Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 13 czerwca 2018 r. T. P. odwołał się od dokonanego przez pracodawcę(...) Oddział (...) w N. wypowiedzenia umowy o pracę dochodząc odszkodowania w wysokości 20.436,24 zł z odsetkami za opóźnienie od dnia doręczenia pozwu i kosztami procesu. Powód kwestionował zarówno prawidłowość wypowiedzenia, w tym sposób sformułowania jego przyczyny (mający powodować wątpliwość, czy rozwiązanie umowy nastąpiło z powodu wyszczególnionych w oświadczeniu pracodawcy zdarzeń czy wskutek również powoływanej tam utraty zaufania), jak i jego zasadność. Wskazał m.in., iż:

- pracodawca nie przedstawił dowodów potwierdzających naruszenie przez niego obowiązujących procedur,

- naruszenia dotyczą procesu przyjmowania biomasy, co do którego nie został przeszkolony,

- naruszenia miały nastąpić najpóźniej w lutym 2017r., a zatem w okresie dłuższym niż rok przed wypowiedzeniem umowy o pracę,

- postępowanie karne przeciwko niemu nie zostało zakończone, a nawet nie został skierowany akt oskarżenia,

- został uprzednio ukarany karą porządkową za te same co aktualnie mu zarzucane uchybienia.

Pozwany (...) Oddział (...)w N. wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie na jego rzecz od przeciwnika kosztów procesu, obszernie uzasadniając stanowisko, że podane w wypowiedzeniu przyczyny są prawdziwe i uzasadniają rozwiązanie umowy w zastosowanym trybie.

W toku procesu wskutek przekształceń uległa zmianie strona pozwana. Miejsce dotychczasowego podmiotu zajął (...) Oddział w S. (k. 488 – 528)

Sąd ustalił następujący stan fatyczny.

Strony pozostawały w stosunku pracy od 21 marca 1988 r. na podstawie umowy zawartej na czas nieokreślony. T. P. świadczył pracę w Oddziale (...), od 1 kwietnia 2010r. na stanowisku obchodowego urządzeń nawęglania w Wydziale (...).

Niesporne, nadto: umowa o prace – k. 3 cz. B akt osobowych powoda, wypowiedzenie zmieniające – k. 97 cz. B akt osobowych powoda.

Do obowiązków T. P. na tym stanowisku należało przyjmowanie dostaw biomasy i związane z tym czynności takie jak weryfikacja dostarczanej biomasy, pobieranie próbek z dostaw i z biomasy spalanej. Miał też wykonywać prace porządkowe oraz konserwatorskie na terenie zakładu pracy.

Powód był zobligowany do przestrzeganie przepisów prawa ogólnie obowiązującego oraz przepisów wewnętrznych aktów normatywnych odnoszących się do realizowanych zadań i wykonywania powierzonej pracy zgodnie z obowiązującymi procedurami oraz wytycznymi przełożonych,,

Niesporne, nadto: zakres obowiązków na stanowisku obchodowego urządzeń nawęglania z dnia 21 grudnia 2012 r. – k. 115 i nast. cz. B akt osobowych powoda.

Powód pracował w (...), jednym z trzech zakładów wchodzących w skład pozwanego Oddziału. Zakład przyjmował dostawy dwóch rodzajów biomasy: leśnej oraz agro (energetycznej), a także peletu z siana i słomy.

Biomasa agro pochodzi z upraw roślin szybko rosnących specjalnie przeznaczonych do jej produkcji i jest kilkukrotnie droższa do biomasy leśnej. Co do zasady, są to zrębki drewna (drzew owocowych, liściastych, wierzby), przez co biomasa ma charakterystyczny, drzewny zapach. Elementem wyróżniającym biomasę agro są fragmenty cienkich konarów drzew. Nie występują w niej natomiast charakterystyczne dla biomasy leśnej takie elementy jak szyszki, kora, igliwie.

Używanie do produkcji energii różnych rodzajów biomasy w odpowiedniej proporcji warunkuje uzyskanie tzw. świadectw pochodzenia wystawianych przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki. Aby się o nie ubiegać, elektrownie muszą używać minimum 20% biomasy z upraw energetycznych w strumieniu spalanego surowca. Stąd też istotną jest właściwa kwalifikacja biomasy, czemu służy kontrola wizualna, zarówno całego ładunku jak i pobranych próbek. Świadectwa pochodzenia mają znaczenie do rozliczania produkcji energii odnawialnej.

Znaczenie ma także jakość biomasy (każdego z jej rodzajów). Surowiec nie powinien zawierać zanieczyszczeń obcego dlań pochodzenia, w tym kamieni i nadmiernej ilości piasku. Ta ostatnia prowadzi do degeneracji i obniżenia sprawności kotła w procesie spalania. Z tego względu pozwany ustalił jako maksymalną sześcioprocentową zawartość drobnej frakcji (piasku i zbliżonych substancji).

Dowód: instrukcja (...) magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy w (...) wraz z załącznikami – k. 156a-156h, zeznania świadków: M. R. (zapis skrócony – k. 322-324), P. P. (zapis skrócony – k. 324-325), T. G. (zapis skrócony – k. 325-327), B. J. (zapis skrócony – k. 328-332), J. Ś. (zapis skrócony – k. 332-334), M. F. (zapis skrócony – k. 360-361), L. G. (zapis skrócony) – k. 362-3630, S. S. (zapis skrócony – k. 467-468), L. T. (zapis skrócony – k. 468-469), R. S. (zapis skrócony – k. 471-472), J. P. (zapis skrócony – k. 472-473), R. W. (zapis skrócony – k. 547-548), H. Ł. (zapis skrócony – k. 549-550), A. W. (zapis skrócony – k. 551-552), K. S. (zapis skrócony – k. 578-580), R. L. (zapis skrócony – k. 580-581), A. Z. (zapis skrócony – k. 582-583), przesłuchanie powoda (zapis skrócony – k. 614 w zw. z k. 225-230).

W pozwanej spółce obowiązywała procedura przyjmowania dostaw biomasy oraz jej weryfikacji. Przewidywała ona dwa etapy aktywności obchodowych urządzeń nawęglania.

