Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

IV Ka 68/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

3

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Radomsku dnia 5 listopada 2021 roku wydany w sprawie o sygn. akt II K 709/20

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Zarzut pierwszy (1)apelacji obrońcy oskarżonego (ustanowionego w sprawie) E. F. dotyczył obrazy przepisów prawa materialnego tj. art.178a§4 kk i art.180a kk w zw. z art. 11§2 kk poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, że czyn oskarżonego wypełnił znamiona przestępstw stypizowanych w ww. przepisach, podczas gdy na chwilę wydania wyroku przez Sąd I instancji oskarżony nie był karany, ani nie miał orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz cofniętych uprawnień do prowadzenia pojazdów , wobec czego czyn oskarżonego można rozważać ewentualnie na gruncie art. 178a§1 kk

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

E. F. był skazany za przestępstwo z art. 178a§1 kk prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Częstochowie wydanym w dniu 28 października 2016 roku w sprawie o sygn. akt III K 873/15 na karę 200 stawek dziennych grzywny, przy ustaleniu jednej stawki dziennej grzywny na kwotę 10 złotych. Sąd orzekł w stosunku do E. F. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego przez okres 4 lat oraz świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w kwocie 5000 złotych. Wyrok uprawomocnił się 3 marca 2017 roku. Orzeczony zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego obowiązywał oskarżonego od 03.03.2017 roku do 02.03.2021 roku. Wobec oskarżonego Starosta (...) wydał w dniu 21 marca 2012 roku decyzję nr (...)o cofnięciu uprawnień do prowadzenia pojazdów, dla których jest wymagane prawo jazdy kategorii B. Decyzja ta została wydana, gdyż oskarżony do dnia 21 marca 2012 roku nie poddał się kontrolnemu badaniu lekarskiemu i psychologicznemu, na które został skierowany w dniu 30 lipca 2011 roku. Wydana decyzja nie została uchylona i w dalszym ciągu obowiązuje w obrocie prawnym. Wobec oskarżonego została również wydana w dniu 29 czerwca 2017 roku decyzja Starosty (...) nr (...)o cofnięciu oskarżonemu uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi w zakresie kategorii B prawa jazdy. Obie decyzje zostały prawidłowo doręczone oskarżonemu. Oskarżony E. F. przypisanego mu czynu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku dopuścił się w dniu 8 kwietnia 2020 roku, a zatem w czasie obowiązywania ww. decyzji i orzeczonego wobec niego prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Częstochowie wydanym w dniu 28 października 2016 roku w sprawie o sygn. akt III K 873/15 środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego przez okres 4 lat. Orzeczony środek karny obowiązywał w okresie od 3 marca 2017 roku do 2 marca 2021 roku. W dniu 8 kwietnia 2020 roku oskarżony prowadził w stanie nietrzeźwości samochód osobowy w czasie obowiązywania ww. dwóch decyzji o cofnięciu uprawnień do prowadzenia pojazdów, dla których jest wymagane prawo jazdy kat .B. Z dołączonej do akt sprawy w złożonej apelacji przez oskarżonego informacji z Punktu Informacyjnego Krajowego Rejestru Karnego w C. przy Sądzie Okręgowym wynika, że w dniu 16 listopada 2021 roku ( data wystawienia dokumentu) E. F. nie figurował w ww. rejestrze jako osoba karana sądownie. Sąd okręgowy nie podziela stanowiska obrońcy oskarżonego, że w realiach przedmiotowej sprawy zachowanie E. F. w dniu zdarzenia można zakwalifikować jedynie jako wyczerpujące dyspozycję art. 178a §1 kk. Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa Sądu Najwyższego fakt zatarcia z mocy prawa wcześniejszego prawomocnego skazania za przestępstwo określone w art. 178a §1 kk lub wymienione w art. 178a§4 kk , zaistniały w dacie wyrokowania co do popełnienia czynu określonego w art. 178a§1 kk uniemożliwia przyjęcie odpowiedzialności sprawcy na podstawie art. 178a§4 kk także wtedy , gdy do popełnienia tego czynu doszło przed upływem okresu niezbędnego do zatarcia wcześniejszego skazania. Nie stanowi natomiast przeszkody do przyjęcia odpowiedzialności na podstawie art. 178a §4 kk zatarcie, w dacie wyrokowania, skazania za przestępstwo, którego częścią było orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, jeżeli będący przedmiotem osądu czyn określony w art.178a§1 kk został popełniony w okresie obowiązywania tego zakazu ( postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 21 sierpnia 2012 r., IV KK 59/12). Bezsporne jest w realiach przedmiotowej sprawy, że czyn przypisany oskarżonemu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku został popełniony przez E. F. w czasie obowiązywania orzeczonego w stosunku do niego prawomocnym wyrokiem sądu zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego. Oskarżony swoim działaniem w dniu zdarzenia wypełnił znamiona przestępstwa z art. 178a§4 kk. Oskarżony przypisanego mu czynu dopuścił się także w czasie obowiązywania ww. decyzji o cofnięciu mu uprawnień kat .B do prowadzenia pojazdów silnikowych, stąd jego czyn wypełnił także dyspozycję art. 180a kk. Podnieść należy, że decyzja Starosty (...) z dnia 21 marca 2012 roku była wydana bezterminowo i nadal obowiązuje w obrocie prawnym. Czyn przypisany oskarżonemu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku został w podstawie prawnej skazania prawidłowo zakwalifikowany przez sąd I instancji jako przestępstwo z art. 178a §4 kk i art. 180a kk w zw. z art. 11 §2 kk.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku poprzez zakwalifikowanie przypisanego oskarżonemu czynu jako wypełniającego znamiona art. 178a §1 kk.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro podnoszony przez obrońcę oskarżonego zarzut obrazy przepisów prawa materialnego tj. art. 178a §4 kk i art. 180a kk w zw. z art. 11 §2 kk przyjętych w podstawie prawnej skazania w zaskarżonym wyroku nie zasługiwał na uwzględnienie , to jednocześnie stwierdzić należy, że brak było podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w sposób postulowany przez obrońcę oskarżonego.

