Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 326/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku dnia 18 lutego 2022 roku sygn. II K 726/21

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

- zarzut błędu w ustaleniach faktycznych, przyjętych za podstawę zaskarżonego orzeczenia, który miał wpływ na jego treść, polegający na uznaniu, że wina oskarżonego i społeczna szkodliwość jego czynu były wyższe niż nieznaczne, podczas gdy właściwa analiza elementów podmiotowych i przedmiotowych czynu, a zwłaszcza sposobu i okoliczności popełnienia czynu, prowadzi do wniosku, że zarówno wina oskarżonego, jak i szkodliwość czynu były nieznaczne;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Sąd Rejonowy w Radomsku w wyroku wydanym w sprawie II K 726/21 uznał K. K. (1) za winnego popełnienia czynu wypełniającego dyspozycje art. 178a § 1 kk i wymierzył mu karę 120 stawek grzywny ustalając wysokość stawki dziennej na 30 złotych. Ponadto orzekł wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 3 lat oraz środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 5.000 złotych na Fundusz Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Tymczasem apelant uważa, że prawidłowa ocena stanu faktycznego prowadzi do wniosku, że zarówno wina oskarżonego, jak i szkodliwość czynu były nieznaczne i zachodzą podstawy do warunkowego umorzenia postępowania wobec oskarżonego.

Sąd odwoławczy zauważa, że sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, wobec sprawcy przestępstwa zagrożonego karą nieprzekraczającą 5 lat, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Orzeczenie o warunkowym umorzeniu jest zawsze fakultatywne. W sytuacji oskarżonego K. K. rzeczywiście spełniono niektóre przesłanki wskazane przez ustawodawcę, które wini zaistnieć do sięgnięcia po instytucję określoną w art. 66 kk. Oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, w/w był uprzednio niekarany, a dotychczasowy sposób życia wskazuje, że przedmiotowe zachowanie było incydentalne w jego życiu. Nie można jednak pominąć całokształtu okoliczności towarzyszącym przedmiotowemu czynowi. Oskarżony jechał bowiem w dniu 3 kwietnia 2021 roku po drodze (...) km w kierunku C., gm. K., powiat (...) , woj. (...) niemal w samo południe (około godziny 13.00), na niebezpiecznym, remontowanym odcinku drogi, a dodatkowo kierując pojazdem marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...) był sprawcą kolizji z pojazdem marki R. (...) o numerze rejestracyjnym (...). Obok powyższych prawidłowo ustalono, że jadąc pojazdem oskarżony był w stanie nietrzeźwości odpowiadającym wysokości 0,9 promila alkoholu we krwi.

Zastosowanie warunkowego umorzenia postępowania zgodnie z jedną z przesłanek art 66 § 1 kk jest możliwe przy wykazaniu, że społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna. Podczas dokonywania oceny społecznej szkodliwości czynu sąd bierze pod uwagę rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia. Sąd odwoławczy podziela zdanie sądu rejonowego, że szkodliwość społeczna przypisanego oskarżonemu czynu jest znaczna.

Wbrew stanowisku apelanta Sąd Rejonowy wziął w należytym stopniu pod uwagę wskazane ustawowe okoliczności, mające wpływ na ocenę jej stopnia, a które to enumeratywnie znajdują się w art. 115 § 2 kk. Przy ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżonego sąd wziął pod uwagę, że przestępstwo zostało popełnione z winy umyślnej. Natomiast nie mają wpływu na ocenę stopnia społecznej szkodliwości czynu takie okoliczności, jak: niekaralność sprawcy, jego dotychczasowe życie, jego właściwości i warunki osobiste, trudna sytuacja rodzinna związana z chorobą członka rodziny - ponieważ okoliczności te sąd uwzględnił przy wymiarze kary. Sąd Rejonowy wziął pod uwagę podczas oceny stopnia społecznej szkodliwości popełnionego przez oskarżonego K. K. (1) czynu takie przesłanki jak: "rozmiar grożącej szkody" oraz "waga naruszonych przez sprawcę obowiązków". W realiach niniejszej sprawy, dostrzec należy, że oskarżony kierował samochodem osobowym po drodze publicznej, w środku dnia, gdzie natężenie ruchu jest co do zasady największe w warunkach wymagających szczególnej obserwacji i skupienia z powodu remontów, mając około 0,9 promila alkoholu we krwi, który to stan nietrzeźwości wyraźnie przekraczał próg, statuujący stan nietrzeźwości określony w art. 115 § 16 kk, dodatkowo powodując kolizję. Tym samym zagrożenie w ruchu drogowym, jakie spowodował swoim nieodpowiedzialnym zachowaniem oskarżony, ocenić należy jako znaczne.

