Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1444/20

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1 Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

P. G. (1)

1.  Czyn stanowiący przestępstwo z art. 209 § 1a kk w zw. z art. 209 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.1.1.

- uchylanie się w okresie od 19 września 2019 roku do 30 lipca 2020 roku przez oskarżonego P. G. (1) od wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego przez niełożenie na utrzymanie synów P. G. (2) i P. G. (3);

- obowiązek alimentacyjny oskarżonego określony został co do wysokości ugodą zawartą przez Sądem Rejonowym w Kielcach w dniu 13 marca 2013 roku w sprawie IIIRC 41/13 na kwotę po 450 złotych miesięcznie na rzecz każdego z uprawnionych;

- narażenie przez oskarżonego pokrzywdzonych P. G. (2) i P. G. (3) na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych,

- łączna wysokość powstałych w skutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych.

- uprzednia karalność oskarżonego za przestępstwo nie alimentacji.

wyjaśnienia oskarżonego P. G. (1)

k. 83-84, 111v-112

zeznania świadka M. A.

k. 14-15,

112v

decyzje (...) w sprawie ustalenia prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego

k. 2, 72,73, 74, 75

odpis ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Kielcach w sprawie IIIRC 41/13

k. 4, 36

informacja z PUP S.

k. 43, 79

zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych

k. 3

pismo informacyjne komornika przy Sądzie Rejonowym w Kielcach z dnia 9 lipca 2019 roku wraz z załącznikami

k. 35-42

pismo z (...) w C.

k. 44

informacja z (...) w K.

k. 71

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie IX K 193/20

k. 63

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie IX K 14/19

k. 65-66

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie II K 706/19

k. 68

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie II K 1234/19

k. 70

dane o karalności

k. 87-89

1.2 Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1 Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

wyjaśnienia oskarżonego P. G. (1) (k. 83-84, 111v-112)

Wyjaśnienia oskarżonego, w których przyznaje się on do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa są zgodne z pozostałym materiałem dowodowym i dlatego zasługują na wiarę. Wiarygodne są wyjaśnienia oskarżonego, w których opisał on swoją sytuację rodzinną, majątkową i wysokość osiąganych dochodów. Oskarżony przyznał, iż jest osobą zdrową.

zeznania świadka M. A. (k. 14-15, 112)

Zeznania spójne, logiczne i konsekwentne. Świadek przedstawiła sytuację życiową i materialną pokrzywdzonych, a także zachowanie oskarżonego w okresie objętym zarzutem, który nie przekazywał do jej rąk ani też do rąk uprawnionych, czy też do komornika kwot tytułem alimentów. Zaprezentowała swoją sytuację rodzinną i materialną, a także sytuację życiową oskarżonego. Zaznania świadka M. A. korespondują z dokumentacją w postaci decyzji (...), odpisem ugody zwartej przez sądem określającej wysokość należnych uprawnionym świadczeń alimentacyjnych, informacjami z PUP w S., pismem komornika, a także odpisami wyroków w sprawach karnych.

decyzje (...) w sprawie ustalenia prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego (k. 2, 72,73, 74, 75)

Dowody obiektywne, nie podważane przez którakolwiek ze stron postępowania.

odpis ugody zawartej przed Sądem Rejonowym w Kielcach w sprawie IIIRC 41/13 (k. 4,36)

Wydany przez właściwy organ, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Ugodą tą określono wysokość alimentów należnych uprawnionym P. G. (2) oraz P. G. (3) od ich ojca.

informacje z PUP S. (k. 43,79)

Dokumenty wydane przez uprawniony organ, zgodnie ze stanem faktycznym i obowiązującymi przepisami.

zaświadczenie o bezskuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych (k. 3)

Wydane przez właściwy organ, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

pismo informacyjne komornika przy Sądzie Rejonowym w Kielcach z dnia 9 lipca 2019 roku wraz z załącznikami (k. 35-42)

Sporządzone przez właściwy organ, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

pismo z (...) w C. (k. 44)

Wydane przez właściwy organ, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

informacja (...) w K. (k. 71)

Wydana przez upoważniony organ, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie IX K 193/20 (k. 63)

Wydany przez upoważniony organ, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie IX K 14/19 (k. 65-66)

Wydany przez upoważniony organ, zgodnie z obowiązującymi przepisami

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie II K 706/19 (k. 68)

Wydany przez upoważniony organ, zgodnie z obowiązującymi przepisami

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach w sprawie II K 1234/19 (k. 70)

Wydany przez upoważniony organ, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

dane o karalności (k.87-90)

Sporządzone przez upoważniony organ, zgodnie z obowiązującymi przepisami. Korespondują z treścią wyroków zapadłych w sprawach karnych.

2.2 Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1 Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

P. G. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Podnieść należy, iż art. 209 kk przewiduje dwa typy przestępstwa, w tym w § 1 typ podstawowy, regulujący odpowiedzialność karną tego, kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące oraz typ kwalifikowany w § 1a, zgodnie z którym surowszej karze podlega sprawca czynu określonego w § 1, który naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych.

W ocenie Sądu nie budzi wątpliwości fakt, że zachowanie oskarżonego w okresie od dnia 19 września 2019 roku do 30 lipca 2020 roku wypełniło znamiona przewidziane przez ustawodawcę, jako typizujące przestępstwo z art. 209 § 1a kk w zw. z art. 209 § 1kk. Zachowanie oskarżonego P. G. (1) we wskazanym horyzoncie czasowym w sposób jednoznaczny interpretować należy jako uchylanie się od wykonywania ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego wobec tego, iż w okresie objętym zarzutem był on osobą zdolną do pracy, posiadającą wyuczony zawód technologa robót wykończeniowych. Nie było zatem po stronie oskarżonego obiektywnych przeszkód do podjęcia pracy zarobkowej, umożliwiającej mu wywiązywanie się z obowiązku alimentacyjnego w kwocie ustalonej ugodą sądową, która to kwota, co należy podkreślić, od prawie ośmiu lat pozostaje na tym samym poziomie.

Nadto w/w obowiązek został określony co do wysokości ugodą sądową zawartą przed Sądem Rejonowym w Kielcach w sprawie o sygn. III RC 41/13 z dnia 13 marca 2013 roku na kwoty po 450 złotych miesięcznie na rzecz każdego z uprawnionych, a powstała wskutek zachowania oskarżonego zaległość przekroczyła równowartość 3 świadczeń okresowych.

Podkreślenia wymaga również, iż w ocenie Sądu fakt uchylania się przez oskarżonego od wykonywania obowiązku alimentacyjnego w okresie od dnia 19 września 2019 roku do 30 lipca 2020 roku, biorąc pod uwagę wiek jego synów, jak również niskie dochody matki– M. A., która na co dzień opiekuje się niepełnosprawnym umysłowo dzieckiem z drugiego związku, świadczą o tym, iż swoim zachowaniem oskarżony P. G. (1) naraził synów P. G. (2) oraz P. G. (3) na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Bez źródła utrzymania w postaci alimentów od ojca pokrzywdzeni nie byliby w stanie zaspokoić nawet swoich najbardziej podstawowych potrzeb życiowych, takich jak zapewnienie odpowiedniego dla ich wieku i rozwoju wyżywienia i ubrania, czy edukacji i rozwijania swoich zainteresowań.

Na oskarżonym ciążył niewątpliwie obowiązek łożenia na utrzymanie swoich dzieci P. G. (2) i P. G. (3), jako ich ojca, wynikający z Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego. Dowodem istnienia tego obowiązku jest również ugoda, którą doprecyzowano wysokość śwaidczenia. W okresie przypisanym mu niniejszym wyrokiem, P. G. (1) nie uiszczał w ogóle rat alimentacyjnych ani na konto komornika ani też nie płacił pieniędzy bezpośrednio matce dzieci bądź im samym, czemu nie zaprzeczał. Takie stanowisko Sądu, co do uchylania się oskarżonego oparte jest jednocześnie na ustaleniu, że w okresie od dnia 19 września 2019 roku do 30 lipca 2020 roku oskarżony miał możliwości zarobkowe, zaś po jego stronie nie istniały żadne konkretne przeszkody uniemożliwiające mu wywiązywanie się z obciążającego go obowiązku alimentacyjnego.

