Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 583/22

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

2

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1.  Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 20 stycznia 2022 r. w sprawie o sygn. akt IV K 547/16.

1.2.  Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☒ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3.  Granice zaskarżenia

1.1.1.  Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.1.2.  Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4.  Wnioski

☒

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami
przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

1.5.  Ustalenie faktów

1.1.3.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.1.1.

J. K.

Sytuacja majątkowa

Dotychczasowa karalność

Informacja e - (...)

Karta karna

k.1000

k.1001-1006

1.1.4.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2.1.

1.6.  Ocena dowodów

1.1.5.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.1.1.1.

Informacja e - (...)

Karta karna

Dokumenty zostały sporządzone przez uprawnione osoby i podmioty, nie będąc kwestionowane i nie budząc żadnych wątpliwości.

1.1.6.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

3.1.

Oskarżony zarzucił zaskarżonemu wyrokowi błąd w ustaleniach faktycznych w zakresie uprzedniego umorzenia postępowania dotyczącego tej samej osoby i czynu, jak również rażącą niewspółmierność kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Wbrew twierdzeniom oskarżonego Sąd Rejonowy nie dopuścił się jakichkolwiek uchybień, w tym błędu w ustaleniach faktycznych, słusznie nie stwierdzając przeszkód do pociągnięcia oskarżonego do odpowiedzialności karnej. Podnoszony przez oskarżonego zarzut miał mieć związek z uprzednim umorzeniem postępowania o ten sam czyn popełniony przez tę samą osobę. Tyle, że w niniejszej sprawie nie miało to miejsca, a co za tym idzie nie zaistniała powaga rzeczy osądzonej. Jak słusznie zauważył Sąd Rejonowy, oskarżony zawiadomił o popełnionym przez siebie przestępstwie kradzieży z włamaniem do lokalu mieszkalnego przy ul. (...) w W., co znalazło odzwierciedlenie w opisie czynu, mającym zostać popełnionym w nieustalonym czasie w 2008 r. Dopiero później, podczas eksperymentu procesowego, oskarżony podał, że ów lokal mieszkalny w rzeczywistości znajdował się przy ul. (...) w W.. Jak ustalono, do przestępstwa w tym miejscu faktycznie doszło w dniu 3 stycznia 2009 r. Powyższe znalazło wyraz w kolejnym opisie czynu.

Z tych względów w dniu 27 czerwca 2016 r. prokurator wydał prawomocne postanowienie, którym umorzył śledztwo dotyczące pierwszego zdarzenia i przedstawił oskarżonemu zarzut dotyczący drugiego zdarzenia. Wprawdzie okazało się, że zawiadamiając o popełnieniu przestępstwa oskarżony miał na myśli to samo przestępstwo, jednak z formalnego punktu widzenia postępowania te dotyczyły czegoś zupełnie innego. W tym miejscu wskazać należy, że determinanty takie jak miejsce i czas są niezwykle istotne, pozwalając wykreować i opisać określone zdarzenie historyczne wraz ze wszystkimi wynikającymi z tego faktu konsekwencjami. Nie można przy tym zapominać, że oskarżony dopuścił się wielu przestępstw, w tym z art. 279 § 1 kk, mogąc przecież dokonać kradzieży z włamaniem do lokali mieszkalnych znajdujących się w pobliżu i w zbliżonym czasie, zabierając stamtąd podobne przedmioty. Nie sposób zatem przyjąć, że zaistniała negatywna przesłanka procesowa z art. 17 § 1 pkt 7 kpk przemawiająca za uchyleniem zaskarżonego wyroku i umorzeniem postępowania. Z opisanych wyżej względów nie doszło bowiem do prawomocnego zakończenia postępowania dotyczącego tego samego czynu tej samej osoby.

Odnośnie zarzutu rażącej niewspółmierności kary wypowiedziano się poniżej, rozpoznając identyczny wniosek obrońcy w tym zakresie.

Wniosek

Uchylenie zaskarżonego wyroku i umorzenie postępowania, ewentualnie wymierzenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania bądź kary ograniczenia wolności i zawieszenie jej wykonania do czasu opuszczenia przez niego zakładu karnego.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z opisanych wyżej i poniżej względów wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.

