Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 listopada 2021r.

Sąd Rejonowy w Ostrzeszowie I Wydział Cywilny w następującym składzie:

Przewodniczący: Sędzia Małgorzata Wierzba-Golicka

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Ilona Motylewska

po rozpoznaniu w dniu 20 października 2021r. w Ostrzeszowie

na rozprawie

sprawach z powództwa D. W., B. W. i P. Ł.

przeciwko U. W.

o zapłatę

1. zasądza od pozwanej U. W. na rzecz powódki D. W. kwotę (...),- ( (...) ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 3 września 2016r. do dnia zapłaty;

2. oddala powództwo D. W. w pozostałym zakresie;

3. zasądza od pozwanej U. W. na rzecz powódki D. W. kwotę (...),- ( (...) ) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

4. zasądza od pozwanej U. W. na rzecz powódki P. Ł. kwotę (...),- ( (...) ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 4 listopada 2016r. do dnia zapłaty;

5. oddala powództwo P. Ł. w pozostałym zakresie;

6. zasądza od pozwanej U. W. na rzecz powódki P. Ł. kwotę (...),- ( (...) ) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

7. zasądza od pozwanej U. W. na rzecz powoda B. W. kwotę (...),- ( (...) ) złotych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie za okres od dnia 4 listopada 2016r. do dnia zapłaty;

8. oddala powództwo B. W. w pozostałym zakresie;

9. zasądza od pozwanej U. W. na rzecz powódki B. W. kwotę (...),- ( (...) ) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu;

10. nakazuje pobrać od pozwanej U. W. na rzecz Skarbu Państwa - Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie kwotę (...),(...) ( (...) ) tytułem nieuiszczonych kosztów procesu.

Małgorzata Wierzba-Golicka

Sygnatura akt I C 576/18

UZASADNIENIE

Powódka P. Ł. wniosła pozew w sprawie I C 576/18 przeciwko U. W. domagając się zasądzenia od pozwanej na jej rzecz kwoty (...),- złotych wraz z odsetkami tytułem zadośćuczynienia oraz zasądzenia kosztów procesu.

Powód B. W. w sprawie I C 577/18 wniósł pozew przeciwko U. W. domagając się zasądzenia od pozwanej na jej rzecz kwoty (...),- złotych wraz z odsetkami tytułem zadośćuczynienia oraz zasądzenia kosztów procesu.

Powódka D. W. w sprawie I C 578/18 wniosła pozew przeciwko U. W. domagając się zasądzenia od pozwanej na jej rzecz kwoty (...),- złotych wraz z odsetkami tytułem zadośćuczynienia oraz zasądzenia kosztów procesu.

W każdej z wyżej wymienionych spraw powodowie występowali jako członkowie rodziny zmarłego R. W., który był zatrudniony u pozwanej i poniósł śmierć wskutek wypadku przy pracy. Powodowie domagają się zadośćuczynienia za krzywdę, którą ponieśli w wyniku śmierci R. W..

Na mocy postanowień Sądu Rejonowego w Ostrzeszowie z dnia 18 października 2018r. i dnia 19 października 2018r. wyżej wymienione sprawy połączono na mocy art. 219 kpc do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia pod sygnaturą I C 576/18.

W odpowiedzi na pozew pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu.

Pozwana podniosła, iż do wypadku doszło z winy poszkodowanego R. W., dlatego też nie ponosi ona odpowiedzialności za skutki przedmiotowego wypadku.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Poszkodowany J. W. (1) zatrudniony był przez U. W.. W dniu 24 lipca 2014r. wykonując obowiązki służbowe uległ wypadkowi w wyniku, którego poniósł śmierć.

Okoliczności niesporne

Wypadek z dnia 24 lipca 2019r. miał miejsce podczas załadunku drewna. Załadunek wykonywany był w terenie leśnym przy pochyłej, rozmokłej gruntowej drodze. W trakcie załadunku przyczepa odłączona od pojazdu stoczyła się i przygniotła poszkodowanego J. W. (1). Wypadek nastąpił na skutek nieprawidłowych zachowań poszkodowanego J. W. (1), który wykonywał swoja pracę z naruszeniem zasad bezpieczeństwa.

Dowód: zeznania świadka J. D. e-protokół rozprawy płyta CD k. 101 opinia biegłego Z. A. k. 152-172 akt I C576/18 wraz ustną opinią uzupełniającą, opinia biegłego S. G. wraz z opinią uzupełniającą k. 161-174, 206-209, 235-247.

Pozwana zlecając poszkodowanemu wykonywanie obowiązków polegających na załadunku i rozładunku naczep powinna przeprowadzić instruktaż stanowiskowy. Zatrudniony w firmie pozwanej specjalista do spraw BHP przeprowadzał jedynie instruktaż ogólny, nie zajmował się przeszkoleniem szczegółowym dotyczącym pracy na poszczególnych stanowiskach. Zakres szkoleń zapewnione przez pracodawcę nie odpowiadał obowiązkom, które wykonywał poszkodowany R. W., w szczególności brak było szkolenia z zakresu załadunku i rozładunku przyczep oraz ich podłączania do pojazdu, przez co poszkodowany nie posiadał odpowiedniej wiedzy, która umożliwiłaby mu bezpieczne wykonywanie swoich obowiązków.

Dowód: zeznania świadka A. Z. e-protokół rozprawy płyta CD k. 101, opinia biegłego Z. A. k. 152-172 akt I C 576/18 wraz ustną opinią uzupełniającą.

Zmarły był ojcem powodów P. Ł. i B. W. oraz mężem powódki D. W.. Powodowie byli silnie emocjonalnie związani z pozwanym i jego śmierć była dla nich wielkim wstrząsem. Powódka D. W. była żoną poszkodowanego przez 24 lata, mieli trójkę dzieci, po śmierci męża konieczna była u niej terapia psychologiczna i psychiatryczna. Powód B. W. spędzał bardzo dużo czasu wspólnie z ojcem mieli wspólną pasję – motocykle, do chwili śmierci powód wspólnie zamieszkiwał z ojcem. Powódka P. Ł. już przed wypadkiem wyprowadziła się z domu rodzinnego, jednak z ojcem miała codzienny kontakt telefoniczny, zawsze mogła mu się zwierzyć ze swoich problemów. Po śmierci ojca powódka początkowo nie korzystała z pomocy psychologicznej wierząc, że sama poradzi sobie z traumą, jednak po pewnym czasie uznała, iż konieczne będzie uzyskanie pomocy specjalisty. Powodowie do dnia dzisiejszego odczuwają żal po śmierci R. W., wspominają go, chodzą na cmentarz.

Dowód: zeznania świadków: M. W. e-protokół rozprawy płyta CD k. 101, B. S. e-protokół rozprawy płyta CD k. 101, T. W. e-protokół rozprawy płyta CD k. 101, J. W. (2) e-protokół rozprawy płyta CD k. 101, przesłuchanie powodów: P. Ł. e-protokół rozprawy płyta CD k. 307, D. W. e-protokół rozprawy płyta CD k. 307 i B. W. e-protokół rozprawy płyta CD k. 307,

Zawezwania do próby ugodowej zostały pozwanej doręczone co do żądania P. Ł. w dniu 3 listopada 2016r., co do żądania D. W. w dniu 2 września 2016r. i co do żądania B. W. w dniu 3 listopada 2016r..

Dowód: zwrotne potwierdzenia odbioru k. 8 akt (...), k. 14 akt (...), oraz k. 14 akt (...).

Powyższy stan faktyczny, który był częściowo niesporny Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych przez strony w niniejszym postępowaniu, zeznań świadków T. W., J. W. (2), B. S. i M. W., przesłuchania powodów oraz opinii biegłych S. G. i Z. A.. Opinia biegłego S. G. została zakwestionowana przez powodów, którzy wnieśli o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego Z. A. wydanej w sprawie (...), gdzie biegły sporządził opinię na te same okoliczności co biegły S. G. w niniejszej sprawie. Analiza obu opinii prowadzi do wniosku, że obaj biegli w zasadzie zgodnie stwierdzili, iż do wypadku doszło na skutek nieprawidłowych zachowań poszkodowanego, jednakże opinia biegłego S. G. pomija kwestie przygotowania poszkodowanego do wykonywanej pracy i w tym zakresie należało ją uznać za niepełną, co skutkowało zasadnością wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego Z. A. wydanej w sprawie (...). Należy podkreślić, iż pozwana również była stroną w sprawie (...) i po uzupełnieniu opinii nie zakwestionowała jej, a w ocenie Sądu opinia ta jest kompletna, jasna i należycie uzasadniona, dlatego też mogła stanowić podstawę do dokonania ustaleń stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

Sąd zważył, co następuje.

Powództwa zasługują na uwzględnienie w przeważającej części.

W myśl art. 207 § 2 pkt 1 i 2 kp pracodawca zobowiązany jest chronić zdrowie i życie pracowników poprzez zapewnienie im bezpiecznych i higienicznych warunków pracy w szczególności pracodawca zobowiązany jest organizować pracę w sposób zapewniający bezpieczne jej wykonanie, zapewniać przestrzeganie w zakładzie pracy przepisów oraz zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, wydawać polecenia usunięcia uchybień w tym zakresie oraz kontrolować wykonanie tych poleceń.

Zgodnie z art. 435 § 1 kc prowadzący przedsiębiorstwo odpowiada za szkodę na osobie lub mieniu, wyrządzoną komukolwiek przez ruch przedsiębiorstwa, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą nie ponosi odpowiedzialności. Prowadzący przedsiębiorstwo ponosi odpowiedzialność w rozumieniu art. 435 kc za wszystkie osoby, które zostały włączone w ruch przedsiębiorstwa.

Mając na względzie, iż pozwana jako pracodawca poszkodowanego miała obowiązek zapewnić mu bezpieczne warunki pracy oraz odpowiednio przeszkolić do wykonywania obowiązków służbowych nie sposób uznać, iż nie ponosi ona odpowiedzialności za skutki przedmiotowego wypadku. Tym bardziej, że z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie nie wynika, ażeby poszkodowany został przeszkolony w zakresie załadunku i rozładunku przyczep, a to właśnie przy tego rodzaju pracy doszło do wypadku, dlatego doświadczenie i kwalifikacje poszkodowanego jako kierowcy nie mają znaczenia, gdyż wypadek miał miejsce w trakcie załadunku towaru ( na rozróżnienie obowiązków, a co za tym idzie zakresu wymaganych szkoleń, wynikających z kierowania pojazdem ciężarowym i wykonywanych w ramach załadunku towaru wskazywał biegły Z. A. w ustnej opinii uzupełniającej ). Należy również podkreślić, iż prowadzący przedsiębiorstwo jest zwolniony od odpowiedzialności tylko w sytuacji, gdy do szkody dojdzie z wyłącznej winy poszkodowanego. W niniejszej sprawie nie sposób uznać, że poszkodowany ponosi wyłączną winę za zaistnienie wypadku w sytuacji, gdy pozwana nie zapewniając mu odpowiedniej wiedzy dotyczącej bezpiecznego wykonywania jego obowiązków, zleciła mu wykonywanie pracy w trudnych terenowych warunkach.

Zgodnie z art. 446 § 1 kc w związku z § 4 kc, jeżeli wskutek uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia nastąpiła śmierć poszkodowanego, sąd może przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Kryteria istotne przy ustalaniu " odpowiedniej " sumy zadośćuczynienia to: dramatyzm doznań osoby bliskiej, poczucie osamotnienia i pustki, cierpienia moralne, wstrząs psychiczny wywołany śmiercią osoby najbliższej, rodzaj i intensywność więzi łączącej pokrzywdzonego ze zmarłym, rola w rodzime pełniona przez osobę zmarłą, wystąpienie zaburzeń będących skutkiem śmierci osoby bliskiej, stopień, w jakim pokrzywdzony będzie umiał się znaleźć w nowej rzeczywistości i zdolności jej zaakceptowania, leczenie doznanej traumy, wspólne zamieszkiwanie z osobą zmarłą i wiek pokrzywdzonego ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 20 kwietnia 2006r. w sprawie IV CSK 99/05 Legalis nr 108240 ). Zadośćuczynienie nie może mieć wymiaru symbolicznego, powinno przedstawiać realnie odczuwalną wartość, jednakże nie może ono być nadmierne w stosunku do doznanej krzywdy i powinno być utrzymane w rozsądnych granicach ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 września 2001r. w sprawie III CKN 427/00 Legalis 278481 ).

W przedmiotowej sprawie naruszone zostały więzi rodzinne łączące powodów P. W. i B. W. z ojcem, a powódkę D. W. z mężem. Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego należy uznać, iż poszkodowany prawidłowo wywiązywał się ze swoich obowiązków jak ojca i męża, wykazywał troskę o najbliższych, spędzał z nimi sporo czasu oraz zapewniał im poczucie bezpieczeństwa i stabilności. W takiej sytuacji jego strata dla powodów musiała być niewątpliwie przeżyciem niezwykle traumatycznym i krzywdzącym. W związku z powyższym Sąd uznał, iż żądanie zadośćuczynienia w kwotach po (...),- złotych dla powodów P. W. i B. W. oraz (...),- złotych dla D. W., należy uznać za wyważone i w pełni uzasadnione.

Tutejszy Sąd podziela wyrażany w orzecznictwie pogląd, iż zawezwanie do próby ugodowej jest równoznaczne z wezwaniem do zapłaty ( zob. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 sierpnia 2014r. w sprawie I PK 20/14, Legalis nr 1079530 ). Zawezwania do próby ugodowej zostały pozwanej doręczone co do żądania P. Ł. w dniu 3 listopada 2016r., co do żądania D. W. w dniu 2 września 2016r. i B. W. w dniu 3 listopada 2016r. Powodowie nie wykazali, aby we wcześniejszym terminie wezwali pozwaną do zapłaty zadośćuczynienia, dlatego też odsetki w poszczególnych sprawach zasądzono od dnia następnego po dniu doręczenia zawezwania do próby ugodowej. W pozostałym zakresie żądania odsetkowe oddalono jako bezpodstawne, o czym orzeczono w pkt 2, 5 i 8 wyroku.

O kosztach procesu orzeczono zgodnie z art. 98 § 1 kpc mając na względzie wynik procesu. Pozwana jako strona przegrywająca zobowiązana jest do zwrotu powodom kosztów procesu.

Koszty procesu poniesione przez powódkę D. W. to kwota (...),- złotych. Na koszty te składają się kwota (...),- złotych stanowiąca wynagrodzenie pełnomocnika ustalone na podstawie § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, kwota (...),- złotych uiszczona tytułem opłaty sądowej oraz kwota (...),- zł opłaty od dokumentu stwierdzającego pełnomocnictwo.

Koszty procesu poniesione przez powódkę P. Ł. to kwota (...),- złotych. Na koszty te składają się kwota (...),- złotych stanowiąca wynagrodzenie pełnomocnika ustalone na podstawie § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, kwota (...),- złotych uiszczona tytułem opłaty sądowej oraz kwota (...),- zł opłaty od dokumentu stwierdzającego pełnomocnictwo.

Koszty procesu poniesione przez powoda B. W. to kwota (...),- złotych. Na koszty te składają się kwota (...),- złotych stanowiąca wynagrodzenie pełnomocnika ustalone na podstawie § 2 pkt 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, kwota (...),- złotych uiszczona tytułem opłaty sądowej oraz kwota (...),- zł opłaty od dokumentu stwierdzającego pełnomocnictwo.

Pozwaną obciążono również nieuiszczonymi kosztami procesu w kwocie (...) złotych, na którą składa się zwrot kosztów dojazdu świadków M. W. w kwocie (...) złotych, A. Z. w kwocie (...),- złotych i B. S. w kwocie (...),- złotych oraz wynagrodzenie biegłego S. G. za sporządzenie opinii w łącznej kwocie (...),- złotych.

Małgorzata Wierzba-Golicka