Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

IX K 857/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

P. K.

art. 224 § 2 k.k. i art. 222 § 1 k.k. i art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W dniu 1 maja 2021 roku funkcjonariusze Policji w osobach sierż. szt. M. W., st. post. M. P. oraz mł. asp. A. J., w związku ze zgłoszeniem A. K. dotyczącym awantury domowej wszczętej przez jej nietrzeźwego męża P. K., udali się do miejscowości D. 3B, gmina D..

zeznania świadka M. W.

k. 10-11, 98-99

zeznania świadka M. P.

k. 16-17,99-100

zeznania świadka A. J.

k. 4-5,100-101

zeznania świadka A. K.

k. 101-102

2.  Po przybyciu na miejsce funkcjonariusze zastali roztrzęsioną i zapłakaną A. K.. Kobieta wskazała, że mąż wrócił do domu nietrzeźwy, kierował do niej słowa powszechnie uznane za obelżywe, oskarżał ją, że go zdradza, zaczął ją popychać, nakazując jej opuścić miejsce zamieszkania. A. K. poinformowała funkcjonariuszy, że P. K. obecnie przebywa w salonie, udając, że śpi. Gdy funkcjonariusze zbliżyli się do mężczyzny, ten gwałtownie wstał z łóżka i poprzez stosowanie przemocy w postaci odpychania, uderzenia w klatkę piersiową, szarpania za mundur, kopania po nogach i w okolice krocza funkcjonariuszy oraz wypowiadanie w stosunku do nich gróźb bezprawnych spowodowania obrażeń ciała zmuszał funkcjonariuszy Policji M. W., A. J. i M. P. do zaniechania prawnej czynności służbowej związanej z przeprowadzeniem interwencji domowej i jego zatrzymaniem, przez co naruszył nietykalność cielesną w/w funkcjonariuszy, a nadto poprzez używanie w stosunku do nich słów powszechnie uznanych za obelżywe i plucie w ich kierunku znieważał w/w funkcjonariuszy Policji podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych. Mężczyzna został obezwładniony i osadzony w (...) w K..

częściowo wyjaśnienia oskarżonego P. K.

k. 28-29, 96-97

zeznania świadka M. W.

k. 10-11, 98-99

zeznania świadka M. P.

k. 16-17,99-100

zeznania świadka A. J.

k. 4-5,100-101

częściowo zeznania świadka A. K.

k. 101-102

3.  P. K. ma 40 lat, jest żonaty i ma na utrzymaniu jedno dziecko w wieku 13 lat. Z zawodu jest spawaczem. Nie pracuje, nie jest zarejestrowany w Urzędzie Pracy. Pozostaje na utrzymaniu żony. Nie posiada majątku. Nie leczył się psychiatrycznie. Leczył się odwykowo 2 lata temu. Nie jest osobą upośledzoną umysłowo ani chorą psychicznie. Stwierdzono u niego uzależnienie od alkoholu, co przejawia się w utracie sytuacyjnej i ilościowej kontroli nad spożywaniem alkoholu z występowaniem ciągów pijaczych, a później wyraźnych objawów abstynencyjnych łagodzonych kolejną porcją alkoholu, piciem alkoholu mimo niekorzystnych społecznych i prawnych konsekwencji. W czasie krytycznym znajdował się stanie upicia alkoholowego zwykłego. W czasie popełnienia zarzucanego mu czynu miał zachowaną zdolność do rozpoznania jego znaczenia oraz pokierowania swoim postępowaniem. Był uprzednio jednokrotnie karany.

wyjaśnienia oskarżonego P. K.

k. 28,96

karta karna

k. 43-44

dane osobopoznawcze

k. 53

opina sądowo - psychiatryczna

k. 46-48

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

P. K.

art. 224 § 2 k.k. i art. 222 § 1 k.k. i art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  P. K. podczas interwencji w dniu 1 maja 2021 roku nie stosował przemocy w stosunku do funkcjonariuszy, nie wypowiadał w stosunku do nich gróźb bezprawnych, nie naruszył ich nietykalności cielesnej.

wyjaśnienia oskarżonego P. K.

k. 28-29,96-97

zeznania świadka A. K.

k. 101-102

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2,3

wyjaśnienia oskarżonego P. K.

Sąd uznał, iż wyjaśnienia oskarżonego są wiarygodne częściowo, w depozycjach złożonych w toku postępowania przygotowawczego P. K. przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, wskazując, że nie pamięta przebiegu interwencji, ponieważ był pod wpływem alkoholu, wyraził skruchę – w tym zakresie wyjaśnienia logiczne, rzeczowe, korelujące z pozostałym materiałem dowodowym, w szczególności z zeznaniami funkcjonariuszy; przed Sądem oskarżony przyznał, że używał w stosunku do funkcjonariuszy słów powszechnie uznanych za obelżywe; nie budziły wątpliwości również depozycje oskarżonego dotyczące jego sytuacji rodzinnej, majątkowej i osobistej

1,2

zeznania świadka M. W.

jasne, wyczerpujące, spójne wewnętrznie, rzeczowe, wyważone, M. W. zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i przed Sądem w sposób szczegółowy opisał przebieg interwencji z udziałem oskarżonego, wskazując niewłaściwe zachowania P. K. podejmowane w stosunku do funkcjonariuszy, logicznie argumentował konieczność podjęcia wobec oskarżonego czynności obezwładniających i zabezpieczających, zeznania nienadmiernie obciążające oskarżonego – świadek przyznał, że w wyniku tego zajścia nie doznał obrażeń ciała, nie korzystał z pomocy medycznej, nie przebywał na zwolnieniu lekarskim

1,2

zeznania świadka M. P.

logiczne, rzeczowe, wyczerpujące, pełne, spójne wewnętrznie, korespondujące z treścią pozostałego materiału dowodowego, świadek w sposób szczegółowy opisał przebieg interwencji z udziałem oskarżonego, wskazał, że P. K. zachowywał się agresywnie, podczas podjętych czynności obezwładniających kopnął go w okolice krocza, wykrzykiwał słowa powszechnie uznane za obelżywe, w złożonych depozycjach brak sprzeczności, świadek jasno opisał jakiego rodzaju dolegliwości odczuwał po zdarzeniu i są to dolegliwości korespondujące z rodzajem zastosowanej wobec niego przemocy

1,2

zeznania świadka A. J.

jasne, wyczerpujące, spójne wewnętrznie, rzeczowe, wyważone, korespondujące z treścią pozostałego materiału dowodowego, świadek w sposób szczegółowy opisał przebieg interwencji z udziałem oskarżonego, wskazał, że P. K. zachowywał się agresywnie, używał względem funkcjonariuszy słów powszechnie uznanych za obelżywe, szarpał go za mundur, zeznania nienadmiernie obciążające oskarżonego – świadek przyznał, że w wyniku tego zajścia nie doznał obrażeń ciała, nie korzystał z pomocy medycznej, nie przebywał na zwolnieniu lekarskim

1,2

zeznania świadka A. K.

zeznania świadka przydatne częściowo, w zakresie w jakim A. K. potwierdziła, że w dniu 1 maja 2021 roku wzywała funkcjonariuszy Policji w związku z niewłaściwym zachowaniem jej męża P. K., przyznała, ze oskarżony znajdował się pod wpływem alkoholu, wypowiadał do funkcjonariuszy słowa uznane za obelżywe

3

karta karna

informacja pozyskana we właściwym trybie i formie

3

dane osobopoznawcze

dokument sporządzony w przewidzianym prawem trybie i formie, niebudzący wątpliwości

3

opina sądowo - psychiatryczna

jasna, pełna, logiczna, wyczerpująca, sporządzona przez uprawnionych biegłych

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Lp. 1.1 pkt 2; Lp. 1.2 pkt 1

wyjaśnienia oskarżonego P. K.

wyjaśnienia oskarżonego złożone na rozprawie Sąd uznał za niewiarygodne, P. K. zaprzeczył, aby naruszył nietykalność cielesną funkcjonariuszy, czy kierował do nich groźby bezprawne, wskazał, że został on obezwładniony, nie miał możliwości kopać, czy szarpać policjantów, zaznaczył, że depozycje złożone w toku postępowania przygotowawczego wynikały z faktu, iż czuł się zastraszony przez funkcjonariuszy i chciał jak najszybciej opuścić areszt – w tej części wyjaśnienia niewiarygodne, niespójne, sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym, stanowiące przyjętą linię obrony; nielogiczne są twierdzenia oskarżonego, w których tłumaczył on powody przyznania się do winy podczas pierwszego przesłuchania i złożenia wyjaśnień w których nie kwestionował opisanego przez pokrzywdzonych przebiegu zdarzenia

Lp. 1.1 pkt 2; Lp. 1.2 pkt 1

zeznania świadka A. K.

w zakresie w jakim świadek opisywała przebieg interwencji, w szczególności wskazując, że oskarżony w stosunku do funkcjonariuszy nie zachowywał się agresywnie, został od razu ściągnięty na ziemię, leżał na brzuchu, założono mu kajdanki, następnie został posadzony z nogami podwiniętymi pod pośladki -zeznania nielogiczne, niespójne, sprzeczne z pozostałym materiałem dowodowym, podtrzymujące przyjętą przez oskarżonego linię obrony, w zeznaniach świadka widać ewidentne dążenie do poprawienia sytuacji procesowej oskarżonego, zeznań świadka nie da się pogodzić z zeznaniami pokrzywdzonych jak również z zasadami doświadczenia życiowego i logiki; skoro – jak twierdzi świadek – mąż zachowywał się właściwie w stosunku do funkcjonariuszy to z jakiego powodu świadek żądała od funkcjonariuszy aby zabrali go z miejsca zamieszkania; dlaczego też po jego powrocie do domu nawet nie zweryfikowała czy posiada jakieś obrażenia spowodowane przez funkcjonariuszy, skoro uważała, że został on źle potraktowany przez funkcjonariuszy i bezpodstawnie zastosowali oni wobec niego przemoc; okoliczności powyższe wskazują, że wersja zdarzenia zaprezentowana przez świadka powstała wyłącznie na potrzeby postępowania i nie polega na prawdzie

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

P. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie Sądu ze zgromadzonego materiału dowodowego wynika w sposób niebudzący wątpliwości, że oskarżony dopuścił się zachowania stanowiącego przestępstwo z art. 224 § 2 k.k., art. 222 §1 k.k. i art. 226 § 1 k.k. w zw. z art. 11 §2 k.k.

Działania oskarżonego następowały bez wątpienia podczas i w związku z wykonywanymi przez funkcjonariuszy Policji M. W., A. J. i M. P. czynnościami służbowymi, związanymi z podjęciem interwencji na skutek wszczętej przez oskarżonego awantury domowej. Jak wynika z zeznań funkcjonariuszy, oskarżony stosował wobec nich przemoc w postaci odpychania, uderzania w klatkę piersiową, szarpania za mundur, kopania po nogach i w okolice krocza, oraz wypowiadał w stosunku do nich groźby bezprawne spowodowania obrażeń ciała, w celu zmuszenia funkcjonariuszy do zaniechania czynności służbowej związanej z przeprowadzaniem interwencji domowej i jego zatrzymaniem. Oskarżony poprzez podejmowane w stosunku do funkcjonariuszy zachowania naruszył ich nietykalność cielesną, Ponadto poprzez używanie w stosunku do nich słów powszechnie uznanych za obelżywe i plucie w ich kierunku znieważał w/wym. funkcjonariuszy Policji podczas i w związku z pełnieniem przez nich obowiązków służbowych.

Oskarżonemu P. K. zarzucono w akcie oskarżenia dopuszczenie się trzech odrębnych przestępstw z art. 222 § 1 k.k., z art. 224 § 2 k.k. oraz z art. 226 § 1 k.k. Natomiast zachowanie oskarżonego w rzeczywistości stanowiło jeden czyn, który wypełnił znamiona wskazane w tych trzech przepisach ustawy karnej. Było to jedno zdarzenie historyczne, wszystkie działania oskarżonego podejmowane były w tym samym miejscu i czasie, a jego celem było zmuszenia funkcjonariuszy do zaniechania czynności służbowej. W związku z powyższym oskarżonemu należało przypisać odpowiedzialność za jedno przestępstwo, zgodnie z treścią art. 11 § 2 k.k. Biorąc powyższe pod uwagę Sąd dokonał na gruncie wyroku stosownej modyfikacji opisu czynu oskarżonego i jego kwalifikacji.

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. K.

I

I

Podstawą wymiaru kary dla oskarżonego za przypisane mu przestępstwo zgodnie z art. 11 § 3 k.k. był art. 224 § 2 k.k., w którym ustawodawca przewidział możliwość wymierzenia kary pozbawienia wolności do lat 3.

Sąd przy wymiarze kary miał na względzie fakt, że oskarżony jest człowiekiem dorosłym, posiadającym znaczne doświadczenie życiowe i był w czasie zdarzenia poczytalny. Prowadzi to do stwierdzenia wysokiego stopnia zawinienia.

Stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego był natomiast znaczny. Oskarżony swoim zachowaniem godził w takie dobra chronione prawem jak nietykalność cielesna funkcjonariusza, jego godność, powaga instytucji policji. W ocenie Sądu zachowania oskarżonego nie godziły w te dobra w sposób rażący. Istotne znaczenie miał fakt, że pobudki i motywacja oskarżonego nie wynikały z przemyślanego zamiaru popełnienia przestępstwa, ale były związane z sytuacją emocjonalną oskarżonego zestawioną z faktem nietrzeźwości.

Zdaniem Sądu oskarżony nie jest osobą nadmiernie zdemoralizowaną, zaś to zachowanie wobec funkcjonariuszy należy poczytać jako swoisty incydent wynikający, jak już wskazywano, po części z faktu, że w dacie czynu P. K. był pod wpływem alkoholu. W związku z powyższym, nie ma potrzeby wymierzania oskarżonemu kary najcięższej rodzajowo, a przewidzianej w art. 224 § 2 k.k. kary pozbawienia wolności. Kara tego rodzaju byłaby nadmiernie dolegliwa, a nadto nie osiągnęłaby wobec oskarżonego celów wychowawczych.

W ocenie Sądu celowe jest orzeczenie wobec oskarżonego kary ograniczenia wolności, co jest możliwe przy zastosowaniu art. 37a k.k. Kara ograniczenia wolności będzie najbardziej odpowiednią odpowiedzią za czyn, którego oskarżony się dopuścił. Co więcej w ten sposób oskarżony zadośćuczyni społecznej szkodliwości swojego czynu. Karygodność czynu zostanie zrównoważona zatem przez wykonane przez oskarżonego prace społecznie użyteczne. W ocenie Sądu biorąc pod uwagę art. 34 § 1, § 1a pkt 1 i § 2 k.k. i art. 35 § 1 k.k. zasadne jest wymierzenie oskarżonemu kary 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w rozmiarze 32 godzin w stosunku miesięcznym. Przy tak ustalonym wymiarze miesięcznym prac, oskarżony będzie mógł podjąć zatrudnienie. Orzeczona kara właściwie również kształtuje świadomość prawną społeczeństwa, oraz będzie realizować cele w zakresie prewencji generalnej.

P. K.

II

I

Sąd zgodnie z art. 34 § 3 kk. miał również możliwość nałożenia obowiązków z art. 72 § 1 k.k. W związku z powyższym Sąd zobowiązał oskarżonego do powstrzymywania się od nadużywania alkoholu. Orzeczenie takie jest celowe, skoro zachowanie oskarżonego miało bezpośredni i jednoznaczny związek z jego uzależnieniem od alkoholu. Dla celów wychowawczych konieczne jest zapewnienie, że oskarżony nie będzie nadużywał alkoholu, a tym samym nie będzie istniało ryzyko naruszania przez niego porządku prawnego w przyszłości.

P. K.

III

I

Pokrzywdzeni M. W., A. J. i M. P. złożyli wniosek o zasądzenie na ich rzecz zadośćuczynienia. W razie pozytywnego stwierdzenia zaistnienia krzywdy po stronie pokrzywdzonego, Sąd jest takim wnioskiem związany. Celowe jest zdaniem Sądu na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądzenie od oskarżonego na rzecz w/wym. funkcjonariuszy kwoty po 300 złotych tytułem zadośćuczynienia. Zachowanie oskarżonego znacznie przekraczało ramy zachowań z jakimi spotykają się funkcjonariusze Policji podczas interwencji. Oskarżony nie tylko znieważył policjantów, ale chciał ich skłonić groźbami do zaprzestania czynności służbowych jak również naruszył ich nietykalność cielesną. Niewątpliwe jest, że zaistniała po stronie pokrzywdzonych krzywda, a określona kwota zadośćuczynienia, odpowiada jej rozmiarowi.

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. K.

IV

I

Oskarżony P. K. został zatrzymany, a następnie po przeprowadzeniu czynności z jego udziałem zwolniony. Wobec powyższego Sąd na podstawie obligatoryjnego brzemienia art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec P. K. w pkt I kary ograniczenia wolności zaliczył okres rzeczywistego pozbawienia go wolności w sprawie od dnia 1 maja 2021 roku godz. 18.30 do dnia 2 maja 2021 roku godz. 20.25, uznając karę ograniczenia wolności za wykonaną w wymiarze 4 dni.

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Na koszty postępowania przypadające od oskarżonego zgodnie z treścią art. 627 kpk złożyły się następujące opłaty i wydatki:

- opłata w kwocie 120 zł od wymierzonej oskarżonemu kary ograniczenia wolności (art. 617 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych (Dz.U z 1983 Nr 49 poz. 223 j.t.);

- ryczałt za doręczenie wezwań i innych pism w postępowaniu przygotowawczym i przed sądem w łącznej kwocie 40 zł (art. 618 § 1 pkt 1 k.p.k. w zw. z § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003 r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym, t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 663);

- opłata za informację z Krajowego Rejestru Karnego w kwocie 30 zł (art. 618 § 1 pkt. 10 k.p.k. i art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym w zw. z § 3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014 r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego (Dz.U. z 2014 r. poz. 861);

- koszty sporządzanej opinii sądowo – psychiatrycznej w wysokości 383,60 złotych (art. 618 § 1 pkt 9 k.p.k. w zw. z § 7 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 kwietnia 2013 roku w sprawie określenia stawek wynagrodzenia biegłych, taryf zryczałtowanych oraz sposobu dokumentowania wydatków niezbędnych dla wydania opinii w postępowaniu karnym, t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 2049 ze zm.);

- kwota łączna w wysokości 108,66 złotych stanowiąca należność świadków w związku ze stawiennictwem na wezwanie Sądu (k. 106,119) (art. 618 § 1 pkt. 7).

Łącznie koszty postępowania stanowią kwotę 682,26 złotych, która nie jest znaczna. W ocenie Sądu leży ona w pełni w zakresie możliwości płatniczych oskarżonego. P. K. ma możliwości zarobkowania, jest młodym i zdrowym człowiekiem. Celowe jest by poniósł koszty postępowania w pełnej wysokości, skoro potrzeba jego prowadzenia zaistniała na skutek jego wysoce zawinionego zachowania. Wobec powyższego Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa wskazaną kwotę kosztów postępowania w całości.

1.1Podpis

SSR Magdalena Klecz – Tomaszewska