Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

dnia 2 września 2022 r.

Sąd Rejonowy w Świdnicy , IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w osobie Sędziego Mai Snopczyńskiej

po rozpoznaniu w dniu 2 września 2022 r. na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania A. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. z dnia 11 maja 2021 roku, znak: (...)

o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w W. i przyznaje A. S. prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 30 listopada 2020 r. w wysokości należności za 4% uszczerbku na zdrowiu, tj. w kwocie 4.132,00 zł, ponad przyznany.

UZASADNIENIE

Powódka A. S. odwołała się od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. z dnia 11 maja 2021 roku, wnosząc o zmianę decyzji wskazując, że przyznany uszczerbek jest zaniżony.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w W. wniósł o oddalenie odwołania i zasądzenie kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu powołano podstawę prawną decyzji podnosząc, iż Komisja lekarska ZUS ustaliła 1% uszczerbek na zdrowiu powódki w związku z wypadkiem przy pracy i przyznano adekwatne odszkodowanie.

W toku postępowania Sąd ustalił

następujący stan faktyczny:

W dniu 30 listopada 2020 roku powódka uległa wypadkowi przy pracy.

Orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 4 maja 2021 roku ustalono 1% uszczerbek na zdrowiu powódki spowodowany skutkami wypadku przy pracy z dnia 30 listopada 2020 roku.

Decyzją z dnia 11 maja 2021 roku przyznano powódce prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 30 listopada 2020 roku w wysokości 1033 zł co odpowiada 1% uszczerbkowi na zdrowiu.

Dowód: akta ZUS – w załączeniu

Powódka w następstwie wypadku doznała skręcenia prawego stawu skokowego. Uszczerbek na zdrowiu powódki wynosi 5%.

Dowód: opinia biegłego ortopedy k. 17-20

W tak ustalonym stanie faktycznym

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie. Zaś oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji. Wysokości stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu ustala się według załącznika do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18.12.2002r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania.

W rozpoznawanej sprawie bezspornym było, że zdarzenie mające miejsce w dniu 30 listopada 2020 roku stanowiło wypadek przy pracy według definicji wskazanej w art. 3 ust. 1 cytowanej ustawy. Spornym pozostawało w jakim zakresie wypadek ów spowodował uszczerbek na zdrowiu powódki.

Stwierdzenie okoliczności istotnych dla rozpoznania sprawy w zakresie ustalenia uszczerbku na zdrowiu wymagało wiadomości specjalnych i musiało znaleźć oparcie w dowodzie z opinii biegłego sądowego. Pełne wyjaśnienie spornych okoliczności wymagało bowiem wiadomości specjalnych, jakimi Sąd nie dysponował. Dokonując ustaleń stanu faktycznego Sąd oparł się na opinii biegłego sądowego ortopedy oraz złożonych do akt sprawy dokumentach zgromadzonych w aktach organu rentowego.

Jak wynika z opinii biegłego powódka w następstwie wypadku doznała skręcenia prawego stawu skokowego i uszczerbek na zdrowiu powódki wynosi 5%.

Zdaniem Sądu, brak jest podstaw do negowania powyżej przedstawionego stanowiska biegłego, tym bardziej, że wydana opinia zawiera pełne i jasne uzasadnienie, uwzględniające doznane u powódki urazy. Biegły sądowy obowiązany jest orzekać zgodnie z wiedzą medyczną, posiadanymi kwalifikacjami i obowiązującymi przepisami. Dlatego, zdaniem Sądu, sporządzonej przez biegłego opinii nie można odmówić rzetelności i fachowości co do medycznej oceny stanu zdrowia powoda. Podkreślić należy, że Sąd nie dysponuje wiadomościami specjalnymi, które posiada biegły. Zgodnie zaś z utrwalonym w tej mierze poglądem Sądu Najwyższego - opinie biegłych lekarzy mogą być oceniane przez Sąd wyłącznie przez pryzmat ich zgodności z zasadami logicznego myślenia, doświadczenia życiowego oraz wiedzy powszechnej, wystarczające dla uznania bądź nie uznania opinii biegłego za przekonywującą (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 kwietnia 2005r., II CK 572/04, Lex nr 151656). Opinia biegłego sądowego podlega ocenie przy zastosowaniu art. 233 § 1 k.p.c. – na podstawie właściwych dla jej przymiotów kryteriów zgodności z zasadami logiki i wiedzy powszechnej, poziomu wiedzy biegłego, podstaw teoretycznych opinii, a także sposobu motywowania oraz stopnia stanowczości wyrażanych w niej wniosków. Przedmiotem opinii nie jest więc przedstawienie faktów, lecz ich ocena na podstawie wiadomości specjalnych. Strony nie zgłosiły zastrzeżeń do opinii. Dlatego też Sąd podzielił dokonane w opinii ustalenia i przyjął je za podstawę swojego orzeczenia ustalając, iż powódka wskutek wypadku przy pracy doznała trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5%. Zasądzając jednorazowe odszkodowanie należało uwzględnić, że ZUS już przyznał powódce odszkodowanie w wysokości 1%. Tym samym należało przyznać powódce jednorazowe odszkodowanie odpowiadające 4%.

Mając powyższe na uwadze oraz uwzględniając przyznane dotychczas powódce odszkodowanie, jak również wysokość kwot jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadków przy pracy lub choroby zawodowej, o których mowa w art. 12 i art. 14 ust. 1-4 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym, tj. 1033 zł za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzeczono o zmianie zaskarżonej decyzji jak sentencji wyroku.