Dostawy biomasy do (...) przyjeżdżały od różnych kontrahentów wedle ustalonego grafiku. Najpierw kierowcy z ładunkiem udawali się do punktu kontrolnego, gdzie przedstawiali dokument awizacji ładunku określający m.in rodzaj biomasy. Pojazdy podlegały ważeniu celem wyeliminowania (odesłania bez przyjęcia ładunku) tych, które ważyły ponad 42 tony. Taka waga odpowiadała w przybliżeniu pojazdowi z ładunkiem niezanieczyszczonej (np. gruzem) biomasy przy pełnym wypełnieniu.

Limit warunkowały przeszłe zdarzenia celowego dociążania ładunków przez kontrahentów np. poprzez ich moczenie czy też dostarczanie surowca ze znacznymi zanieczyszczeniami, co obniżało jego jakość.

Po kontroli wagi samochody wjeżdżały na automatyczną próbobiernię, która była monitorowana w taki sposób, aby pracownicy przyjmujący dostawę widzieli, co znajduje się w skrzyni pojazdu. W próbobierni następowały wstępne oględziny surowca. Obchodowy urządzeń nawęglania miał za zadanie ocenić, czy odpowiada on biomasie agro czy leśnej i zgadza się z awizacją. W przypadku gdyby surowiec oznaczony jako biomasa agro zawierał korę, igliwie, albo gdyby biomasa niezależnie od rodzaju obejmowała elementy plastikowe, metalowe, gruz itp. ładunek winien być cofnięty. Ewentualne wątpliwości nakazywały skierować pojazd do wysypu kontrolnego na placu.

Po oględzinach następował proces automatycznego pobierania próbek przy pomocy wiertnicy. Pobrana próbka kierowana była na młynek, a po wstępnym przemieleniu, do rękawa zsypowego, na którym zamontowany był przezroczysty worek foliowy. Proces ten był powtarzany dwukrotnie. Po zamknięciu worek opatrywano etykietą z danymi obejmującymi datę pobrania, nazwę kontrahenta oraz rodzaj biomasy. Na podstawie próbek badanych w wewnętrznym laboratorium oznaczano parametry handlowe. Próbki z dostaw z jednego dnia od jednego dostawcy były pod koniec dnia mieszane i z nich wyodrębniana część do badań.

Jeżeli pracownik przyjmujący dostawę po analizie obrazu z kamery i zawartości woreczka z próbką nie miał zastrzeżeń co do rodzaju i stopnia zanieczyszczenia biomasy, kierował samochód do rozładunku na jedną z dwóch stacji rozładowczych (dedykowaną danemu rodzajowi surowca), gdzie następował kolejny etap kontroli. Przy rozładunku należało sprawdzić, czy biomasa nie jest nadmiernie zawilgocona, zbrylona i czy nie posiada elementów ponadwymiarowych.

Biomasa przywożona była wywrotkami i pojazdami z ruchomą podłogą. Te ostatnie podlegały rozładunkowi sekwencyjnemu.

Przy rozładunku badana była zawartość drobnej frakcji. Pracownik przyjmujący dostawę pobierał surowiec i przesiewał go przez specjalne sito porównując wagę pierwotną z wagę materiału przesianego. Czynność taką wykonywał dwukrotnie przy przyjmowaniu pojazdów z ruchomą podłogą na różnych etapach rozładunku i raz gdy przyjmował wywrotki.

Zbyt wysoka wartość drobnej frakcji (większa niż 6%) winna skutkować odmową przyjęcia ładunku.

Dowód: zeznania świadków: M. R. (zapis skrócony – k. 322-324), P. P. (zapis skrócony – k. 324-325), T. G. (zapis skrócony – k. 325-327), B. J. (zapis skrócony – k. 328-332), J. Ś. (zapis skrócony – k. 332-334), P. W. (zapis skrócony – k. 334-335), J. K. (zapis skrócony – k. 335), M. F. (zapis skrócony – k. 360-361), S. S. (zapis skrócony – k. 467-468), L. T. (zapis skrócony – k. 468-469), M. S. (zapis skrócony – k. 470), R. S. (zapis skrócony – k. 471-472), J. P. (zapis skrócony – k. 472-473), R. W. (zapis skrócony – k. 547-548), H. Ł. (zapis skrócony – k. 549-550), A. W. (zapis skrócony – k. 551-552), K. S. (zapis skrócony – k. 578-580), R. L. (zapis skrócony – k. 580-581), A. Z. (zapis skrócony – k. 582-583), przesłuchanie powoda (zapis skrócony – k. 614 w zw. z k. 225-230), instrukcja (...) magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy w(...) wraz z załącznikami – k. 156a-156h,

U pozwanego pracodawcy w (...) obowiązywała regulująca powyższy sposób postępowania instrukcja (...) – magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy.

W załącznikach do instrukcji określono wzory dokumentów wykorzystywanych w procesie weryfikacji ładunków: protokół odmowy przyjęcia dostawy biomasy oraz listę kontroli pojazdów transportujących biomasę. Ten ostatni szablon dokumentu (określony załącznikiem (...)) obejmował tabelę, w której w poszczególnych rubrykach pracownicy zobowiązani byli wpisać: firmę dostawcy, numer rejestracyjny pojazdu, złom, ponadwymiarową wagę, pobraną próbkę uwagi, w tym o występujących zanieczyszczeniach. W tabeli znajdowało się też miejsce na podpisy próbkobiorcy oraz kierowcy.

Pracownicy pozwanej, do obowiązków których należało przyjmowanie dostaw biomasy, w tym także T. P., zostali zapoznani w lutym i marcu 2016r. ze wskazaną instrukcją, co potwierdzili własnoręcznymi podpisami.

Dowód: lista pracowników zapoznanych z Instrukcją (...) magazynowania oraz obsługi biomasy – k. 103, instrukcja (...) magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy w (...) wraz z załącznikami – k. 156a-156h, przesłuchanie powoda (zapis skrócony – k. 614 w zw. z k. 225-230).

W (...)przeprowadzano kwartalne, wewnętrzne kontrole poprawności odbioru biomasy, co do zasady niezapowiedziane. W praktyce jednak kontrolujący musiał otrzymać przepustkę, o czym zawiadamiany był główny inżynier zakładu. W rezultacie, za każdym razem kontrola przebiegała bez zastrzeżeń, wyjąwszy drobne uchybienia dotyczące przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny pracy czy ustawienia kamer.

Dowód: zeznania świadka M. P. (zapis skrócony – k.363-364).

W dniu 19 stycznia 2017 r. w (...) przeprowadzono niezapowiedzianą, wewnętrzną kontrolę przestrzegania zasad dotyczących procesu przyjmowania oraz weryfikacji dostaw biomasy. Kontrolę prowadziły osoby zatrudnione w spółce, ale nie Oddziale (...).

Tego dnia przyjmowane były dostawy od producenta W., który dostarczał do zakładu oba rodzaje biomasy. Kontrolujący oglądając jeszcze w próbobierni ładunek zadeklarowany jako biomasa agro, stwierdzili w nim korę wskazującą, że surowiec jest jednak pochodzenia leśnego. K. widoczna była także w próbkach pobranych tego dnia wcześniej z dostaw od tego samego podmiotu, które to próbki opisano jako agro.

Na polecenie kontrolujących ten i następny transport rozładowano na placu i poddano dokładniejszej kontroli. Ta wykazała w surowcu wiele elementów innego pochodzenia, w tym, poza takimi jak szyszki czy igliwie także plastikowe zawieszki używane przez Lasy Państwowe, korę ze śladami po znakowaniu drzew farbą oraz deski.

Kontrolujący podjęli decyzję o zbadaniu próbek dostaw wykonanych przez W. w styczniu 2017 roku, dostępnych w elektrowni tj. dostaw z dnia 4,5,12 oraz 18 stycznia 2017 r. I w nich znaleźli elementy - w ich ocenie - pochodzenia leśnego, zadecydowali więc o wysłaniu próbek Instytutowi (...)w P., który po badaniach potwierdził ich stanowisko. W konsekwencji pozwana rozwiązała umowę z producentem biomasy W..

Jedynie próbki z 12 stycznia 2017 r. zawierały biomasę energetyczną (agro) odpowiadającą awizacji. Poszukując przyczyn takiego stanu rzeczy ustalono, że w dniu 12 stycznia 2017r. odbywał się tygodniowy audyt departamentu bezpieczeństwa i audytu.

Dowód: raport Instytutu (...) – k. 90-91, notatka z wizyty referencyjnej w dniu 19 stycznia 2017 r. – k. 93-100, zeznania świadków: M. R. (zapis skrócony – k. 322-324), P. P. (zapis skrócony – k. 324-325), T. G. (zapis skrócony – k. 325-327), M. P. (zapis skrócony – k.363-364), P. S. (zapis skrócony – k. 466 – 467)

W dniu 4 i 5 stycznia 2017 r. transporty biomasy od W. przyjmował T. P., którego zastrzeżeń nie wzbudził skład biomasy zadeklarowanej jako energetyczna.

Wobec ustalenia w toku opisanej wcześniej kontroli, że w istocie w transportach występowały elementy biomasy leśnej, a przez to odbiegała ona od wymogów stawianych biomasie agro, powoda ukarano karą nagany za przyjęcie we wskazanych dniach biomasy niezgodnie z awizacją.

Podczas składania w tamtym czasie wyjaśnień przełożonym T. P. ocenił swoje umiejętności rozpoznawania rodzajów biomasy jako dostateczne.

Dowód: protokół przyjęcia ustnych wyjaśnień pracownika – k. 101-102, przesłuchanie powoda (zapis skrócony – k. 614 w zw. z k. 225-230).

Mimo obowiązywania w zakładzie procedur przyjmowania biomasy, powszechną praktyką wśród obchodowych urządzeń nawęglania oraz ich przełożonych - pierwszych obchodowych – dyspozytorów nawęglania było nieprzestrzeganie ustalonych zasad postępowania. Choć z instrukcji wynikał obowiązek sprawdzania drobnej frakcji przy każdym transporcie biomasy, obchodowi urządzeń nawęglania, otrzymywali od przełożonych ustne bądź mailowe polecenia kontrolowania dostaw z różną częstotliwością.

W zakładzie pracy nie przywiązywano również uwagi do stosowanych arkuszy kontroli pojazdów. Druki dostępne dla obchodowych na stanowiskach ich pracy, a także w dyspozytorni, a w razie potrzeby dostarczane przez mistrza nawęglania nie odpowiadały kształtem określonemu w załączniku(...) do Instrukcji (...).

Z zapisów obchodowych w tych drukach wynikało wyraźnie, że tylko cześć dostaw jest kontrolowana oraz, że bywają przyjmowane takie, w których zawartość drobnej frakcji przekracza 6%.

Przyjmowano też dostawy o przekroczonym tonażu.

Pracownicy nie zostali przeszkoleni ze sposobu rozróżniania rodzajów biomasy. Umiejętności w tym zakresie nabywali wraz z doświadczeniem, ucząc się na błędach i korzystając ze wskazań przełożonych w przypadku wątpliwości.

Pracodawca do czasu ujawnienia przez organy ścigania nieprawidłowości w stosowaniu procedur, nie wyciągał wobec pracowników żadnych konsekwencji służbowych w związku z nieprzestrzegania instrukcji (...).

Dowód: zeznania świadków: B. J. (zapis skrócony – k. 328-332), J. Ś. (zapis skrócony – k. 332-334), P. W. (zapis skrócony – k. 334-335), J. K. (zapis skrócony – k. 335), M. F. (zapis skrócony – k. 360-361), N. G. (zapis skrócony – k. 359-360), L. T. (zapis skrócony – k. 468-469), M. S. (zapis skrócony – k. 470), R. S. (zapis skrócony – k. 471-472), J. P. (zapis skrócony – k. 472-473), R. W. (zapis skrócony – k. 547-548), H. Ł. (zapis skrócony – k. 549-550), A. W. (zapis skrócony – k. 551-552), K. S. (zapis skrócony – k. 578-580), R. L. (zapis skrócony – k. 580-581), A. Z. (zapis skrócony – k. 582-583), przesłuchanie powoda (zapis skrócony – k. 225-230 w zw. z k. 614), wiadomość elektroniczna – k. 17, rejestry kontroli stanowiące załącznik do akt sprawy,

Wobec ujawnienia przez (...) nieprawidłowości związanych z przyjmowaniem biomasy niezgodnej z awizacją, grupie pracowników pozwanej, w tym T. P., podstawiono zarzuty udziału w zorganizowanej grupie przestępczej, której celem było popełnianie przestępstw o charakterze majątkowym na szkodę pracodawcy oraz przestępstw o charakterze korupcyjnym. Pozwana spółka, powziąwszy wiedzę o ujawnionych w postępowaniu nieprawidłowościach, chciała wykorzystać je dla celów służbowych, jednak z uwagi na dobro śledztwa, organy ścigania nie udzieliły pracodawcy od razu zezwolenia na użycie pozyskanych informacji.

