Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IV K 133/19

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

K. S.

R. T.

Czyn z punktu I wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. A. K. (1) zamieszkiwał wraz z żoną M. K. i synem D. K. w bloku przy ul. (...) w L.. Od 2016 r. nadużywał alkoholu, z reguły w towarzystwie okolicznych mieszkańców prowadzących nieuregulowany tryb życia. W dniu 21 maja 2018 r. od godziny 13:00 A. K. (1) przebywał wraz ze znajomymi K. S. ps. (...), R. T. ps. (...) i kilkoma innymi osobami w pobliżu sklepu (...) przy ul. (...). Wymienieni spożywali alkohol.

2. Tego samego dnia przed godziną 23:00 do budynku stacji Lotos przy ul. (...) w L. weszli A. K. (1), K. S. i R. T.. Mężczyźni zakupili butelkę wódki o poj. 0,5 litra oraz dwa hot-dogi. Za zakupy zapłacił A. K. (1). Mężczyźni udali się następnie za budynek stacji, gdzie spożywali zakupiony alkohol do godziny 4:00 na ranem, a następnie powrócili pod blok przy ul. (...).

3. W dniu 22 maja 2018 r. około godziny 8:00 rano K. S. i R. T. przebywali na korytarzu parterowej przybudówki do hotelu robotniczego przy ul. (...) w gronie kilku innych osób, w tym m.in. A. P., P. S. i A. K. (2). W tym samym czasie A. K. (1) siedział przed budynkiem na trawniku i pił piwo. Nie miał na twarzy śladów pobicia.

4. Pomiędzy godziną 8:00 a 10:00 dnia 22 maja 2018 r. w przybudówce do hotelu robotniczego przy ul. (...), A. K. (1) wdał się w rozmowę z K. S. i R. T.. W trakcie wymiany zdań A. K. (1) wyraził się niepochlebnie o ojcu R. T. twierdząc, że był członkiem (...). Wypowiedzią tą zdenerwował R. T.. W odwecie R. T. oraz towarzyszący mu K. S. zaatakowali A. K. (1) i zadali mu nieustaloną ilość uderzeń pięściami w głowę, głównie w lewą część twarzy, które skutkowały obrzękiem tkanek miękkich twarzy, złamaniem kości nosa oraz obrażeniami ośrodkowego układu nerwowego w postaci krwawienia śródczaszkowego. Po tym zajściu A. K. (1) udał się do znajdującego się w ww. przybudówce mieszkania M. R. (1), która w tym czasie przebywała poza domem. K. S. i R. T. udali się natomiast do swych domów i przebrali w czystą odzież.

5. Około godziny 10:00 z A. K. (1) telefonicznie skontaktowała się jego żona M. K.. Wymieniony zapewnił, że za chwilę wróci do domu.

6. Około godziny 11:00 M. R. (1) wracając do mieszkania weszła na korytarz przybudówki ww. hotelu robotniczego prowadzący do jej mieszkania i spostrzegła ślady krwi na podłodze. Po drodze mijała K. S. i R. T.. Wymienieni powiedzieli jej, by cyt. „nic nie mówiła psiarni”. M. R. (1) zastała w mieszkaniu A. K. (1), który siedział na jej łóżku. Wymieniony był zakrwawiony, miał rozbity nos, podbite oko oraz spuchnięte wargi. M. R. (1) pomogła mu zatamować krwawienie. A. K. (1) powiedział jej, że (...) i S. mu to zrobili. M. R. (1) pomogła mu opuścić mieszkanie i zaprowadziła w pobliże bloku przy ul. (...). A. K. (1) idąc nie przewracał się ani nie zataczał. M. R. (1) po powrocie do domu zmyła ślady krwi z podłogi na korytarzu.

7. Około godziny 11:00 D. K. wyszedł z domu na spacer z psem i w pobliżu bloku napotkał A. K. (1), który szedł ul. (...) od strony ww. hotelu robotniczego. Wymieniony był zdezorientowany i zakrwawiony. W odpowiedzi na pytanie syna o obrażenia widoczne na jego twarzy powiedział, że został pobity przez S. i mężczyznę o pseudonimie (...).

8. D. K. zaprowadził ojca do domu i telefonicznie poinformował M. K. o jego stanie. Wymieniona przyjechała do domu po upływie 30 minut. A. K. (1) powiedział jej, że został pobity przez S. i B. w przybudówce starego hotelu robotniczego przy sklepie (...) za to, że źle się wyraził o ojcu B.. Obawiając się o stan męża około godziny 14:00 M. K. udała się wraz z A. K. (1) do Szpitala przy ul. (...), w którym został przyjęty na oddział.

9. Jeszcze tego samego dnia, tj. 22 maja 2018 r., w godzinach wieczornych A. K. (1) stracił przytomność w wyniku ataku padaczkowego spowodowanego urazami głowy i nie odzyskał jej aż do śmierci w dniu 5 stycznia 2019 r. Bezpośrednią przyczyną zgonu była ostra niewydolność wielonarządowa w następstwie zapalenia płuc, które rozwinęło się na skutek doznanych w wyniku pobicia obrażeń ośrodkowego układu nerwowego, które spowodowały konieczność pozostawania w pozycji leżącej oraz stosowania wentylacji mechanicznej.

10. R. T. ukończył 36 lat. Jest bezdzietnym kawalerem, nie posiada nikogo na swoim utrzymaniu. Ma wykształcenie podstawowe. Podejmował zatrudnienie w charakterze kierowcy. Ostatnio nie pracował i pozostawał na utrzymaniu rodziców. Nie posiada majątku. R. T. był karany sądownie, w tym m.in. wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego L. Ś. z dnia 9 grudnia 2013 r. w sprawie III K 1101/13 na karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, obejmującą m.in. karę pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2005 r. w sprawie XIX K 528/04 za czyn wyczerpujący dyspozycję art. 158 § 1 k.k. R. T. ww. karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności odbył w okresie od 11 sierpnia 2012 r. do 12 grudnia 2014 r.

11. K. S. ma 35 lat. Jest bezdzietnym kawalerem. Posiada wykształcenie podstawowe. Nie ma wyuczonego zawodu. Nie pracuje. Pozostaje na utrzymaniu rodziców. K. S. był wielokrotnie karany sądownie na kary pozbawienia wolności za czyny popełnione przeciwko mieniu oraz występki z ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomani.

- zeznania M. K.

- zeznania M. R. (1)

- zeznania M. C.

- zeznania M. R. (1)

- zeznania M. K.

- zeznania D. K.

- zdjęcia twarzy A. K. (1)

- opinia biegłego lek. med. T. I.

- opinia biegłego lek. M. L.

- opinia biegłych z (...) w L.

- protokoły oględzin

- zeznania M. K.

- zeznania M. R. (1)

- zeznania M. K.

- zeznania D. K.

- zeznania M. K.

- zeznania D. K.

- zeznania M. K.

- protokół oględzin i sądowo-lekarskiej sekcji zwłok

- opinia biegłych z (...) w L.

- dane osobopoznawcze

- dane o karalności

- odpisy wyroków

- dane osobopoznawcze

- dane o karalności

k. 771

k. 30v

k. 186v, 775

k. 30v

k. 21v-22, 770

k. 3, 771v

k. 792

k. 146

k. 571

k. 847-849

k. 10-13, 44-45, 162-166

k. 21v, 769v

k. 30v

k. 21v, 770

k. 3, 771v

k. 21v-22, 770

k. 3, 772

k. 22, 769v, 770

k. 717-724

k. 848, 866v-869

k. 766

k. 755-756

k. 230-233

k. 766-766v

k. 752-753

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

K. S.

R. T.

Czyn z punktu I wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1. R. T. uderzył A. K. (1) trzy razy otwartą dłonią w twarz ok. godziny 7:00 nad ranem w krzakach w pobliżu przy ul. (...). K. S. nie bił A. K. (1).

2. Obrażenia ciała A. K. (1) powstały w wyniku niekontrolowanego upadku na skutek upojenia alkoholowego, gdy samodzielnie wychodził z mieszkania M. R. (1).

3. Obrażenia ciała A. K. (1) spowodował D. K..

4. Obrażenia ciała A. K. (1) zostały spowodowane niekontrolowanym upadkiem w wyniku ataku padaczki alkoholowej.

Wyjaśnienia R. T.

Wyjaśnienia K. S.

Wyjaśnienia R. T.

Zeznania P. S.

Zeznania D. S.

k. 40, 59-60, 767-768v, 881v-882

k. 301

k. 767v

k. 830, 831v

k. 880v-881

2. OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1, 3, 4, 6

1, 4, 5, 7, 8, 9

4, 7, 8

1, 2

4, 9

10, 11

zeznania M. R. (1)

zeznania M. K.

(k. 21v-22, 558, 769v-771v, 831)

zeznania D. K.

(k. 2-3, 771v-773, 831v-832)

zeznania M. C.

(k. 186v, 208v, 775-775v)

zeznania M. R. (2)

(k. 533v)

wyjaśnienia R. T.-go

(k. 40, 60, 767)

opinia biegłego lek. med. T. I.

(k. 145-146)

opinia biegłego lek. M. L.

(k. 565-572)

opinia biegłych z (...) w L.

(k. 717-724, 843-849, 866v-869)

protokoły oględzin

(k. 10-13, 44-45, 162-166)

zdjęcia(k. 792)

dane osobopozna-wcze

(k. 766-766v)

dane o karalności

(k. 755-756, 752-753)

odpisy wyroków

(k. 230-233)

Depozycje M. R. (1) są logiczne, rzeczowe i spójne. Zawierają wiele spostrzeżeń wskazujących na zdolność świadka do zapamiętania dokonanych obserwacji i rzetelne odtworzenie tych wspomnień podczas przesłuchania. Zwrócić przy tym należy uwagę no to, że w części, w której świadek opisała obrażenia widoczne na twarzy pokrzywdzonego, jego zachowanie oraz wypowiedzi, w których wskazał sprawców pobicia, zeznania te korelują z zeznaniami M. i D. K., a także M. R. (2). Tym samym stwierdzić należy, że skoro świadek podawała prawdę co do ww. okoliczności, to również nie kłamała w pozostałych zeznaniach, a w szczególności w tej ich części, w której utrzymywała, że o 8:00 rano w dniu 22.05.2018 r. widziała pokrzywdzonego bez śladów pobicia oraz przytaczała wypowiadane do niej przez oskarżonych słowa, by nie mówiła niczego Policji o swoich spostrzeżeniach. Stwierdzić również należy, że w toku postępowania nie ujawniono żadnych racjonalnych powodów wskazujących na to, by świadek chciała bezpodstawnie pomówić oskarżonych. W szczególności nie można uznać, na co wskazywał R. T. (k. 882), by takim powodem była chęć ukarania ich za nocne hałasy i krzyki. Pozostałe argumenty podane przez oskarżonego (tj. problemy zdrowotne, uzależnienie od alkoholu, czy bliżej nieokreślone fanaberie), które w jego intencji miały podważyć wiarygodność jej zeznań, należy również z całą mocą odrzucić. W świetle wyżej podanych okoliczności wskazujących na miarodajność zeznań M. R. (1) twierdzenia oskarżonego uznać należy za nieudolną próbę zdeprecjonowania najistotniejszego z dowodów osobowych świadczących przeciwko niemu.

Depozycje M. K. są zwięzłe, wyczerpujące i konsekwentne. W części, w jakiej świadek przytoczyła wypowiedzi A. K. (1) dotyczące sprawców pobicia korelują z zeznaniami M. R. (1) i D. K..

Depozycje D. K. są spójne, rzeczowe i konsekwentne. W części, w jakiej świadek przytoczył wypowiedzi A. K. (1) dotyczące sprawców pobicia korelują z zeznaniami M. R. (1) i M. K..

Świadek w sposób spójny i rzeczowy przedstawiła okoliczności, w jakich pokrzywdzony w towarzystwie oskarżonych pojawił się na stacji paliw Lotos kilka godzin przed pobiciem. Zeznania te korelują z wyjaśnieniami R. T. dotyczącymi tego zdarzenia.

Świadek posiadał wiedzą na temat zdarzenia będącego przedmiotem osądu wyłącznie z relacji M. R. (1). Przytoczone przez świadka wypowiedzi wymienionej dot. pobicia A. K. (1) są zgodne z treścią jej zeznań i z tego też względu należy obdarzyć je wiarą.

Wyjaśnienia oskarżonego zasługują na wiarę w tej części, w której opisywał wydarzenia poprzedzające krytyczne zdarzenie, tj. fakt spożywania alkoholu z pokrzywdzonemu i K. S. w nocy z 21/22.05.2018 r., a także przedstawił powód zaatakowania A. K. (1). Depozycje te są zgodne z wypowiedziami pokrzywdzonego kierowanymi do świadków M. R. (1), M. K. i D. K., a także korelują z zeznaniami M. C..

Biegły lek. med. T. I. w opinii z dn. 25.05.2018 r. na podstawie dokumentacji medycznej opisał obrażenia doznane przez A. K. (1). Biegły uznał, że krwawienie środczaszkowe skutkowało rozstrojem zdrowia i naruszeniem czynności narządu ciała na czas dłuższy od 7 dni w myśl art. 157 § 1 kk. W oparciu o przedstawione mu dokumenty biegły nie był w stanie rozstrzygnąć pochodzenia napadu drgawkowego mającego miejsce w godzinach wieczornych 22.05.2018 r., a tym samym ustosunkować się do tego, czy doszło do wystąpienia skutków z art. 156 § 1 kk. Niemniej jednak ww. opinię należało obdarzyć wiarą, gdyż została sporządzona przez podmiot do tego uprawniony, a jej konkluzja została należycie umotywowana.

W opinii z dn. 28.09.2018 r. biegły lek. M. L. na podstawie dokumentacji medycznej dot. hospitalizacji pokrzywdzonego uznał, że charakter obrażeń mózgu uprawnia do przyjęcia, że doszło do powstania stanu realnego zagrożenia życia w postaci choroby realnie zagrażającej życiu z art. 156 § 1 kk. Odnośnie urazów głowy biegły uznał, że mogły powstać zarówno w mechanizmie biernym, jak również czynny. Ww. opinię należało obdarzyć wiarą, gdyż została sporządzona przez podmiot do tego uprawniony, a jej konkluzja została należycie umotywowana.

W kolejnej opinii sporządzonej m.in. na podstawie wyników sekcji zwłok pokrzywdzonego, a następnie uzupełnionej pisemnie oraz ustnie, biegli wypowiedzieli się co do obrażeń głowy doznanych przez A. K. (1), przyczyn pojawienia się napadu padaczkowego po przyjęciu do szpitala w dn. 22.05.2018 r., pośredniej i bezpośredniej przyczyny jego śmierci oraz wpływu złamania kości potylicznej, jakiego pokrzywdzony doznał kilka tygodni wcześniej, na powstanie ww. obrażeń. Opinię obdarzono wiarą, gdyż została sporządzona przez podmiot do tego uprawniony, a jej konkluzja została należycie umotywowana. Wnioski wysnute przez biegłych korelują również z treścią wcześniejszych opinii.

Treść wymienionych dowodów z dokumentów nie była kwestionowana przez strony, z tego też względu należało obdarzyć je wiarą.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

pkt 1.2 lp. 1 i 2

pkt 1.2 lp. 1

pkt 1.2 lp. 4

pkt 1.2 lp. 3

pkt 1.1 lp. 4

wyjaśnienia R. T.-go

(k. 40, 59-60, 767-768v, 881v-882)

Wyjaśnienia K. S.-go

(k. 301)

zeznania D. S.

(k. 880v-881v)

Zeznania P. S.

(k. 829v-831, 831v-832)

zeznania S. T. (1)

(k. 773v)

zeznania S. T. (2)-go

(k. 773v)

zeznania T. B.

(k. 22v, 774-774v)

zeznania A. D.

(k. 775v-776)

zeznania A. K. (2)

(k. 199, 776v)

zeznania M. R. (2)

(k. 776v-777)

zeznania A. P.

(k. 197v, 815v-816)

Zeznania H. L.

(k. 210v)

Oskarżony w toku procesu przedstawiał konsekwentną linię obrony utrzymując, że w dniu 22.05.2018 r. ok. godziny 7:00 rano w krzakach w pobliżu bloku przy ul. (...) uderzył A. K. (1) trzy razy otwartą dłonią w twarz, nie powodując u niego poważniejszych obrażeń. Pokrzywdzony miał jedynie rozciętą wargę i widoczną opuchliznę. K. S. natomiast w ogóle nie bił pokrzywdzonego. Przed Sądem oskarżony uzupełnił swoją relację o opis upadku pokrzywdzonego na twarz na kostkę brukową, jakiego miał doświadczyć wychodząc od M. R. (1). Powyższym wyjaśnieniom odmówiono wiary, gdyż są sprzeczne ze zgodnymi zeznaniami M. R. (1), M. K. i D. K.. Według tych zeznań A. K. (1) każdemu z wymienionych świadków przedstawił tożsame okoliczności, w jakich doznał obrażeń głowy. Pokrzywdzony konsekwentnie utrzymywał, że został pobity przez oskarżonych w przybudówce hotelu przy ul. (...) za to, że obraził S. T. (2). Za każdym razem jako sprawcę wymieniał oprócz R. T. także K. S.. Zebrany materiał dowodowy nie dał żadnych podstaw, by podzielić wersję przedstawioną przez oskarżonego, iż zadane pokrzywdzonemu obrażenia nie były poważne. Oskarżony nie miał również racji twierdząc, że zagrażające życiu A. K. (1) uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego powstały w wyniku niekontrolowanego upadku i uderzenia głową w twarde podłoże już po tym, gdy udał się do domu. Biegli nie wykluczyli wprawdzie, że powstanie krwiaka podtwardówkowego mogło nastąpić w mechanizmie biernym na skutek upadku (k. 847). Niemniej jednak zeznania M. R. (1) i D. K. nakazują wykluczyć taką wersję wydarzeń. Według ww. świadków A. K. (1) w drodze z mieszkania M. R. (1) nie zataczał się, a z całą pewnością nie przewracał. Biegli wykluczyli również możliwość wystąpienia ataku padaczkowego w stanie upojenia alkoholowego, w jakim wówczas znajdował się pokrzywdzony (k. 848, 868). Z tego też względu oraz w oparciu o opisywany przez świadków i udokumentowany przy pomocy zdjęć rozmiar widocznych na twarzy pokrzywdzonego obrażeń, uznać należało, że oskarżeni zadali A. K. (1) uderzenia silniejsze i w większej ilości niż opisywane przez R. T.. W wyniku tych uderzeń oskarżony doznał krwiaka podtwardówkowego, który był najpoważniejszym z urazów i w konsekwencji prowadził do jego śmierci.

Wyjaśnienia oskarżonego nie zasługują na wiarę. Oskarżony utrzymywał, że nie popełnił zarzuconego mu czynu i zasłaniał się niepamięcią spowodowaną upojeniem alkoholem. Depozycje te są sprzeczne z zeznaniami M. R. (1), M. K. i D. K.. Z kolei podjęta przez oskarżonego próba uniknięcia zatrzymania w związku z obawą o poniesienie odpowiedzialności karnej świadczy o tym, że zdawał sobie sprawę z przebiegu wypadków. Gdyby bowiem nie był świadom swego udziału w pobiciu A. K. (1), nie miałby żadnych racjonalnych powodów, by spodziewać się zatrzymania w związku z tym zdarzeniem. Wszak pokrzywdzony nad ranem 22.05.2018 r. był widziany nie tylko w towarzystwie oskarżonych, lecz również wielu innych osób.

Zeznania świadka przesłuchanego na wniosek obrońcy R. T. uznać należy za nieistotne. Świadek opisywał, jak A. K. (1) będąc w stanie upojenia alkoholowego przewrócił się w jego obecności na twarz. W intencji obrony zeznania te miały uprawdopodobnić tezę, iż pokrzywdzony doznał w dniu 22.05.2018 r. obrażeń głowy w wyniku niekontrolowanego upadku spowodowanego nadużyciem alkoholu oraz ataku padaczki. Opisywane przez świadka jednostkowe zdarzenie, mające miejsce kilka miesięcy wcześniej, nie daje jednak ku temu żadnych podstaw.

Zeznania świadka przesłuchanego na wniosek obrońcy R. T. uznać należy za nieistotne. Brak jest podstaw, by uznać za kłamliwe wypowiedzi świadka, w których opisywał, jak D. K. szarpał się z ojcem. Bezspornym jest bowiem, że pokrzywdzony nadużywał alkoholu, zatem nie można wykluczyć, iż P. S. widywał D. K. próbującego pomóc znajdującemu się w stanie upojenia alkoholowego A. K. (1) wrócić do domu, w tym poprzez przytrzymywanie go za odzież. Nie oznacza to, że obserwowane przez świadka zachowania D. K. było nacechowane agresją. Należy również zwrócić uwagę na to, że świadek będąc pytanym, kiedy te sytuacje miały miejsce był niekonsekwentny początkowo twierdząc, że było to pól roku przed pobiciem, po czym stwierdzając, że takie sytuacje miały też miejsce „bliżej” maja 2018 r. W żadnym jednak wypadku świadek nie umiejscawiał ich w dniach 21 lub 22 maja 2018 r. Nie kwestionując, iż opisywane przez świadka zdarzenia, mylnie interpretowane przez niego jako agresywne, rzeczywiście miały miejsce, w oparciu o zeznania M. R. (1) z całą pewnością należy wykluczyć, by sprawcą obrażeń ciała pokrzywdzonego był D. K..

