Pełny tekst orzeczenia

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 227/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

M. C.

w bliżej nieustalonym okresie czasu oraz miejscu lecz nie później niż do dnia 13 maja 2021 roku podrobił w celu użycia za autentyczny dokument w postaci potwierdzenia zakupu gatunku objętego ograniczeniami UE – „potwierdzeniu pochodzenia zwierzęcia” poprzez podrobienie podpisu obrazującego nazwisko R. D. obywatela Słowacji, a następnie użył ww. dokumentu jako autentyczny w dniu 13.05.2021 roku w Urzędzie Miasta N., Wydziale (...) w sprawie rejestru zwierząt należących do gatunków podlegających ograniczeniom na podstawie przepisów prawa UE,

tj. o przestępstwo z art. 270 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 13.05.2021 r. do Urzędu Miasta N. - Wydział (...) wpłynął wniosek M. C. o wpis do rejestru zwierząt należących do gatunków podlegających ograniczeniom na podstawie przepisów prawa UE wraz z załącznikami, w tym dokumentem oznaczonym jako Potwierdzenie pochodzenia zwierzęcia. M. C. chciał w ten sposób zarejestrować papugi gatunku mnicha nizinna.

zeznania J. K.

24-26, 138-139

oryginał dokumentu Potwierdzenie pochodzenia zwierzęcia wraz z kopią tego dokumentu

32-33

zeznania R. T.

139

częściowe wyjaśnienia M. C.

114-115

W związku z brakami formalnymi w/w wniosku, Prezydent Miasta N., pismem z dnia 31.05.2021 r., wezwał wnioskodawcę do ich uzupełnienia. Urząd domagał się wskazania łacińskiej nazwy zwierząt oraz podania kompletnego adresu hodowli, z której nabyto przedmiotowe ptaki. M. C. uzupełnił wniosek, zgodnie z żądaniem Prezydenta Miasta.

zeznania J. K.

24-26

zeznania R. T.

139

uwierzytelniona kserokopia pisma z dnia 31.05.2021 r.

8

Urząd Miasta N. dokonał weryfikacji prawdziwości złożonych dokumentów zwracając się do Ministerstwa Klimatu i (...). Ministerstwo - po kontakcie ze stroną słowacką - ustaliło, że R. Ď., który miał sprzedać w/w papugi, nie hoduje tego gatunku, nie zawierał żadnej umowy z M. C., a podpis nakreślony na dokumencie oznaczonym jako Potwierdzenie pochodzenia zwierzęcia, nie jest jego autorstwa.

zeznania J. K.

24-26

korespondencja e-mail wymieniona między Urzędem Miasta N., a Ministerstwem Klimatu i (...)

18-23

W związku z w/o informacjami, Prezydent Miasta N., powiadomił organy ścigania o możliwości popełnienia przestępstwa fałszerstwa dokumentów.

zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa wraz z załącznikami

1-23

Fakt dokonania fałszerstwa podpisu na dokumencie Potwierdzenie pochodzenia zwierzęcia potwierdziły opinie (w tym jedna uzupełniająca), wydane przez biegłego zakresu kryminalistycznych badań dokumentów .

opinia z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów

50-62

uzupełniająca opinia z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów

130-133

analiza porównawcza kopii rękopisów

107-110

Oskarżony M. C. nie był dotychczas karany sądownie.

karta karna

98

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

M. C.

w bliżej nieustalonym okresie czasu oraz miejscu lecz nie później niż do dnia 13 maja 2021 roku podrobił w celu użycia za autentyczny dokument w postaci potwierdzenia zakupu gatunku objętego ograniczeniami UE – „potwierdzeniu pochodzenia zwierzęcia” poprzez podrobienie podpisu obrazującego nazwisko R. D. obywatela Słowacji, a następnie użył ww. dokumentu jako autentyczny w dniu 13.05.2021 roku w Urzędzie Miasta N., Wydziale (...) w sprawie rejestru zwierząt należących do gatunków podlegających ograniczeniom na podstawie przepisów prawa UE,

tj. o przestępstwo z art. 270 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Podpis R. Ď. nakreślony na dokumencie Potwierdzenie pochodzenia zwierzęcia jest autentyczny i został wykonany przez w/w mężczyznę.

wyjaśnienia M. C.

114-115

zeznania A. C.

139

OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania J. K.

Świadek opisała w jakich okolicznościach przedmiotowy dokument wpłynął do Urzędu Miasta N., co wzbudziło wątpliwości urzędników i jak te wątpliwości weryfikowano. Świadek jest pracownicą w/w (...), brak jest okoliczności które podważałyby jej wiarygodność, a zaprezentowany przez nią obieg dokumentów przedłożonych przez M. C. znajduje odzwierciedlenie w zgromadzonej dokumentacji, a także wyjaśnieniach oskarżonego i zeznaniach R. T..

zeznania R. T.

Świadek opisał w jakich okolicznościach przedmiotowy dokument wpłynął do Urzędu Miasta N., co wzbudziło wątpliwości urzędników i jak te wątpliwości weryfikowano. Świadek jest pracownikiem w/w (...), brak jest okoliczności które podważałyby jego wiarygodność, a zaprezentowany przez niego obieg dokumentów przedłożonych przez M. C. znajduje odzwierciedlenie w zgromadzonej dokumentacji, a także wyjaśnieniach oskarżonego oraz zeznaniach J. K..

częściowe wyjaśnienia M. C.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego jedynie w ograniczonym zakresie, a mianowicie w części dotyczącej składania pism w Urzędzie Miasta N.. Okoliczności te są bezsporne, potwierdza je zgromadzona dokumentacja.

oryginał dokumentu Potwierdzenie pochodzenia zwierzęcia wraz z kopią tego dokumentu

Dokument ten został przekazany przez Urząd Miasta N., w takim stanie jaki został złożony w w/w Urzędzie przez oskarżonego.

uwierzytelniona kserokopia pisma z dnia 31.05.2021 r.

Dokument ten odzwierciedla treść oryginału dokumentu. Kserokopia została sporządzona i uwierzytelniona przez uprawnioną, niezaangażowaną w konkretne rozstrzygnięcie sprawy, osobę.

zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa wraz z załącznikami

Dokumentacja została wytworzona przez pracownika organu samorządowego, w żaden sposób niezaangażowanego w konkretne rozstrzygnięcie sądowe. Brak okoliczności, które podważałyby wiarygodność tej dokumentacji. Jej treść nie była także kwestionowana przez strony postępowania. Częściowo zawiera kserokopie - odtworzenie posiadanych przez Urząd dokumentów.

korespondencja e-mail wymieniona między Urzędem Miasta N., a Ministerstwem Klimatu i (...)

Dokumentacja została wytworzona przez pracowników organów państwowego i samorządowego, w żaden sposób niezaangażowanych w konkretne rozstrzygnięcie sądowe. Ma ona charakter techniczny - odtwarza informacje zapisane w bazach danych, którymi dysponuje Urząd. Brak okoliczności, które podważałyby wiarygodność tej dokumentacji. Jej treść nie była także kwestionowana przez strony postępowania.

opinia z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów

Biegły sądowy z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów kategorycznie wskazał, że wpisy znaczeniowe, wypełniające rubryki druku "Potwierdzenie pochodzenia zwierzęcia", sporządzone na nazwisko hodowcy: (...) i nowego właściciela : (...) z datą sprzedaży "04.05.2021", wraz z podpisami obrazującymi nazwiska (...) i (...) - zostały nakreślone przez M. C.. Wyniki ekspertyzy poprzedzone zostały analizą wstępną badanych materiałów, natomiast biegły zdecydował się zastosować metodę graficzno-strukturalno-porównawczą. Odnośnie opinii tej obrońca oskarżonego złożył zastrzeżenia, do których ustosunkował się biegły sporządzając opinię uzupełniającą.

uzupełniająca opinia z zakresu kryminalistycz-nych badań dokumentów

Obrońca oskarżonego sformułował zastrzeżenia do uzyskanej w toku postępowania opinii. Zdaniem obrońcy :

a) opinia udowadnia coś co tego udowodnienia nie potrzebuje, gdyż oskarżony nie kwestionował, że część znaków graficznych na Potwierdzenie pochodzenia zwierzęcia sformułował osobiście. Tymczasem biegły poszukiwał podobieństw między nakreślonymi przez M. C. wyrazami, a materiałem porównawczym pobranym w toku badań. Opinia, zdaniem obrońcy, powinna skupiać się na porównaniu zapisów skreślonych ręką domniemanego R. Ď. i M. C..

b) brak analizy różnic pomiędzy pismem M. C., a tym które znajduje się w dokumencie. Zdaniem obrońcy analiza pismoznawcza nie może ograniczać się do wyliczenia cech i gołosłownego stwierdzenia, że są zgodne lub różne.

c) brak wyraźnego podkreślenia, że pismo majsuskułowe (wielkie litery) jest pismem trudnym do oceny grafologicznej, ponieważ nie posiada takiej ilości cech indywidualizujących, które dają się łatwo odróżnić.

W związku z zarzutami do opinii - mającymi charakter merytorycznych uwag, poproszono biegłego, aby ten ustosunkował się do tych zarzutów. Wyjaśnienie wątpliwości wymagało bowiem wiedzy i wiadomości specjalnych.

Biegły wytłumaczył, że badany przez niego materiał posiada wysoką jakoś identyfikacyjną - zawiera trwale ukształtowane i utrwalone indywidualne cechy graficzne dla piszącego. Wskazał także, że do oceny pisma majuskułowego bardzo dobrze nadaje się metoda graficzno-strukturalno-porównawcza. Zaobserwował istotne zgodności cech indywidualnych : budowa, nacisk linii znaków itp. Oskarżony i jego obrońca mieli także możliwość aktywnego uczestniczenia w wyjaśnianiu ewentualnych wątpliwości na etapie formułowania zagadnień, do których powinien się odnieść biegly.

Sąd w całości podzielił opinię biegłego oraz opinię uzupełniającą, jako pełne, jasne oraz należycie umotywowane. Opinie spełniają wymogi określone w art. 200 k.p.k. i zostały wytworzone przez osoby posiadające odpowiednie kwalifikacje zawodowe.

karta karna

Dokument urzędowy. Brak okoliczności, które podważałyby wiarygodność tej dokumentacji. Jej treść nie była także kwestionowana przez strony postępowania.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowe wyjaśnienia M. C.

Sąd uznał za niewiarygodne wyjaśnienia oskarżonego w zakresie w jakim kwestionuje on autorstwo podpisu osoby R. Ď.. Przede wszystkim takie stwierdzenie stoi w sprzeczności z kategorycznymi opiniami biegłego z zakresu kryminalistycznych badań pisma, który to dowód ma kluczowe znaczenie w sprawie. Ponadto, z ustaleń poczynionych przez Ministerstwo Klimatu i (...) wynika, że R. Ď. nie jest hodowcą papug mnicha nizinna, co także nie uprawdopodabnia wersji zdarzeń zaprezentowanej przez oskarżonego.

zeznania A. C.

A. C. opisała pokrótce w jakich okolicznościach jej mąż nabył papugi mnicha nizinna, zaznaczając, że podpis sprzedającego nakreślił ten pan, który tam stał. Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka, gdyż stoją one w sprzeczności z kluczowym dowodem w sprawie, a mianowicie opiniami biegłego z zakresu kryminalistycznych badań dokumentów.

zeznania B. C.

B. C. zeznała, że otrzymała papugi mnicha nizinna od M. C.. Nie ma jednak wiedzy w przedmiocie, jak jej syn wszedł w posiadanie w/w ptaków. Jej zeznania nie były zatem relewantne dla ustalenia stanu faktycznego sprawy.

Obrońca oskarżonego przedłożył do akt sprawy dokument : "Analiza porównawcza kopii rękopisów", w której stwierdzono, że rękopisy widniejące w pozycjach o treści (...) i (...) ... nie można wykluczyć, że nie zostały sporządzone przez tę samą osobę, której kopie wzorów rękopisów przedłożone zostały do badań. Pomijając, że wniosek wypływający z w/w analizy jest bardzo zachowawczy - to opinia prywatna, będąca w istocie pisemnym opracowaniem zleconym przez uczestnika postępowania, a nie przez uprawniony organ procesowy, nie jest opinią w rozumieniu art. 193 k.p.k. w zw. z art. 200 § 1 k.p.k. i nie może stanowić dowodu w sprawie. Określenie danego opracowania mianem opinii, czy też podpisanie takiego opracowania przez określoną osobę, powołującą się na posiadanie wiadomości specjalnych, nie ma znaczenia. Niczego w tym zakresie nie zmienia też fakt, że autor prywatnej ekspertyzy jest wpisany na listę jako biegły sądowy. Opinia prywatna stanowi bowiem dowód w rozumieniu przepisów procesowych, jednak jest to dowód w postaci dokumentu prywatnego przedstawionego przez stronę (w tym przypadku przez obrońcę). ( Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 kwietnia 2022 r., sygn. V KK 118/22). W toku postępowania uzyskano opinie, które jednoznacznie identyfikują osobę, która nakreśliła znak w miejscu podpisu hodowcy. Opinie te są pełne, jasne oraz należycie umotywowane, a jak opisano powyżej ich treść nie może zostać zastępowano dokumentacją prywatną.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

x

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgromadzony w sprawie materiał dowodowy w pełni uzasadnia tezę, że oskarżony M. C. dopuścił się przestępstwa fałszerstwa materialnego. .

Artykuł 270 § 1 k.k. określa odpowiedzialność za fałszerstwo materialne. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu ten, kto w celu użycia za autentyczny, podrabia lub przerabia dokument lub takiego dokumentu jako autentycznego używa. Podrabianiem jest nadanie jakiemuś przedmiotowi (np. pismu) pozorów dokumentu w celu wywołania wrażenia, że zawarta w nim treść pochodzi od wymienionego w nim wystawcy, podczas gdy w rzeczywistości tak nie jest. W grę może wchodzić podrobienie całości dokumentu lub tylko jego fragmentu. „Podrobieniem będzie więc zarówno podrobienie całego tekstu [...] dokumentu wraz z podpisem, jak i podrobienie samego podpisu. Nie czyni przy tem różnicy, czy osoba, której podpis podrobiono, w rzeczywistości istnieje i nosi imię i nazwisko, które podrobiono, czy też osoba ta nie istnieje” (Peiper, Komentarz, s. 395). Jak podniósł Sąd Najwyższy w wyroku z 4.12.2002 r., III KKN 370/00, LEX nr 74375: „Z punktu widzenia przedmiotu ochrony przestępstwa z art. 270 kk obojętne jest, czy podrobiony został oryginał dokumentu, jego kopia czy kserokopia. Przestępstwo w swojej istocie skierowane jest przeciwko wiarygodności dokumentu, a to może być zachwiane w sytuacji, gdy w obrocie prawnym znajdzie się kserokopia dokumentu nie odpowiadająca treści oryginalnego dokumentu lub stanowiąca jedyny dokument”. Przerobienie polega na zmianie treści istniejącego, autentycznego dokumentu (por. wyrok SN z 5.09.2000 r., II KKN 569/97, Prok. i Pr.-wkł. 2001/2, poz. 6). Przerobienie dokumentu może polegać na dokonaniu skreśleń, wymazaniu, uczynieniu dopisków, wywabieniu. Może także polegać na zniszczeniu części dokumentu w celu nadania mu innej treści. Także w przypadku przerobienia dokumentu istotne jest, czy dotyczy ono takiego fragmentu, który ma znaczenie prawne. Niekiedy zmiany dokonane w dokumencie autentycznym dotyczą takich jego części, które nie mają znaczenia w perspektywie definicji normatywnej dokumentu. ( Wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 16 lutego 2021 r., sygn. II AKa 255/20).

Znamię "użycia" w rozumieniu art. 270 § 1 k.k. postrzegać więc należy jako przedłożenie dokumentu m.in. organowi, instytucji lub wykorzystanie go w związku z działaniem urządzenia, np. dla weryfikacji tożsamości. ( Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 2021 r., sygn. II KK 132/20).

Przestępstwo podrobienia lub przerobienia dokumentów ma charakter kierunkowy i może być popełnione wyłącznie z zamiarem bezpośrednim. Sprawca ma działać w celu użycia sfałszowanych dokumentów jako autentycznych przez siebie lub inną osobę, a cel ten powinien zostać ujęty w opisie zarzucanego sprawcy czynu i udowodniony (por. wyroki SN: z 9.02.2004 r., V KK 194/03, oraz z 6.10.2016 r., V KK 225/16, LEX nr 2120901). Sfałszowanie dokumentów w innym celu (np. hobbystycznym, naukowym) nie realizuje znamion art. 270 § 1 (zob. W. Wolter [w:] I. Andrejew, W. Świda, W. Wolter, Kodeks karny..., nt 7 do art. 265).

Kodeksowe pojęcie dokumentu jest bardzo pojemne, w każdym razie jego zakres jest znacznie szerszy od zakresu wyznaczonego przez znaczenie, jakie zwykliśmy przypisywać temu pojęciu w języku dnia codziennego. Obejmuje ono nośniki informacji zapisane tak metodami tradycyjnymi, jak i nowymi (np. tzw. dokumenty elektroniczne), a nawet całkowicie niekonwencjonalnymi.

Nośnik informacji spełniający kryteria wskazane w art. 115 § 14 jest dokumentem bez względu na to, w jaki sposób i gdzie powstał (w kraju czy za granicą) oraz w jakich celach go wytworzono (w celach dowodowych czy innych) - por. np. A. Zoll (w:) K. Buchała, A. Zoll, Kodeks..., s. 640; wyrok SN z dnia 15 października 2002 r., III KKN 90/00, LEX nr 56839; por. też wydana pod rządem art. 120 § 13 k.k. z 1969 r. uchwała SN z dnia 4 czerwca 1973 r., VI KZP 8/73, OSNKW 1973, nr 9, poz. 103. Przykładowo: dokumentami w rozumieniu przepisów kodeksu mogą być w określonych okolicznościach nie tylko oficjalne pisma kierowane przez daną jednostkę Policji do zewnętrznych adresatów, lecz także notatki służbowe czy też nawet notatniki służbowe funkcjonariuszy Policji (por. wyrok SN z dnia 20 kwietnia 2005 r., III KK 206/04, OSNwSK 2005, nr 1, poz. 802).

Definicja dokumentu przedstawiona w art. 115 § 14 k.k. ma szerokie znaczenie, wyrażające się stwierdzeniem, że dokumentem jest każdy przedmiot, z którym jest związane określone prawo, albo który ze względu na zawartą w nim treść, stanowi dowód prawa, stosunku prawnego lub okoliczności o potencjalnym znaczeniu prawnym.

Status dokumentu zależy więc niejednokrotnie od indywidualnej oceny i dlatego też o tym, czy określony przedmiot stanowi dokument decyduje jego faktyczna i subiektywna ocena w konkretnej sprawie. ( Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 2005 r., sygn. III KK 206/04)

W przypadku używania dokumentu sfałszowanego sprawca musi być świadomy, że dokument ten jest podrobiony lub przerobiony. Sprawca może jednak działać zarówno z zamiarem bezpośrednim, jak i ewentualnym (por. wyrok SN z 5.01.2006 r., WA 35/05, Prok. i Pr. 2006/6, poz. 11).

Oskarżony dokonując przypisanego mu czynu działał umyślnie z zamiarem bezpośrednim.

Oskarżony M. C. dokonał podrobienie dokumentu Potwierdzenie pochodzenia zwierzęcia poprzez naniesienie podpisu R. Ď.. Podpis ma znaczenie prawne, stanowi bowiem wyraz woli strony kontraktu, w tym przypadku potwierdzał pochodzenia zwierząt. Potwierdzenie to uznać także należy za dokument w rozumieniu art. 115 § 14 k.k. Podrobieniem nie było zaś wypełnienie poszczególnych rubryk dokumentu, w związku z tym Sąd wyeliminował ten fragment opisu czynu.

Oskarżony działał w celu użycia tak spreparowanego przez siebie dokumentu za autentyczny, o czym świadczy chociażby fakt, że następczo tego dokumentu rzeczywiście użył przedkładając go Prezydentowi Miasta N.. Takie Potwierdzenie było wymagane celem rejestracji papug, o czym oskarżony doskonale wiedział, gdyż zajmuje się hodowlą ptaków półprofesjonalnie, a poza tym w przeszłości wielokrotnie uczestniczył w procesie rejestracyjnym. Jednocześnie, co oczywiste, skoro M. C. sam dokonał podrobienia w/w dokumentu, posługując się nim przed organami administracji samorządowej, miał pełną świadomość jakim dokumentem dysponuje.

W momencie popełnienia czynu oskarżony był osobą pełnoletnią mającą możliwość rozpoznania bezprawności swoich czynu oraz doświadczoną w tego typu sprawach, gdyż co już podkreślono, wielokrotnie rejestrował wcześniej papugi. Nie zachodziły również wobec niego żadne okoliczności wyłączające winę czy bezprawność.

Swoim zachowaniem M. C. wyczerpał zatem znamiona przestępstwa fałszerstwa materialnego.

Wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. Od każdej dojrzałej, dorosłej i zdrowej osoby wymaga się aby dawała posłuch normie prawnej.

Ponadto zauważyć należy, że w przedmiotowej sytuacji nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca bezprawność bądź winę oskarżonego. M. C. był bowiem w chwili popełnienia czynu człowiekiem dorosłym, a w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności mogące wskazywać na całkowitą czy choćby częściową niepoczytalność oskarżonego, co mogłoby ewentualnie wyłączyć ponoszenie przez niego odpowiedzialności karnej.

☒

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

I

M. C.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Wina oskarżonego nie budzi wątpliwości. Od każdej dojrzałej, dorosłej i zdrowej osoby wymaga się aby dawała posłuch normie prawnej.

Ponadto zauważyć należy, że w przedmiotowej sytuacji nie zachodzi żadna okoliczność wyłączająca bezprawność bądź winę oskarżonego. M. C. był bowiem w chwili popełnienia czynu człowiekiem dorosłym, a w toku postępowania nie ujawniły się żadne okoliczności mogące wskazywać na całkowitą czy choćby częściową niepoczytalność oskarżonego, co mogłoby ewentualnie wyłączyć ponoszenie przez niego odpowiedzialności karnej.

W oparciu o powyższe ustalenia rolą Sądu było ustalenie, jaka reakcja prawnokarna będzie adekwatna do zaistniałej sytuacji.

W okolicznościach niniejszej sprawy Sąd uznał, że istnieją podstawy do zastosowania wobec oskarżonego środka probacyjnego w postaci warunkowego umorzenia postępowania karnego. W ocenie Sądu, przesłanki zastosowania tej instytucji zostały spełnione. Zgodnie z przepisem art. 66 § 1 k.k., Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Przestępstwo zarzucane oskarżonemu zagrożone jest karą pozbawienia wolności nie przekraczającą lat 5, zatem warunkowe umorzenie postępowania było dopuszczalne.

Pomimo, że czyn zarzucany oskarżonemu tj. przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. jest występkiem poważnym – Sąd uznał, że wina i społeczna szkodliwość czynu M. C. nie są znaczne. M. C. nie osiągnął żadnej korzyści majątkowej związanej z popełnionym przez siebie przestępstwa, nie wyrządził także żadnemu podmiotowi szkody związanej z podrobienie dokumentu Potwierdzenie pochodzenia zwierzęcia.

W ocenie Sądu okres próby wynoszący rok jest wystarczający do tego, by M. C. wykazał, że zasłużył na daną mu szansę. Oskarżony nie był dotychczas karany. Wiedzie ustabilizowany tryb życia, prowadzi przedsiębiorstwo, posiada rodzinę.

W stosunku do oskarżonego zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna – jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie ona przestrzegał porządku prawnego, a w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa.

W tym czasie oskarżony będzie mieć okazję do wykazania, że czyn którego się dopuścił był jedynie odosobnionym incydentem. Wyznaczony jednoroczny okres próby zdaniem Sądu spełni cele wychowawcze wobec oskarżonego oraz zweryfikuje postawioną wobec niego pozytywną prognozę kryminologiczną. W ocenie Sądu taka forma zakończenia postępowania nie sprzeciwia się społecznemu poczuciu sprawiedliwości.

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

M. C.

II

II

Na mocy art. 67 § 3 k.k. w zw. z art. 39 pkt 7 k.k. Sąd orzekł wobec M. C. środek karny w postaci świadczenia pieniężnego w kwocie 1 000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy postpenitencjarnej.

Zgodnie z brzmieniem art. 67 § 3 k.k. umarzając warunkowo postępowanie karne, sąd nakłada na sprawcę obowiązek naprawienia szkody w całości albo w części, a w miarę możliwości również obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, albo zamiast tych obowiązków orzeka nawiązkę; sąd może nałożyć na sprawcę obowiązki wymienione w art. 72 § 1 pkt 1-3, 5-6b, 7a lub 7b, a ponadto orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 pkt 7 lub zakaz prowadzenia pojazdów, wymieniony w art. 39 pkt 3, do lat 2. Przepisy art. 72 § 1a i 1b stosuje się odpowiednio. Orzeczenie jednego z obowiązków wskazanych w art. 67 § 3 k.k., tj. naprawienia szkody, zadośćuczynienia za krzywdę albo nawiązki, jest obligatoryjne w sytuacji, gdy Sąd umarza warunkowo postępowanie karne w każdym przypadku, w którym doszło do wyrządzenia pokrzywdzonemu krzywdy lub szkody. ( Wyrok Sądu Najwyższego Z Dnia 24 Maja 2022 R., Sygn. V KK 77/22). Przestępstwo z art. 270 § 1 k.k. jest skierowane przeciwko wiarygodności dokumentów i nie sposób przyjąć, by samo z siebie naruszało dobro prawne jakiejkolwiek osoby. ( Postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 26 stycznia 2021 r., sygn. III KK 400/20), a zatem nie orzeczono obowiązku naprawienia szkody, zadośćuczynienia za krzywdę albo nawiązki. Jednocześnie Sąd nałożył na oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 1 000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy postpenitencjarnej.

Kwota ta powinna stanowić dla oskarżonego odczuwalną dolegliwość, nie przekraczającą jego możliwości finansowych.

Oprócz wzmocnienia represji karnej środki karne pełnią również ważną funkcję prewencyjną, i to zarówno z punktu widzenia społecznego oddziaływania kary, jak i z punktu widzenia ich funkcji wychowawczej i zapobiegawczej, jaką winny one pełnić w stosunku do skazanego. Z uwagi na tak szeroki zasięg ich oddziaływania

uzupełniają jej cele, zwłaszcza w zakresie zapobieżenia ogólnego lub szczególnego

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd usunął z opisu czynu zwrot poprzez sporządzenie odręczne ww. dokumentu oraz. Sąd orzekający nie kwestionuje, że to M. C. jest autorem całości informacji zawartych w Potwierdzeniu pochodzenia zwierzęcia. Należy mieć jednak na uwadze, że nie każde działanie polegające na wprowadzeniu fizycznych zmian w dokumencie jest przestępstwem określonym w art. 265 § 1 k.k. (aktualnie 270 § 1 k.k.), lecz tylko takie, które takiej przerobionej postaci dokumentu nadaje pozory autentyczności, i podjęte jest w celu użycia przerobionego dokumentu za autentyczny ( Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 kwietnia 1998 r., sygn. III KKN 289/97). Oczywistym jest bowiem, że wzór jakiejkolwiek umowy, czy potwierdzenia (zaświadczenia) sporządzany jest przez konkretną osobę. Nie ma prawnego obowiązku, aby strony kontraktu aktywnie uczestniczyły podczas wypełniania druku umowy, np. wpisując bezpośrednio swoje dane osobowe. Taką sytuację, ciężko sobie zresztą wyobrazić, a zwłaszcza w profesjonalnym obrocie gospodarczym, gdzie ilość sporządzanych dokumentów jest bardzo duża. Zgodnie z w/w wyrokiem, tylko podpis słowackiego kontrahenta, nadawał dokumentowi Potwierdzeniu pochodzenia zwierzęcia walor autentyczności i tylko podrobienie tego podpisu stanowiło podrobienie przedmiotowego dokumentu. Kwestia kto wypełniał rubryki tego potwierdzenia jest bez znaczenia, a co więcej nic nie stało na przeszkodzie, aby rzeczywiście tekst umowy został spisany tylko przez jedną stronę.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 626 § 1 i art. 627 k.p.k. Sąd zasądził od oskarżonego M. C. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 zł tytułem zwrotu częściowych kosztów sądowych - zwalniając oskarżonego, na zasadzie art. 624 § 1 k.p.k., od ich uiszczenia w pozostałym zakresie.

Oskarżony wprawdzie osiąga wysokie dochody, jednak ma na utrzymaniu 4 dzieci, a ponadto nałożono na niego obowiązek świadczenia pieniężnego w kwocie 1 000 zł na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej. Zatem Sąd uznał za celowe zobowiązanie oskarżonego do uiszczenia jedynie częściowych kosztów postępowania.

Podpis