Pełny tekst orzeczenia

Przewodniczący:

Sędzia SR Andrzej Janowski

Protokolant:

sekr. sądowy Paulina Rucka-Pabich

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 457/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

M. P. (1)

w dniu 4 grudnia 2020 roku w miejscowości D., gm. B., powiat (...), w trakcie przeprowadzanej interwencji policyjnej, polegającej na zapewnieniu bezpieczeństwa pracownikom Energa S.A. podczas wykonywania przez nich prac remontowych, przemocą polegającą na poruszaniu się ciągnikiem rolniczym w miejscu prowadzonych prac bezpośrednio przy funkcjonariuszach Policji, w sposób powodujący zagrożenie ich bezpieczeństwa, zmuszał aspiranta P. R. (1), aspiranta sztabowego M. W. (1) i aspiranta sztabowego A. M. (1) do zaniechania prawnych czynności służbowych;

2

A. P.

w dniu 4 grudnia 2020 roku w miejscowości (...), gm. B., powiat (...), stosowała przemoc w stosunku do policjanta aspiranta sztabowego A. M. (1), w ten sposób, że kopała w dolne kończyny i szarpała za mundur w celu zmuszenia funkcjonariusza do zaniechania prawnej czynności służbowej;

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.

w dniu 4 grudnia 2020 roku pracownicy zakładu energetycznego zaplanowali wymianę linii energetycznej i słupów znajdujących się na nieruchomości będącej w posiadaniu oskarżonego M. P. (1) w miejscowości D.; pracownikom tego dnia, z uwagi na wcześniejszą negatywną postawę oskarżonego, asystować mieli policjanci z KP B.; w godzinach rannych, nadzorujący pracowników R. O. (1) udał się do oskarżonego w celu rozmowy o planowanych pracach; oskarżony oświadczył wymienionemu, iż nie zezwoli na wejście na jego pole jeżeli na miejscu nie będzie policji; następnie pracownicy firmy Energa w asyście przybyłych na miejsce policjantów M. W. (1), P. R. (1) i A. M. (1), przystąpili do prac rozwijając przewód przeznaczony do wymiany; po kilku minutach na łące pojawił się oskarżony wraz z matką A. P.; wymieniony twierdził, że wejście na pole jest niezgodne z prawem i zażądał od policjantów, aby się przedstawili, nagrywał całą sytuację telefonem komórkowym; w trakcie ponownej rozmowy z R. O. (1), który informował go legalności podejmowanych czynności, M. P. (1) nie zgadzał się na prace, żądał ich zaprzestania i opuszczenia łąki; poinformowany, że prace zostaną przeprowadzone stwierdził, że skoro policjanci nie posiadają przy sobie broni to on wjedzie na łąkę traktorem w celu uniemożliwienia prac, wypowiadając przy tym słowa, że „załatwi to po swojemu”; wówczas asp. P. R. (1) poinformował oskarżonego, że jeżeli będzie zachowywał się niezgodnie z prawem i jeżeli będzie stwarzał zagrożenie dla innych osób, to zostaną wobec niego użyte środki przymusu bezpośredniego; M. P. (1) opuścił łąkę i udał się na swoją posesję; po krótkim czasie, w trakcie zabezpieczania przez policjantów czynności wymiany słupów przez pracowników zakładu energetycznego, M. P. (1) wjechał na łąkę ciągnikiem z zamontowaną z przodu tzw. „łyżką” i zaczął jeździć po leżącym na trawie nowym przewodzie energetycznym przeznaczonym do wymiany; wskutek niebezpiecznej sytuacji policjanci polecili pracownikom Energii wstrzymanie prac i oddalenie się w bezpieczne miejsce; wówczas asp. sztab. M. W. (1), w chwili gdy oskarżony się zatrzymał podszedł do pojazdu z lewej strony chcąc otworzyć drzwi kabiny, jednakże nie udało mu się to ponieważ były one zablokowane od wewnątrz; M. P. (1) widząc policjanta próbującego otworzyć drzwi nagle ruszył zmuszając funkcjonariusza do szybkiego odejścia od pojazdu; po chwili zawrócił, ponownie przejechał po przewodzie i zatrzymał się; wówczas asp. P. R. (1) podszedł do ciągnika z prawej strony z zamiarem otworzenia drzwi z tamtej strony; wtedy M. P. (1) widząc, że policjant otwiera drzwi gwałtownie ruszył do przodu zmuszając policjanta do odskoczenia do tyłu w celu uniknięcia najechania na niego tylnym prawym kołem traktora; oskarżony zmusił też M. W. (1), stojącego przed ciągnikiem, do odskoczenia w bok celem uniknięcia przejechania; po tej sytuacji M. P. (1) jeździł jeszcze krótko po łące uniemożliwiając pracę energetykom i funkcjonariuszom policji, po czym zjechał na teren swojej posesji;

