Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 571/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

S. P.

W dniu 26 września 2015 roku w bliżej nieokreślonym miejscu dokonała przywłaszczenia powierzonego jej mienia w postaci pojazdu marki S. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) o nieustalonej wartości, jednak nie mniejszej niż 500 złotych i nie większej niż 83 900 złotych, czym wyrządził szkodę w mieniu (...) Banku S.A. z siedzibą w K.,

tj. czynu wyczerpującego znamiona występku z art. 284 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

29 maja 2013 roku S. P., prowadząca działalność gospodarczą pod firmą SP (...), zawarł z (...) Bank S.A. umowę kredytu o numerze (...). Kredyt był kredytem złotówkowym indeksowanym do CHF i miał zostać przeznaczony na zakup samochodu S. (...) nr VIN (...), rok produkcji 2007, o wartości 83900,00 złotych. Kwota kredytu wynosiła równowartość w złotych polskich kwoty 45480,17 CHF.

Prawnym zabezpieczeniem wierzytelności było przewłaszczenie na zabezpieczenie przedmiotu finansowania. Jako adres pożyczkobiorcy wskazano: ul. (...) G., adres ten również stanowi adres wskazany w (...).

29 maja 2013 roku S. P. zwróciła się do (...) Bank S.A. o restrukturyzację zadłużenia z uwagi na trudną sytuację finansową. 29 maja 2013 roku S. P. zawarła z (...) Bank S.A. aneks do umowy kredytu o numerze (...), w którym strony postanowiły m.in. o wydłużeniu czasu spłaty kredytu. Jako adres korespondencyjny wskazano: (...) W..

częściowe wyjaśnienia S. P.

k. 168, 49

zeznania świadka A. J.

k. 186, 117-118

aneks do umowy kredytu z wnioskiem

k. 14-16

k. 13-25 akt III C 1387/15

umowa kredytu, umowa przywłaszczenia na zabezpieczenie

k. 10 - 13

k. 30-32 akt III C 1387/15

S. P. zaprzestała spłaty wymagalnych rat kredytu.

częściowe wyjaśnienia S. P.

k. 49

zeznania świadka A. J.

k. 186, 117-118

historia spłat kredytu

k.66-84

Pismem z 27 sierpnia 2014 roku (...) Bank S.A. wypowiedział S. P. umowę kredytu o numerze (...). Oświadczenie zostało przesłane na adres z (...), jak i na adres (...) W..

wypowiedzenie z 27.08.2014

k. 26 akt III C 1387/15

uzasadnienie wyroku z 26 stycznia 2017 roku

k. 170-174 akt III C 1387/15

zeznania świadka A. J.

k. 186 ,117-118

22 kwietnia 2015 roku (...) Bank S.A. złożył pozew przeciwko S. P., w którym powołał się na wypowiedzenie umowy kredytu o numerze (...).

W sprawie wydano nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym. S. P. dowiedziała się o wydaniu nakazu zapłaty i wypowiedzeniu umowy kredytu najpóźniej w dniu 26 września 2015 roku.

pozew w EPU

k. 3-4 akt III C 1387/15

oświadczenie S. P.

k. 9 akt III C 1387/15

Wyrokiem z 26 stycznia 2017 roku Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie o sygn. akt III C 1387/15 zasądził od S. P. na rzecz (...) Bank S.A. kwotę 140390,78 złotych z odsetkami, uznając roszczenie za uzasadnione w całości i uznając za skuteczne wypowiedzenie umowy kredytu.

Wyrokiem z 16 listopada 2018 roku Sąd Apelacyjny w Warszawie w sprawie o sygn. akt VI ACa 1064/17 oddalił apelację S. P. i utrzymał wyrok co do meritum, zmieniając rozstrzygnięcie sądu I instancji jedynie w zakresie kosztów postępowania.

W toku postępowania S. P. nie kwestionowała skuteczności wypowiedzenia umowy o kredyt i dokonania przez wierzyciela wezwania do zapłaty i zwrotu pojazdu stanowiącego zabezpieczenie spłaty kredytu.

wyrok z 26 stycznia 2017 roku

k. 17

k. 164 akt III C 1387/15

uzasadnienie wyroku z 26 stycznia 2017 roku

k. 170-174 akt III C 1387/15

wyrok z 16 listopada 2018

k. 18

k. 250 akt III C 1387/15

uzasadnienie wyroku z 16 listopada 2018

k. 316-322 akt III C 1387/15

Umową z 28 czerwca 2018 roku (...) Bank S.A. przeniósł na L. (...) ( dalej jako (...) ) wierzytelność wynikającą z umowy o numerze (...). Zgodnie z § 9 w zw. z § 10 ust 3 umowy na nabywcę wierzytelności przeszły wszelkie związane z umową prawa, w tym w szczególności prawo własności ruchomości.

kopia umowy cesji

k. 22-38

zeznania świadka A. J.

k. 186 ,117-118

S. P. została poinformowana o cesji wierzytelności w sierpniu 2018. S. P. zwróciła się z propozycją przeniesienia na nią w całości udziałów w pojeździe.

zeznania świadka A. J.

k. 186 ,117-118

Czynności windykacyjne w imieniu (...) wykonywała firma (...), pracownicy firmy odwiedzili S. P. przy najmniej dwukrotnie. Początków S. P. kwestionowała dokumentację dotyczącą cesji wierzytelności, następnie uzależniała wydanie pojazdu od obecności rzeczoznawcy. Została poinformowana, że właściciel nie ma obowiązku zapewnienie rzeczoznawcy podczas odbioru pojazdu. S. P. nadal odmawiała wydania pojazdu, uzależniając czynność jego wydanie obecności rzeczoznawcy i umorzenia zobowiązań względem niej.

częściowe wyjaśnienia S. P.

k. 49

zeznania świadka A. J.

k. 186 ,117-118

zeznania świadka A. K.

k. 197

Pismem nadanym w dniu 7 października 2019 roku, S. P. wezwała pełnomocnika (...) do odbioru pojazdu, przy czym nie sprecyzowała miejsca i czasu odbioru pojazdu. Wskazała, że będzie naliczać za każdy dzień zwłoki 150 zł tytułem opłaty za nadzór pojazdu.

Pismem datowanym na 21 października 2019 roku, odebranym 7 listopada 2019 roku, (...) wezwało S. P. do wydania pojazdu.

kopia wezwanie z 7.10.2019

k. 19, 139

kopia wezwania z 21.10.2019 z potwierdzeniem odbioru

k. 20 -21

S. P. kierowała w stosunku do (...) roszczenia o zapłatę kwoty za nadzór nad pojazdem.

zeznania świadka A. J.

k. 186 ,117-118

wezwanie do zapłaty

k. 140 - 143

W listopadzie 2020 kończyło się ubezpieczenie OC pojazdy, S. P. poinformowała ubezpieczyciela, że właścicielem pojazdu jest (...).

częściowe wyjaśnienia S. P.

k. 168, 49

Pojazd S. (...) został zatrzymany 20 stycznia 2021 roku na parkingu przy ul. (...) w P., następnie przekazany S. P. do na przechowanie.

27 maja 2021 roku postanowiono pojazd zwrócić (...).

protokół oględzin, zatrzymania, oddania na przechowanie

k.52-58

POSTANOWIENIE

k. 121

S. P., lat 45, wykształcenie wyższe ekonomiczne, pełni funkcję prezesa zarządu spółki, osiąga dochodu 6-7 tys. miesięcznie, posiada 17-letnie dziecko.

dane osobopoznawcze

k. 166

S. P. nie była uprzednio karana.

karta karna

k. 191

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

S. P.

tj, czynu wyczerpującego znamiona występku z art. 284 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

S. P. nie miała świadomości, że nie jest współwłaścicielem pojazdu S. (...). Nie otrzymała wypowiedzenia umowy kredytu, ani wezwanie do wydania pojazdu. Nie została poinformowana o cesji wierzytelności.

częściowe wyjaśnienia S. P.

k. 168

zeznania świadka J. P.

k. 186-187

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowe wyjaśnienia S. P.

W części dotyczącej zawarcia umowy kredytu, zaprzestania spłaty, postępowania przed sądem cywilnym, rozmów z cesjonariuszem (...).

Oskarżona nie przyznała się do winy. Częściowo jej wyjaśnienia pokrywają się z pozostałym materiałem dowodnym zgromadzonym w sprawie, w tym dokumentacją kredytu. Sąd uznał za wiarygodne właśnie tą część wyjaśnień oskarżonej, która koresponduje z dowodami w postaci dokumentów i zeznaniami świadka A. J..

zeznania świadka A. J.

Sąd dał wiarę w całości zeznaniom świadka, bowiem nie znalazł podstaw do ich zakwestionowania. Były one logiczne, szczere i spójne podczas całego postępowania. Zeznania korespondują z dokumentacją zgromadzoną w sprawie oraz dokumentami z akt postępowania przed sądem cywilnym.

zeznania świadka A. K.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka. Zeznania były wiarygodne. Opis kontaktów pomiędzy przedstawicielami cesjonariusza a oskarżoną koreluje z innymi dowodami znajdującymi się w aktach sprawy.

protokół oględzin, zatrzymania, oddania na przechowanie

Dowód został przeprowadzony zgodnie z KPK, treść jego jest niesprzeczna, a strony go nie kwestionowały, znajduje potwierdzenie w innych dowodach uznanych przez Sąd za wiarygodne.

wyrok z 16 listopada 2018

Znajdujące się w aktach sprawy III C 1387/15 wyroki i uzasadnienie wyroków sądów cywilnych mają charakter dokumentów urzędowych. Do akt postępowania przedłożono kserokopie odpisów wyroków odpowiadające oryginałom.

uzasadnienie wyroku z 16 listopada 2018

wyrok z 26 stycznia 2017 roku

uzasadnienie wyroku z 26 stycznia 2017 roku

umowa kredytu wraz z umową przywłaszczenia na zabezpieczenie

Dokumenty prywatny, którego autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez strony. Sąd zapoznał się z aktami sprawy III C 1387/15, w której również został przedłożone ww. dokumenty.

aneks do umowy kredytu z wnioskiem

kopia wezwania z 21.10.2019 z potwierdzeniem odbioru

Dokumenty prywatne, których autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez strony. Fakt wysłania i odbioru ww. oświadczeń potwierdzili świadkowie i oskarżona.

kopia wezwanie z 7.10.2019

kopia umowy cesji

Dokument prywatny, którego autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana przez strony. Sąd nie znalazł podstaw do odmowy wiarygodności przedłożonym dokumentom, fakt dokonania cesji wierzytelności, został potwierdzony również zeznaniami świadków.

pozew w EPU

Wydruk pozwu znajduje się w aktach III C 1387/15.

oświadczenie S. P.

Dokument prywatny pochodzący od oskarżonej, w którym przyznaje ona, że w dacie 26 września 2015 roku powzięła informację o wydaniu nakazu zapłaty w sprawie opartej na umowie kredytu numer (...).

karta karna

Dokument urzędowy.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

częściowe wyjaśnienia S. P.

Sąd uznał za niewiarygodne twierdzenia oskarżonej o braku jej świadomości co do wypowiedzenie umowy kredytu, której skutkiem było przejście własności pojazdu S. (...) na kredytobiorcą, a następnie w wyniku cesji na fundusz inwestycyjny. Tłumaczenia oskarżonej Sąd uznał za przyjęto linię obrony w celu wykazania braku zamiaru, bądź umniejszenia jej winy.

Oskarżona zawarła umowę kredytu jako przedsiębiorca, od wielu lat prowadzi działalności gospodarczą, wskazuje, że pełni funkcję prezesa zarządu, posiada wykształcenie wyższe ekonomiczne. Przedstawione przez nią wyjaśnienia sytuacji nie przekonały Sądu. O niewiarygodności twierdzeń świadczy fakt, że nawet już po prawomocnym wyroku sądu cywilnego, w którym zasądzono należność z umowy kredytu, wielokrotnym wzywaniu pierwotnego jak i kolejnego wierzyciela, nie wydała ona przedmiotowego pojazdu. Nawet w toku postępowania karnego kwestionowała uprawnienie funduszu inwestycyjnego i brak swojego uprawnienie do korzystania z pojazdu. Przedstawione wyjaśnienia i motywacja były niejasne dla Sądu.

Sąd po zapoznaniu się z całością materiału i po bezpośrednim wysłuchaniu oskarżonej doszedł do przekonania, że jej postawa stanowi strategią procesową, a całość jej działań od września 2015 roku zmierzała do zatrzymania pojazdu we władaniu.

Sąd karny nie jest związany ustaleniami faktycznym poczynionymi przez sąd cywilny w toku postępowania cywilnego. Wiąże go jedynie prawomocne rozstrzygnięcie sprawie. Nie mniej jednak, w przedmiotowej sprawie, sąd karny podzielił zapatrywania sądu cywilnego co do skuteczności wypowiedzenia umowy kredytu przez (...) Bank S.A. Należy wskazać, że adresem rejestrowym działalności gospodarczej oskarżonej był adres ul. (...) G., taki sam adres został podany przy zawarciu umowy kredytu.

W złożonym w toku procesu cywilnego oświadczeniu oskarżona wskazała, że w dniu 26 września 2015 roku dowiedziała się o wydaniu nakazu zapłaty, z przesłanego jej zawiadomienia o wszczęciu egzekucji. Zawiadomienie to zostało przesłane również na adres ul. (...), 12/17 G.. Zatem część korespondencji była odbierana przez oskarżoną pod tym adresem.

Łącząc przyznaną przez oskarżoną okoliczność - zaprzestania spłaty wymagalnych rat kredytu, co stanowiło podstawę do wypowiedzenie umowy i w dalszej konsekwencji ziszczenie się warunku z umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie i przejście własności pojazdu na wyłącznie kredytodawcę – z otrzymaniem informacji o wydaniu nakazu zapłaty w sprawie z powództwa banku, to niezależnie od wcześniejszych wezwań, najpóźniej w tej dacie oskarżona powzięła wiedzę o dokonaniu przez bank wypowiedzenia umowy kredytu. Zatem w tym momencie najpóźniej oskarżona dowiedziała się o wypowiedzeniu umowy kredytu. Zasad prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego wskazują, że osoba prowadząca działalność gospodarczą, mająca już doświadczenie z zaciąganiem zobowiązań kredytowych, powinna zdawać sobie sprawę, że konsekwencją braku spłaty rat kredytu (szczególnie po wykorzystaniu już możliwości restrukturyzacji zadłużenia) jest wypowiedzenie umowy. A zainicjowanie przez bank postępowania sądowego wskazuje, że uprzednio doszło do wypowiedzenia umowy.

Zeznania świadka A. J., którą Sąd w całości uznał za wiarygodne, wskazują, że doszło do skutecznego wypowiedzenia umowy kredytu i wezwania do zwrotu pojazdu. Tak samo przyjął sąd cywilny, a oskarżona w toku procesu cywilnego nie kwestionowała skuteczności wypowiedzenia.

zeznania świadka J. P.

Sąd uznał zeznania świadka jako niewiarygodne, z uwagi na bliskie relację z oskarżoną i wspólny interes utrzymania we władaniu oskarżonej przedmiotowego pojazdu. Świadek jest w związku z oskarżoną, zatem do jego twierdzeń należało podejść z dużą dozą ostrożności, z uwagi na brak bezstronności po stronie świadka. Świadek potwierdzał wersję wydarzeń prezentowaną przez oskarżoną, jednak nie znalazła ona potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym przedmiotowej sprawy.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

S. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Oskarżona swoim zachowaniem wyczerpał dyspozycję art. 284 § 2 k.k.

Oskarżona przywłaszczyła powierzone jej na zasadzie umowy przewłaszczenia na zabezpieczenie mienie w postaci samochodu S. (...) nr rej. (...) nr VIN (...) sfinansowany z zawartej przez nią (jako prowadzącej działalność gospodarczą) umowy kredytu, czym działał na szkodę (...) Bank S.A.

Czynność wykonawcza w przypadku czynu z art. 284 k.k. polega na przywłaszczeniu rzeczy lub prawa, a zatem na postąpieniu z rzeczą tak jak właściciel, a z prawem majątkowym tak jak uprawniony. Od kradzieży przywłaszczenie różni się brakiem elementu zaboru. Rzecz przywłaszczana znajduje się we władaniu sprawcy, a przywłaszczane prawo może on wykonywać.

Mieniem powierzonym w rozumieniu art. 284 § 2 k.k. jest w szczególności rzecz będąca przedmiotem umowy o przewłaszczenie na zabezpieczenie; umowa o przewłaszczenie na zabezpieczenie stanowi tzw. powiernicze przeniesienie własności, polegające na zabezpieczeniu wierzytelności przez przeniesienie na wierzyciela prawa własności rzeczy ruchomej z jednoczesnym ustanowieniem zobowiązania wierzyciela do korzystania przez dłużnika z prawa własności w granicach ustalonych przez strony (zob. wyrok SA w Krakowie z 6 kwietnia 2000 r., II AKa 79/00, Legalis).

Skutkiem wypowiedzenie umowy kredytu było przejście w całości własności pojazdu S. (...) na rzecz (...) Bank S.A. i utrata uprawnień do korzystania z pojazdu przez S. P.. S. P. była zobowiązana do zwrotu pojazdu od momentu wypowiedzenia umowy kredytu.

Oskarżona przywłaszczyła sobie powierzoną jej rzecz ruchomą, gdyż, będąc świadoma, że zaprzestała spłaty wymagalnych rat kredytu, po rozwiązaniu umowy kredytu i nie wydał na żądanie kredytobiorcy pojazdu (tj. przedmiotu zabezpieczenia). Od tego czasu normalnie użytkował pojazd. Następnie nawet po wydaniu przez sąd cywilny prawomocnego wyroku w sprawie o zapłatę należności z umowy kredytu i ponownych wezwaniach o dokonanie zwrotu na rzecz uprawnionego (cesjonariusza), nadal uchylała się od wydania pojazdu.

Jako okoliczności świadczące o zamiarze przywłaszczenia wskazać można: odmowę wydania posiadanej rzeczy, długotrwałe uchylanie się od wydania pojazdu uprawnionemu.

Z kolei o świadomości oskarżonej braku tytułu prawnego do przedmiotowego pojazdu świadczy jej zachowanie polegające na wzywaniu do odbioru pojazdu w 2019 roku (jednak bez wskazania konkretnie, gdzie miałoby dojść do wydania przedmiotu), uchylanie się od wydania pojazdu pracownikom firmy windykacyjnej, wzywanie wierzyciela do uiszczenia opłaty za nadzór nad pojazdem, poinformowanie ubezpieczyciela, że właścicielem pojazdu jest fundusz. Tego typu działania, o których mówiła sama oskarżona, w świetle zasad prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego, świadczą o celowym przetrzymywaniu nie swojego pojazdu.

Sąd dokonał zmiany opisu czynu zarzucanego oskarżonemu. W ocenie Sądu jako datę popełnienia czynu zabronionego należało przyjąć 26 września 2015 roku, w tym dniu, według oświadczenia oskarżonej złożonym w procesie cywilnym, dowiedziała się ona o wydaniu nakazu zapłaty i żądaniu wierzyciela (...) Bank S.A. zapłaty opartej na wypowiedzeniu umowy kredytu.

Sąd nie mógł przyjąć daty popełnienia czynu wskazanej w akcie oskarżenia, tj. 27 sierpnia 2014 roku, bowiem brak było potwierdzenie doręczenia oskarżonej wypowiedzenia umowy. Dla oceny czasu popełnienia przestępstwa jak i świadomości oskarżonej liczy się chwila rzeczywistego uświadomienia sobie przez oskarżoną dokonania przez kredytobiorcę wypowiedzenia umowy kredytu. W ocenie Sądu, najpóźniej 26 września 2015 roku oskarżona wraz z informacją o wydaniu nakazu zapłaty, dowiedziała się o roszczeniach kredytodawcy. Od tej chwili oskarżona rozpoczęła użytkowanie pojazdu jak wyłączny właściciel.

Sąd zmienił również w stosunku do opis czynu zarzucanego oskarżonej podmiot pokrzywdzony czynem oskarżonej, bowiem w dacie przyjętej przez Sąd jako data popełnienia czynu, wierzycielem oskarżonej i właścicielem pojazdu pozostawał (...) Bank S.A. Cesja wierzytelności z umowy kredytu i przeniesienie własności nastąpiło w 2018 roku. Sąd również zmodyfikowała opis czynu w zakresie wartości pojazdu, przyjmując, że jego wartość jest większa niż 500 zł, ale nie większa niż 83 900 złotych (wartość z chwili zakupu).

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. P.

Sąd w oparciu o dyspozycję art. 284 § 2 k.k. wymierzył oskarżonej karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonemu karę pozbawienia wolności Sąd kierował się dyrektywami wskazanymi w treści przepisu art. 53 k.k. i miał na względzie stopień społecznej szkodliwości czynu, bacząc przy tym by dolegliwość nie przekraczała stopnia winy, a ponadto uwzględniono cele zapobiegawcze i wychowawcze kary oraz potrzebę kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, zwłaszcza zapobieżeniu społecznemu poczuciu bezkarności sprawcy i braku odpowiedniej reakcji organów wymiaru sprawiedliwości na popełnienie przestępstw.

Oskarżona jest osobą dorosłą, o wykształceniu ekonomicznym, nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości co do jego poczytalności, wobec czego w czasie czynu mogła w pełni rozpoznać jego znaczenie i pokierować swoim postępowaniem.

Stopień społecznej szkodliwości czynu popełnionego przez oskarżoną należy uznać za umiarkowany. W zakresie oceny stopnia społecznej szkodliwości popełnionego występku podstawowe znaczenie miał rodzaj chronionego dobra prawnego, które oskarżony swym zachowaniem naruszył. Rodzajowym przedmiotem ochrony przestępstw uregulowanych w jest własność i inne prawa majątkowe. Oskarżona przez swoje zachowanie wykazał się brakiem poszanowania cudzej własności. Oskarżona dopuścił się czynu z chęci uzyskania korzyści majątkowej.

Bezwzględna kara pozbawienia wolności będzie dla oskarżonej bodźcem do przemyślenia swego postępowania i uświadomi jej jego naganność oraz spowoduje, że oskarżona nie będzie tkwił w poczuciu bezkarności.

Na korzyść oskarżonej Sąd poczytał jej uprzednią niekaralność.

Na niekorzyść oskarżonej przymawiał szereg czynności podejmowanych przez oskarżoną celem odsunięcia od siebie konieczności dokonywania zwrotu pojazdu, brak dokonania dobrowolnego zwrotu pojazdu, działanie z niskich pobudek, którego celem było uzyskanie korzyści majątkowych kosztem pokrzywdzonego. Oskarżona działa umyślnie z zamiarem kierunkowym i świadomością pokrzywdzenia wierzyciela.

S. P.

Sąd postawił wobec oskarżonej pozytywną prognozę kryminologiczną i uznał, iż wymierzenie oskarżonej kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 1 roku (na podstawie art. 69 § 1 k.k. i art. 70 § 1 k.k.) jest wystarczające dla osiągnięcia celów kary. Przede wszystkim Sąd wziął pod uwagę to, iż oskarżona nie był uprzednio karana.

S. P.

III

Orzeczenie kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania zależy także od orzeczenia środka probacyjnego lub środka karnego (art. 72 § 1 k.k.). Żeby jednak wzmocnić oddziaływanie na oskarżoną Sąd zobowiązał oskarżoną na podstawie art. 72 § 1 pkt 1 k.k. do informowania Sądu o przebiegu okresu próby.

S. P.

W związku z tym, że oskarżona dopuściła się czynu w celu uzyskania korzyści majątkowej, Sąd zdecydował również o ukaraniu ją karą grzywny w łącznej wysokości 2 000 złotych (100 stawek dziennych po 20 złotych). Zgodnie bowiem z treścią przepisu art. 33 § 2 k.k. sąd może wymierzyć grzywnę także obok kary pozbawienia wolności, jeżeli sprawca dopuścił się czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy korzyść majątkową osiągnął.

Sąd wymierzając karę grzywny kierował się również zasadami sądowego wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Co więcej, Sąd uwzględnił sytuację materialną i finansową oskarżonej i w oparciu o jej analizę doszedł do przekonania, że uiszczenie kary grzywny w przewidzianej wysokości jest w zasięgu jej możliwości finansowych i majątkowych.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. P.

Zgodnie z dyspozycją art. 231 k.p.k. zatrzymany pojazd, złożono do depozytu sądowego do czasu wyjaśnienia uprawnień do ich odbioru.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 616 § 2 pkt 1 i 2 k.p.k., art. 618 § 1 k.p.k. oraz art. 2 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy o opłatach
w sprawach karnych i zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 320 złotych tytułem opłaty oraz kwotę 100 złotych tytułem zwrotu poniesionych
w sprawie wydatków, razem 420 złotych.

Podpis

III K 571/21

Powołane przepisy:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

POSTANOWIENIE