Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Powodowie F. S. i P. Ł. wnieśli przeciwko pozwanemu Towarzystwu (...) w W. o zapłatę kwoty 1600 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 21 sierpnia 2021 r. oraz o zasądzenie kosztów procesu, tytułem pokrycia części kosztów najmu pojazdu zastępczego ubezpieczenia OC sprawcy szkody.

Nakazem zapłaty sąd orzekł zgodnie z żądaniem pozwu.

W przepisanym terminie Towarzystwo (...) w W. wniosło sprzeciw od ww. nakazu zapłaty zaskarżając nakaz w całości, wnosząc o oddalenie powództwa oraz zasądzenie kosztów procesu.

W toku postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Dnia 13 kwietnia 2021 r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzeniu uległ pojazd marki A. nr rej. (...), należący do T. S.. Sprawca zdarzenia posiadał ważną polisę ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych wykupioną w pozwanym Towarzystwie (...) w W.

W wyniku kolizji w samochodzie poszkodowanego przestały działać kierunkowskazy.

Bezsporne, a nadto dowód:

- zeznania świadka T. S. k. 159.

Pismem z dnia 20 kwietnia 2021 r. pozwany potwierdził przyjęcie zgłoszenia szkody, informując o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego przy stawce do 260 zł netto, za pośrednictwem Zespołu (...).

Dowód:

- pismo z dnia 20 kwietnia 2021 r. k. 46-47;

- informacja dotycząca najmu pojazdu zastępczego k. 48;

- umowy o współpracy k. 71-140;

- zeznania świadka T. S. k. 159.

Dnia 22 kwietnia 2021 r. na zlecenie poszkodowanego rzeczoznawca sporządził kalkulację naprawy uszkodzonego pojazdu, ustalając jej koszt na kwotę 1467,49 zł brutto.

Dowód:

- kalkulacja k. 19-20.

Wiadomością e-mail z dnia 28 kwietnia 2021 r. poszkodowany zwrócił się do pozwanej o udzielenie pomocy oraz nieodpłatne wynajęcie pojazdu zastępczego o klasie odpowiadającej pojazdowi uszkodzonemu.

W odpowiedzi pozwana wskazując na niezbyt rozległe uszkodzenia co w jej ocenie wykluczało ujawnienie dodatkowych uszkodzeń po demontażu i wskazała, że pojazd zastępczy zostanie zorganizowany po zatwierdzeniu przesłanego kosztorysu naprawy, zgromadzeniu części oraz materiałów zatwierdzonych kosztorysem.

Dowód:

- korespondencja e-mail z dnia 28 kwietnia 2021 r. k. 14-15;

- zeznania świadka T. S. k. 159.

Wiadomością e-mail z dnia 13 maja 2021 r. powodowie poinformowali ubezpieczyciela sprawcy szkody, że pojazd poszkodowanego został rozbrojony w warsztacie naprawczym i zgłoszono dodatkowe uszkodzenia, celem przeprowadzenia dodatkowych oględzin, wobec czego wnieśli o zorganizowanie pojazdu zastępczego oraz przesłanie regulaminu najmu i zestawienia ewentualnych kosztów, które zobowiązany będzie ponieść poszkodowany.

W odpowiedzi pozwana wskazała, że z uwagi na jezdność pojazd, nierozpoczęcie naprawy i nie zatwierdzenie kosztorysu naprawy, nie udostępni pojazdu zastępczego poszkodowanemu.

W odpowiedzi powodowie poinformowali pozwaną, że poszkodowany skorzysta z oferty najmu dostępnej na rynku, obciążając pozwaną kosztami.

Decyzją z dnia 13 maja 2021 r. pozwana przyznała poszkodowanemu odszkodowanie w kwocie 1467,49 zł.

Dowód:

- korespondencja e-mail z dnia 13 maja 2021 r. k. 15, 16-17;

- decyzja (...) z dnia 13 maja 2021 r. k. 21.

Dnia 14 maja 2021 r. poszkodowany zawarł z powodami umowę najmu pojazdu zastępczego marki S. (...) nr rej. (...), przy dobowej stawce najmu wynoszącej 230 zł netto.

Dowód:

- umowa najmu z dnia 14 maj 2021 r. k. 9.

Dnia 17 maja 2021 r. W. B. sporządził kalkulację uszkodzonego pojazdu, ustalając jej koszt na kwotę 1991,06 zł brutto.

Decyzją z tego samego dnia pozwana przyznała poszkodowanemu dopłatę do odszkodowania w kwocie 523,57 zł, uznając koszt naprawy do kwoty 1991,06 zł.

Dowód:

- kalkulacja k. 22-23;

- decyzja (...) z dnia 17 maja 2021 r. k. 24.

Wiadomościami e-mail z dnia 21 maja 2021 r. powodowie wnieśli o uwzględnienie w kosztorysie uszkodzonej lampy kierunkowskazu L., która na skutek zdarzenia przestała działać.

Dowód:

- korespondencja e-mail k. 18.

Dnia 24 maja 2021 r. poszkodowany zwrócił powodom wynajęty pojazd zastępczy.

Tego samego dnia powodowie wystawili na rzecz poszkodowanego fakturę VAT nr (...), na kwotę 3111,90 zł brutto, tytułem najmu pojazdu zastępczego przez okres 11 dni, przy dobowej stawce najmy wynoszącej 230 zł netto.

Dowód:

- potwierdzenie zwrotu pojazdu k. 10;

- oświadczenia k. 11-12;

- faktura VAT k. 13.

Dnia 31 maja 2021 r. poszkodowany zawarł z powodami umowę cesji wierzytelności, na podstawie której zbył przysługującą mu w stosunku do Towarzystwa (...) w W. z tytułu faktury VAT nr (...).

Dowód:

- umowa cesji z dnia 31 maja 2021 r. k. 25.

Pismem z dnia 17 lipca 2021 r. powodowie dokonali zgłoszenia nabytej od poszkodowanego wierzytelności, wnosząc o zapłatę kwoty 3111,90 zł.

Dowód:

- pismo z dnia 17 lipca 2021 r. k. 8.

Decyzją z dnia 21 lipca 2021 r. pozwane towarzystwo ubezpieczeń przyznało odszkodowanie tytułem najmu pojazdu zastępczego w kwocie 1020,90 zł, uznając za uzasadniony okres najmu 10 dni, przy zweryfikowanej dobowej stawce najmu do kwoty 83 zł netto.

Dowód:

- decyzja (...) z dnia 21 lipca 2021 r. k. 26.

Pismem z dnia 31 lipca 2021 r. powodowie wezwali pozwanego do zapłaty kwoty 2091 zł w terminie 14 dni.

Dowód:

- pismo z dnia 31 lipca 2021 r. k. 27.

Sąd zważył, co następuje.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oraz na podstawie poczynionych ustaleń roszczenie powodów podlegało uwzględnieniu w całości.

Roszczenie przedstawione przez powodów ma charakter odszkodowawczy, znajdując oparcie w przepisach art. 822 § 1 i 2 k.c., art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych (Dz.U. Nr 124, poz. 1152, ze zm.) oraz art. 436 § 1 k.c. i 415 k.c. Zgodnie z art. 361 § 1 i 2 k.c. Zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła. W powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Między stronami nie było sporu co do okoliczności kolizji, legitymacji biernej i czynnej, rynkowości stawki zastosowanej przez powodów, okresu najmu. Spór dotyczył nieskorzystania przez poszkodowanego z oferty pozwanego w zakresie najmu pojazdu zastępczego.

Odnosząc się do zarzutu uchybienie obowiązkowi minimalizacji szkody, z uwagi na nie przyjęcie tańszej oferty pozwanego, przede wszystkim należało zaznaczyć, że poszkodowany reprezentowany przez powoda, podjął kontakt z pozwaną celem zorganizowania pojazdu zastępczego i uzyskania informacji w zakresie najmu, a w szczególności wskazania wszelkich kosztów do pokrycia, których byłby zobowiązany poszkodowany. Powód 13 maja 2021r. wskazał, że pojazd został przekazany do warsztatu, który dokonał jego rozbrojenia i zgłoszono dodatkowe uszkodzenia. Mimo takich informacji pozwana tego samego dnia odmówiła zorganizowania pojazdu zastępczego, wskazując na brak zatwierdzonego kosztorysu naprawy i zgromadzonych części. Stanowisko pozwanej było jednak niezasadne i mogło budzić wręcz zdziwienie. Skoro bowiem pojazd trafił do naprawy, gdzie go częściowo zdemontowano i zgłoszono kolejne uszkodzenia, było oczywistym, że poszkodowany nie mógł już się nim poruszać. Nie miało więc znaczenia, czy kosztorys został czy nie został zaakceptowany, a wszystkie części zgromadzone. Co więcej pozwana nie kwestionowała także ujawnienia się nowy uszkodzeń, a ostatecznie zaakceptowała w całości kosztorys warsztatowy. Nie sposób więc uznać, że poszkodowany mógł korzystać ze zdemontowanego w części pojazdu w czasie oczekiwania na akceptację kosztorysu. Nadto pozwana już w dniu 13 maja 2021 r. zaakceptowała pierwszy kosztorys naprawy, a mając informację o kolejnych uszkodzeniach, ujawnionych po rozbrojeniu zderzaka musiała zdawać sobie sprawę z konieczności zamówienia dodatkowych części, a przez to o braku możliwości technicznych poruszania się w tym czasie uszkodzonym pojazdem.