1.częściowo wyjaśnienia oskarżonego M. P. (1)

249v-250, 52, 62-62v

2.zeznania pokrzywdzonego M. W. (1)

262-263v, 18v-19

3.zeznania pokrzywdzonego P. R. (1)

253v-254, 29v-30

4.zeznania pokrzywdzonego A. M. (1)

254-255, 42v-43v, 161v

5.zeznania świadka R. O. (1)

255-255v, 11v-12

6.zeznania świadka J. Ż.

251,14v-15

7.zeznania świadka J. C.

255v,23v

8.zeznania świadka M. M. (1)

251-251v, 26v

9.zeznania świadka Z. S.

255v-256, 35v

10.zeznania świadka M. K.

256, 38v

11.pismo z E. do Policji

2

12.protokół badania stanu trzeźwości

28

13.protokół zatrzymania M. P. (1)

32

14.fotografie miejsca zdarzenia i traktora

55-58

15.nagranie M. P. na płycie CD

202

16.nagranie R. O. na płycie CD

287

2.

po zjechaniu M. P. (1) na posesję, funkcjonariusze, w związku z zachowaniem wymienionego na łące, udali się do miejsca jego zamieszkania w celu zatrzymania oskarżonego; w domu w tym czasie oskarżony przebywał ze swoją matką A. P.; po wejściu do środka policjanci przystąpili do zatrzymania M. P. (1); ponieważ wymieniony nie stosował się do wydawanych poleceń oraz stawiał opór, zastosowano wobec niego środki przymusu bezpośredniego, w tym użyto paralizatora; widząc działania policjantów i krzyk syna oskarżona A. P. próbowała uniemożliwić zatrzymanie; odciągnięta przez A. M. (1), chciała przedostać się do pokoju, w którym jej syn przebywał z policjantami; na drodze stanął jej funkcjonariusz A. M. (1), blokując jej przejście; A. P. próbując przedostać się do syna krzyczała oraz szarpała A. M. (1) za mundur i kopała go po nogach;

17.częściowo wyjaśnienia A. P.

250-250v

4.zeznania pokrzywdzonego A. M. (1)

254-255, 42v-43v, 161v

2.zeznania świadka M. W. (1)

262-263v, 18v-19

3.zeznania świadka P. R. (1)

253v-254, 29v-30

18.zeznania świadka R. R. (1)

280-280v

0.1. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1

M. P. (1)

jak wyżej w sekcji 1.1

2

A. P.

jak wyżej w sekcji 1.1

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

oskarżony nie jeździł traktorem po polu w sposób niebezpieczny dla policjantów i pracowników zakładu energetycznego; oskarżony nie stosował przemocy wobec funkcjonariuszy policji w celu zmuszenia ich do zaniechania prawnej czynności służbowej; wyjechał traktorem tylko po to by sprawdzić czy teren był ogrodzony i czy może już wypuścić krowy na pole;

1.wyjaśnienia oskarżonego M. P. (1)

249v-250, 52, 62-62v

oskarżona nie szarpała za mundur i nie kopała po nogach funkcjonariusza policji A. M. (1); to ona, gdy chciała przejść do pokoju i sprawdzić co dzieje się z jej synem, została kopnięta przez policjanta i szturchnięta;

1. wyjaśnienia oskarżonego M. P. (1)

249v, 62v,

17. wyjaśnienia oskarżonej A. P.

250-250v

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1

1

wyjaśnienia w części, w której oskarżony potwierdził, że jeździł po polu traktorem blisko funkcjonariuszy policji, że manewrował tam ciągnikiem oraz że gdy policjanci do niego podchodzili gwałtownie wówczas ruszał, szczere, zbieżne z zeznaniami pokrzywdzonych i świadków obecnych na miejscu zdarzenia;

2

zeznania szczere, logiczne, spójne; złożone przez osobę wykonującą czynności służbowe; zeznania zgodne z relacjami naocznych świadków; z zeznań pokrzywdzonego wynikają wprost fakty opisane w sekcji 1.1 pkt 1;

3

zeznania szczere, logiczne, spójne; złożone przez osobę wykonującą czynności służbowe; zeznania zgodne z relacjami naocznych świadków; z zeznań pokrzywdzonego wynikają wprost fakty opisane w sekcji 1.1 pkt 1;

4

zeznania szczere, logiczne, spójne; złożone przez osobę wykonującą czynności służbowe; zeznania zgodne z relacjami naocznych świadków; z zeznań pokrzywdzonego wynikają wprost fakty opisane w sekcji 1.1 pkt 1;

5

zeznania obiektywne, logiczne, spójne; złożone naocznego świadka, osobę niezainteresowaną wynikiem sprawy; w pełni korespondujące z zeznaniami pokrzywdzonych i pozostałych obecnych na miejscu zdarzenia świadków; z zeznań świadka wynikają wprost fakty opisane w sekcji 1.1 pkt 1;

6

zeznania obiektywne, logiczne, spójne; złożone naocznego świadka, osobę niezainteresowaną wynikiem sprawy; w pełni korespondujące z zeznaniami pokrzywdzonych i pozostałych obecnych na miejscu zdarzenia świadków; z zeznań świadka wynikają wprost fakty opisane w sekcji 1.1 pkt 1;

7

zeznania obiektywne, logiczne, spójne; złożone naocznego świadka, osobę niezainteresowaną wynikiem sprawy; w pełni korespondujące z zeznaniami pokrzywdzonych i pozostałych obecnych na miejscu zdarzenia świadków; z zeznań świadka wynikają wprost fakty opisane w sekcji 1.1 pkt 1;

8

zeznania obiektywne, logiczne, spójne; złożone naocznego świadka, osobę niezainteresowaną wynikiem sprawy; w pełni korespondujące z zeznaniami pokrzywdzonych i pozostałych obecnych na miejscu zdarzenia świadków; z zeznań świadka wynikają wprost fakty opisane w sekcji 1.1 pkt 1;

9

zeznania obiektywne, logiczne, spójne; złożone naocznego świadka, osobę niezainteresowaną wynikiem sprawy; w pełni korespondujące z zeznaniami pokrzywdzonych i pozostałych obecnych na miejscu zdarzenia świadków; z zeznań świadka wynikają wprost fakty opisane w sekcji 1.1 pkt 1;

10

zeznania obiektywne, logiczne, spójne; złożone naocznego świadka, osobę niezainteresowaną wynikiem sprawy; w pełni korespondujące z zeznaniami pokrzywdzonych i pozostałych obecnych na miejscu zdarzenia świadków; z zeznań świadka wynikają wprost fakty opisane w sekcji 1.1 pkt 1;

11

dokument czytelny, niekwestionowany; dowód potwierdza zapotrzebowanie pracowników zakładu energetycznego na asystę policjantów w dniu 4 grudnia 2020 r.;

12,13

dokumenty czytelne, sporządzone we właściwej formie przez powołane do tego osoby, niekwestionowane;

14

fotografie czytelne, nienoszące przeróbek, niekwestionowane;

15

nagranie zdarzenia przez oskarżonego z kabiny traktora; nienoszące śladów ingerencji w zapis, czytelne wizualnie, niekwestionowane;

16

nagranie zdarzenia przez naocznego świadka; nienoszące śladów ingerencji w zapis, czytelne wizualnie, niekwestionowane;

2

17

wyjaśnienia oskarżonej w części, z której wynika, że chciała udzielić pomocy zatrzymywanemu przez policjantów synowi przebywającemu w innym pomieszczeniu i że stanął jej na drodze policjant uniemożliwiając dotarcie do syna, szczere, zgodne z zeznaniami świadków;

4

zeznania szczere, logiczne, spójne; złożone przez osobę wykonującą czynności służbowe; pokrzywdzony lakonicznie opisał zdarzenie nie komentował go, z zeznań pokrzywdzonego wynikają wprost fakty opisane w sekcji 1.1 pkt 2;

2

zeznania logiczne, spójne; świadek potwierdził opis zdarzenia przedstawiony przez A. M., nie komentował zdarzenia;

3

zeznania logiczne, spójne; świadek widział zachowanie oskarżonej wobec A. M.; w swych relacjach potwierdził opis zdarzenia przedstawiony przez pokrzywdzonego, także nie komentował zdarzenia;

18

zeznania logiczne, spójne, złożone przez świadka obiektywnego, niezwiązanego z żadną ze stron, niezainteresowanego wynikiem procesu;

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2

1

1

wyjaśnienia oskarżonego w części pozostałej, poza uznaną za wiarygodną w sekcji 2.1, nieszczere, wykrętne; wyjaśnieniom tym jednoznacznie przeczą dowody uznane za wiarygodne, nie tylko zeznania pokrzywdzonych i naocznych świadków, ale także nagrania na płytach CD;

1.2

2

1

wyjaśnienia w części, w której oskarżony podał, że jego matka została poturbowana przez policjantów nieszczere; z okoliczności sprawy wynika, że oskarżony nie mógł widzieć co działo się z matką w czasie jego dynamicznego zatrzymania przez policjantów; oskarżony złożył takie zeznania w poczuciu solidarności z osobą dla siebie najbliższą;

17

wyjaśnienia oskarżonej w opisanej części, w której podała zwłaszcza, że to policjant kopnął ją i dał jej szturchańca, nieszczere i wykrętne; wyjaśnieniom tym przeczą relacje pokrzywdzonego A. M., zeznania wspierającego go świadka P. R. widzącego zachowanie oskarżonej oraz zeznania przybyłego na miejsce do jej syna ratownika medycznego R. R. z relacji, którego wynika, że w jego obecności – co należy podkreślić – A. P. krzyczała, nie słuchała policjantów, szarpała i popychała policjantów, była przez nich uspokajana;

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

M. P. (1)

II

A. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

I

artykuł 224 §2 k.k. penalizuje stosowanie przemocy lub groźby bezprawnej w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej;

przestępstwo określone w art. art. 224 §1 k.k. dokonane jest w momencie podjęcia czynności o znamionach przemocy dla wywarcia wpływu na czynności urzędowe odpowiednich organów; ewentualny skutek tego rodzaju działań pozostaje poza zakresem ustawowych znamion tego przestępstwa; innymi słowy z wypełnieniem znamion tego przestępstwa mamy do czynienia niezależnie od tego, czy sprawca, stosując przemoc lub groźbę karalną, osiągnął zamierzony cel w postaci zmuszenia funkcjonariusza publicznego lub osoby przybranej mu do pomocy do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej (zob. wyrok SN z 26 kwietnia 1982 r., II KR 70/82, OSNKW 1982, nr 9, poz. 60);

przemoc lub groźba bezprawna jest w tym przypadku, jak podnosi się w orzecznictwie, „narzędziem oddziaływania na psychikę indywidualnie oznaczonych osób” (zob. wyrok SA w Białymstoku z 11.04.2002 r., II AKa 16/02, OSA 2003/4, poz. 37); przez przemoc należy rozumieć takie oddziaływanie środkami fizycznymi, które uniemożliwiając lub przełamując opór zmuszanego, ma albo nie dopuścić do powstania lub wykonania jego decyzji woli, albo naciskając aktualnie wyrządzoną dolegliwością na jego procesy motywacyjne, nastawić te decyzje w pożądanym przez sprawcę kierunku (zob. J. Wawrowski, Przestępstwa..., s. 122); nie jest konieczne zastosowanie takiej siły, która w ogóle uniemożliwia drugiej osobie realizację jej woli, nacisk musi być jednak tak silny, że będzie stanowił istotny czynnik mogący, zdaniem obiektywnego obserwatora, ograniczyć wolność wyboru postępowania przez inną osobę;

z dowodów przeprowadzonych przed Sądem wynika, że M. P. (1) wiedział, że feralnego dnia będą na jego polu przeprowadzane prace energetyków polegające na wymianie słupów i linii elektrycznych – otrzymał wcześniej pismo o tym informujące z zakładu energetycznego (na co wskazywał świadek R. O. k.11v), ponadto tego dnia, przed przystąpieniem do prac, był u niego R. O. (1), który poinformował go o zaplanowanych pracach, w czasie rozmowy nie zgodził się na to i nakazał energetykom opuszczenie nieruchomości; potem oskarżony był na polu, rozmawiał tam z pracownikami i policjantami, i kiedy dowiedział się, że prace będą tego dnia przeprowadzone, zapowiedział przyjazd ciągnikiem i załatwienie sprawy po swojemu, był wówczas ostrzegany przez policjantów, że jeśli stworzy zagrożenie dla innych osób to będą wobec niego zastosowane środki przymusu bezpośredniego – zdawał więc sobie także sprawę kto wezwał i w jakim celu są tam Policjanci, tj. że udzielają asysty pracownikom zakładu energetycznego, którym oskarżony zabronił (wbrew prawu) wykonywania prac, nakazując opuszczenie łąki; potem oskarżony przyjechał na pole ciągnikiem nie w celach rekreacyjnych, nie po to by jeździć wokół, czy prowadzić prace polne w bezpiecznej odległości, tylko wjechał bezpośrednio na miejsce prac, mało tego, jeździł po przewodzie i manewrował traktorem w bliskiej odległości od znajdujących się tam osób, zwłaszcza asystujących policjantów; robił to więc nie tylko po to by zmusić pracowników do zaprzestania prac (co zapowiedział), ale bezpośrednio godził w czynności obecnych na miejscu policjantów, tj. w ich asystę, zabezpieczenie pracowników; to zachowanie oskarżonego, choć poruszał się on ciągnikiem z niedużą prędkością, spowodowało, że policjanci – z uwagi na stwarzane przez oskarżonego niebezpieczeństwo – polecili pracownikom przerwanie prac i oddalenie się w bezpieczne miejsce, a sami próbowali bezskutecznie zatrzymać oskarżonego;

z dowodów wynika zatem, że oskarżony wjeżdżając traktorem na łąkę i jeżdżąc po niej w miejscu prac w sposób opisany powyżej, stosował przemoc (rozumianą jak opisano wyżej) wobec policjantów w miejscu ich działań celem wywarcia na funkcjonariuszach wpływu, nacisku na odstąpienie od asysty, tj. w celu zmuszenia ich do zaniechania prawnych czynności służbowych;

swoim zachowaniem oskarżony dopuścił się przestępstwa z art. 224 §2 k.k.;

II

z dowodów wynika, że policjanci z KP B. M. W., P. R. i A. M. w domu oskarżonego przystąpili do jego zatrzymania, w związku wcześniejszym niebezpiecznym zachowaniem wymienionego na łące, oskarżona zaś próbując przedostać się do pokoju, w którym przebywał jej syn, zaatakowała wykonującego czynności służbowe w postaci zatrzymania asp. sztab. A. M.; oskarżona szarpiąc za mundur i kopiąc policjanta działała w celu zmuszenia go do odstąpienia od wskazanej prawnej czynności służbowej;

czyn oskarżonej stanowił przestępstwo z art. 224 §2 k.k.;

☐

3.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. P. (1)

I

Sąd wymierzył oskarżonemu M. P. (1) na podstawie art. 224 §2 k.k. w zw. z art. 33 §1 i §3 k.k. w zw. z art. 37a §1 k.k. karę grzywny w wysokości 150 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych;

Sąd miał na względzie dotychczasową niekaralność i wyrażenie częściowo skruchy; Sąd uwzględnił także, że zachowanie oskarżonego spowodowane było emocjami i jego błędnym przeświadczeniem (które ostatecznie zrozumiał), że pracownicy zakładu energetycznego działali bezprawnie;

miarkując wysokość grzywny Sądu uwzględnił sytuację w jakiej znajduje się oskarżony – kawaler, utrzymuje się z renty;

orzeczona kara jest sprawiedliwa, spełni cele prewencji indywidualnej (powstrzymując przed naruszeniem prawa w przyszłości) oraz właściwie będzie oddziaływać na ogół społeczeństwa, zwłaszcza na środowisko oskarżonego;

A. P.

II

Sąd wymierzył A. P. na podstawie art. 224 §2 k.k. w zw. z art. 33 §1 i §3 k.k. w zw. z art. 60 §2 i §6 pkt 4 k.k. karę grzywny w wysokości 40 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 10 złotych;

wymierzając karę Sąd miał na uwadze dotychczasową niekaralność oskarżonej;

Sąd miał na uwadze także okoliczności zdarzenia, motyw działania oskarżonej – chęć udzielenia pomocy synowi będącemu po zawale, którego obezwładniało dwóch silnych policjantów, którzy rzucili się na niego i razili go paralizatorem; a więc że działała pod wpływem impulsu, emocji, chcąc jako matka, widząc jak traktowany jest jej syn, udzielić mu wsparcia (wskazywał na to sam pokrzywdzony A. M. k.43v); nie działała ona wyłącznie z chęci bezpodstawnego ataku na policjanta, wyłącznie aby wyrządzić mu krzywdę;

Sąd uwzględnił też, że działania oskarżonej nie mogły i nie wyrządziły policjantowi większej krzywdy; A. P. w czasie zdarzenia była 74 letnią, schorowaną kobietą, jej atak na 41 letniego, silnego i postawnego policjanta nie był intensywny, z ładunkiem wyjątkowo dużej przemocy fizycznej, nie mógł więc i nie wyrządził większych obrażeń A. M., także jego mundur nie został naruszony (nie było rozdarć);

we wskazanych okolicznościach nawet najniższa kara byłaby w tym przypadku za surowa, dlatego Sąd zastosował wobec oskarżonej nadzwyczajne złagodzenie kary, orzekając wobec niej grzywnę, której poniesienie z jednej strony nie będzie niemożliwe dla oskarżonej (emerytka, nie posiada nikogo na utrzymaniu), a z drugiej uzmysłowi jej fakt złamania jednak prawa;

orzeczona kara spełni cele prewencji indywidualnej (powstrzymując oskarżoną przed naruszeniem prawa w przyszłości) oraz właściwie będzie oddziaływać na ogół społeczeństwa, zwłaszcza na środowisko oskarżonej;

M. i A. P.

III

Sąd, dla wzmocnienia wychowawczego celu kar, na podstawie art. 43b k.k. orzekł podanie wyroku do publicznej wiadomości poprzez zamieszczenie jego treści na stronie internetowej Sądu na okres jednego miesiąca;

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd, mimo uprzedzenia stron o możliwości zakwalifikowania czynu zarzucanego oskarżonemu M. P. (1) jako występku z art. 160 §1 i §3 k.k. (k.301), ostatecznie pominął taką kwalifikację, mając na uwadze zebrane w sprawie dowody oraz stanowisko pokrzywdzonych policjantów – k.303;

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV, V

Sąd na podstawie art. 22 ³ ust. 1 Ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych zasądził od Skarbu Państwa na rzecz r. pr. N. W. kwotę 1680 złotych oraz podatek VAT w kwocie 386,40 zł tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonym z urzędu oraz – mając na uwadze trudną sytuację oskarżonych – na podstawie art. 624 §1 k.p.k., art. 626 §1 k.p.k. i art. 17 ust.1 i 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych zwolnił ich od obowiązku zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty.

6.  1Podpis