Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym do Sądu Rejonowego w Chełmie w dniu 30 marca 2017 roku M. K. działając jako przedstawiciel ustawowy małoletniego syna J. K. (1) wniósł o zmianę sposobu spełniania obowiązku alimentacyjnego zasądzonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Chełmie z dnia 9 września 2014 roku w sprawie prowadzonej pod sygn. akt III RC 358/14 poprzez ustalenie w miejsce alimentów podwyższonych na rzecz małoletniego syna stron J. K. (1) urodzonego w dniu (...) od ojca dziecka - M. K. z kwoty po 200 złotych miesięcznie do kwoty po 500 złotych miesięcznie na alimenty podwyższone na rzecz małoletniego syna stron J. K. (1) od matki dziecka W. S. z kwoty po 200 złotych miesięcznie do kwoty po 500 złotych miesięcznie, płatnych z góry do rąk ojca dziecka do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia płatności którejkolwiek z rat, począwszy od dnia wniesienia powództwa.

W uzasadnieniu przedstawiciel ustawowy M. K. podał, że małoletni J. K. (2) od dnia 3 lutego 2017 roku z nim zamieszkuje, pomiędzy rodzicami małoletniego w toku jest postępowanie o ustalenie pobytu małoletniego prowadzone pod sygn. akt III Nsm 77/17, a także zainicjowane przez matkę dziecka - o ustalenie kontaktów pod sygn. akt III Nsm 147/17. Podniósł, że mimo zmiany miejsca zamieszkania małoletniego J. K. (1), ojciec dziecka regularnie opłaca zasądzone alimenty do rąk matki dziecka W. S., zaś matka w żaden sposób dobrowolnie nie łoży na małoletniego. Nie przekazuje również przedstawicielowi ustawowemu dla syna pobieranych przez nią alimentów ( pozew k. 2-5).

Na rozprawie w dniu 5 czerwca 2017 roku przedstawiciel ustawowy M. K. popierał powództwo, pozwana nie uznawała powództwa i wnosiła o jego oddalenie, wniosła o wstrzymanie wypłaty alimentów do czasu ustalenia miejsca pobytu małoletniego ( k. 9, 9v).

Postanowieniem z dnia 5 czerwca 2017 roku Sąd Rejonowy w Chełmie udzielił zabezpieczenia roszczenia w ten sposób, że od dnia 30 marca 2017 roku wstrzymał wypłatę alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Rejonowego w Chełmie z dnia 09 września 2014 roku w sprawie o sygn. akt III RC 358/14 od M. K. na rzecz jego małoletniego syna J. K. (1) urodzonego w dniu (...) w C. w kwocie po 500 ( pięćset) złotych miesięcznie płatnych z góry do dnia 10- tego każdego miesiąca do rąk matki małoletniego W. S. wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat oraz zawiesił postepowanie w sprawie od czasu prawomocnego zakończenia sprawy o sygn. akt III Nsm 77/17 Sądu Rejonowego w Chełmie ( k. 8).

Postanowieniem z dnia 25 września 2018 roku podjęto postepowanie w sprawie (k. 20).