3.2.

Zarzut drugi (2) apelacji obrońcy oskarżonego ( (ustanowionego w sprawie) E. F. dotyczył obrazy przepisów prawa materialnego tj. art.42§3 i art.42 §1 a pkt1 kk poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i orzeczenie wobec oskarżonego E. F. środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio, podczas gdy brak było przesłanek do orzeczenia takiego zakazu dożywotnio, gdyż oskarżony w czasie wyrokowania nie był karany ani nie miał orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz cofniętych uprawnień do prowadzenia pojazdów,

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Oskarżonemu został prawidłowo przez sąd I instancji przypisany czyn wypełniający dyspozycję art. 178a §4 kk i art. 180a kk w zw. z art. 11 §2 kk . Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.1 uzasadnienia dotyczące przyjętej podstawy prawnej skazania przez sąd I instancji. Skoro oskarżony dopuścił się przestępstwa z art. 178a §4 kk , to zasadą jest obligatoryjne orzekanie, na podstawie art. 42 §3 kk środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio. Sąd I instancji skazując oskarżonego na podstawie art. 178a §4 kk w zw. z art. 11 §3 kk na karę pozbawienia wolności prawidłowo w punkcie 2 zaskarżonego wyroku orzekł wobec oskarżonemu na podstawie art. 42 §3 kk środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio. Zdaniem sądu okręgowego nie było konieczne do orzeczenia środka karnego powoływanie w podstawie prawnej rozstrzygnięcia także przepisu art. art. 42 §1a pkt 1 kk, ale mając na uwadze treść art. 438pkt 1 a kpk sąd okręgowy nie wyeliminował z podstawy rozstrzygnięcia tego przepisu.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i nieorzekanie na podstawie art. 42 §3 kk środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut drugi (2) apelacji obrońcy oskarżonego ( ustanowionego w sprawie) E. F. dotyczący obrazy przepisów prawa materialnego tj. art.42§3 i art.42 §1 a pkt1 kk poprzez ich niewłaściwe zastosowanie i orzeczenie wobec oskarżonego E. F. środka karnego w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio, nie zasługiwał na uwzględnienie , to jednocześnie stwierdzić należy, że brak było podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w sposób postulowany przez obrońcę oskarżonego.

3.3.

