Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 525/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

R. S.

Art. 313 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 11 stycznia 2021r. odbywający karę pozbawienia wolności w Areszcie Śledczym w T. R. S. nakleił na 2 koperty – jedną adresowaną do Dyrektora Okręgowej Służby Więziennej w K., a drugą do Prokuratury Rejonowej w Tarnowskich Górach - trzy znaczki pocztowe z usuniętymi śladami datownika potwierdzającymi ich wcześniejsze użycie.

Następnie przesyłki te wręczył wychowawcy w celu ich przekazania do sekretariatu Aresztu, a potem przesłania do adresatów za pośrednictwem poczty.

Pracownica sekretariatu w areszcie zauważyła, że znaczki były już używane i telefonicznie poprosiła pracownika Urzędu Pocztowego o weryfikację znaczków. Pracownicy Poczty Polskiej stwierdzili, że na znaczkach widoczne były odgniecenia i uszkodzona warstwa znaczka, wskazująca na pocieranie w celu usunięcia śladów tuszu.

Koperty z zakwestionowanymi znaczkami zostały zwrócone R. S. (pismo Prokuratury – k.71)

Kopia koperty ze znaczkami z usuniętymi śladami datownika z wypełnionymi potwierdzeniami nadania

3, 4

Zeznania świadka R. B.

5 odwr.-6, 83

Zeznania świadka A. L. (1)

18 odwr.-19, 84-85

Zeznania świadka J. O. (1)

92

Zeznania świadka C. S.

93

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

j. w.

313 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Za nieudowodnioną uznano okoliczność, że to oskarżony dokonał usunięcia śladów wcześniejszego użycia znaczków pocztowych. W ocenie sądu w świetle zasad doświadczenia życiowego nie jest nieprawdopodobną okoliczność, że to inna osoba sfałszowała znaczki.

Oskarżony nie przyznał się do winy – k. 31.

Nie zgromadzono dowodów potwierdzających obok wzmiankowaną okoliczność.

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Zeznania świadka R. B. (k.5-6, 83)

Świadek jest pracownikiem Aresztu Śledczego w T., inspektorem ds. organizacyjno-prawnych, a swoje informacje w sprawie posiada wyłącznie z racji tego, że zapoznał się z pismem pracownika Poczty Polskiej informującym o próbie wprowadzenia do obiegu przesyłek ze znaczkami noszącymi ślady datownika, a następnie sporządził zawiadomienie o przestępstwie. Jego zeznania sąd uznał za wiarygodne.

Zeznania świadka J. O. (2)-wicz (k.92)

Zeznania te oceniono jako wiarygodne – są bowiem logiczne i spójne, świadek zajmuje się obiegiem korespondencji w Areszcie w T., zeznała, że na doręczonych jej przez wychowawcę przesyłkach nadanych R. S. naklejone były znaczki, które nosiły ślady datownika pocztowego.

Zeznania świadka A. L. (1) (k.18 odwr.-19, 84), R. Z. (k. 92-93), C. S. (k.93)

Zeznania pracowników poczty sąd uznał za logiczne, spójne, stąd uznane za wiarygodne. Świadkowie ci swoje informacje w sprawie powzięli z racji wykonywanych czynności urzędowych, stąd nie mieli żadnego interesu, aby zeznawać nieprawdę. Z ich zeznań, w szczególności A. L. (1) i R. Z. wynika, że ślady usunięcia tuszu datownika na znaczkach były widoczne.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Art. 313 § 1 kk stanowi, że kto, w celu użycia lub puszczenia w obieg, podrabia albo przerabia urzędowy znak wartościowy albo ze znaku takiego usuwa oznakę umorzenia, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Oskarżony nie przyznał się do winy, a w sprawie brak jest dowodów, które jednoznacznie, bez żadnych wątpliwości, wskazywałyby na popełnienie przez niego zarzuconego mu czynu.

Z zeznań przesłuchanych w sprawie świadków – pracowników Aresztu Śledczego w T. oraz Poczty Polskiej S.A. wynika, że znaczki naklejone na przesyłki nadane przez R. S. nosiły wyraźne ślady usunięcia tuszu datownika, były wybarwione i „nawet niewprawne oko również bez trudu mogłoby zauważyć próby usuwania śladów datownika” (zeznania A. L. k. 84-85), „trzy znaczki nosiły ślady pocztowego datownika. Te ślady były widoczne gołym okiem, ale nie były bardzo wyraźne” (zeznania J. O. k. 92), „ewidentnie było widać, że te znaczki już były używane […], na tych znaczkach były usunięte ślady datownika” (zeznania R. Z. – k.92).

Zatem dowody przeprowadzone w toku przewodu sądowego potwierdziły jedynie okoliczność użycia przez oskarżonego znaczków z usuniętą oznaką umorzenia. Natomiast z żadnego z tych dowodów nie można wyprowadzić stanowczego wniosku, że to sam oskarżony wcześniej, przed ich użyciem, usunął z nich tusz datownika.

Pracownica Aresztu Śledczego J. O. (1), która w Areszcie zajmuje się administracją, obiegiem korespondencji, zeznała (k.92), że osadzeni kupują znaczki w kantynie, ale także dostają je w kopertach od najbliższych lub wymieniają się nimi ze współosadzonymi. W tej sytuacji nie można wykluczyć, że znaczki z usuniętymi śladami datownika R. S. dostał w przesyłce spoza aresztu lub od innej osoby osadzonej.

Zatem omówiony wyżej materiał dowodowy wskazuje na możliwość wyczerpania przez oskarżonego znamion przestępstwa z art. 313 § 2 kk polegającego na puszczaniu w obieg, nabywaniu lub używaniu albo przechowywaniu urzędowego znaku wartościowego podrobionego, przerobionego albo z usuniętą oznaką umorzenia w celu puszczenia w obieg.

„Używanie oznacza wykorzystanie sfałszowanego urzędowego znaku wartościowego – w odróżnieniu od puszczenia w obieg – na własne potrzeby, zgodnie z właściwą mu funkcją, tak jakby był autentyczny (np. wysłanie listu ze znaczkiem pocztowym o przerobionym nominale).” (Komentarz do art. 313 kk pod red. A. Grześkowiak, Legalis).

Jednak przypisanie mu tego przestępstwa w niniejszym postępowaniu wykroczyłoby zdaniem sądu poza ramy postępowania zakreślone treścią aktu oskarżenia.

„Granice procesu zakreśla zdarzenie faktyczne, które oskarżyciel opisał w akcie oskarżenia w formie zarzutu, podając także naruszony, jego zdaniem, przepis ustawy karnej. Sąd nie jest jednak związany ani samym opisem, ani też kwalifikacją prawną tego czynu wskazaną przez oskarżyciela, wiąże go natomiast czyn, jako zdarzenie faktyczne i tegoż granic przekroczyć już nie może (zob. wyr. SA w Katowicach z 20.4.2006 r., II AKa 115/06, KZS 2006, Nr 11, poz. 84; wyr. SN z 21.9.2006 r., V KK 10/06, OSNwSK 2006, Nr 1, poz. 1785; wyr. SN z 30.10.2012 r., II KK 9/12, KZS 2013, Nr 1, poz. 20). Pojęcie zdarzenia faktycznego wyznaczają takie elementy, jak identyczność przedmiotu zamachu, identyczność kręgu podmiotów oskarżonych o udział w zdarzeniu, tożsamość określenia jego miejsca i czasu, ale także zachowanie choćby części wspólnych znamion czynu zarzuconego i przypisanego, które powinny się ze sobą pokrywać, mając jakiś wspólny obszar wyznaczony znamionami tych czynów.” (komentarz do art. 14 kpk pod red. J. Skorupki, Legalis, por. wyrok SN z 21.09.2006r., V KK 10/06, Legalis).

O tożsamości przestępstwa usunięcia oznaki umorzenia ze znaku urzędowego w celu jego użycia z czynem polegającym na użyciu takiego znaku nie może być zdaniem sądu mowy z uwagi na brak jedności czasu – przestępstwo z art. 313 § 2 kk polegające na użyciu sfałszowanego znaku zaczyna się wtedy, gdy zakończone zostało już przestępstwo z art. 313 § 1 kk polegającego na jego sfałszowaniu. Jakkolwiek Prokurator w opisie czynu zawartym w akcie oskarżenia zarzucił, że oskarżony usunął ślady datownika ze znaczków w celu ich ponownego obrotu i użycia, (co należy do znamion tego czynu), to jednak opis ten nie zawiera już żadnego ze znamion czasownikowych wymienionych w art. 313 § 2 kk.

Stąd, jako że brak jest stanowczych dowodów, które by wskazywały na sprawstwo oskarżonego w zakresie zarzuconego mu aktem oskarżenia czynu, uniewinniono go od jego popełnienia.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2, 3

O kosztach orzeczono na podstawie przepisów powołanych w pkt 2 i 3 sentencji wyroku.

1Podpis