Pismem z dnia 5 października 2018 roku przedstawiciel ustawowy reprezentowany przez pełnomocnika rozszerzył żądanie wnosząc o zmianę sposobu spełniania obowiązku alimentacyjnego i podwyższenie alimentów poprzez zasądzenie od matki dziecka W. S. na rzecz małoletniego syna stron J. K. (1) tytułem podwyższonych alimentów kwoty z po 500 złotych miesięcznie do kwoty po 950 złotych miesięcznie z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, począwszy od dnia wniesienia pozwu, do rąk ojca dziecka. Wskazano, że w dniu 10 września 2018 roku M. K. i W. S. zawarli ugodę, ustalając miejsce zamieszkania i pobytu małoletniego syna J. K. (1) przy ojcu. Aktualnie w stosunku do czasu składania pozwu zmieniły się potrzeby zdrowotne, rozwojowe i edukacyjne małoletniego. Chłopiec uczęszcza do szkoły także na zajęcia dodatkowe z języka angielskiego, rozpoczął treningi piłki nożnej i zajęcia z nauki pływania w A. P. w C.. Z uwagi na problemy skórne, jest pod stałą opieką dermatologa i alergologa oraz uczestniczy z ojcem w terapii psychologicznej- wedle zaleceń zawartych w sprawie o ustalenie pobytu dziecka. Średnie miesięczne wydatki czynione przez ojca na potrzeby małoletniego kształtują się w wysokości 1250 złotych, w tym: wyżywienie 350 złotych miesięcznie, leki, preparaty na skórę i wizyta lekarska 140 złotych, język angielski 125 złotych, basen 1 raz w tygodniu 40 złotych - 160 złotych miesięcznie, uroczystości szkolne, składki na wyjścia ze szkołą, bilety - ok. 20 złotych, przybory szkolne i zeszyty 30 złotych, kieszonkowe do szkoły na napoje, czy przekąskę - 5 zł dziennie ( 100 złotych miesięcznie), dojazdy na zajęcia dodatkowe około 124 złote, odzież, w tym ubiór sportowy na treningi, obuwie około 150 złotych, kino i inne rozrywki 50 złotych. Podano, że w momencie składania pozwu pozwana była osobą bezrobotną bez prawa do zasiłku, obecnie zaś pracuje w Wielkiej Brytanii, widuje się z synem raz na 3 miesiące.

Na rozprawie w dniu 28 listopada 2018 roku nie doszło do ugodowego zakończenia sprawy, pozwana oświadczyła, że jest w stanie zgodzić się na kwotę 800 złotych miesięcznie na rzecz małoletniego syna od września 2018 roku, Sąd zobowiązał strony do osobistego stawiennictwa na rozprawie w dniu 14 stycznia 2019 roku celem przesłuchania w charakterze strony pod rygorem pominięcia dowodu w przypadku nieusprawiedliwionego niestawiennictwa (k. 64-65v).

Pismem z dnia 7 stycznia 2019 roku pełnomocnik przedstawiciela ustawowego sprecyzował ostatecznie powództwo w niniejszej sprawie i wniósł o ustalenie w miejsce alimentów podwyższonych na rzecz małoletniego syna stron J. K. (1) od ojca dziecka M. K. z kwoty po 200 zł miesięcznie do kwoty po 500 zł miesięcznie na alimenty podwyższone na rzecz małoletniego syna stron J. K. (1) od matki dziecka W. S. z kwoty po 200 złotych miesięcznie do kwoty po 500 zł miesięcznie, płatnych z góry do rąk ojca dziecka do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia płatności którejkolwiek z rat począwszy od dnia wniesienia powództwa do dnia 4 października 2018 roku tj. do dnia rozszerzenia żądania pozwu i następnie o zasądzenie od matki dziecka W. S. na rzecz małoletniego syna stron J. K. (1) tytułem podwyższonych alimentów kwoty z po 500 złotych miesięcznie do kwoty po 950 złotych miesięcznie, płatne do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie, począwszy od dnia 5 października 2018 roku do rąk ojca dziecka.

Na rozprawie w dniu 14 stycznia 2019 roku pozwana nie stawiła się, stawił się przedstawiciel ustawowy, pełnomocnik przedstawiciela ustawowego popierał powództwo zmodyfikowane pismem z dnia 7 stycznia 2019 roku, pełnomocnik pozwanej nie uznawał powództwa za okres od dnia wniesienia powództwa do dnia 4 października 2018 roku i w tym zakresie wnosił o jego oddalenie, uznał powództwo do kwoty po 500 złotych miesięcznie począwszy od dnia 5 października 2018 roku ( k. 83v).

Sąd Rejonowy w Chełmie ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni J. K. (1) urodzony w dniu (...) w C. jest synem M. K. i W. S. (bezsporne, odpis skrócony aktu urodzenia k.5 dołączonych akt sprawy III RC 734/11).

