Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 maja 2023r.

Sąd Rejonowy w Kętrzynie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 maja 2023 r. w K.

sprawy z powództwa A. P.

przeciwko B. (...) Spółka (...) Oddział w Polsce z siedzibą w W.

o zadośćuczynienie z tytułu uszkodzenia ciała lub uszczerbku na zdrowiu

I.  zasądza od pozwanego B. (...) Spółka (...) Oddział w Polsce z siedzibą w W. na rzecz powódki A. P. kwotę 2 597,60 zł (dwa tysiące pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych i sześćdziesiąt groszy) z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 18.07.2019 r. do dnia zapłaty,

II.  w pozostałej części powództwo oddala,

III.  zasądza od powódki A. P. na rzecz pozwanego B. (...) Spółka (...) Oddział w Polsce z siedzibą w W. kwotę 3000,98 zł (trzy tysiące złotych i dziewięćdziesiąt osiem groszy) wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za okres od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów procesu,

IV.  nakazuje pobrać od pozwanego B. (...) Spółka (...) Oddział w Polsce z siedzibą w W. kwotę 259 zł (dwieście pięćdziesiąt dziewięć złotych) tytułem części nieuiszczonych kosztów sądowych , od których powódka była zwolniona.

Sygn. akt I C 103/20

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym w dniu 21.01.2020 r. powódka A. P. wniosła o zasądzenie od pozwanego B. (...) Spółka (...) Oddział w Polsce z siedzibą w W. kwoty 18 000 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia 01.12.2018 r. do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kosztów procesu według norm przepisanych. W uzasadnieniu żądania powódka wskazała, iż w dniu 18.12.2018 r. doszło do wypadku drogowego, w którym została poszkodowana . Sprawca zdarzenia kierujący pojazdem F. nr rej. (...) ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego. W wyniku zdarzenia powódka doznała obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy, stłuczenia odcinka szyjnego kręgosłupa, stłuczenia odcinka piersiowego i lędźwiowego kręgosłupa, stłuczenia klatki piersiowej, brzucha i miednicy, stłuczenia grzbietu w okolicy łopatki lewej , potłuczeń ogólnych. Bezpośrednio po zdarzeniu pomocy medycznej udzielono powódce w Szpitalu (...) w K.. Powódka została wypisana ze szpitala w dniu 20.12.2018 r. , otrzymała zwolnienie lekarskie do 24.12.2018 r. Powódka podjęła leczenie u neurologa z uwagi na utrzymujące się drętwienie kończyny lewej dolnej i ból kręgosłupa. Orzeczeniem (...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności w K. z dnia 07.06.2019 r. zaliczono powódkę do lekkiego stopnia niepełnosprawności ze wskazaniem, że niepełnosprawność istnieje od dnia 18.12.2018 r. tj. od dnia wypadku. Szkoda powódki została zgłoszona pozwanemu pismem z dnia 18.01.2019 r. Pismem z dnia 04.04.2019 r. pozwany poinformował powódkę o przyznaniu zadośćuczynienia w kwocie 2 402,40 zł. Biorąc pod uwagę skutki wypadku z dnia 18.12.2018 r. dla zdrowia i życia powódki żądanie przez powódkę zadośćuczynienia w kwocie 18 000 zł powódka uznaje za uzasadnione.

W piśmie z dnia 30.10.2020 r. powódka sprecyzowała żądanie pozwu w zakresie odsetek za zwłokę wskazując , iż wnosi o zasądzenie od pozwanego na rzecz powódki kwoty 18 000 zł tytułem zadośćuczynienia wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia 18.07.2019 r. do dnia zapłaty , wskazując przy tym , iż w dnu 16.07.2019 r. pozwany wydał ostateczną decyzję w sprawie .

Pozwany B. (...) wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego zwrotu kosztów procesu według przepisanych. Pozwany podniósł, iż zadośćuczynienie w wysokości przyznanej przez pozwanego tj. 2 402,40 zł jest w pełni adekwatne do doznanej przez powódkę krzywdy. Pozwany wskazał, iż z dokumentacji medycznej powódki wynika, iż urazy jakich doznała powódka na skutek wypadku komunikacyjnego mają charakter tylko powierzchowny i nie stwierdzono u niej zmian pourazowych. Powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim tylko do dnia 24.12.2018 r., leczenie powypadkowe powódki zostało zakończone w marcu 2019 r. Pozwany wskazał, iż wynik badania MR odcinka piersiowego i lędźwiowego kręgosłupa z dnia 12.02.2019 r. ujawnił, że powódka przed wypadkiem nie była osobą całkowicie zdrową , bowiem posiadała szereg zmian zwyrodnieniowych kręgosłupa i skoliozę. Brak jest związku przyczynowo – skutkowego pomiędzy wymienionymi zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa a wypadkiem z dnia 18.12.2018 r. Pozwany podniósł, iż także roszczenie odsetkowe powódki jest bezzasadne, albowiem ewentualne opóźnienie w spełnieniu świadczenia z tytułu zadośćuczynienia może zostać określone co najwyżej od daty wyrokowania.

Sąd ustalił co następuje :

W dniu 18.12.2018 r. w K. na ul. (...) doszło do wypadku drogowego , w którym została poszkodowana powódka A. P. kierująca pojazdem marki C. nr rej. (...). Sprawca zdarzenia kierujący pojazdem F. nr rej. (...) nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu i uderzył w bok pojazdu powódki od strony kierowcy.

( dowód : akta szkody – płyta CD k. 65 , w tym notatka policji ze zdarzenia , zeznania powódki A. P. k. 95- 96)

W wyniku zdarzenia powódka doznała obrażeń ciała w postaci stłuczenia głowy, stłuczenia odcinka szyjnego kręgosłupa, stłuczenia odcinka piersiowego i lędźwiowego kręgosłupa, stłuczenia klatki piersiowej, brzucha i miednicy. Bezpośrednio po zdarzeniu pomocy medycznej udzielono powódce w Szpitalu (...) w K.. Powódka została wypisana ze szpitala w dniu 20.12.2018 r. , przebywała na zwolnieniu lekarskim do 24.12.2018 r.

( dowód : karta informacyjna leczenia szpitalnego k. 13- 15, zeznania powódki A. P. k. k. 95- 96)

Po zdarzeniu powódka leczyła się w Poradni Chirurgicznej i w (...) w K.. Powódka podjęła także leczenie u neurologa z uwagi na utrzymujące się drętwienie kończyny lewej dolnej i ból kręgosłupa. Orzeczeniem (...) ds. Orzekania o Niepełnosprawności w K. z dnia 07.06.2019 r. zaliczono powódkę do lekkiego stopnia niepełnosprawności ze wskazaniem, że niepełnosprawność istnieje od dnia 18.12.2018 r. tj. od dnia wypadku.

( dowód : dokumentacja z leczenia powódki k. 16-27 , orzeczenie o stopniu niepełnosprawności z dnia 07.06.2029 r. k. 28-29)

Sprawca zdarzenia kierujący pojazdem F. nr rej. (...) w dacie wypadku ubezpieczony był w zakresie odpowiedzialności cywilnej u pozwanego.

( dowód : polisa k. 12, bezsporne)

Powódka pismem z dnia 18.01.2019 r. zgłosiła pozwanemu szkodę. Pismem z dnia 04.04.2019 r. pozwany poinformował powódkę o przyznaniu zadośćuczynienia w kwocie 2 402,40 zł. Następnie pismem z dnia 02.07.2019 r. powódka wezwała pozwanego do zapłaty zadośćuczynienia w wysokości 18 000 zł w związku z wypadkiem komunikacyjnym z dnia 18.12.2018 r. Pozwany pismem z dnia 16.07.2019 r. podtrzymał dotychczasowe stanowisko w sprawie .

( dowód : pisma powódki i pozwanego k. 30- 48, akta szkody – płyta CD k. 65)

Sąd zważył co następuje :

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie jedynie w części.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny na podstawie dowodów przedłożonych przez powódkę oraz pozwanego , w tym w szczególności zgromadzonej w sprawie dokumentacji medycznej , albowiem ich wiarygodność nie budzi wątpliwości, nie była kwestionowana przez strony. Sąd dał także wiarę zeznaniom przesłuchanej w sprawie powódki w znacznej części w tym w szczególności co do okoliczności kolizji z dnia 18.12.2018 r., doznanego urazu w postaci ogólnych potłuczeń wielu okolic ciała oraz podejmowanego leczenia, zeznania powódki w tym zakresie są spójne, logiczne, znajdują potwierdzenie w dokumentacji z leczenia szpitalnego powódki . Natomiast w ocenie Sadu nie zasługują na wiarę zeznania powódki w zakresie w jakim łączy dolegliwości w postaci drętwienia kończyny dolnej lewej i bólu kręgosłupa z obrażeniami doznanymi w czasie wypadku z dnia 18.12.2018 r. , w tym zakresie zeznania powódki pozostają w sprzeczności ze zgodnymi opiniami biegłych z zakresu ortopedii oraz z zakresu neurologii. W konsekwencji podejmowane przez powódkę leczenie związane ze zgłaszanymi przez powódkę dolegliwościami w postaci drętwienia kończyny dolnej lewej i bólów kręgosłupa ,w tym leczenie w poradni neurologicznej i neurochirurgicznej jak też ograniczenia w codziennym funkcjonowaniu, w tym także podejmowaniu zatrudnienia, związane z tym dolegliwościami należy uznać za niepozostające w zbiegu z przedmiotowym wypadkiem. Przekonanie powódki , iż dolegliwości te i ograniczenia w codziennym funkcjonowaniu mają związek ze zdarzeniem z dnia 18.12.2018 r. r, należy uznać jedynie za jej subiektywną ocenę pozostającą w sprzeczności z opiniami biegłych w niniejszej sprawie z zakresu ortopedii i neurologii, które Sąd podzielił.

Zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie – określenia skutków wypadku z dnia 18.12.2018 r. dla zdrowia powódki i doznanej w związku z tym krzywdy miały opinie powołanych w sprawie biegłych .

Biegły sądowy z zakresu traumatologii i narządów ruchu L. G. w opinii wydanej po przeprowadzeniu badań powódki w dniu 30.11.2021 r. (k. 250 ) stwierdził, iż powódka w wyniku wypadku z dnia 18.12.2018 r. doznała stłuczenia kręgosłupa lędźwiowego i ogólnych potłuczeń. Biegły wskazał przy tym, iż w trakcie hospitalizacji po zdarzeniu wykonano badania dodatkowe powódki , w tym badania TK kręgosłupa i głowy , w których nie stwierdzono zmian pourazowych. Biegły przedstawił, iż przebyty uraz wielomiejscowy o charakterze powierzchownym nie spowodował u powódki naruszenia sprawności organizmu. Brak jest podstaw do przyznania długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Powołany w sprawie biegły sądowy z zakresu neurologii G. P. w opinii wydanej w dniu 23.12.2022 r. ( k. 286-288) rozpoznał u powódki stan po przebytym powierzchownym urazie obejmującym liczne okolice ciała. Biegły wskazał, iż w związku z doznanym urazem u powódki nie doszło do stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w zakresie schorzeń neurologicznych. U powódki nie występują neurologiczne następstwa wypadku. W wyniku przebytego wypadku doszło u powódki do powierzchownych urazów obejmujących liczne okolice ciała , bez zmian pourazowych w wykonanych bezpośrednio po urazie TK głowy i wykonanym (...) kręgosłupa L-S. Uraz z dnia 18.12.2018 r. nie spowodował trwałych neurologicznych następstw wypadku .

Sąd podzielił opinie biegłych z zakresu ortopedii oraz z zakresu neurologii, opinie te są , jasne, pełne , logiczne , zgodne z zasadami wiedzy i doświadczenia życiowego , zostały wydane po przeprowadzeniu badań powódki oraz na podstawie analizy dokumentacji medycznej z jej leczenia . Opinie biegłych są zgodne co do rozpoznania i skutków wypadku z dnia 18.12.2018 r. dla zdrowia powódki . Opinie te nie były kwestionowane przez strony.

Przechodząc do wyjaśnienia podstawy prawnej dochodzonego roszczenia wskazać należy, że stosownie do treści art. 822§1 kc, przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zakład ubezpieczeń zobowiązuje się do zapłaty określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim , względem których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo osoba, na rzecz której została zawarta umowa ubezpieczenia. Zgodnie z §2 umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody , o których mowa w §1, będące następstwem przewidzianego w umowie wypadku, który miał miejsce w okresie ubezpieczenia. Paragraf 4 cytowanego artykułu stanowi zaś , że uprawniony do odszkodowania może go dochodzić bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń.

Wskazać należy, iż bezsporna była odpowiedzialność pozwanego towarzystwa ubezpieczeń jako ubezpieczyciela sprawcy szkody. Pozwany nie kwestionował , że w dacie kolizji z dnia 18.12.2018 r. był ubezpieczycielem w zakresie ubezpieczenia OC posiadacza pojazdu, którego kierowca był sprawcą kolizji. Przyznał też przyjęcie od powódki zgłoszenia szkody i przeprowadzenie postępowania likwidacyjnego, w wyniku którego przyznał i wypłacił powódce zadośćuczynienie w kwocie 2 402,40 zł. Spór stron dotyczył zatem wysokości zadośćuczynienia należnego powódce .

Stosownie do art. 444§1 kc w zw. z art. 445§1 kc, w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia Sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Przy ustaleniu wysokości należnego powódce zadośćuczynienia Sąd kierował się przyjętymi w orzecznictwie kryteriami oceny rozmiaru krzywdy takimi jak rozmiar, rodzaj i okres trwania cierpień fizycznych i psychicznych, ich nasilenie, liczbę i czasokres pobytów w szpitalach, liczbę i stopień inwazyjności ewentualnych zabiegów medycznych, nasilenie i czas trwania ewentualnych dolegliwości bólowych, a nadto trwałość skutków czynu niedozwolonego, wpływ na dotychczasowe życie poszkodowanego, ogólną sprawność fizyczną i psychiczną poszkodowanego oraz prognozy poszkodowanego na przyszłość. Sąd wziął również pod uwagę, że zadośćuczynienie ma przede wszystkim kompensacyjny charakter, stąd nie może być ono symboliczne, lecz powinno przedstawiać realną, ekonomicznie odczuwalną wartość (vide m.in. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 29 sierpnia 2013r., I CSK 667/12, LEX nr 1391106).

Sąd miał na uwadze, iż doznane przez powódkę uszkodzenia ciała w wyniku zdarzenia z dnia 18.12.2018 r. nie skutkowały długotrwałym uszczerbkiem na zdrowiu powódki. Mając na uwadze powyższe, w tym fakt doznania przez powódkę w wyniku kolizji z dnia 18.12.2018 r. urazu w postaci stłuczenia kręgosłupa lędźwiowego i ogólnych potłuczeń licznych okolic ciała i związanych z tym dolegliwości bólowych, przebywanie na zwolnieniu lekarskim do dnia 24.12.2018 r., należało w ocenie Sądu przyjąć, iż powódce należy się zadośćuczynienie w wysokości 5000 zł jako adekwatne w okolicznościach niniejszej sprawy do rozmiaru doznanej przez nią krzywdy. Wskazać przy tym należy, iż doznane przez powódkę uszkodzenia ciała nie wiązały się z koniecznością dłuższego pobytu w szpitalu, ani przechodzenia długotrwałych i skomplikowanych zabiegów leczniczych.

W tych okolicznościach Sąd uznał, iż kwota 5000 zł zadośćuczynienia od pozwanego na rzecz powódki w okolicznościach sprawy jest kwotą adekwatną w rozumieniu art. 445§1 kc w zw. z art. 444§1 kc do doznanej przez powódkę krzywdy na skutek uszkodzenia ciała w wyniku kolizji z dnia 18.12.2018 r. Z uwagi, iż pozwane towarzystwo ubezpieczeniowe uznając swoją odpowiedzialność za skutki wypadku powódki z dnia 18.12.2018 r. wypłaciło powódce kwotę 2 402,40 zł Sąd zasądził od pozwanego towarzystwa ubezpieczeń kwotę 2 597,60 zł. Dalej idące w tym zakresie żądania powódki Sąd oddalił jako zbyt wygórowane i nie mające uzasadnienia w okolicznościach sprawy, w szczególności w rozmiarze doznanej krzywdy.

Rozstrzygając w przedmiocie żądania pozwu co do zasądzenia odsetek od zasądzonej na rzecz powódki należności Sąd uznał za zasadną wskazaną przez powódkę datę początkową naliczanie odsetek na dzień 18.07.2019 r. Sąd miał na uwadze, iż pozwane towarzystwo ubezpieczeniowe decyzją z dnia 16.07.2019 r. podtrzymało swoje stanowisko co do przyznania powódce zadośćuczynienia w kwocie 2 402,40 zł , wobec czego od dnia 18.07.2019 r. pozwany pozostawał w zwłoce z wypłatą pozostałej części przyznanego powódce zadośćuczynienia.

O kosztach procesu Sąd orzekł stosownie do treści art. 100 kpc stosunkowo je rozdzielając. Koszty procesu poniesione przez powódkę wynoszą 3 617 zł (koszty zastępstwa procesowego 3600 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł) , koszty procesu poniesione przez pozwanego wynoszą 4 117 zł ( koszty zastępstwa procesowego 3600 zł, opłata skarbowa od pełnomocnictwa 17 zł, zaliczka na poczet opinii biegłego 500 zł ) , powódka przegrała proces w 85,57 % , wobec czego zobowiązana jest do zwrotu pozwanemu kwoty 3 000,98 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Powódka w niniejszej sprawie była zwolniona z kosztów sądowych . Nieuiszczone koszty sądowe wyniosły 794,88 z tytułu wynagrodzenia biegłych i uzyskania dokumentacji medycznej powódki oraz 1000 zł z tytułu opłaty od pozwu. Sąd stosownie do treści art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych mając na względzie , iż pozwany przegrał proces w 14,43 % obciążył pozwanego jako stronę przegrywającą w tej części nieuiszczonymi kosztami sądowymi w kwocie 259 zł .