Sąd meriti prawidłowo ocenił ruchliwość drogi, którą jechał oskarżony, tj. stopień natężenia ruchu, porę dnia w połączeniu z przejechanym odcinkiem drogi i warunkami atmosferycznymi, odległość do planowanego celu podróży, ilość spożytego alkoholu i jego rodzaj deklarowany przez oskarżonego, w połączeniu z w/w wynikami pomiaru i ewentualnie takimi okolicznościami, w jakim stadium czy to przyswajania, stabilizacji czy może eliminacji znajdował się spożyty alkohol w organizmie oskarżonego podczas pomiarów.

Wina oskarżonego i stopień społecznej szkodliwości czynu zarzucanego oskarżonemu kształtowały się bowiem na poziomie, który w ocenie sądu okręgowego, wykluczał możliwość wydania innej decyzji tj. wnioskowanego przez obrońcę zastosowania wobec oskarżonego instytucji warunkowego umorzenia postępowania.Sąd odwoławczy stoi na stanowisku, że zasadne jest stwierdzenie, iż zastosowanie środka probacyjnego w postaci warunkowego umorzenia postępowania, winno następować - co do zasady - w przypadkach nieznacznego przekroczenia dozwolonego ustawowego progu stanu nietrzeźwości, a przy braku okoliczności obciążających sprawcę.

Reasumując: nie sposób, wobec wskazanych okoliczności, uwzględnić apelacji obrońcy i zgodzić się z twierdzeniem, że czyn oskarżonego pozostawał na tyle społecznie nieszkodliwy, że możliwe było zastosowanie wobec niego instytucji warunkowego umorzenia postępowania karnego.

Uwzględniając wszystkie okoliczności sprawy oraz wymierzoną przez Sąd Rejonowy karę należy uznać za w pełni uzasadnioną. Tak określona sankcja będzie stanowiła odpłatę adekwatną do zawinienia, stopnia społecznej szkodliwości czynu, a przede wszystkim spełni cele z zakresu prewencji indywidualnej, będzie także "lekcją wychowawczą" dla oskarżonego. Kara ta spełni również cele z zakresu prewencji generalnej i nie może zostać uznana za rażąco za surową.

Wniosek

o zmianę wyroku poprzez warunkowe umorzenie postępowania wobec oskarżonego na okres jednego roku próby, orzeczenie środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres jednego roku, ograniczając zakaz do kategorii pojazdów, której dotyczyło zdarzenia, zaliczenie na poczet wskazanego wyżej środka karnego okres od dnia zatrzymania prawa jazdy, orzeczenie wobec oskarżonego 3000 zł świadczenia pieniężnego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej;

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Apelacja obrońcy oskarżonego nie zasługuje na uwzględnienie. Brak podstaw do zmiany wyroku z urzędu.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

sprawstwo, wina, kara;

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Brak jest podstaw do korekty w wyroku w tym zakresie.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

O kosztach postępowania odwoławczego sąd okręgowy orzekł na podstawie art.636 § 1 kpk i § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym z dnia 18 czerwca 2003 roku (Dz. U. 108, 00z. 1026) z późn. zm. oraz art. 8 ustawy o opłatach w sprawach karnych. Z tego powodu sąd odwoławczy zasądził od oskarżonego K. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 360 złotych opłaty za drugą instancję oraz kwotę 20 złotych tytułem zwrotu wydatków w postępowaniu odwoławczym, uznając iż sytuacja materialna oskarżonego nie uzasadnia od zwolnienia w/w od obowiązku ich ponoszenia.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku z dnia 18 lutego 2022 roku wydany w sprawie II K 726/21

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☐ na korzyść

☒ na niekorzyść

☐ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana