Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 21/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. Z.

opisany w punkcie 1 części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 17 września 2021 roku , ok. godziny 21 pokrzywdzony D. H. umówił się z kolegą O. S. (1), celem wspólnego spędzenia czasu.

Około godziny 21:30 pokrzywdzony spotkał się z O. S. (1) w okolicy ul. (...). O. S. (1) towarzyszył wcześniej przypadkowo spotkany oskarżony P. Z., który był jego znajomym.

Bezpośrednio po przywitaniu się D. H. z O. S. (1), P. Z. spytał go czy ma papierosy. Pokrzywdzony odparł, że nie ma papierosów, bowiem nie chciał się nimi dzielić z oskarżonym, którego znał tylko z pseudonimu (...).

Mężczyźni następnie ruszyli ul. (...) w stronę ul. (...), po czym pokrzywdzony postanowił po kryjomu zapalić papierosa. Oskarżony zorientowawszy się, że D. H. ma jednak papierosy, podszedł do niego i popchnął go, po czym uderzył głową w czoło, co najmniej raz pięścią w twarz i w brzuch, a następnie załapał ręką szyję pokrzywdzonego i zaczął go dusić dociskając go do ściany budynku znajdującego się przy ulicy.

Następnie P. Z. wyciągnął rozkładany nóź i przykładając pokrzywdzonemu do gardła zażądał wydania mu papierosów, grożąc, że w przypadku odmowy źle się to dla niego skończy. D. H. wyjął z kieszeni papierosy i zapalniczkę, po czym oskarżony wyrwał mu je z ręki.

Następnie P. Z. puścił D. H. żądając jednak od niego kwotę 1 200 złotych płatną do dnia następnego, grożąc mu, że jeśli nie spełni żądania to go "potnie". Oskarżony schował następnie nóź, po czym gdy pokrzywdzony zaczął się oddalać, kopnął go w plecy, w wyniku czego D. H. upadł na chodnik.

Pokrzywdzony wstał z chodnika i zaczął iść dalej w stronę ul. (...), kierując się do domu, przy czym przy przejściu dla pieszych, oskarżony kolejny raz kopnął pokrzywdzonego w plecy.

D. H. idąc dalej w stronę domu, słyszał jeszcze jak oskarżony krzyczał do niego " Ty (...) 1 200 zł, jak nie to cię potnę".

Pokrzywdzony nie zapłacił oskarżonemu ww. kwoty.

W trakcie całego zdarzenia O. S. (1) nie brał czynnego udziału w zdarzeniu, zachował bierną postawę i nie zareagował na bicie pokrzywdzonego przez P. Z..

Oskarżony w toku zdarzenia był pod wpływem alkoholu.

częściowo wyjaśnienia P. Z.

80-81, 94-95, 306-307

zeznania D. H.

1-3, 16-17, 40-42, 357-358-v

protokół okazania wizerunku

50-52

Zeznania S. H.

31

Zeznania O. S. (1)

34-35, 156-157

Zeznania M. M.

38

protokół oględzin rzeczy

10-15

P. Z. jest bezdzietnym kawalerem w wieku 18 lat. Oskarżony od 9 roku życia sprawiał problemy wychowawcze zarówno w domu jak i w szkole. Posiada wykształcenie podstawowe. Przed aresztowaniem do sprawy przebywał w ośrodku wychowawczym, z którego uciekł. Aktualnie oskarżony przebywa w areszcie śledczym w związku ze stosowanym wobec niego środkiem zapobiegawczym, przy czym z opinii o oskarżonym sporządzonej przez tą jednostkę, wynika że sprawia on poważne trudności wychowawcze oraz dyscyplinarne. Sporządzający opinie wskazał, że P. Z. m.in. nawiązywał nielegalne kontakty, groził funkcjonariuszom służby więziennej, niszczy plac spacerowy, jest konfliktowy w kontaktach z innymi współosadzonymi. W konkluzji wskazano, że prognoza wobec osadzonego jest negatywna.