W orzecznictwie wielokrotnie wskazywano, że okoliczność, iż Fundusz Alimentacyjny pokrywa zaliczkowo należne kwoty alimentacyjne zasądzone od dłużnika, który uchyla się od ich uiszczania, nie zmienia faktu, że samo ich niepokrywanie przez sprawcę może wypełniać także znamię narażenia pokrzywdzonych na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Przyjmuje się bowiem, że pomoc z Funduszu Alimentacyjnego działa tak samo, jak działa każda inna pomoc od osób niezobowiązanych, które z pobudek humanitarnych umożliwiały egzystencję osób pokrzywdzonych (wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 16 grudnia 1996 r., II AKA 407/96; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 27 marca 1987 r., V KRN 54/87 i uchwała Sądu Najwyższego z dnia 9 czerwca 1976 r., VI KZP 13/75)

☐

3.3  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. G. (1)

I.  I.

I.  I.

Sąd wymierzając oskarżonemu karę za przypisany mu niniejszym wyrokiem czyn, miał na uwadze treść art. 53 § 1 kk. Oceniając stopień winy oskarżonego wskazać należy, że oskarżony miał pełną możliwość zachowania się zgodnie z obowiązującymi przepisami, gdyż nic nie ograniczało go w podejmowaniu decyzji, co do zachowania się zgodnego z prawem. Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu, Sąd miał na uwadze rodzaj i charakter naruszonego dobra - czyn oskarżonego godził w zabezpieczenie materialnych podstaw egzystencji jego synów. Nie bez znaczenia jest także okres niealimentacji tj. 10 miesięcy. W ocenie Sądu zarówno stopień winy, jak i społecznej szkodliwości czynu oskarżonego jest wysoki. Okolicznością świadczącą na niekorzyść oskarżonego jest jego uprzednia wielokrotna karalność za analogiczne czyny. Na korzyść oskarżonego przemawia natomiast fakt, że przyznał się on do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa. Za przypisane oskarżonemu przestępstwo ustawa przewiduje możliwość wymierzenia kary grzywny, kary ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. W ocenie Sądu, z uwagi na uprzednią czterokrotną karalność oskarżonego P. G. (1) za przestępstwo z art. 209 a § 1 kk w zw. z art. 209 § 1 kk, jedynie kara pozbawiania wolności spełnieni swoje cele w zakresie prewencji indywidulanej i generalnej. Zważyć należy, iż uprzednio orzeczone wobec P. G. (1) kary grzywny, ograniczenia wolności, a także pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, nie spełniły swojego celu, bowiem oskarżony dopuścił się popełnienia kolejnego przestępstwa. W takich okolicznościach orzekanie kolejnej kary o charakterze nieizolacyjnym jawi się jako niecelowe. Sąd zatem wymierzył oskarżonemu karę 5 miesięcy pozbawienia wolności. Kara ta nie może być krótsza, z uwagi na lekceważący stosunek oskarżonego (uprzednio już czterokrotnie karanego za czyn z art. 209 § 1a kk w zw. z art. 209 § 1 kk) do nałożonego na niego obowiązku alimentacyjnego.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.  II.

Na koszty złożyły sądowe w niniejszej sprawie w wysokości 190 złotych złożyły się na następujące kwoty:

- 40 złotych /2 x 20 zł./ ryczałt za doręczenie wezwań oraz innych pism w postępowaniu przed sądem pierwszej instancji i w postępowaniu przygotowawczym na podstawie art. 618 § 1 pkt 1 kpk w zw. z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (Dz.U.2013.663 j.t.),

- 30 złotych opłata za uzyskanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego na podstawie art. 618 § 1 pkt 10 kpk w zw. § 3 ust. 1 rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 roku w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz.U.2014.861 j.t.),

- 120 złotych tytułem opłaty od kary pozbawienia wolności (art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 t.j.: Dz.U.1983.49.223 j.t. ze zm.),

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 627 kpk uznając, iż aktualna sytuacja oskarżonego, pozwala na uiszczenie przez niego kosztów sądowych w kwocie 190 złotych. P. G. (1) jest osobą zdrową, stosunkowo młodą, ma atrakcyjny zawód, zatem ma możliwości finansowe, aby pokryć koszty te w całości.

1.Podpis

sędzia Monika Marcinkowska