Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 1989/21

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 marca 2023r.

Sąd Rejonowy w Toruniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Marek Tyciński

Protokolant: st. sekr. sądowy Marcin Szymczak

w obecności ----------

po rozpoznaniu dniach: 18 sierpnia 2022 r., 9 marca 2023r.

sprawy:

I.  D. Ż., s. Z. i M. z domu W.,
ur. (...) w T.

oskarżonego o to, że:

w okresie od dnia 28 czerwca 2021 r., godz. 21:00 do dnia 29 czerwca 2021 r. godz. 07:40, w T. przy ul. (...), po uprzednim zerwaniu kłódki i wyrwaniu w nieustalony sposób zamków drzwi do garażu nr (...), wspólnie i w porozumieniu z D. B. wszedł do jego wnętrza, skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia otwartego pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...), czym spowodował straty w wysokości 15 000,00 zł na szkodę L. L. oraz R. L.,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk.

II.  D. B., s. M. i A. z domu G.,
ur. (...)

oskarżonego o to, że:

w okresie od dnia 28 czerwca 2021 r., godz. 21:00 do dnia 29 czerwca 2021 r. godz. 07:40, w T. przy ul. (...), po uprzednim zerwaniu kłódki i wyrwaniu w nieustalony sposób zamków drzwi do garażu nr (...), wspólnie i w porozumieniu z D. Ż. wszedł do jego wnętrza, skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia otwartego pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...), czym spowodował straty w wysokości 15 000,00 zł na szkodę L. L. oraz R. L.,

tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

orzeka

I.  oskarżonego D. Ż. uniewinnia od popełnienia zarzucanego mu czynu;

II.  uznaje oskarżonego D. B. za winnego tego, że w okresie od dnia 28 czerwca 2021 r., godz. 21:00 do dnia 29 czerwca 2021 r. godz. 07:40, w T. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą, po uprzednim zerwaniu kłódki i wyrwaniu w nieustalony sposób zamków drzwi do garażu nr (...) i wejściu do otwartego pojazdu oraz wykorzystaniu znajdujących się tam kluczyków dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...), a następnie porzucił pojazd w stanie uszkodzonym na terenie poligonu wojskowego, czym spowodował straty w wysokości 2080,00 zł na szkodę L. L. oraz R. L., tj. o czyn z art. 289 § 2 k.k. i za to na podstawie art. 289 § 2 k.k. wymierza mu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności

III.  na podstawie art. 63 § 1 i 5 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności orzeczonej w pkt. II zalicza okres zatrzymania od dnia 14.10.2021 r. od godz. 16:45 do dnia 14.10.2021 r. do godz. 18:40;

IV.  na podstawie art. 46 § 1 k.k., zasądza od oskarżonego D. B. na rzecz L. L. oraz R. L. kwotę 2080,00 zł (słownie: dwa tysiące osiemdziesiąt złotych 00/100) tytułem naprawienia szkody;

V.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zwraca pokrzywdzonemu R. L. dowód rzeczowy w postaci uszkodzonej kłódki ujętą w wykazie śladów kryminalistycznych na k. 160 akt pod poz. 8;

VI.  na podstawie art. 231 § 1 k.p.k. składa do depozytu sądowego dowody rzeczowe: drabinę teleskopową, pompę hydroforową, spodnie męskie dresowe czerwone, czapkę z daszkiem, 2 sztuki bokserek damskich, spodnie dresowe czarne, czarną bluzę z kapturem ujęte w wykazie dowodów rzeczowych na k. 159 akt pod poz. 1-7 oraz dowody rzeczowe: rękawiczki koloru czarno-czerwonego ujęte w wykazie śladów kryminalistycznych na k.160 akt pod poz. 5-6;

VII.  zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. J. 840 zł (osiemset czterdzieści złotych) powiększone o stawkę podatku VAT tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu udzielonej skazanemu;

VIII.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia oskarżonego D. B. od uiszczenia opłaty, a kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

IX.  na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k kosztami postępowania w części uniewinniającej obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1989/2021

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. B.

W okresie od dnia 28 czerwca 2021 r., godz. 21:00 do dnia 29 czerwca 2021 r. godz. 07:40, w T. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą, po uprzednim zerwaniu kłódki i wyrwaniu w nieustalony sposób zamków drzwi do garażu nr (...) i wejściu do otwartego pojazdu oraz wykorzystaniu znajdujących się tam kluczyków dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...), a następnie porzucił pojazd w stanie uszkodzonym na terenie poligonu wojskowego, czym spowodował straty w wysokości 2080,00 zł na szkodę L. L. oraz R. L..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. B. okresie od dnia 28 czerwca 2021 r., godz. 21:00 do dnia 29 czerwca 2021 r. godz. 07:40, w T. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą, po uprzednim zerwaniu kłódki i wyrwaniu w nieustalony sposób zamków drzwi do garażu nr (...) i wejściu do otwartego pojazdu oraz wykorzystaniu znajdujących się tam kluczyków dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...), a następnie porzucił pojazd w stanie uszkodzonym na terenie poligonu wojskowego.

Protokół przyjęcia ustanego zawiadomienia o przestępstwie i przesłuchania w charakterze świadka osoby zawiadamiającej – R. L.

k. 1-2

Protokół oględzin miejsca kradzieży z włamaniem

k. 7-8

Dokumentacja fotograficzna oględzin miejsca kradzieży z włamaniem do kompleksu garaży przy ul. (...) w T. dnia 29.06.2021 roku

k. 66-70

Dokumentacja fotograficzna oględzin miejsca kradzieży z włamaniem do garażu nr (...) znajdującego się w kompleksie garaży przy ul. (...) w T. dnia 29.06.2021 roku

k. 76-79

Protokół oględzin rzeczy pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...)

k. 39-41

Zapis monitoringu wraz z dokumentacją fotograficzną

k. 46-52

Dokumentacja fotograficzna oględzin pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...)

k. 88-94

Wyjaśnienia D. B.

k. 135-136, k. 225v.

Wyjaśnienia D. Ż.

k. 142-143

Po porzuceniu pojazdu w stanie uszkodzonym na terenie poligonu wojskowego marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...), D. B. z inną nieustaloną osobą pozostawił następujące rzeczy: drabinę teleskopową, pompę hydroforową, mieszadło elektryczne, spodnie męskie dresowe czerwone, czapkę z daszkiem, 2 sztuki bokserek damskich, spodnie dresowe czarne, czarną bluzę z kapturem oraz rękawiczki koloru czarno-czerwonego oraz dowód osobisty D. Ż..

Protokół oględzin rzeczy ujawnionych w pojeździe marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...) wraz z dokumentacją fotograficzną ujawnionych przedmiotów

k. 55-61

D. B. spowodował szkodę u pokrzywdzonych: L. L. oraz R. L. w wysokości 2080,00 zł poprzez:

1) uszkodzenie karoserii samochodu pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...) (250 zł);

2) wyrwanie i zniszczenie prawej zasłony przeciwsłonecznej (250 zł);

3) zgubienie kluczy do pojazdu przez co konieczne stało się uzyskanie nowego klucza oraz kodowanie stacyjni (155 zł);

4) uszkodzenie układów elektronicznych (250 zł);

5) uszkodzenie drzwi garażowych powodujące konieczność ich naprawy stolarskiej (500 zł) oraz malowania (50 zł);

6) uszkodzenie zamków garażowych (80 zł);

7) zniszczenie kłódek (35 zł);

8) zniszczenie wózków towarowych (210 zł);

9) uszkodzenia tylnego nadkola powodujące konieczność podjęcia napraw blacharsko lakierniczych (300 zł).

