Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 448/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

G. D.

Czyn opisany w części wstępnej wyroku.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 25 stycznia 2021 r. G. D. przyszedł do zamkniętego lokalu (...) położonego przy ul. (...) w Ś.. Oskarżony w celu dostania się do środka lokalu podszedł do ogródka piwnego przylegającego do restauracji, gdzie przeciął plandekę otaczającą ogródek oraz przewody elektryczne, a następnie podważył drzwi wejściowe prowadzące do lokalu, czym wyrządził szkodę w wysokości 500 zł.

G. D. po dostaniu się do restauracji udał się do lady barowej, skąd zabrał pudełko z napiwkami w łącznej wysokości 100 zł, a następnie podszedł zza ladę i wysunął szufladę, z której zabrał saszetkę o wartości 50 zł z pieniędzmi w łącznej wysokości 4.781,27 zł. Po zabraniu saszetki z pieniędzmi oskarżony uciekł z lokalu.

W dniu zdarzenia oskarżony był ubrany w krótką kurtkę koloru czarnego, szare spodnie, czapkę bez daszka oraz charakterystyczne buty sportowe z jasnymi elementami wokół sznurowadeł. Oskarżony miał maseczkę zakrywającą noc i usta oraz zawieszoną przez ramię torbę.

Nie odwiedził on w tym dniu matki w szpitalu, albowiem nie przebywała ona w nim.

Zeznania A. K.

7-8, 38-39, 134

Zeznania R. R.

65-66, 136-137

Zeznania T. P. (...)

69, 135-136

Protokół oględzin miejsca zdarzenia

3-6

Nagranie z monitoringu

14

Protokół oględzin monitoringu

24-31

Paragony

32

Zdjęcia oskarżonego, informacja z (...)

139, 213

Opinia biegłego

189-206

G. D. był uprzednio karany wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 7 marca 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 64/14, obejmującym m.in. wyrok Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 10 stycznia 2012 r. sygn. akt II K 1855/11 za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. na karę 4 lat pozbawienia wolności, a w efekcie na karę łączną 5 lat pozbawienia wolności. Karę tę oskarżony odbywał w okresie od 27 kwietnia 2016 r. do 21 sierpnia 2018 r.

76

Karta karna, wyroki

227-228, 49, 60-61, 62-63, 76-77, 81

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.

Zeznania A. K.

Zeznania A. K. Sąd w całości uznał za wiarygodne. Świadek była pierwszą osobą, która była w lokalu po dokonaniu kradzieży z włamaniem. Świadek opisała stan jaki zastała w lokalu, jak również nagranie z monitoringu rejestrujące przebieg zdarzenia. Wiarogodne są również zeznania świadka w zakresie szkód poniesionych wskutek zdarzenia. Świadek przedstawiła bowiem stosowne paragony potwierdzające wysokość skradzionego mienia. Sąd nie znalazł podstaw do podważenia wiarygodności zeznań świadka, albowiem zeznania te są logiczne, spójne i pokrywają się z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie.

Zeznania R. R. i T. P. (...)

Świadkowie, będący funkcjonariuszami policji, rozpoznali na nagraniach osobę oskarżonego, którą znali z wcześniejszych interwencji, w tym związanymi z włamaniami dokonywanymi przez oskarżonego na terenie M. i Ś.. Świadkowie zgodnie opisali swoje spostrzeżenia, wskazali, iż charakterystyczny wygląd i chód oskarżonego pozwolił im na jego rozpoznanie. Świadkowie nie posiadali żadnego interesu w złożeniu zeznań obciążających oskarżonego, ich zeznania pokrywają się z pozostałym materiałem zgromadzonym w sprawie, dlatego też Sąd uznał je za wiarygodne.

Opinia antropologiczna

Sąd uznał opinię biegłego z zakresu antropologii za wiarygodną. Opinia ta jest pełna, jasna oraz niesprzeczna, a wnioski w niej zawarte zostały w sposób dostateczny uzasadnione. W opinii biegły wskazał, iż mężczyzna zarejestrowany na nagraniu z miejsca zdarzenia charakteryzuje się podobnym typem budowy ciała, podobnymi kształtami sylwetki oraz podobnymi kształtami głowy w czapce, jak oskarżony. Nie mniej jednak z uwagi na niedostateczną jakość wizualną wizerunków mężczyzny z nagrań oraz zakrycie ust i nosa biegły nie przyjął kategorycznych wniosków odnośnie pozytywnej identyfikacji sprawcy włamania. Uznał jedynie, iż prawdopodobne jest, iż jest to osoba oskarżonego. Opinia ta nie była kwestionowana przez strony, jak również Sąd nie znalazł podstaw do podważenia jej wiarogodności.

Nagranie z monitoringu

Nagranie z monitoringu było dowodem przesądzającym o sprawstwie i winie oskarżonego. Na podstawie zabezpieczonego nagrania z miejsca zdarzenia udało się zidentyfikować osobę oskarżonego. Sąd miał na uwadze jakość nagrania oraz fakt, iż oskarżony na nagraniu miał zasłonięte usta i nos. Niemniej jednak wnikliwa analiza nagrania, jak również cechy charakterystyczne ubioru oskarżonego, jak również jego chodu nie budzą wątpliwości, iż to oskarżony jest uwidoczniony na nagraniach. Potwierdzają to również zeznania funkcjonariuszy policji, którym osoba oskarżonego jest doskonale znana z innych spraw, w których również sprawca był utrwalony na nagraniach z monitoringu.

Dokumenty zgromadzone w sprawie, w tym protokół oględzin miejsca, protokół oględzin monitoringu, paragony, dane o karalności, wyroki, dokumentacja zdjęciowa

Wymienione dokumenty zostały sporządzone przez osoby uprawnione, zgodnie z przepisami prawa, w toku postępowania nie były kwestionowane przez strony. Sąd nie znalazł innych powodów, aby zaprzeczyć ich wiarygodności.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.

Wyjaśnienia oskarżonego

Wyjaśnienia oskarżonego w całości nie zasługiwały na uwzględnienie. Zarówno w toku postępowania przygotowawczego, jak i w postępowaniu sądowym oskarżony nie przyznał się do zarzucanego mu czynu. Składane przez oskarżonego wyjaśnienia ograniczały się do zanegowania swojego sprawstwa. W toku postępowania sądowego oskarżony, w celu udowodnienia swojej niewinności wskazał, iż w dniu zdarzenia znajdował się poza miejscem przestępstwa. Wskazał, że w tym czasie jego matka przebywała w szpitalu w R. i w dniu zdarzenia odwiedzał matkę w szpitalu oraz rozmawiał z lekarzami o jej stanie zdrowia. Przedstawione przez oskarżonego okoliczności nie zostały jednak w żaden sposób udowodnione. Sąd podjął starania w celu weryfikacji wersji oskarżonego. Przeprowadzone czynności pozwoliły na ustalenie, iż we wskazanym przez oskarżonego terminie matka oskarżonego nie przebywała w szpitalu. Sąd podejmował również próby wezwania świadków wskazanych przez oskarżonego, którzy mieli potwierdzić jego alibi, jednakże bezskutecznie, albowiem świadkowie nie przebywali pod adresem wskazanym przez oskarżonego. Również oskarżony chociaż wskazywał, że znał te osoby, to jednak nie nawiązał z nimi skutecznie kontaktu, jak również nie umożliwił ich skutecznego wezwania na rozprawę. Wszelkie te okoliczności świadczą o tym, iż przedstawiona przez oskarżonego wersja zdarzeń nie podlega prawdzie i stanowi wyłącznie próbę uniknięcia odpowiedzialności karnej. Również zgromadzone dowody w postaci nagrania z monitoringu potwierdzają, iż to oskarżony dokonał włamania do lokalu i skradł pieniądze. W związku z czym wyjaśnienia oskarżonego w całości uznać należało za niewiarygodne.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

