Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ka 315/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 czerwca 2022r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący:

sędzia (del.) Paweł Mądry

Protokolant:

p.o. sekr. sąd. Kinga Ambroziak vel Mrozowicz

przy udziale prokuratora Andrzeja Boruty

po rozpoznaniu w dniu 23 czerwca 2022 r.

sprawy R. K.

oskarżonego o czyn z art. 178a § 4 kk

na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego

od wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach

z dnia 21 marca 2022 r. sygn. akt II K 1838/21

I.  w zaskarżonej części wyrok utrzymuje w mocy;

II.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 440 złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 315/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

wyrok Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 21 marca 2022 roku w sprawie II K 1838/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

R. K.

od 21 września 2021 roku oskarżony R. K. zgłasza się co dwa tygodnie na konsultacje indywidualne do terapeuty uzależnień w Stowarzyszeniu na rzecz osób dotkniętych chorobą alkoholową, narkomanią i hazardem „SZANSA”

kopia zaświadczenia wystawionego przez Stowarzyszenie „SZANSA”
w S.

129

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

---------

----------------------

----------------------------------------------------------

----------------------

---------

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

kopia zaświadczenia

zaświadczenie uznano za wiarygodne, gdyż zostało sporządzone przez instytucję zajmującą się terapią uzależnień.

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

--------------

-------------------

-------------------------------------------------------------------------------------

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.

zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności w wymiarze 5 miesięcy z warunkowym jej zawieszeniem na okres próby 2 lat oraz dodatkowe orzeczenie obok kary pozbawienia wolności kary grzywny przy wymiarze których Sąd pominął istotne okoliczności łagodzące, takie jak: kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości na prośbę kolegi celem pomocy w wywiezieniu szamba, kierowanie pojazdem mechanicznym we wsi, w godzinach późno popołudniowych w czasie weekendu, przy małym natężeniu ruchu, poruszanie się pojazdem mechanicznym przez krótki odcinek drogi, uczęszczanie przez oskarżonego na terapię uzależnienia od alkoholu, co świadczy, iż adekwatną karą wymierzoną oskarżanemu powinna być kara grzywny.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

- odnosząc się do zasadności zarzutu należy na wstępie stwierdzić, iż analiza treści uzasadnienia zaskarżonego wyroku prowadzi do wniosku, że Sąd Rejonowy, przy wymiarze kary, nie odwołał się do okoliczności zawartych w zarzucie skarżącego. Niemniej jednak, w ocenie Sądu Okręgowego, okolicznościom wskazanym przez apelującego, nie należy nadawać zbytniej wagi, w sytuacji kiedy Sąd Rejonowy wziął pod uwagę przy ustalaniu wymiaru kary oskarżonemu R. K. jego uprzednią niekaralność, przyznanie się do popełnienia zarzucanego mu czynu, a także wyrażenie skruchy, co znajduje odpowiednie odzwierciedlenie w rozstrzygnięciu tegoż sądu i jego pisemnym uzasadnieniu. Ustalenia Sądu pierwszoinstancyjnego są słuszne, a podnoszone przez obrońcę okoliczności nie wpływają na treść orzeczenia jakie zapadło względem oskarżonego, albowiem nie wykazują na tyle istotnych faktów, aby wyrok znacząco wobec oskarżonego złagodzić. Kierowanie ciągnikiem w tak znacznym stanie nietrzeźwości, bez względu na to czy oskarżony chciał pomóc koledze, bez względu na porę dnia czy natężenie ruchu drogowego, stwarzało realne zagrożenie dla życia i zdrowia innych uczestników ruchu drogowego, zwłaszcza że oskarżony kierował pojazdem gabarytowo większym niż standardowy samochód osobowy. W zakresie okoliczności uczęszczania oskarżonego na terapię uzależnień od alkoholu, należy stwierdzić, że podjęcie przez oskarżonego konsultacji prowadzonych przez terapeutę uzależnień zasługuje na aprobatę, lecz nie należy tej okoliczności uznawać za podstawę do zmniejszenia kary czy zmiany jej rodzaju. Należy przypomnieć, że zgodnie z art. 115 § 2 kk, stopień szkodliwości społecznej czynu zależy m.in. od okoliczności czynu, postaci zamiaru czy motywacji, a nie zależy natomiast od zachowania oskarżonego w toku procesu. Natomiast podjęte przez oskarżonego działania zostały uwzględnione przez Sąd Rejonowy, zgodnie z art. 53 § 2 kk, na etapie wymierzania kary.