Wymaga zauważenia, że Sąd zatrzymał i dołączył do akt sprawy korespondencje oskarżonego, z uwagi na fakt, że treść listów sporządzonych przez niego mogła stanowić sugestie co do bezprawnego wpłynięcia na treść jednego ze świadków występujących w sprawie.

P. Z. nie jest karany na podstawie kodeku karnego, przy czym wobec niego toczyło się postępowanie na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich dotyczących popełnienia przez niego czynów zabronionych m.in. z art. 207 § 1 kk, art. 288 § 1 kk, art. 190 § 1 kk, art. 282 kk w zw. z art. 12 § 1 kk, art. 279 § 1 kk. postanowieniem Sądu Rejonowego w C. (...) z dnia 12.10.2020 r., sygn. akt (...), zastosowano wobec P. Z. środek poprawczy w postaci umieszczenia w resocjalizacyjno - terapeutycznym zakładzie poprawczym z możliwością odbywania terapii uzależnień.

dane o karalności

110, 262-264

odpisy orzeczeń w postępowaniach wobec nieletnich

88, 90, 174, 175-176, 178-180

opinia o oskarżonym sporządzona przez Zastępcę Dyrektora Aresztu Śledczego w C.

302

Zatrzymana korespondencja oskarżonego

336-338, 344-345

kwestionariusz wywiadu środowiskowego

159-160

1.1.2.

P. Z.

opisany w punkcie 2 części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Pokrzywdzony D. H. w dniu 27.09.2021 r. złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa.

W dniu 28.09.2021 r. pokrzywdzony D. H. za pośrednictwem aplikacji M. otrzymał od P. Z. posługującego kontem o nazwie "patrz komu ufasz" kilka wiadomości. Jedna z wiadomości brzmiała " ty (...) (...) (...) ci się w (...) (...) (...) (...) ci się we łbie", "Ty chyba chcesz ze łba jeszcze raz dostać". Następnie również za pośrednictwem tej aplikacji od tego samego konta pokrzywdzony otrzymał wiadomość głosową o treści " (...) się na psach (...) ci w (...) i krzyż na plecy" oraz " obiecuje ci że jak będę miał sprawę za ciebie to cię (...) zabije". Zawarte w przytoczonej korespondencji groźby karalne wzbudziły w pokrzywdzonym uzasadnioną obawę, że mogą zostaną spełnione. Świadczy o tym niezwłoczne powiadomienie o tych groźbach organów ścigania i domaganiem się ścigania ich sprawcy (k. 28).

zeznania D. H.

40-42, wraz z załącznikami, 357-358-v

protokół oględzin nagrania na płycie z karty 43

k. 113

częściowo wyjaśnienia P. Z.

80-81, 94-95, 306-307

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia P. Z.

Oskarżony częściowo przyznał się do postawionego mu zarzutu, tj. do pobicia D. H. będąc pod wpływem alkoholu, przy czym w toku składanych wyjaśnień podał, że uderzył go pięścią w głowę i w brzuch i w tej części wyjaśnienia zasługują na uwzględnienie, bowiem korespondują przede wszystkim z zeznaniami pokrzywdzonego D. H. oraz O. S. (1).

P. Z. zaprzeczył natomiast by dusił pokrzywdzonego, groził mu nożem, a także żądał od niego kwoty 1 200 zł. W tej części Sąd nie dał wiary oskarżonemu, bowiem nie korespondują one przede wszystkim z zeznaniami D. H., których treść nie dawała podstaw do kwestionowania ich wiarygodności.