G. D.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 279 k.k. kto kradnie z włamaniem, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. Komentowany przepis stanowi kwalifikowany typ przestępstwa kradzieży z art. 278 k.k. Podmiotem wskazanego przestępstwa może być każdy człowiek, jest to więc przestępstwo powszechne. Zachowanie sprawcy wskazanego przestępstwa polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej w celu przywłaszczenia, natomiast środkiem do tego prowadzącym jest włamanie. W doktrynie przyjmuje się, że przez pojęcie włamania należy rozumieć wdarcie się do pomieszczenia przez usunięcie przeszkody materialnej, będącej częścią konstrukcji, pomieszczenia zamkniętego, utrudniającym dostęp do jego wnętrza. Akt włamania musi uprzedzać akt zaboru. Sprawca działa umyślnie w zamiarze bezpośrednim kierunkowym.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy bezspornie uznać należy, że oskarżony swoim zachowaniem zrealizował wszystkie znamiona przestępstwa z art. 279 k.k. Oskarżony przed kradzieżą pieniędzy i saszetki dokonał włamania poprzez usunięcie zabezpieczeń tj. poprzez przecięcie plandeki oraz przewodów elektrycznych, a następnie podważenie drzwi wejściowych prowadzących do lokalu. Następnie oskarżony zabrał w celu przywłaszczenia saszetkę oraz pieniądze o łącznej wartości 4931,27 zł.

Sąd oceniając materiał zgromadzony w niniejszej sprawie nie miał wątpliwości, iż to oskarżony był sprawcą wskazanego przestępstwa. Sam przebieg zdarzenia został utrwalony na nagraniach monitoringu, okolicznością jednak niezbędną do przypisania sprawstwa oskarżonemu było ustalenie, iż osobą na monitoringu jest oskarżony. Przesłuchiwani w sprawie świadkowie R. R. i T. P. (...) bez żadnych wątpliwości rozpoznali oskarżonego na nagraniach. Są oni wieloletnimi funkcjonariuszami Wydziału Kryminalnego K. Ś.. Pomocna w tym zakresie była również opinia biegłego z zakresu antropologii, który chociaż nie przyjął kategorycznych wniosków odnośnie pozytywnej identyfikacji sprawcy włamania to jednak uznał za prawdopodobne, iż mężczyzna zarejestrowany na nagraniach to G. D.. W szczególności biegły wskazał, że mężczyzna z monitoringu charakteryzuje się podobnym typem budowy ciała, podobnymi kształtami sylwetki i podobnymi kształtami głowy w czapce jak oskarżony. Wskazać należy, na co zwrócił uwagę biegły, iż niemożliwość kategorycznego potwierdzenia tożsamości sprawcy włamania wynika, z tego, że wizerunki obecne na materiałach wizualnych są w różnym stopniu zniekształcone z powodu specyfiki systemu optycznego kamery na skutek kompresji obrazu oraz w wyniku zjawisk wynikających z określonego typu i intensywności oświetlenia. W przypadku stwierdzenia podobieństw morfologicznych o identyfikacji pozytywnej można więc wnioskować wyłącznie w kategoriach podobieństwa. Tak jak wskazano, w niniejszej sprawie biegły nie wykluczył, iż osobą na nagraniach nie jest oskarżony, wręcz przeciwnie wskazał, iż analiza cech morfologicznych oskarżonego z osobą na nagraniu pozwala na przyjęcie prawdopodobieństwa, iż są to te same osoby. Sąd opierając się na wskazanej opinii, jak również własnych spostrzeżeniach, w tym porównaniu ubioru oskarżonego na rozprawie oraz na nagraniu, w którym wyróżniają się charakterystyczne buty sprawcy oraz zeznaniach świadków uznał, iż to oskarżony jest sprawcą włamania z dnia 25 stycznia 2021 r.