Zarzut trzeci (3) apelacji obrońcy oskarżonego ( ustanowionego w sprawie) E. F. dotyczył obrazy przepisów prawa materialnego tj. art.43a§2 kk poprzez jego niewłaściwe zastosowanie i orzeczenie od oskarżonego świadczenia pieniężnego w kwocie 15000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej, podczas gdy zachowanie oskarżonego sąd I instancji mógł rozważać ewentualnie na gruncie art. 178a§1 kk i brak było przesłanek do orzeczenia świadczenia pieniężnego w takiej wysokości.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut trzeci apelacji obrońcy oskarżonego E. F. jest częściowo zasadny, gdyż biorąc pod uwagę sytuację materialną oskarżonego zasądzenie na podstawie art. 43a §2 kk kwoty 15000 złotych z tytułu świadczenia pieniężnego w związku ze skazaniem za przypisany mu w punkcie 1 wyroku czyn było zbyt wysokie. Oskarżony jest emerytem i pobiera emeryturę w kwocie 3800 złotych netto miesięcznie. Boryka się z problemami zdrowotnymi po przebytym zarażeniu COVID 19 i wymaga stałej kontroli lekarskiej oraz przyjmowania leków po przebytym zapaleniu płuc. Ma jeszcze inne schorzenia współistniejące. Wiąże się to z ponoszeniem dodatkowych kosztów związanych z leczeniem. W tej sytuacji wysokość zasądzonego świadczenia pieniężnego w kwocie minimalnej jest wystarczająca, stąd sąd okręgowy obniżył zasadzoną kwotę świadczenia pieniężnego do wysokości 10000 złotych. Nie jest natomiast zasadny zarzut trzeci apelacji obrońcy oskarżonego w tej części, której zarzuca obrazę prawa materialnego poprzez niewłaściwe zastosowanie art. 43a §2 kk i zasądzenie świadczenia pieniężnego w kwocie 15000 złotych w sytuacji, gdy czyn oskarżonego powinien być zakwalifikowany z art. 178a§1 kk. Odnośnie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego w punkcie 1 zaskarżonego wyroku aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.1 uzasadnienia. Podnieść należy , że przepis art. 43a§2 kk określa wysokość minimalnych kwot orzekanego świadczenia pieniężnego przy skazaniu za czyny z art. 178a§1 kk ( 5000 złotych) i art. 178a§4 kk ( 10000 złotych). Wbrew stanowisku obrońcy oskarżonego przy skazaniu za czyn z art. 178a §1 kk co do zasady zgodne z prawem jest orzeczenie na podstawie art. 43a §2 kk świadczenia pieniężnego w kwocie wyższej niż minimalna, a więc np. 15000 złotych.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i obniżenie zasądzonego świadczenia pieniężnego do kwoty 5000 złotych.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Zarzut trzeci apelacji obrońcy oskarżonego okazał się zasadny w części dotyczącej zakwestionowania wysokości zasądzonego świadczenia pieniężnego w kwocie 15000 złotych od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Postpenitencjarnej. Z uwagi na sytuację materialną oskarżonego i jego zły stan zdrowia wymagający nakładów pieniężnych na leczenie, zasądzona kwota zdaniem sądu okręgowego jest zbyt wysoka, stąd sąd II instancji obniżył jej wysokość do kwoty 10000 złotych, a więc minimalnej przy skazaniu za czyn z art. 178a §4 kk.

3.4.

Zarzut czwarty (4) apelacji obrońcy oskarżonego (ustanowionego w sprawie) E. F. dotyczył błędu w ustaleniach faktycznych , przyjętych za podstawę

zaskarżonego wyroku , który mógł mieć wpływ na jego treść polegający na:

a) przyznaniu wiary wyjaśnieniom oskarżonego jedynie w zakresie , w jakim przyznał się do zarzucanego mu czynu twierdząc, że tylko one są zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie,

b) błędnym ustaleniu, że czyn oskarżonego wypełnił znamiona dwóch przestępstw opisanych w art.178a§4 kk i art.180a kk w zw. z art. 11§2 kk podczas, gdy wcześniej orzeczone wobec niego zakazy w dniu wydania zaskarżonego wyroku niniejszą apelacją były już zatarte

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut czwarty apelacji obrońcy oskarżonego E. F. nie jest zasadny. Sąd I instancji szczegółowo przeprowadził postępowanie dowodowe w przedmiotowej sprawie , a dokonana ocena zebranego materiału dowodowego, w tym wyjaśnień oskarżonego jest dokonana z uwzględnieniem zasad prawidłowego rozumowania , wskazań wiedzy oraz doświadczenia życiowego i pozostaje pod ochroną art. 7 kpk. Trafnie ustalił sąd I instancji, że na wiarę zasługują wyjaśnienia oskarżonego w tej części, której w postępowaniu przygotowawczym przyznał się do prowadzenia samochodu w stanie nietrzeźwości w dniu 8 kwietnia 2020 roku oraz kierowania samochodem pomimo wydanych w dniu 21 marca 2012 roku i 29 czerwca 2017 roku przez Starostę (...) decyzji o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi w zakresie kat. B, a odmówił wiary wyjaśnieniom oskarżonego w tej części, której na rozprawie nie przyznał się do dokonania zarzuconych mu w akcie oskarżenia czynów. Podnieść należy, że oskarżony został zatrzymany podczas jazdy samochodem w stanie nietrzeźwości w dniu 8 kwietnia 2020 przez innych kierowców na skutek tzw. zatrzymania obywatelskiego. Na tę okoliczność szczegółowe zeznania złożył świadek J. M., który był obecny podczas tego zatrzymania i nie miał wątpliwości, że to oskarżony był kierowcą samochodu marki H. (...) o nr rej. (...), który został zatrzymany przez innych kierowców, gdyż sposób jego jazdy wskazywał, że może być w stanie nietrzeźwości. Zatrzymanego oskarżonego do dalszych czynności przejęli funkcjonariusze Policji, którzy wykonali z nim niezbędne dalsze czynności procesowe, w tym przeprowadzili badanie na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, które potwierdziło, że E. F. był w stanie nietrzeźwości, gdy kierował swoim samochodem ( 1,18 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu). Dołączony do akt sprawy nieosobowy materiał dowodowy w postaci wydanych decyzji o cofnięciu oskarżonemu uprawnień kat B do prowadzenia pojazdów silnikowych i odpisu prawomocnego wyroku Sądu Rejonowego w Częstochowie wydanego w dniu 28 października 2016 roku w sprawie o sygn. akt III K 873/15 uzasadniały przypisanie oskarżonemu przez sąd I instancji dokonania czynu wypełniającego dyspozycję art. 178a §4 kk i art. 180a kk w zw. z art. 11 §2 kk. Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.1 uzasadnienia odnośnie przyjętej kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzuconych mu w akcie oskarżenia czynów , ewentualnie przyjęcie, że czyn przypisany oskarżonemu wypełnia dyspozycję art.178a §1 kk i wymierzenie mu za ten czyn przy zastosowanie art. 37a §1 kk kary grzywny w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut czwarty (4) apelacji obrońcy oskarżonego ( ustanowionego w sprawie) E. F. dotyczący błędu w ustaleniach faktycznych , przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku , który mógł mieć wpływ na jego treść ,nie zasługiwał na uwzględnienie , to jednocześnie stwierdzić należy, że brak było podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w sposób postulowany przez obrońcę oskarżonego.

3.5.

Zarzut piąty (5) apelacji obrońcy oskarżonego (ustanowionego w sprawie) E. F. dotyczył obrazy przepisów postępowania , która miała wpływ na treść zaskarżonego wyroku tj.;

a) art. 7 kpk poprzez dokonanie dowolnej, a nie swobodnej oceny dowodów zgromadzonych w sprawie i uznanie, że świadek J. M. rozpoznał w sposób stanowczy oskarżonego podczas, gdy z treści zeznań tego świadka złożonych przed sądem wynika w sposób jednoznaczny, że miał on w tym zakresie wątpliwości i mówił jedynie o tych okolicznościach, które usłyszał od innych uczestników zdarzenia, co skutkowało przypisaniem oskarżonemu sprawstwa opisanego we kwalifikacji prawnej czynu dokonanej przez Sąd I instancji,

b) art. 5 §2 kpk poprzez jego niezastosowanie i rozstrzygniecie na niekorzyść oskarżonego niedających się usunąć wątpliwości w sprawie.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut piąty apelacji obrońcy oskarżonego E. F. nie zasługuje na uwzględnienie. W realiach przedmiotowej sprawy nie zachodzą przesłanki z art. 5 §2 kpk do przyjęcia , że brak jest wystarczających dowodów na to, aby przyjąć, że to oskarżony w dniu zdarzenia kierował samochodem w stanie nietrzeźwości. Wbrew stanowisku obrońcy oskarżonego świadek J. M. zeznając na rozprawie w dniu 27 lipca 2021 roku nie miał wątpliwości, że to oskarżony był kierowcą samochodu osobowego marki H. ,którego zatrzymali inni kierowcy, gdyż po torze jazdy było widać , że może być pod wpływem alkoholu. Do momentu przyjazdu funkcjonariuszy Policji oskarżony siedział w swoim samochodzie, gdyż kierowcy, którzy go zatrzymali zabrali mu kluczyki od samochodu i pilnowali , aby się nie oddalił. Nie ma zatem żadnych wątpliwości, co do osoby oskarżonego jako sprawcy przypisanego mu czynu. Podnieść także należy, że świadek J. M. wyjaśnił zachodzące różnice w jego zeznaniach z postępowania przygotowawczego ze złożonymi na rozprawie i ich ocena dokonana przez sąd I instancji jako zasługujące na wiarę pozostaje pod ochroną art. 7 kpk.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od zarzuconych mu w akcie oskarżenia czynów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut piaty (5) apelacji obrońcy oskarżonego ( ustanowionego w sprawie) E. F. dotyczący obrazy przepisów postępowania , która miała wpływ na treść zaskarżonego wyroku i niezastosowanie art. 5 §2 kpk nie zasługiwał na uwzględnienie , to jednocześnie stwierdzić należy, że brak było podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w sposób postulowany przez obrońcę oskarżonego.

3.6.

Zarzut szósty(6) apelacji obrońcy oskarżonego ( ustanowionego w sprawie) E. F. dotyczył rażącej niewspółmierności kary orzeczonej względem oskarżonego 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności , podczas gdy kara ta z uwagi na to zachowanie oskarżonego można rozważać ewentualnie na gruncie art. 178a§1 kk oraz że ze względu na stan zdrowia oskarżonego , jest rażąco surowa.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut szósty apelacji obrońcy oskarżonego okazał się zasadny w takim stopniu, że sąd okręgowy obniżył orzeczoną karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oskarżonemu do wysokości 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Za takim stanowiskiem sądu okręgowego przemawia fakt, że nastąpiło zatarcie dotychczasowych skazań w stosunku do oskarżonego. Sąd II instancji z opisu czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku wyeliminował sformułowanie „będąc uprzednio dwukrotnie prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości a także." Mając na uwadze treść art. 53§1 i 2 kk uznać należy, że z uwagi na zatarcie skazań dotyczących oskarżonego , jego zły stan zdrowia wymagający dalszego leczenia orzeczoną karę należało obniżyć do 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Nie może być wymierzona kara w niższych rozmiarach, gdyż oskarżony przypisanego mu czynu dopuścił się umyślnie, działając z zamiarem bezpośrednim, jego stan nietrzeźwości , gdy kierował samochodem po drodze publicznej był znaczny ( 1,18mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) i swoim nieodpowiedzialnym postępowaniem stworzył realne zagrożenie w ruchu drogowym , gdyż inni kierowcy zwrócili uwagę na sposób jego jazdy (wężykiem) po drodze o dużym natężeniu ruchu. Ponadto czyn oskarżonego odznacza się znacznym stopniem społecznej szkodliwości, co trafnie podniósł sąd I instancji w uzasadnieniu do wydanego wyroku.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i przyjęcie, że czyn przypisany oskarżonemu wypełnia dyspozycję art.178a §1 kk i wymierzenie mu za ten czyn przy zastosowanie art. 37a §1 kk kary grzywny w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut szósty (6) apelacji obrońcy oskarżonego ( ustanowionego w sprawie) E. F. dotyczący rażącej niewspółmierności kary orzeczonej względem oskarżonego 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności okazał się częściowo zasadny , to sąd okręgowy obniżył wymiar orzeczonej kary do 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Nie można podzielić stanowiska obrońcy oskarżonego, że w przedmiotowej sprawie czyn przypisany oskarżonemu należało zakwalifikować z art 178a§1 kk i przy zastosowaniu art. 37a§1 kk wymierzyć mu za tak przypisany czyn samoistną karę grzywny. Odnośnie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.1 uzasadnienia. Na marginesie podnieść należy, że orzeczenie samoistnej kary grzywny za czyn z art. 178a§1 kk nie wymaga zastosowania art. 37a§1 kk.

3.7.

Obrońca z urzędu oskarżonego E. F. we wniesionej apelacji zaskarżonemu wyrokowi zarzucił rażącą niewspółmierność ( surowość) wymierzonej kary 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności, której dolegliwość przekracza stopień społecznej szkodliwości czynu oraz nie uwzględnia w wystarczającej mierze celów określonych w art. 53§1 kk.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut rażącej niewspółmierności ( surowości) wymierzonej oskarżonemu kary 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności podniesiony w apelacji obrońcy ( z urzędu) oskarżonego E. F. okazał się zasadny w takim stopniu, że sąd okręgowy obniżył orzeczoną do wysokości 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3,6 uzasadnienia.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie oskarżonemu niższej kary.

☒ zasadny

☐ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut zawarty w apelacji obrońcy oskarżonego ( z urzędu) E. F. dotyczący rażącej niewspółmierności kary orzeczonej względem oskarżonego 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności okazał się zasadny , to sąd okręgowy obniżył wymiar orzeczonej kary do 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

3.8.

Zarzut pierwszy (1) apelacji oskarżonego E. F. dotyczył błędu w ustaleniach faktycznych polegającego na:

- przyznaniu wiary wyjaśnieniom oskarżonego jedynie w zakresie , w jakim przyznał się do zarzucanego mu czynu twierdząc, że tylko one są zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie,

- błędnym ustaleniu, że czyn oskarżonego wypełnił znamiona dwóch przestępstw opisanych w art. 178a§4 kk i art. 180a kk w zw. z art. 11§2 kk, podczas gdy warunkiem jego zastosowania jest uprzednia karalność oskarżonego, a oskarżony nie był uprzednio karany.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut pierwszy zawarty w apelacji oskarżonego E. F. nie jest zasadny. Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.4 uzasadnienia.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i przyjęcie, że czyn przypisany oskarżonemu wypełnia dyspozycję art.178a §1 kk i wymierzenie mu za ten czyn kary grzywny w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut pierwszy (1) apelacji oskarżonego E. F. dotyczący błędu w ustaleniach faktycznych , przyjętych za podstawę zaskarżonego wyroku , który mógł mieć wpływ na jego treść nie zasługiwał na uwzględnienie , to jednocześnie stwierdzić należy, że brak było podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w sposób postulowany przez oskarżonego.

3.9.

Zarzut drugi (2) apelacji wniesionej przez oskarżonego E. F. dotyczył naruszenia przepisów postępowania mającego wpływ na treść wydanego wyroku:

- tj. art. 5§2 kpk poprzez jego niezastosowanie i rozstrzygniecie na niekorzyść oskarżonego niedających się usunąć wątpliwości,

- art. 7 kpk poprzez dokonanie dowolnej a nie swobodnej oceny dowodów zgromadzonych w sprawie i przypisanie oskarżonemu i sprawstwa opisanego w kwalifikacji prawnej czynu dokonanej przez Sąd i instancji.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut drugi apelacji oskarżonego E. F. nie zasługuje na uwzględnienie. W realiach przedmiotowej sprawy nie zachodzą przesłanki z art. 5 §2 kpk do przyjęcia , że brak jest wystarczających dowodów na to, aby przyjąć, że to oskarżony w dniu zdarzenia kierował samochodem w stanie nietrzeźwości. Świadek J. M. zeznając na rozprawie w dniu 27 lipca 2021 roku nie miał wątpliwości, że to oskarżony był kierowcą samochodu osobowego marki H. ,którego zatrzymali inni kierowcy, gdyż po torze jazdy było widać , że może być pod wpływem alkoholu. Do momentu przyjazdu funkcjonariuszy Policji oskarżony siedział w swoim samochodzie, gdyż kierowcy, którzy go zatrzymali zabrali mu kluczyki od samochodu i pilnowali , aby się nie oddalił. Nie ma zatem żadnych wątpliwości, co do osoby oskarżonego jako sprawcy przypisanego mu czynu. Podnieść także należy, że świadek J. M. wyjaśnił zachodzące różnice w jego zeznaniach z postępowania przygotowawczego ze złożonymi na rozprawie i ich ocena przez sąd I instancji jako zasługujące na wiarę, a także pozostałego zebranego w sprawie nieosobowego materiału dowodowego pozostaje pod ochroną art. 7 kpk.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i przyjęcie, że czyn przypisany oskarżonemu wypełnia dyspozycję art.178a §1 kk i wymierzenie mu za ten czyn kary grzywny w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut drugi (2) apelacji oskarżonego E. F. dotyczący obrazy przepisów postępowania tj. art 5 §2 kpk i art. 7 kpk mającej wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, nie zasługiwał na uwzględnienie , to jednocześnie stwierdzić należy, że brak było podstaw do zmiany zaskarżonego wyroku w sposób postulowany przez oskarżonego.

3.10.

Zarzut trzeci (3) apelacji wniesionej przez oskarżonego E. F. dotyczył rażącej niewspółmierności kary orzeczonej w wymiarze 2 lat i 3 miesięcy wraz z dożywotnim zakazem prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych , podczas gdy stan zdrowia oskarżonego i jego sytuacja osobista prowadzi do wniosku , iż kara wymierzona w niniejszej sprawie powinna ulec znaczącemu złagodzeniu, a jej wykonanie powinno zostać zawieszone.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut trzeci apelacji oskarżonego okazał się zasadny w takim stopniu, że sąd okręgowy obniżył orzeczoną karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oskarżonemu do wysokości 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.6 uzasadnienia.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i przyjęcie, że czyn przypisany oskarżonemu wypełnia dyspozycję art.178a §1 kk i wymierzenie mu za ten czyn kary grzywny w dolnych granicach ustawowego zagrożenia.

☐ zasadny

☒ częściowo zasadny

☐ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Skoro zarzut trzeci apelacji oskarżonego E. F. dotyczący rażącej niewspółmierności kary orzeczonej 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności okazał się częściowo zasadny , to sąd okręgowy obniżył wymiar orzeczonej kary do 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności. Nie można podzielić stanowiska oskarżonego, że w przedmiotowej sprawie czyn mu przypisany należało zakwalifikować z art 178a§1 kk i wymierzyć mu za tak przypisany czyn samoistną karę grzywny. Odnośnie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.1 uzasadnienia. Odnośnie orzeczonej kary 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności oskarżonemu za przypisany mu czyn aktualne są rozważania sądu okręgowego zawarte w punkcie 3.6 uzasadnienia

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Sąd okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że :

- w punkcie 1 z opisu czynu przypisanego oskarżonemu E. F. wyeliminował sformułowanie ,, będąc uprzednio dwukrotnie prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości a także " i obniżył oskarżonemu wymierzoną karę do wysokości 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności ,

- w punkcie 3 obniżył wysokość zasądzonego świadczenia pieniężnego do kwoty 10000 złotych.

W pozostałej części zaskarżony wyrok utrzymał w mocy.

Zwięźle o powodach zmiany

Sąd Rejonowy w Radomsku wyrokiem z dnia 5 listopada 2021 roku wydanym w sprawie sygn. akt II K 709/20 uznał oskarżonego E. F. w miejsce zarzuconych mu dwóch czynów za winnego tego, że w dniu 8 kwietnia 2020 roku na trasie z miejscowości K. do R. Plac (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadzącym do stężenia 1,18 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu prowadził w ruchu lądowym po drogach publicznych samochód marki H. (...) o nr rej. (...) przy czym czynu tego dopuścił się będąc dwukrotnie prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości a także w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w Częstochowie z dnia 28 października 2016 roku w sprawie sygn. akt IIIK 873/15, a ponadto prowadząc wyżej wymieniony pojazd mechaniczny nie zastosował się do decyzji Starosty (...) z dnia 21 marca 2012 roku oraz decyzji Starosty (...) z dnia 29 czerwca 2017 roku o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami silnikowymi w zakresie kategorii B,

tj przestępstwa wypełniającego dyspozycje art. 178a §4 kk i art. 180akk w zw. z art. 11 §2 kk i za to na podstawie art. 178a§4 kk i art. 11 §3 kk wymierzył oskarżonemu karę 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności,

- na podstawie art. 42 §3 kk , art. 42§1a pkt 1 kk orzekł wobec oskarżonego E. F. środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio,

- na podstawie art. 43a§2 kk orzekł wobec oskarżonego E. F. świadczenie pieniężne w kwocie 15000 złotych na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej,

- na podstawie art. 43b kk orzekł podanie wyroku do publicznej wiadomości przez ogłoszenie jego treści na stronie internetowej Sądu Rejonowego w Radomsku na okres 30 dni,

- zasądził od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. E. W. kwotę 516,60 złotych tytułem nieuiszczonych kosztów obrony z urzędu,

- wymierzył oskarżonemu E. F. opłatę w wysokości 400 złotych oraz obciążył oskarżonego kosztami sądowymi w kwocie 2750,90 złotych.

Z dołączonej do akt sprawy w złożonej apelacji przez oskarżonego informacji z Punktu Informacyjnego Krajowego Rejestru Karnego w C. przy Sądzie Okręgowym wynika, że w dniu 16 listopada 2021 roku ( data wystawienia dokumentu) E. F. nie figurował w ww. rejestrze jako osoba karana sądownie. Należało zatem z opisu czynu przypisanego oskarżonemu w punkcie 1 zaskarżonego wyroku wyeliminować sformułowanie dotyczące jego uprzednich skazań za prowadzenie samochodu w stanie nietrzeźwości. W realiach przedmiotowej sprawy nie zmieniło to kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu. Aktualne są rozważania sadu okręgowego w tym przedmiocie zawarte w punkcie 3.1 uzasadnienia. Tego rodzaju zmiana w sytuacji prawnej oskarżonego skutkowała obniżeniem orzeczonej przez sąd I instancji kary do wysokości 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Sad okręgowy obniżył oskarżonemu wysokość zasądzonego świadczenia pieniężnego do kwoty 10000 złotych (minimalnej przy skazaniu za czyn z art. 178a §4 kk) biorąc pod uwagę jego sytuację materialną i zły stan zdrowia, z którym wiąże się potrzeba wyłożenia środków pieniężnych na leczenie.