Powyższych ustaleń nie zmienia fakt, iż świadek O. S. (1), który to był z ww. nie potwierdził użycia noża wobec pokrzywdzonego i żądania zapłaty pieniędzy. Zarówno z wyjaśnień oskarżonego jak i zeznań O. S. wynika, że ten ostatni nie był czynnym uczestnikiem zdarzenia, szedł w pewnej odległości od pokrzywdzonego i oskarżonego, był zajęty telefon. Z jego zeznań wynika także, że nie zdecydował się pomóc pokrzywdzonemu z uwagi na obawę pobicia przez oskarżonego.

Również z zeznań pokrzywdzonego, wynika, że O. S. postanowił celowo zachować pewną odległość od zdarzenia by niejako nie być zmuszony do pomocy mu, o co później zresztą pokrzywdzony miał pretensje do ww., co potwierdzają zeznania matki O. S. - M. M..

zeznania D. H.

Sąd dał wiarę zeznaniom pokrzywdzonego, są one logiczne i spójne, konsekwentne, a także częściowo znajdują potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego i świadka O. S.. Brak podstaw by kwestionować ich wiarygodność.

D. H. jest osobą upośledzoną umysłowo w stopniu umiarkowanym.

Zdaniem Sądu bardziej wiarygodne są jego zeznania z postępowania przygotowawczego. Z opinii biegłej psycholog (k. 358-o-359, 467-469) wynika, że jego stan umysłowy ma wpływ na zdolność zapamiętywania i odtwarzania zdarzeń. Zeznania w postępowaniu przygotowawczym świadek składał zaledwie kilka dni po zdarzeniu, kiedy lepiej pamiętał jego przebieg.

Jego zeznania pokrywają się z zeznaniami świadka S. H., któremu w taki sam sposób (jak później na przesłuchaniu) zrelacjonował przebieg zajścia po powrocie do domu.

Podczas rozprawy pokrzywdzony był wyraźnie zestresowany koniecznością złożenia zeznań w obecności tak wielu osób. Jak zeznał „ lepiej składałoby mi zeznania gdybym był całkiem sam”.

Podczas przesłuchania w postepowaniu przygotowawczym miał większy komfort psychiczny gdyż w przesłuchaniu uczestniczyła tylko jedna osoba.

Świadek odpowiadał na proste pytania natomiast podczas odpowiadania na nieco bardziej skomplikowane gubił wątek i nie rozumiał jego istoty. Stwierdzono liczne konfabulacje wynikające z zaburzeń funkcji poznawczych. W ocenie sadu właśnie stresem podczas składania zeznań na rozprawie i występującym u świadka zaburzeniom funkcji poznawczych wynikających z deficytu intelektualnego świadka należy tłumaczyć jego zmienność w kwestii tego, że przedmiotem jakim podczas zdarzenia posługiwał się oskarżony był nóż, kawałek szkła, czy nawet kawałek plastiku lub drewna (jak odpowiedział na pytanie obrońcy). Nawet przy tych zmiennych zeznaniach świadek utrzymywał, że przedmiot ten był ostry i jest konsekwentny w tym, że został przez oskarżonego pobity w tym uderzony głową w twarz. Fakt ten wynika również z treści wiadomości jaką oskarżony wysłał do świadka „ Ty chyba chcesz ze łba jeszcze raz dostać” (k.42) .

Świadek był słuchany w obecności biegłej psycholog, której opinii dano wiarę w całości gdyż jest sporządzona przez osobę o odpowiednim przygotowaniu merytorycznym na nadto jest ona pełna, nie zawiera sprzeczności oraz daje odpowiedzi na wszystkie pytania postawione biegłej.

Zeznania O. S. (1), k. 34-35, 156-157

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka złożonym w postępowaniu przygotowawczym. Są one logiczne i spójne, a także znajdują one częściowo potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego oraz zeznaniach pokrzywdzonego, w tym co do tego, iż w trakcie zdarzenia pozostawał niejako na uboczu, nie chcąc angażować się w pomoc pokrzywdzonemu. Brak podstaw by kwestionować ich wiarygodność. Świadek ten potwierdził fakt pobicia pokrzywdzonego przez P. Z., w tym fakt uderzenia pięścią w twarz, kopnięcia, przyduszenia oraz wyrwania mu papierosów. Nadto z zeznań świadka wynika, że powodem odmowy udzielenia pomocy pokrzywdzonemu była obawa przed pobiciem przez oskarżonego. Sąd nie dał wiary zeznaniom tego świadka składanym w toku postępowania sądowego (k. 472-473). W postępowaniu sądowym świadek S. wycofał się ze swoich zeznań składanych w postępowaniu przygotowawczym odmiennie relacjonując przebieg zdarzenia. Wskazał, że to pokrzywdzony D. H. jako pierwszy zaatakował oskarżonego i zaprzeczył aby widział jak oskarżony uderza pokrzywdzonego. Świadek niewiarygodnie i odmiennie tłumaczył fakt złożenia odmiennych zeznań w postępowaniu przygotowawczym i sądowym. Raz mówił, że takie zeznania w postepowaniu przygotowawczym złożył bo się śpieszył na rozmowę o pracę by za chwilę twierdzić, że je złożył bo był zmęczony po imprezie i jak najszybciej chciał iść do domu i się wyspać. Sąd miał bezpośredni kontakt ze świadkiem i jego reakcja niewerbalna podczas składania zeznań na rozprawie (manipulowanie dłońmi w okolicach twarzy, unikanie kontaktu wzrokowego, nerwowe „zerkanie” na oskarżonego i osoby zadające pytania) oraz niepewny ton dodatkowo wskazują na to, że składając zeznania na rozprawie nie chciał obciążać oskarżonego. Ponadto należy podkreślić, że świadek unikał stawiennictwa celem złożenia zeznań na rozprawie. Nie stawiał się dwa pierwsze wezwania (drugie niestawiennictwo usprawiedliwione zatrzymaniem przez Policję) a na rozprawę w dniu 20 czerwca 2022 roku stawił się z 2 godzinnym opóźnieniem i to dopiero po zarządzeniu jego doprowadzenia przez policję, o czym musiał się dowiedzieć od członków rodziny. Treść złożonych przez O. S. (1) zeznań na rozprawie i jego zachowanie podczas ich składania oraz fakt nakłaniania przez oskarżonego - w zatrzymanej korespondencji (k. 319-336-338345-346) - wspólnych znajomych jego i świadka do wpływu na świadka, wskazują na to, że oskarżony dążył do zastraszenia świadka celem zmiany zeznań i takie informacje do świadka dotarły mimo zatrzymania korespondencji (początkowo oskarżony miał zgody na kontakt telefoniczny z kolegami i koleżankami, którzy znali świadka) . W ocenie Sądu obawa przed zemstą ze strony oskarżonego była prawdziwym powodem zmiany zeznań świadka w postępowaniu sądowym.

Zeznania S. H.

Zeznania świadka zasługują na przymiot wiarygodności, są spójne, logiczne oraz pokrywają się z zeznaniami pokrzywdzonego.

Zeznania M. M.

Zeznania świadka zasługują na przymiot wiarygodności, korespondują one z pozostałym materiałem dowodowym.

protokół oględzin nagrania na płycie z karty 43 k. 113

Treść protokołu odpowiada treści nagrania i zeznaniom pokrzywdzonego oraz wyjaśnieniom oskarżonego.

- protokół oględzin rzeczy, k. 10-15,

- dane o karalności,

- odpisy orzeczeń w postępowaniach wobec nieletnich,

- opinia o oskarżonym sporządzona przez Zastępcę Dyrektora Aresztu Śledczego w C.,

- kwestionariusz wywiadu środowiskowego

Dokumenty te sporządzono przez uprawnione osoby. Brak podstaw, by kwestionować ich wiarygodność. Nie były również kwestionowane przez strony.

1.1.2

częściowo wyjaśnienia P. Z.

W części dot. zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 245 kk,do którego popełnienia oskarżony się przyznał, jego wyjaśnienia zasługują na uwzględnienie w całości. Korespondują one z zeznaniami pokrzywdzonego oraz nagraniem (k. 42-43) oraz protokołem jego oględzin.

zeznania D. H.

Zeznania pokrzywdzonego zasługują na uwzględnienie w całości, są one spójne i logiczne, a także znajdują potwierdzenie w ww. materiale załączonym przez niego.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Zeznania O. S. (1)

Zeznania te nie mają znaczenia dla ustalenia faktów w niniejszej sprawie, bowiem jej nie dotyczą.

protokół oględzin osoby D. H. k. 8-9

Dokument ten choć wiarygodny, nie wnosi nic do sprawy. Z jego treści wynika, że w dniu przeprowadzenia oględzin pokrzywdzonego nie miał on już obrażeń spowodowanych przez oskarżonego. Zauważyć należy, iż pokrzywdzony złożył zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa dopiero po upływnie 9 dni od pobicia.

protokoły oględzin rzeczy k. 86, 135

Dokumenty te choć wiarygodne, to nie mają znaczenia dla ustalenia faktów. Pierwszy protokół dot. oględzin telefonu zatrzymanego u oskarżonego i wynika z niego, że w przedmiocie tym nie znaleziono żadnych przydatnych informacji dla sprawy. Drugi protokół dot. oględzin nośnika z nagraniem monitoringu miejskiego. Wynika z niego, że kamera monitoringu miejskiego nie zarejestrowała wizerunku osób występujących w sprawie.

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1 części dyspozytywnej wyroku

P. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Sąd podzielił przyjętą przez oskarżyciela publicznego kwalifikacje prawną, tj. iż czyn zarzucony wyczerpuje znamiona przestępstwa z art. 280 § 2 k.k. w zb. z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 282 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.

Warunkiem ponoszenia odpowiedzialności za przestępstwo z art. 280 § 2 k.k. jest ustalenie, że sprawca zabrał w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą, używając przemocy wobec osoby lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności, posługując się przy tym bronią palną, nożem lub innym podobnie niebezpiecznym przedmiotem lub środkiem obezwładniającym albo działając w inny sposób bezpośrednio zagrażający życiu lub wspólnie z inną osobą, która posługuje się taką bronią, przedmiotem, środkiem lub sposobem

W tym miejscu zaznaczyć należy, iż podstawowa różnica pomiędzy znamionami przestępstw z art. 280 § 1 i 2 oraz 282 k.k. sprowadza się do ustalenia, że kradzież dokonana przez sprawcę rozboju polega na zmuszeniu poprzez odpowiednie działania do natychmiastowego wydania rzeczy, natomiast przepis art. 282 k.k. odnosi się do wypadków, w których zmuszenie do rozporządzenie mieniem przez pokrzywdzonego będzie mieć miejsce w przyszłości (Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 13 maja 2016 r., sygn. akt II AKa 46/16).

Z ustalonego stanu faktycznego wynika, że oskarżony przywłaszczył mienie ruchome pokrzywdzonego tj. papierosy o wartości ok. 13 zł, a następnie zażądał by pokrzywdzony najpóźniej w dniu następnym wydał mu pieniądze w kwocie 1 200 zł, przy czym cele te P. Z. zrealizował używając przemocy oraz posługując się nożem. Nie ulega zatem wątpliwości, że oskarżony wypełnił znamiona zarzuconego mu przestępstwa.

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

2 części dyspozytywnej wyroku

P. Z.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Również w przypadku tego czynu, Sąd podzielił kwalifikacje prawną przyjętą przez oskarżyciela publicznego.

Wskazać należy, że art. 245 kk określa przestępstwo polegające na używaniu przemocy lub groźby bezprawnej w celu wywarcia wpływu na świadka, biegłego, tłumacza, oskarżyciela lub oskarżonego lub w związku z tym naruszaniu jego nietykalności cielesnej.