Oskarżony przypisanego przestępstwa dopuścił się w warunkach tzw. recydywy specjalnej podstawowej opisanej w art. 64 § 1 k.k. Oskarżony został skazany wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 7 marca 2014 r. w sprawie o sygn. akt II K 64/14, obejmującym m.in. wyrok Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 10 stycznia 2012 r. sygn. akt II K 1855/11 za ciąg przestępstw z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 2 k.k. w zw. z art. 91 § 1 k.k. na karę 4 lat pozbawienia wolności, a w efekcie na karę łączną 5 lat pozbawienia wolności. Karę tę oskarżony odbywał w okresie od 27 kwietnia 2016 r. do 21 sierpnia 2018 r. Po odbyciu tej kary w ciągu 5 lat popełnił umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, czym zrealizował wszystkie przesłanki określone w art. 64 § 1 k.k.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. D.

II

Za przypisane oskarżonemu przestępstwo Sąd wymierzył bezwzględną karę pozbawienia wolności w wymiarze roku i jednego miesiąca.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami z art. 53 k.k.

Sąd ustalił, iż wina oskarżonego jest znaczna. W toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności, które wyłączałyby winę oskarżonego. Oskarżony jest bowiem osobą dorosłą i poczytalną.

Stopień społecznej szkodliwości czynu należy uznać za wysoki. Sąd wziął pod uwagę:

- rodzaj i charakter naruszonego dobra jakim jest mienie,

- rozmiar wyrządzonej szkody – oskarżony swoim zachowaniem dokonał zniszczenia mienia oraz ukradł pieniądze, czym spowodował szkodę w łącznej wysokości 5.431,27 zł,

- sposób i okoliczności popełnienia czynu – w szczególności podstępne działanie oskarżonego, który zakradł się do lokalu od strony zaplecza i dokonał zniszczenia plandeki oraz przewodów elektrycznych, a następnie podważenia drzwi,

- postać zamiaru i motywację sprawcy - oskarżony działał w zamiarze bezpośrednim, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej.

Sąd miał również na uwadze okoliczności obciążające, w tym poprzednią wielokrotną karalność oskarżonego oraz popełnienie czynu w warunkach recydywy z art. 64 § 1 k.k. Oskarżony był już karany na karę pozbawienia wolności, za przestępstwa podobne, a mimo to nadal popełnia kolejne przestępstwa. Zasadne jest zatem wymierzenie oskarżonemu kary pozbawienia wolności powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, albowiem tylko taka kara może spełniać wobec niego cele zapobiegawcze i wychowawcze.

G. D.

III

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonego obowiązek naprawienia wyrządzonej szkody w całości. Wysokość szkody stanowi wartość skradzionych pieniędzy w łącznej wysokości 4.881,27 zł, skradzionej saszetki w wysokości 50 zł oraz zniszczonego mienia w wysokości 500 zł. Wartość spowodowanej szkody przez oskarżonego została ustalona na podstawie zeznań świadka A. K. oraz dołączonych przez pokrzywdzonego paragonów.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie § 4 ust. 3, § 17 ust. 2 pkt 3, § 20 rozporządzenia MS z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu zasądzono na rzecz adw. J. K. kwotę 885,60 złotych, w tym kwotę podatku VAT, z tytułu udzielonej oskarżonemu pomocy prawnej z urzędu.

IV

Sąd zasądził od oskarżonego koszty postępowania oraz wymierzył mu opłatę. Oskarżony w ocenie Sądu jest osobą zdolną do pracy i ma możliwości zarobkowe. Zatem jest w stanie ponieść koszty i opłatę. Wysokość opłaty Sąd ustalił na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych.

1Podpis

SSR Kamilla Gajewska 16.12.2022r.