Zeznania świadka R. L. wraz z oświadczeniami pokrzywdzonego

k. 54, 226

k. 173, 188

Dowód rejestracyjny pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...)

k. 5-6

D. B. był wielokrotnie karany za popełnianie przestępstw przeciwko mieniu.

Informacje dotyczące karalności z Krajowego Rejestru Karnego

k. 283-284

D. Ż. był wielokrotnie karany, w tym za popełnianie przestępstw przeciwko mieniu.

Informacje dotyczące karalności z Krajowego Rejestru Karnego

k. 286-287

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

D. Ż.

W okresie od dnia 28 czerwca 2021 r., godz. 21:00 do dnia 29 czerwca 2021 r. godz. 07:40, w T. przy ul. (...), po uprzednim zerwaniu kłódki i wyrwaniu w nieustalony sposób zamków drzwi do garażu nr (...), wspólnie i w porozumieniu z D. B. wszedł do jego wnętrza, skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia otwartego pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...), czym spowodował straty w wysokości 15 000,00 zł na szkodę L. L. oraz R. L..

1.2.2.

D. B.

W okresie od dnia 28 czerwca 2021 r., godz. 21:00 do dnia 29 czerwca 2021 r. godz. 07:40, w T. przy ul. (...), po uprzednim zerwaniu kłódki i wyrwaniu w nieustalony sposób zamków drzwi do garażu nr (...), wspólnie i w porozumieniu z D. Ż. wszedł do jego wnętrza, skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia otwartego pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...), czym spowodował straty w wysokości 15 000,00 zł na szkodę L. L. oraz R. L., tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k..

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

D. Ż. w okresie od dnia 28 czerwca 2021 r., godz. 21:00 do dnia 29 czerwca 2021 r. godz. 07:40, w T. przy ul. (...), po uprzednim zerwaniu kłódki i wyrwaniu w nieustalony sposób zamków drzwi do garażu nr (...), wspólnie i w porozumieniu z D. B. wszedł do jego wnętrza, skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia otwartego pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...), czym spowodował straty w wysokości 15 000,00 zł na szkodę L. L. oraz R. L.

Opinia z przeprowadzonych badań osmologicznych

k. 233-235

Opinia z zakresu genetyki sądowej

k. 246-248

Wyjaśnienia D. B.

k. 135-136, k. 225

D. B. działał z zamiarem dokonania zaboru w celu przywłaszczenia pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...).

Wyjaśnienia D. B.

k. 135-136, k. 225v.

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1.

1.2.1.

1.2.2.

Protokół przyjęcia ustanego zawiadomienia o przestępstwie i przesłuchania w charakterze świadka osoby zawiadamiającej – R. L.

Nie ma podstaw, by kwestionować prawdziwość zeznań świadka. Jego depozycje odnośnie okoliczności związanych z zaborem pojazdu są spójne z dowodem z zapisu monitoringu. Ich prawdziwość nie budzi wątpliwości, bowiem tworzą logiczną i przekonywującą całość, uzupełniając w konsekwencji zgromadzony w sprawie materiał dowodowy. Ponadto przedmiotowe zeznania nie zawierają żadnych sprzeczności - ani wewnętrznych niespójności.

Protokół oględzin miejsca kradzieży z włamaniem

Dowód niekwestionowany przez żadną ze stron, spójny i logiczny, którego prawdziwość nie budzi wątpliwości. Przedstawiony dowód znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego.

Dokumentacja fotograficzna oględzin miejsca kradzieży z włamaniem do kompleksu garaży przy ul. (...) w T. dnia 29.06.2021 roku

Dowód niekwestionowany przez żadną ze stron, spójny i logiczny, którego prawdziwość nie budzi wątpliwości. Przedstawiony dowód znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego.

Dokumentacja fotograficzna oględzin miejsca kradzieży z włamaniem do garażu nr (...) znajdującego się w kompleksie garaży przy ul. (...) w T. dnia 29.06.2021 roku

Dowód niekwestionowany przez żadną ze stron, spójny i logiczny, którego prawdziwość nie budzi wątpliwości. Przedstawiony dowód znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego.

Protokół oględzin rzeczy pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...)

Dowód niekwestionowany przez żadną ze stron, spójny i logiczny, którego prawdziwość nie budzi wątpliwości. Przedstawiony dowód znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego.

Zapis monitoringu wraz z dokumentacją fotograficzną

Nagranie z monitoringu było dowodem przesądzającym o sprawstwie i winie oskarżonego - na podstawie zabezpieczonego nagrania udało się ustalić okoliczności popełnienia przestępstwa.

Dokumentacja fotograficzna oględzin pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...)

Dowód niekwestionowany przez żadną ze stron, spójny i logiczny, którego prawdziwość nie budzi wątpliwości. Przedstawiony dowód znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego.

Protokół oględzin rzeczy ujawnionych w pojeździe marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...) wraz z dokumentacją fotograficzną ujawnionych przedmiotów

Dowód niekwestionowany przez żadną ze stron, spójny i logiczny, którego prawdziwość nie budzi wątpliwości. Przedstawiony dowód znajduje potwierdzenie w wyjaśnieniach oskarżonego.

Zeznania świadka R. L. wraz z oświadczeniami pokrzywdzonego

Nie ma podstaw, by kwestionować prawdziwość zeznań świadka, gdyż tworzą one logiczną i przekonywującą całość, uzupełniając w konsekwencji zgromadzony w sprawie materiał dowodowy. Ponadto przedmiotowe zeznania nie zawierają żadnych sprzeczności - ani wewnętrznych niespójności.

Dowód rejestracyjny pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...)

Dokument urzędowy został sporządzony w prawnie przewidzianej formie, przez odpowiednie organy w zakresie ich kompetencji, przez co należy uznać go za wiarygodny. Jego prawdziwość nie budzi wątpliwości – dokument jest rzetelny, natomiast strony w tym zakresie nie wnosiły żadnych zastrzeżeń.

Wyjaśnienia D. Ż.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego wiarygodność wyjaśnień oskarżonego nie budzi żadnych wątpliwości. Oskarżony nie przyznał się do zarzuconego mu czynu, wskazując, że nie zna oskarżonego D. B. oraz że w okresie objętym zarzutem przebywał w W.. Przedstawione przez Oskarżonego twierdzenia znajdują potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

Wyjaśnienia D. B.

W świetle zgromadzonego materiału dowodowego wiarygodność wyjaśnień oskarżonego nie budzi żadnych wątpliwości. Oskarżony przyznał się do zarzuconego mu czynu, wskazując, że nie dokonał czynu zabronionego wspólnie i w porozumieniu z D. Ż.. Oskarżony wyjaśnił, że po wykorzystaniu znajdujących się w pojeździe kluczyków dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...), a następnie porzucił pojazd w stanie uszkodzonym na terenie poligonu wojskowego. Przedstawiony przez Oskarżonego mechanizm znajduje potwierdzenie w zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym.

Informacje o karalności z Krajowego Rejestru Karnego dotyczące D. B.

Dokument urzędowy został sporządzony w prawnie przewidzianej formie, przez odpowiednie organy w zakresie ich kompetencji, przez co należy uznać go za wiarygodny. Jego prawdziwość nie budzi wątpliwości – dokument jest rzetelny, natomiast strony w tym zakresie nie wnosiły żadnych zastrzeżeń.

Informacje o karalności z Krajowego Rejestru Karnego dotyczące D. Ż.

Dokument urzędowy został sporządzony w prawnie przewidzianej formie, przez odpowiednie organy w zakresie ich kompetencji, przez co należy uznać go za wiarygodny. Jego prawdziwość nie budzi wątpliwości – dokument jest rzetelny, natomiast strony w tym zakresie nie wnosiły żadnych zastrzeżeń.

Opinia z przeprowadzonych badań osmologicznych

Wydający je biegły zapoznał się ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym i na podstawie fachowej wiedzy w zakresie osmologii oraz doświadczenia porównał zabezpieczony w dniu 5.07. 2021 r. na miejscu zdarzenia materiał dowodowy z materiałem porównawczym pobranym od D. Ż.. Z uwagi na powyższe, Sąd poczynił na podstawie powołanej opinii ustalenia dotyczące stanu faktycznego. Przedłożona opinia była jasna, wyczerpująca, rzetelna i spójna, natomiast przedstawione przez biegłego wnioski zostały należycie uzasadnione.

Opinia z zakresu genetyki sądowej

Wydający je biegły zapoznał się ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym i na podstawie fachowej wiedzy w zakresie genetyki sądowej oraz doświadczenia ustalił, czy na zabezpieczonych podczas oględzin w dniu 5.07.2021 r. wymazach można wyodrębnić profil DNA oraz czy w przypadku ujawnienia na zabezpieczonych wymazach profilu DNA: czy jest on zgodny z profilem DNA materiału porównawczego pobranego od D. Ż.. Z uwagi na powyższe, Sąd poczynił na podstawie powołanej opinii ustalenia dotyczące stanu faktycznego. Przedłożona opinia była jasna, wyczerpująca, rzetelna i spójna, natomiast przedstawione przez biegłego wnioski zostały należycie uzasadnione.

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

1.2.1

1.2.2.

Zeznania świadka Z. Ż.

Świadek wskazywał, że nie ma wiedzy w zakresie tego, gdzie przebywa jego syn D. Ż. oraz że nie ma z synem kontaktu. Wskazywał również, że nie ma wiedzy kto może posiadać informacje na tematu aktualnego miejsca pobytu D. Ż.. W konsekwencji świadek nie ma żadnej wiedzy na temat zaistniałego zdarzenia i udziału w nim oskarżonych.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

II

D. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 289 § 1 k.k., Kto zabiera w celu krótkotrwałego użycia cudzy pojazd mechaniczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Natomiast zgodnie z art. 289 § 2 k.k., Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 pokonuje zabezpieczenie pojazdu przed jego użyciem przez osobę nieupoważnioną, pojazd stanowi mienie znacznej wartości albo sprawca następnie porzuca pojazd w stanie uszkodzonym lub w takich okolicznościach, że zachodzi niebezpieczeństwo utraty lub uszkodzenia pojazdu albo jego części lub zawartości, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

„Znamię zaboru pojazdu mechanicznego jest zatem realizowane w sytuacji, gdy kumulatywnie zaistnieją dwie przesłanki: to jest pozbawienie przez sprawcę władztwa nad pojazdem osoby uprawnionej i przejęcie przez niego władztwa nad pojazdem oraz objęcie go we własne władanie. Nadto, w § 2 art. 289 k.k. ustawodawca przewidział surowszą odpowiedzialność sprawcy z uwagi na sposób działania, tj. pokonanie zabezpieczenia pojazdu przed jego użyciem przez osobę nieuprawnioną i porzucenie pojazdu w stanie uszkodzonym lub w takich okolicznościach, że zachodzi niebezpieczeństwo jego utraty lub uszkodzenia albo jego części lub zawartości. Pokonanie zabezpieczenia polega na wyraźnym pominięciu woli właściciela (posiadacza) pojazdu, który nie chce dopuścić do niego osoby postronnej. Pokonanie zabezpieczenia nie musi być połączone z użyciem znacznego wysiłku fizycznego. Wystarczy bowiem przezwyciężenie tego, co utrudnia dostęp do pojazdu, jeśli przez to pojazd stanie się bezpośrednio dostępny.” (Postanowienie SN z 8.04.2016 r., II KK 90/16, LEX nr 2044474.).

Należy również wskazać, że przepis art. 18 § 1 k.k., stanowi, że odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu.

Zebrany i omówiony materiał dowody dał podstawy do przyjęcia winy oskarżonego D. B. oraz uznania, że dopuścił się on czynu działając wspólnie i w porozumieniu inną nieustaloną osobą. Oskarżony D. B. zrealizował znamiona przestępstwa z art. 289 § 2 k.k. w ten sposób, że w okresie od dnia 28 czerwca 2021 r., godz. 21:00 do dnia 29 czerwca 2021 r. godz. 07:40, w T. przy ul. (...), wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą, po uprzednim zerwaniu kłódki i wyrwaniu w nieustalony sposób zamków drzwi do garażu nr (...) i wejściu do otwartego pojazdu oraz wykorzystaniu znajdujących się tam kluczyków dokonał zaboru w celu krótkotrwałego użycia pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...), a następnie porzucił pojazd w stanie uszkodzonym na terenie poligonu wojskowego, czym spowodował straty w wysokości 2080,00 zł na szkodę L. L. oraz R. L..

W przedmiotowej sprawie nie budzi wątpliwości fakt, iż oskarżony D. B. działając wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą obejmował swoim zamiarem krótkotrwałe użycie pojazdu, co w świetle zaistniałych okoliczności stanowi realizację znamion czynu zabronionego stypizowanego w art. 289 § 2. Oskarżyciel publiczny nie wykazał w tym przypadku, aby oskarżony dokonał zaboru w celu przywłaszczenia otwartego pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...), tj. realizacji znamion czynu zabronionego z art. 279 § 1 k.k. O zamiarze krótkotrwałego użycia pojazdu świadczy przede wszystkim krótki okres używania pojazdu przez oskarżonego z inną nieustaloną osobą. Okolicznością wpływającą na surowszą odpowiedzialność karną jest w tym przypadku porzucenie pojazdu w stanie uszkodzonym na terenie poligonu wojskowego, przy czym należy podkreślić, że mamy do czynienia z przestępstwem skutkowym, gdzie irrelewantna pozostaje przyczyna z uwagi na jaką sprawca dopuszcza się takiego zachowania. Należy podkreślić, że o zamiarze sprawcy decyduje zaistniałe zdarzenie faktyczne, a nie przypuszczenie, że przyszłości sprawca mógłby swoim zamiarem obejmować zabór pojazdu w celu przywłaszczenia. Takie rozumowanie byłoby nieuprawnione i sprzeczne z zasadą wyrażoną w art. 5 § 2 k.p.k., wskazującą, że niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego. W świetle zgromadzonego materiału dowodowego nie ma podstaw, aby zakwestionować wyjaśnienia oskarżonego, w których wyraźnie wskazywał on na zamiar krótkotrwałego użycia pojazdu.

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

1.7.  Uniewinnienie

I

D. Ż.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Sąd uniewinnił D. Ż. od zarzucanego mu czynu, że w okresie od dnia 28 czerwca 2021 r., godz. 21:00 do dnia 29 czerwca 2021 r. godz. 07:40, w T. przy ul. (...), po uprzednim zerwaniu kłódki i wyrwaniu w nieustalony sposób zamków drzwi do garażu nr (...), wspólnie i w porozumieniu z D. B. wszedł do jego wnętrza, skąd dokonał zaboru w celu przywłaszczenia otwartego pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...), czym spowodował straty w wysokości 15 000,00 zł na szkodę L. L. oraz R. L., tj. o czyn z art. 279 § 1 k.k.

D. Ż. nie przyznał się do zarzucanego mu czynu wskazując, że jego stałym miejscem pobytu w czasie zaistniałego zdarzenia była W.. Ponadto D. Ż. wyjaśniał, że zgubił swój dowód osobisty, jednak nie zgłaszał jego utraty. W trakcie oględzin pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...) na terenie poligonu wojskowego wprawdzie został znaleziony dowód osobisty D. Ż., jednak nie może to prowadzić do prostej konstatacji, że dopuścił on się zarzucanego mu czynu działając wspólnie i w porozumieniu z D. B..

Oskarżony D. B. w swoich wyjaśnieniach nie potwierdził, że zarzucanego mu czynu dopuścił się działając wspólnie i w porozumieniu z D. Ż..

Należy podkreślić, że opinia sporządzona przez biegłego z zakresu badań osmologicznych, nie wykazała zgodności zapachowej zabezpieczonego w dniu 5.07.2021 r. na miejscu zdarzenia materiału z siedziska kierowcy pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...) z materiałem porównawczym pobranym od D. Ż..

Opinia sporządzona przez biegłego z zakresu genetyki sądowej wykazała, że:

1)  z materiału biologicznego obecnego w próbkach oz. nr 2a i 3a stanowiących dowodowe wymazy (ślady nr 3, 4) wyizolowano śladowe ilości DNA. Otrzymane dla ww. wyniku profilowania DNA nie nadają się do wiarygodnej interpretacji.

2)  Podjęta próba oznaczenia profilu DNA z próbki ozn. Nr 1a stanowiącej dowodowy wymaz (ślad nr 2) dała wynik negatywny.

3)  Z próbki materiału porównawczego(...) pobranego od D. Ż. oznaczono pełen profil DNA.

Sąd poczynił na podstawie powołanych opinii ustalenia dotyczące stanu faktycznego. Przedłożone opinie była jasne, wyczerpujące, rzetelne i spójne, natomiast przedstawione przez biegłych wnioski zostały należycie uzasadnione.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie sposób uznać, że D. Ż. została udowodniona wina. Zebrane dowody w oparciu, o które Prokurator oskarżył D. Ż., są dowodami pośrednimi – w istocie opierają się one wyłącznie na okoliczności znalezienia na miejscu zdarzenia dowodu osobistego D. Ż..

W postępowaniu karnym obowiązuje swobodna ocena dowodów, swoboda ich oceny jednak nie oznacza dowolności oceny. W tym miejscu należy zaznaczyć, że wobec faktu, że nie było innych dowodów świadczących o tym, że D. Ż. dopuścił się zarzucanego mu czynu należy uznać za wiarygodne wyjaśnienia oskarżonego D. B., który utrzymywał, że nie dopuścił się zarzucanego mu czynu z inną nieustaloną osobą. Należy podkreślić, że gdy „w świetle zebranych dowodów nie da się, bez obawy popełnienia pomyłki, wykluczyć innej wersji zdarzenia, aniżeli przyjęta w akcie oskarżenia, nie jest dopuszczalne przypisanie oskarżonemu zarzucanego czynu” (Wyrok SN z 4.12.1990 r., WR 369/90, LEX nr 1672711.). Przeciwne ustalenia byłyby sprzeczne z zasadą wyrażoną w art. 5 § 2 k.k., wskazującą, że niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść oskarżonego.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. B.

II.

II.

Sąd na podstawie art. 289 § 2 k.k. wymierzył oskarżonemu D. B. karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności. Wymierzając oskarżonemu karę Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 k.k. Niewątpliwe okolicznościami obciążającymi oskarżonego są okoliczności popełnienia czynu (otwarcie łomem garaży znajdujących się przy ul. (...) w T. w poszukiwaniu przedmiotów, które oskarżony wspólnie i w porozumieniu z inną nieustaloną osobą mógłby ukraść) oraz znaczna społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez oskarżonego, przejawiająca się w charakterze naruszonego dobra (własność i posiadanie pojazdu mechanicznego). Dodatkową okolicznością obciążającą oskarżonego, jest jego dotychczasowa karalność za przestępstwa przeciwko mieniu. W konsekwencji Sąd uznał, mając powyższe na uwadze, że wymierzona oskarżonemu kara jest adekwatna do wagi zaistniałych czynów i spełni swe zadania w zakresie indywidualnego i ogólnego oddziaływania.

IV.

II.

Na podstawie art. 46 § 1 k.k., Sąd zasądził od oskarżonego D. B. na rzecz L. L. oraz R. L. kwotę 2080,00 zł tytułem naprawienia szkody. Wartość spowodowanej szkody przez oskarżonego została ustalona na podstawie oświadczeń pokrzywdzonego w zakresie wartości uszkodzonego:

1) uszkodzenie karoserii samochodu pojazdu marki H. (...) o nr rejestracyjnym (...) (250 zł);

2) wyrwanie i zniszczenie prawej zasłony przeciwsłonecznej (250 zł);

3) zgubienie kluczy do pojazdu przez co konieczne stało się uzyskanie nowego klucza oraz kodowanie stacyjni (155 zł);

4) uszkodzenie układów elektronicznych (250 zł);

5) uszkodzenie drzwi garażowych powodujące konieczność ich naprawy stolarskiej (500 zł) oraz malowania (50 zł);

6) uszkodzenie zamków garażowych (80 zł);

7) zniszczenie kłódek (35 zł);

8) zniszczenie wózków towarowych (210 zł);

9) uszkodzenia tylnego nadkola powodujące konieczność podjęcia napraw blacharsko lakierniczych (300 zł).

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. B.

III.

II.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. Sąd na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności orzeczonej w pkt. II zaliczył okres zatrzymania od dnia 14.10.2021 r. od godz. 16:45 do dnia 14.10.2021 r. do godz. 18:40.

V.

II.

Na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. Sąd zwrócił pokrzywdzonemu R. L. dowód rzeczowy w postaci uszkodzonej kłódki ujętej w wykazie śladów kryminalistycznych na k. 160 akt pod poz. 8.

Zgodnie z treścią art. 230 § 2 k.p.k., należy również zwrócić osobie uprawnionej zatrzymane rzeczy niezwłocznie po stwierdzeniu ich zbędności dla postępowania karnego. Przedmiotowa uszkodzona kłódka została zabezpieczona w trakcie oględzin miejsca zdarzenia i nie budzi wątpliwości, że na obecnym etapie stała się ona zbędna dla postępowania karnego, dlatego też należy ją zwrócić pokrzywdzonemu.

VI.

II.

Na podstawie art. 231 § 1 k.p.k. Sąd złożył do depozytu sądowego dowody rzeczowe: drabinę teleskopową, pompę hydroforową, spodnie męskie dresowe czerwone, czapkę z daszkiem, 2 sztuki bokserek damskich, spodnie dresowe czarne, czarną bluzę z kapturem ujęte w wykazie dowodów rzeczowych na k. 159 akt pod poz. 1-7 oraz dowody rzeczowe: rękawiczki koloru czarno-czerwonego ujęte w wykazie śladów kryminalistycznych na k.160 akt pod poz. 5-6.

Zgodnie z art. 231 § 1 k.p.k., jeżeli powstaje wątpliwość, komu należy wydać zatrzymaną rzecz, sąd, referendarz sądowy lub prokurator składa ją do depozytu sądowego albo oddaje osobie godnej zaufania aż do wyjaśnienia uprawnienia do odbioru. Przepisy o likwidacji depozytów i nieodebranych rzeczy stosuje się odpowiednio. W przypadku ww. przedmiotów, występuje wątpliwość, komu należy wydać zatrzymaną rzecz, stąd też w świetle powyższych okoliczności należało orzec o złożeniu wskazanych przedmiotów do depozytu sądowego.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII.

Na podstawie § 17 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 18 z późn. zm.) Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adwokata P. J. 840,00 zł powiększone o stawkę podatku VAT tytułem zwrotu kosztów obrony z urzędu udzielonej skazanemu. Sąd uwzględnił treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 kwietnia 2020 r., sygn. akt: SK 66/19, w którym Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że § 4 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu jest niezgodny z art. 64 ust. 2 w związku z art. 31 ust. 3, art. 32 ust. 1 zdanie drugie i art. 92 ust. 1 zdanie pierwsze Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

VIII.

Uwzględniając aktualną sytuację finansową oskarżonego D. B., jak również fakt, iż aktualnie przebywa on w zakładzie karnym, Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od uiszczenia opłaty, a kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

IX.

Z uwagi na charakter wyroku - Sąd na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. kosztami postępowania w części uniewinniającej obciążył Skarb Państwa.

Zgodnie z treścią art. 632 pkt 2 k.p.k., jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w razie uniewinnienia oskarżonego koszty procesu ponosi w sprawach z oskarżenia publicznego - Skarb Państwa, z wyjątkiem należności z tytułu udziału adwokata lub radcy prawnego w charakterze pełnomocnika pokrzywdzonego, oskarżyciela posiłkowego albo innej osoby.

1Podpis