Nie ulega wątpliwości, że zebrany w sprawie materiał dowodowy przytoczony powyżej potwierdził, iż oskarżony używając groźby bezprawnej próbował wymusić na pokrzywdzonym D. H. zeznania nieobciążające go, przy czym bez wątpienia groźba ta wzbudziła u pokrzywdzonego uzasadnioną obawę spełnienia jej.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. Z.

1

1

Sąd wymierzył za ten czyn karę 3 lat pozbawienia wolności.

Wymierzając tą karę sąd wziął pod uwagę stopień szkodliwości społecznej czynu. Oskarżony pobił i groził nożem osobie niepełnosprawnej umysłowo dla bezprawnego uzyskania napoczętej paczki papierosów o wartości zaledwie kilkunastu złotych. Podczas zdarzenia był pod wpływem alkoholu. Jako jedyne okoliczności łagodzące wzięto pod uwagę młody wiek oskarżonego i częściowe przyznanie się do winy.

Natomiast okolicznościami obciążającymi jest to, że oskarżony, mimo młodego wieku, wcześniej dopuszczał się licznych przestępstw, w tym z art. 190 § 1 kk, 282 kk i 279 § 1 kk za co zastosowano wobec niego środki wychowawcze a ostatecznie środek poprawczy w postaci umieszczenia w zakładzie poprawczym.

Za okoliczność obciążającą sąd uznał również zachowanie P. Z. w jednostce penitencjarnej, negatywną prognozę penitencjarną. Z opinii tej oraz treści a także treści zatrzymanej korespondencji oskarżonego, jednoznacznie wynika jego lekceważący stosunek do przestrzegania porządku prawnego. Treść tej korespondencji wskazuje na głęboką demoralizację oskarżonego, który wręcz szczyci się swoim dotychczasowym zachowaniem i wyraźnie hołduje zasadom obowiązującym wśród grypsujących przestępców. Oskarżony jest głęboko zdemoralizowany. Od 10 roku życia używa narkotyków. Jako nieletni dopuścił się licznych czynów karalnych ( k. 178-180 w tym znęcania fizycznego nad rodzicami i umyślnego uszkodzenia ich pojazdów) .

P. Z.

2

2

Wymierzając karę 1 roku pozbawienia wolności za czyn z art. 245 kk, również w wzięto pod uwagę jako okoliczności obciążającą wcześniejsze dopuszczanie się przez oskarżonego licznych przestępstw, w tym z art. 190 § 1 kk, 282 kk i 279 § 1 kk oraz pozostałe okoliczności opisane powyżej.

Natomiast jako okoliczność łagodzącą wzięto pod uwagę to, że oskarżony przyznał się w całości do popełnienia przestępstwa.

P. Z.

3

1, 2

Wymierzając karę łączną pozbawienia wolności w wymiarze 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności, wzięto pod uwagę treść art. 86 § 1 k.k. nakazującego wymierzenie kary łącznej powyżej najwyższej z kar podlegających łączeniu. Zdaniem Sądu kara łączna w powyższym wymiarze jest karą sprawiedliwą biorącą pod uwagę stopień szkodliwości społecznej popełnionych czynów oraz dość bliski związek podmiotowy i przedmiotowy pomiędzy popełnionymi przestępstwami. Przy jej wymiarze uwzględniono również postawę oskarżonego w toku postępowania, który to częściowo przyznał się do postawionych zarzutów.

Natomiast przeciwko zastosowaniu zasady pełnej absorpcji przemawiała przede wszystkim dotychczasowa lekceważąca postawa oskarżonego wobec przestrzegania porządku prawnego, negatywne zachowanie oskarżonego podczas osadzenia a także pozostałe okoliczności opisane przy wymiarze kary za czyn z punktu I części dyspozytywnej wyroku. Dotychczasowa postawa oskarżonego wskazuje, że notorycznie dopuszczał się on czynów karalnych. Stosowane środki wychowawcze nie przyniosły spodziewanego rezultatu. Oskarżony jest głęboko demoralizowany i tylko odpowiednio długie pozbawienie wolnosci i poddanie go procesom resocjalizacyjnym w jego trakcie ma szansę na zmianę zachowania oskarżonego i nakłonienie do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości.