Zeznania nieistotne. Świadek skorzystała z prawa do odmowy składania zeznań dot. syna R. T.. Drugiego z oskarżonych nie znała.

Zeznania nieistotne. Świadek skorzystał z prawa do odmowy składania zeznań dot. syna R. T.. Drugiego z oskarżonych nie znał.

Zeznania nieistotne. Świadek posiadał wiedzę na temat okoliczności zdarzenia wyłącznie z relacji M. K..

Zeznania nieistotne. Świadek nie posiadała wiedzy na temat pobicia A. K. (1).

Zeznania nieistotne. Świadek nie posiadał wiedzy na temat pobicia A. K. (1).

Zeznania świadka w części, w której opisywał charakter swej znajomości z pokrzywdzonym oraz atak padaczki u A. K. (1), który miał miejsce w mieszkaniu świadka są nieistotne, gdyż dotyczyły wydarzeń mających miejsce na długo przed 22 maja 2018 r.

Zeznania nieistotne. Świadek nie posiadał wiedzy na temat pobicia A. K. (1).

Zeznania nieistotne. Świadek, lekarz dyżurny oddziału, na którym przebywał A. K. (1) w dn. 28.07.2018 r., opisała wyłącznie jego ówczesny stan zdrowia.

Pozostałe dowody w postaci protokołów i dokumentów ujawnione w trybie art. 405 § 2 kpk i nie będące podstawą ustaleń faktycznych nie były istotne dla wyrokowania.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

czyn z punktu I wyroku

K. S.

R. T.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Poczynione ustalenia faktyczne nie pozostawiają wątpliwości, że K. S. i R. T. dopuścili się zarzuconego im czynu polegającego na pobiciu wspólnie i w porozumieniu A. K. (1). Oskarżeni działali w bezpośrednim zamiarze zadania pokrzywdzonemu bólu i cierpień fizycznych w odwecie za wypowiadane pod adresem S. T. (2), obraźliwe według R. T., opinie. Użyli w tym celu przemocy polegającej na biciu A. K. (1) pięściami po głowie i twarzy. Rozmiar obrażeń mózgu doznanych przez pokrzywdzonego w wyniku działania oskarżonych początkowo pozwalał na przyjęcie, że narazili oni pokrzywdzonego na bezpośrednie niebezpieczeństwo nastąpienia skutku w postaci choroby realnie zagrażającej życiu o jakiej mowa w art. 156 § 1 kk (k. 571). Oskarżeni stosując przemoc fizyczną w tak intensywnym stopniu, iż w jej wyniku pokrzywdzony doznał nie tylko brzęku tkanek miękkich twarzy, lecz również złamania kości nosa, a przede wszystkim obrażeń ośrodkowego układu nerwowego w postaci krwawienia śródczaszkowego bez wątpienia wskazuje, że ich zamiarem było właśnie doprowadzenie do narażenia pokrzywdzonego na wystąpienia ww. skutków. Tym samym na dzień wniesienia aktu oskarżenia, tj. 5 października 2018 r., zachowanie oskarżonych wyczerpało znamiona występku z art. 158 § 1 kk.

Jednakże w wyniku zmiany okoliczności faktycznych wynikających ze zgonu A. K. (1) w dniu 5 stycznia 2019 r. wskazaną przez oskarżyciela publicznego kwalifikację prawną należało zmienić na art. 158 § 3 kk. Przepis ten stanowi typ kwalifikowany występku z art. 158 § 1 kk ze względu na nastąpienie skutku w postaci śmierci pokrzywdzonego. Skutek ten oczywiście musi pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z pobiciem. Nie jest przy tym wymagane wskazywanie, który ze sprawców swoim zachowaniem wywołał określony skutek.

Na gruncie przedmiotowej sprawy nie zachodzą żadne wątpliwości co do tego, że śmierć A. K. (1) była wynikiem obrażeń głowy zadanych mu przez K. S. i R. T.. Powstały w ich wyniku krwotok śródczaszkowy skutkował obrzękiem mózgu, co z kolei spowodowało utratę kontaktu logicznego z pokrzywdzonym, konieczność ciągłego pozostawania w pozycji leżącej oraz zastosowania wentylacji mechanicznej w trakcie hospitalizacji. W wyniku tych okoliczności u A. K. (1) doszło do rozwinięcia się typowego i niemożliwego do uniknięcia następstwa w postaci zapalenia płuc, które z kolei doprowadziło do niewydolności wielonarządowej i zgonu pokrzywdzonego (k. 848). Tym samym stwierdzić należy, że oskarżeni stosując umyślnie przemoc fizyczną wobec pokrzywdzonego nie zachowując należytej ostrożności nieumyślnie doprowadzili do jego śmierci. Z uwagi na wyżej wskazany stopień agresji fizycznej mieli wszelkie podstawy do tego, by przewidzieć możliwość wystąpienia tego rodzaju skutku, choć na taki się nie godzili. Zgon pokrzywdzonego pozostawał w bezpośrednim związku przyczynowym jako następstwo umyślnego działania oskarżonych dokonanego w dniu 22.05.2018 r. Oskarżeni wyczerpali zatem wszelkie znamiona strony przedmiotowej i podmiotowej czynu z art. 158 § 3 kk.

W stosunku do R. T. przyjętą kwalifikację prawną należało uzupełnić o wskazanie art. 64 § 1 kk, gdyż oskarżony dopuścił się przypisanego mu czynu w warunkach recydywy szczególnej podstawowej. Czyn ten popełnił bowiem w okresie 5 lat od zakończenia odbywania w dniu 12 grudnia 2014 r. kary łącznej 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, orzeczonej wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego L. Ś. z dnia 9 grudnia 2013 r. w sprawie III K 1101/13, która obejmowała m.in. karę pozbawienia wolności wymierzoną R. T. wyrokiem Sądu Rejonowego w L. z dnia 7 marca 2005 r. w sprawie XIX K 528/04 za czyn wyczerpujący dyspozycję art. 158 § 1 kk, a zatem za umyślne przestępstwo podobne do tego, które zostało mu przypisane.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. S.

R. T.

K. S. i R. T.

pkt I

pkt III

czyn z pkt I wyroku

Kara 4 lat pozbawienia wolności

Okoliczności obciążające:

- zastosowanie przemocy fizycznej o natężeniu dalece nieadekwatnym do błahej pobudki, jakim było obraźliwe określenie ojca R. T., a zatem osoby obcej dla oskarżonego, mianem zomowca, co wskazuje na znaczny stopień winy,

- zaatakowanie osoby, którą oskarżony znał i z którą tuż przed zdarzeniem zgodnie spędzał czas i spożywał alkohol, co wskazuje na brak szacunku dla życia i zdrowia pokrzywdzonego, a tym samym na głęboki stopień demoralizacji,

- nakłanianie tuż po pobiciu pokrzywdzonego świadka M. R. (1), posiadającej największa wiedzę na temat zdarzenia, do zachowania milczenia,

- działanie w stanie upojenia alkoholem,

- uprzednia karalność.

Okoliczności łagodzące:

- upływ ponad 8 miesięcy od popełnienia przypisanego czynu do nastąpienia skutku w postaci zgonu pokrzywdzonego.

Kara 5 lat pozbawienia wolności

Okoliczności obciążające:

- zastosowanie przemocy fizycznej o natężeniu dalece nieadekwatnym do błahej pobudki, jakim było obraźliwe określenie ojca oskarżonego mianem „zomowca”, co wskazuje na znaczny stopień winy,

- zaatakowanie osoby, którą oskarżony znał i z którą tuż przed zdarzeniem zgodnie spędzał czas i spożywał alkohol, co wskazuje na brak szacunku dla życia zdrowia pokrzywdzonego, a tym samym na głęboki stopień demoralizacji,

- nakłanianie tuż po pobiciu pokrzywdzonego świadka M. R. (1), posiadającej największa wiedzę na temat zdarzenia, do zachowania milczenia,

- działanie w stanie po użyciu alkoholu,

- działanie w warunkach recydywy z art. 64 § 1 kk.

Okoliczności łagodzące:

- upływ ponad 8 miesięcy od popełnienia przypisanego czynu do nastąpienia skutku w postaci zgonu pokrzywdzonego.

