Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

II Ka 119/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Kole z dnia 02 lutego 2022r., sygn. akt II K 520/21

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

uchylenie

☒

Zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

- błąd w ustaleniach faktycznych przez przyjęcie, że oskarżony swoim zachowaniem dopuścił się zarzucanych mu czynów, choć z zeznań świadków i wyjaśnień oskarżonego oraz całokształtu materiału dowodowego nie można przypisać mu sprawstwa,

- obrazę przepisów postępowania art. 4, art. 5, art. 7 k.p.k., co miało wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia przez nierozważenie wszystkich okoliczności sprawy, a szczególnie tych, które przemawiały na korzyść oskarżonego, rozstrzygnięcie nieusuwalnych wątpliwości, na niekorzyść oskarżonego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

O ile faktycznie Sąd Rejonowy dopuścił się obrazy przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu oraz w zakresie nieorzeczenia przepadku równowartości korzyści majątkowej osiągniętej z popełnienia przestępstw przypisanych w punkcie I zaskarżonego wyroku, na co wskazywał prokurator w złożonej apelacji, o tyle zupełnie niezasadne są zarzuty obrońcy oskarżonego w zakresie błędu w ustaleniach faktycznych co do sprawstwa oskarżonego.

Wbrew twierdzeniom skarżącego obrońcy oskarżonego P. S. – zebrany w sprawie materiał dowodowy pozwalał na przypisanie oskarżonemu sprawstwa w zakresie każdego z zarzucanych mu czynów.

Nie budzą wątpliwości zeznania świadka P. T., złożone w dniu 26 maj 2019 r., które stanowiły podstawę skazania oskarżonego P. S. za czyny z art. 59 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. Zeznania te były logiczne, przekonujące i brak jest jakichkolwiek powodów, by podważać przedmiotową relację. Dodać trzeba, że sąd nie znajduje powodów, dla których świadek miałby niezgodnie z prawdą pomawiać oskarżonego. Ponadto stanowisko świadka co do tego, iż nabywał narkotyki od oskarżonego było w toku całego procesu konsekwentne i jednoznaczne. Sąd odwoławczy w pełni podziela ocenę zeznań świadka P. T. dokonaną przez sąd I instancji, jest to ocena zgodna z dyrektywą opisaną w art. 7 k.p.k.

Ponadto, wbrew twierdzeniom skarżącego, w niniejszej sprawie nie ulega wątpliwości, iż znalezione w mieszkaniu oskarżonego substancje psychotropowe należały do oskarżonego. W chwili przeszukania i ujawnienia tychże substancji oskarżony przyznał, iż należą one do niego, co potwierdzają zeznania funkcjonariuszy policji, którzy dokonywali czynności na miejscu. W tym czasie również żona oskarżonego nie wskazywała, by odnalezione substancje psychotropowe należały do niej, aby je dla kogoś przechowywała. Stanowisko późniejsze oskarżonego, jak i jego żony należy traktować jako nieudolną linię obrony. Podkreślić również należy, iż z opinii zakresu badań daktyloskopijnych wynika, że na folii, w którą zawinięte były narkotyki ujawniono ślady linii papilarnych oskarżonego, także po wewnętrze stronie, co podważa w całości wiarygodność relacji A. S. i P. S..

Z kolei w odniesieniu do twierdzeń obrońcy o pojawiających się w sprawie wątpliwościach dotyczących sprawstwa oskarżonego, które winny zostać rozstrzygnięte na jego korzyść wskazać należy, iż nie można stawiać w sposób uzasadniony zarzutu naruszenia zasady in dubio pro reo, powołując się na wątpliwości samej "strony" co do treści ustaleń faktycznych, wymowy dowodów, czy też sposobu interpretacji przepisów prawa. Dla oceny, czy nie został naruszony zakaz z art. 5 § 2 k.p.k. nie są bowiem miarodajne tego rodzaju wątpliwości zgłaszane przez stronę, ale tylko to, czy sąd orzekający w sprawie rzeczywiście powziął wątpliwości w tym zakresie i wobec braku możliwości ich usunięcia rozstrzygnął je na niekorzyść oskarżonego. A zatem w sytuacji, gdy konkretne ustalenie faktyczne zależne jest od dania wiary tej lub innej grupie dowodów, nie można mówić o naruszeniu zasady domniemania niewinności. Na gruncie niniejszej sprawy, Sąd I instancji słusznie uznał, iż nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości w zakresie tego, że oskarżony P. S. swoim zachowaniem wyczerpał wszystkie znamiona zarzucanych mu przestępstw.

W oparciu o powyższe stwierdzić należy, iż złożona apelacja i zawarte w niej zarzuty stanowią jedynie polemikę z prawidłowymi ustaleniami Sądu I instancji.

Wniosek

- o zmianę wyroku Sądu I instancji poprzez uniewinnienie oskarżonego,

- ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Sąd odwoławczy nie podzielił zarzutów zawartych w apelacji obrońcy oskarżonego w zakresie winy i sprawstwa

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

xxxxx

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

xxxxx

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Wina i sprawstwo oskarżonego P. S.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Wina i sprawstwo oskarżonego nie budzą wątpliwości Sądu Odwoławczego i nie wymagały w tym zakresie ingerencji tegoż Sądu.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Zmiana kwalifikacji prawnej czynu z art. 59 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii z uwzględnieniem art. 64 § 1 kk.

Orzeczenie na podstawie art. 45 § 1 kk przepadku osiągniętej przez oskarżonego z przestępstwa korzyści majątkowej w kwocie 70 zł.

Zwięźle o powodach zmiany

W wyniku złożonej przez Prokuratora na niekorzyść oskarżonego apelacji należało dokonać powyższych zmian.

W szczególności zasadnie w apelacji wskazał prokurator, iż Sąd I instancji niesłusznie zaniechał zastosowania art. 64 § 1 kk, bowiem w czasie popełnienia w/w czynów tj. W kwietniu oraz maju 2019r. oskarżony odbył karę pozbawienia wolności w wymiarze co najmniej 6 miesięcy. P. S. od dnia 16 sierpnia 2018r. odbywał w systemie dozoru elektronicznego karę 1 roku pozbawienia wolności orzeczoną przez Sąd Rejonowy w Kole w sprawie II K 240/18 za umyślne przestępstwo podobne z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii.

W oparciu o powyższe Sąd odwoławczy zmienił zaskarżony wyrok przyjmując, że czyny z art. 59 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii popełnione zostały w ciągu 5 lat od odbycia kary 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Kole z dnia 04.06.2018r. w sprawie II K 240/18 i przyjął, że czyny te stanowią ciąg przestępstw z art. 59 ust. 1 i 3 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 64 § 1 kk w zw. z art. 91 § 1 kk.

Analogicznie należało potraktować zarzut naruszenia przez sąd I instancji art. 45 § 1 kk. jak wynika, bowiem z akt przedmiotowej sprawy – oskarżony P. S. dopuszczając się czynów przypisanego mu w pkt I osiągnął korzyść majątkową w kwocie 70 zł. Zatem obligatoryjnym był obowiązek orzeczenia na podstawie art. 45 § 1 kk przepadku korzyści majątkowej uzyskanej z przestępstwa w kwocie 70 zł.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III.

IV.

Sąd na podstawie §17 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (tj. Dz. U. z 2019 r., poz. 18) zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata K. R. (1) kwotę 516,60 złotych (w tym VAT) z tytułu zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu P. S. z urzędu w postępowaniu odwoławczym.

Sąd odwoławczy na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze, bowiem ich uiszczenie z uwagi na sytuację majątkową byłoby dla niego zbyt uciążliwe.

7.  PODPIS

Marek Ziółkowski Robert Rafał Kwieciński Karol Skocki

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

obrońca

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wina, sprawstwo

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☒

Zmiana