W pozostałej części sąd okręgowy utrzymał zaskarżony wyrok w mocy.

-

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 3 wyroku sądu okręgowego.

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Punkt 3 wyroku sądu okręgowego.

Sąd okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata E. W. kwotę 516,60 złotych z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym, Wysokość zasądzonej kwoty wynika z § 17ust. 2 pkt 4 w zw. z 4 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 roku w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu ( Dz. U. z 2019 r, poz. 18). W tym miejscu podnieść należy, że sąd okręgowy wyjątkowo nie zwolnił obrońcy z urzędu od świadczenia dalszej pomocy prawnej oskarżonemu przed sądem II instancji. Oskarżony ustanowił w przedmiotowej sprawie obrońcę z wyboru, ale z powodu choroby wyznaczonego obrońcy i konieczności odraczania wyznaczonych terminów rozpraw, sąd I instancji wyznaczył oskarżonemu w dniu 27 października 2021 roku obrońcę z urzędu ( k-172), która brała udział w rozprawie w dniu 5 listopada 2021 roku przed sądem I instancji i wniosła także apelację od wydanego wyroku na korzyść oskarżonego. Na rozprawie odwoławczej w dniu 18 marca 2022 roku nie stawiła się obrońca oskarżonego ustanowiona w sprawie i wniosła o odroczenie rozprawy usprawiedliwiając swoją nieobecność.. W tym dniu nie stawił się również oskarżony i wyznaczony mu obrońca z urzędu . Sąd okręgowy odraczając rozprawę na dzień 12 kwietnia 2022 roku zobowiązał obrońcę z urzędu do obowiązkowego stawiennictwa na tym terminie rozprawy. W dniu 12 kwietnia 2022 roku na rozprawę przed sadem II instancji stawił się oskarżony, jego obrońca ustanowiona w sprawie i wyznaczona oskarżonemu obrońca z urzędu. Tak więc obrońcy z urzędu należało się wynagrodzenie za ten termin rozprawy. W zaistniałej sytuacji procesowej sąd okręgowy nie zwolnił obrońcy z urzędu z obowiązku świadczenia pomocy prawnej oskarżonemu w postepowaniu odwoławczym.

Punkt 4 wyroku sądu okręgowego.

O kosztach sądowych za postępowanie odwoławcze sąd okręgowy orzekł na podstawie art. 436§1 kpk. Sąd okręgowy zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 300 złotych z tytułu opłaty za obie instancje i kwotę 536,60 złotych z tytułu zwrotu wydatków za postępowanie odwoławcze. Wysokość zasądzonej opłaty wynika z art. 10 ust 1 w zw. Z art. 2 ust 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 czerwca o opłatach w sprawach karnych ( tekst jedn. Dz. U nr 49 z 1983 r., poz. 223 z późn. zm). Sąd okręgowy nie zwolnił oskarżonego od kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, a także nie znalazł podstaw do zwolnienia go od zasądzonych wydatków za postępowanie przed sądem I instancji. Podnieść należy, że oskarżony ma stale źródło dochodu w postaci emerytury w kwocie 3800 złotych netto( k-153) i nie ma nikogo na utrzymaniu. Jest zatem w stanie ponieść koszty sądowe, które oscylują w wysokości jego miesięcznej emerytury.

7.  PODPIS

1.11.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego E. F. z urzędu.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest rozstrzygnięcie dotyczące wymiaru kary.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.12.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

2

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony E. F.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest rozstrzygniecie dotyczące ustalenia, że oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu wypełniającego dyspozycję art. 178 a§4 kk i art. 180akk w zw. z art. 11§2 kk, gdy zdaniem oskarżonego dopuścił się on czynu wypełniającego dyspozycję art. 178a §1 kk , co w konsekwencji powinno mieć wpływ na niższy wymiar orzeczonej kary i środków karnych.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

1.13.  Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

3

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego E. F. z wyboru.

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Skarżone jest rozstrzygniecie dotyczące ustalenia, że oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu, a alternatywnie rozstrzygniecie, że przypisany czyn wypełniał dyspozycję art. 178 a§4 kk i art. 180akk w zw. z art. 11 §2 kk, gdy zdaniem obrońcy oskarżony dopuścił się czynu wypełniającego dyspozycję art. 178a §1 kk, co w konsekwencji powinno mieć wpływ na niższy wymiar orzeczonej kary i środków karnych.

0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☒

co do winy

☒

co do kary

☒

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☒

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana