Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt XIII Ca 70/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 14 maja 2014 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu – Wydział XIII Cywilny Rodzinny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Grażyna Rataj

Sędziowie: SSO Teresa Znaińska

SSR del. Elżbieta Kurkowska

Protokolant: Agnieszka Fryśna

po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2014 r. we Wrocławiu

sprawy z powództwa P. S. (1)

przeciwko małoletniemu P. S. (2) reprezentowanemu przez przedstawicielkę ustawową J. S.

o obniżenie alimentów

na skutek apelacji wniesionych przez obie strony od wyroku Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Krzyków we Wrocławiu z dnia 25 listopada 2013 r. sygn. akt III RC 383/13;

I.  zmienia zaskarżony wyrok w pkt I i III w ten sposób, że powództwo oddala, a koszty procesu zasądzone pkt III podwyższa do kwoty 1.200,- zł;

II.  oddala apelację powoda;

III.  zasądza od powoda na rzecz pozwanego kwotę 300,- zł tytułem zwrotu kosztów procesu poniesionych w postępowaniu odwoławczym.

Sygn. akt XIII Ca 70/14

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 25.11.2013 r. Sąd Rejonowy dla Wrocławia-Krzyków we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt III RC 383/13 w pkt. I) obniżył alimenty od powoda P. S. (1) zasądzone na rzecz małoletniego pozwanego P. S. (2) wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 25.02.2010 r. w sprawie o sygn. akt XIIIRC 2255/09 z kwoty po 820 zł miesięcznie do kwoty po 700 zł miesięcznie, poczynając od 25.11.2013 r., płatne z góry do dnia 15-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w ich płatności, do rąk matki-J. S. jako ustawowej przedstawicielki małoletniego pozwanego; w pkt. II) w pozostałej części powództwo oddalił; w pkt. III) zasądził od powoda na rzecz pozwanej kwotę 847 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Rozstrzygnięcie powyższe Sąd Rejonowy wydał na podstawie m.in. następujących ustaleń faktycznych:

Małoletni P. S. (2) ur. (...), pochodzi ze związku małżeńskiego P. S. (1) i J. S.. Wyrokiem Sądu Okręgowego z dnia 25.02.2010 r., sygn. akt XIII RC 2255/09, Sąd Okręgowy we Wrocławiu rozwiązał małżeństwo P. S. (1)
i J. S. przez rozwód bez orzekania o winie i zasądził od P. S. (1) na rzecz małoletniego syna P. S. (2) alimenty w kwocie po 820 zł miesięcznie.

Wyrokiem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków we Wrocławiu z 28.12.2010r., sygn. akt III RC 462/10, oddalono powództwo P. S. (1) o obniżenie alimentów. Wówczas powód zamieszkiwał wraz z konkubiną K. S. w mieszkaniu stanowiącym własność jego matki położonym we W. przy ul. (...), którego koszt utrzymania wynosił około 600 zł miesięcznie. Powód od 01.07.2010r. był zatrudniony w firmie (...) Sp. z o.o., gdzie w okresie od lipca 2010r. do marca 2011r. osiągnął dochód w wysokości 29 268 zł brutto, co dawało dochód w wysokości 3 252 brutto miesięcznie. Z dniem 14.03.2011r. zmienił pracę, zaczął pracował w firmie (...) za wynagrodzeniem w kwocie 2600 zł brutto miesięcznie. Dodatkowo P. S. (1) prowadził zajęcia nauki jazdy w Ośrodku Szkolenia (...) i z tego tytułu osiągał dochód na poziomie średnio po 100 zł miesięcznie.

Małoletni P. S. (2) miał 4 lata. Uczęszczał do przedszkola, za które opłata wynosiła 317 zł miesięcznie. Koszt zajęć dodatkowych wynosił 52 zł miesięcznie, opłata za (...) wynosiła 200 zł rocznie, tj. 17 zł miesięcznie. Małoletni zamieszkiwał z matką, koszty utrzymania mieszkania wynosiły 650 zł miesięcznie. Miesięczne usprawiedliwione potrzeby chłopca jego matka szacowała na 1700 zł, na które składały się oprócz opłat za przedszkole wydatki na: żywność 600 zł, odzież i obuwie 100-150 zł, wypoczynek letni i zimowy. Małoletni miał zdiagnozowaną dysplazję wieloraką i w związku z tym uczęszczał na zajęcia logopedyczne do centrum Diagnostyczno-Rehabilitacyjnego Fundacji (...) we W.. Koszt związany z dodatkowym prywatnym leczeniem logopedycznym wynosił około 60 zł miesięcznie. Wymagał również leczenia stomatologicznego w związku z wadą zgryzu, które kształtowało się na poziomie 100 zł miesięcznie. Stwierdzono u niego konieczność noszenia aparatu ortodontycznego, którego koszt wynosił około 4000 zł.

Matka małoletniego pozwanego była zatrudniona we (...) Centrum (...) na stanowisku salowej z wynagrodzeniem w wysokości 1557 zł netto miesięcznie.

W dniu 03.08.2010r. powód wraz z partnerką zawarli umowę kredytu hipotecznego w łącznej kwocie 479.334,25 zł, miesięczna rata spłaty wynosiła 2200 – 2300 zł. W dniu 31.01.2013r. P. S. (1) stracił pracę, umowa wygasła po okresie, na który została zawarta. Od tego czasu powód czynnie poszukuje pracy. Od stycznia 2013r. powód zaprzestał otrzymywać zlecenia na prowadzenie (...). Od dnia 13.03.2013r. powód został uznany za osobę bezrobotną. W dniu 03.04.2013r. utracił status osoby bezrobotnej z powodu nie stawienia się w urzędzie w wyznaczonym terminie, ponownie został zarejestrowany jako osoba bezrobotna w dniu 01.08.2013r. Wymieniony pobierał zasiłek dla bezrobotnych, który przez okres 3 miesięcy wynosił średnio 600 zł miesięcznie. Podczas wizyty u pośrednika pracy poinformował, że posiada przeciwwskazania zdrowotne do wykonywania pracy i zobowiązał się dostarczyć stosowne zaświadczenie lekarskie w dniu 14.11.2013r. W roku podatkowym 2012r. powód uzyskał dochód w wysokości 31.050, 16 zł brutto, tj. około 2 636 zł brutto miesięcznie.

P. S. (1) wraz z konkubiną K. S. zamieszkują w domu jednorodzinnym w G., na którego koszty utrzymania składają się raty kredytu hipotecznego 2200-2300 zł miesięcznie i bieżące opłaty w łącznej wysokości po średnio 450 zł miesięcznie. Aktualnie powód i jego konkubina nie są w stanie ponosić tak wysokich kosztów kredytu i w październiku 2013r. dom został wystawiony na sprzedaż za kwotę 550 000 zł, dotychczas nie było żadnych ofert kupna domu.

Powód pozostaje aktualnie głównie na utrzymaniu konkubiny, która pracuje za wynagrodzeniem w wysokości około 3000 zł netto miesięcznie. Na swoje utrzymanie powód wydatkuje około 600-700 zł miesięcznie.

W ponoszeniu bieżących kosztów utrzymania P. S. (1) i K. S. pomagają ich matki, które dokonują na ich rzecz zakupów środków spożywczych, zapraszają na obiady, pomagają spłacać kredyt hipoteczny. Matka powoda - I. S. dwukrotnie uiściła na rzecz wnuka alimenty za syna oraz kilkukrotnie uiściła część raty kredytu hipotecznego w wysokości 1200 zł.

Powód nadal, na podstawie umowy dożywocia, jest właścicielem mieszkania we W., w którym zamieszkuje jego babcia i w całości samodzielnie ponosi koszty jego utrzymania. P. S. (1) nie posiada innego majątku. Samochód należący do współwłasności małżeńskiej z J. S., powód sprzedał w 2011r. za kwotę 18 000 zł, z czego około 8,5 zł przekazał byłej żonie. Resztę pieniędzy z tytułu sprzedaży samochodu, przeznaczył na zakup samochodu za kwotę 6 000 zł oraz na bieżące potrzeby. W tym roku powód dokonał sprzedaży również przedmiotowego samochodu, z uwagi na konieczność uiszczenia alimentów na rzecz syna. Zakupił także z tych pieniędzy za kwotę 1000 zł - 23 – letni samochód osobowy m-ki A., który wymaga naprawy.

Powiatowy Urząd Pracy we W. dysponuje ofertami pracy dla technika – mechanika i doradcy technicznego z wynagrodzeniem od 1600, 2000 i 2800 zł brutto miesięcznie.

Powód utrzymuje kontakt z synem. Do lipca 2013r. widywał się z synem regularnie, zabierał go do swojego miejsca zamieszkania na co drugi weekend miesiąca. W tym czasie powód ponosi koszty utrzymania syna, zabiera go na basen, do kina, na wycieczki do rodziny poza W.. Wydatkuje na powyższe średnio 100 - 150 zł miesięcznie. Od lipca do września 2013r. te kontakty były rzadsze, z racji tego, że małoletni wraz z matką przebywał na terenie (...). Od września powód ponownie regularnie kontaktuje się z małoletnim, w co drugi weekend miesiąca oraz w środy, natomiast z racji aktualnej sytuacji finansowej, nie zabiera syna na wycieczki, nie zaprasza do kina czy na basen. Powód regularnie wywiązuje się z obowiązku alimentacyjnego na rzecz syna.

Małoletni P. S. (2) nadal zamieszkuje wraz z matką w mieszkaniu komunalnym przy ul. (...) we W.. Koszt utrzymania mieszkania wynosi około 940 zł. Małoletni od września 2013r. uczęszcza do I klasy szkoły podstawowej. Koszty związane z pobieraniem nauki kształtują się na poziomie 1000 zł rocznie. Na miesięczne usprawiedliwione potrzeby chłopca składają się: połowa opłat za mieszkanie 470 zł, wydatki szkolne 84 zł, wyżywienie 400-500 zł, odzież i obuwie 100-150 zł, wypoczynek letni i zimowy 100 zł. Matka małoletniego raz w roku kupuje chłopcu wkładki ortopedyczne, co kosztuje 160 zł (13 zł miesięcznie). Małoletni nadal z uwagi na zdiagnozowaną dysplazję wieloraką uczęszcza na zajęcia logopedyczne, jest to koszt 60 zł miesięcznie. Chłopiec wymaga również leczenia ortodontycznego, koszt jednorazowej wizyty u ortodonty to 100 zł. W br. roku małoletni był u ortodonty trzykrotnie, zalecane są comiesięczne wizyty. Koszt wizyt u stomatologa wynosi 60 zł miesięcznie. Małoletni średnio dwukrotnie w ciągu roku choruje, w tym czasie koszt leczenia chłopca to jednorazowo 60 zł. Od listopada 2013r. małoletni P. będzie korzystał z obiadów w szkole, będzie to wydatek w wysokości po 100 zł miesięcznie. Łącznie koszt utrzymania małoletniego wynosi około 1400-1500 zł miesięcznie.

J. S. do dnia 31.01.2013r. była zatrudniona we (...) Zespole (...) we W. w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku opiekunki dziecięcej, za wynagrodzeniem w wysokości 1920 zł netto miesięcznie. Zrezygnowała z pracy z uwagi na niedogodne godziny wymiaru pracy, których nie mogła dostosować do aktualnego planu lekcji syna. Aktualnie matka małoletniego pomaga siostrze w jej firmie za wynagrodzeniem około 1000 zł netto miesięcznie. W roku podatkowym 2012 J. S. uzyskała dochód w wysokości 32.062,51 zł brutto. J. S. od dnia 01.08.2013r. jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna.

