Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt VI Ca 276/22

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 08 lutego 2023 r.

Sąd Okręgowy w Olsztynie VI Wydział Cywilny Rodzinny

w składzie:

Przewodniczący:

Sędzia Jolanta Biernat - Kalinowska

po rozpoznaniu w dniu 08 lutego 2023 r. w Olsztynie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa J. P.

przeciwko H. Ś.

o ustalenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego

na skutek apelacji powoda od wyroku Sądu Rejonowego w Olsztynie

z dnia 5 września 2022 roku, sygn. akt III RC 737/21

oddala apelację.

Sygn. akt VI Ca 276/22

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Olsztynie wyrokiem z dnia 05 września 2022 r. wydanym w sprawie sygn. akt III RC 737/21 uchylił alimenty zasądzone od powoda J. P. na rzecz pozwanej H. Ś. zasądzone wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 23 lipca 2002 r. w sprawie III RC 1024/01 w wysokości po 450 zł miesięcznie za okres od dnia (...) r. do (...) r. (punkt I.), oddalił powództwo w pozostałej części (punkt II.) oraz zniósł wzajemnie między stronami koszty procesu (punkt III.).

W uzasadnieniu Sąd ten wskazał, że zasadne jest uchylenie alimentów zasądzonych od powoda na rzecz córki jedynie za okres, kiedy podjęła ona zatrudnienia i była w stanie samodzielnie się utrzymać. Sąd zwrócił uwagę, że aktualnie pozwana podjęła decyzję o kontynuowaniu nauki i nie jest w stanie samodzielnie zabezpieczyć swoich potrzeb. Zwrócił uwagę, że pozwana pracuje, studiuje (...) i pomimo tego nadal istnieje zakres jej usprawiedliwionych potrzeb, których nie jest w stanie samodzielnie zaspokoić. Podniósł, że powód ma możliwości zarobkowe i majątkowe aby nadal łożyć alimenty na rzecz córki. Niezależnie od powyższego Sąd Rejonowy podkreślił, że uwzględnienie żądania powoda w całości byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Podkreślił, że powód przez wiele lat działał na niekorzyść pozwanej, nie interesował się jej losem, nie angażował się w jej wychowanie i rozwój. Pomimo dysponowania znacznymi dochodami i majątkiem jego zaangażowanie w życie córki sprowadzało się jedynie do uiszczania niewysokich alimentów.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodził się powód zarzucając mu:

1. naruszenie art. 133 § 1 kro i art. 133 § 3 kro poprzez ich niezastosowanie,

2. uwzględnienie zeznań pozwanej i jej matki, pomimo, że to jego twierdzenia były spójne i logiczne.

W oparciu o powyższe wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez uchylenie jego obowiązku alimentacyjnego względem pozwanej także po (...) r. We wniosku ewentualnym wniósł o uchylenie wyroku w punkcie II i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi I instancji.

W uzasadnieniu wskazał, że pozwana zdobyła już zawód (...) podjęła zatrudnienie i jest w stanie samodzielnie zabezpieczyć swoje potrzeby. Zwrócił uwagę, że nie ma możliwości majątkowych i zarobkowych by dalej łożyć alimenty na rzecz pozwanej.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd Okręgowy w całości podziela ustalenia faktyczne i rozważania dokonane przez Sąd Rejonowy i uznaje je za własne. W takiej sytuacji gdy sąd odwoławczy orzeka na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w pierwszej instancji i aprobuje dotychczasowe ustalenia, nie musi ich powtarzać (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 kwietnia 2007 r., II CSK 18/07, Lex nr 966804; orzeczenie Sadu Najwyższego z dnia 13 grudnia 1935 r., C III 680/34. Zb. Urz. 1936, poz. 379, z dnia 14 lutego 1938 r.., C II 21172/37, Przegląd Sądowy 1938, poz. 380 i z dnia 19 listopada 1998 r., III CKN 792/98, OSNC 1999, nr 4, poz. 83; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 marca 2006 r., I CSK 147/05).

W pierwszej kolejności wskazać należy, że słusznie Sąd Rejonowy uznał, że brak jest podstaw aby uchylić obowiązek alimentacyjny powoda wobec pozwanej po dniu (...) r. Podkreślić należy, że pozwana od (...) r. podjęła naukę na studiach (...). Analiza przedstawionych przez pozwaną wydatków i dochodów wskazuje, że pomimo, iż pracuje nie jest w stanie samodzielnie się utrzymać, bez dalszej pomocy matki i alimentów. Tym samym powód winien nadal partycypować w kosztach jej utrzymania tym bardziej, że zasądzone alimenty są w istocie niewysokie. Nie bez znaczenia jest przy tym, że powód ma możliwości majątkowe i zarobkowe by łożyć na pozwaną zasądzone alimenty. Zgromadzony materiał dowodowy wskazuje bowiem, że uiszczanie przez powoda alimentów na rzecz pozwanej nie uszczupla znacząco jego budżetu.

Podkreślić również należy, na co słusznie zwrócił uwagę Sąd Rejonowy, że żądania z jakimi wystąpił powód są sprzeczne z zasadami współżycia społecznego. Podnieść należy, że powód poza uiszczaniem alimentów nie uczestniczył w życiu pozwanej, nie interesował się nią. Pomimo osiągania znacznych dochodów i majątku nie zaoferował pozwanej żadnego wsparcia, wykluczył ja całkowicie ze swojego życia. Swoim synom zaś zapewnił nie tylko dobrobyt materialny, ale i dobre wykształcenie. Tym samym odmawianie pozwanej nauki, co byłoby następstwem uwzględnienia żądania powoda, jawi się jako niesprawiedliwe. Jeżeli bowiem powód zdecydował o wykluczeniu się z życia pozwanej to winien przynajmniej ponosić część kosztów jej utrzymania.

Sąd Odwoławczy nie podzielił zatem stanowiska skarżącego w zakresie kwestionowania rozstrzygnięcia Sądu Rejonowego. W konsekwencji po analizie postępowania przeprowadzonego przez Sąd Rejonowy dokonanej przez pryzmat zarzutów apelacyjnych Sąd Odwoławczy uznał, że wyrok Sądu I instancji jest słuszny i prawidłowy, zaś argumenty apelacji nie zdołały go zdyskredytować, wobec czego na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację.

VI Ca 276/22

Podstawa prawna:

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE