Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 sierpnia 2021r. Dyrektor Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego orzekł, że ubezpieczona – K. R. podlega ubezpieczeniom społecznym rolników, co wiąże się z obowiązkiem płatności składek na jej ubezpieczenie emerytalno-rentowe od dnia 1.04.2021r., przy czym obowiązkiem płatności tych składek obciążył Prezydenta Miasta B..

W odwołaniu wniesionym do tut. Sądu opisano stan faktyczny, tzn. pobieranie przez K. R. świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną matką – D. H. (1), co – według odwołującego – oznacza brak po jego stronie obowiązku płatności składek do KRUS.

W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Podlegająca rolniczemu ubezpieczeniu społecznemu zainteresowana – K. R., w dniu 25.03.2021r. złożyła w Oddziale Regionalnym KRUS w B. oświadczenie, że z dniem 31.03.2021r. upływa okres dzierżawy jej gruntów i że umowa z dotychczasowym dzierżawcą – M. S. nie będzie przedłużana. W odpowiedzi na to oświadczenie, pozwany organ rentowy w dniu 13.04.2021r. wydał decyzję stwierdzającą ustanie ubezpieczenia społecznego rolników tj. ubezpieczenia wypadkowego, chorobowego, macierzyńskiego oraz emerytalno-rentowego zainteresowanej – K. R. od dnia 1.04.2021r. W tym samym dniu wydano decyzję o ustaniu jej ubezpieczenia zdrowotnego.

W dniu 13.07.2021r. zainteresowana złożyła w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego Oddział (...) w B. wniosek o objęcie jej ubezpieczeniem emerytalno-rentowym w związku z pobieraniem świadczenia pielęgnacyjnego, przyznanego przez (...) w B. z tytułu sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką – D. H. (2) od dnia 1.04.2021r. w wysokości po 1.971 zł miesięcznie. To postępowanie administracyjne zakończyło się wydaniem w dniu 31.08.2021r. zaskarżonej decyzji.

W tym miejscu należy przytoczyć szereg przepisów, mających zastosowanie w niniejszej sprawie. Zgodnie z art. 16 ust. 2 pkt. 4 ustawy z dnia 20.12.1990r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (tekst jednolity: Dz. U. Z 2021r. poz. 266), ubezpieczeniem emerytalno-rentowym na wniosek obejmuje się osobę, która podlegała ubezpieczeniu jako rolnik lub domownik i zaprzestała prowadzenia działalności rolniczej lub pracy w gospodarstwie rolnym w związku z nabyciem prawa do świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego na podstawie ustawy z dnia 28 listopada 2003r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity:” Dz. U z 2020r., poz. 111) albo zasiłku dla opiekuna na podstawie ustawy z dnia 4 kwietnia 2014r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów przez okres pobierania tego świadczenia (tekst jednolity: Dz. U. Z 2020r. poz. 1297) albo zasiłku - do uzyskania 25-letniego okresu ubezpieczenia emerytalno-rentowego, o którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 2.

Zgodnie z art. 3 ust. 6 jeżeli wniosek o objęcie ubezpieczeniem na podstawie art. 16 ust. 2 pkt 4 złożony został w ciągu 30 dni od dnia wydania przez wójta (co oczywiste, również burmistrza, prezydenta) decyzji przyznającej świadczenie pielęgnacyjne lub specjalny zasiłek opiekuńczy na podstawie cyt. ustawy z o świadczeniach rodzinnych albo zasiłek dla opiekuna na podstawie cyt. ustawy o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, objęcie tym ubezpieczeniem następuje od dnia przyznania prawa do tego świadczenia albo zasiłku.

Wreszcie zgodnie z art. 4. ust. 3 ustawy składki na ubezpieczenie za osobę, o której mowa w art. 16 ust. 2 pkt 4, opłaca wójt w wysokości określonej w art. 17 ust. 1.

W cyt. ustawie o ubezpieczeniu społecznym rolników w art. 52 ust. 1 wskazano również, że przepisy ustawy z 13.10.1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jednolity: Dz. U z 2021r. poz. 423) stosuje się odpowiednio – jedynie w sprawach nieuregulowanych w ustawie.

Także z art. 5 ust. 1 cyt. ustawy systemowej wynika, że ubezpieczenie społeczne rolników, jeżeli nie podlegają oni obowiązkowi ubezpieczeń społecznych na podstawie ustawy, regulują odrębne przepisy.

Powyższa przepisy oznaczają, że regulacja dotycząca ubezpieczenia społecznego rolników, a konkretnie zasad podlegania temu ubezpieczeniu, w tym opłaty składek, świadczeń z tego ubezpieczenia itd. zawarta jest w cyt. ustawie systemowej i jest to regulacja zupełna. Przepisy tej ustawy stosuje się do rolników jedynie odpowiednio i tylko w sytuacji, gdy dana kwestia nie jest uregulowana w cyt. ustawie o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy zatem stwierdzić, że powoływanie się przez odwołującego na przepis art. 6 ust. 2b ustawy systemowej, w myśl którego wójt, burmistrz lub prezydent miasta nie opłaca składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za osobę pobierającą świadczenie pielęgnacyjne, specjalny zasiłek opiekuńczy albo zasiłek dla opiekuna, jeżeli podlega ona obowiązkowi ubezpieczenia społecznego z innego tytułu na podstawie ustawy lub na podstawie odrębnych przepisów lub jest ubezpieczona na podstawie art. 16 ust. 2 pkt 4 cyt. ustawy z dnia 20 grudnia 1990r., nie ma podstaw w niniejszej sprawie. Przepis ten bowiem należy rozumieć w ten sposób, że w sytuacji pobierania świadczenia pielęgnacyjnego przez osobę objętą ubezpieczeniem emerytalno-rentowym rolników na podstawie art. 16 ust. 2 pkt. 4 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników, wójt, burmistrz, prezydent nie ma obowiązku opłacania składek na ubezpieczanie emerytalna – rentowe do FUS. Nie dotyczy on jednak obowiązków opłacania składek na KRUS, bo to zagadnienie uregulowane jest w ustawie szczególnej, jaką jest ustawa o ubezpieczeniu społecznym rolników.

Decyzja ta zatem jest prawidłowa, zgodna z obowiązującymi przepisami prawa, nie podlegająca zmianie i dlatego – na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 kpc. - orzeczono, jak w sentencji.

Zgodnie z art. 148 ¹ § 1 k.p.c. sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, sąd uzna - mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych - że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne. Zdaniem Sądu w przedmiotowej sprawie wystąpiły przesłanki określone w tym przepisie uzasadniające wydanie wyroku na posiedzeniu niejawnym, ponieważ po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów przeprowadzenie rozprawy nie było konieczne. W szczególności, żadna ze stron w pierwszym piśmie procesowym nie wniosła o przeprowadzenie rozprawy, a przedmiotem sporu był problem prawny, a nie faktyczny.

SSO Ewa Krakowska