Wyrokiem z dnia 9 września 2014 roku w sprawie o sygn. akt III RC 358/14 Sąd Rejonowy w Chełmie podwyższył alimenty wynikające z ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Chełmie w dniu 30 grudnia 2011 roku w sprawie sygn. akt III RC 734/11 od pozwanego M. K. na rzecz jego małoletniego syna J. K. (1) z kwoty po 200 złotych miesięcznie do kwoty po 500 złotych miesięcznie, płatne z góry do 10-tego dnia każdego miesiąca do rąk matki dziecka W. S., jako jego przedstawicielki ustawowej, poczynając od dnia 3 lipca 2014 roku, wraz z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia terminowi płatności którejkolwiek z rat ( wyrok k. 39 dołączonych akt sprawy III RC 358/14).

Wówczas małoletni J. K. (1) miał niespełna 3 lata, był dowożony do żłobka, za który należność w kwocie 90-100 złotych miesięcznie uiszczał ojciec dziecka M. K.. Dziecko od września 2014 roku miało uczęszczać do przedszkola. Małoletni zapadał na infekcje, chorował przewlekle na zapalenie oskrzeli, koszt zakupu leków oscylował w granicach 100 złotych w razie choroby.

Matka małoletniego W. S. miała wówczas 36 lat, była zarejestrowana jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku, dorabiała dorywczo przy pracach polowych, z tego tytułu uzyskiwała po około 600 złotych, mieszkała z małoletnim synem J. K. (1) we własnym mieszkaniu, opłacała rachunki za mieszkanie: czynsz 300 złotych, energia elektryczna 200 złotych co 2 miesiące, media po około 70 złotych.

M. K. miał wówczas 38 lat, był (...)z uposażeniem 3 263,60 złotych netto miesięcznie. Prócz syna nie miał nikogo na utrzymaniu, mieszkał wraz ze swoją matką, która pobierała emeryturę w wysokości 1100- 1200 złotych miesięcznie w należącym do niej mieszkaniu, prowadzili wspólne gospodarstwo domowe, partycypował on w kosztach utrzymania mieszkania. Na dojazdy do pracy wydatkował 400- 500 złotych miesięcznie, posiadał oszczędności w wysokości około 80 000 złotych. Odbierał wówczas 2-3 razy w tygodniu dziecko ze żłobka, zajmował się dzieckiem w soboty. Przyjmował na stałe leki na przewlekłe zapalenie jelita grubego ( bezsporne, dołączone akta sprawy III RC 358/14).

Do dnia 3 lutego 2017 roku małoletni zamieszkiwał z matką W. S. w Z., od 3 lutego 2017 roku zamieszkuje u M. K., strony nie potrafiły dojść między sobą do porozumienia w przedmiocie ustalenia miejsca zamieszkania, pobytu i kontaktów z małoletnim.

Postanowieniem z dnia 10 września 2018 roku w sprawie o sygn. akt III Nsm 77/17 Sąd Rejonowy w Chełmie sąd umorzył postepowanie w związku z zawarciem przez strony ugody na mocy której ustalono, że miejscem zamieszkania i pobytu małoletniego J. K. (1) ur. w dniu (...) w C. będzie każdorazowo miejsce zamieszkania i pobytu jego ojca M. K.. W przedmiocie kontaktów matki dziecka z małoletnim strony ustaliły, że kontakty będą realizowane w każdy drugi i czwarty weekend miesiąca poczynając od piątku od zakończenia zajęć szkoły z uwzględnieniem zajęć dodatkowych do niedzieli do godziny 16.00. Matka dziecka zobowiązała się do odebrania syna ze szkoły, bądź z innego miejsca i odprowadzenia syna do miejsca pobytu we wskazanych terminach, zaś ojciec dziecka do wydania dziecka we wskazanym terminie. Ustalono, że matka będzie miała kontakt z małoletnim w wakacje letnie poczynając od lipca 2019 roku zabierając dziecko na cały miesiąc wakacji naprzemiennie z miesiącem sierpień w latach kolejnych. W ferie zimowe poczynając od pierwszego tygodnia ferii 2019 roku naprzemiennie z drugim tygodniem ferii w latach kolejnych. Święta Bożego Narodzenia poczynając od wigilii w roku 2018 od godziny 10.00 do drugiego dnia świąt do godziny 16.00, naprzemiennie w latach kolejnych. Święta Wielkanocne od S. Wielkanocnej od godziny 10.00 do Poniedziałku Wielkanocnego do godziny 16.00 w następnych latach naprzemiennie. Ojciec dziecka zobowiązał się do udostepnienia małoletniemu telefonu i komputera w celu kontaktu z matką ( z uwzględnieniem czasu pracy ojca małoletniego). Ustalono, że kontakty będą wykonywane w Polsce, natomiast paszport małoletniego pozostanie w posiadaniu ojca dziecka.

Małoletni J. K. (1) ma obecnie 8 lat, jest uczniem (...) w C., ojciec ponosi koszty zakupu przyborów szkolnych, składek, dodatkowo małoletni od czasu do czasu dostaje kieszonkowe około 5 złotych dziennie. U małoletniego rozpoznano atopowe zapalenie skóry, dziecko wymaga stałego leczenia, przyjmowania leków przeciwhistaminowych oraz miejscowego stosowania maści, w przypadku nasilenia choroby maści stosuje się na całe ciało. Dziecku podawany jest lek P. w cenie około 54 złotych za opakowanie oraz stosowany na skórę ma krem E., którego koszt zakupu to około 64 złote. W zależności od potrzeby krem stosuje się na całe ciało lub punktowo, od tego zależna jest częstotliwość zakupu kremu. Przedstawiciel ustawowy stosuje specjalne preparaty do kąpieli dla syna.

Przedstawiciel ustawowy leczy dziecko prywatnie u alergologa i dermatologa, koszt wizyty to 100-140 złotych jednorazowo, dochodzą koszty badań, które wykonuje się okresowo. Małoletni uczęszcza za zajęcia dodatkowe z języka angielskiego w (...) S., koszt miesięczny zajęć to 166,13 złotych, koszt kursu to 1 329,05 złotych, konieczny był zakup podręczników. Małoletni uczęszcza na treningi piłkarskie w R. lub S. z opłatą miesięczną 30 złotych, konieczne jest dowożenie małoletniego za treningi. Małoletni uczęszcza na pływalnię raz w tygodniu, konieczne jest ponoszenie związanych z tym kosztów. Ojciec zapewnia małoletniemu także wyjścia do kina, w okresie zimowym na lodowisko.

M. K. ma 42 lata, nadal jest (...) G., jego uposażenie w miesiącach wrzesień- grudzień 2018 wynosiło 4 077,30 złotych netto miesięcznie, uposażenie za te miesiące było wówczas obciążone kwotą 500 złotych miesięcznie z tytułu zaciągniętej pożyczki w (...), w styczniu 2019 roku przedstawiciel ustawowy zaciągnął pożyczkę w kwocie 600 złotych, z ratą po 600 złotych. Przedstawiciel ustawowy otrzymuje dodatek do mieszkania w wysokości 180 złotych, pobiera świadczenie mundurowe oraz „trzynastkę”.

Przedstawiciel ustawowy zamieszkuje razem z synem i swoją matką w domu jednorodzinnym stanowiący własność jego matki. M. K. ponosi wszystkie koszty związane z utrzymaniem domu- opał (węgiel 4-5 ton w roku po 700 zł za tonę, drzewo ok. 10 metrów sześciennych po 150 złotych za metr), energia 180 złotych za 2 miesiące, woda 120 złotych, śmieci 33 złote miesięcznie, podatek 180 złotych kwartalnie, gaz 50- 60 zł miesięcznie, jego matka nie partycypuje w kosztach utrzymania domu, czasem robi zakupy. Mieszkanie w którym mieszkali przed przeprowadzką do domu jednorodzinnego jest wynajmowane, z tytułu wynajmu matka przedstawiciela ustawowego otrzymuje kwotę 750 złotych miesięcznie. Matka pomaga w opiece nad małoletni w czasie gdy ojciec jest w pracy. Na wyżywienie dziecka M. K. przeznacza 350 złotych miesięcznie, pokrywa koszty dowozów syna na zajęcia, nie pobiera na dziecko żadnych świadczeń socjalnych z uwagi na przekroczenie progu dochodowego. Przedstawiciel ustawowy posiada samochód S. (...) z 2001 roku, około 10 000 oszczędności, nie posiada majątku (zeznania M. K. k. 9v, 64v, 83v-84v, zaświadczenia lekarskie k. 44, 45, 45v, faktury i paragony k. 49-58, zaświadczenie o zarobkach k. 67).

Pozwana W. S. ma 40 lat, do lutego 2017 roku małoletni J. K. (1) zamieszkiwał z nią, wówczas otrzymywała 500 złotych alimentów od M. K., pobierała świadczenie wychowawcze 500 +, które zostało jej wstrzymane w maju 2017 roku, ponosiła koszty utrzymania dziecka w tym opłatę za przedszkole, wówczas dziecko nie było leczone na atopowe zapalenie skóry, zaś ona była bezrobotna. Pozwana od połowy kwietnia 2018 roku przebywa w Wielkiej Brytanii gdzie wyjechała w celach zarobkowych. Pracowała przy pakowaniu sałaty, wówczas zarabiała od 3 000- 5 000 złotych, z tej kwoty 1 600 złotych przeznaczała na opłatę za pokój, 1 000- 1 500 złotych na wyżywienie oraz ponosiła koszty utrzymania mieszkania w Z. 500 złotych miesięcznie bowiem mieszkanie obecnie nie jest wynajmowane, wcześniej uzyskiwała środki z wynajmu mieszkania. Następnie zatrudniła się w innym miejscu i zarabiała 4 500 złotych miesięcznie, planowała tam pracować do końca roku, następnie wrócić do kraju i podjąć pracę biurową w Polsce, jednak z uwagi na zaawansowaną ciążę córki nadal pozostaje za granicą. W okresie od 12 grudnia 2018 roku do 21 stycznia 2019 roku była niezdolna do pracy, przebywała na zwolnieniu lekarskim, w okresie od 14 stycznia 2019 roku do dnia 21 stycznia 2019 roku w związku z bólami stawu nadgarstkowego, po tym okresie nie jest potrzebna ponowna ocena jej zdolności do pracy. Starsze dzieci W. S. przebywają i pracują za granicą. Pozwana dzwoni do małoletniego powoda, pamięta o jego urodzinach, imieninach, Dniu Dziecka, kontakty z synem nie są jej utrudniane przez przedstawiciela ustawowego. Nie wywiązywała się z ustalonych kontaktów nie zabierała małoletniego w wyznaczonych terminach. Kupiła synowi buty, strój sportowy ( wyjaśnienia W. S. k. 9v, 65, k. 9v, 65, uwierzytelnione tłumaczenie z języka angielskiego k. 87,88, 90).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie: zeznań przedstawiciela ustawowego M. K. (k. 9v, 64v, 83v-84v), wyjaśnień pozwanej W. S. (k. 9v, 65), zaświadczeń lekarskich (k. 44, 45, 45v), faktur i paragonów (k. 49-58), zaświadczenia o zarobkach (k. 67), uwierzytelnionych tłumaczeń z języka angielskiego (k. 87,88, 90).

Powyższe dowody wzajemnie się uzupełniają, tworząc logiczną i spójną całość.

Dokonując analizy dowodów z dokumentów Sąd dał im wiarę, ponieważ sporządzone zostały przez kompetentne organy w ramach ich uprawnień i Sąd nie znalazł podstaw, dla których należałoby odmówić im waloru wiarygodności. Na wiarę zasługują także dokumenty angielskie tłumaczone na język polski przez tłumacza przysięgłego.

Sąd w całości podzielił zeznania przedstawiciela ustawowego M. K. bowiem przedstawił on swoją sytuację finansową, osobistą i majątkową, a także zdrowotną małoletniego powoda J. K. (1), powyższe zostało potwierdzona dowodami z dokumentów, którym Sąd dał wiarę w całości.

Sąd odstąpił od przesłuchania pozwanej W. S. w charakterze strony, bowiem nie stawiła się ona na wyznaczony termin rozprawy, kiedy miała być przesłuchana w charakterze strony pod rygorem pominięcia dowodu. Pozwana była reprezentowana przez fachowego pełnomocnika, który był obecny na terminach rozpraw, na rozprawie w dniu 14 stycznia 2019 roku zrzekł się dowodu z przesłuchania pozwanej w charakterze strony (k. 83v).

Sąd Rejonowy w Chełmie zważył, co następuje:

Powództwo przedstawiciela ustawowego M. K. działającego w imieniu i na rzecz małoletniego J. K. (1) przeciwko W. S. o zmianę rozstrzygnięcia w zakresie obowiązku alimentacyjnego zasługuje na uwzględnienie w części.

Przedstawiciel ustawowy małoletniego J. M. K. reprezentowany przez pełnomocnika w zmodyfikowanym ostatecznie powództwie wnosił o ustalenie w miejsce alimentów podwyższonych na rzecz małoletniego syna stron J. K. (1) od ojca dziecka M. K. z kwoty po 200 zł miesięcznie do kwoty po 500 zł miesięcznie na alimenty na rzecz małoletniego syna stron J. K. (1) od matki dziecka W. S. do kwoty po 500 zł miesięcznie, płatnych z góry do rąk ojca dziecka do 10-go dnia każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie uchybienia płatności którejkolwiek z rat począwszy od dnia wniesienia powództwa do dnia 4 października 2018 roku (do dnia rozszerzenia żądania pozwu) i następnie poczynając od dnia 5 października 2018 roku o zasądzenie od matki dziecka W. S. na rzecz małoletniego syna stron J. K. (1) tytułem podwyższonych alimentów kwoty po 950 złotych miesięcznie, płatnych do rąk ojca dziecka.

Pozwana uznawała powództwo w kwocie po 800 zł miesięcznie z tym, że dopiero od miesiąca września 2018r., ostatecznie pełnomocnika pozwanej nie uznawał powództwa za okres od dnia wniesienia powództwa do dnia 4 października 2018 roku i w tym zakresie wnosił o jego oddalenie, uznawał powództwo do kwoty po 500 złotych miesięcznie począwszy od dnia 5 października 2018 roku.

Analizując zasadność tak sformułowanego żądania pozwu Sąd kierował się treścią przepisu art. 138 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego (dalej jako k.r.o) zgodnie, z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego oraz treścią art. 135 § 1 k.r.o zgodnie z którym, zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego.

Wyrokiem z dnia 9 września 2014 roku w sprawie o sygn. akt III RC 358/14 Sąd Rejonowy w Chełmie podwyższył alimenty do kwoty po 500 złotych miesięcznie na rzecz małoletniego J. K. (1) od ojca dziecka M. K. płatne do rąk matki dziecka W. S..

W niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości Sądu, że małoletni J. K. (1) od dnia od 3 lutego 2017 roku zamieszkuje u ojca M. K., od tej daty strony nie potrafiły dojść między sobą do porozumienia w przedmiocie ustalenia miejsca zamieszkania, pobytu i kontaktów z małoletnim, dopiero w dniu 10 września 2018 roku zawarły pomiędzy sobą ugodę na mocy której ustalono miejsce zamieszkania i miejsce pobytu małoletniego J. K. (1) przy ojcu, ugodowo ustalono także kontakty małoletniego z matką W. S.. Od czasu zamieszkania małoletniego z ojcem- początkowo bez zgody pozwanej W. S.- dziecko pozostawało na wyłącznym utrzymaniu ojca, który realizował swój obowiązek alimentacyjny przez osobiste starania o wychowanie i utrzymanie syna. Tym samym w części zasadne, w ocenie Sądu, było powództwo o zmianę rozstrzygnięcia w zakresie obowiązku alimentacyjnego.

Analizując zarówno usprawiedliwione potrzeby małoletniego powoda jak również możliwości zarobkowe i sytuację majątkową pozwanej stwierdzić należy, że obecnie zachodzą okoliczności uzasadniające zasądzenie alimentów od pozwanej na rzecz małoletniego J. K. (1) w miejsce dotychczasowych alimentów zasądzonych od M. K. na rzecz małoletniego, płatnych do rąk matki dziecka W. S.. Pozwana uznawała powództwo w części, poczuwała się do bycia zobowiązaną do płacenia alimentów na rzecz syna. Sporna w niniejszej sprawie była wysokość alimentów należnych dla małoletniego od pozwanej oraz okres jaki obejmuje żądanie pozwu.

Bezsprzecznym jest, że upływ czasu oraz ogólny rozwój małoletniego dziecka wskazuje, że jego usprawiedliwione potrzeby rosną. Nie budzi żadnych wątpliwości Sądu, iż potrzeby dziecka, których zaspokajanie jest obowiązkiem rodziców wraz z wiekiem zwiększają się, gdyż obejmują one już nie tylko potrzeby bytowe związane z wyżywieniem, zakupem odzieży i zapewnieniem odpowiednich warunków mieszkaniowych, ale także potrzeby kulturalne i wychowawcze, mające zapewnić prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy dziecka oraz potrzeby, które rozwijają umiejętności dzieci.

W pierwszej kolejności należy podkreślić, że małoletni obecnie jest uczniem szkoły podstawowej, a w związku z tym wymaga zaopatrzania w przybory szkolne, materiały edukacyjne, kieszonkowe, konieczne jest opłacanie składek szkolnych. Dodatkowo chłopiec uczęszcza na płatne zajęcia z języka angielskiego w Empik S. z odpłatnością 166,13 złotych miesięcznie, konieczny jest zakup podręczników. Małoletni jest także dowożony przez ojca na treningi piłkarskie poza C. (w R. lub S.) z odpłatnością 30 złotych miesięcznie, chłopiec uczęszcza na basen, ramach rozrywki zabiera chłopca na lodowisko, także do kina. U małoletniego rozpoznano atopowe zapalenie skóry, dziecko przyjmuje leki przeciwhistaminowe oraz miejscowo ma stosowane kremy, dziecku podawany jest lek P. którego koszt zakupu to 54 złotych oraz a krem E., którego koszt zakupu to około 64 złote. Dziecko jest leczone prywatnie u dermatologa i alergologa, koszt jednej wizyty to 100- 140 złotych.

Analizując możliwości zarobkowe przedstawiciela ustawowego M. K. należy stwierdzić, że wykorzystuje on je w całości bowiem pracuje zarobkowo, osiąga comiesięczne dochody, które wynoszą ponad 4 000 złotych netto miesięcznie. Dodatkowego podkreślenia wymaga także fakt, że od 3 lutego 2017 roku na co dzień małoletni zamieszkuje z ojcem i babką ojczystą. Ojciec w konsekwencji w części wypełnia swój obowiązek alimentacyjny poprzez podejmowanie osobistych starań o wychowanie i utrzymanie uprawnionego, o czym jest mowa w art. 135 § 2 k.r.o. Pozwana, jak wynika z przeprowadzonego postępowania dowodowego stara się utrzymywać kontakt z synem, od czasu gdy wyjechała za granicę jest to kontakt głównie telefoniczny z uwagi na dzielącą ich obecnie odległość.

