Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 8 lipca 2020 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: sędzia SO Anna Szymacha - Zwolińska (spr.)

Sędziowie: sędzia SO Beata Wehner

sędzia SO Michał Doleżal

Protokolant: protokolant sądowy N. T.

po rozpoznaniu w sprawie M. M. (1) – Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Chrzanowie

zażalenia pełnomocnika M. M. (1)

na postanowienie Ministra Sprawiedliwości z dnia 4 marca 2020 r.

w przedmiocie zawieszenia w czynnościach komorniczych w związku ze wszczętym z urzędu przez Ministra Sprawiedliwości postępowaniem w przedmiocie odwołania tego komornika
z zajmowanego stanowiska

na podstawie art. 437 § 1 kpk

postanawia:

utrzymać w mocy zaskarżone postanowienie.

UZASADNIENIE

Zażalenie nie zasługuje na uwzględnienie.

Postanowieniem z dnia 4 marca 2020 r. działając w oparciu o treść art. 18 ust. 2 pkt 4 w zw. z art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 22 marca 2018r. o komornikach sądowych
( Dz.U.2020.121 j.t.)., Minister Sprawiedliwości zawiesił M. M. (1) w czynnościach Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Chrzanowie w związku ze wszczętym
z urzędu przez Ministra Sprawiedliwości postępowaniem w przedmiocie odwołania tego komornika z zajmowanego stanowiska z uwagi na spowodowanie niedoboru finansowego.
W toku przeprowadzonych w kancelarii ww. czynności kontrolnych ujawniono bowiem niedobór środków finansowych w kwocie (...) zł.

Zażalenie na powyższe postanowienie wywiódł pełnomocnik komornika, podnosząc szereg uchybień implikujących – jego zdaniem – konieczność uchylenia skarżonego orzeczenia. Argumentacja zaprezentowana na łamach zażalenia – jako niezasadna – nie zdołała jednak skutecznie zanegować trafności skarżonego rozstrzygnięcia.

Na wstępie zauważyć należy, że właściwość Sądu Okręgowego w Warszawie do rozpoznawania zażaleń na postanowienia o zawieszeniu komornika w czynnościach wynika
z art. 18 ust. 3 ustawy o komornikach sądowych. Zawieszenie komornika – zgodnie z art. 18 ww. ustawy – jest uprawnione wyłącznie w określonych, enumeratywnie wymienionych
w ustępach 1 i 2 sytuacjach. W konsekwencji, dokonując kontroli decyzji o zawieszeniu komornika w czynnościach, Sąd Okręgowy zobligowany jest do weryfikacji spełnienia przesłanek warunkujących podjęcie przedmiotowej decyzji procesowej. Rozstrzygając zatem o prawidłowości skarżonej decyzji procesowej Sąd Okręgowy zbadał czy :

1)  prezes właściwego sądu złożył wniosek o odwołanie komornika z zajmowanego stanowiska lub Minister Sprawiedliwości z urzędu wszczął postępowanie w przedmiocie odwołania komornika z zajmowanego stanowiska,

2)  postępowanie o odwołanie komornika dotyczy :



spowodowania przez ww. niedoboru finansowego, polegającego na wydatkowaniu środków podlegających dokumentacji na działalność niezgodną z ich przeznaczeniem, w wysokości przekraczającej 15 000 złotych (art. 19 ust. 1 pkt 3)



nie zawarcia umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, zgodnie
z przepisami wykonawczymi wydanymi na podstawie art. 37 ust. 4, lub utraty ubezpieczenia z zawinionych przez komornika przyczyn (art. 19 ust. 1 pkt 4).

Powołane przesłanki – jak wskazuje lektura akt – zostały w niniejszej sprawie spełnione, co warunkuje, że skarżona decyzja procesowa – wbrew temu co twierdzi autor zażalenia znajduje tak uzasadnienie faktyczne jak i prawne. Podstawę postanowienia Ministra Sprawiedliwości o zawieszeniu komornika w czynnościach stanowią wnioski płynące
z przeprowadzonej w kancelarii ww. kontroli, zgodnie z którą, w kancelarii komorniczej M. M. (2) wystąpił niedobór finansowy na kwotę (...) zł. Protokół kontroli jest jawny dla stron postępowania, komornik M. M. (1) jak i jego pełnomocnik mają dostęp do jego treści. Tym samym, nie sposób zgodzić się z lansowanym na łamach zażalenia stanowiskiem, by M. M. (1) został pozbawiony prawa do obrony, co więcej przeczy temu już tylko treść środka odwoławczego, w którym skarżący formułuje pod kątem postanowienia Ministra Sprawiedliwości określone zarzuty. Niezależnie od powyższego wskazać również wypada, że obronę w zakresie akcentowanych na łamach przedmiotowego zażalenia uchybień skarżący będzie mógł podnosić w ramach postępowania o odwołanie komornika z zajmowanego stanowiska. Zgodnie z art. 10 kpa, stosowanym w takim postępowaniu, strony mają wszak prawo wypowiedzenia się przed wydaniem decyzji co do zebranych dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań.

W wywiedzionym środku zaskarżenia, pełnomocnik komornika podnosi, że wnioski
z przeprowadzonej kontroli są nieprawidłowe, opracowane w oparciu o błędną metodologię. Wyjaśnić jednak należy, że badając prawidłowość skarżonej decyzji procesowej Sąd nie jest uprawniony do merytorycznej oceny wniosków kontroli, a jedynie do weryfikacji, czy daje ona obiektywne podstawy – z uwagi na brzemiennie art. 18 ust. 2 pkt 4 ustawy - do zawieszenia komornika w czynnościach. Taka zaś sytuacja w rozpoznawanej sprawie niewątpliwie zachodzi. Okoliczności faktyczne i prawne będące wynikiem przeprowadzonej kontroli wskazują na duże prawdopodobieństwo, że w prowadzeniu Kancelarii (...) Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Chrzanowie wystąpiły uchybienia w zakresie przestrzegania przepisów ustawy o komornikach sądowych oraz rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 grudnia 2018 r. w sprawie określania szczegółowych zasad prowadzenia biurowości, rachunkowości i ewidencji operacji finansowych kancelarii komorniczych (Dz.U. z 2018 r., poz. 2517). Na obecnym etapie postępowania decyzję Ministra Sprawiedliwości należało uznać zatem za zasadną i znajdującą pełne oparcie w obowiązujących przepisach ustawy o komornikach sądowych. Godzi się także zauważyć, iż w zajętym przez Krajową Radę Komorniczą stanowisku przesłanym przy piśmie z dnia 15 czerwca 2020 r., stwierdzono niedobór finansowy kancelarii ww. komornika oraz poinformowano o skierowaniu do Komisji Dyscyplinarnej przy Krajowej Radzie Komorniczej wniosku o ukaranie kara dyscyplinarną wydalenia z zawodu.

Istotnie, słusznie podnosi skarżący, że zawieszenie komornika w czynnościach
w oparciu o treść art. 18 ust. 2 ustawy ma charakter fakultatywny, a tym samym obliguje Ministra Sprawiedliwości do rozważenia wszystkich okoliczności sprawy, i wydania decyzji „celowej, zgodnej nie tylko z interesem samego komornika, lecz także dobrem wymiaru sprawiedliwości i stron postępowań egzekucyjnych prowadzonych przez podlegającego zawieszeniu komornika” (k. 9 zażalenia), nie sposób jednak zgodzić się, by powyższe nie zostało w przedmiotowej sprawie zrealizowane. Ujawnione w toku kontroli okoliczności wskazują na możliwość spowodowania przez komornika niedoboru finansowego. W tym stanie rzeczy konstatacja, że dalsze podejmowanie czynności przez ww. mogłoby stanowić realne zagrożenie zarówno dla interesów stron postępowań egzekucyjnych, jak i dla dobra wymiaru sprawiedliwości jest w pełni uprawniona. Na komorniku jako funkcjonariuszu publicznym i organie pomocniczym wymiaru sprawiedliwości ciąży szczególny obowiązek przestrzegania prawa, zaistniała zatem na kanwie przedmiotowej sprawy wątpliwość co do postępowania ww. zgodnie z przepisami, implikuje uzasadnione wątpliwości co do rzetelności komornika w wykonywaniu swoich obowiązków. Podnoszona na łamach zażalenia argumentacja ma charakter polemiczny, a tym samym nie determinuje konieczności kasacji postanowienia. Istotnie, wymowa protokołu z wizytacji kancelarii ww.
przeprowadzonej w dniu 26 kwietnia 2019 r. (k. 154 – 140) jest dla M. M. (1) pozytywna, biorąc jednak jej czasookres (sierpień 2015r. - kwiecień 2019r.), nie sposób w okoliczności tej upatrywać gwarancji, że w przypadku uchylenia postanowienia
o zawieszeniu w czynnościach komornika, ww. będzie wykonywał swoje obowiązki
w sposób należyty.

Mając na uwadze powyższe okoliczności, nie podzielając argumentacji podniesionej na łamach środka odwoławczego, Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.