Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 listopada 2021r.

Sąd Rejonowy w Rybniku Wydział IV Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: sędzia Jerzy Cisowski

Protokolant: Beata Doleżych

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 listopada 2021r. w R.

sprawy z powództwa M. B. i N. B. reprezentowanych przez ojca Ł. B.

przeciwko K. B.

o alimenty

1)  zasądza od K. B. alimenty - na rzecz powodów N. B. ur. (...) w T. (Holandia) i na rzecz M. B. ur. (...) w T. (Holandia) – po 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) miesięcznie dla każdego z nich, począwszy od 31 marca 2021 roku, płatne do dnia 15-tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności którejkolwiek z rat do rąk Ł. B.;

2)  nadaje rygor natychmiastowej wykonalności wyrokowi w punkcie 1;

3)  zwalnia K. B. od kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa odnoście opłaty od zasądzonego roszczenia;

4)  oddala wniosek o zasądzenie kosztów procesu na rzecz Ł. B..

Sygn. akt IV RC 174/21

UZASADNIENIE

Małoletni powodowie M. B. i N. L. B. B. działający przez ojca Ł. B. domagali się zasądzenia od pozwanej K. B. w kwotach po 2000 zł na rzecz z każdego z małoletnich.

W uzasadnieniu podniesiono, że małoletni pochodzą ze związku małżeńskiego Ł. B. i K. B.. Małoletni obecnie pozostają pod pieczą ojca. Miesięczne koszty utrzymania małoletniego N. kształtują się na poziomie 3760 zł, natomiast małoletniego M. 3810 zł. Ojciec małoletnich zatrudniony jest na stanowisku operatora maszyn w firmie (...) z miesięcznym wynagrodzeniem na poziomie 12542 zł. Wskazano, że stronie powodowej nie jest znane obecne miejsce zatrudniania pozwanej oraz wysokość jej zarobków. Na marginesie jedynie wskazano, że pozwana z tytułu podziału majątku w grudniu 2020 roku otrzymała kwotę 18737,50 euro. (k. 3-7)

W odpowiedzi na pozew pozwana uznała powództwo do kwoty 200 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich oraz wniosła o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie.

W uzasadnieniu wskazała, że małoletni przebywają pod pieczą ojca z uwagi na treść postanowienia wydanego w trybie Konwencji Haskiej. Pomiędzy rodzicami małoletnich toczy się postępowanie o sprawowanie opieki nad dziećmi. Zakwestionowała wysokość kosztów utrzymania małoletnich, wskazując, że są one stanowcze zawyżone. Podniosła również, że w czasie kiedy małoletni pozostawali pod jej pieczą w Polsce ojciec małoletnich płacił na ich rzecz alimenty w wysokości 270 euro. Nadto podniosła, że ojciec małoletnich nie płacił regularnie alimentów na rzecz synów, co spowodowało, że pozwana zmuszona była zapożyczać się u rodziny. Otrzymane w wyniku podziału majątku środki pozwana przeznaczyła na spłatę zadłużenia u rodziny oraz remont domu partnera. Część otrzymanej kwoty przeznaczyła także na poczet zaległości w holenderskim urzędzie skarbowym. Odnosząc się do swojej sytuacji finansowej wskazała, ze pracuje w wymiarze ½ etatu na stanowisku sprzedawcy w sklepie (...) otrzymując miesięczne wynagrodzenie w wysokości 1400 zł brutto. Mieszka w domu partnera, gdzie ponosi połowę kosztów mieszkaniowych. Realizuje kontakty z małoletnimi za pośrednictwem videokonferencji raz w tygodniu. Przesyła małoletnim paczki z prezentami. (k.92-95)

Na rozprawie 9 listopada 2021r. pozwana uznała powództwo do kwoty po 400 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich oraz wniosła o oddalenie powództwa w pozostałym zakresie. (k. 180v.)

Sąd ustalił.

Małoletni N. B. rodzony 21 stycznia 2013 roku oraz małoletni M. B. urodzony (...) pochodzą ze związku małżeńskiego Ł. B. i K. B.. Ojciec małoletnich posiada niemieckie obywatelstwo, a małoletni posiadają polskie i niemieckie obywatelstwo.

Rodzice małoletnich wraz z małoletnimi mieszkali na terenie Holandii. Pozwana wraz z małoletnimi przyjechała do Polski 6 grudnia 2016r. na okres świąteczny. Jednakże ostatecznie odmówiła powrotu do Polski. W związku z tym ojciec małoletnich wniósł o wydanie dzieci w trybie konwencji haskiej. Na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w Rybniku z 25 kwietnia 2019r. w sprawie sygn. akt IV Nsm 695/17 nakazano wydać małoletnich ojcu. Sąd Okręgowy w Gliwicach na skutek apelacji utrzymał zaskarżone postanowienie w mocy.

Małoletni pozostają pod pieczą ojca na terenie Holandii.

Miesięczne koszty utrzymania małoletniego N. przedstawiają się następująco:

- wyżywienie 1300 zł,

- odzież i obuwie- 600 zł,

- środki czystości – 100 zł,

- witaminy i lekarstwa 150zł;

- zabawki 200 zł;

- rozrywka 200 zł;

- artykuły szkolne 150 zł;

- basen 240 zł

- urodziny kolegów 150 zł

- wycieczki 200 zł

Łącznie: 3290 zł

Miesięczne koszty utrzymania małoletniego M. przedstawiają się następująco:

- wyżywienie 1300 zł,

- odzież i obuwie- 500 zł,

- środki czystości – 100 zł,

- witaminy i lekarstwa 150zł;

- zabawki 200 zł;

- rozrywka 200 zł;

- artykuły szkolne 150 zł;

- basen 240 zł

- urodziny kolegów 150 zł

- wycieczki 200 zł

Łącznie: 3190 zł

Małoletni mieszkają wraz z ojcem, jego partnerką w domu stanowiącym własność ojca małoletnich. Koszty mieszkaniowe przedstawiają się następująco:

- prąd 368 zł

- gaz 65 zł

- woda 398 zł

- podatek od nieruchomości 312 zł

- rata kredytu hipotecznego 3807 zł

- ubezpieczenie domu 263 zł

- serwis ogrzewania 70 zł

- serwis kanalizacji 52 zł

Ojciec małoletnich pracuje w firmie (...), osiągając miesięczne wynagrodzenie w kwocie 12542 zł. Otrzymuje kwotę 95 euro miesięcznie dodatku z urzędu podatkowe. Kwotę tę przeznacza na zajęcia sportowe oraz zakup odzieży sportowej.

Partnerka ojca małoletnich nie pracuje z uwagi na urodzenie dziecka.

Pozwana ma obecnie 34 lat, pracuje na podstawie umowy o pracę na czas określony, do końca 2021 roku, w wymiarze pół etatu na stanowisku sprzedawcy. Osiąga wynagrodzenie w wysokości 1100 zł netto.

Pozwana mieszka wraz z partnerem w domu stanowiącym własność partnera. (...) pozwanej pracuje w firmie brata, gdzie osiąga wynagrodzenie rzędu 3000 zł.

Pozwana z tytułu podziału majątku otrzymała od byłego męża kwotę 18737,50 euro (86192,50 zł). Część tej kwoty przeznaczyła na spłatę zaległości w urzędzie podatkowym w Holandii, w wysokości 5000 euro.

W sierpniu bieżącego roku spędziła 4 dni w Holandii. W tym czasie widywała się z małoletnimi 3 razy, w obecności i pod nadzorem kuratora.

Dowód: akt urodzenia k. 9-10, postanowienie k. 11-12, rachunki i potwierdzenia płatności k. 16-70, 100-109, umowa o pracę k. 98-99, zeznania pozwanej k. 155v.-156, 172v., zeznania ojca małoletnich powodów k. 163-166,

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody przeprowadzone w sprawie, szczegółowo powyżej opisane.

Strony nie składały dalszych wniosków dowodowych, a w konsekwencji postępowanie dowodowe Sąd uznał za wystarczające do merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy.

Sąd zważył.

Zgodnie z regulacją art. 133 § 1 k.r.i.o. każdy z rodziców obowiązany jest do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Zakres świadczeń alimentacyjnych ustawodawca określił w art. 135 § 1 k.r.io., uzależniając go z jednej strony od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego, z drugiej zaś od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć te, których zaspokojenie zapewni podmiotowi uprawnionemu do alimentów odpowiedni rozwój fizyczny i duchowy. Będą to zatem nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji lecz również te, których celem jest stworzenie warunków bytowania stosownie do wieku uprawnionego, stanu jego zdrowia i innych okoliczności, których uprawniony nie jest w stanie własnymi siłami sobie zapewnić.

Należy przy tym podkreślić, że opisane, usprawiedliwione potrzeby w przypadku dziecka uprawnionego do alimentów powinny być przy tym oceniane całościowo, a zatem nie tylko na podstawie wieku, lecz również miejsca pobytu dziecka, jego środowiska, możliwości zarobkowych podmiotów zobowiązanych do jego utrzymania i całego szeregu okoliczności każdego konkretnego wypadku.

Pojęcia usprawiedliwionych potrzeb nie można przy tym - co jednoznacznie wskazano w orzecznictwie Sądu Najwyższego - odrywać od pojęcia zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Pojęcia te (usprawiedliwione potrzeby uprawnionego i możliwości majątkowe oraz zarobkowe zobowiązanego) w praktyce pozostają bowiem we wzajemnej zależności i obie te przesłanki wzajemnie na siebie rzutują, zwłaszcza przy ustaleniu przez sąd wysokości alimentów (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 października 1969 roku, III CRN 350/69, OSNPG 1970/2/15). Konkludując powyższe, przy ocenie zakresu obowiązku alimentacyjnego należy brać pod uwagę zatem również usprawiedliwione potrzeby własne zobowiązanego (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 listopada 1975 roku, III CRN 330/75, LEX nr 7777).

Nadto zgodnie z poglądem Sądu Najwyższego wyrażonym w tezie IV wytycznych w zakresie wykładni prawa i praktyki sądowej w sprawach o alimenty, dzieci mają prawo do równej stopy życiowej z rodzicami (uchwała pełnego składu Izby Cywilnej i Administracyjnej z dnia 16 grudnia 1987 roku III CZP 91/86).

Bezspornym w niniejszej sprawie jest fakt, że małoletni powodowie są niesamodzielnymi dziećmi i nie mają możliwości, aby poczynić starania w celu samodzielnego utrzymania. Małoletni nie dysponują również jakimkolwiek majątkiem, który mógłby stanowić ich źródło utrzymania. Dlatego też całość kosztów utrzymania małoletnich obciąża jego rodziców.

Należy podkreślić, iż ojciec małoletnich powodów swój obowiązek alimentacyjny względem syna wykonuje głównie poprzez osobiste starania o jego wychowanie i opiekę. Ojciec małoletnich sprawuje obecnie stale pieczę nad małoletnimi. Ma on możliwości zarobkowe, które wykorzystuje w pełni.

Odnosząc się do możliwości zarobkowych pozwanej wskazać, że są one na dużo niższym poziomie niż ojca małoletnich. Niemniej jednak pozwana pracuje i osiąga dochody pozwalające jej na partycypowanie w kosztach utrzymania małoletnich. Obecnie pracuje w niepełnym wymiarze czasu pracy, a jej możliwości zarobkowe należy uznawać na poziomie co najmniej najniższego wynagrodzenia krajowego.

Miesięczne koszty utrzymania uprawnionych nie należą do najniższych, jednakże ich wysokość determinuje przede wszystkim fakt, że mieszkają na terenie Holandii, gdzie koszty utrzymania w przeliczeniu na walutę polską są znacznie wyższe. Sąd nie miarkował kosztów utrzymania małoletnich, jednak nie sposób obciążać połową tych kosztów pozwaną. Pozwana by móc sprostać alimentom w żądanej wysokości musiałaby osiągać w Polsce zarobki przewyższające średnią wynagrodzenie w Polsce. Możliwości zarobkowe pozwanej, bacząc na jej wykształcenie oraz obecną sytuację, nie pozwalają na płacenie na rzecz małoletnich alimentów w żądanej wysokości.

Reasumując zatem wszystkie powyższe ustalenia faktyczne i rozważania prawne, Sąd doszedł do przekonania, że żądanie alimentów na rzecz małoletnich powodów jest częściowo uzasadnione, stąd też zasądził od pozwanej na rzecz małoletnich powodów alimenty w kwocie po 450 zł miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich.

O odsetkach na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat alimentacyjnych orzeczono w myśl przepisu art. 481 § 1 i 2 k.c., natomiast o natychmiastowej wykonalności punktu 1 wyroku Sąd orzekł na mocy art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c.

W zakresie kosztów postępowania Sąd zwolnił pozwaną od kosztów sądowych na rzecz Skarbu Państwa odnośnie opłaty od zasądzonego roszczenia oraz oddalił wniosek o zasądzenie kosztów procesu na rzecz Ł. B. – według zasady słuszności.