Lp.

Zarzut

3.2.

Obrońca zarzucił zaskarżonemu wyrokowi rażącą niewspółmierność kary.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Zarzut był bezzasadny. Rażąca niewspółmierność kary sprowadza się do znacznej dysproporcji pomiędzy wymierzoną karą, środkiem karnym lub nawiązką a taką represją, która powinna być wymierzona, aby w odczuciu społecznym uznana została za sprawiedliwą. Nie każda więc nietrafność wymiaru środka represji karnej uzasadnia zmianę orzeczenia. Zarzut rażącej niewspółmierności jest zasadny wtedy, gdy kara, środek karny lub nawiązka wprawdzie mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, ale nie uwzględnia w sposób właściwy okoliczności dotyczących sądowego ich wymiaru (art. 53–56 kk). Zarzut ten może dotyczyć wyboru rodzaju kary, środka karnego, nawiązki lub innego środka albo ich wysokości, czy też niezastosowania np. instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary.

Jak słusznie wskazał Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 29 stycznia 2021 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 143/20, „rażąca niewspółmierność, zachodzi tylko wówczas, gdy na podstawie ujawnionych okoliczności, które powinny mieć zasadniczy wpływ na wymiar kary, można było przyjąć, iż zachodziłaby wyraźna różnica pomiędzy karą wymierzoną przez sąd pierwszej instancji a karą, jaką należałoby wymierzyć w instancji odwoławczej w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary”. Sąd Okręgowy podziela również pogląd Sądu Apelacyjnego w Poznaniu zawarty w wyroku z dnia 3 marca 2021 r. w sprawie o sygn. akt II AKa 211/20. Wskazano w nim, że „zarzut niewspółmierności kary, jako zarzut z kategorii ocen, można zasadnie podnosić, gdy kara jakkolwiek mieści się w granicach ustawowego zagrożenia, nie uwzględnia w sposób właściwy zarówno okoliczności popełnienia przestępstwa, jak i osobowości sprawcy, innymi słowy - gdy w społecznym odczuciu jest karą niesprawiedliwą. Niewspółmierność więc zachodzi wówczas, gdy suma zastosowanych kar i innych środków, wymierzona za przypisane przestępstwa, nie odzwierciedla należycie stopnia szkodliwości społecznej czynu i nie uwzględnia w wystarczającej mierze celów kary. Trzeba pamiętać, że zgodnie z art. 438 pkt 4 kpk ta niewspółmierność kary musi być „rażąca”. Chodzi tu więc przy wykazaniu tego zarzutu nie o każdą różnicę co do wymiaru kary, ale o różnicę ocen tak zasadniczej natury, iż karę dotychczas wymierzoną nazwać można byłoby - również w potocznym znaczeniu tego słowa - rażąco niewspółmierną, to jest niewspółmierną w stopniu nie dającym się wręcz zaakceptować”.

Tym samym dopiero wykazanie rażącej niewspółmierności kary, a więc istnienia wyraźnej dysproporcji między karą wymierzoną przez sąd pierwszej instancji a karą, jaką należałoby wymierzyć w następstwie prawidłowego zastosowania w sprawie dyrektyw wymiaru kary, uzasadnia korektę zaskarżonego wyroku przez sąd odwoławczy. Mając powyższe na uwadze, orzeczonej wobec oskarżonego kary nie sposób uznać za rażąco niewspółmierną. Czyn z art. 279 § 1 kk jest zagrożony karą pozbawienia wolności, której dolna granica wynosi 1 rok a górna 10 lat pozbawienia wolności. Przy czym w sytuacji działania w warunkach recydywy z art. 64 § 2 kk sąd jest zobligowany wymierzyć karę w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a może ją wymierzyć do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę. Oskarżony jest osobą wielokrotnie karaną, przede wszystkim za przestępstwa przeciwko mieniu, w tym również z art. 279 § 1 kk, poważnie i regularnie naruszając porządek prawny. Nie odstraszył go od tego nawet wielokrotny pobyt w zakładzie karnym. Przestępstwa popełniał zarówno przed, jak i po przypisanym mu czynie. Ponadto przestępstwo, którego się dopuścił, polegające na kradzieży z włamaniem do lokalu mieszkalnego, cechuje się znacznym stopniem społecznej szkodliwości. Z tych względów wymierzona mu kara nie mogła być karą, której nie odczuje.

Wprawdzie oskarżony sam zawiadomił o popełnionym przez siebie przestępstwie, przyznał się do niego i nie utrudniał postępowania w żaden sposób, jak również podjął współpracę z organami ścigania zmierzającą do pociągnięcia do odpowiedzialności innych sprawców podobnych przestępstw, jednak stosując nadzwyczajne złagodzenie i wymierzając mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności Sąd Rejonowy wziął to wszystko pod uwagę. Gdyby nie wskazane wyżej okoliczności, to oskarżony musiałby się liczyć ze znacznie surowszą sankcją, co najmniej karą pozbawienia wolności w wysokości przekraczającej 1 rok. Oczekiwana przez obrońcę kara ograniczenia wolności bądź kara 1 miesiąca pozbawienia wolności, podobnie jak wnioskowana przez oskarżonego kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania bądź kara ograniczenia wolności z zawieszeniem jej wykonania do czasu opuszczenia przez niego zakładu karnego, byłyby rażąco łagodne i przeto niesprawiedliwe. Postawa oskarżonego związana z ujawnieniem popełnionych przez siebie i innych przestępstw została nagrodzona, jednak nie można zgodzić się na tak daleko idące premiowanie, którego de facto by nie odczuł. Nie zmienia tego fakt, że przedmiotowy czyn został popełniony wiele lat temu. Tym bardziej, że od tamtej pory zachowanie oskarżonego nie uległo poprawie, skutkując wymierzeniem mu kolejnych kar bezwzględnego pozbawienia wolności, które odbywa.

Wniosek

Zmiana zaskarżonego wyroku poprzez wymierzenie oskarżonemu kary ograniczenia wolności, ewentualnie kary 1 miesiąca pozbawienia wolności.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z opisanych wyżej względów wniosek nie zasługiwał na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

4.1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

1.7.  Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

5.1.1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 20 stycznia 2022 r. w sprawie o sygn. akt IV K 547/16.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Sąd Okręgowy nie dopatrzył się jakichkolwiek uchybień, w tym błędu w ustaleniach faktycznych i rażącej niewspółmierności kary, które mogłyby skutkować zmianą, a tym bardziej uchyleniem zaskarżonego wyroku i umorzeniem postępowania. Z tych względów kwestionowane orzeczenie utrzymano w mocy.

1.8.  Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

5.2.1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

1.9.  Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

1.1.7.  Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

5.3.1.1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.1.3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

5.3.1.4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

1.1.8.  Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

1.10.  Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

II-III

Z uwagi na fakt, że obrońca z urzędu reprezentował oskarżonego w postępowaniu odwoławczym, należało na jego wniosek przyznać należne mu wynagrodzenie. Jego wysokość wynikała z rozporządzenia w tym zakresie. Co zaś się tyczy kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, to zwolniono go od nich, przejmując wydatki na rachunek Skarbu Państwa. Oskarżony jest pozbawiony wolności i nie osiąga dochodów, a zatem obciążanie go tymi należnościami byłoby bezzasadne.

7.  PODPIS

0.1.1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 1

Podmiot wnoszący apelację

Oskarżony

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 20 stycznia 2022 r. w sprawie o sygn. akt IV K 547/16.

0.1.1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☒

Uchylenie

☒

Zmiana

0.1.1.3 Granice zaskarżenia

Wpisać kolejny numer załącznika 2

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Wyrok Sądu Rejonowego dla Warszawy Pragi - Północ w Warszawie z dnia 20 stycznia 2022 r. w sprawie o sygn. akt IV K 547/16.

0.1.1.3.1 Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☐ w całości

☒ w części

☐

co do winy

☒

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

0.1.1.3.2 Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji.

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. - obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☐

art. 438 pkt 2 k.p.k. - obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☐

art. 438 pkt 3 k.p.k. - błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☒

art. 438 pkt 4 k.p.k. - rażąca niewspółmierności kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

0.1.1.4. Wnioski

☐

Uchylenie

☒

Zmiana