Sąd Rejonowy uznał, że od 27 kwietnia 2011r., zaistniała zmiana stosunków, o jakiej mowa w art. 138 krio. Zdaniem Sądu Rejonowego powód wykazał, że od czasu wyrokowania
w w/w sprawie zmniejszeniu uległy jego możliwości zarobkowe, jednakże nie była to zmiana o zakresie uzasadniającym zmniejszenie wymiaru świadczeń alimentacyjnych na rzecz syna powoda aż o połowę. Sąd wskazał, że wprawdzie powód ma problemy zdrowotne z kręgosłupem jednakże nie przedstawił na tę okoliczność zaświadczenia lekarskiego zatem należy uznać, że jest w pełni zdolny do wykonywania pracy. Zdaniem Sądu powód wykazał, że podejmuje czynnie starania o znalezienie zatrudnienia. Sąd Rejonowy ustalał możliwości zarobkowe powoda na podstawie informacji z PUP o ofertach pracy na terenie gminy W. dla osób o kompetencjach zawodowych odpowiadających powodowi i uznał, że możliwości zarobkowe powoda z racji przemian społeczno-gospodarczych w Polsce i tzw. „kryzysu gospodarczego” są aktualnie niższe niż na etapie rozstrzygania w poprzedniej sprawie o jego obowiązku alimentacyjnym. Pozostałe podnoszone przez powoda w tym zakresie argumenty Sąd Rejonowy uznał za chybione. W ocenie Sądu bez wpływu ma fakt obciążenia powoda i jego konkubiny kredytem hipotecznym ponieważ umowę kredytu hipotecznego zawarli w dniu 3 sierpnia 2010r., a więc już na etapie poprzedniej sprawy. Wówczas rata spłaty kredytu nie była znacząco wyższa niż obecnie i wynosiła podobnie jak obecnie około 2200-2300 zł. Powód nadal jest właścicielem mieszkania, obciążonego umową dożywocia na rzecz jego babki, która nadal w tym mieszkaniu przebywa i ponosi w pełni koszty związane z jego utrzymaniem. Sad Rejonowy zauważył, że od daty poprzedniej sprawy sądowej w przedmiocie alimentów zmniejszeniu uległy również koszty bieżącego jego bieżącego utrzymania. Nadto powód poza uiszczaniem na rzecz małoletniego pozwanego alimentów, nie czyni na jego rzecz innych dotychczas dokonywanych wydatków, tj. nie opłaca karnetu za basen, nie zabiera do kina, na wycieczki. Dalej Sąd Rejonowy wskazywał, że od poprzedniego rozstrzygnięcia w zakresie alimentów wzrosły koszty utrzymania mieszkania zajmowanego przez pozwanego, jednakże usprawiedliwione koszty utrzymania małoletniego uległy zmniejszeniu z kwoty 1700 zł miesięcznie do kwoty 1400 – 1500 zł miesięcznie. Powód w trakcie postępowania nie kwestionował wysokości usprawiedliwionych potrzeb syna. Sąd Rejonowy ustalił możliwości zarobkowe matki małoletniego na poziomie 1900 zł netto miesięcznie, zatem są one wyższe o około 400 zł niż na etapie poprzedniej sprawy. W ocenie Sądu Rejonowego zasadnym było jedynie częściowe uwzględnienie powództwa i obniżenie dotychczasowego świadczenia alimentacyjnego o kwotę 120 zł w skali miesiąca. Aktualnie możliwości zarobkowe obojga zobowiązanych do alimentacji są zbliżone, a powód aktywnie uczestniczy w życiu syna, co uzasadnia obciążenie obojga rodziców w podobnym stopniu obowiązkiem alimentacyjnym na rzecz pozwanego. Sąd ustalił datę początkową płatności alimentów w obniżonej wysokości od daty wydania wyroku, uznając na podstawie dowodu z przesłuchania J. S., że dotychczas uiszczone raty alimentacyjne na rzecz pozwanego, zostały spożytkowane na zaspokojenie jego bieżących potrzeb. W pozostałym zakresie powództwo podlegało oddaleniu. O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 100 kpc

Apelację od wyroku Sądu Rejonowego złożył powód P. S. (1) zaskarżając go w części, tj. odnośnie pkt. I w zakresie, w jakim ustala obowiązek alimentacyjny powoda P. S. (1) na rzecz małoletniego P. S. (2) ponad kwotę 500 zł miesięcznie i zarzucając:

1.  naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 233 kpc przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów i błędne przyjęcie, że zaistniała po stronie powoda zmiana stosunków, o której mowa w art. 138 kro nie uzasadniała obniżenia obowiązku alimentacyjnego co do kwoty chociażby 500 zł;

2.  naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 233 kpc przekroczenie zasady swobodnej oceny dowodów i błędne przyjęcie, że powód jest w pełni zdolny do wykonywania pracy pomimo, że strona pozwana nie kwestionowała problemów zdrowotnych powoda z kręgosłupem, a materiał dowodowy zebrany w sprawie nie przeczył powyższym twierdzeniom powoda.

Na uzasadnienie powód podał, że Sąd I Instancji na podstawie zebranego materiału dowodowego wyciągnął błędne wnioski odnośnie kwoty, o jaką ten obowiązek alimentacyjny winien zostać obniżony. Zarzucił, że nie ma możliwości uzyskiwania takiego dochodu, jaki uzyskiwał w dacie wcześniejszego orzekania o wysokości obowiązku alimentacyjnego względem syna. Obecnie powód zarejestrowany jest jako osoba bezrobotna, pobiera zasiłek dla bezrobotnych w wysokości około 600 zł, aktywnie poszukuje pracy. Nadto zaprzestał otrzymywać zlecenia na prowadzenie nauki jazdy. Podał, że nie wskazywał aby kwota zaciągniętego kredytu hipotecznego była okolicznością uzasadniającą obniżenie alimentów, a jedynie podawał, że w sytuacji utraty przez niego pracy i obniżenia wynagrodzenia jego partnerki, rata kredytu hipotecznego w wysokości 2200-2300 zł miesięcznie stała się dla niego sporym obciążeniem. Podał, że dom, w którym obecnie zamieszkuje został wystawiony na sprzedaż. Wskazał, że nie stać go obecnie na zaspokojenie podstawowych potrzeb, zmuszony jest korzystać z pomocy swojej matki. Zdaniem powoda skoro dziecko ma prawo żyć na takim samym poziomie jak rodzice, a matka pozwanego bez ważnych powodów zrezygnowała z pracy i aktualnie uzyskuje nieformalne dochody w wysokości 1000 zł miesięcznie, zatem na pokrycie podstawowych potrzeb dziecka powinna wystarczać miesięczna kwota 1000 zł, więc obowiązek alimentacyjny powoda względem syna nie powinien wynosić więcej niż 500 zł miesięcznie. Zarzucił, że ma problemy zdrowotne z kręgosłupem i nie może podjąć każdej pracy fizycznej.

Mając na uwadze powyższe wniósł o:

1.  zmianę zaskarżonego wyroku poprzez obniżenie alimentów od powoda P. S. (1) na rzecz pozwanego P. S. (2) do kwoty 500 zł miesięcznie, poczynając od dnia uprawomocnienia się wyroku, płatne z góry do dnia 15-go każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek zwłoki w ich płatności, do rąk matki – J. S. jako ustawowej przedstawicielki

2.  zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Apelację od wyroku Sądu Rejonowego złożył także małoletni pozwany P. S. (2) działający przez matkę J. S. zaskarżając go w części, tj. w pkt. I, w części dotyczącej obniżenia zasądzonych alimentów na rzecz małoletniego pozwanego z kwoty po 820 zł do kwoty 700 zł i w pkt. III w zakresie wysokości zasądzonych kosztów zastępstwa procesowego i zarzucając:

1.  naruszenie przepisów prawa procesowego, a szczególności art. 233 § 1 kpc poprzez przekroczenie granic swobodnej oceny dowodów, polegającej na przyjęciu, iż nastąpiła zmiana stosunków uzasadniająca zmianę wysokości obowiązku alimentacyjnego powoda względem małoletniego P. S. (2) z kwoty 820 zł do kwoty 700 zł;

2.  naruszenie art. 328 § 2 kpc w zw. z art. 233 § 1 kpc poprzez błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę wyroku oraz sprzeczność ustaleń Sądu z treścią zgromadzonego materiału dowodowego, które miały wpływ na treść orzeczenia polegające na przyjęciu, że:

- powód obecnie ma niższe możliwości zarobkowe podejmując stosowne zatrudnienie od możliwości jakie posiadał w chwili ostatniego orzekania o wysokości alimentowania małoletniego P. S. (2) przy jednoczesnym pominięciu informacji o ofertach pracy dostępnych w Powiatowym Urzędzie Pracy z wynagrodzeniem 5000 zł brutto miesięcznie (informacja PUP z dnia 07.11.2013 r. k. 107 odwrót);

- powód nie uzyskuje dodatkowego wynagrodzenia za zlecenia z tytułu szkolenia kursantów, podczas gdy zlecenia te nie są ewidencjonowane, a możliwości w tym zakresie powoda nie uległy zmianie;

- koszty związane z utrzymaniem małoletniego pozwanego nie uległy zmianie, podczas gdy z porównania opłat choćby czynszu za mieszkanie jednoznacznie wynika, że w roku 2010 czynsz ten wynosił 530 zł, obecnie zaś 750 zł.

Na uzasadnienie podał, że postawa powoda, który nie zgłasza się na spotkania w Urzędzie Pracy, bądź też składa oświadczenia o złym stanie zdrowia i nie uzupełnia dokumentów w tym zakresie niejednoznacznie wskazuje na to, że powód nie jest obecnie zainteresowany podjęciem zatrudnienia. Zarzucił, że trudno zgodzić się z twierdzeniami Sądu Rejonowego jakoby możliwości zarobkowe powoda uległy zmniejszeniu, co jest wg Sądu skutkiem kryzysu gospodarczego wobec zgromadzonego materiału dowodowego, w tym w szczególności informacji Powiatowego Urzędu Pracy z dnia 7.11.2013 r. z której wynika jednoznacznie, że PUP dysponuje ofertami pracy w zawodzie powoda z wynagrodzeniem 5000 zł brutto miesięcznie, jednakże ta informacja została przez Sąd pominięta, zaś w uzasadnieniu wskazano, że przyczyną obniżenia alimentów jest zmniejszenie możliwości zarobkowych powoda. Zarzucono, że koszty utrzymania małoletniego pozwanego uległy zwiększeniu ponieważ podjął on naukę w szkole podstawowej, nadto wzrosły koszty związane z utrzymaniem mieszkania.

Mając na uwadze powyższe apelujący wniósł o:

- zmianę zaskarżonego wyroku w pkt. I i oddalenie powództwa,

- zmianę pkt. III zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kwoty 1200 zł tytułem zastępstwa procesowego w postępowaniu przed Sądem I Instancji;

- o zasądzenie od powoda na rzecz pozwanej kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu apelacyjnym według norm przepisanych;

ewentualnie

- o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I Instancji do ponownego rozpoznania, z uwzględnieniem kosztów zastępstwa adwokackiego w postępowaniu apelacyjnym jako części kosztów procesu.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja powoda nie zasługuje na uwzględnienie i jako bezzasadna podlega oddaleniu.

Apelacja pozwanego zasługuje na uwzględnienie.

Wprawdzie, w ocenie Sądu Okręgowego, Sąd Rejonowy wyjaśnił istotne dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy okoliczności faktyczne i prawidłowo powołał także podstawy prawne rozstrzygnięcia dokonując ich właściwej wykładni, dokonał także w zasadzie trafnych ustaleń faktycznych co do sytuacji majątkowej uprawnionego małoletniego pozwanego i zakresu jego usprawiedliwionych potrzeb, które to ustalenia Sąd Okręgowy przyjmuje za własne, błędnie jednakże ustalił możliwości zarobkowe powoda, co miało wpływ na rozstrzygnięcie.

Rację ma skarżąca matka małoletniego pozwanego, że porównując sytuację od daty poprzedniego orzeczenia w przedmiocie alimentów, tj. od daty 27 kwietnia 2011 r., kiedy uprawomocnił się wyrok oddalający powództwo o obniżenie alimentów na rzecz małoletniego P. S. (2), do obecnej sytuacji uznać należy, że fakt utraty pracy przez powoda nie świadczy o utracie przez niego możliwości zarobkowych. Z aktualnych informacji z Powiatowego Urzędu Pracy wynika, że dysponuje on ofertami pracy dla osoby z kwalifikacjami powoda z wynagrodzeniem od 1600 zł do 5000 zł brutto miesięcznie. W dacie poprzedniego orzeczenia proponowane wynagrodzenie za pracę dla osób z kwalifikacjami powoda wynosiło, jak wynika z ofert PUP, od 2900 zł do 3500 zł miesięcznie brutto. Zatem w ocenie Sądu Okręgowego możliwości zarobkowe powoda nie uległy obniżeniu, jak wskazywał na to Sąd Rejonowy i co podnosił powód.

Wbrew zarzutom skarżącej J. S. Sąd Rejonowy uwzględnił zmianę po stronie uprawnionego, polegającą na wzroście kosztów utrzymania mieszkania zajmowanego przez małoletniego i jego matkę.

Zarzuty sformułowane przez powoda Sąd Okręgowy uznał za chybione. Nie zasługuje na uwzględnienie zarzut naruszenia art. 233 kpc. Sąd ma obowiązek wyprowadzenia z zebranego w sprawie materiału dowodowego wniosków logicznie prawidłowych. Reguła ta, współokreślająca granice swobodnej oceny dowodów nie będzie zachowana, jeżeli wnioski wyprowadzone przez sąd przy ocenie dowodów nie układają się w logiczną całość zgodną z doświadczeniem życiowym, lecz pozostają ze sobą w sprzeczności, a także gdy nie istnieje logiczne powiązanie wniosków z zebranym w sprawie materiałem dowodowym (uzas. wyroku SN z dnia 9.12.2009 r., IV CSK 290/09).

P. S. (1) zarzucał, że jego problemy z kręgosłupem stanowią ograniczenie w podjęciu przez niego zatrudnienia. Wskazać należy, że powód nie przedstawił na potwierdzenie swoich twierdzeń żadnych dowodów, zatem uznać je należy za gołosłowne. Powód nie wykazał, że jego sytuacja zdrowotna ma wpływ na obniżenie jego możliwości zarobkowych. Brak podstaw aby uznać powoda za niezdolnego do pracy.

Zobowiązania kredytowe powoda istniały już w dacie poprzedniego rozstrzygnięcia, wysokość raty kredytu hipotecznego pozostaje na stałym poziomie. Z tego więc powodu nie można uznać, iż jest to nowa okoliczność, uzasadniająca zmianę sytuacji majątkowej powoda w świetle art. 138 kro.

Reasumując błędnie więc Sąd Rejonowy ocenił zakres zmian jaki zaistniał w sferze możliwości zarobkowych i sytuacji majątkowej powoda ustalając, iż okoliczności te uległy zmianie warunkującej obniżenie alimentów do kwoty 700 zł miesięcznie.

Wskazane wyżej okoliczności – sytuacja zarobkowa i majątkowa powoda, a także sytuacja zarobkowa i majątkowa matki małoletniego pozwanego doprowadziły Sąd Okręgowy do uznania zasadności apelacji pozwanego i konieczności zmiany zaskarżonego wyroku w pkt I i III, a w rezultacie oddalenia powództwa o obniżenie alimentów, o czym na podstawie art. 386 § 1 kpc orzeczono w pkt. I wyroku. Jednocześnie Sad Okręgowy koszty procesu zasądzone pkt III zaskarżonego wyroku podwyższył do kwoty 1200 zł.

Apelacja powoda podlegała oddaleniu na podstawie art. 385 kpc, o czym orzeczono w pkt. II wyroku.

O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 kpc w zw. z § 6 pkt 3 w zw. z § 7 ust. 4 w zw. z § 13 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu Dz.U.2002, Nr 163 poz. 1348 ze zm. (pkt III sentencji).