował go w stronę jej głowy. Użycie tej broni miało skłonić pokrzywdzoną do wydania pieniędzy, a więc było niezbędnym elementem przestępstwa rozboju. Stosując tą formę oddziaływania na J. W. oskarżony zmierzał bezpośrednio do zaboru pieniędzy z kasy sklepu. Świadczy o tym jednoznacznie żądanie wydania pieniędzy wypowiedziane przez oskarżonego. Oskarżony osiągnął cel, do którego zmierzał, gdyż zabrał pieniądze wydane mu przez J. W.. W ten sposób oskarżony W. J. wypełnił swoim zachowaniem znamiona przestępstwa z art. 280 § 2 kk. Oskarżony W. J. działał tu z zamiarem bezpośrednim w celu zabrania pieniędzy i przywłaszczenia ich. Świadczy o tym kierowane przez oskarżonego pod adresem pokrzywdzonej żądanie wydania pieniędzy. Oskarżony swoim zamiarem obejmował też użycie niebezpiecznego przedmiotu wobec pokrzywdzonej mające skłonić ją do wydania rzeczy.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1, pkt II a/o

W. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony W. J., w nocy z 28 na 29 września 2020 roku, posłużył się niebezpiecznym przedmiotem w postaci broni pneumatycznej zmierzając do zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy znajdujących się w kasie sklepu (...) w L. przy ul. (...). Oskarżony posłużył się tym przedmiotem w ten sposób, że okazał go ekspedientkom sklepu J. K. i K. P., skierował go w ich stronę. Wykonując te działania oskarżony powiedział do ekspedientek ”to jest napad, wyciągajcie pieniądze”, po czym wykonywał ruchy dłonią, w której trzymał broń pneumatyczną, wskazujące kobietom, co mają robić. W pierwszej kolejności należy wskazać, iż broń pneumatyczna, którą posługiwał się oskarżony stanowiła „podobnie niebezpieczny przedmiot” w rozumieniu art. 280 § 2 kk. Z opinii biegłego z zakresu badania broni wynika, iż pistolet, którym posługiwał się oskarżony jest bronią pneumatyczną przeznaczoną do strzelectwa sportowego z zachowaniem wszelkich wymogów bezpieczeństwa stosowanych w trakcie użycia broni. Z opinii tej wynika również, iż użycie przedmiotowej broni pneumatycznej niezgodnie z przeznaczeniem, bez zachowania zasad bezpieczeństwa może doprowadzić do uszczerbku na zdrowiu przy trafieniu w odsłonięte części ciała, a przy trafieniu w szczególnie wrażliwe części ciała np. w oko, może doprowadzić do ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Sposób, w jaki posługiwał się oskarżony tą bronią jednoznacznie wskazuje, iż mogło dojść do wykorzystania niebezpiecznych właściwości tego przedmiotu i spowodowania u pokrzywdzonych nawet ciężkich obrażeń ciała. Ponadto stwierdzić należy, iż użycie broni