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. Z.

4,5

1, 2

Na podstawie art. 62 kk nakazano aby oskarżony orzeczoną karę pozbawienia wolności odbywał w systemie terapeutycznym dla sprawców uzależnionych od alkoholu i środków psychoaktywnych. Oskarżony przyjmuje różne środki odurzające nieprzerwanie od 10 roku życia i od lat nadużywa alkoholu. To rozstrzygniecie umożliwi oskarżonemu prowadzenie terapii już podczas odbywania kary.

Z kolei na mocy art. 93 a § 1 pkt 3 kk w związku z art. 93 c pkt 5 kk orzeczono wobec oskarżonego P. Z. środek zabezpieczający w postaci terapii uzależnień w warunkach ambulatoryjnych. Konieczność pojęcia takiej terapii w warunkach środka zabezpieczającego wynika z faktu, ze oskarżony według biegłych psychiatrów jest osobą uzależnioną od środków psychoaktywnych i zarzucone mu czyny miały związek z tym uzależnieniem. Według opinii specjalisty terapii uzależnień (k. 198-204) zasadnym jest obecnie poddanie oskarżonego długoterminowej terapii uzależnień w ośrodku stacjonarnym .

Również biegła psycholog (k. 359) wysłuchana w tej kwestii uznała za absolutnie konieczne orzeczenie takiego środka.

P. Z.

6

1, 2

Na mocy art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego P. Z. kary łącznej pozbawienia wolności zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia wolności w niniejszej sprawie od

od 29 września 2021 roku o godz. 20:30 (k. 62-63) do dnia wydania wyroku tj. 21 czerwca 2022 roku.

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Z opinii lekarzy psychiatrów, których strony nie kwestionowały, a sąd podzielił w całej rozciągłości, wynika, że tempore criminis oskarżony miał zachowaną zdolność rozpoznania znaczenia czynów i pokierowania swoim postępowaniem (k. 166-168). Biegli natomiast rozpoznali u oskarżonego uzależnienie mieszane – od alkoholu, narkotyków i leków psychotropowych, przy czym zarzucone mu czyny miały związek z tym uzależnieniem, wobec czego sąd orzekł wobec oskarżonego środek zabezpieczający w postaci terapii uzależnień w warunkach ambulatoryjnych, a nadto by odbywał on karę pozbawienia wolności w systemie terapeutycznym dla sprawców uzależnionych od środków odurzających.

Również z wywiadu środowiskowego oraz z kwestionariuszu zebrania informacji przez Specjalistę Terapii Uzależnień (k. 198-204), wynika, że oskarżony jest uzależniony od alkoholu oraz środków psychoaktywnych, niemniej w aktach brak jest informacji, które w jakikolwiek sposób podważałyby poczytalność oskarżonego P. Z., tudzież wskazywałyby na zaburzenia psychiczne które wymagałyby dalszych czynności dowodowych.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

7

Na podstawie przepisów wskazanych w tym punkcie wyroku ustalono wynagrodzenie dla obrońcy ustanowionego z urzędu, ustalając, że oskarżony był reprezentowany przez obrońcę w postępowaniu przygotowawczym oraz sądowym na dwóch terminach rozprawy.

8

Sąd zwolnił oskarżonego od obowiązku ponoszenia kosztów sądowych obciążając nimi Skarb Państwa, mając na uwadze fakt, że oskarżony nie posiada żadnego majątku, a w związku z orzeczeniem długoletniej kary pozbawienia wolności będzie miał ograniczone możliwości zarobkowe.

1.Podpis