Analizując z kolei możliwości zarobkowe i majątkowe pozwanej W. S. stwierdzić trzeba, że może ona łożyć finansowo na utrzymanie swojego małoletniego syna bez uszczerbku koniecznego dla jej utrzymania. W pierwszej kolejności należy podnieść, że od kwietnia 2018 roku pozwana przebywa i pracuje za granicą, osiąga wynagrodzenie w wysokości od 4 000 do 5 000 złotych, z tych pieniędzy pokrywa koszty własnego utrzymania. Co prawda od grudnia 2018 roku pozwana przebywa na zwolnieniu lekarskim jednak po dniu 21 stycznia 2019 roku nie będzie potrzeby oceniania przez lekarza zdolności do pracy (co wynika z uwierzytelnionego tłumaczenia dokumentów z języka angielskiego k. 87), będzie mogła ponownie podjąć zatrudnienie. Pozwana jest osobą stosunkowo młodą, zdolną do pracy, nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności, z dokumentów wynika, że jej okresowa niezdolność do pracy była spowodowana bólem stawu nadgarstkowego. Należy wskazać, że pozwana może czerpać dodatkowe dochody z wynajmu mieszkania w Z., które obecnie stoi puste. Okoliczność zamiaru powrotu do Polski w celu podjęcia zatrudnienia i rezygnacja z dotychczasowej pracy i dochodów jest obecnie hipotetyczna i nie jest wiadome czy pozwana faktycznie wróci do Polski i tu podejmie pracę.

Reasumując, w ocenie Sądu, zachodzą w sprawie okoliczności ku temu by zmienić rozstrzygnięcie w zakresie obowiązku alimentacyjnego M. K. wobec jego małoletniego syna J. K. (1) wynikające z wyroku Sądu Rejonowego w Chełmie z dnia 09 września 2014 roku w sprawie o sygn. akt III RC 358/14 w ten sposób, że w miejsce alimentów zasądzonych od M. K. na rzecz jego małoletniego syna J. K. (1) reprezentowanego przez przedstawiciela ustawowego matkę W. S. w kwocie po 500 złotych miesięcznie i ustalić alimenty od W. S. na rzecz jej małoletniego syna J. K. (1) w kwocie po 500 złotych miesięcznie ,zaś od dnia 5 października 2018r. w kwocie po 700zł miesięcznie, płatne do rąk ojca małoletniego M. K. jako jego przedstawiciela ustawowego. Należy zauważyć, że alimenty na rzecz małoletniego J. K. (1) w wysokości po 500 złotych miesięcznie należne od ojca M. K. płatne do rąk W. S. zostały zasądzone w sprawie III RC 358/14 wyrokiem z dnia 9 września 2014 roku. Wówczas małoletni miał 3 lata, uczęszczał do żłobka, za który odpłatność w kwocie 90- 100 złotych miesięcznie ponosił M. K. zapadał na infekcje wieku dziecięcego, chorował zapalenie oskrzeli podczas gdy obecnie ma 8 lat, rozpoczął edukację w I klasie szkoły podstawowej, uczęszcza za zajęcia dodatkowe z piłki nożnej, języka angielskiego, leczony jest na atopowe zapalenie skóry. Z tych wszystkich względów Sąd uznał, że ustalone wysokości alimentów- w kwocie 500 złotych miesięcznie od dnia 1 kwietnia 2017 roku do dnia 4 października 2018 roku oraz w kwocie po 700 złotych miesięcznie poczynając od dnia 5 października 2018 roku będą adekwatne zarówno do usprawiedliwionych potrzeb małoletniego jak i zarobkowych oraz majątkowych możliwości pozwanej. Powództwo ponad kwotę 700 złotych poczynając od dnia 5 października 2018 roku zostało oddalone jako zbyt wygórowane i nie znajdujące okoliczności do uwzględnienia.

Rozstrzygnięcie o kosztach znajduje swoje uzasadnienie w art. 100 k.p.c.

W sprawie niniejszej małoletni powód dochodząc alimentów nie miał obowiązku uiszczania kosztów sądowych – art. 96 ust 1 pkt 2 Ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( Dz.U. z 2018 roku poz. 300 ze zm.) w związku z tym opłata należna od pozwu została przejęta na rachunek Skarbu Państwa.

Na mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. wyrokowi w pkt I nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Mając na względzie powyższe w oparciu o wskazane przepisy, orzeczono jak w sentencji wyroku.