Sygn. akt: II AKzw 1426/22
Dnia 2 sierpnia 2022 roku
Sąd Apelacyjny w Katowicach II Wydział Karny w składzie:
Przewodniczący: Sędzia SA Grzegorz Wątroba
Protokolant: Magdalena Golyszny
przy udziale Prokuratora Prokuratury Regionalnej w Katowicach Brygidy Stasica-Kaczorowskiej
po rozpoznaniu w sprawie D. G.
skazanego za przestępstwo z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
zażalenia wniesionego przez obrońcę skazanego
na postanowienie Sądu Okręgowego w Rybniku
z dnia 7 czerwca 2022 roku, sygn. akt V Kow 4983/22/pr
w przedmiocie odmowy udzielenia przerwy w karze
na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.
postanawia
uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Okręgowemu
w Rybniku do ponownego rozpoznania
Zarzuty podniesione przez obrońcę skazanego w zażaleniu okazały się o tyle skuteczne, iż doprowadziły do uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. Sąd Okręgowy nie rozważył bowiem wszystkich okoliczności, na które powołuje się obrońca skazanego we wniosku, a treść uzasadnienia skarżonego postanowienia poddaje w wątpliwość czy przedmiotem rozpoznania był wniosek obrońcy skazanego z 29 kwietnia 2022 r. (data nadania w placówce pocztowej) czy też poprzedni wniosek o przerwę w karze, złożony przez skazanego 28 października 2021 r. oparty na zupełnie innych okolicznościach dotyczących sytuacji rodzinnej.
Sąd I Instancji odniósł się w uzasadnieniu postanowienia wyłącznie do sytuacji materialnej konkubiny skazanego, wskazując, że pozwala ona na zaspokojenie bieżących potrzeb, pomijając okoliczności stanowiące podstawę wniosku obrońcy w tej sprawie, znajdujące potwierdzenie w sprawozdaniu z wywiadu środowiskowego, a to warunki lokalowe, w jakich mieszka konkubina skazanego z dzieckiem. Powyższe prowadzi zatem do wniosku, że Sąd Okręgowy w Rybniku nie przeanalizował i nie zbadał sprawy w sposób pełny oraz wszechstronny. Nie dokonał bowiem oceny czy okoliczności powoływane we wniosku należą do kategorii ważnych względów rodzinnych i osobistych, uzasadniających udzielenie przerwy w karze czy też stanowią one naturalne konsekwencje odbywania kary pozbawienia wolności, z którymi skazany winien był się liczyć popełniając przestępstwo. Sposób procedowania przez Sąd I instancji, a w szczególności treść uzasadnienia zaskarżonego postanowienia niemożliwym czyni dokonanie kontroli instancyjnej tego orzeczenia. Merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy przez sąd odwoławczy wymagałoby bowiem dokonania oceny wszystkich dowodów i poczynienia w tym zakresie ustaleń faktycznych, czyli de facto rozpoznania wniosku w całości, co pozbawiałoby skazanego możliwości kontroli instancyjnej tak wydanego orzeczenia.
Nie przesądzając w żadnej mierze przyszłego rozstrzygnięcia, podkreślając, że trudne warunki lokalowe rodziny skazanego czy stan zdrowia córki skazanego nie przesądzają samoistnie o zasadności odstąpienia od zasady nieprzerwanego odbywania kary, możliwego jedynie w sytuacji wyjątkowo trudnej, której poprawienie może nastąpić wyłącznie przez obecność skazanego i jego osobiste starania, Sąd Apelacyjny uchylił zaskarżone postanowienie i przekazał sprawę Sądowi Okręgowemu w Rybniku do ponownego rozpoznania, który dokona oceny okoliczności wskazanych we wniosku inicjującym to postępowanie przez pryzmat przesłanek przewidzianych w art. 153 § 2 k.k.w., dając temu wyraz z pisemnych motywach orzeczenia.
Mając na uwadze powyższe, Sąd Apelacyjny orzekł jak w części dyspozytywnej.
- o treści postanowienia powiadomić skazanego i jego obrońcę;
- zwrócić akta sprawy.
Katowice, dnia 2 sierpnia 2022 roku.