Nawiązki po 50.000 zł od każdego z oskarżonych na rzecz M. K. i D. K. orzeczone na podstawie art. 46 § 2 kk.

Sąd przychylił się do co do zasady do wniosku oskarżycieli posiłkowych M. K. i D. K. o zasądzenie na ich rzecz nawiązek. Jednakże wskazaną przez ww. wysokość nawiązek (po 100.000 zł od każdego z oskarżonych) uznać należy za zbyt wysoką.

Sytuacja finansowa żony i syna A. K. (1) bez wątpienia uległa znacznemu pogorszeniu na skutek jego choroby i śmierci. Pokrzywdzony do 2016 r. prowadził działalność gospodarczą świadcząc usługi hydrauliczne i zarabiając ok. 60.000 zł rocznie. Od tego czasu pracował dorywczo, uzyskując stosunkowo mniejszy dochód (k. 771). Z uzyskiwanych środków łożył na utrzymanie gospodarstwa domowego oraz wspomagał finansowo dzieci. Pozbawienie budżetu rodzinnego ww. dochodu miało niewątpliwie negatywny wpływ na zamożność jego bliskich.

Nie bez znaczenia pozostaje również spoczywający na oskarżonych obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, wynikającą z utraty najbliższej osoby. A. K. (1), M. K. i D. K. pozostawali w bliskich relacjach. Wielomiesięczna hospitalizacja pokrzywdzonego, podczas której nie można było nawiązać z nim żadnego logicznego kontaktu, zakończona śmiercią, bez wątpienia przysporzyła jego bliskim cierpień natury psychicznej w znacznym stopniu pogarszając komfort ich życia.

Wymienione okoliczności dają podstawę do zasądzenia od oskarżonych nawiązek w wysokości po 50.000 zł. Kwoty te należy uznać za miarodajne do okoliczności sprawy, ponieważ w należytym stopniu rekompensują bliskim pokrzywdzonego jego utratę. Zauważyć zarazem należy, że odpowiadają one ¼ maksymalnej wysokości możliwej do orzeczenia nawiązki na podstawie art. 46 § 2 kk. Nie zamykają przy tym możliwości dochodzenia roszczeń w drodze postepowania cywilnego.

5. 1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. S.

R. T.

pkt III

czyn z pkt I wyroku

Zaliczenie w myśl art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary 4 lat pozbawienia wolności okresu zatrzymania od 20.08.2018 r. (g. 01:00) do 21.08.2018 r. (g. 10:30). (k. 284)

Zaliczenie w myśl art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary 5 lat pozbawienia wolności okresu tymczasowego aresztowania od 24.05.2018 r. (g. 17:00) do 17.10.2018 r. (k. 67, 667)

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

pkt IV

pkt V

pkt VI

Wynagrodzenie zasądzone od Skarbu Państwa na rzecz ustanowionego z urzędu pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej M. K. adw. A. G. w kwocie 1.623,60 zł na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 kpk, art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 615) oraz § 17 ust. 2 pkt 5 i ust. 7, § 20 i § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia MS z 03.10.2016 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714).

Wynagrodzenie zasądzone od Skarbu Państwa na rzecz ustanowionych z urzędu obrońców oskarżonych adw. M. S., likwidatora Kancelarii Adwokackiej adw. K. J., w kwocie 1.180,80 zł oraz adw. D. L. w kwocie 1.992,60 zł na podstawie art. 618 § 1 pkt 11 kpk, art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 roku Prawo o adwokaturze (t.j. Dz. U. z 2015 r. poz. 615) oraz § 17 ust. 2 pkt 5, § 20 i § 4 ust. 1 i 3 rozporządzenia MS z 03.10.2016 r. (Dz. U. z 2016 r. poz. 1714).

Mając na uwadze sytuację oskarżonych, którzy nie posiadają żadnego wartościowego majątku oraz dochodów, a nadto zostali skazani na długoletnie kary pozbawienia wolności, uznać należy, iż uiszczenie wydatków postępowania jak też opłaty sądowej byłoby dla wymienionych zbyt uciążliwe. Wobec powyższego na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolniono oskarżonych od kosztów sądowych, a wchodzącymi w ich skład wydatkami obciążono Skarb Państwa.

6. 1Podpis

IV K 133/19

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE