Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 marca 2014 roku

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: Ewelina Trzeciak

po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2014 r. w Legnicy

sprawy z wniosku J. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania J. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 27 grudnia 2013 roku

znak (...)

I. zmienia decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. z dnia 27 grudnia 2013 roku znak (...) w ten sposób, że przyznaje wnioskodawcy J. K. prawo do emerytury od dnia 16 grudnia 2013 roku,

II. stwierdza, iż organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienie w przyznaniu prawa do świadczenia.

Sygn. akt VU 80/14

UZASADNIENIE

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. decyzją z dnia 27 grudnia 2013r., po rozpoznaniu wniosku z 16 grudnia 2013r. odmówił J. K. prawa do emerytury. W uzasadnieniu organ rentowy podał, że nie spełnia on wymaganych warunków, ponieważ nie udowodnił okresu pracy w szczególnych warunkach przy wymaganych 15 lat.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył J. K. wnosząc o jej zmianę poprzez przyznanie emerytury. W uzasadnieniu wskazał, że wykonywał prace w szczególnych warunkach w okresie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym od 2 maja 1969r. do 28 lutego 1979r. i od 1 października 1982r. do 31 marca 1994r., w Przedsiębiorstwie (...) w L. od 1 marca 1979r. do 30 września 1982r.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie. Przyznał, iż wnioskodawca ma wymagany 25-letni okres składkowy i nieskładkowy. Zarzucił, iż wnioskodawca nie wykazał żadnego okresu pracy w szczególnych warunkach.

Sąd ustalił:

Wnioskodawca J. K. urodził się (...)

Na dzień 1 stycznia 1999r. ma 29 lat, 1 miesiąc i 17 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Ponadto nie jest członkiem OFE.

W okresie od 22 października 1969r. do 13 października 1971r. odbywał zasadniczą służbę wojskową.

(bezsporne)

Wnioskodawca był zatrudniony:

1) w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym: od 2 maja 1969r. do 28 lutego 1979r. (9 lat, 9 miesięcy i 27 dni) na stanowisku montera co, montera instalacji sanitarnych i instalatora wodno-kanalizacyjnego w grupie robot instalacyjnych a od 1 października 1982r. do 31 marca 1994r. (11 lat, 6 miesięcy) na stanowisku instalatora

2) w Przedsiębiorstwie (...) w L. od 1 marca 1979r. do 30 września 1982r. (3 lata, 7 miesięcy) – na stanowisku montera (instalatora) instalacji wodno-kanalizacyjnej.

W obu tych zakładach wnioskodawca w wymienionych okresach pracował przy budowie i wykonywaniu sieci wodociągowych i sanitarnych. W obu tych zakładach działały osobne brygady zajmujące się wykonywaniem i budową instalacji sanitarnych i wodnych na zewnątrz budynków i osobne wewnątrz budynków. Przy czym wszystkie osoby pracujące w obu typach brygad zatrudnione był na stanowiskach monterów bądź instalatorów wodno-kanalizacyjnych bądź sanitarnych. Wnioskodawca w tych zakładach pracował w brygadach zajmujących się wykonywaniem sieci wodnej, burzowej i kanalizacyjnej na zewnątrz budynków. Jego praca polegała na wykonywaniu wykopów pod sieć o głębokości 1,5 m do 5m, szalowaniu tych wykopów, układaniu w nich rurociągów, następnie zsypywaniu wykopów. Następnie po wykonaniu próby i sprawdzeniu takiej instalacji wykopy były zasypywane, teren utwardzany i porządkowany. Wnioskodawca pracował również przy doprowadzaniu takich sieci pod budynki. Przy czym sieć był doprowadzana do piwnicy budynku poprzez wykonanie najpierw głębokiego wykopu, jego oszalowaniu, ułożeniu nim rur a następnie zasypaniu wykopu. Rozprowadzaniem takiej instalacji wewnątrz budynku zajmowała się już inna brygada monterów.

Dowody:

- akta osobowe z obu zakładów: umowy o prace, angaże, świadectwa pracy

- protokół z 31.03.2014r.: zeznania świadków: A. F.00:04:15-00:13:17,

T. Ś. 00:15:25-00:26:02

- wyjaśnienia wnioskodawcy 00:27:01-00:32:35

Sąd zważył:

Odwołanie jest uzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym przed 01 stycznia 1949r., będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt.1, tj. innym niż 65 lat dla mężczyzn. Wiek emerytalny, o którym mowa w ust. 1, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. I tak zgodnie z § 4 tego rozporządzenia pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: 1) osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn, 2) ma wymagany okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Z mocy art. 184 ust. 1 ustawy emerytalnej cytowane przepisy znajdują zastosowanie w stosunku do ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948r., którym przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy ( 01.01.1999r. ) osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2) okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

Emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

W sprawie bezspornym był fakt, iż wnioskodawca miał wymagany przepisem art. 27 ustawy emerytalnej okres składkowy i nieskładkowy - 25 lat, osiągnął wymagany wiek 60 lat, nie przystąpił do OFE.

Sporną okolicznością było czy ma wymagany 15-letni okres pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy nie uwzględnił mu bowiem żadnego okresu tego rodzaju zatrudnienia. Wnioskodawca wskazywał natomiast, że ma wymagany 15 – letni okres pracy w szczególnych warunkach, bowiem jako taki jego zdaniem należało uznać okres zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym: od 2 maja 1969r. do 28 lutego 1979r. i 1 października 1982r. do 31 marca 1994r. oraz w Przedsiębiorstwie (...) w L. od 1 marca 1979r. do 30 września 1982r. – wykonywał bowiem wówczas prace w postaci robót wodno-kanalizacyjnych oraz budowy rurociągów w głębokich wykopach – ujęte wykazie A, dziale V pod poz. 1 - załącznika nr 1 do rozporządzenia RM z 7 lutego 1983r.

Sąd podzielił stanowisko wnioskodawcy, w tym zakresie, że ma on wymagany 15 – letni okresu pracy w warunkach szczególnych.

Okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. są okresy w których praca w szczególnych warunkach wykonywana była stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku. W rozpoznawanej sprawie z dokumentów zawartych w aktach osobowych ubezpieczonego takich jak: podanie o przyjęcie do pracy, umowa o pracę, świadectwo pracy – w powiązaniu zeznaniami świadków A. F.i T. Ś. oraz wyjaśnieniami wnioskodawcy wynika, że w okresie zatrudnienia w (...) Przedsiębiorstwie Budowlanym: od 2 maja 1969r. do 28 lutego 1979r. ( w tym okres służby wojskowej od 22 października 1969r. do 13 października 1971r.) i 1 października 1982r. do 31 marca 1994r. oraz w Przedsiębiorstwie (...) w L. od 1 marca 1979r. do 30 września 1982r. – wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, prace w postaci robót wodno-kanalizacyjnych oraz budowy rurociągów w głębokich wykopach – ujęte wykazie A, dziale V pod poz. 1 - załącznika nr 1 do rozporządzenia RM z 7 lutego 1983r. Nie przeczą temu nazwy zajmowanych stanowisk przez wnioskodawcę, bowiem o zaliczeniu określonych prac do prac wykonywanych szczególnych warunkach nie decyduje nazwa zajmowanego stanowiska pracy lecz zakres faktycznie wykonywanych obowiązków. Sąd uwzględnił również do okresów tego szczególnego zatrudnienia okres odbywania przez wnioskodawcę zasadniczej służby wojskowej, bowiem jest to okres składkowy a wnioskodawca wykonywał prace szczególnych warunkach zarówno przed rozpoczęciem zasadniczej służby wojskowej jak i po jej zakończeniu i powrócił do pracy w terminie 30 dni od daty zakończenia służby.

Mając na uwadze powyższe sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 kodeksu postępowania cywilnego w pkt. I wyroku zmienił zaskarżoną decyzje i przyznał J. K. prawo do emerytury od dnia złożenia wniosku.

W punkcie II wyroku, sąd stwierdził, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienie w przyznaniu prawa do świadczenia.

Zgodnie z treścią art. 118 pkt. 1a ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych – w przypadku ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego – organ rentowy wydaje decyzję w terminie 30 dni, przy czym za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się dzień wpływu do Zakładu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Przepis art. 85 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych - stanowi , że jeżeli Zakład - w terminach przewidzianych w przepisach określających zasady przyznawania i wypłacania świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego - nie ustalił prawa do świadczenia lub nie wypłacił tego świadczenia, jest obowiązany do wypłaty odsetek od tego świadczenia w wysokości odsetek ustawowych określonych przepisami prawa cywilnego. Nie dotyczy to przypadku, gdy opóźnienie w przyznaniu lub wypłaceniu świadczenia jest następstwem okoliczności, za które Zakład nie ponosi odpowiedzialności .

W rozpoznawanej sprawie okoliczności niezbędne do przyznania wnioskodawcy prawa do żądanego świadczenia zostały wyjaśnione na etapie postępowania sądowego. Dopiero bowiem w wyniku przesłuchania świadków i samego wnioskodawcy oraz analizy dokumentacji zawartej w aktach osobowych możliwe było dokonanie oceny charakteru prac wykonywanych przez skarżącego w spornym okresie zatrudnienia i zakwalifikowania tych prac według obowiązującego wykazu A rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze.

Reasumując, sąd uznał, iż - wydając decyzję w dniu 27 grudnia 2013r. - organ rentowy nie popełnił błędu, skutkującego odpowiedzialnością za opóźnienie w przyznaniu świadczenia. W tym stanie rzeczy, sąd orzekł jak w punkcie II sentencji wyroku.