Postawienie powodowi zarzutu podejmowania w ramach zorganizowanej grupy przestępczej działań zmierzających do wyrządzenia szkody majątkowej pracodawcy oraz przestępstw o charakterze korupcyjnym, a także przyjmowania korzyści majątkowych w zamian za nadużycie udzielonych mu uprawnień lub niedopełnienie ciążących obowiązków nastąpiło w dniu 3 lutego 2017r.

Dowód: postanowienie o przedstawieniu zarzutów – k. 598, zeznania świadka N. G. (zapis skrócony – k. 359-360).

Pozwany, nie mogąc wykorzystać wiadomości pozyskanych ze śledztwa, podjął decyzję o wszczęciu wewnętrznej procedury mającej na celu zbadanie nieprawidłowości przy przestrzeganiu instrukcji magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy w (...). Wewnętrzny audyt wykazał szereg nieprawidłowości, jak brak badania biomasy we wszystkich transportach, niewłaściwe przygotowywanie oraz przechowywanie próbek biomasy, przyjmowanie transportów niezgodnie z awizacją, niestosowanie rozładunku sekwencyjnego, ale bez przypisania ich konkretnym osobom. Z tego względu zarząd spółki zlecił N. G. powołanie zespołu, który na podstawie wyników audytu ustalił pracowników odpowiadających za poszczególne zaniedbania, a następnie sporządził raport w tym zakresie. Zespół zakończył pracę w dniu 19 kwietnia 2018r., a podstawowy raport (później aneksowany) wydał w styczniu 2018r.

Powołany zespół ustalił, że T. P. przyjmując transporty z ładunkami biomasy:

- nie stosował określonego przez pracodawcę druku (...), a posługiwał się zmodyfikowanym wzorem dokumentu m.in. nie zawierającym rubryki na podpis kierowca dostawy,

- od marca do grudnia 2016 r., pracując na różnych zmianach, przyjmował transporty z dostawami biomasy od wielu kontrahentów pozwanej (dostawców M., (...), K., C., S.) bez dokonywania kontroli występowania w niej drobnej frakcji.

Ustalenia te odpowiadały rzeczywistości.

Dowód: raport z analizy wyników audytu doraźnego nr (...) wraz aneksem – k. 159-200, rejestry kontroli samochodów – k. 107 – 108, 142, 116 – 117, 121, 125, 129, 132 – 133, 136, zapisy przebiegu dyżurów – k. 104 – 106, 109 – 111, 113 – 115, 118 – 120, 122 – 124, 126 – 128, 130 – 131, 135, zeznania świadka N. G. (zapis skrócony – k. 359-360), przesłuchanie powoda (zapis skrócony – k. 614 w zw. z k. 225-230).

W dniu 23 maja 2018 r. pracodawca złożył T. P. oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za trzymiesięcznym wypowiedzeniem. Jako przyczynę tej decyzji wskazano naruszanie przez pracownika jego podstawowych obowiązków polegające na nieprzestrzeganiu ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy oraz obowiązku dbałości o dobro zakładu pracy i ochrony jego mienia. Doprecyzowano, iż w okresie od stycznia 2016 r. do lutego 2017 r., zajmując stanowisko obchodowego urządzeń nawęglania w Wydziale (...) (...), powód dopuścił się następujących naruszeń obowiązków pracowniczych:

1.  w dniach 4 i 5 stycznia 2017 r. przyjął dostawy biomasy W., niezgodnie z awizacją, czym naruszył obowiązek weryfikacji dostarczonej biomasy wynikający z zakresu powierzonych mu obowiązków,

2.  będąc zobowiązanym do dbałości o dobro zakładu pracy i jego mienie oraz do stosowania ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, w tym w procesie przyjmowania dostaw biomasy i weryfikacji dostarczonej biomasy, nie przeprowadzał kontroli występowania w niej drobnej frakcji; i tak :

-

w dniu 5 marca 2016 r. przyjął bez tej kontroli dostawy biomasy od dostawców: (...) (numer rejestracyjny samochodu (...)) oraz M. (numery rejestracyjne samochodów: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...))

-

w dniu 8 marca 2016 r. przyjął bez tej kontroli dostawy biomasy od (...) (numery rejestracyjne samochodów: (...), (...), (...), (...)),

-

w dniu 12 marca 2016 r. przyjął bez tej kontroli dostawy biomasy od firm (...) (numery rejestracyjne samochodów dostawcy: (...), (...), (...), (...), (...), (...)) oraz K. (numery rejestracyjne samochodów (...), (...), (...), (...), (...)),

-

w dniu 29 maja 2016 r. przyjął bez tej kontroli dostawy biomasy od dostawcy K. (numer rejestracyjny samochodu (...)),

-

w dniu 24 czerwca 2016 r. przyjął bez tej kontroli dostawy biomasy od dostawcy M. (numery rejestracyjne samochodów: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...))

-

w dniu 1 lipca 2016 r., przyjął bez tej kontroli dostawy biomasy od firmy (...) (numery rejestracyjne samochodów: (...), (...), (...), (...), (...)),

-

w dniu 21 listopada 2016 r., przyjął bez tej kontroli dostawy biomasy od firm (...) (numery rejestracyjne samochodów: (...), (...)), (...) (numery rejestracyjne samochodów: (...), (...)) oraz M. (numery rejestracyjne samochodów: (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...), (...)),

-

w dniu 1 grudnia 2016 r. przyjął bez tej kontroli dostawy biomasy od firmy (...) (numery rejestracyjne samochodów: (...), (...), (...), (...), (...), (...));

czym naruszył wynikający z instrukcji magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy w (...)z dnia 17 lutego 2016 r. obowiązek kontroli występowania w biomasie drobnej frakcji, a także, wynikający z zakresu obowiązków obowiązek pobierania próbek z dostaw i weryfikacji dostarczonej biomasy i co stanowiło także o nieprzestrzeganiu podstawowego obowiązku przestrzegania procedur i instrukcji (...) na swoim odcinku pracy oraz obowiązku przestrzegania przepisów wewnętrznych i wykonywania pracy zgodnie z obowiązującymi procedurami.

3.  będąc zobowiązanym do stosowania ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, w okresie od 17 lutego do 31 grudnia 2016 r. nie stosował się do postanowień załącznika (...)Kontrola samochodów do Instrukcji (...) - magazynowania oraz obsługi dostaw biomasy w (...) z dnia 17.02.2016 r., czym naruszył obowiązujące u pracodawcy zasady przyjmowania dostaw biomasy wynikające z tej Instrukcji oraz obowiązek przestrzegania procedur i instrukcji (...) na swoim odcinku pracy.

Dalej wskazano, że opisane naruszenia obowiązków służbowych, pracodawca stwierdził w raporcie z dnia 12 stycznia 2018 r. po analizie wyników audytu doraźnego nr (...). Dodatkowo podniesiono, iż w nadzorowanym przez Prokuraturę (...) w S. śledztwie dotyczącym nieprawidłowości przy dostawach biomasy do (...), postawiono powodowi zarzuty dotyczące udziału w zorganizowanej grupie przestępczej, której celem było popełnianie przestępstw związanych z wyrządzeniem szkody majątkowej (...) Oddział (...), (...), a także przestępstw o charakterze korupcyjnym.

Jak podsumowano w wypowiedzeniu, w ocenie pracodawcy rodzaj naruszonych przez powoda obowiązków pracowniczych, jak również ich skala oraz wpływ na zagrożenie interesów pracodawcy a także postawione w postępowaniu karnym zarzuty spowodowały utratę zaufania w stopniu uniemożliwiającym dalsze zatrudnienie.

Niesporne, nadto: wypowiedzenie umowy o pracę – k. 12-14 (także – k. 1 i nast. cz. C akt osobowych powoda).

Wypowiedzenie podpisał dyrektor pozwanego Oddziału N. G..

Niesporne, nadto wypowiedzenie umowy o pracę – k. 12-14 (także – k. 1 i nast. cz. C akt osobowych powoda), umowa o pracę N. G. – k. 61 – 64

Wypowiedzenie było poprzedzone poinformowaniem o zamiarze jego dokonania reprezentującej powoda organizacji związkowej i uzyskaniem jej stanowiska.

Niesporne, nadto pismo organizacji związkowej – k. 18 - 20

W istocie powód nie dokonał kontroli drobnej frakcji w wyszczególnionych w wypowiedzeniu dniach w odniesieniu do wskazanych tam dostawców i pojazdów (w pojedynczych przypadkach pojawiły się w wypowiedzeniu błędy pisarskie w numerach rejestracyjnych pojazdów polegające na pominięciu czy podaniu dodatkowej cyfry).

Dowód: rejestry kontroli samochodów – k. 107 – 108, 142, 116 – 117, 121, 125, 129, 132 – 133, 136, zapisy przebiegu dyżurów – k. 104 – 106, 109 – 111, 113 – 115, 118 – 120, 122 – 124, 126 – 128, 130 – 131, 135 (także k. 287 -297)

Powód odnotowywał w tych dniach wyniki kontroli pojazdów przy użyciu druku odbiegającego od określonego w załączniku (...)do instrukcji (...)

Dowód: rejestry kontroli samochodów – k. 107 – 108, 142, 116 – 117, 121, 125, 129, 132 – 133, 136, instrukcja (...) magazynowania praz obsługi dostaw biomasy w (...) wraz z załącznikami – k. 156a-156h,

W grudniu 2018r. doszło do modyfikacji zarzutów postawionych powodowi w postępowaniu karnym, przy czym polegało to na rozszerzeniu okresu popełniania czynów zabronionych na szkodę pracodawcy i pewną zmianę ich opisu. Kwalifikacja czynów nie zmieniła się.

Dowód: postanowienia o przedstawieniu zarzutów – k. 598 – 601

Aktualnie, po skierowaniu przez Prokuraturę aktu oskarżenia, przeciwko powodowi jak i innym pracownikom pozwanego, toczy się postępowanie przed sądem w związku z czynami objętymi wcześniej zarzutami.

Niesporne, nadto akt oskarżenia – k. 301 akt (...) tutejszego sądu

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo podlegało uwzględnieniu.

Zgłoszone w pozwie żądanie odszkodowania oparte było na treści art. 45 § 1 k.p. Zgodnie z wymienionym przepisem w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu.

Powód w niniejszej sprawie kwestionował przede wszystkim zasadność wypowiedzenia. Choć ostatecznie T. P. nie negował zaistnienia takich zdarzeń jak wskazane w oświadczeniu pracodawcy stosowanie niewłaściwych druków, niebadanie drobnej frakcji w części transportów czy złej kwalifikacji przyjętej biomasy, to zaprzeczał świadomemu naruszaniu procedur i obowiązków wskazując w zakresie dwóch pierwszych okoliczności na stosowanie się do powszechnej i utrwalonej praktyki oraz dostępnych szablonów, a w zakresie ostatniej braku dostatecznej wiedzy w rozpoznawaniu biomasy.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie ulega wątpliwości, że powód przyjął w dniach wskazanych w wypowiedzeniu dostawy biomasy leśnej jako agro. Jednoznaczne wskazują na to wyniki badania próbek drewna przeprowadzonego przez wyspecjalizowany instytut na wniosek pozwanego, a w zasadzie spółki, której jednostką organizacyjną był pozwany. Analiza przedstawionych przez pracodawcę dokumentów przyjmowania dostaw z pomiarem drobnej frakcji nie pozostawia żadnych wątpliwości co do tego, że nie odpowiadają one aktualnym w tamtym czasie drukom wynikającym z załącznika nr 2 do instrukcji złożonej do akt postępowania. Strona powodowa nie naprowadziła dowodów na to, że forma załącznika w okresie objętym zarzutami wypowiedzenia ulegała zmianie, a strona pozwana zmianie takiej zaprzeczała. Z dokumentów kontroli pojazdów wynika też, że powód w istocie nie każdą dostawę (samochód) pod kątem drobnej frakcji badał. Nie stosując odpowiednich druków i nie kontrolując każdej dostawy pracownik bez wątpienia naruszył obowiązujące w zakładzie szczegółowe procedury, z którymi zapoznanie się potwierdził własnoręcznym podpisem. Istotnym przy tym jest, że przyjmowanie dostaw biomasy było podstawowym obowiązkiem przypisanym do jego stanowiska, a zatem nie chodziło o jakąś marginalną instrukcję, z której regulacji na co dzień nie musiał korzystać, a akt wewnętrzny kształtujący jego podstawowe obowiązki. Co do zasady takie naruszenia jak wymieniono w wypowiedzeniu, zważywszy na stanowisko i rodzaj obowiązków pracownika, a także potencjalne skutki tych naruszeń dla pracodawcy (uszkodzeń kotła czy utraty świadectw certyfikacji, a tym samym szkód finansowych) należałoby uznać za uzasadniające wypowiedzenie w stopniu dostatecznym. Pamiętać należy, że wypowiedzenie stanowi zwykły sposób zakończenia stosunku pracy. Do rozwiązania umowy w tym trybie nie jest konieczna jakaś wyjątkowa sytuacja czy szczególnie poważne naruszenie obowiązków przez pracownika. Uzasadniać wypowiedzenie mogą zarówno jednorazowe zdarzenia ważące negatywnie na ocenie rzetelności i sumienności pracownika, jak i drobne powtarzalne i nieeliminowane pomimo oczekiwań przełożonych zachowania negatywnie odbijające się na jakości pracy, czy wreszcie taki sposób realizowania zadań, który nie prowadzi do uzyskania efektów, dla których utrzymywane jest stanowisko w strukturach firmy. Wielokrotne niestosowanie się do podstawowych dla stanowiska pracownika procedur rodzące bardzo duże zagrożenie interesów pracodawcy w sposób oczywisty uzasadnia wypowiedzenie. Jak już wskazano, taka ocena jest generalnie usprawiedliwiona. W realiach niniejszej sprawy uchybienia powoda obowiązującym procedurom samodzielnie mogłyby jednak okazać się niewystarczające dla uznania wypowiedzenia za zasadne. Nie sposób bowiem nie dostrzec przy analizie zebranego materiału dowodowego, że naruszenia dotyczące niestosowania właściwych druków czy niebadania wszystkich dostaw pod kątem drobnej frakcji miały w zakładzie charakter powszechny i akceptowany przez przełożonych. Nawet jeśli z ostrożnością podejść do zeznań zawnioskowanych przez powoda świadków w części dotyczącej tej kwestii, z uwagi na fakt, że większości z nich postanowiono zbliżone zarzuty w sprawie karnej i ostatecznie skierowano przeciw nim akt oskarżenia, to i tak o powszechności uchybień tego rodzaju świadczy dokumentacja przedstawiona przez pozwanego. W niej bowiem znajduje się wiele wypełnionych przez różnych pracowników niewłaściwych druków, w których ujawnione jest niesprawdzanie zawartości drobnej frakcji w części dostaw czy przyjmowanie dostaw z wyższą niż dopuszczalna jej zawartością. To jednoznacznie wskazuje, że w zakładzie nie były przestrzegane procedury, a przełożeni albo akceptowali tę sytuację, albo w żaden sposób nie kontrowali pracowników (gdyby bowiem to zrobili dostrzegliby odstępstwa od ustalonych reguł). Zważywszy na powyższe oraz na okoliczność, iż zasady kontroli drobnej frakcji ulegały zmianom w okresie zatrudnienia powoda (o czym poza zeznaniami świadków świadczy treść wiadomości elektronicznej – k. 17), należałoby łagodniej oceniać uchybienia pracownika zwłaszcza, że dotyczyły okresu znacznie poprzedzającego wypowiedzenie. Pozwany wywodził, że obowiązków nie dopełniali przełożeni powoda w (...), jednym z trzech zakładów wchodzących w skład Oddziału, a osoby zarządzające oddziałem o tych zaniedbaniach nie wiedziały. To jednak wskazuje jedynie na to, że system kontroli nie był właściwie realizowany na kolejnych szczeblach. Odpowiedzialnością za ten stan rzeczy trudno byłoby obarczać szeregowych pracowników, których praca winna być weryfikowana i oceniana na bieżąco.

Także przyjęcie biomasy niezgodnie z awizacją trudno byłoby uznać za zawinione na tyle, że uzasadniające rozwiązanie umowy w sytuacji, gdy pracodawca nie wykazał właściwego przeszkolenia pracowników, a kwalifikacja rodzaju biomasy z dwóch dni wskazanych w wypowiedzeniu wymagała opinii wyspecjalizowanego Instytutu (kontrolny wysyp pozwalający wprost stwierdzić kontrolującym w surowcu nieodpowiadające mu elementy obejmował dostawę z późniejszego okresu).

Przy ocenie zasadności wypowiedzenia nie sposób jednak poprzestać na ocenie wskazanych kwestii z pominięciem faktu, iż złożenie oświadczenia nastąpiło nie tylko po przeprowadzeniu postępowania wewnętrznego, ale na pewnym etapie postępowania karnego, gdy części pracowników zatrudnionych u pozwanego na stanowisku obchodowego urządzeń nawęglanie, w tym powodowi, postawiono już zarzuty działania na szkodę pracodawcy w warunkach grupy przestępczej. Tę okoliczność także powołał pracodawca nie poprzestając na wymienieniu nieprawidłowości w pracy T. P..

Postawienie powodowi zarzutów nawet samodzielnie, a już bez wątpienia przy uwzględnieniu wskazanych w wypowiedzeniu nieprawidłowości w jego pracy czyni uzasadnionym rozwiązanie umowy o pracę w zastosowanym przez pozwanego trybie. Okoliczność, iż do skazania prawomocnym wyrokiem istnieje domniemanie niewinności, nie może mieć decydującego znaczenia dla rozstrzygnięcia sporu ani uzależniać wyniku niniejszego procesu od zakończenia sprawy karnej. Pozwany nie zarzucił bowiem powodowi popełniania przestępstw na szkodę zakładu, a jedynie powołał prawdziwą okoliczność postawienia mu zarzutów w tym przedmiocie. Jak już wskazano, wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązania umowy o pracę. Oznacza to, że przy ocenie jego zasadności należy badać interes obu stron stosunku pracy, a nie ograniczać się do interesu pracownika, nawet gdy pracodawcą jest duży podmiot gospodarczy, jak ma to miejsce w tej sprawie. Zarzuty postawione pracownikom pozwanego, w tym T. P. mają bardzo poważny charakter. Trudno wymagać od pracodawcy w sytuacji, gdy uzyskuje wiedzę o takich zarzutach, by dalej zatrudniał pracownika oczekując spokojnie na wynik postępowania karnego. Pamiętać należy, iż postawienie zarzutów następuje na jakimś etapie postępowania karnego po zgromadzeniu dowodów świadczących w ocenie organów ścigania na popełnienie przez podejrzanego przestępstwa wskazanego w zarzutach. Nie powinno ono nosić znamion dowolności. Postawienie pracownikowi zarzutów karnych pozwala zatem pracodawcy, mającemu status pokrzywdzonego, na przyjęcie, że istnieją uzasadnione podstawy do uznania, iż zatrudniony dopuszczał się czynów objętych zarzutami, choć oczywiście (wobec domniemania niewinności) nie posiada on w tym zakresie pewności. Istnienie takich uzasadnionych podstaw, zwłaszcza gdy dodatkowo potwierdzają je własne ustalenia zakładu pracy, czyni zrozumiałym i adekwatnym rozwiązanie umowy w zwykłym trybie (za wypowiedzeniem). Okoliczność, iż w przypadku niewinności niesłusznie podejrzanego (czy już oskarżonego) pracownika poniesie on poza innymi niekorzystnymi skutkami toczącego się postępowania karnego nieuzasadnioną „karę” w postaci rozwiązania umowy o pracę, nie może przemawiać przeciwko wypowiedzeniu i uzależniać jego oceny od wyniku postępowania karnego. Tak bowiem, jak pracownik nie powinien ponosić skutków ewentualnego nieprawidłowego działania organów ścigania, tak i nie mogą obciążać one zakładu pracy. Postępowania karne mogą być wieloletnie, zwłaszcza gdy zarzuty są poważne i dotyczą wielu osób. Konieczność oczekiwania przez pracodawcę z rozwiązaniem umów o pracę na wynik postępowania karnego w sytuacji, gdy zarzucane jego pracownikom przestępstwa dokonywane miały być na jego szkodę, oznaczałaby rażące naruszenie jego praw i niczym nieuzasadnione uprzywilejowanie drugiej strony stosunku pracy. Choć kodeks postępowania karnego przewiduje jedynie odszkodowanie i zadośćuczynienie za niesłuszne tymczasowe aresztowanie czy pozbawienie wolności, a nie tylko niesłuszne oskarżenie, to osoba, która doznała szkody w wyniku postawienia zarzutów albo skierowania aktu oskarżenia, gdy doszło do umorzenia postępowania karnego czy uniewinnienia może dochodzić odszkodowania na drodze cywilnej czy to od Skarbu Państwa, gdy działania organów ścigania nie znajdowały oparcia w zebranych dowodach, czy od osób, które do tych działań doprowadziły np. fałszywymi zeznaniami.

Oczywiście nie każde postawienie zarzutów w postępowaniu karnym prowadzić musi do uznania warunkowanego nim wypowiedzenia umowy o pracę za uzasadnione. Zależy to od realiów sprawy, w tym rodzaju zarzutów. W tej sprawie te ostatnie dotyczyły czynów popełnianych przy wykonywaniu obowiązków zawodowych i na szkodę pracodawcy. Rodzaj postawionych powodowi (i innym pracownikom pozwanego) zarzutów uzasadnia utratę zaufania do wymienionych zwłaszcza, gdy wewnętrzne postępowanie potwierdziło nieprawidłowości w pracy mogące świadczyć o trafności zarzutów. Powszechne, tożsame uchybienia polegające na przyjmowaniu biomasy wbrew procedurom uprawdobodabniały działanie w interesie dostawców, a ze szkodą dla zatrudniającego. Postawienie zarzutów nakazywało innym okiem spojrzeć na uchybienia procedurom opisanym szczegółowo w wypowiedzeniu, w szczególności na winę pracownika.

Zauważenia wymaga, iż pozwany nie podjął decyzji o wypowiedzeniu powodowi umowy od razu po pojawieniu się w zakładzie (...) i informacjach, w tym medialnych o nieprawidłowościach w dostawach biomasy. Nie uczynił tego natychmiast po postawieniu T. P. zarzutów. Wypowiedzenie zostało poprzedzone wewnętrznymi postępowaniami najpierw audytem, a potem postępowaniem przypisującym określone nieprawidłowości poszczególnym pracownikom, które ostatecznie zakończyło się krótko przed wypowiedzeniem umowy. W międzyczasie prowadzone czynności w postępowaniu karnym nie doprowadziły do umorzenie tego postępowania w części dotyczącej powoda. Oznaczało to, że gromadzone dalej dowody dawały organom ścigania podstawy do trwania na stanowisku, że powód przestępstw objętych zarzutami się dopuszczał. Tok postępowania karnego wespół z wynikami własnych ustaleń dawał pozwanemu podstawy do utraty zaufania do powoda.

W tych warunkach upływ czasu od okresu, w którym powód dopuszczał się uchybień nie może wbrew stanowisku T. P. skutkować uznania wypowiedzenia za niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Zachowanie pozwanego tj. powstrzymywanie się z decyzją o zakończeniu stosunku pracy wskazuje, że działał on z rozwagą, uwzględniając interes nie tylko własny, ale i pracownika.

Powyższe przemawiało za uznaniem wypowiedzenia za uzasadnione, a w konsekwencji oddaleniem powództwa.

Podnoszona w pozwie argumentacja o wcześniejszym ukaraniu powoda za te same zdarzenia karą porządkową oraz o próbie obejścia regulacji art. 52 § 2 k.p. pozostaje bez wpływu na wynik postępowania.

Wskazany w art. 52 § 2 k.p. miesięczny termin do rozwiązania umowy liczony od powzięcia wiedzy o ciężkim naruszeniu obowiązków przez pracownika określony jest wyłącznie dla rozwiązania umowy bez wypowiedzenia. Upływ terminu nie wyłącza rozwiązania umowy z powodu odkrytego naruszenia w innym trybie. Podkreślenia wymaga, iż pracodawca nie ma zakreślonego przez ustawodawcę terminu od zaistnienia przyczyn wypowiedzenia do jego dokonania. Upływ czasu między zdarzeniami może jedynie rzutować na ocenę zasadności wypowiedzenia. W niniejszej sprawie upływ czasu od naruszeń wewnętrznej procedury wskazanych w wypowiedzeniu nie powoduje jego niezasadności, skoro przez długi czas trwały wewnętrzne postępowania, a równolegle toczyło się postępowania karne, które również wpłynęło na decyzję pracodawcy. Ukaranie karą porządkową nie stanowi przeszkody do rozwiązania umowy z tożsamych przyczyn, tym bardziej, gdy przyczyny te wskutek później ujawnionych zdarzeń podlegać mogą innej (bardziej krytycznej) ocenie (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 25 kwietnia 2019r. I PK 125/18 dostępne na stronie internetowej SN i powołane w nim orzeczenia),

Zarzut niewłaściwego sformułowania przyczyny wypowiedzenia pozostawał w sposób oczywisty chybiony. Lektura oświadczenia pozwanego nie pozostawała bowiem wątpliwości, że w związku z szeregiem wyszczególnionych naruszeń procedury oraz postawieniem zarzutów w postępowaniu karnym pracodawca utracił zaufanie do pracownika.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu określoną w art. 98 § 1 i 3 k.p.c. Koszty pozwanego odpowiadały wynagrodzeniu zawodowego pełnomocnika. Minimalna stawka tego wynagrodzenia wynikająca z § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2018.1800 ze zm.) wynosi 180 zł i taką kwotę zasądzono na rzecz pozwanego.

W ocenie sądu zastosowania nie znajduje stawka warunkowana wartością przedmiotu sporu (§ 9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia, o jakim mowa). Wprawdzie w § 9 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia nie jest wymienione odszkodowanie, a (wśród innych) żądanie przywrócenia do pracy, za zastosowaniem wskazanej regulacji przemawiają jednak: tożsamy lub mniejszy zakres postępowania i nakład pracy zawodowego pełnomocnika w sprawie odszkodowawczej (w sprawie o przywrócenie do pracy często poza prawidłowością rozwiązania umowy badana jest celowość przywrócenia), możliwość zmiany żądania przez pracownika (któremu ustawodawca zostawił tu wybór), możliwość zasądzenia przez sąd odszkodowania w miejsce przywrócenia, a także całe rozwiązania systemowe w sprawach z zakresu prawa pracy. Ustawodawca wprowadził dla pracowników ustawowe zwolnienie od opłat sądowych czy istotne ograniczenie obciążania ich wydatkami, a stawki wynagrodzeń pełnomocników warunkujące koszty związane z procesem sądowym ustalił na niższym niż w sprawach cywilnych poziomie. Celem tych regulacji jest ułatwienie pracownikom dochodzenia swoich praw na drodze sądowej i zapobieżenie ich rezygnacji z dochodzenia roszczeń z uwagi na obawy przed ewentualnymi kosztami.

Stanowisko sądu w przedmiocie kosztów znajduje oparcie także w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 24 lutego 2011r. I PZP 6/10.

Stan faktyczny w tej sprawie został ustalony na podstawie wszystkich zgromadzonych, a powołanych pod poszczególnymi okolicznościami dowodów. Okoliczności podawane przez świadków obu stron co do przebiegu przyjmowania biomasy w dużej mierze - w zakresie objętym ustaleniami - korespondowały ze sobą i złożonymi dokumentami. Z tego względu zostały one w przypadku świadków strony pozwanej w całości, a w przypadku świadków strony powodowej w istotnej części (objętej ustaleniami) uznane za wiarygodne. Różnice odnosiły się do okoliczności mogących rzutować na kwestię winy obchodowych urządzeń nawęglania. Świadkowie zgłoszeni przez powoda poruszali bowiem sprawę braku stosownych szkoleń czy działania zgodnie ze wskazaniami przełożonych. Okoliczności te nie miały jednak decydującego znaczenia dla rozstrzygnięcia w sytuacji, gdy uzasadniając utratę zaufania, pracodawca powołał się nie tylko na wskazane uchybienia, ale i na postawienie zarzutów w postępowaniu karnym, co zostało już omówione. Dla porządku należy jedynie zauważyć, iż zeznania świadków zawnioskowanych przez powoda, a zajmujących stanowisko obchodowych oraz przesłuchanie T. P. w zakresie istotnych trudności z rozpoznawaniem biomasy nie są wiarygodne. O ile rzeczywiście mogły zdarzać się dostawy z trudnym do oceny surowcem, o tyle nie występowały one raczej w dużej skali. W ocenie sądu nieprawdopodobnym bowiem jest (przy uwzględnieniu zasad doświadczenia życiowego), by osoby, których podstawowym obowiązkiem jest przyjmowanie dostaw, w tym czuwanie nad właściwym rodzajem i jakością surowca przez wiele lat nie wystąpiły na piśmie z żądaniem szkoleń, w sytuacji powszechnych (dotyczących ogółu zatrudnionych) i masowych (dotyczących większości dostaw) problemów z kwalifikacją biomasy.

Dowody z dokumentów nie budziły wątpliwości sądu i w zasadzie nie były kwestionowane.

Sąd pominął wnioski dowodowe strony powodowej o przesłuchanie świadków: M. W. i M. R. wobec niewykonania przez tę stronę nałożonego na nią zobowiązania (k. 582). Samo oświadczenie pełnomocnika, że świadkowie odbierają pisma, nie stanowi wykazania, o jakim mowa w zobowiązaniu. Zresztą z uwagi na argumentację sądu co do wpływu postawienia powodowi zarzutów na zasadność wypowiedzenia zeznania wymienionych nie rzutowałyby i tak na wynik niniejszego procesu. Wobec wykazania okoliczności, na jakie miał być słuchany świadek, innymi dowodami oraz wobec brak wpływu tych okoliczności na wynik sprawy zbytecznym było z kolei słuchania A. P. wnioskowanego przez pozwanego (k. 29 – 30)

Pominięcie wniosków z innych niż załączone już do akt oraz niż akt oskarżenia przeciw pracownikom pozwanego dokumentów ze sprawy karnej warunkowała okoliczność, iż albo nie miały one znaczenia dla rozstrzygnięcia w tej sprawie (jak postanowienia o przedstawieniu zarzutów innym niż powód osobom) albo nie odpowiadały okolicznościom, jakie miały wykazać (protokół przesłuchania z akt karnych stanowić może jedynie dowód na t, że osoby przesłuchane złożyły wyjaśnienia określonej treści, ale nie na okoliczność zdarzeń, o których wspominały w wyjaśnieniach)

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

3.  (...)