pneumatycznej w sposób opisany powyżej niewątpliwie wywołało obawy pokrzywdzonych i stanowiło element mający skłonić je do wydania pieniędzy z kasy sklepowej. Wskazać należy, iż w myśl poglądów utrwalonych w doktrynie i orzecznictwie: „ przyjmuje się, że "posługiwanie się" ma szerszy zakres znaczeniowy od czasownika "używa" i obejmuje wszelkie manipulowanie takimi środkami, w tym także ich okazywanie w celu wzbudzenia w ofierze obawy ich użycia (por. wyrok SA w Lublinie z 14 października 2004 r., II Aka 182/04, Prok. i Pr. 2005, nr 7-8, poz. 28). Każda zatem forma demonstrowania broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu (np. przystawianie go do ciała ofiary lub chociażby konkludentne prezentowanie groźby natychmiastowego jego zastosowania) w celu dokonania zaboru rzeczy, zmierzająca do spotęgowania przemocy względnie groźby jej zastosowania lub wywołania większej obawy i poczucia zagrożenia, może być uznana za posługiwanie się tym narzędziem lub przedmiotem (por. wyrok SN z 3 maja 1984 r., II KR 81/85, OSNPG 1984, nr 11, poz. 99 oraz zawierające tak samo brzmiące tezy wyroki SN z 7 kwietnia 1971 r., IV KR 22/71, OSNPG 1971, nr 10, poz. 181; z 29 września 1971 r., IV KR 186/71, OSNPG 1972, nr 1, poz. 12; z 18 kwietnia 1984 r., II KR 73/84, OSNKW 1984, nr 9, poz. 91 i z 12 listopada 1985 r., IV KR 274/85, OSNKW 1986, nr 9-10, poz. 78)” (Małgorzata Dąbrowska – Kardas, Piotr Kardas, Komentarz do art. 280 Kodeksu karnego, Zakamycze 2006, teza 89). Nie ma, więc wątpliwości, iż oskarżony W. J. posługiwał się podobnie niebezpiecznym przedmiotem w rozumieniu art. 280 § 2 kk, gdyż okazał go pokrzywdzonym i skierował go w ich stronę. Użycie tej broni miało skłonić pokrzywdzone do wydania pieniędzy, a więc było niezbędnym elementem przestępstwa rozboju. Stosując tą formę oddziaływania na J. K. i K. P. oskarżony zmierzał bezpośrednio do zaboru pieniędzy z kasy sklepu. Świadczy o tym jednoznacznie żądanie wydania pieniędzy wypowiedziane przez oskarżonego. Oskarżony osiągnął cel, do którego zmierzał, gdyż zabrał pieniądze wydane mu przez pokrzywdzone. W ten sposób oskarżony W. J. wypełnił swoim zachowaniem znamiona przestępstwa z art. 280 § 2 kk. Oskarżony W. J. działał tu z zamiarem bezpośrednim w celu zabrania pieniędzy i przywłaszczenia ich. Świadczy o tym kierowane przez oskarżonego pod adresem pokrzywdzonych żądanie wydania pieniędzy. Oskarżony swoim zamiarem obejmował też użycie niebezpiecznego przedmiotu wobec pokrzywdzonych mające skłonić je do wydania rzeczy.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1, pkt III a/o

W. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżony W. J., w dniu 07 października 2020 roku, posłużył się niebezpiecznym przedmiotem w postaci broni pneumatycznej zmierzając do zaboru w celu przywłaszczenia pieniędzy znajdujących się w kasie sklepu (...) w K. przy ul. (...). Oskarżony posłużył się tym przedmiotem w ten sposób, że okazał go ekspedientce sklepu M. N., skierował go w jej stronę. Wykonując te działania oskarżony powiedział do M. N., iż „jest to napad” i zażądał od niej wydania pieniędzy z kasy sklepowej. W pierwszej kolejności należy wskazać, iż broń pneumatyczna, którą posługiwał się oskarżony stanowiła „podobnie niebezpieczny przedmiot” w rozumieniu art. 280 § 2 kk. Z opinii biegłego z zakresu badania broni wynika, iż pistolet, którym posługiwał się oskarżony jest bronią pneumatyczną przeznaczoną do strzelectwa sportowego z zachowaniem wszelkich wymogów bezpieczeństwa stosowanych w trakcie użycia broni. Z opinii tej wynika również, iż użycie przedmiotowej broni pneumatycznej niezgodnie z przeznaczeniem, bez zachowania zasad bezpieczeństwa może doprowadzić do uszczerbku na zdrowiu przy trafieniu w odsłonięte części ciała, a przy trafieniu w szczególnie wrażliwe części ciała np. w oko, może doprowadzić do ciężkiego uszczerbku na zdrowiu. Sposób, w jaki posługiwał się oskarżony tą bronią jednoznacznie wskazuje, iż mogło dojść do wykorzystania niebezpiecznych właściwości tego przedmiotu i spowodowania u pokrzywdzonej nawet ciężkich obrażeń ciała. Ponadto stwierdzić należy, iż użycie broni pneumatycznej w sposób opisany powyżej niewątpliwie wywołało obawy pokrzywdzonej i stanowiło element mający skłonić ją do wydania pieniędzy z kasy sklepowej. Wskazać należy, iż w myśl poglądów utrwalonych w doktrynie i orzecznictwie: „ przyjmuje się, że "posługiwanie się" ma szerszy zakres znaczeniowy od czasownika "używa" i obejmuje wszelkie manipulowanie takimi środkami, w tym także ich okazywanie w celu wzbudzenia w ofierze obawy ich użycia (por. wyrok SA w Lublinie z 14 października 2004 r., II Aka 182/04, Prok. i Pr. 2005, nr 7-8, poz. 28). Każda zatem forma demonstrowania broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu (np. przystawianie go do ciała ofiary lub chociażby konkludentne prezentowanie groźby natychmiastowego jego zastosowania) w celu dokonania zaboru rzeczy, zmierzająca do spotęgowania przemocy względnie groźby jej zastosowania lub wywołania większej obawy i poczucia zagrożenia, może być uznana za posługiwanie się tym narzędziem lub przedmiotem (por. wyrok SN z 3 maja 1984 r., II KR 81/85, OSNPG 1984, nr 11, poz. 99 oraz zawierające tak samo brzmiące tezy wyroki SN z 7 kwietnia 1971 r., IV KR 22/71, OSNPG 1971, nr 10, poz. 181; z 29 września 1971 r., IV KR 186/71, OSNPG 1972, nr 1, poz. 12; z 18 kwietnia 1984 r., II KR 73/84, OSNKW 1984, nr 9, poz. 91 i z 12 listopada 1985 r., IV KR 274/85, OSNKW 1986, nr 9-10, poz. 78)” (Małgorzata Dąbrowska – Kardas, Piotr Kardas, Komentarz do art. 280 Kodeksu karnego, Zakamycze 2006, teza 89). Nie ma, więc wątpliwości, iż oskarżony W. J. posługiwał się podobnie niebezpiecznym przedmiotem w rozumieniu art. 280 § 2 kk, gdyż okazał go pokrzywdzonej i skierował go w jej stronę. Użycie tej broni miało skłonić pokrzywdzoną do wydania pieniędzy, a więc było niezbędnym elementem przestępstwa rozboju. Stosując tą formę oddziaływania na M. N. oskarżony zmierzał bezpośrednio do zaboru pieniędzy z kasy sklepu. Świadczy o tym jednoznacznie żądanie wydania pieniędzy wypowiedziane przez oskarżonego. Oskarżony osiągnął cel, do którego zmierzał, gdyż zabrał pieniądze wydane mu przez M. N.. W ten sposób oskarżony W. J. wypełnił swoim zachowaniem znamiona przestępstwa z art. 280 § 2 kk. Oskarżony W. J. działał tu z zamiarem bezpośrednim w celu zabrania pieniędzy i przywłaszczenia ich. Świadczy o tym kierowane przez oskarżonego pod adresem pokrzywdzonej żądanie wydania pieniędzy. Oskarżony swoim zamiarem obejmował też użycie niebezpiecznego przedmiotu wobec pokrzywdzonej mające skłonić ją do wydania rzeczy.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. J.