Istotnie w sytuacji gdy pojazd po szkodzie jest jezdny i nadaje się do ruchu, poszkodowany czyniąc zadość obowiązkowi minimalizacji szkody obowiązany jest poruszać się nim aż do czasu zorganizowania naprawy, oceny szkody i zgromadzenia części. Natomiast w chwili gdy zostało to wykonane i naprawa rozpoczęła się poprzez zdemontowanie uszkodzonych części, w wyniku czego ujawniono nowe uszkodzenia, brak jakiegokolwiek uzasadnienia dla odmowy udostępnienia poszkodowanemu pojazdu zastępczego.

Co więcej niezależnie nawet od ujawnienia się nowych uszkodzeń w dniu 13 maja 2021r., z uwagi na uszkodzenie kierunkowskazów w samochodzie poszkodowanego na skutek kolizji, pojazd, mimo, że był „jezdny” od początku nie nadawał się do ruchu. Zgodnie bowiem z art. 22 ust. 5 ustawy Prawo o ruchu drogowym kierujący pojazdem jest obowiązany zawczasu i wyraźnie sygnalizować kierunkowskazem zamiar zmiany kierunku jazdy lub pasa ruchu oraz zaprzestać sygnalizowania niezwłocznie po wykonaniu manewru. Nadto stosownie do art. 66 ust. 1 pkt 5 pojazd uczestniczący w ruchu ma być tak zbudowany, wyposażony i utrzymany, aby korzystanie z niego zapewniało dostateczne pole widzenia kierowcy oraz łatwe, wygodne i pewne posługiwanie się urządzeniami do kierowania, hamowania, sygnalizacji i oświetlenia drogi przy równoczesnym jej obserwowaniu.

Tym samym poszkodowany od początku nie mogąc poruszać się po drogach w sposób w pełni bezpieczny i zgodny z przepisami, miał prawo domagać się pojazdu zastępczego w zamian za uszkodzony, już od chwili zaistnienia kolizji drogowej.

Całkowicie więc niezrozumiałe było stanowisk pozwanej w zakresie zarzucania poszkodowanemu, iż nie podjął żadnych kroków celem minimalizacji szkody.

Pozwana nie kwestionowała, że stawka najmu zastosowania przez powodów była stawką rynkową, podnosząc jedynie, że nie miało to znaczenia w sprawie z uwagi na konieczność skorzystania z oferty pozwanej. Skoro jednak jak wskazano powyżej, zarzut ten nie był zasadny, uznano, że stawka nie była sporna, a cena uzasadniona, nie zawyżona i mieściła się w zwyczajowych stawkach za tego rodzaju usługi. Wobec powyższego wniosek o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego na ww. okoliczności należało pominąć, gdyż jego uwzględnienie dotyczyłoby okoliczności bezspornych, powodowało przedłużenie postępowania i wzrost kosztów procesu.

Co więcej postawa pozwanej w zakresie wysokości stawki w toku procesu budziła zdziwienie również w kontekście pisma pozwanej z dnia 20 kwietnia 2021 r., w którym uznała wprost kwotę 260 zł netto jak stawkę akceptowalną, gdyż oferowaną przez jej partnera. Trudno więc stwierdzić z jakiej przyczyny następnie zmieniła zdania i zaakceptowała jedynie 83 zł.

Jak wskazała strona pozwana w sprzeciwie, okres najmu był niekwestionowany, tym samym za zasadny należało uznać cały okres najmu pojazdu zastępczego tj. 11 dni, co przy dobowej stawce najmu zastosowanej przez powodów- 230 zł neto, dało łączną kwotę 2530 zł netto tj. 3111,90 zł brutto, przy uwzględnieniu do tej pory zapłaconego odszkodowania – 2091 zł.

Niniejszym pozwem powodowie dochodzą jedynie części roszczenia tj. kwoty 1600 zł i taką kwotę należało zasądzić w pkt I wyroku.

O odsetkach orzeczono na podstawie art. 481 kc, uwzględniając wezwanie do zapłaty oraz datę przyznania odszkodowania.

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 108 § 1 zdanie pierwsze k.p.c. w związku z art. 98 § 1 k.p.c., który stanowi, że strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Na poniesione przez powodów koszty złożyło się wynagrodzenie pełnomocnika 900 – zł, opłata od pełnomocnictwa w kwocie 34 zł, opłata od pozwu w kwocie 200 zł.

W punkcie III wyroku Sąd zwrócił powodom niewykorzystaną zaliczkę w sprawie na podstawie art. 84 ust. 2 u.k.s.c., wobec pominięcia dowodu z opinii biegłego.

W tym stanie rzeczy orzeczono jak w sentencji.

Zarządzenia:

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)