Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 11 kwietnia 2022 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., odmówił A. L. prawa do świadczenia uzupełniającego . W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 24 marca 202 roku nie stwierdził niezdolności wnioskodawczyni do samodzielnej egzystencji.

/decyzja z dnia 11.04. 2022 roku akta ZUS strony nienumerowane /

Decyzją z dnia 8 kwietnia 2022 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., odmówił A. L. prawa do renty socjalnej . W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 24 marca 202 roku nie stwierdził całkowitej niezdolności wnioskodawczyni do pracy.

/decyzja z dnia 8.04. 2022 roku k. 8 akta ZUS /

Odwołanie od powyższych decyzji złożyła wnioskodawczyni w dniu 27 kwietnia 202 roku, wnosząc o zmianę decyzji poprzez przyznanie prawa do świadczenia uzupełniającego i reny socjalnej . W uzasadnieniu skarżąca podniosła , ze podczas badania oceniony był błędnie stan faktyczny. (...) się na jej fizyczności , a nie na występujących deficytach psychicznych .

/odwołanie z dnia 27.04. 2022 roku k. 3 akt VIII U 902/22 i k. 3 akt VIII U 903/22/

Organ rentowy, w odpowiedziach na odwołania, w obu sprawach , wniósł o odrzucenie odwołań.

/odpowiedzi ZUS na odwołanie k. 4 akt VIII U 902/22 i k. 4 akt VIII U 903/22/

Zarządzeniem z dnia 23.05.2022r., obie sprawy zostały połączone , celem wspólnego rozpoznania o rozstrzygnięcia .

/zarządzenie k. 6 akt VIII U 903/22

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni A. L. urodził się (...).

/okoliczność bezsporna/

Ubezpieczona w dniu 18.02.2022 roku złożyła: wniosek o rentę socjalną i drugi wniosek – o świadczenie uzupełniające dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji

/wnioski z dnia 18.02. 2022 roku k. 1 akt ZUS/

Lekarz orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 24.03. 2022 roku uznał, iż wnioskodawczyni nie jest niezdolna do samodzielnej egzystencji. U wnioskodawczyni rozpoznał upośledzenie umysłowe lekkie .

Także orzeczeniem z dnia 24.03. 2022 roku, Lekarz orzecznik ZUS uznał, iż wnioskodawczyni nie jest całkowicie niezdolna do pracy. U wnioskodawczyni rozpoznał upośledzenie umysłowe lekkie .

/orzeczenie z dnia 24.03. 2022 roku k. 7, k. 7/8 akt ZUS, opinia lekarska z dnia 24.03.2022r k. 5/6 akt orzeczniczo - lekarskich/

Od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS wnioskodawczyni nie wniosła sprzeciwu do Komisji Lekarskiej ZUS.

/okoliczność bezsporna/

Zaskarżoną decyzją z dnia 11 kwietnia 2022 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., odmówił A. L. prawa do świadczenia uzupełniającego . W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 24 marca 202 roku nie stwierdził niezdolności wnioskodawczyni do samodzielnej egzystencji.

/decyzja z dnia 11.04. 2022 roku akta ZUS strony nienumerowane /

Zaskarżoną decyzją z dnia 8 kwietnia 2022 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł., odmówił A. L. prawa do renty socjalnej . W uzasadnieniu organ rentowy wskazał, że Lekarz Orzecznik ZUS orzeczeniem z dnia 24 marca 202 roku nie stwierdził całkowitej niezdolności wnioskodawczyni do pracy.

/decyzja z dnia 8.04. 2022 roku k. 8 akta ZUS /

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1383 ze zm.) oceny niezdolności do pracy, jej stopnia, daty powstania niezdolności do pracy, związku przyczynowego niezdolności do pracy z określonymi okolicznościami, dokonuje w formie orzeczenia lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Od orzeczenia lekarza orzecznika, osobie zainteresowanej, przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej Zakładu, w ciągu 14 dni od daty doręczenia tego orzeczenia (art. 14 ust. 2a). Orzeczenie lekarza orzecznika, od którego nie wniesiono sprzeciwu lub co do którego nie zgłoszono zarzutu wadliwości, albo orzeczenie komisji lekarskiej, stanowi dla organu rentowego podstawę do wydania decyzji w sprawie świadczeń przewidzianych w ustawie, do których prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy oraz niezdolności do samodzielnej egzystencji (art. 14 ust. 3).

Stosownie zaś z treścią art. 477 ⁹ § 3 ¹ k.p.c. Sąd odrzuci odwołanie w sprawie o świadczenia z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika ZUS, jeśli osoba zainteresowana nie złożyła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej ZUS i odwołanie oparte jest wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawczyni, mimo prawidłowego pouczenia, nie odwołała się od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS. W uzasadnieniu odwołania, skierowanego do Sądu,, za pośrednictwem ZUS, Skarżąca podniosła , że podczas badania oceniony był błędnie stan faktyczny. (...) się na jej fizyczności , a nie na występujących deficytach psychicznych .

Mając powyższe na uwadze należy wskazać, że odwołanie wnioskodawczyni opiera się jedynie na zarzutach o charakterze medycznym, i oparte jest wyłącznie na zarzutach dotyczących orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS, co oznacza iż jest ono niedopuszczalne z uwagi na fakt, że wnioskodawczyni, pomimo prawidłowego pouczenia, nie złożyła sprzeciwu od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS do Komisji Lekarskiej ZUS.

Należy nadto wskazać, że art. 477 ⁹ § 3 ¹ k.p.c. wprowadzony ustawą z dnia 20 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 121, poz. 1264) oznacza, że możliwość rozpoznania przez Sąd odwołania wniesionego w, określonych w nim, sprawach uzależniona jest od wyczerpania przez zainteresowanego dwuinstancyjnego trybu orzekania. Niezachowanie tego trybu skutkuje odrzuceniem odwołania (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 6 listopada 2007 r., III AUa 328/07, LEX nr 399971, uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 marca 2006 r., II UZP 17/05, OSNP 2006/15-16/245/.

W konsekwencji , odwołania wnioskodawczyni, od obu decyzji ZUS, Sąd Okręgowy, na podstawie art. 477 ⁹ § 3 ¹ k.p.c. odrzucił.

Na marginesie należy wspomnieć, że jeśli wnioskodawczyni nadal chce ubiegać się o przyznanie prawa do obu świadczeń, to może złożyć sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS do Komisji Lekarskiej wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu, bądź ponownie złożyć wniosek o prawo do dodatku pielęgnacyjnego.

VIII U 902/22

ZARZĄDZENIE

Odpis uzasadnienia doręczyć wnioskodawczyni ( pouczenie dokonane k. 9 odwr.)