1

1

Okoliczności obciążające - nagminność tego typu przestępstw, duża społeczna szkodliwość tego typu czynów, popełnienie 3 przestępstw, przemyślany i zaplanowany sposób działania.

Okoliczności łagodzące - przyznanie się do popełnienia zarzucanych czynów i złożenie szczerych wyjaśnień, okazana skrucha, przeproszenie pokrzywdzonych w toku procesu, uprzednia niekaralność oskarżonego, młody wiek, trudna sytuacja życiowa oskarżonego.

W. J.

2

1

Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego W. J. obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem opisanym w punkcie I części wstępnej wyroku zasądzając od oskarżonego W. J. na rzecz pokrzywdzonego J. C. kwotę 1.910 (jeden tysiąc dziewięćset dziesięć) zł. Wskutek działania oskarżonego pokrzywdzony poniósł szkodę w postaci zabranych mu pieniędzy w kwocie 1.910 zł. W tym stanie rzeczy zasadnym jest nałożenie na oskarżonego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej pokrzywdzonemu.

W. J.

3

1

Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego W. J. obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem opisanym w punkcie II części wstępnej wyroku zasądzając od oskarżonego W. J. na rzecz pokrzywdzonej E. U. (1) kwotę 3.200 (trzy tysiące dwieście) zł. Wskutek działania oskarżonego pokrzywdzona poniosła szkodę w postaci zabranych jej pieniędzy w kwocie 3.200 zł. W tym stanie rzeczy zasadnym jest nałożenie na oskarżonego obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej pokrzywdzonej.

W. J.

4

1

Na podstawie art. 46 § 1 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego W. J. obowiązek częściowego naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem opisanym w punkcie III części wstępnej wyroku zasądzając od oskarżonego W. J. na rzecz pokrzywdzonych R. K. i P. S. kwotę 440 (czterysta czterdzieści) zł. Wskutek działania oskarżonego pokrzywdzeni ponieśli szkodę w postaci zabranych im pieniędzy w kwocie 1.500 zł. Część tej szkody została już naprawiona, gdyż bezpośrednio po tym czynie u oskarżonego znaleziono część ze skradzionych pieniędzy w kwocie 1.060 zł i zwrócono je pokrzywdzonym. W tym stanie rzeczy zasadnym jest nałożenie na oskarżonego obowiązku częściowego naprawienia szkody wyrządzonej pokrzywdzonym poprzez zasądzenie na ich rzecz kwoty 440 zł.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. J.

5

Zaliczenie na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okresu tymczasowego aresztowania w sprawie.

W. J.

6

1

Na podstawie art. 44 § 2 kk Sąd orzekł przepadek dowodu rzeczowego opisanego w wykazie dowodów rzeczowych nr I/193/20/P k. 489 akt sprawy pod poz. 1 (Drz. 405/21). Chodzi o pistolet, który służył do popełnienia przypisanych oskarżonemu przestępstw.

W. J.

7

Na podstawie art. 230 § 2 kpk nakazano zwrócić dowody rzeczowe opisane w wykazie dowodów rzeczowych nr I/193/20/P k. 489 akt sprawy pod poz. 2 - 5 (Drz. 402/21 – Drz. 404/21, Drz. 406/21) oraz w wykazie dowodów rzeczowych nr II/201/20/P k. 726 akt sprawy pod poz. 6 (Drz. 407/21) oskarżonemu W. J.. Dowody te są zbędne dla postępowania i podlegają zwrotowi osobom uprawnionym.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Oskarżony W. J. dopuszczając się przestępstw przypisanych mu w punkcie 1 sentencji wyroku działał z wykorzystaniem takiej samej sposobności (tożsama kwalifikacja prawna) w krótkich odstępach czasu ( 2 miesiące, 9 dni), co przemawia za przyjęciem, iż działał w ramach ciągu przestępstw w rozumieniu art. 91 § 1 kk.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8

Na podstawie art. 29 prawa o adwokaturze z 26 maja 1982 roku zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adwokata A. S. kwotę 1.254,60 zł (jeden tysiąc dwieście pięćdziesiąt cztery złote sześćdziesiąt groszy) tytułem obrony z urzędu udzielonej oskarżonemu W. J. wraz z należnym podatkiem od towarów i usług, , biorąc pod uwagę ilość terminów rozpraw oraz nakład pracy.

9

Biorąc pod uwagę fakt, iż oskarżony nie osiąga żadnych dochodów, jak też orzeczenie wobec niego kary bezwzględnej, Sąd uznał za stosowne na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z 23 czerwca 1973 roku zwolnić oskarżonego od ponoszenia opłaty i pozostałych kosztów procesu, którymi obciążył Skarb Państwa, bowiem ich uiszczenie mogłoby być dla niego zbyt uciążliwe.

7.  Podpis