- zdaniem Sądu Okręgowego, wbrew odmiennym wywodom apelującego, orzeczona względem oskarżonego R. K. kara w żadnym razie nie nosi cech rażącej niewspółmierności, a tylko takiego rodzaju niewspółmierność mogłaby powodować wydanie orzeczenia reformatoryjnego. Niewspółmierność rażąca to znaczna, zasadnicza, „ bijąca w oczy" różnica między karą wymierzoną a karą sprawiedliwą. Zarzut rażącej niewspółmierności kary jako zarzut z kategorii ocen można zasadnie podnosić tylko wówczas, gdy kara jakkolwiek mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa, jak i osobowości sprawcy (wyrok SN z 16.11.2021 r., II DOW 15/21, LEX nr 3261440). Odnosząc się sensu stricto do podniesionego zarzutu, w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy wymierzając R. K. karę wziął pod uwagę wszystkie ogólne dyrektywy wymiaru kary, wskazane w art. 53 kk, odpowiednio baczył na okoliczności dotyczące jego osoby, zarówno łagodzące i obciążające, wskazując należycie argumentację na ich poparcie w stosownej części pisemnych motywów zaskarżonego wyroku, przy czym karę dostosował do stopnia jego winy, jak i społecznej szkodliwości zarzucanego mu czynu.
- w literaturze wskazuje się, że wypicie 0,5 l piwa o zawartości 5,5% alkoholu powoduje stężenie alkoholu we krwi w wysokości 0,3 ‰ (W. Kotowski, Ustawa..., s. 489). Podnosi się, że dorosły człowiek o wadze od 70 do 75 kg osiąga stan po użyciu alkoholu (od 0,2 do 0,5‰) po wypiciu kieliszka wódki, lampki wina lub dużego kufla (0,5 l) piwa, a poziom około 0,6‰ alkoholu we krwi osiąga się po wypiciu trzech takich porcji (A. Święcicki, Podstawowe wiadomości o alkoholu i alkoholizmie, Warszawa 1977, s. 12). Wobec powyższego, zawartość alkoholu oskarżonego w wydychanym powietrzu, tj. 1,227 mg/l należy ocenić jako znaczną, gdyż stanowiła prawie pięciokrotność progu stanu nietrzeźwości.

- kara wymierzona oskarżonemu, tj. 5 miesięcy pozbawienia wolności, z warunkowym zawieszeniem jej wykonania oraz integralnie związana z nią kara grzywny, orzeczona na podstawie art. 71 § 1 kk jest w przekonaniu Sądu Odwoławczego karą sprawiedliwą, która spełnia cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do R. K., a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Dodatkowe orzeczenie grzywny przy karze pozbawienia wolności, jako rozstrzygnięcie stanowiące realną dolegliwość dla oskarżonego, ma jeszcze bardziej utwierdzić go w przekonaniu o naganności jego zachowania, a także o braku bezkarności dla takiego typu zachowań w przyszłości.

Wniosek

1) o zmianę zaskarżonego wyroku i wymierzenie oskarżonemu zamiast kary pozbawienia wolności w wymiarze 5 miesięcy z warunkowym jej zawieszeniem na okres próby 2 lat, kary grzywny w rozmiarze 150 stawek dziennych określając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 zł,

2) orzeczenie zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w wymiarze 3 lat

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

bezzasadność zarzutu warunkowała niezasadność wniosku, z którym wystąpił skarżący.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

całość wyroku Sądu Rejonowego w Siedlcach z dnia 21 marca 2022 roku, sygn. akt
II K 1838/21

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

wobec bezzasadności zarzutu apelacji obrońcy oskarżonego i braku okoliczności podlegających uwzględnieniu z urzędu, Sąd Okręgowy utrzymał w mocy zaskarżony wyrok

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zwięźle o powodach zmiany

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

4.1.

-----------------------------------------------------------------------------------

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

----------------------

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

6.  Koszty Procesu

P unkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II.

- apelacja obrońcy oskarżonego okazała się w całości bezzasadna, zatem zgodnie z art. 636 § 1 kpk oskarżony ponosi koszty sądowe postępowania odwoławczego w całości. Warto podkreślić, że z przepisu art. 636 kpk wynika zasada obciążenia osób skazanych kosztami sądowymi, zaś odstępstwo od niej winno mieć wyjątkowy charakter, uwarunkowany istnieniem przesłanek z art. 624 § 1 kpk (wyrok SA we Wrocławiu z 18.06.2019 r., II AKa 92/19, LEX nr 2718331). Oskarżony jest osobą stosunkowo młodą, niemającą nikogo na utrzymaniu, z dużymi perspektywami zatrudnienia z racji swego wykształcenia. W tej sytuacji niezasadnym byłoby zwolnienie oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych. Wobec powyższego na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych (t.j. Dz. U. z 1983 r. Nr 49, poz. 223 z późn. zm.) oraz § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz. 663) zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 440 złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

wymiar kary

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana